Το χωριό του Χάρη βρίσκεται σε ένα από τα πιο τουριστικά νησιά και στα δύο χρόνια της σχέσης μας… και αφού είχαν προηγηθεί άλλες φάσεις για κάποιες από τις οποίες έχω μιλήσει σε άλλες ιστορίες, αποφασίσαμε να περάσουμε τις δύο εβδομάδες των διακοπών μας εκεί.
Ήταν την πρώτη εβδομάδα των διακοπών μας και είχαμε αράξει σε κάποια παραλία, όταν μας πλησίασε ένας ψηλός τύπος, όχι μεγαλύτερος από 28, που με τη μία κατάλαβα πως ήταν συγγενής του δικού μου, γιατί έμοιαζαν και στον σωματότυπο και κάπως στα χαρακτηριστικά. Ο Χάρης μόλις τον είδε σηκώθηκε, τον χαιρέτισε εγκάρδια και μου τον σύστησε σαν Βασίλη, τον ξάδερφό του που έμενε πια στην Γερμανία. Τον χαιρέτισα με μια απλή χειραψία, αλλά φαίνεται πως οι νησιώτες είναι πιο ανοιχτοί χαρακτήρες, γιατί με έπιασε από την μέση, με κόλλησε πάνω του και με φίλησε σταυρωτά.
- Ξάδερφε, είπε του δικού μου, ωραίο κομμάτι χτύπησες… και γελάσαμε.
Ο Βασίλης ήταν ωραίος τύπος, μετρημένος αλλά όχι ντροπαλός, και όσο τα έλεγαν με τον δικό μου, κατάλαβα πως πρέπει να ήταν και τρελά έμπειρος. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως μιλούσαμε για ένα παλικάρι κοντά στο 1.90, μυώδης και με απίστευτο, πολύ πονηρό χαμόγελο. Όσο τα αγόρια τα έλεγαν, εγώ, δήθεν πως δεν ακούω, έβαζα αντηλιακό στο σώμα μου.
- Ξάδερφε καλύτερα να βοηθήσεις το κορίτσι πριν το βοηθήσει κανένας άλλος, είπε ο Βασίλης και του χαμογέλασα.
- Μην ανησυχείς, το 'χω, τον καθησύχασα. Είχαμε αποφασίσει με τον Χάρη να μη δώσουμε δικαιώματα στο νησί, πόσο μάλλον στην οικογένειά του.
Όσο ήμουν ξαπλωμένη στον ήλιο, τα αγόρια συζητούσαν κάτω από την ομπρέλα και ήταν εμφανές πως ο Βασίλης προσπαθούσε να με βάλει στην συζήτηση, κάνοντας συχνά αστειάκια στο Χάρη για εμένα. Φυσικά, το παιδί δεν ήταν κανένας κάφρος και τα αστεία του δεν ήταν τίποτα παραπάνω από τον υπερχαλαρό ξάδερφο που προσπαθεί να κάνει τη νέα κοπέλα να νιώσει άνετα. Μέχρι το σημείο δηλαδή που άρχισε να περιγράφει την ερωτική του ζωή στην Γερμανία και πέταξε το αξέχαστο:
- Έχω γνωρίσει πολλά ζευγάρια που γουστάρουν η γυναίκα τους να γαμιέται με άλλους.
- Έλα ρε! έκανε ανήξερος ο δικός μου. Εγώ είχα σχεδόν τεντωθεί στην ξαπλώστρα. Έχε γούστο, λέω, να μας έχει πάρει χαμπάρι ο καργιόλης!
- Ναι ρε. Και τι να κάνω; Αφού μου το ζήτησαν, να μη βοηθήσω;
- Σωστά. Γιατί πάνω απ' όλα είσαι καλός άνθρωπος…
τον πείραξε ο Χάρης. Γάτα ο Βασίλης, δεν άφησε την ευκαιρία χαμένη:
- Τι να κάνω ρε Χάρη, προσπαθώ, να είμαι καλός άνθρωπος, καλός φίλος, καλός ξάδερφος. Και καλύτερος με τις γυναίκες των άλλων. Ξέρεις, όταν μάθουν σε ένα μέγεθος και σε έναν τρόπο να τις γαμάνε, όταν μπαίνει κάτι καινούργιο στο παιχνίδι ενθουσιάζονται και κάνουν σαν τρελές.
