Η ιστορία:
Τα γενέθλια είναι μια μέρα ξεχωριστή για τον καθένα μας. Τα δικά μου πλησίαζαν και το μωρό μου, η Ράνια, είχε ήδη κάνει παράδοση να μου κάνει κάποια έκπληξη αυτή την ημέρα, όπως κι εγώ στα δικά της.
Φέτος ήταν ημέρα Πέμπτη και δεν βόλευε πολύ για να κανονίσουμε κάτι με κάποιο φιλικό ζευγάρι. Η Ράνια όμως πάντα κάτι θα κανόνιζε για να είναι κι αυτά τα γενέθλια αξέχαστα.. Το πρωί της Πέμπτης ξύπνησα όλο κέφι και με μια πούτσα κάγκελο. Μόλις άνοιξα τα μάτια μου το χέρι μου πήγε ασυναίσθητα στο καυλί μου που ήταν σκληρό σαν πέτρα. Πολλές φορές μου συμβαίνει αυτό τα πρωινά αλλά τόσο έντονο όχι.
Άρχισα να χαϊδεύω το καυλί μου και να το χουφτώνω μέσα από τα σκεπάσματα. Ρίγη ηδονής με διαπέρασαν μαζί με το γλυκό μούδιασμα από το ξύπνημα. Η Ράνια είχε ήδη σηκωθεί και είχε ετοιμάσει τα παιδιά να πάνε σχολείο. Ήμουνα μόνος στην κρεβατοκάμαρα και την άκουσα που μιλούσε στο τηλέφωνο. Άρχισα να παίζω τον πούτσο μου… Τον είχα πιάσει σφιχτά με το ένα χέρι και με το άλλο χάιδευα τα σφιγμένα μου αρχίδια που κι αυτά συμμετείχαν στην καύλα μου.
Είχα ξεφύγει τελείως μέσα στην γλυκιά φαντασίωση που έφτιαχνα στο μυαλό μου. Τι θα μου ετοίμαζε άραγε; Η πούτσα μου είχε πεταχτεί έξω από το σλιπάκι μου και την έπαιζα με μανία. Κατέβασα το σλιπάκι μου να μην με ενοχλεί και συνέχισα μα τον παίζω. Ναι, αυτή η στιγμή είναι δικιά μου και θέλω να χύσω όσο πιο έντονα μπορώ.
Δεν ξέρω μετά από πόση ώρα είδα την πόρτα να ανοίγει. Η Ράνια με το νεγκλιζέ της κι αυτή από τον ύπνο με κατάλαβε ότι τον παίζω. Κάθεται στην άκρη του κρεβατιού και χώνει χωρίς να μου πει κουβέντα το χέρι της κάτω από το πάπλωμα.
- «Μωρό μου!», λέει. «Τι παλούκι είναι αυτό; Πότε πρόλαβες να ξυπνήσεις έτσι;»
Χωρίς άλλη κουβέντα με ξεσκεπάζει και μου λέει:
- «Παίξ’ τον θέλω να σε βλέπω να μαλακίζεσαι με τρελαίνει».
Άρχισα να τον παίζω πάλι με μανία κι αυτή να με φτιάχνει δείχνοντας μου από απέναντι το μουνάκι της. Η καριόλα πόσο καλά ξέρει να με παίζει. Όταν είδε ότι ο πούτσος μου ήταν έτοιμος να εκραγεί, γονάτισε πάνω στο κρεβάτι και τον πήρε στο στόμα της. Μμμμμ… δεν πιστεύω ότι υπάρχει πιο γλυκό και καυλωτικό πράγμα να ξυπνάει κανείς έτσι. Κάνει φοβερή πίπα! Τον παίρνει σχεδόν όλο στο στόμα της και μετά τον βγάζει σιγά ρουφώντας το κεφαλάκι μου. Έπαιξε τα αρχίδια μου με τη γλώσσα της και κατέβηκε πιο χαμηλά στην κωλοτρυπίδα μου... Αχ τι καύλα! Άρχισε να μου την γλείφει να τη σαλιώνει και να μου την πηδάει με τη γλώσσα της..
