Το e-mail μου είναι το:
Παρατημένη εκεί, στην άκρη του αυτοκινητόδρομου, περίμενα να ξημερώσει... Η υγρασία με πέθαινε. Δεν είχα κουράγιο να βγω στο δρόμο, φοβόμουν ότι θα σωριαστώ στην άσφαλτο...
Ένιωθα μια τεράστια ντροπή, όχι τόσο για αυτό που συνέβη, όσο για το γεγονός ότι τελικά είχα ερεθιστεί τόσο πολύ με όλα αυτά. Κάθε γυναίκα κρύβει μια πουτάνα μέσα της νομίζω και δεν ξέρεις ποτέ πότε θα βγει στην επιφάνεια...
Στην περίπτωση μου μάλλον μόλις είχε αποφασίσει να βγει...
Ήταν ακόμα σκοτάδι όταν με χτύπησαν τα φώτα από αυτοκίνητο που πλησίαζε. Μάλλον είχα λαγοκοιμηθεί εκεί κοντά στα δέντρα. Το κορμί μου είχε ποτίσει από την υγρασία κι έτρεμα από το κρύο. Είδα πανικόβλητη τεράστια φώτα να έρχονται προς το μέρος μου. Σύρθηκα πιο κοντά στα δέντρα..
Μια τεράστια νταλίκα είχε σταματήσει ακριβώς μπροστά μου. Άκουσα την πόρτα να ανοίγει. Ένας γεροδεμένος άντρας κατέβηκε. Προχώρησε προς το μέρος μου και σκέφτηκα ότι με είδε, ότι ήρθε να με βοηθήσει. Στάθηκε μερικά μέτρα πιο πέρα και ξεκούμπωσε το παντελόνι του. Κι εγώ ερεθίστηκα με την κίνηση!
Τον παρακολούθησα να κάνει την ανάγκη του, να κουμπώνει το παντελόνι του και να γυρίζει να φύγει. Μάζεψα όλη μου τη δύναμη.
- «Σας παρακαλώ...»
Γύρισε ξαφνιασμένος. Προσπάθησε να με ξεχωρίσει μέσα στο σκοτάδι.. Με είδε...
- «Τι έπαθες; τι κάνεις εκεί;»
Σηκώθηκα όπως - όπως και πήγα προς το μέρος του.
- «Είχα... είχα... με βίασαν...», είπα τελικά, χωρίς να είμαι σίγουρη τι ακριβώς εννοούσα.
Άπλωσε το χέρι του και με στήριξε.
- «Μα εσύ είσαι χάλια! Σε χτύπησαν! Έλα δω…»
Στεκόταν μπροστά στους προβολείς τώρα και δεν ξεχώριζα το πρόσωπό του.. Πλησίασα.. Με κοίταξε καλά - καλά, σχεδόν γυμνή, παγωμένη, με το αίμα να έχει ξεραθεί στα γόνατα και τις παλάμες μου. Στο στήθος μου διαγράφονταν καθαρά οι μελανές δαχτυλιές που μου είχε αφήσει ο ταξιτζής..
Στο πίσω μέρος του τράκτορα είχε ένα μικρό χώρισμα κι ένα κρεβάτι. Με έβαλε εκεί, έφερε οξυζενέ και ιώδιο κι άρχισε να καθαρίζει το χτυπημένο μου γόνατο.
- «Καυγαδάκι;», με ρώτησε και μου έκλεισε το μάτι.
Άρχισα να του εξηγώ τι συνέβη. Πως άρχισε ο ταξιτζής να μου μιλάει χυδαία, πως με οδήγησε μέχρι εδώ.. τι μου έκανε... Τέλειωσε με τα γόνατά μου και σήκωσε το κεφάλι του.
- «Κοίτα τι σου έκανε το κάθαρμα!», είπε αγγίζοντας το μελανιασμένο μου στήθος. «Πρέπει να σε πόνεσε…»
Το χέρι του πάνω στο στήθος μου, καθώς πέρασε απαλά πάνω από τη ρώγα μου έστειλε μια ανατριχίλα σε όλο μου το κορμί...
- «Κρυώνεις, ε;», μου είπε κι άπλωσε τα μπράτσα του γύρω μου.
Κούρνιασα μέσα τους κι απολάμβανα τη ζεστασιά τους. Τη ζεστασιά του. Και πιο πολύ αυτή την δυνατή αρσενική μυρωδιά που απέπνεε... Μου χάιδεψε τα μαλλιά...