- Ναι, το φαντάζομαι, απάντησε αόριστα ο δικός μου.
Εγώ στο μεταξύ ψηνόμουν πλέον από τον ήλιο και έβραζα από νεύρα, γιατί εάν ο Χάρης δεν καταλάβαινε σύντομα πού το πήγαινε ο Βασίλης, σε λίγο θα του έλεγε χύμα αν θέλει να με πηδήξει. Και περισσότερο νευρίαζα που είχα αρχίσει να ερεθίζομαι και οι ρώγες μου είχαν σκληρύνει και με τις κλεφτές ματιές που έριχνε προς τη μεριά μου ο Βασίλης, ήταν θέμα χρόνου να το καταλάβει. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, γύρισα μπρούμυτα και στην επόμενη ματιά του Βασίλη, θα είχε μια καλή θέα από το μπραζίλιαν και το κωλαράκι μου.
Αυτό όμως που με έστειλε αδιάβαστη ήταν πως, γυρνώντας στο σπίτι και μπαίνοντας για μπάνιο, αφού χαιρετήσαμε το Βασίλη και επιστρέψαμε, ο Χάρης δεν περίμενε ούτε πέντε λεπτά και μπήκε στην μπανιέρα μαζί μου καυλωμένος. Ο καργιόλης, όχι μόνο είχε καταλάβει τι του έλεγε ο ξάδερφός του, αλλά γούσταρε κιόλας. Με πηδούσε στημένη, με τα χέρια στο χείλος της μπανιέρας, και όπως δε μπορούσα να ανοίξω καλά τα πόδια μου, το μουνάκι μου ήταν τελείως στενό και έκλεινε το χοντρό καυλί του μέσα μου. Κοντέψαμε να τσακιστούμε δύο φορές γιατί ο Χάρης έπρεπε να μου κλείνει το στόμα. Ήταν από αυτά τα γαμήσια που βγάζαμε και οι δύο τις καύλες μας και δεν είχαν τίποτα ερωτικό και σήμαιναν μόνο ένα πράγμα. Σύντομα θα παίζαμε ξανά. Άλλωστε, ο αγαπημένος μου καργιόλης, φρόντιζε στο μεταξύ να μου ψιθυρίζει για τον ξάδερφό του κι εγώ σίγουρα δεν είμαι σεμνότυφη και απαντούσα στα ίσια.
Τις επόμενες δύο ημέρες, το Βασίλη τον βρίσκαμε στην παραλία - ή μας έβρισκε εκείνος - μέχρι που τελικά κανονίζαμε να πηγαίνουμε μαζί. Δεν ξέρω αν είχε διακρίνει κάτι στη δική μου συμπεριφορά ή αν τον τροφοδοτούσε η δεκτικότητα του Χάρη, όμως είχε γίνει όλο και πιο εγκάρδιος μαζί μου. Γυρίζοντας σπίτι από την θάλασσα, με το Χάρη ρίχναμε τρελά γαμήσια και πλέον, προσπαθούσα με κάθε ευκαιρία να καυλώσω το Βασίλη. Ο Χάρης, όμως δεν ξεκόλλαγε, μας έγδυνε με τα μάτια του και πεταγόταν στην κουβέντα ασυγχρόνιστα.
- Να σου πω, δεν πας να κάνεις καμιά βουτιά σήμερα να με αφήσεις με τον ξάδερφό σου;
- Γιατί;
- Γιατί βιάζεσαι και μου χαλάς το παιχνίδι. Ή βουτιά ή κομμένο το σεξ μετά τη θάλασσα.
Θέλοντας και μη, ο Χάρης μου έκανε το χατίρι και λίγο αφότου εμφανίστηκε ο Βασίλης στην παραλία, τον χαιρέτισε και μας ανακοίνωσε πως πάει να βουτήξει.
- Κάνε δουλειά σου… του απάντησα εγώ.
- Ναι, πάρε τον χρόνο σου, η "ξαδέρφη" είναι σε καλά χέρια, απάντησε και ο Βασίλης χαμογελαστός.