Έλιωνα από καύλα. Μου έπαιζε τον πούτσο και μου γαμούσε το κωλαράκι με τη γλώσσα… και μόνο σαν εικόνα με τρέλαινε. Άρχισε πάλι να ανεβαίνει πιο ψηλά, να μου τον γλείφει πάλι στο πουτσοκέφαλο μου και μετά όλο μέσα στο στόμα. Τον έβαζε βαθιά και εκείνη τη στιγμή ένιωσα να μου βάζει δυο δάκτυλα στην σαλιωμένη κωλοτρυπίδα μου και να τα κουνάει. Αυτό ήταν... Δεν άντεξα άλλο.. Άρχισα να χύνω σαν τρελός μέσα στα καυτά χειλάκια της. Μου τα πήρε όλα.. δεν άφησε τίποτα να πάει χαμένο. Με τρέλανε. Σπαρταρούσα στο κρεβάτι σαν να με είχε χτυπήσει ρεύμα. Μου λέει:
- «Σήκω και ντύσου τα υπόλοιπα το βράδυ. Δεν θα σε έχω γυμνό εδώ όλη μέρα γιατί δεν θα κάνουμε τίποτα σήμερα...»
Ευχαριστημένος και καλοχυμένος ντύθηκα και βγήκα να πάω στο γραφείο, είχα κάτι δουλειές να τελειώσω. Το μεσημεράκι με πήρε τηλέφωνο η Ράνια και μου λέει:
- «Μωρό μου, επειδή είναι καθημερινή σήμερα και δεν είναι κανείς διαθέσιμος για ποτάκια και ξενύχτια, λέω να κάνουμε τη γιορτή το Σάββατο, και απόψε να βγούμε για ένα ποτάκι δυο μας».
- «Οκ μωρό μου, χαλαρά. Ας γίνει έτσι…», λέω και κλείσαμε.
Μετά από λίγο χτύπησε το κινητό μου. Ήταν ο Σπύρος με τη Νίνα, ένα πολύ φιλικό μας ζευγάρι και καλά παιδιά που ήξεραν ότι έχω γενέθλια (τα είχαμε γιορτάσει μαζί πέρσι) χε χε. και πήραν να μου ευχηθούν. Τους είπα να πιούμε ένα ποτάκι μαζί το βραδάκι και τα παιδιά δέχτηκαν. Μου λέει ο Σπύρος:
- «Αν είναι να περάσουμε τα μισά από την περσινή γιορτή, κερνάμε εμείς τα ποτά».
Είπαμε να τηλεφωνηθούμε το βραδάκι να τους πούμε που θα βρεθούμε. Γύρισα σπίτι κατά τις εννέα. Η Ράνια είχε κανονίσει τα παιδιά, είχε κάνει το πανάκι της και ήταν με το μπουρνουζάκι της, έτοιμη να ντυθεί.
- «Πάω να κάνω κι εγώ ένα πανάκι και φεύγουμε!», της λέω.
- «Οκ μωρό μου. Κι εγώ ετοιμάζομαι…»
Βγήκα με το μπουρνούζι μου στάζοντας και τη βλέπω με το καινούργιο μπουστάκι της, το στρινγκάκι το δερμάτινο και τις ζαρτιέρες, με μαύρες διχτυωτές κάλτσες. Ένιωσα το καυλί μου να ξυπνάει. Το κατάλαβε και μου λέει:
- «Ντύσου γρήγορα γιατί δεν θα πάμε πουθενά στο τέλος».
Έβαλε ένα μικρό δερμάτινο φουστάκι και από πάνω ένα μαύρο, σχεδόν διάφανο, μπλουζάκι. Βγαίνοντας της είπα για τα παιδιά ότι θα έρθουν για ποτό μαζί μας και πολύ χάρηκε. Μου λέει:
- «Άντε πάλι. Από το τίποτα κανόνισες και παρέα απόψε!»
