Με τη Μαίρη γνωριστήκαμε στις αρχές τις χιλιετίας. Γνωριστήκαμε τηλεφωνικά μέσω μιας κοινής γνωστής μας και ειδωθήκαμε όταν δώσαμε τηλεφωνικά το πρώτο μας ραντεβού. Όταν την αντίκρυσα με εκείνο το ελαφρύ ανοιξιάτικο ντύσιμο, σκούρα μακρυμάνικη μπλούζα με ανοιχτό μπούστο και τζιν ανοιχτόχρωμο παντελόνι που τόνιζε τα μπούτια της, στα δικά μου μάτια ήταν μία αφρατούλα, αλλά προσεγμένη και όμορφη κοπέλα. Πιο κοντή από εμένα, γύρω στο 1.70, μακριά μαλλιά με έντονες ξανθές ανταύγειες και πλούσιο στήθος, του οποίου ωστόσο μπορούσε κανείς να διακρίνει τις μεγάλες χορταστικές θηλές. Τώρα που το θυμάμαι και χαμογελάω, είχα απορήσει αν φορούσε στηθόδεσμο.
Βρεθήκαμε για να γνωριστούμε καλύτερα, αν και δεν ήταν κεραυνοβόλος έρωτας. Όμως, είχαμε κοινό σκοπό. Θέλαμε σπίτι και οικογένεια. Η πρώτη εντύπωση ήταν ιδιαίτερα καλή και για τους δύο και συνεχίσαμε να βγαίνουμε. Εργαζόταν από τότε ως Επαγγελματίας Κομμώτρια, και εγώ τεχνική δουλειά. Στις πιο ιδιαίτερες συναντήσεις, και εφόσον η σχέση είχε ξεκινήσει, βρισκόμασταν στο διαμέρισμα που νοίκιαζε, συζητώντας και ξεκαθαρίζοντας πολλά πράγματα, όπως και εκμυστηρευτήκαμε πολλά μεταξύ μας για τις σχέσεις μας. Ήταν πολύ ντόμπρα γυναίκα, σε αντίθεση με εμένα ο οποίος ήμουν λίγο πιο... "κουμπωμένος". Αυτό έπρεπε να "σπάσει" σύντομα. Το βράδυ που βρεθήκαμε ξανά στο διαμέρισμά της και καταλήξαμε στο κρεβάτι της, μου εκμυστηρεύτηκε τις αρέσκειες της στο σεξ.
Τότε έμαθα για πρώτη φορά (μένοντας και λίγο έκπληκτος), πως είχε μάθει από γυναικολογικές εξετάσεις ότι δεν μπορούσε να μείνει έγκυος με φυσιολογικό τρόπο. Αυτό όμως, δεν την πτόησε. Αντίθετα, το εκμεταλλεύτηκε, αφήνοντας μάλιστα κάποιους εραστές της να τελειώνουν μέσα της χωρίς καμία προφύλαξη, σχεδόν κάθε φορά. Κατά τ’ άλλα, ήταν ιδιαίτερα ανοιχτή σχεδόν στα πάντα και παρά το ότι δεν υπήρξε ποτέ της ρατσίστρια, δεν της έτυχε ποτέ μέχρι τότε να πηδηχτεί με έγχρωμο άνδρα. Δε θα του έλεγε όχι. Έτσι λοιπόν, εκείνο το βράδυ, και αφού με είχε ήδη καυλώσει πάρα πολύ με τα απίστευτα αγγίγματα που έκαναν τα χέρια της, με μία γλυκιά πίπα που δεν είχα ξανανιώσει ποτέ μου, με την πρωτόγνωρη μυρωδιά της κλειτορίδας της, τη μεταξένια αίσθηση της επιδερμίδας του κορμιού και των χεριών της στην ιεραποστολική στάση και τα λόγια που μου ψιθύριζε όσο κουνιόμουν απαλά μέσα της... με παρότρυνε να νιώσω για πρώτη φορά, πως είναι να τελειώνει ένας άνδρας μέσα σε μουνί, χωρίς προφυλακτικό.