Όταν ο Χάρης έφυγε, ο Βασίλης άρχισε να στρώνει την πετσέτα του στην ξαπλώστρα δήθεν αδιάφορα. Άναψα τσιγάρο και έμεινα καθιστή στην ξαπλώστρα. Ο Βασίλης άραξε με χέρια και πόδια ανοιχτά.
- Σε πήγε στην...;…
με ρώτησε. Ήταν η παραλία των γυμνιστών του νησιού.
- Όχι ακόμα, απάντησα. Δεν ξέρω, δηλαδή, κι αν ψήνεται να πάμε. Ξέρεις, μικρό το νησί, μπορεί να πετύχει κάποιο γνωστό.
- Και φοβάται μη δουν γυμνή την κοπέλα του;
- Δε θέλουμε να μας βγει το όνομα.
- Καλά, αν θες να πας, θα πούμε ότι είσαι δική μου κοπέλα. Εγώ δεν έχω τέτοια κολλήματα.
- Είμαι σίγουρη πως δεν έχεις, του απάντησα φυσώντας τον καπνό.
- Εσύ; Έχεις;
- Πώς με κόβεις;
- Καύλα, μου απάντησε στην ψύχρα και συνέχισε: Ο ξαδερφούλης μου το ξέρει;…
- Ποιο πράγμα;
- Πως είσαι πολύ καυλιάρα για να σε πηδάει μόνο ένας.
Από τις λίγες φορές που μου είχε κοπεί η μιλιά. Ο Βασίλης χαμογέλασε και συνέχισε μόνος του:
- Ναι, εννοείται πως το ξέρει. Φάνηκε πολύ διαβασμένος για τα ζευγάρια που μοιράζονται τις γυναίκες τους. Σε μοιράζεται ή κάθεται και βλέπει;
- Λίγο από όλα, για να μην βαριόμαστε, απάντησα εγώ. Εσύ μοιράζεσαι τις κοπέλες σου ή πηδάς μόνο των άλλων;
- Εγώ πηδάω μόνο όποια μου αρέσει. Και εσένα θέλω να σε σκίσω. Έλα εδώ.
Υπάκουα, σηκώθηκα και πήγα στην ξαπλώστρα του. Ο Βασίλης με έβαλε να καθίσω και χωρίς δεύτερη κουβέντα, άρχισε να με φιλάει με γλώσσα. Έπειτα έπιασε το χέρι μου και το έφερε στο μαγιό του, να νιώσω τον πρησμένο πούτσο του.
- Σήμερα θα φας όλο το γαμήσι που σκέφτομαι ότι σου ρίχνω τόσες μέρες… μου ανακοίνωσε.
Συνεχίσαμε να φιλιόμαστε μέχρι που βγήκε ο Χάρης. Πρώτος τον είδε ο Βασίλης γιατί εγώ ήμουν πλάτη στη θάλασσα και πολύ απασχολημένη να χαϊδεύω τον πούτσο του που ήταν πέτρα. Ο Βασίλης στο μεταξύ με είχε χουφτώσει παντού.
- Όλα καλά;… ρώτησε ο Χάρης.
- Πολύ καλά, ξάδερφε. Εδώ, διασκεδάζουμε με τη Δημητρούλα. Δεν πιστεύω να έχεις θέμα!
- Όχι, κανένα, απάντησε ο Χάρης. Του έριξα το πιο καυλωμένο μου βλέμμα.
- Ήμουν σίγουρος. Κάτσε αν θες και κοίτα, απλά μην καρφώνεσαι και πλακώσουν τίποτα περίεργοι. Και προσπάθησε να μην αρχίσεις να τον παίζεις και γίνουμε θέαμα.
Χωρίς να δώσει άλλη σημασία στο αγόρι μου, που έπιασε την διπλανή ξαπλώστρα, ο Βασίλης παραμέρισε διακριτικά το μαγιό μου και μου έβαλε το μεσαίο του δάχτυλο.
- Στάζεις πουτανάκι, μου ψιθύρισε στο αυτί, γλείφοντας το λαιμό μου.
- Κι εσύ είσαι πέτρα, μουρμούρισα.
- Το ξέρω. Πες το στο αγόρι σου. Σοβαρά, πες του.
Με έπιασε απαλά από το σβέρκο και με γύρισε προς τον Χάρη, ο οποίος πάλευε να χαϊδέψει την πούτσα του πάνω από το μαγιό του.
