Αν θες να ξέρεις πώς η κολόνα-σωλήνας ενσωματώθηκε στο στριπτίζ, η απάντηση είναι απλή. Στα μέσα προς τέλη του 19ου αιώνα υπήρχαν αρκετοί περιοδεύοντες θίασοι. Μία από τις παραστάσεις ήταν κοπέλες να αφαιρούν αργά τα ρούχα τους χορεύοντας μέσα σε σκηνές. Οι σκηνές είχαν μια κολόνα στήριξης στο κέντρο και οι κοπέλες την ενσωμάτωσαν στο σόου. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 οροθετήθηκε η ονομασία pole-dancing.
Είχα βρεθεί στην πόλη Ατλάντα της πολιτείας Τζόρτζια (Γεωργία) ή αλλιώς γνωστή με το παρατσούκλι "Το μεγάλο ροδάκινο". Επιθυμούσα να μάθω να χορεύω πάνω στο στύλο και εγγράφηκα σε μια από τις καλύτερες σχολές στον κόσμο. Δε μου πήρε περισσότερο από δύο εβδομάδες. Είχα βέβαια τη βοήθεια της σωματικής μου δομής, δύναμης, επιδεξιότητας και χάρης. Στο τέλος της δεύτερης εβδομάδας με προσέγγισε μια γυναίκα που ήταν ας πούμε κυνηγός ταλέντων. Φυσικά την είχα αντιληφθεί εδώ και μέρες, αλλά την απέφευγα ως ένα βαθμό. Εκείνη μου πρότεινε να πάμε να πιούμε ένα καφέ και να συζητήσουμε για το μέλλον μου.
Με ρώτησε αν χρειάζομαι χρήματα και τι ήμουν διαθέσιμη να κάνω. Γνώριζα που θα κατέληγε η κουβέντα, αλλά εκτίμησα την επαγγελματικότητα της. Αφού μου παρέθεσε τα πάντα, συμπεριλαμβάνοντας και ένα πριμ υπογραφής σύμβασης εργασίας, μου έδωσε μια μέρα καιρό να το σκεφτώ. Της απάντησα άμεσα ότι ενδιαφερόμουν και πως επιθυμούσα να περάσω μια συνέντευξη το συντομότερο. Μιάμιση ώρα αργότερα αναλάμβανα εργασία σε μεγάλο κέντρο στριπιτίζ. Το συμβόλαιο μου περιλάμβανε πως θα εργαζόμουν τρεις μέρες επί δώδεκα ώρες. Από τη μία το μεσημέρι έως τη μία τα χαράματα. Τρίτη έως Πέμπτη. Φυσικά δεν είχα τις καλύτερες μέρες ή το πιο αρμονικό ωράριο για αρχή. Επιπλέον από το πριμ πήρα και μια πιστωτική κάρτα για να ψωνίσω τις κατάλληλες στολές-ενδυμασίες από συγκεκριμένο κατάστημα ρούχων. Τέλος θα κέρδιζα έξτρα χρήματα επί ποσοστό δέκα τις εκατό για κάθε ποτό που με κερνούσαν ή προσωπικό χορό που θα αγόραζαν. Τα φιλοδωρήματα φυσικά ήταν όλα δικά μου. Όλα αυτά θα μπορούσαν βέβαια να αυξηθούν αν τα πήγαινα "καλά". Εάν όχι θα με απέλυαν. Η επιχείρηση ήταν καθόλα νόμιμη.
Πόσο εύκολο είναι να σαγηνέψεις τους άντρες; Πανεύκολο. Κατά τη διάρκεια της δωδεκάωρης βάρδιας θα εκτελούσα έξι σόου πάνω στην πίστα. Δεν επέλεξα κάτι πολύ εξεζητημένο. Τα βίνιλ "ρούχα" ξεκούμπωναν εύκολα και το σώμα μου εκθέτονταν στα λάγνα βλέμματα του κοινού. Η ακροβασία μου στην κολόνα ήταν καταπληκτική. Σκαρφάλωνα μέχρι το πάνω μέρος, ακουμπώντας το ταβάνι και μετά αγκάλιαζα με τα πόδια μου το στύλο, αφαιρώντας αργά-αργά τα ρούχα που φορούσα. Έμενα γυμνή μόνο με το στρινγκάκι. Έπαιζα ναζιάρικα με το πάθος του κοινού και ομολογώ ότι καύλωνα με τον τρόπο που μου έδιναν φιλοδωρήματα. Φυσικά το κατάστημα διέθετε προσωπικούς χώρους για χορούς, αλλά υπήρχε πάντοτε κοντά ένας σωματοφύλακας για να επιβάλλει τον άγραφο κανόνα "όχι πιασίματα"!