Με αυτά και με αυτά, φτάνοντας στο σήμερα... η εφετινή Άνοιξη τέλειωνε. Στο μυαλό της είχε την επιθυμία να ξεστρώσουμε τα χαλιά, μιας και η ζέστη ήταν πλέον αισθητή και η ίδια δεν την άντεχε. Χειμώνα-καλοκαίρι, θέλει να νιώθει άνετα, για αυτό και δεν φορούσε ποτέ της εσώρουχα. Έλα όμως που, η γυναίκα η οποία έρχεται μία φορά κάθε μήνα για να την βοηθά με τα καθαρίσματα εκείνο το Σάββατο δεν ευκαιρούσε. Η μέρα ήταν Πέμπτη και έπρεπε να δούμε τι θα κάνουμε. Τα μεγάλα χαλιά είναι δύσκολο να μαζευτούν, όταν στερεώνονται κάτω από βαριά έπιπλα. Και πλέον, δεν είμαστε και τόσο νέοι και οι αντοχές και οι δυνάμεις δεν είναι οι ίδιες. Έπρεπε να βρεθεί μία λύση. Εγώ είχα μία στο μυαλό μου, αλλά ήμουν επιφυλακτικός στην αρχή με την πρόταση για έναν Πακιστανό εργάτη από τη δουλειά μου. Όταν τόλμησα να της την προτείνω αρχικά κόμπιασε για λίγο, αλλά γρήγορα το ξανασκέφτηκε και δέχτηκε. Με τον μοναδικό όρο, να ήταν κάποιος στον οποίο θα είχα εμπιστοσύνη. Και είχα σε κάποιον. Το πρωί βρήκα τον Προσωπάρχη, με τον οποίο γνωριζόμαστε χρόνια και εξηγώντας του με δύο λόγια τι ήθελα, μου άφησε το ελεύθερο να διαλέξω εγώ κάποιον.
Ο Αχμέτ ήταν στην ηλικία μου. Γνωριζόμαστε και με εκείνον πολλά χρόνια, στην ίδια δουλειά. Είχαμε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο, αλλά είχαμε και φιλική σχέση. Κάποια περίοδο, εντός Καλοκαιριού, η φιλική σχέση είχε καταλήξει και πιο... "στενή" μεταξύ μας. Με ότι και αν σημαίνει αυτό. Το ίδιο βράδυ, όταν η Μαίρη γύρισε από τη δουλειά της, χάρηκε ιδιαίτερα όταν της είπα για εκείνον. Σημαντικό πράγμα η βοήθεια για τα χαλιά. Το πρωί κατά τις 8, μετά τον πρώτο καφέ και το τσιγάρο, τον πήρα τηλέφωνο και με περίμενε ήδη ντυμένος. Με ένα σύντομο γλωσσόφιλο και ένα χαδάκι στα στήθη και τις ρώγες, την άφησα να περιμένει όπως σηκώθηκε από το κρεβάτι. Με ένα babydoll μεταξωτό, αφήνοντας μόνο το μαύρο δαντελωτό κιλοτάκι να καλύπτει τα παχουλά της μουνοχειλάκια. Όσο ήταν στο σπίτι, δεν την ένοιαζε τίποτα, δεν είχε ταμπού.
Παρέλαβα τον Αχμέτ από το σπίτι του και κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι μας. Φορούσε μία μπλούζα και μία φόρμα. Όταν με ρώτησε, στοιχειωδώς, αν η γυναίκα μου ήταν καλά, του απάντησα πως ήταν καλά και μας περίμενε... απλώνοντας το χέρι μου πάνω στον καβάλο του, και χαϊδεύοντάς τον λίγο. Φτάσαμε στο σπίτι και όταν μπήκαμε μέσα, ο Αχμέτ εμφανέστατα έπαθε ένα μικρό σοκ όταν την αντίκρυσε μισόγυμνη. Με το babydoll, δηλαδή. Εκείνη, αν και το κατάλαβε, ωστόσο ήρθε κοντά του και τον χαιρέτησε καλωσορίζοντάς τον με χαμόγελο και χειραψία. Τα μάτια του έπεσαν ανάμεσα στα στήθη της. Δεν πτοήθηκε. Του πρότεινε καφέ, για να κάνουμε ένα τσιγάρο πριν ξεκινήσουμε. Καθίσαμε για λίγα λεπτά στο μπαλκόνι, με τις τέντες κατεβασμένες γιατί είχε αρχίσει να "φουσκώνει" λίγο, εδώ και κάμποση ώρα, δείχνοντας τάση για βροχή. Αλλά με απίστευτη κουφόβραση. Καθόταν σε ξύλινη καρέκλα, έχοντας τα πόδια της στηριγμένα στο σκαλοπατάκι και έχοντας ελαφρώς ανοιγμένα τα μπούτια της που γυάλιζαν από όσο φως έπεφτε πάνω τους.