Πήγαμε για φαγητό πρώτα τα δυο μας σε ένα πολύ ωραίο εστιατόριο στη Βουλιαγμένη με κεράκια και πολύ άψογη ατμόσφαιρα. Ήπιαμε ένα μπουκάλι καλό κρασί και μου ευχήθηκε να είμαι πάντα έτσι και πάντα καυλωμένος. Περάσαμε πολύ όμορφα και ξεκινήσαμε να πάμε στο μαγαζί που είχαμε πει να βρεθούμε με το Σπύρο και τη Νίνα. Στο αμάξι μέσα είχα βάλει το χέρι μου κάτω από το φουστάκι της και της χάιδευα το μουνάκι πάνω από το μικροσκοπικό στρινγκάκι της. Με εμπόδιζε όμως να κάνω αυτό που ήθελα και με μια κίνηση το τραβάω απότομα και μου μένει στο χέρι. Καύλωσα που θα είχα το πουτανάκι μου ξεβράκωτο στο μαγαζί απόψε.
Φτάσαμε στον Άλιμο. Εκεί ήταν το μαγαζί. Τα παιδιά μας πήραν στο κινητό, ήταν στο δρόμο από Πειραιά, είχε κίνηση. Μπήκαμε μέσα, Πέμπτη βράδυ, χλωμό το μαγαζί. Κάποιες παρέες σκόρπιες αλλά όχι πολλά πράγματα. Δεν μας χάλασε καθόλου, άλλωστε το ξέραμε ότι κάπως έτσι θα ήταν. Μου λέει η Ράνια:
- «Πού θα καθίσουμε;»
- «Στο μπαρ με την ωραία κοκκινομάλλα…», της λέω.
- «Μμμμ… καριόλη!», μου λέει. «Την είδες ε; Πρόλαβες;»
Ήταν ένα παιδί τρέλα. Να σε κάνει μόνο να το χαζεύεις. Ψηλή, με κοντοκουρεμένο μαλλί κατακόκκινο, ένα μπουστάκι… θάνατος, και μια φουστίτσα που κόλαζε και άγιο. Καθίσαμε και ήρθε να μας πάρει παραγγελία. Της λέω:
- «Απόψε έχω γενέθλια και είχα σκοπό να πιω κανένα ποτάκι, αλλά τώρα που σε είδα φέρε μωρό μου ένα μπουκάλι και βλέπουμε…»
Η Ράνια δίπλα μου άκουγε γελώντας. Η κοκκινομάλλα κόμπλαρε λίγο, με κοίταξε και μου λέει:
- «Χρόνια πολλά λοιπόν όμορφε! Είμαι η Ξένια και απόψε θα φροντίσω να περάσετε καλά στο μαγαζί».
Δεν ήθελα και πολύ να πιάσουμε κουβέντα, δουλειά πολύ δεν είχε, ποτήρι της βγάλαμε και ήρθαν και τα παιδιά τα δικά μας. Ο Σπύρος αγκάλιασε τη Ράνια και της έδωσε ένα φιλί στο στόμα και η Νίνα έπεσε πάνω μου να μου πει τα χρόνια πολλά με ένα καυτό φιλί ακόμα. Η κοπέλα από το μπαρ μας κοιτούσε με περιέργεια γι’ αυτή την άνεση που είχαμε. Τη φουκαριάρα, ακόμα δεν είχε δει τίποτα. Ένα ποτό είχαμε πιει. Η Νίνα μου έδωσε τότε το δωράκι που είχε πάει μόνη της να μου πάρει, ένα πολύ όμορφο μποξεράκι που στο μέρος που άνοιγε είχε μια κοπέλα γυμνή. Το έβγαλε και το άνοιξε πάνω στο μπαρ. Η Ξένια το άρπαξε και το έκανε σημαία και άρχισε το πανηγύρι.
Η Ξένια, η κοπελιά του μπαρ, αρχικά μας έπαιζε σαν πελάτες γιατί δεν είχε και τίποτα να κάνει καλύτερο και επειδή είδε και το μπουκάλι που πήραμε, είπε να βγάλει άκρη να περάσει και η βραδιά της ευχάριστα, αλλά εδώ είχε υπολογίσει λάθος. Κατά τις τρεις το πρωί η Ξένια χόρευε πάνω στην μπάρα μαζί με την Ράνια το «Ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρποληθώ». Ο Σπύρος από κάτω βάραγε παλαμάκια και έπαιρνε μάτι τα μωρά να χορεύουν τσιφτετέλι.