Σχεδόν δύο εβδομάδες μετά την πρόσληψη μου και στις ώρες πέντε με εφτά το απόγευμα γινόταν χαμός στο κέντρο διασκέδασης. Άντρες που σχολούσαν από τις εργασίες τους ερχόταν για να με δουν και να θαυμάσουν. Κάποιοι τυχεροί ζούσαν έναν έντονο ερωτικό χορό πάνω στα πόδια τους από μέρους μου. Καύλωναν σε υπερθετικό βαθμό και σχεδόν πάντοτε μου πρότειναν ή μου έταζαν χρήματα για να συνεχίσω. Εγώ βέβαια είχα ορίσει ότι θα έδινα μόνο ένα χορό για κάθε πελάτη και δε θα τον επέκτεινα. Οι αντρικές τουαλέτες είχαν γεμίσει με χρησιμοποιημένα προφυλακτικά και ενσωματώθηκαν μηχανήματα πώλησης. Τόσες μεγάλες καύλες τους προξενούσα. Η μπάρα προμηθεύτηκε δε, με πενηντάρι ουίσκι που ήταν το μόνο ποτό που έπινα και σαμπάνιες άνοιγαν προς τιμή μου.
Ο ιδιοκτήτης με κάλεσε να συζητήσουμε τη μετάβαση μου σε "καλύτερες μέρες και ώρες", αλλά του αρνήθηκα με χαριτωμένο τρόπο. Του έθεσε μάλιστα υπόψιν του πως τις μέρες που εργαζόμουν το μαγαζί γέμιζε. Γιατί να πήγαινα σε μέρες που ήταν ήδη γεμάτο. Φυσικά για να με ευχαριστήσει για τη "συμβουλή" που του υπέβαλα, μου αύξησε το ποσοστό στο είκοσι τις εκατό και επιπλέον ανέθεσε σε έναν τριαντάρη σωματοφύλακα την αποκλειστική προστασία μου.
Ο Φρειδερικός (χαϊδευτικό Φρεντ) ήταν παιδικός φίλος του ιδιοκτήτη και μάλιστα του είχε σώσει τη ζωή από πνιγμό στη λίμνη. Για κάμποσα χρόνια είχαν χαθεί. Ο Φρεντ υπηρετούσε στον αμερικάνικο στρατό και ήταν στο εξωτερικό, αλλά γύρισε πίσω στην Ατλάντα. Στα μάτια του αντίκρισα θάνατο. Δεν είχε δώσει λεπτομέρειες του τι ακριβώς έκανε, αλλά κάτι τον βάραινε και είχε αποστρατευθεί τιμητικά. Θα μπορούσε να εργαστεί σε μεγάλες εταιρίες ιδιωτικής ασφάλειας αλλά προτίμησε να γυρίσει πίσω και να "ξεχάσει".
Την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε, έσκυψε το κεφάλι του και το βλέμμα του με απέφυγε. Σχεδόν αμέσως ένοιωσα πως είχε δει και ζήσει πολλά. Παρόλα αυτά στη δουλεία του ήταν άψογος. Δεν είχε τη δομή του body builder που διέθεταν οι άλλοι σωματοφύλακες του καταστήματος. Όμως το σώμα του ήταν μυώδες και το βλέμμα του παρέμενε σε μόνιμη επιφυλακή. Ο τρόπος του ήταν πάντοτε ευγενικός και όταν επενέβαινε ήταν κοσμιότατος. Μια φορά μόνο άπλωσε χέρι πάνω σε έναν πελάτη και αυτό ήταν αφού πρώτα δέχθηκε ένα ποτήρι στο κεφάλι. Με μια γρήγορη λαβή πίεσης τον έριξε κάτω και κατόπιν τον συνόδευσε έξω. Ο πελάτης δεν ξαναήρθε και ο Φρεντ δε μίλησε ποτέ για αυτό το θέμα. Ήξερα πως αντί να τον μηνύσει για σωματικές βλάβες, συμβιβάστηκε με κάποιο ποσό.