Τα χέρια του Αχμέτ είχαν αρχίσει να τρέμουν από επιθυμία να την αγγίξει. Πόσο μάλλον να χύσει για εκείνη. Ώσπου, το χέρι που πήγε να πιάσει το ποτήρι με τον καφέ... το παρέσυρε λίγο, και χύθηκε μικρή ποσότητα πάνω στη φόρμα του, χωρίς ωστόσο να πέσει κάτω. Χωρίς καθυστέρηση, φέρνοντας ένα βρεγμένο πανάκι, του ζήτησε να βγάλει τη φόρμα για να την καθαρίσει και να την στεγνώσει λίγο με ένα σεσουάρ. Αρκετά ντροπαλός, επέμενε λέγοντας πως ήταν εντάξει. Όμως η Μαίρη ήταν πολύ επίμονη. Τελικά της έκανε το χατίρι και βγάζοντάς την, το ελαφρώς ξεχειλωμένο λάστιχο του μπόξερ που φορούσε, δεν μπορούσε να συγκρατήσει το γυαλιστερό και μαυριδερό κεφαλάκι του καυλιού του από το να ξεπροβάλει και ήταν ήδη σε τέλεια στύση. Η Μαίρη χαμογέλασε ελαφρώς, κοιτώντας το. Τα άφησε για λίγο μέσα, και ξαναγύρισε κοντά μας για να τελειώσει το τσιγάρο της. Έστω και μισόγυμνος, ο Αχμέτ, άρχισε να βοηθάει για να αφαιρέσουμε το πρώτο χαλί στο σαλόνι. Ήταν τόσο νευρικός, αλλά και ψύχραιμος, δυνατός και αποφασιστικός, που καταφέραμε να το βγάλουμε, να το διπλώσουμε και να το τυλίξουμε μέσα σε 5 λεπτά. Το ίδιο έγινε και με το χαλί της κουζίνας. Έτσι, αφήσαμε χρόνο και στη Μαίρη για να απλώσει λίγο τη φόρμα του και να στεγνώσει, και να συμμαζέψει το μποξεράκι του με λίγη κλωστή. Το μποξεράκι ήταν έτοιμο. Τον φώναξε στο δωμάτιο για να το δοκιμάσει. Πήγε σχεδόν τρεχάτος. Πήγα μαζί του από περιέργεια.
Η Μαίρη βρισκόταν καθιστή στο προσκέφαλο, κρατώντας το μποξεράκι του που μόλις είχε τελειώσει, ανάμεσα στα ελαφρώς ανοιγμένα μπούτια της. Είχε μαζέψει ήδη τα κλωστικά της, κάθισε στην άκρη του κρεβατιού και εφαρμόζοντάς το λίγο πάνω στη λεκάνη του, έκρινε πως ήταν εντάξει. Πέταξε το μποξεράκι στο κρεβάτι, και πήρε το γλυκό του καυλί στο στόμα της. Κάθε φορά, όλο και πιο βαθιά, όλο και πιο βαθιά, μέχρι που το πήρε όλο. Είχα αρχίσει να καυλώνω κι εγώ με το θέαμα. Δεν τον άφησε όμως για πολύ. Δεν τον ήθελε να χύσει στο στόμα της. Έβγαλε το babydoll και ξάπλωσε ανάσκελα, ανοίγοντας τα μπούτια της για να τον υποδεχτεί μέσα της σε ένα τέλειο Ιεραποστολικό. "Μπες μέσα μου αγόρι μου", του ψιθύρισε.