- Ο Βασίλης είναι πέτρα, του είπα.
- Και τι άλλο;… με ρώτησε ο Βασίλης.
- Ψωλαράς, απάντησα.
- Και τι θα σου κάνει αυτή η ψωλάρα, καυλάκι;
- Θα με σκίσει!
- Ακούς ξάδερφε; Θέλει σκίσιμο το κορίτσι σου.
- Και σου αρέσει πολύ να βοηθάς... συμπλήρωσα εγώ ενώ φιλιόμασταν.
- Το αίμα μου δε θα βοηθήσω;…
αναρωτήθηκε ο Βασίλης γελώντας. Τράβηξε το δάχτυλο από μέσα μου και το έφερε στο χείλη μου. Ξεκίνησα να το γλείφω, ενώ τον κοίταζα στα μάτια.
- Πάμε σπίτι μου, πριν σου γαμήσω το στόμα επί τόπου και πριν χύσει ο Χάρης μέσα στο μαγιό του…
είπε και με σήκωσε. Ο Χάρης με κοίταξε σαστισμένος. Του έκανα απλά νόημα να ακολουθήσει. Θα γυρίζαμε ο Χάρης με το αυτοκίνητο και εγώ με το Βασίλη στη μηχανή. Όταν ανέβηκα πίσω του, ο Βασίλης πήρε το χέρι μου, το πέρασε από το σώμα του και το έβαλε πάλι στην πούτσα του.
- Για να εξοικειώνεσαι…
μου είπε. Δεν ήθελα δεύτερη κουβέντα και το πέρασα μέσα από το μαγιό. Αυτό που έπιασα ήταν σκληρό και απαλό ταυτόχρονα. Ο Βασίλης γύρισε προς το μέρος μου πριν ξεκινήσει.
- Μέχρι να φτάσουμε, θέλω να μου πεις τι έχετε κάνει με το Χαρούλη. Μπορώ να σας κάνω πράγματα που θα σε καυλώσουν και θα σε φρικάρουν ταυτόχρονα.
- Πολλά υποσχόμενος. Δοκίμασε με.
- Να είσαι σίγουρη… ήταν η απάντηση του Βασίλη και ξεκίνησα να λέω.
Συνεχίζεται...
Copyright protected OW ref: 165752
Ήταν την πρώτη εβδομάδα των διακοπών μας και είχαμε αράξει σε κάποια παραλία, όταν μας πλησίασε ένας ψηλός τύπος, όχι μεγαλύτερος από 28, που με τη μία κατάλαβα πως ήταν συγγενής του δικού μου, γιατί έμοιαζαν και στον σωματότυπο και κάπως στα χαρακτηριστικά. Ο Χάρης μόλις τον είδε σηκώθηκε, τον χαιρέτισε εγκάρδια και μου τον σύστησε σαν Βασίλη, τον ξάδερφό του που έμενε πια στην Γερμανία. Τον χαιρέτισα με μια απλή χειραψία, αλλά φαίνεται πως οι νησιώτες είναι πιο ανοιχτοί χαρακτήρες, γιατί με έπιασε από την μέση, με κόλλησε πάνω του και με φίλησε σταυρωτά.
- Ξάδερφε, είπε του δικού μου, ωραίο κομμάτι χτύπησες… και γελάσαμε.
Ο Βασίλης ήταν ωραίος τύπος, μετρημένος αλλά όχι ντροπαλός, και όσο τα έλεγαν με τον δικό μου, κατάλαβα πως πρέπει να ήταν και τρελά έμπειρος. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως μιλούσαμε για ένα παλικάρι κοντά στο 1.90, μυώδης και με απίστευτο, πολύ πονηρό χαμόγελο. Όσο τα αγόρια τα έλεγαν, εγώ, δήθεν πως δεν ακούω, έβαζα αντηλιακό στο σώμα μου.
- Ξάδερφε καλύτερα να βοηθήσεις το κορίτσι πριν το βοηθήσει κανένας άλλος, είπε ο Βασίλης και του χαμογέλασα.
- Μην ανησυχείς, το 'χω, τον καθησύχασα. Είχαμε αποφασίσει με τον Χάρη να μη δώσουμε δικαιώματα στο νησί, πόσο μάλλον στην οικογένειά του.