Δύο εβδομάδες ακόμα κύλησαν. Εγώ για να μην κάνω το ίδιο σόου πάνω στο στύλο συνέχεια, παρουσίαζα και τον χορό των επτά πέπλων υπό οριεντάλ μουσική. Πλέον έκανα θραύση. Πολλές φορές δεχόμουν ανήθικες προτάσεις. Μια εξ αυτών ήταν και η προσφορά ενός περιδέραιου από μικρά καλοκομμένα διαμάντια που κόστιζε μια περιουσία. Φυσικά αρνήθηκα και είδα με την άκρη του ματιού μου τον Φρεντ να κάνει κλίση κεφαλής και να χαμογελάει. Όταν σχολούσα ο Φρεντ με συνόδευε έξω έως το ταξί που με περίμενε. Μου άνοιγε την πόρτα και με καληνυχτούσε ευγενικά. Σχεδόν πάντοτε υπήρχαν δύο ή τρία άτομα που με περίμεναν, αλλά βλέποντας τον τους κοβόταν η κάθε όρεξη.
Ένα Σάββατο βράδυ βρέθηκα σε ένα μικρό ορθογώνιο μπαράκι ίσα με ενενήντα τετραγωνικά μέτρα. Αυτό το μπαρ εξυπηρετούσε παλαίμαχους στρατιωτικούς. Φυσικά ο Φρεντ μου είχε κεντρίσει την προσοχή και τον είχα ακολουθήσει από μια ομάδα στήριξης ψυχικών τραυμάτων. Στο μπαρ υπήρχαν καμιά δεκαριά πελάτες και όταν τον πλησίασα το πρόσωπό του φωτίστηκε για μισή στιγμή και μετά απέκτησε την ίδια στωικότητα που μόνιμα επιδείκνυε. Παρήγγειλα ένα ουίσκι και κάθισα δίπλα του.
- Πώς από δω; τον ρώτησα τάχα μου.
- Εγώ; Εδώ συχνάζω. Εσύ με ακολούθησες;
- Ναι!
- Γιατί;
- Γιατί μου αρέσεις Φρεντ.
Ο μπάρμαν και άλλοι δύο άντρες παραδίπλα έβηξαν αδιάκριτα.
- Κοίτα Σόνια, ξεκίνησε να λέει και αποφάσισα να μην τον διακόψω. Σε βρίσκω πολλή όμορφη και επικροτώ τις επιλογές σου. Αλλά δεν είμαι άτομο που να κάνω σχέση με κάποια γυναίκα. Εγώ... εγώ... εγώ έχω σκοτάδι μέσα μου! Και φοβάμαι μήπως βγει παραέξω.
- Σε πιστεύω Φρεντ, του απάντησα. Το έχω δει το σκοτάδι σου. Όμως είσαι σε αρκετά καλό δρόμο για να ιάσεις την ψυχή σου. Πρώτα το παραδέχεσαι και μετά... του έκλεισα το μάτι.
- Σε ευχαριστώ, μου είπε αρκετά λεπτά αργότερα. Είχαμε συνεννοηθεί.
- Το θέμα είναι Φρεντ ότι έχω ορέξεις όπως κι εσύ. Και πρέπει να τις εκτονώνω. Όπως κι εσύ! Και επιθυμώ να τις εκτονώσω με εσένα...
Δέκα λεπτά αργότερα ήμασταν στο πατρικό του. Οι γονείς του πιθανώς να γνώριζαν το μετατραυματικό σύνδρομο που έπασχε. Κατεβήκαμε στο υπόγειο. Το χώρο που είχε επιλέξει να κάνει ως δωμάτιο του. Τα στόματά μας αντάλλαζαν καυτά και παθιασμένα φιλιά. Τα χέρια μας προσπαθούσαν απεγνωσμένα να απελευθερώσουν ρούχα εκατέρωθεν. Τα δάχτυλα μου εντόπισαν ουλές στην πλάτη του, στο στομάχι και στα πόδια. Εκείνος με άγγιζε προσεκτικά. Σχεδόν διστακτικά. Όταν τα χείλη μας χωρίστηκαν του είπα:
- Δεν είμαι από πορσελάνη Φρεντ.
Του κατέβασα το εσώρουχο και έσκυψα κάτω στη λεκάνη του. Η πούτσα του ήταν στητή και πλήρως καυλωμένη. Την έβαλα με λαχτάρα στο στόμα μου και άρχισα να του γλείφω και να του θηλάζω όλο το μήκος. Αυτός στηρίχτηκε στον τοίχο και με κοίταξε στα μάτια καθώς εγώ έστρεφα το βλέμμα μου στο δικό του.