- «Βρε τι έπαθε το κοριτσάκι μας...!»
Σφιγγόμουν πάνω στο στέρνο του, πάνω στο στενό κρεβάτι, και σιγά - σιγά δεν κρύωνα πια.. Άναβα. Το χέρι του ταξίδεψε από τα μαλλιά μου στην πλάτη μου. Νέο ρίγος με διαπέρασε. Έσκυψε και φίλησε απαλά τα μαλλιά μου.
- «Μη φοβάσαι. Έλα, πέρασε. Τώρα είσαι μαζί μου...»
Σήκωσα το κεφάλι μου και συνάντησα τα χείλη του. Φιληθήκαμε. Τα χέρια του χάιδευαν την πλάτη μου, τη σχεδόν γυμνή μου πλάτη, πολύ τρυφερά άγγιξαν ξανά το στήθος μου. Βόγκηξα.
- «Σε πόνεσα, ε;», είπε.
Δεν με είχε πονέσει... όχι τόσο ώστε να το καταλάβω μέσα στον ερεθισμό που ένιωθα. Λίγο πριν με είχαν ταπεινώσει και με είχαν βιάσει. Τώρα κάποιος με χάιδευε τρυφερά. Άπλωσα το χέρι και του χάιδεψα το λαιμό.
- «Κάτσε καλά κοριτσάκι γιατί πρωί - πρωί θα κάνω κι εγώ καμιά τρέλα!», μου είπε.
Τα χείλη μου ξαναβρήκαν τα δικά του. Τον φίλησα απελπισμένα, παθιασμένα, ζητώντας του παρηγοριά. Βόγκηξε μέσα στο στόμα μου, και τα χέρια του ταξίδεψαν στο κορμί μου. Μου έβγαλε τρυφερά τα κουρέλια που κάποτε ήταν τα ρούχα μου, κι άρχισε να φιλάει το μελανιασμένο μου στήθος.
Δάγκωσε ελαφρά τη ρώγα μου και σήκωσε τα μάτια του να με κοιτάξει, να δει αν με πόνεσε. Αυτό που είδε τον έκανε να συνεχίσει, να δαγκώνει και να φιλάει το στήθος μου, να χαϊδεύει τους μηρούς μου, να φτάνει πιο ψηλά...
- «Είσαι σίγουρη ότι το θέλεις αυτό;», με ρώτησε.
Κούνησα το κεφάλι. Το ήθελα... Ήθελα λίγη τρυφερότητα.. Τα δάχτυλά του έπαιζαν με το μουνάκι μου, που είχε μουσκέψει από την διαφορετική επαφή, πληγωμένο από την προηγούμενη βιαιότητα. Άπλωσα μόνη μου το χέρι στο κουμπί του παντελονιού του...
- «Α, κοριτσάκι τι μου κάνεις πρωινιάτικα...;», είπε ξέπνοα την στιγμή που τον έπαιρνα στο στόμα μου.
Με είχε σώσει.. Με είχε φροντίσει.. Κι εγώ είχα ένα τρόπο να του το ξεπληρώσω. Τον έγλειφα και τον ρουφούσα μέχρι που ανασηκώθηκε και κατέβασε εντελώς το παντελόνι του για να μου αφήσει το χώρο ελεύθερο. Τον πήρα όλο στο στόμα μου και έμεινα για λίγο ακίνητη απολαμβάνοντας τη στιγμή...
Το χέρι του χάιδευε τον πισινό μου, όχι βίαια, τρυφερά, ένιωθα τα δάχτυλά του να χαϊδεύουν τις τρυπούλες μου και την αναπνοή του να βγαίνει λαχανιασμένη... Τον κράτησα στο χέρι μου, τον ανασήκωσα λίγο κι άρχισα να του φιλάω τα μπαλάκια. Θα έκανα το καλύτερο που μπορούσα.
Η γλώσσα μου ταξίδευε στο σώμα του, χώνονταν σε πτυχές και ανοίγματα, ξαναγύριζε πίσω στον πούτσο του, η αναπνοή του είχε γίνει γρήγορη και τα χέρια του πιο απαιτητικά... αν και πάντα τρυφερά και προσεκτικά...