Όσο ήμουν ξαπλωμένη στον ήλιο, τα αγόρια συζητούσαν κάτω από την ομπρέλα και ήταν εμφανές πως ο Βασίλης προσπαθούσε να με βάλει στην συζήτηση, κάνοντας συχνά αστειάκια στο Χάρη για εμένα. Φυσικά, το παιδί δεν ήταν κανένας κάφρος και τα αστεία του δεν ήταν τίποτα παραπάνω από τον υπερχαλαρό ξάδερφο που προσπαθεί να κάνει τη νέα κοπέλα να νιώσει άνετα. Μέχρι το σημείο δηλαδή που άρχισε να περιγράφει την ερωτική του ζωή στην Γερμανία και πέταξε το αξέχαστο:
- Έχω γνωρίσει πολλά ζευγάρια που γουστάρουν η γυναίκα τους να γαμιέται με άλλους.
- Έλα ρε! έκανε ανήξερος ο δικός μου. Εγώ είχα σχεδόν τεντωθεί στην ξαπλώστρα. Έχε γούστο, λέω, να μας έχει πάρει χαμπάρι ο καργιόλης!
- Ναι ρε. Και τι να κάνω; Αφού μου το ζήτησαν, να μη βοηθήσω;
- Σωστά. Γιατί πάνω απ' όλα είσαι καλός άνθρωπος…
τον πείραξε ο Χάρης. Γάτα ο Βασίλης, δεν άφησε την ευκαιρία χαμένη:
- Τι να κάνω ρε Χάρη, προσπαθώ, να είμαι καλός άνθρωπος, καλός φίλος, καλός ξάδερφος. Και καλύτερος με τις γυναίκες των άλλων. Ξέρεις, όταν μάθουν σε ένα μέγεθος και σε έναν τρόπο να τις γαμάνε, όταν μπαίνει κάτι καινούργιο στο παιχνίδι ενθουσιάζονται και κάνουν σαν τρελές.
- Ναι, το φαντάζομαι, απάντησε αόριστα ο δικός μου.
Εγώ στο μεταξύ ψηνόμουν πλέον από τον ήλιο και έβραζα από νεύρα, γιατί εάν ο Χάρης δεν καταλάβαινε σύντομα πού το πήγαινε ο Βασίλης, σε λίγο θα του έλεγε χύμα αν θέλει να με πηδήξει. Και περισσότερο νευρίαζα που είχα αρχίσει να ερεθίζομαι και οι ρώγες μου είχαν σκληρύνει και με τις κλεφτές ματιές που έριχνε προς τη μεριά μου ο Βασίλης, ήταν θέμα χρόνου να το καταλάβει. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, γύρισα μπρούμυτα και στην επόμενη ματιά του Βασίλη, θα είχε μια καλή θέα από το μπραζίλιαν και το κωλαράκι μου.
Αυτό όμως που με έστειλε αδιάβαστη ήταν πως, γυρνώντας στο σπίτι και μπαίνοντας για μπάνιο, αφού χαιρετήσαμε το Βασίλη και επιστρέψαμε, ο Χάρης δεν περίμενε ούτε πέντε λεπτά και μπήκε στην μπανιέρα μαζί μου καυλωμένος. Ο καργιόλης, όχι μόνο είχε καταλάβει τι του έλεγε ο ξάδερφός του, αλλά γούσταρε κιόλας. Με πηδούσε στημένη, με τα χέρια στο χείλος της μπανιέρας, και όπως δε μπορούσα να ανοίξω καλά τα πόδια μου, το μουνάκι μου ήταν τελείως στενό και έκλεινε το χοντρό καυλί του μέσα μου. Κοντέψαμε να τσακιστούμε δύο φορές γιατί ο Χάρης έπρεπε να μου κλείνει το στόμα. Ήταν από αυτά τα γαμήσια που βγάζαμε και οι δύο τις καύλες μας και δεν είχαν τίποτα ερωτικό και σήμαιναν μόνο ένα πράγμα. Σύντομα θα παίζαμε ξανά. Άλλωστε, ο αγαπημένος μου καργιόλης, φρόντιζε στο μεταξύ να μου ψιθυρίζει για τον ξάδερφό του κι εγώ σίγουρα δεν είμαι σεμνότυφη και απαντούσα στα ίσια.