- Μη, είπε!
Το στόμα μου αποφυλάκισε τη βάλανο, ενώ το χέρι μου του έπαιζε αργά την ψωλή.
- Τι μη;
- Είμαι τόσο κοντά, συμπλήρωσε αγκομαχώντας.
- Ωραία!
Αυτή τη φορά μπούκωσα όλο το μήκος της πούτσας του στο λαιμό μου και ξεκίνησα απνευστί να τον ρουφάω με πάθος. Βόγκηξε. Η λεκάνη του συσπάστηκε και τα πόδια του τεντώθηκαν. Το στόμα μου πλημμύρισε με το σπέρμα του. Εκείνος έπνιξε τις κραυγές του. Ήθελε να μην κάνει θόρυβο. Έτσι ίσως είχε μάθει να κάνει. Αφού κατάπια τα χύσια του, ανέβηκα προς το μέρος του και του φίλησα απαλά τη μύτη. Η ανάσα του ήταν έντονη, αλλά χρησιμοποιούσε μια παλιά τεχνική χαλάρωσης.
Κατέβασα το εσώρουχό μου και ξάπλωσα στο στρώμα που ήταν στο πάτωμα. Εκείνος με θαύμασε για μερικά λεπτά, ενώ εγώ τον περίμενα. Στη συνέχεια πλησίασε προς το μέρος μου και άρχισε να εξερευνά με το στόμα του όλο μου το σώμα. Όταν κατέληξε στο μουνάκι μου άρχισαν τα μάτια μου να σκουραίνουν και να χύνω απολαυστικά. Με έγλειφε για περίπου ένα τέταρτο της ώρας, όταν τον τράβηξα με αφύσικη δύναμη από το σβέρκο και τον παρέσυρα προς το κεφάλι μου. Η πούτσα του είχε εκ νέου καυλώσει και παλλόταν.
- Θα με γαμήσεις τώρα και μ’ αυτόν τον τρόπο θα ξεσπάσεις, του είπα. Θα διώξεις από μέσα σου τον πόνο, την θλίψη, την απώλεια, το μίσος, το θάνατο. Και θα μου τα δώσεις γιατί αυτά λαχταρώ!
Το καυλί του βρέθηκε μέσα στο μουνί μου. Τα πόδια μου πέρασαν πίσω από τη μέση του για να τον συγκρατήσουν. Τα χέρια μου τον κρατούσαν κολλημένο πάνω στο σώμα μου.
- Τώρα γάμα με και δώσ’ μου τα όλα… διέταξα.
Κάτι μέσα του απελευθερώθηκε. Ένα αρχέγονο ένστικτο βίας και σπαραγμού. Το σώμα του κινήθηκε με όση ταχύτητα ήταν δυνατό να αντέξει κι εκείνος άρχισε να με γαμάει ξέφρενα. Τα μάτια μου σκούρυναν ακόμα πιο πολύ. Η πούτσα του έμπαινε ως τα βάθη μου. Η καύλα μου εκτοξεύθηκε σε απάτητα ύψη. Άρχισα να τελειώνω με το που αυτός εκτόξευσε την πρώτη ρουκέτα σπέρματος μέσα μου. Δεν έχασε το ρυθμό του! Δε σταμάτησε! Συνέχιζε να μπαινοβγαίνει μέσα μου με μανία. Προσπαθούσε να απελευθερωθεί από τους φόβους του και όταν τους δέχθηκα όλους, ξαναχύσαμε ταυτόχρονα. Οι κολπικοί μου μύες συνέτριψαν το πέος του και ρούφηξαν την τελευταία σταγόνα που μπορούσε να βγει από τα αρχίδια του.
Έπεσε πάνω στο σώμα μου εξαντλημένος. Δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια του. Τον άφησα να κλάψει και κατόπιν σηκώθηκα. Πήγα προς την τσάντα μου και έβγαλα μια ειδική σκόνη. Γέμισα ένα ποτήρι ουίσκι από το μικρό φλασκί μου και του το έδωσα. Αφού το ήπιε, η λήθη τον κυρίεψε. Χαμογέλασα στεκούμενη από πάνω του. Ήπια την τελευταία γουλιά που είχε απομείνει στο φλασκί και ξάπλωσα δίπλα του, παίρνοντας τον στην αγκαλιά μου.
