Το κόλπο της ζωντοχήρας

Ατύχησε στο γάμο της. Ήτανε αχρείος, ελεεινός. Ήτανε ομορφόπαιδο, έπλασε τα καλύτερα όνειρα για το ζευγάρωμά τους, αλλά βγήκε ομοφυλόφιλος.

Ούτε την πρώτη νύχτα του γάμου δεν μπόρεσε να της προσφέρει τη σεξουαλική ικανοποίηση που προσφέρει κάθε άντρας στη γυναίκα του. Και τα άλλα βράδια προτιμούσε να βγαίνει τραβεστί στο πεζοδρόμιο και να ψαρεύει περαστικούς για να ικανοποιήσουν το δικό του σεξουαλικό βίτσιο.

Όταν ανακάλυψε ότι ήταν γκέι, τον ρώτησε γιατί την παντρεύτηκε κι αυτός είχε την αναίδεια να της πει ότι παντρεύτηκε για να βγαίνουνε μαζί έξω και να την χρησιμοποιεί ως δόλωμα για να ψαρεύει τους δικούς του ερωτικούς συντρόφους. Τον έδιωξε και ούτε που θέλει ν’ ακούσει οτιδήποτε γι’ αυτόν. Κι ούτε που θέλει να ξαναπαντρευτεί.

Αυτή νέα, αφράτη, με πρόσωπο και κορμί πολύ σέξι σφύζει από ερωτισμό και ζωή. Μένει τώρα ολομόναχη στο διαμέρισμά της, όπου, όπως ονειρευότανε, θα χαιρότανε τη συζυγική ζωή, και πάνω απ’ όλα τα βράδια... αχ εκείνα τα βράδια στο συζυγικό κρεβάτι που ονειρεύεται κάθε γυναίκα.

Τώρα, τελειώνει κάθε μέρα τις δουλειές του σπιτιού και κάθεται κοντά στο παράθυρό της και χαζεύει την κίνηση στο δρόμο. Της κάνει εντύπωση ένας νεαρός ταχυδρομικός διανομέας, που με τόση χάρη και ομορφιά καβαλάει τη μοτοσυκλέτα του και διανέμει τα γράμματα από σπίτι σε σπίτι. Τον είδε, με τη φαντασία της, να καβαλάει και την ίδια, με την ίδια χάρη, στο κρεβάτι. Και τη συνεπήρε η ιδέα... Αλλά πώς θα τον κατακτούσε; Πώς θα μπορούσε να χαρεί το υπέροχο κορμί του;

Ξαφνικά, πέρασε σαν αστραπή από το μυαλό της μια ιδέα. Πήρε ένα κομμάτι χαρτί, το έκλεισε σ` ένα φάκελο, έγραψε απ` έξω τη διεύθυνσή της και το ταχυδρόμησε. Την άλλη μέρα φρόντισε να βρίσκεται στην είσοδο της πολυκατοικίας την ώρα της διανομής της αλληλογραφίας.

-    «Είμαι η … (το όνομα παραλείπεται). Έχω κανένα γράμμα;» (Και πώς να μην είχε, αφού η ίδια ταχυδρόμησε το γράμμα;).

Ο σέξι ταχυδρόμος βρήκε το γράμμα και της το έδωσε. Αυτή το πήρε με το ένα χέρι και με το άλλο πήρε το χέρι του νεαρού, το έσφιξε θερμά και το άγγιξε ελαφρά στο στήθος της και είπε:

-    «Περίμενα πολύ αυτό το γράμμα. Δεν έρχεστε στο διαμέρισμά μου να σας κεράσω ένα γλυκό;» (και τράβηξε ελαφρά το χέρι του ταχυδρόμου).

-    «Α, μπα, αδύνατον. Είναι ώρα υπηρεσίας και έχω να κάνω ακόμη πολλή δουλειά…», απάντησε και απέσυρε ελαφρά το χέρι του από το δικό της.

Έφυγε ο νεαρός…  Όμως, να πήρε άραγε το μήνυμα ο σέξι νεαρός από το άγγιγμα του χεριού του στο στήθος της; Την έδερνε η αμφιβολία. Ανέβηκε στο διαμέρισμά της, πήρε ένα καινούργιο φάκελο, έβαλε μέσα ένα κομμάτι χαρτί, έγραψε απ’ έξω την διεύθυνσή της και το ταχυδρόμησε. Την άλλη μέρα φρόντισε πάλι να βρίσκεται στην είσοδο της πολυκατοικίας κατά τη διανομή της αλληλογραφίας.

-    «Έχω κανένα γράμμα;», είπε στο νεαρό ταχυδρόμο.