Τις επόμενες δύο ημέρες, το Βασίλη τον βρίσκαμε στην παραλία - ή μας έβρισκε εκείνος - μέχρι που τελικά κανονίζαμε να πηγαίνουμε μαζί. Δεν ξέρω αν είχε διακρίνει κάτι στη δική μου συμπεριφορά ή αν τον τροφοδοτούσε η δεκτικότητα του Χάρη, όμως είχε γίνει όλο και πιο εγκάρδιος μαζί μου. Γυρίζοντας σπίτι από την θάλασσα, με το Χάρη ρίχναμε τρελά γαμήσια και πλέον, προσπαθούσα με κάθε ευκαιρία να καυλώσω το Βασίλη. Ο Χάρης, όμως δεν ξεκόλλαγε, μας έγδυνε με τα μάτια του και πεταγόταν στην κουβέντα ασυγχρόνιστα.
- Να σου πω, δεν πας να κάνεις καμιά βουτιά σήμερα να με αφήσεις με τον ξάδερφό σου;
- Γιατί;
- Γιατί βιάζεσαι και μου χαλάς το παιχνίδι. Ή βουτιά ή κομμένο το σεξ μετά τη θάλασσα.
Θέλοντας και μη, ο Χάρης μου έκανε το χατίρι και λίγο αφότου εμφανίστηκε ο Βασίλης στην παραλία, τον χαιρέτισε και μας ανακοίνωσε πως πάει να βουτήξει.
- Κάνε δουλειά σου… του απάντησα εγώ.
- Ναι, πάρε τον χρόνο σου, η "ξαδέρφη" είναι σε καλά χέρια, απάντησε και ο Βασίλης χαμογελαστός.
Όταν ο Χάρης έφυγε, ο Βασίλης άρχισε να στρώνει την πετσέτα του στην ξαπλώστρα δήθεν αδιάφορα. Άναψα τσιγάρο και έμεινα καθιστή στην ξαπλώστρα. Ο Βασίλης άραξε με χέρια και πόδια ανοιχτά.
- Σε πήγε στην...;…
με ρώτησε. Ήταν η παραλία των γυμνιστών του νησιού.
- Όχι ακόμα, απάντησα. Δεν ξέρω, δηλαδή, κι αν ψήνεται να πάμε. Ξέρεις, μικρό το νησί, μπορεί να πετύχει κάποιο γνωστό.
- Και φοβάται μη δουν γυμνή την κοπέλα του;
- Δε θέλουμε να μας βγει το όνομα.
- Καλά, αν θες να πας, θα πούμε ότι είσαι δική μου κοπέλα. Εγώ δεν έχω τέτοια κολλήματα.
- Είμαι σίγουρη πως δεν έχεις, του απάντησα φυσώντας τον καπνό.
- Εσύ; Έχεις;
- Πώς με κόβεις;
- Καύλα, μου απάντησε στην ψύχρα και συνέχισε: Ο ξαδερφούλης μου το ξέρει;…
- Ποιο πράγμα;
- Πως είσαι πολύ καυλιάρα για να σε πηδάει μόνο ένας.
Από τις λίγες φορές που μου είχε κοπεί η μιλιά. Ο Βασίλης χαμογέλασε και συνέχισε μόνος του:
- Ναι, εννοείται πως το ξέρει. Φάνηκε πολύ διαβασμένος για τα ζευγάρια που μοιράζονται τις γυναίκες τους. Σε μοιράζεται ή κάθεται και βλέπει;
- Λίγο από όλα, για να μην βαριόμαστε, απάντησα εγώ. Εσύ μοιράζεσαι τις κοπέλες σου ή πηδάς μόνο των άλλων;
- Εγώ πηδάω μόνο όποια μου αρέσει. Και εσένα θέλω να σε σκίσω. Έλα εδώ.
Υπάκουα, σηκώθηκα και πήγα στην ξαπλώστρα του. Ο Βασίλης με έβαλε να καθίσω και χωρίς δεύτερη κουβέντα, άρχισε να με φιλάει με γλώσσα. Έπειτα έπιασε το χέρι μου και το έφερε στο μαγιό του, να νιώσω τον πρησμένο πούτσο του.