Το άλλο πρωί ξύπνησε και έκανε προσπάθειες να μην ταράξει το δικό μου ύπνο. Τον άφησα επίτηδες και έκανα πως κοιμάμαι. Ανέβηκε στο ισόγειο του σπιτιού και μισή ώρα αργότερα κατέβηκε με φρέσκες πετσέτες που τις είχε σιδερώσει. Σηκώθηκα και τον καλημέρισα. Μου είπε για μπάνιο χωρίς νερό και μου έδωσε τις πετσέτες και σαπούνι. Του χαμογέλασα με ευχαρίστηση και τον άφησα να μου κάνει στεγνό μπάνιο. Στη συνέχεια ντύθηκα και τον ρώτησα για πρωινό.
- Είναι οι γονείς μου επάνω, μου είπε.
- Δε ντρέπομαι Φρεντ! Και ούτε εσύ πρέπει να ντρέπεσαι. Είσαι καλύτερα σήμερα. Εννοώ...
- Ψυχικά; Ναι! Νοιώθω σαν να μου έφυγε ένα βάρος από πάνω μου. Η θλίψη υπάρχει, αλλά δε θα με τυλίξει ξανά!
- Χαίρομαι. Πάμε για πρωινό.
- Δε θα μου πεις τι έκανες χτες το βράδυ;
- Όχι Φρεντ!
- Και δε θα το επαναλάβουμε.
- Δεν το χρειάζεσαι πια. Μπορείς να κυνηγήσεις μια σταθερή σχέση και ίσως μια καλύτερη εργασία.
- Ο φίλος μου με προσέλαβε ενώ ήξερε πως δεν είμαι στα καλύτερα μου. Δε θέλω να τον...
- Όπως επιθυμείς.
Ανεβήκαμε και πήραμε πρωινό. Οι γονείς του ότι είχαν γυρίσει από την εκκλησία. Συστήθηκα σαν παλιά φίλη από το στρατό. Στη συνέχεια γύρισα στο σπίτι μου. Στην είσοδο της πολυκατοικίας διαπίστωσα πως κάποιος με παρακολουθούσε. Αντιλήφθηκα έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ και δεν έδωσα άλλη σημασία. Όταν μπήκα στο διαμέρισμα που νοίκιαζα, πάτησα το κουμπί του τηλεφωνητή που ήταν γεμάτος με μηνύματα. Το αφεντικό μου με είχε καλέσει εικοσιδύο φορές και ανέφερε πως ήταν επείγον να μιλήσουμε. Αδιαφόρησα εντελώς. Έκανα ένα μπάνιο και βυθίστηκα στην ανάμνηση του χθεσινοβραδινού σεξ. Η ντουζιέρα μου παρείχε έναν ακόμα οργασμό. Η πόρτα του σπιτιού μου χτύπησε μαζί με το κουδούνι. Ντύθηκα και άνοιξα. Ο ιδιοκτήτης στεκόταν λαχανιασμένος μπροστά μου και ξεφυσούσε.
- Τι τρέχει;… ρώτησα.
- Σόνια τι στην κόλαση; Γιατί δε σηκώνεις το τηλέφωνό σου;
- Έχω ρεπό Ιάκωβε (Τζέηκομπ). Εσύ έστειλες τον ντετέκτιβ;
- Ποιον ντετέκτιβ; ρώτησε με απορία.
- Άρα όχι! Τέλος πάντων. Τι θες;
- Τι θέλω; Δεν άκουσες τα μηνύματα στον τηλεφωνητή;
Ανασήκωσα το φρύδι μου!
- Οκέι! Εντάξει! Να περάσω να τα πούμε;
- Εκεί που στέκεσαι είναι καλά Ιάκωβε, του απάντησα ψυχρά.
Σήκωσε τα χέρια του ψηλά χωρίς να διαμαρτυρηθεί αυτή τη φορά.
- Σήμερα από τις δέκα μέχρι τις δύο το πρωί έκλεισαν το κλαμπ για ένα μπάτσελορ. Πολλά τα λεφτά! Θέλουν κι εσένα!
- Χμ!
- Θα πληρωθείς 3000 δολάρια χώρια τα φιλοδωρήματα και τα μπόνους.
- Ιάκωβε;
- Ναι!
- Ξέρεις ότι δεν είμαι ιερόδουλη. Θα υπάρχει προστασία;
- Βασικά...