Με ξάπλωσε στο κρεβάτι και ξάπλωσε πάνω μου. Φόρεσε ένα προφυλακτικό, δεν έδωσα σημασία, στήριξε το βάρος του στα χέρια του... και μπήκε μέσα μου.
Νομίζω ότι τελείωσα εκείνη τη στιγμή για πρώτη φορά. Προσπάθησα να τον αγκαλιάσω και να τον τραβήξω πάνω μου, όμως ακινητοποίησε τα χέρια μου κάτω από τα δικά σου, και άρχισε να μπαινοβγαίνει μέσα μου κοιτώντας το πρόσωπό μου.
- «Σου αρέσει έτσι κοριτσάκι;», μου είπε.
- «Με τρελαίνει...!»
- «Δεν στο έκανε έτσι ο άλλος, ε;»
Τον ένιωθα να μπαίνει και να βγαίνει στο πληγωμένο μουνάκι μου, τρυφερά και δυνατά μαζί, ένιωθα το βλέμμα του στο πρόσωπό μου και τρελαινόμουν...
- «Σε έβαλε να του πάρεις και πίπα, ε;»
- «Ναι...»
- «Πες μου τι σου έκανε…»
Δεν μπορούσα να μιλήσω, πιο πολύ βογκούσα από την καύλα... κι εκείνος συνέχιζε...
- «Σε έβαλε να του ρουφήξεις τον πούτσο όπως ρούφηξες και το δικό μου; Τον τρέλανες όπως εμένα πουτανάκι γι’ αυτό στα έκανε αυτά; Σου αρέσει να σε γαμάνε, έτσι δεν είναι;»
Κάθε του λέξη με καύλωνε περισσότερο, και συνέχιζε..
- «Σου γάμησε και τον κώλο, έτσι; Ξερά, στον έχωσε στο κωλαράκι σου κι εσύ θα φώναζες, ε; Αλλά θα σου άρεσε, το βλέπω ότι σου αρέσει το γαμήσι....»
- «Ναι, μου αρέσει. Λιώνω… Γάμησέ με κι άλλο…», είπα μέσα στα βογγητά μου.
Ο ρυθμός του έγινε πιο δυνατός...
- «Πες μου πόσο σου αρέσει να σε γαμάνε…», έλεγε. «Πες μου ότι είσαι μια πουτανίτσα…»
Είμαι, το νιώθω, κάθε του λέξη με κάνει να τρελαίνομαι, χύνω σαν τρελή γύρω από τον πούτσο του που μπαινοβγαίνει στο μουνί μου. Θέλω να τον νιώσω παντού, έτσι τρυφερό και δυνατό...
Τραβήχτηκε από μέσα μου, σύρθηκε προς τα πάνω, το κεφάλι του πιέζονταν στον ουρανό του τράκτορα... Τράβηξε το προφυλακτικό και τον έβαλε στο στόμα μου...
- «Τώρα θα σου γαμήσω και το στοματάκι!», είπε κι άρχισε να κάνει ακριβώς αυτό.
Πνιγόμουν, αλλά θα έκανα τα πάντα για να τον ικανοποιήσω. Είχα ζεσταθεί, είχα συνέλθει και απλά το απολάμβανα... Τον έβαζε και τον έβγαζε στο στόμα μου με κοφτές κινήσεις, και τελικά καρφώθηκε όλος μέσα κι άδειασε όλους τους χυμούς του στο λαρύγγι μου. Πνίγηκα, αλλά δεν άφησα σταγόνα.
Τραβήχτηκε και σήκωσε το παντελόνι του βιαστικά. Μου πέταξε ένα σακίδιο...
- «Έχει ένα παντελόνι και μια μπλούζα της γυναίκας μου μέσα. Πρέπει να σου κάνουν κάπως…», μου είπε. «Ντύσου κι έλα μπροστά».
Ντυμένη με τα ξένα ρούχα, με τη μυρωδιά μια ξένης γυναίκας πάνω τους, της γυναίκας που γεύονταν αυτόν τον άντρα κάθε μέρα, ανέβηκα με δυσκολία στην καμπίνα...
«Λοιπόν, άκου κουκλίτσα… δεν πιστεύω και πολλά από αυτά που μου λες, αλλά σίγουρα χρειάζεσαι βοήθεια...», άρχισε να μου λέει. «Εγώ πίσω στην πόλη δεν πρόκειται να γυρίσω, αλλά στον πρώτο σταθμό αυτοκινήτων που θα βρούμε θα σε αφήσω. Μπορείς να τηλεφωνήσεις από κει σε κάποιον...»