Χώθηκε στα μπούτια της, και μπαίνοντας μέσα της απαλά αναστέναξε από ηδονή. Της Μαίρης, κλείνοντας τα μάτια στην αίσθηση της εισόδου του, της κόπηκε στιγμιαία η ανάσα, κάνοντάς τη να μείνει με το στόμα ανοιχτό. "Υπέροχος... ", ψιθύρισε. Καθόμουν και τους χάζευα, όσο είχα αρχίσει να μαλάζω το δικό μου καυλί. Τον τραβούσε απαλά μέσα της από τη μέση του, και εκείνος ακολουθούσε τον ίδιο αισθησιακό ρυθμό, στηριγμένος στα χέρια του. Άκουγα τα υγρά του κόλπου της κάθε φορά που έβλεπα τον κορμό του να βυθίζεται μέσα της. Ελάχιστα λεπτά αργότερα, δεν άντεχε άλλο. Δε μπορούσε να κρατηθεί περισσότερο, ούτε καν να την προειδοποιήσει, όντας στερημένος από μουνί και έχυσε μέσα της. Η Μαίρη έσκασε ένα ανεπαίσθητο χαμόγελο, νιώθοντας το σπέρμα του. Προσπάθησε ο φουκαράς να της ζητήσει συγνώμη κατόπιν εορτής, αλλά έσπευσε να τον ηρεμήσει χαϊδεύοντας του τα μάγουλα. "Δεν πειράζει αγόρι μου. Το περίμενα και το ήθελα. Συνέχισε να με γαμάς. Βγάλ’ τα όλα…".
Ο Αχμέτ άντεχε ακόμα. Τον κοιτούσε στα μάτια. Άρχισε να του λέει γλυκόλογα, να τον παροτρύνει να χύσει ξανά μέσα της, να κοιτάζει το καυλί του καθώς το βύθιζε μέσα της, να κοιτάζει το κορμί που πηδούσε, τα στήθη που μπορούσε να γλείψει και να χαϊδέψει. Τον τράβηξε να ξαπλώσει εντελώς πάνω στο κορμί της, έχοντας τα χέρια της στα γόνατά της. Πλέον, ήταν όλη δική του. Ξανάχυνε μέσα στη γλύκα της. Εκείνη δεν ήθελε να χύσει ούτε μία φορά. Απλώς, τον ήθελε μέσα της. Με κοιτούσε με ήρεμο βλέμμα, με γυρισμένο προς εμένα το κεφάλι της. Μόνο τη στιγμή που έχυνε μέσα της για δεύτερη φορά, ξανάμεινε με στόμα ανοιχτό και το ίδιο μικρό χαμογελάκι να αφήνει αναστεναγμό και τα μάτια κλεισμένα νιώθοντας τον κόλπο της πλημμυρισμένο και ικανοποιημένη.
Προς το παρόν.
Copyright protected OW ref: 184780
Βρεθήκαμε για να γνωριστούμε καλύτερα, αν και δεν ήταν κεραυνοβόλος έρωτας. Όμως, είχαμε κοινό σκοπό. Θέλαμε σπίτι και οικογένεια. Η πρώτη εντύπωση ήταν ιδιαίτερα καλή και για τους δύο και συνεχίσαμε να βγαίνουμε. Εργαζόταν από τότε ως Επαγγελματίας Κομμώτρια, και εγώ τεχνική δουλειά. Στις πιο ιδιαίτερες συναντήσεις, και εφόσον η σχέση είχε ξεκινήσει, βρισκόμασταν στο διαμέρισμα που νοίκιαζε, συζητώντας και ξεκαθαρίζοντας πολλά πράγματα, όπως και εκμυστηρευτήκαμε πολλά μεταξύ μας για τις σχέσεις μας. Ήταν πολύ ντόμπρα γυναίκα, σε αντίθεση με εμένα ο οποίος ήμουν λίγο πιο... "κουμπωμένος". Αυτό έπρεπε να "σπάσει" σύντομα. Το βράδυ που βρεθήκαμε ξανά στο διαμέρισμά της και καταλήξαμε στο κρεβάτι της, μου εκμυστηρεύτηκε τις αρέσκειες της στο σεξ.