- Χμ!
- Εντάξει τι να πω! Δε μου έχει ξανατύχει να δω τόσα χρήματα μαζεμένα.
- Και αν παρεκτραπούν;
- Δε θα γίνει κάτι τέτοιο!
- Πώς το ξέρεις;
- Θα φέρουν κ ι άλλα κορίτσια.
- Όχι δε θα συμμετέχω.
- Μα σε ζήτησαν! 3000 δολάρια Σόνια!
- Είπα όχι!
- Μπορώ να σε απολύσω!
- Τότε να με απολύσεις Ιάκωβε. Καλημέρα και ουστ!
Έκλεισα την πόρτα στα μούτρα του. Αυτός την χτύπησε αρκετές φορές. Με έβρισε και στο τέλος μου είπε πως απολύομαι ουρλιάζοντας. Άνοιξα την πόρτα!
- Θα περάσω την Τρίτη να πάρω το μισθό μου Ιάκωβε. Και αλίμονο σου αν πας να με ρίξεις.
Κάτι πήγε να πει και τον αγριοκοίταξα. Το σαγόνι του συσπάστηκε και του έκλεισα ξανά την πόρτα στα μούτρα. Ο γείτονας που τύχαινε να είναι και ντετέκτιβ στο αστυνομικό τμήμα άνοιξε την πόρτα και κάτι του είπε. Χαμογέλασα ειρωνικά και τον άκουσα να φεύγει. Πήγα προς το παράθυρο και εντόπισα το ντετέκτιβ μέσα στο αμάξι του. Η πόρτα μου χτύπησε διακριτικά. Πήγα και την άνοιξα. Μπροστά μου στεκόταν ο σαρανταπεντάρης αστυνομικός.
- Είσαι εντάξει; με ρώτησε.
- Ναι. Σε ευχαριστώ.
- Απολύθηκες ε;
- Δε βαριέσαι; Κάπου θα βρω να εργαστώ. Μπορείς να μου κάνεις μια χάρη;
- Βεβαίως!
- Επειδή έχω συμβόλαιο, εάν προκύψει τίποτα να σε καλέσω μάρτυρα ότι με απέλυσε.
- Ναι! Πολύ ευχαρίστως, μου απάντησε.
- Πάμε να σε κεράσω ένα καφέ τότε, του είπα χαμογελώντας.
- Δωσ’ μου μερικά λεπτά να αλλάξω, μου απάντησε.
Πέντε λεπτά αργότερα βρεθήκαμε σε μια καφετέρια λίγα τετράγωνα μακριά από την πολυκατοικία. Συζητήσαμε λίγο περί ανέμων και υδάτων όταν διαπίστωσα πως ο ιδιωτικός ντετέκτιβ είχε μπει μέσα στην καφετέρια για να πάρει κάτι.
- Αυτός εκεί ο τύπος με το ριγέ πουκάμισο σε παρακολουθεί μου φαίνεται, είπα στο γείτονα μου.
- Τι εννοείς;
- Τον πρόσεξα έξω από την πολυκατοικία και μετά έξω από την καφετέρια. Και τώρα ήρθε ξανά εδώ;
- Μήπως βλέπεις πολλές αστυνομικές σειρές;
- Μήπως θα ήταν καλό εσύ να έχεις το νου σου;… τον ρώτησα.
Δέκα λεπτά αργότερα είχα μάθει το όνομα του ιδιωτικού ντετέκτιβ και γιατί με ακολουθούσε. Ένα άτομο (χωρίς να δώσει φύλο) είχε εξασφαλίσει τις υπηρεσίες του. Φυσικά αντιλήφθηκα πως ήταν γυναίκα. Δε χρειαζόμουν κάτι επιπλέον. Το ίδιο βράδυ δεχόμουν επίσκεψη από αυτήν. Ήθελε ο πατέρας της και η ίδια να σιγουρευτεί ότι ο γαμπρός δε θα έκανε κάτι πριν το γάμο. Μου έδειξε μια φωτογραφία του και της είπα πως ήταν πελάτης μου. Χλόμιασε! Της εξήγησα ότι εγώ ποτέ δεν έκανα κάτι παραπάνω από χορούς και έτσι βγάζω τα προς το ζειν. Τώρα αν εκείνος έκανε κάτι άλλο με κάποιαν άλλη, εγώ δεν το γνώριζα. Της ανέφερα δε ότι με απέλυσαν γιατί αρνήθηκα να παραστώ στο σημερινό μπάτσελορ. Εκείνη μου απάντησε πως σήμερα τον είχε ακούσει να μιλάει στο τηλέφωνο με τον κουμπάρο του. Του είχε δηλώσει πως έπρεπε να γίνουν τα αδύνατα δυνατά για να βρεθεί με τη Σόνια. Και τέλος η κοπέλα με ευχαρίστησε που δε συμμετείχα. Κάθισε μαζί μου για κάμποση ώρα ακόμα και "άκουσε" την ιστορία μου.
