Είμαι σίγουρη πως έχεις ακούσει τον ορισμό ιερόδουλος. Και πως έχεις σκεφτεί ότι έχει αρχαία ελληνική προέλευση. Γυναίκες ταγμένες σε ναούς της Αφροδίτης έναντι αμοιβής έκαναν συνουσία με άντρες. Σωστά; Λάθοςς! Στην Αίγυπτο και στην Ελλάδα απαγορευόταν να γίνονται τέτοιες πράξεις σε ναούς. Μάλιστα κάποιος έπρεπε να κάνει "καθαρισμό" πριν τολμήσει να μπει στο ιερό, αν είχε έρθει σε σαρκική επαφή εντός της ημέρας.
Πώς διαστρεβλώνουν κάποιοι τις αρχαίες θρησκείες για να μειώσουν και να προσβάλουν τον πολιτισμό μας; Διαδίδοντας φήμες και ανυποστήρικτες ιδέες!
Υπηρετούσα στο ναό της Ίσιδας στη νήσο Φίλαι του Νείλου. Ολόκληρο το νησί ήταν καθαγιασμένο και στα σπλάχνα του είχε ενταφιαστεί ο Όσιρις. Κανένας μη-ιερέας δεν επιτρεπόταν να πατήσει στα χώματα του νησιού. Η ποινή για τέτοια βλασφημία ήταν μαρτυρικός θάνατος. Στο ναό της Ίσιδας ήμουν η αρχιέρεια. Διέμενα στο άβατο και δύο ακόμα γυναίκες-ιέρειες φιλοξενούνταν στο ναό. Όλο το νησί αποτελούταν από ένα σύμπλεγμα ναών, αλλά οι εκάστοτε κληρικοί δεν μπορούσαν να παραβιάσουν τα άλλα άβατα. Στο νότιο μικρό λιμανάκι, υπήρχε μια προβλήτα και ένα καράβι που το επάνδρωναν μόνο νεαροί ιερείς ταξίδευε νότια προς τους καταρράκτες και την πόλη του Ασσουάν για προμήθειες.
Είχε έρθει ο καιρός που θα επέλεγα μία από τις ιέρειες να με αντικαταστήσει. Είχαν παρέρθει εκατόν είκοσι γυρίσματα των εποχών και έπρεπε πλέον να παραδώσω το σκήπτρο και το στέμμα. Ένα τελετουργικό που είχα πραγματοποιήσει τέσσερις φορές στο παρελθόν. Η μόνη διαφορά ήταν πως δε θα το παραλάμβανα η ίδια.
Η γυναίκα που είχα επιλέξει να με αντικαταστήσει ήταν σοφή, έξυπνη και παρθένα. Επιπλέον η πίστη της ήταν ισχυρή. Αφού έγινε η εξαγνιστική τελετουργία, ετοιμάστηκα να αποχωρίσω από το νησί. Εθιμοτυπικά θα έμπαινα σε μια βάρκα και το καράβι που με περίμενε θα έπλεε βόρεια προς τις Θήβες και την κοιλάδα των νεκρών. Καθώς οι κωπηλάτες άρχισαν να λάμνουν, με είδαν να βουτάω μέσα στα νερά του Νείλου και να εξαφανίζομαι.
Είχε έρθει ο καιρός να συγχρωτιστώ ξανά με τον κόσμο και να υπενθυμίσω σε μερικούς που τόλμησαν να πατήσουν στο νησί πως οι θεοί δεν ξεχνούν και τιμωρούν. Αν κάποιος τωρινός επιστήμονας ανακάλυπτε τα πτώματα τους θα αντιλαμβανόταν πως είχαν όλοι πεθάνει από τρόμο! Οι αδένες της αδρεναλίνης τους δε, θα ήταν αφύσικα πρησμένοι.