Η Ράνια δεν φορούσε τίποτα από κάτω (της το είχα σκίσει πριν στο αμάξι), εγώ είχα χώσει το χέρι μου κάτω από το φουστάκι της Νίνας και είχα κάνει το μουνάκι της να στάζει. Φορούσε ένα χρυσό στρινγκάκι και με παρακάλεσε να μη το σκίσω. Είναι Δώρο και το ήθελε. Μου υποσχέθηκε ότι θα το βγάλει μόνη της και έτσι έγινε. Με μια κίνηση, την ώρα που τελείωνε το κομμάτι και κατέβαιναν οι κοπέλες από τη μπάρα, η Νίνα το έβγαλε και μου το έδωσε στο χέρι.
Η Ξένια που την είδε την βλέπω να λέει κάτι με τη Ράνια και μετά να βγάζει κοιτώντας με στα μάτια με μια κίνηση και το δικό της. Είχαμε ξεφύγει τελείως μα τελείως. Ευτυχώς το μαγαζί ήταν δικό μας, ότι κόσμος υπήρχε είχε φύγει και μάλλον μας περιμένανε για να κλείσουν. Μας κουνούσε το κόκκινο στρινγκάκι της και είχε κι αυτή ξεσαλώσει. Πλησιάζω το μωρό μου και της λέω:
- «Θέλω να πάρουμε μαζί μας το μωρό από το μπαρ μαζί με τα παιδιά και να σας πάω κάπου».
- «Τι νόμιζες ότι κάνω τόση ώρα; Τ ο μωρό με ρώτησε τι παίζει και το έχω στην καύλα…», μου λέει η Ράνια.
Ο Σπύρος και η Νίνα γούσταραν πολύ να πάμε όλοι μαζί να ξεσκιστούμε. Η καύλα μας είχε φτάσει στο ζενίθ. Άλλη μια σειρά σφηνάκια από το κατάστημα και η μουσική τέλος. Βλέπω την Ξένια να μιλάει με τη Ράνια και κάτι να λένε, κοιτώντας συνωμοτικά προς το μέρος μου. Έρχεται αποφασισμένη, με βουτάει και μου δίνει ένα φιλί στο στόμα με γλώσσα, χουφτώνοντας ταυτόχρονα και τον πούτσο μου.
- «Το μωρό σου μου είπε αν θέλω να είμαι το δώρο σου για απόψε και με έχει καυλώσει φοβερά η ιδέα. Πώς σου φαίνεται;», μου λέει.
Φύγαμε όλοι μαζί.
- «Σε περιμένουμε στο αυτοκίνητο, έλα…», της λέω.
Βγαίνουμε έξω και ήμασταν σε μεγάλα κέφια. Όλοι με ρωτούσαν που θα πάμε... Το ξενοδοχείο ήταν απόμερο και ειδικό για τέτοια κόλπα. Η Ράνια το ήξερε, άλλωστε πολλές φορές είχαμε πάει πάλι εκεί και οι δυο μας και με παρέα. Πήρα την βενετσιάνικη σουίτα, ένα μεγάλο δωμάτιο με μεγάλο στρογγυλό μπάνιο για τέσσερα άτομα και υδρομασάζ. Ο Σπύρος και η Νίνα ήταν παρά πολύ καυλωμένοι για να αντέξουν άλλο και με το που μπήκαμε στο δωμάτιο, τον πέταξε πάνω στο κρεβάτι και άρχισε να του παίρνει μια
πολύ δυνατή πίπα. Η πούτσα του είχε γίνει πέτρα έτοιμη να εκραγεί.
Εγώ με την Ξένια και την Ράνια γεμίσαμε την μεγάλη μπανιέρα απέναντι τους, γδυθήκαμε και μπήκαμε και οι τρεις μέσα απολαμβάνοντας το θέαμα που μας πρόσφεραν τα παιδιά από το κρεβάτι απέναντι μας. Η Νίνα είχε γδυθεί και είχε γυρίσει ανάποδα τώρα και ο Σπύρος της έγλειφε το μουνάκι της. Εγώ στη μέση, σαν εορτάζων, μου είχαν ανοίξει τα πόδια τα μωρά και με έγλειφαν και τα δυο μαζί. Με είχαν τρελάνει! Η Ξένια είχε αναλάβει το καυλί μου και Η Ράνια τα αρχίδια μου. Τι καύλα είναι να σε γλείφουν μαζί δυο όμορφα μωρά!