Συμφώνησα και ξεκινήσαμε…
Ένιωθα μια τεράστια ντροπή, όχι τόσο για αυτό που συνέβη, όσο για το γεγονός ότι τελικά είχα ερεθιστεί τόσο πολύ με όλα αυτά. Κάθε γυναίκα κρύβει μια πουτάνα μέσα της νομίζω και δεν ξέρεις ποτέ πότε θα βγει στην επιφάνεια...
Στην περίπτωση μου μάλλον μόλις είχε αποφασίσει να βγει...
Ήταν ακόμα σκοτάδι όταν με χτύπησαν τα φώτα από αυτοκίνητο που πλησίαζε. Μάλλον είχα λαγοκοιμηθεί εκεί κοντά στα δέντρα. Το κορμί μου είχε ποτίσει από την υγρασία κι έτρεμα από το κρύο. Είδα πανικόβλητη τεράστια φώτα να έρχονται προς το μέρος μου. Σύρθηκα πιο κοντά στα δέντρα..
Μια τεράστια νταλίκα είχε σταματήσει ακριβώς μπροστά μου. Άκουσα την πόρτα να ανοίγει. Ένας γεροδεμένος άντρας κατέβηκε. Προχώρησε προς το μέρος μου και σκέφτηκα ότι με είδε, ότι ήρθε να με βοηθήσει. Στάθηκε μερικά μέτρα πιο πέρα και ξεκούμπωσε το παντελόνι του. Κι εγώ ερεθίστηκα με την κίνηση!
Τον παρακολούθησα να κάνει την ανάγκη του, να κουμπώνει το παντελόνι του και να γυρίζει να φύγει. Μάζεψα όλη μου τη δύναμη.
- «Σας παρακαλώ...»
Γύρισε ξαφνιασμένος. Προσπάθησε να με ξεχωρίσει μέσα στο σκοτάδι.. Με είδε...
- «Τι έπαθες; τι κάνεις εκεί;»
Σηκώθηκα όπως - όπως και πήγα προς το μέρος του.
- «Είχα... είχα... με βίασαν...», είπα τελικά, χωρίς να είμαι σίγουρη τι ακριβώς εννοούσα.
Άπλωσε το χέρι του και με στήριξε.
- «Μα εσύ είσαι χάλια! Σε χτύπησαν! Έλα δω…»
Στεκόταν μπροστά στους προβολείς τώρα και δεν ξεχώριζα το πρόσωπό του.. Πλησίασα.. Με κοίταξε καλά - καλά, σχεδόν γυμνή, παγωμένη, με το αίμα να έχει ξεραθεί στα γόνατα και τις παλάμες μου. Στο στήθος μου διαγράφονταν καθαρά οι μελανές δαχτυλιές που μου είχε αφήσει ο ταξιτζής..
Στο πίσω μέρος του τράκτορα είχε ένα μικρό χώρισμα κι ένα κρεβάτι. Με έβαλε εκεί, έφερε οξυζενέ και ιώδιο κι άρχισε να καθαρίζει το χτυπημένο μου γόνατο.
- «Καυγαδάκι;», με ρώτησε και μου έκλεισε το μάτι.
Άρχισα να του εξηγώ τι συνέβη. Πως άρχισε ο ταξιτζής να μου μιλάει χυδαία, πως με οδήγησε μέχρι εδώ.. τι μου έκανε... Τέλειωσε με τα γόνατά μου και σήκωσε το κεφάλι του.
- «Κοίτα τι σου έκανε το κάθαρμα!», είπε αγγίζοντας το μελανιασμένο μου στήθος. «Πρέπει να σε πόνεσε…»
Το χέρι του πάνω στο στήθος μου, καθώς πέρασε απαλά πάνω από τη ρώγα μου έστειλε μια ανατριχίλα σε όλο μου το κορμί...
- «Κρυώνεις, ε;», μου είπε κι άπλωσε τα μπράτσα του γύρω μου.
Κούρνιασα μέσα τους κι απολάμβανα τη ζεστασιά τους. Τη ζεστασιά του. Και πιο πολύ αυτή την δυνατή αρσενική μυρωδιά που απέπνεε... Μου χάιδεψε τα μαλλιά...
- «Βρε τι έπαθε το κοριτσάκι μας...!»