Και βέβαια είχε, αφού η ίδια ταχυδρόμησε το γράμμα. Πήρε με το ένα της χέρι το γράμμα και με το άλλο πήρε το χέρι του νεαρού και με νόημα το πίεσε στο στήθος της, λέγοντας:

-    «Αφού δεν έρχεστε στο διαμέρισμά μου σε ώρα υπηρεσίας για να σας κεράσω ένα γλυκό, πέστε μου πότε μπορείτε να έρθετε;»

-    « Στις οκτώ το βράδυ απόψε, σας βολεύει;», είπε ο νεαρός.

Και βέβαια τη βόλευε. Η συμφωνία έκλεισε. Την επισφράγισε εκείνη, ελευθερώνοντας το χέρι του από το στήθος της, λέγοντας:

-    «Θα σας περιμένω, λοιπόν. Στις οκτώ το βράδυ απόψε...»

Το απόγευμα, πήρε το μπάνιο της, έριξε απάνω της πολλά αρώματα, φόρεσε ένα σλιπάκι που μόλις κάλυπτε το μουνάκι της, έβαλε ένα στηθόδεσμο, τόσο μικρό που ξεχείλιζαν έξω τα πληθωρικά βυζιά της και φόρεσε μια λεπτή διαφανή ρόμπα που άφηνε να φαίνεται μέσα από αυτήν όλος ο εσωτερικός της κόσμος. Και τον περίμενε...

Στις οκτώ το βράδυ ακριβώς έφθασε ο νεαρός. Τον υποδέχτηκε με πολλή χαρά και τον έβαλε να κάτσει στον καναπέ. Του έφερε δυο καρυδάκια, για να τον γλυκάνει, όπως του είπε, κι ένα ουζάκι με μεζέ. Ακολούθησαν κι άλλα ουζάκια, κι άλλοι μεζέδες. Ο νεαρός, που πήρε το μήνυμα από την πρώτη μέρα που την είδε, έγινε κιόλας σπαθί.

-    «Κάνει πολύ ζέστη!», είπε η ζωντοχήρα και πέταξε από απάνω της τη ρόμπα.

Σύρθηκε δίπλα του, τον αγκάλιασε, τον γέμισε φιλιά και τον βοήθησε να βγάλει κι αυτός το ρούχα του. Πέταξε και το στηθόδεσμο κι έμειναν κι οι δυο με τα σλιπάκια. Αγκαλιασμένοι τρώγανε και πίνανε και στη συνέχεια πετάξανε και τα σλιπάκια και τραβήξανε για το υπνοδωμάτιο. Βγήκανε από εκεί μέσα τις πρώτες πρωινές ώρες παραχορτασμένοι από σεξ.

Οι επισκέψεις του νεαρού ταχυδρομικού διανομέα στο σπίτι της ζωντοχήρας έγιναν τώρα πολύ συχνές. Ύστερα από κάθε συνεύρεσή τους όριζαν την επομένη συνάντησή τους. Και ήταν οι συνευρέσεις αυτές σχεδόν καθημερινές. Και ήταν, φυσικά, και οι δυο συνεπέστατοι στα ραντεβού τους.

Με τον καιρό δεν περιόριζαν τις ερωτικές δραστηριότητές τους μόνο στο διαμέρισμα της ζωντοχήρας. Βγαίνανε τα βραδάκια. Και τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες πηγαίνανε σε παραλιακά ξενοδοχεία και μένανε ολόκληρα εικοσιτετράωρα μαζί. Κάνανε μπάνιο στη θάλασσα και το γλεντούσανε πάνω στην άμμο. Κάποτε δοκίμασαν και το υποβρύχιο πήδημα.

Ένα βραδάκι, σε κάποια ερημική ακρογιαλιά, μπήκανε ολόγυμνοι στη θάλασσα, μπόρεσαν να φέρουν σε επαφή τα δυο κορμιά τους, αλλά εκεί που ετοιμάζονταν να κάνουνε την εισβολή ερχόταν το κύμα και τους χώριζε. Ξαναδοκιμάσανε το πείραμα πολλές φορές κι άλλες μέρες, χωρίς αποτέλεσμα. Κάποτε όμως το πέτυχαν κι αυτό.

Πανευτυχής τώρα η ζωντοχήρα χαίρεται το κορμί του νεαρού ταχυδρομικού διανομέα κάθε βράδυ, πρώτα μέσα στη μπανιέρα όπου μαζί παίρνουνε το μπάνιο τους και στη συνέχεια στο κρεβάτι της με επανειλημμένες εισβολές και κορυφώσεις μέχρι τα χαράματα.