Τότε έμαθα για πρώτη φορά (μένοντας και λίγο έκπληκτος), πως είχε μάθει από γυναικολογικές εξετάσεις ότι δεν μπορούσε να μείνει έγκυος με φυσιολογικό τρόπο. Αυτό όμως, δεν την πτόησε. Αντίθετα, το εκμεταλλεύτηκε, αφήνοντας μάλιστα κάποιους εραστές της να τελειώνουν μέσα της χωρίς καμία προφύλαξη, σχεδόν κάθε φορά. Κατά τ’ άλλα, ήταν ιδιαίτερα ανοιχτή σχεδόν στα πάντα και παρά το ότι δεν υπήρξε ποτέ της ρατσίστρια, δεν της έτυχε ποτέ μέχρι τότε να πηδηχτεί με έγχρωμο άνδρα. Δε θα του έλεγε όχι. Έτσι λοιπόν, εκείνο το βράδυ, και αφού με είχε ήδη καυλώσει πάρα πολύ με τα απίστευτα αγγίγματα που έκαναν τα χέρια της, με μία γλυκιά πίπα που δεν είχα ξανανιώσει ποτέ μου, με την πρωτόγνωρη μυρωδιά της κλειτορίδας της, τη μεταξένια αίσθηση της επιδερμίδας του κορμιού και των χεριών της στην ιεραποστολική στάση και τα λόγια που μου ψιθύριζε όσο κουνιόμουν απαλά μέσα της... με παρότρυνε να νιώσω για πρώτη φορά, πως είναι να τελειώνει ένας άνδρας μέσα σε μουνί, χωρίς προφυλακτικό.
Με αυτά και με αυτά, φτάνοντας στο σήμερα... η εφετινή Άνοιξη τέλειωνε. Στο μυαλό της είχε την επιθυμία να ξεστρώσουμε τα χαλιά, μιας και η ζέστη ήταν πλέον αισθητή και η ίδια δεν την άντεχε. Χειμώνα-καλοκαίρι, θέλει να νιώθει άνετα, για αυτό και δεν φορούσε ποτέ της εσώρουχα. Έλα όμως που, η γυναίκα η οποία έρχεται μία φορά κάθε μήνα για να την βοηθά με τα καθαρίσματα εκείνο το Σάββατο δεν ευκαιρούσε. Η μέρα ήταν Πέμπτη και έπρεπε να δούμε τι θα κάνουμε. Τα μεγάλα χαλιά είναι δύσκολο να μαζευτούν, όταν στερεώνονται κάτω από βαριά έπιπλα. Και πλέον, δεν είμαστε και τόσο νέοι και οι αντοχές και οι δυνάμεις δεν είναι οι ίδιες. Έπρεπε να βρεθεί μία λύση. Εγώ είχα μία στο μυαλό μου, αλλά ήμουν επιφυλακτικός στην αρχή με την πρόταση για έναν Πακιστανό εργάτη από τη δουλειά μου. Όταν τόλμησα να της την προτείνω αρχικά κόμπιασε για λίγο, αλλά γρήγορα το ξανασκέφτηκε και δέχτηκε. Με τον μοναδικό όρο, να ήταν κάποιος στον οποίο θα είχα εμπιστοσύνη. Και είχα σε κάποιον. Το πρωί βρήκα τον Προσωπάρχη, με τον οποίο γνωριζόμαστε χρόνια και εξηγώντας του με δύο λόγια τι ήθελα, μου άφησε το ελεύθερο να διαλέξω εγώ κάποιον.
Ο Αχμέτ ήταν στην ηλικία μου. Γνωριζόμαστε και με εκείνον πολλά χρόνια, στην ίδια δουλειά. Είχαμε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο, αλλά είχαμε και φιλική σχέση. Κάποια περίοδο, εντός Καλοκαιριού, η φιλική σχέση είχε καταλήξει και πιο... "στενή" μεταξύ μας. Με ότι και αν σημαίνει αυτό. Το ίδιο βράδυ, όταν η Μαίρη γύρισε από τη δουλειά της, χάρηκε ιδιαίτερα όταν της είπα για εκείνον. Σημαντικό πράγμα η βοήθεια για τα χαλιά. Το πρωί κατά τις 8, μετά τον πρώτο καφέ και το τσιγάρο, τον πήρα τηλέφωνο και με περίμενε ήδη ντυμένος. Με ένα σύντομο γλωσσόφιλο και ένα χαδάκι στα στήθη και τις ρώγες, την άφησα να περιμένει όπως σηκώθηκε από το κρεβάτι. Με ένα babydoll μεταξωτό, αφήνοντας μόνο το μαύρο δαντελωτό κιλοτάκι να καλύπτει τα παχουλά της μουνοχειλάκια. Όσο ήταν στο σπίτι, δεν την ένοιαζε τίποτα, δεν είχε ταμπού.