- Ξέρεις κάτι Σόνια;… μου είπε. Μπορεί να είμαστε και οι δύο από πλούσιες οικογένειες και να ήθελε να κάνει κάτι μαζί σου πριν το γάμο, αλλά ποτέ δε θα ξέρω με σιγουριά. Εσύ έχασες τη δουλειά σου, αλλά όχι την αξιοπρέπεια σου.
- Δεν με ενοχλεί αυτό γλυκιά μου. Κάτι θα βρεθεί!
- Είσαι πολύ όμορφη! Και έχεις αρχές. Αύριο θα κάνω το δικό μου μπάτσελορ και θέλω να έρθεις εσύ να χορέψεις. Ξέρω ότι τα κορίτσια πως θα έχουν νοικιάσει άντρες, αλλά θα σε πληρώσω καλά.
- Δεν είναι ανάγκη, έκανα πως διαμαρτυρόμουν.
- Το θέλω! Σε παρακαλώ! 5000 δολάρια!
- Τρεις χιλιάδες, της είπα. Τόσα μου έδιναν στο κλαμπ.
Τα μάτια της γούρλωσαν και σχεδόν δάκρυσε. Στη συνέχεια άνοιξε την τσάντα της και μου μέτρησε τα χρήματα. Κατόπιν μου είπε πού και τι ώρα να έρθω την άλλη μέρα.
Το βραδάκι της Δευτέρας βρέθηκα έξω από την πολυτελή κατοικία, φορώντας μια μαύρη δερμάτινη καμπαρντίνα, μαύρες μπότες με γόβα στιλέτο δωδεκάποντη, και δερμάτινα εσώρουχα, φουστίτσα και γιλέκο. Το πάρτι είχε είδε ξεκινήσει.
Μπήκα μέσα περπατώντας αγέρωχα και βγάζοντας την καμπαρντίνα μου. Ξεκίνησα να χορεύω αισθησιακά, ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες. Εκείνες τα είχαν χάσει για λίγο. Πιθανώς να περίμεναν άνδρες χορευτές. Πήρα τη νυφούλα από το χέρι και την έβαλα να καθίσει σε μια πολυθρόνα στο κέντρο. Με αργές καυλωτικές κινήσεις ξεκίνησα να χορεύω και να αφαιρώ τα δερμάτινα ρούχα από πάνω μου. Όταν έμεινα μόνο με το στρινγκάκι και τις μπότες, κάθισα πάνω στα γόνατά της και άρχισα να χορεύω και να τρίβομαι επιδέξια πάνω της. Πλέον οι υπόλοιπες γυναίκες είχαν εστιάσει στο θέαμα.
Η νυφούλα άρχισε να με χαϊδεύει και να με χουφτώνει απαλά. Εγώ συνέχιζα να χορεύω πάνω της και έτριβα το μουνάκι μου στα πόδια της. Οι ρώγες μου είχαν καυλώσει σε υπερθετικό βαθμό και έφερα την αριστερή με τρόπο στο στόμα της. Εκείνη σχεδόν αμέσως τη φίλησε και τη ρούφηξε με πάθος. Χειροκροτήματα ξέσπασαν γύρω μας. Ο ερωτισμός που εξέλυα τις είχε κάνει να ξεσαλώσουν. Σύντομα όλες σηκώθηκαν και σχημάτισαν ένα κύκλο γύρω μας. Τότε εγώ έσκυψα προς το μέρος της νυφούλας και τη φίλησα στο στόμα. Άμεσα ανταποκρίθηκε και οι γλώσσες μας ξεκίνησαν να χορεύουν. Ένοιωσα χέρια να διατρέχουν το κορμί μου και να μου χουφτώνουν τα μπούτια και το κωλαράκι.