Σφιγγόμουν πάνω στο στέρνο του, πάνω στο στενό κρεβάτι, και σιγά - σιγά δεν κρύωνα πια.. Άναβα. Το χέρι του ταξίδεψε από τα μαλλιά μου στην πλάτη μου. Νέο ρίγος με διαπέρασε. Έσκυψε και φίλησε απαλά τα μαλλιά μου.
- «Μη φοβάσαι. Έλα, πέρασε. Τώρα είσαι μαζί μου...»
Σήκωσα το κεφάλι μου και συνάντησα τα χείλη του. Φιληθήκαμε. Τα χέρια του χάιδευαν την πλάτη μου, τη σχεδόν γυμνή μου πλάτη, πολύ τρυφερά άγγιξαν ξανά το στήθος μου. Βόγκηξα.
- «Σε πόνεσα, ε;», είπε.
Δεν με είχε πονέσει... όχι τόσο ώστε να το καταλάβω μέσα στον ερεθισμό που ένιωθα. Λίγο πριν με είχαν ταπεινώσει και με είχαν βιάσει. Τώρα κάποιος με χάιδευε τρυφερά. Άπλωσα το χέρι και του χάιδεψα το λαιμό.
- «Κάτσε καλά κοριτσάκι γιατί πρωί - πρωί θα κάνω κι εγώ καμιά τρέλα!», μου είπε.
Τα χείλη μου ξαναβρήκαν τα δικά του. Τον φίλησα απελπισμένα, παθιασμένα, ζητώντας του παρηγοριά. Βόγκηξε μέσα στο στόμα μου, και τα χέρια του ταξίδεψαν στο κορμί μου. Μου έβγαλε τρυφερά τα κουρέλια που κάποτε ήταν τα ρούχα μου, κι άρχισε να φιλάει το μελανιασμένο μου στήθος.
Δάγκωσε ελαφρά τη ρώγα μου και σήκωσε τα μάτια του να με κοιτάξει, να δει αν με πόνεσε. Αυτό που είδε τον έκανε να συνεχίσει, να δαγκώνει και να φιλάει το στήθος μου, να χαϊδεύει τους μηρούς μου, να φτάνει πιο ψηλά...
- «Είσαι σίγουρη ότι το θέλεις αυτό;», με ρώτησε.
Κούνησα το κεφάλι. Το ήθελα... Ήθελα λίγη τρυφερότητα.. Τα δάχτυλά του έπαιζαν με το μουνάκι μου, που είχε μουσκέψει από την διαφορετική επαφή, πληγωμένο από την προηγούμενη βιαιότητα. Άπλωσα μόνη μου το χέρι στο κουμπί του παντελονιού του...
- «Α, κοριτσάκι τι μου κάνεις πρωινιάτικα...;», είπε ξέπνοα την στιγμή που τον έπαιρνα στο στόμα μου.
Με είχε σώσει.. Με είχε φροντίσει.. Κι εγώ είχα ένα τρόπο να του το ξεπληρώσω. Τον έγλειφα και τον ρουφούσα μέχρι που ανασηκώθηκε και κατέβασε εντελώς το παντελόνι του για να μου αφήσει το χώρο ελεύθερο. Τον πήρα όλο στο στόμα μου και έμεινα για λίγο ακίνητη απολαμβάνοντας τη στιγμή...
Το χέρι του χάιδευε τον πισινό μου, όχι βίαια, τρυφερά, ένιωθα τα δάχτυλά του να χαϊδεύουν τις τρυπούλες μου και την αναπνοή του να βγαίνει λαχανιασμένη... Τον κράτησα στο χέρι μου, τον ανασήκωσα λίγο κι άρχισα να του φιλάω τα μπαλάκια. Θα έκανα το καλύτερο που μπορούσα.
Η γλώσσα μου ταξίδευε στο σώμα του, χώνονταν σε πτυχές και ανοίγματα, ξαναγύριζε πίσω στον πούτσο του, η αναπνοή του είχε γίνει γρήγορη και τα χέρια του πιο απαιτητικά... αν και πάντα τρυφερά και προσεκτικά...
Με ξάπλωσε στο κρεβάτι και ξάπλωσε πάνω μου. Φόρεσε ένα προφυλακτικό, δεν έδωσα σημασία, στήριξε το βάρος του στα χέρια του... και μπήκε μέσα μου.