- Σήμερα θα φας όλο το γαμήσι που σκέφτομαι ότι σου ρίχνω τόσες μέρες… μου ανακοίνωσε.
Συνεχίσαμε να φιλιόμαστε μέχρι που βγήκε ο Χάρης. Πρώτος τον είδε ο Βασίλης γιατί εγώ ήμουν πλάτη στη θάλασσα και πολύ απασχολημένη να χαϊδεύω τον πούτσο του που ήταν πέτρα. Ο Βασίλης στο μεταξύ με είχε χουφτώσει παντού.
- Όλα καλά;… ρώτησε ο Χάρης.
- Πολύ καλά, ξάδερφε. Εδώ, διασκεδάζουμε με τη Δημητρούλα. Δεν πιστεύω να έχεις θέμα!
- Όχι, κανένα, απάντησε ο Χάρης. Του έριξα το πιο καυλωμένο μου βλέμμα.
- Ήμουν σίγουρος. Κάτσε αν θες και κοίτα, απλά μην καρφώνεσαι και πλακώσουν τίποτα περίεργοι. Και προσπάθησε να μην αρχίσεις να τον παίζεις και γίνουμε θέαμα.
Χωρίς να δώσει άλλη σημασία στο αγόρι μου, που έπιασε την διπλανή ξαπλώστρα, ο Βασίλης παραμέρισε διακριτικά το μαγιό μου και μου έβαλε το μεσαίο του δάχτυλο.
- Στάζεις πουτανάκι, μου ψιθύρισε στο αυτί, γλείφοντας το λαιμό μου.
- Κι εσύ είσαι πέτρα, μουρμούρισα.
- Το ξέρω. Πες το στο αγόρι σου. Σοβαρά, πες του.
Με έπιασε απαλά από το σβέρκο και με γύρισε προς τον Χάρη, ο οποίος πάλευε να χαϊδέψει την πούτσα του πάνω από το μαγιό του.
- Ο Βασίλης είναι πέτρα, του είπα.
- Και τι άλλο;… με ρώτησε ο Βασίλης.
- Ψωλαράς, απάντησα.
- Και τι θα σου κάνει αυτή η ψωλάρα, καυλάκι;
- Θα με σκίσει!
- Ακούς ξάδερφε; Θέλει σκίσιμο το κορίτσι σου.
- Και σου αρέσει πολύ να βοηθάς... συμπλήρωσα εγώ ενώ φιλιόμασταν.
- Το αίμα μου δε θα βοηθήσω;…
αναρωτήθηκε ο Βασίλης γελώντας. Τράβηξε το δάχτυλο από μέσα μου και το έφερε στο χείλη μου. Ξεκίνησα να το γλείφω, ενώ τον κοίταζα στα μάτια.
- Πάμε σπίτι μου, πριν σου γαμήσω το στόμα επί τόπου και πριν χύσει ο Χάρης μέσα στο μαγιό του…
είπε και με σήκωσε. Ο Χάρης με κοίταξε σαστισμένος. Του έκανα απλά νόημα να ακολουθήσει. Θα γυρίζαμε ο Χάρης με το αυτοκίνητο και εγώ με το Βασίλη στη μηχανή. Όταν ανέβηκα πίσω του, ο Βασίλης πήρε το χέρι μου, το πέρασε από το σώμα του και το έβαλε πάλι στην πούτσα του.
- Για να εξοικειώνεσαι…
μου είπε. Δεν ήθελα δεύτερη κουβέντα και το πέρασα μέσα από το μαγιό. Αυτό που έπιασα ήταν σκληρό και απαλό ταυτόχρονα. Ο Βασίλης γύρισε προς το μέρος μου πριν ξεκινήσει.
- Μέχρι να φτάσουμε, θέλω να μου πεις τι έχετε κάνει με το Χαρούλη. Μπορώ να σας κάνω πράγματα που θα σε καυλώσουν και θα σε φρικάρουν ταυτόχρονα.
- Πολλά υποσχόμενος. Δοκίμασε με.
- Να είσαι σίγουρη… ήταν η απάντηση του Βασίλη και ξεκίνησα να λέω.
Συνεχίζεται...
Copyright protected OW ref: 165752
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.