Παρέλαβα τον Αχμέτ από το σπίτι του και κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι μας. Φορούσε μία μπλούζα και μία φόρμα. Όταν με ρώτησε, στοιχειωδώς, αν η γυναίκα μου ήταν καλά, του απάντησα πως ήταν καλά και μας περίμενε... απλώνοντας το χέρι μου πάνω στον καβάλο του, και χαϊδεύοντάς τον λίγο. Φτάσαμε στο σπίτι και όταν μπήκαμε μέσα, ο Αχμέτ εμφανέστατα έπαθε ένα μικρό σοκ όταν την αντίκρυσε μισόγυμνη. Με το babydoll, δηλαδή. Εκείνη, αν και το κατάλαβε, ωστόσο ήρθε κοντά του και τον χαιρέτησε καλωσορίζοντάς τον με χαμόγελο και χειραψία. Τα μάτια του έπεσαν ανάμεσα στα στήθη της. Δεν πτοήθηκε. Του πρότεινε καφέ, για να κάνουμε ένα τσιγάρο πριν ξεκινήσουμε. Καθίσαμε για λίγα λεπτά στο μπαλκόνι, με τις τέντες κατεβασμένες γιατί είχε αρχίσει να "φουσκώνει" λίγο, εδώ και κάμποση ώρα, δείχνοντας τάση για βροχή. Αλλά με απίστευτη κουφόβραση. Καθόταν σε ξύλινη καρέκλα, έχοντας τα πόδια της στηριγμένα στο σκαλοπατάκι και έχοντας ελαφρώς ανοιγμένα τα μπούτια της που γυάλιζαν από όσο φως έπεφτε πάνω τους.
Τα χέρια του Αχμέτ είχαν αρχίσει να τρέμουν από επιθυμία να την αγγίξει. Πόσο μάλλον να χύσει για εκείνη. Ώσπου, το χέρι που πήγε να πιάσει το ποτήρι με τον καφέ... το παρέσυρε λίγο, και χύθηκε μικρή ποσότητα πάνω στη φόρμα του, χωρίς ωστόσο να πέσει κάτω. Χωρίς καθυστέρηση, φέρνοντας ένα βρεγμένο πανάκι, του ζήτησε να βγάλει τη φόρμα για να την καθαρίσει και να την στεγνώσει λίγο με ένα σεσουάρ. Αρκετά ντροπαλός, επέμενε λέγοντας πως ήταν εντάξει. Όμως η Μαίρη ήταν πολύ επίμονη. Τελικά της έκανε το χατίρι και βγάζοντάς την, το ελαφρώς ξεχειλωμένο λάστιχο του μπόξερ που φορούσε, δεν μπορούσε να συγκρατήσει το γυαλιστερό και μαυριδερό κεφαλάκι του καυλιού του από το να ξεπροβάλει και ήταν ήδη σε τέλεια στύση. Η Μαίρη χαμογέλασε ελαφρώς, κοιτώντας το. Τα άφησε για λίγο μέσα, και ξαναγύρισε κοντά μας για να τελειώσει το τσιγάρο της. Έστω και μισόγυμνος, ο Αχμέτ, άρχισε να βοηθάει για να αφαιρέσουμε το πρώτο χαλί στο σαλόνι. Ήταν τόσο νευρικός, αλλά και ψύχραιμος, δυνατός και αποφασιστικός, που καταφέραμε να το βγάλουμε, να το διπλώσουμε και να το τυλίξουμε μέσα σε 5 λεπτά. Το ίδιο έγινε και με το χαλί της κουζίνας. Έτσι, αφήσαμε χρόνο και στη Μαίρη για να απλώσει λίγο τη φόρμα του και να στεγνώσει, και να συμμαζέψει το μποξεράκι του με λίγη κλωστή. Το μποξεράκι ήταν έτοιμο. Τον φώναξε στο δωμάτιο για να το δοκιμάσει. Πήγε σχεδόν τρεχάτος. Πήγα μαζί του από περιέργεια.