Τραβάω την Ξένια από το καυλί μου, την ανεβάζω δίπλα μου στην εσοχή της μπανιέρας και χώνω τη γλώσσα μου στο μουνάκι της, να κάνω μια πρώτη εξερεύνηση. Αρχίζω να τη γλείφω και να της ρουφάω την κλειτορίδα της σαν τρελός ενώ η Ράνια μου έγλειφε τον πούτσο. Τα παιδιά δίπλα μας έβλεπαν και φώναζαν από καύλα. Την είχε τη Νίνα στα τέσσερα ο Σπύρος και τη γαμούσε με πρόσωπο προς εμάς. Η Ράνια τότε αφήνει προς στιγμή την πούτσα μου και πάει στη φίλη της που γαμιόταν, ξαπλώνει μπροστά της, πιάνει το κεφάλι και τη βάζει να της γλείφει το μουνάκι της που ήταν μούσκεμα. Το θέαμα ήταν απίθανο. Το τρίο ήταν πολύ καυλωτικό.
Η Ξένια βλέποντας τους άρχισε να με χύνει στο στόμα και να χτυπιέται. Μόλις άρχισαν οι σπασμοί της σηκώνομαι, τη γυρνάω προς τους άλλους να είναι κοντά και να βλέπει, και της καρφώνω το καυλί μου πισωκολλητά κι εγώ. Δεν ξέρω πόσες φορές μου το έχυσε, πάντως οι φωνές της ακούγονταν σίγουρα μέχρι το διάδρομο.
Ο Σπύρος τώρα είχε αλλάξει στάση και είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι και από πάνω του είχε κάτσει και πηδιόταν με λύσσα η Ράνια και η Νίνα του έγλειφε τα αρχίδια και έπαιζε με το μουνάκι της. Έσπρωξα την Ξένια πιο κοντά της και την είδα ότι δεν είχε πρόβλημα να πέσει με τα μούτρα στο μουνάκι της Νίνας και να το γλείφει με μανία, όσο εγώ της πηδούσα το δικό της. Η σκηνή ήταν υπέροχη! Και οι πέντε ήμασταν σε απόλυτη καύλα. Η Νίνα φώναζε τώρα πόσο όμορφα τη γλείφει το πουτανάκι και ξαφνικά φεύγει, σηκώνεται, πάει στην τσάντα της και βγάζει ένα δονητή χοντρό με αρχίδια και ζώνη για να τον φοράει στη μέση. Τη βλέπω με έμπειρες κινήσεις να τον φοράει και έρχεται κοντά μου.
- «Γλείψ’ τον καριόλη!», μου λεει. «Γλείψε τον πούτσο μου. Με αυτόν πηδάω τον φίλο σου!»
Μου τον έβαλε στο στόμα και η Ράνια, που είχε γυρίσει καρεκλάτο πάνω στον Σπύρο, ήρθε να την γλείψουμε μαζί. Άφησα την Ξένια λίγο και σηκώθηκα όρθιος πάνω στο κρεβάτι τσιμπουκώνοντας τη γυναίκα μου που χοροπήδαγε πάνω στο καυλί του Σπύρου. Η Νίνα είχε βάλει την Ξένια να τη γλείφει και την βλέπω να την γυρνάει στα τέσσερα και να της χώνει όλο το μεγάλο καυλί που είχε φορέσει στη μέση της, στο μουνάκι της. Νόμιζα ότι θα χύσω, δεν άντεχα άλλη καύλα αλλά η Ράνια με επανέφερε στην τάξη. Μου λέει:
- «Νομίζεις ότι δεν θα με πηδήξεις καριόλη απόψε;»
Και με τη μια κατεβαίνει από το Σπύρο και ξαπλώνει με τα πόδια ψηλά σαν κατάρτια να της τον χώσω. Έχω πέσει από πάνω της και τρομπάρω το καταχυμένο μουνί της με την πούτσα μου και βλέπω δίπλα τον Σπύρο να τσιμπουκώνει την Ξένια, που την πηδούσε η γυναίκα ου με το στραπόν. Σε λίγο άλλαξαν και πήγε ο Σπύρος πίσω της και η Νίνα της τον έδινε στο στόμα να δοκιμάσει τα υγρά της. Ένιωσα όπως ήμουν από πάνω από τη Ράνια κάτι να μου πειράζει την κωλοτρυπίδα μου. Ήταν η Νίνα με τη θήκη γλώσσα της είχε την μικρή και έγλειφε την πούτσα της κι αυτή είχε έρθει και μου έγλειφε την κωλοτρυπίδα μου. Με τρέλανε στην καύλα και όταν κατάλαβε ότι τα δυο δάχτυλα που μου είχε βάλει δεν έφταναν, άφησε τη μικρή και γύρισε με το μεγάλο καυλί της και μου λέει:
- «Τώρα μωρό θα σε κάνω σάντουιτς, να σε δω να χύνεις από όλες τις μεριές. Και ξέρω πόσο σ’ αρέσει!»