Καθώς εξακολουθούσα να τη φιλάω, ανασήκωσα τη φούστα της και αστραπιαία παραμέρισα το σατέν κιλοτάκι της βάζοντας το μέσο μου στο μουνάκι της. Ήταν καυτή και υγρή. Έπαιξα λίγο μαζί της και στη συνέχεια έβγαλα το δάχτυλο μου και το γεύτηκα. Νέες κραυγές και χειροκροτήματα ξέσπασαν. Μισό λεπτό αργότερα ήμουν γονατισμένη, η φούστα της νυφούλας ανασηκωμένη και το εσώρουχο παραμερισμένο εντελώς. Η γλώσσα μου διέτρεχε τη διαδρομή από την τρυπούλα της ως την κλειτορίδα της. Με ένα βαθύ φιλί άνοιξα τα μουνόχειλα της και ξεκίνησα να γλείφω με μαεστρία. Πλέον ακούγονταν μόνο οι μικρές κραυγές καύλας από τη νυφούλα και τα αγκομαχητά της. Έπειτα από ένα λεπτό βύθισα τη γλώσσα μου μέσα στο μουσκεμένο κόλπο της και την πλατάγισα χαϊδεύοντας τα τοιχώματα της. Ούρλιαξε δυνατά. Τα μάτια της έκλεισαν. Το χέρι της πήγε πάνω στην κλειτορίδα της από μόνο του. Η λεκάνη της άρχισε να χοροπηδά και εκείνη κορύφωνε δυναμικά πάνω στη γλώσσα μου.
- Ώ θεέ μου! Χύνω… ούρλιαξε πιο δυνατά.
Πίδακες από γυναικεία υγρά πετάχτηκαν από τον κόλπο της. Το σώμα της έτρεμε ανεξέλεγκτα και όλες οι φίλες της την κοιτούσαν σχεδόν με εκστατική χαρά. Αφού τελείωσε, σηκώθηκα και έγλειψα με πάθος τα χείλη μου. Εκείνη προσπαθούσε να συνέρθει μονολογώντας:
- Ουάου! Ήταν απίστευτο! Δεν έχω τελειώσει έτσι ποτέ στη ζωή μου...
Δεν ξέρω πως έγινε, αλλά το μπάτσελορ εξελίχθηκε σε ένα μεγάλο λεσβιακό όργιο. Πέρασα από κάθε μουνάκι μια φορά και στο τέλος βρέθηκα με όλα τα στόματά τους κολλημένα σε κάποιο σημείο του κορμιού μου ενώ η νυφούλα με έγλειφε. Τα μάτια μου είχαν σκουρύνει και έχυσα μια τεράστια ποσότητα πάνω της. Οι άντρες στρίπερ είχαν ξεχαστεί. Τους αντάμωσα καθώς έφευγα δίνοντας τους τα χρήματα που θα έπαιρναν.
Το μεσημέρι της Τρίτης βρέθηκα στο κλαμπ για να πληρωθώ. Εκεί ο ιδιοκτήτης με παρακάλεσε να μείνω, αλλά αρνήθηκα. Ο Φρεντ επιτέλους απελευθερώθηκε από τις τύψεις του και με συνόδεψε έξω αφού πήρα το μισθό μου. Στην έξοδο είδα το γαμπρό να με περιμένει. Με ρώτησε γιατί έφευγα και που θα πήγαινα. Του απάντησα εκτός χώρας. Είδα στα μάτια του θυμό και ο Φρεντ σφίχτηκε για να επέμβει, αλλά τον συγκράτησα με ένα απαλό άγγιγμα στον πήχη.
- Κοίτα αγαπητέ μου, είπα στον γαμπρό. Χτες ήμουν στο μπάτσελορ της μέλλουσας γυναίκας σου! Και αυτό που ήθελες να ζήσεις εσύ, το έζησε η ίδια! Πολλές φορές! Ξέρω ότι ο γάμος σας είναι συμφέροντος, αλλά αν μάθω πως την πλήγωσες, ο Φρεντ από εδώ θα σε εξαφανίσει.
Λίγο αργότερα ζήτησα από τον Φρεντ να έχει το νου του. Του ανέφερα ότι το μέλλον του και η ευτυχία του εξαρτώνται από αυτό και τον αποχαιρέτησα με ένα φιλί στο μάγουλο. Κατόπιν πήγα στο αεροδρόμιο για να πάρω την πτήση μου για Νέα Υόρκη και μετά Κάιρο...
© Copyright XStream Management All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151181121S015
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.