Η Μαίρη βρισκόταν καθιστή στο προσκέφαλο, κρατώντας το μποξεράκι του που μόλις είχε τελειώσει, ανάμεσα στα ελαφρώς ανοιγμένα μπούτια της. Είχε μαζέψει ήδη τα κλωστικά της, κάθισε στην άκρη του κρεβατιού και εφαρμόζοντάς το λίγο πάνω στη λεκάνη του, έκρινε πως ήταν εντάξει. Πέταξε το μποξεράκι στο κρεβάτι, και πήρε το γλυκό του καυλί στο στόμα της. Κάθε φορά, όλο και πιο βαθιά, όλο και πιο βαθιά, μέχρι που το πήρε όλο. Είχα αρχίσει να καυλώνω κι εγώ με το θέαμα. Δεν τον άφησε όμως για πολύ. Δεν τον ήθελε να χύσει στο στόμα της. Έβγαλε το babydoll και ξάπλωσε ανάσκελα, ανοίγοντας τα μπούτια της για να τον υποδεχτεί μέσα της σε ένα τέλειο Ιεραποστολικό. "Μπες μέσα μου αγόρι μου", του ψιθύρισε.
Χώθηκε στα μπούτια της, και μπαίνοντας μέσα της απαλά αναστέναξε από ηδονή. Της Μαίρης, κλείνοντας τα μάτια στην αίσθηση της εισόδου του, της κόπηκε στιγμιαία η ανάσα, κάνοντάς τη να μείνει με το στόμα ανοιχτό. "Υπέροχος... ", ψιθύρισε. Καθόμουν και τους χάζευα, όσο είχα αρχίσει να μαλάζω το δικό μου καυλί. Τον τραβούσε απαλά μέσα της από τη μέση του, και εκείνος ακολουθούσε τον ίδιο αισθησιακό ρυθμό, στηριγμένος στα χέρια του. Άκουγα τα υγρά του κόλπου της κάθε φορά που έβλεπα τον κορμό του να βυθίζεται μέσα της. Ελάχιστα λεπτά αργότερα, δεν άντεχε άλλο. Δε μπορούσε να κρατηθεί περισσότερο, ούτε καν να την προειδοποιήσει, όντας στερημένος από μουνί και έχυσε μέσα της. Η Μαίρη έσκασε ένα ανεπαίσθητο χαμόγελο, νιώθοντας το σπέρμα του. Προσπάθησε ο φουκαράς να της ζητήσει συγνώμη κατόπιν εορτής, αλλά έσπευσε να τον ηρεμήσει χαϊδεύοντας του τα μάγουλα. "Δεν πειράζει αγόρι μου. Το περίμενα και το ήθελα. Συνέχισε να με γαμάς. Βγάλ’ τα όλα…".
Ο Αχμέτ άντεχε ακόμα. Τον κοιτούσε στα μάτια. Άρχισε να του λέει γλυκόλογα, να τον παροτρύνει να χύσει ξανά μέσα της, να κοιτάζει το καυλί του καθώς το βύθιζε μέσα της, να κοιτάζει το κορμί που πηδούσε, τα στήθη που μπορούσε να γλείψει και να χαϊδέψει. Τον τράβηξε να ξαπλώσει εντελώς πάνω στο κορμί της, έχοντας τα χέρια της στα γόνατά της. Πλέον, ήταν όλη δική του. Ξανάχυνε μέσα στη γλύκα της. Εκείνη δεν ήθελε να χύσει ούτε μία φορά. Απλώς, τον ήθελε μέσα της. Με κοιτούσε με ήρεμο βλέμμα, με γυρισμένο προς εμένα το κεφάλι της. Μόνο τη στιγμή που έχυνε μέσα της για δεύτερη φορά, ξανάμεινε με στόμα ανοιχτό και το ίδιο μικρό χαμογελάκι να αφήνει αναστεναγμό και τα μάτια κλεισμένα νιώθοντας τον κόλπο της πλημμυρισμένο και ικανοποιημένη.
Προς το παρόν.
Copyright protected OW ref: 184780
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.