Νομίζω ότι τελείωσα εκείνη τη στιγμή για πρώτη φορά. Προσπάθησα να τον αγκαλιάσω και να τον τραβήξω πάνω μου, όμως ακινητοποίησε τα χέρια μου κάτω από τα δικά σου, και άρχισε να μπαινοβγαίνει μέσα μου κοιτώντας το πρόσωπό μου.
- «Σου αρέσει έτσι κοριτσάκι;», μου είπε.
- «Με τρελαίνει...!»
- «Δεν στο έκανε έτσι ο άλλος, ε;»
Τον ένιωθα να μπαίνει και να βγαίνει στο πληγωμένο μουνάκι μου, τρυφερά και δυνατά μαζί, ένιωθα το βλέμμα του στο πρόσωπό μου και τρελαινόμουν...
- «Σε έβαλε να του πάρεις και πίπα, ε;»
- «Ναι...»
- «Πες μου τι σου έκανε…»
Δεν μπορούσα να μιλήσω, πιο πολύ βογκούσα από την καύλα... κι εκείνος συνέχιζε...
- «Σε έβαλε να του ρουφήξεις τον πούτσο όπως ρούφηξες και το δικό μου; Τον τρέλανες όπως εμένα πουτανάκι γι’ αυτό στα έκανε αυτά; Σου αρέσει να σε γαμάνε, έτσι δεν είναι;»
Κάθε του λέξη με καύλωνε περισσότερο, και συνέχιζε..
- «Σου γάμησε και τον κώλο, έτσι; Ξερά, στον έχωσε στο κωλαράκι σου κι εσύ θα φώναζες, ε; Αλλά θα σου άρεσε, το βλέπω ότι σου αρέσει το γαμήσι....»
- «Ναι, μου αρέσει. Λιώνω… Γάμησέ με κι άλλο…», είπα μέσα στα βογγητά μου.
Ο ρυθμός του έγινε πιο δυνατός...
- «Πες μου πόσο σου αρέσει να σε γαμάνε…», έλεγε. «Πες μου ότι είσαι μια πουτανίτσα…»
Είμαι, το νιώθω, κάθε του λέξη με κάνει να τρελαίνομαι, χύνω σαν τρελή γύρω από τον πούτσο του που μπαινοβγαίνει στο μουνί μου. Θέλω να τον νιώσω παντού, έτσι τρυφερό και δυνατό...
Τραβήχτηκε από μέσα μου, σύρθηκε προς τα πάνω, το κεφάλι του πιέζονταν στον ουρανό του τράκτορα... Τράβηξε το προφυλακτικό και τον έβαλε στο στόμα μου...
- «Τώρα θα σου γαμήσω και το στοματάκι!», είπε κι άρχισε να κάνει ακριβώς αυτό.
Πνιγόμουν, αλλά θα έκανα τα πάντα για να τον ικανοποιήσω. Είχα ζεσταθεί, είχα συνέλθει και απλά το απολάμβανα... Τον έβαζε και τον έβγαζε στο στόμα μου με κοφτές κινήσεις, και τελικά καρφώθηκε όλος μέσα κι άδειασε όλους τους χυμούς του στο λαρύγγι μου. Πνίγηκα, αλλά δεν άφησα σταγόνα.
Τραβήχτηκε και σήκωσε το παντελόνι του βιαστικά. Μου πέταξε ένα σακίδιο...
- «Έχει ένα παντελόνι και μια μπλούζα της γυναίκας μου μέσα. Πρέπει να σου κάνουν κάπως…», μου είπε. «Ντύσου κι έλα μπροστά».
Ντυμένη με τα ξένα ρούχα, με τη μυρωδιά μια ξένης γυναίκας πάνω τους, της γυναίκας που γεύονταν αυτόν τον άντρα κάθε μέρα, ανέβηκα με δυσκολία στην καμπίνα...
«Λοιπόν, άκου κουκλίτσα… δεν πιστεύω και πολλά από αυτά που μου λες, αλλά σίγουρα χρειάζεσαι βοήθεια...», άρχισε να μου λέει. «Εγώ πίσω στην πόλη δεν πρόκειται να γυρίσω, αλλά στον πρώτο σταθμό αυτοκινήτων που θα βρούμε θα σε αφήσω. Μπορείς να τηλεφωνήσεις από κει σε κάποιον...»
Συμφώνησα και ξεκινήσαμε…
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.