Μου τον κάρφωσε αργά αλλά με σταθερό τέμπο μέχρι να μου τον βάλει όλο, ενώ η Ράνια άρχισε να χύνει και να φωνάζει. Η Ξένια σπαρταρούσε, δίπλα ο Σπύρος της είχε καρφώσει το καυλί του στο κωλαράκι της και φώναζε από πόνο και καύλα μαζί. Ένιωσα ένα ποτάμι από καύλα να με τρελαίνει. Χάθηκα.. άρχισα να χύνω με τον κώλο, με τον πούτσο, με όλα τα όργανα που έχουν αισθητήρα καύλας. Είναι τέλεια καύλα να έχω τον κώλο μου ανοικτό με ένα τέτοιο καυλί και τον πούτσο μου σφηνωμένο μέσα στο καυτό μουνάκι της γυναίκας μου. Έχυσα τόσο έντονα που για λίγο είχα χάσει τον χρόνο και δεν καταλάβαινα τι γινόταν.
Έμεινα στο κρεβάτι να βρω την αναπνοή μου και έβλεπα τη Νίνα με το καυλί της ήθελε να μας πάρει όλους. Είχαν βάλει την Ξένια με το Σπύρο.. την κάνανε κι αυτή σάντουιτς. Η Ξένια από κάτω την είχε καθίσει στο μεγάλο πλαστικό καυλί της και ο Σπύρος της όργωνε το κωλαράκι με γρήγορες κινήσεις και είχε χάσει τον χρόνο κι αυτή. Άρχισε να χύνει ο Σπύρος φωνάζοντας από καύλα. Τον έβγαλε από τον κώλο της Ξένιας και της γέμισε τα κωλομέρια με τα χύσια του. Αποκαμωμένη έπεσε στο πάτωμα προσπαθώντας να βρει την ανάσα της.
Είχε ξημερώσει σχεδόν και είχαμε λιώσει από την καύλα και την ένταση της φάσης. Μπήκαμε όλοι μέσα στο υδρομασάζ να πλυθούμε από τα χύσια που είχαν κολλήσει πάνω στα κορμιά μας και η Ξένια μας έλεγε πόσο της άρεσε και ούτε που μπορούσε να φανταστεί μέχρι πριν λίγες ώρες ότι μπορεί να ένιωθε τόση ηδονή και να κάνει τέτοια πράγματα με τους πελάτες της. Ντυθήκαμε αποκαμωμένοι. Ο Σπύρος και η Νίνα κανόνισαν να μην πάνε για δουλειά, δήλωσαν άρρωστοι, αλλά άξιζε τον κόπο. Φύγαμε με πολλά φιλιά και χρόνια πολλά σε μένα και με την παράκληση να μη περιμένουμε πάλι του χρόνου στα γενέθλια μου να το ξανακάνουμε.
Πήγαμε την Ξένια σπίτι της και αλλάξαμε τηλέφωνα να τα ξαναπούμε. Αυτό είναι σίγουρο. Της υποσχεθήκαμε και πήραμε το δρόμο της επιστροφής στο σπίτι μας. Ήταν δέκα το πρωί και ο κόσμος κυκλοφορούσε αγχωμένος στο δρόμο για να κάνει τις δουλειές του κι εγώ σκεφτόμουνα τι όμορφα μεγαλώνω.
Μόλις είχα κλείσει τα 36 μου. Έχω ακόμα χρόνια να δω και να κάνω άλλα άραγε; Θα δούμε…
(Copyright protected OW ref: 13334)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.