Λίγο καιρό αργότερα βρέθηκα στη Μέμφιδα, την πρωτεύουσα της Αιγύπτου. Κάτι είχε αλλάξει! Ναι μεν υπήρχαν τα βασιλικά ανάκτορα, αλλά ο βασιλιάς είχε μεταφερθεί στις Θήβες. Ο λαός είχε πλέον ενημερωθεί ώστε να τον αποκαλεί Φαραώ. Και το χειρότερο ήταν πως η προσωπική του φρουρά αποτελείτο μόνο από άντρες! Αντιλαμβανόμουν ότι με το πέρασμα του χρόνου τα πράγματα θα άλλαζαν, αλλά αυτό είχε γίνει πολύ πιο σύντομα απ' ότι περίμενα. Το ιερατείο κατάφερε να πείσει τους βασιλείς πως οι γυναίκες δεν πρέπει να έχουν εξουσίες. Ο δόλος τους ήταν μεγάλος. Η δίψα τους για δύναμη και εξουσία τους είχε εκμαυλίσει.
Αηδιασμένη αποσύρθηκα από την Αίγυπτο και ταξίδεψα νότια προς τη Νουμιδία. Σε ένα μικρό χωριό κοντά στις δυτικές όχθες του Νείλου βρήκα καταφύγιο. Εκεί συνάντησα ένα μικρό αγόρι που τον φώναζαν Ραφίκ. Ένα μητρικό ένστικτο ξύπνησε μέσα μου και τον υιοθέτησα. Οι γονείς του είχαν πεθάνει κατά τη διάρκεια μιας μάχης.
Έμεινα στο χωριό μαζί του για πολλά χρόνια. Όταν ενηλικιώθηκε τον έκανα άνδρα στο σώμα και στο μυαλό. Του δίδαξα όλες τις τέχνες του έρωτα, αλλά και του πολέμου. Ο Ραφίκ μεγάλωσε, ψήλωσε και γέμισε στα σωστά σημεία. Την πρώτη φορά που τον δέχτηκα στο κρεβάτι μου, ήρθε με τρόμο. Τα μαθήματα που του είχα παραδώσει ως εκείνη τη στιγμή ήταν για μάχες εναντίον αντιπάλων. Τώρα έπρεπε να λάβει τις γνώσεις για την πάλη των δύο φύλων και τις χαρές της σάρκας.
Το μεγάλο γεννητικό του όργανο με τα παχιά αρχίδια γέμισε ευχάριστα τις τρυπούλες μου και με οδήγησε σε απολαυστικές καταστάσεις ηδονής. Η πλατιά γλώσσα του έμαθε πως να με ανεβάζει σε μοναδικά ύψη. Εκείνο το βράδυ ο πόθος μου φούντωσε. Το σώμα μου θυμήθηκε για ποιους λόγους ζούσε. Όλο το χωριό βρέθηκε να περιμένει έξω από το καλαμένιο καλύβι μου. Μετά τον Ραφίκ τους δέχθηκα όλους έναν προς έναν. Και όλοι παραπατούσαν και έπεφταν αποκαμωμένοι μετά τη συνεύρεση. Σε λίγο οι άντρες ροχάλιζαν και σειρά πήραν οι γυναίκες. Αυτές ήρθαν όλες μαζί. Με έγλειφαν, με βύζαιναν, με φιλούσαν! Ο Ραφίκ έπρεπε να τις γαμήσει όλες τουλάχιστον από μία φορά και το έκανε. Από την πιο νεαρή έως και την πιο γερόντισσα.
Τους επόμενους μήνες το χωριό παραλίγο να πεινάσει. Πλέον βρισκόμουν στο κέντρο του χωριού και γαμιόμουν με όποιον βρισκόταν κοντά μου. Με τον τελευταίο παροξυσμό απόλαυσης, οδήγησα τον Ραφίκ και τους άλλους νεαρούς πολεμιστές στην πόλη που είχε στείλει στρατιώτες. Την περάσαμε από φωτιά και χαλκό και γυρίσαμε με τις προμήθειες τους νικητές. Το ίδιο βράδυ δεχόμουν μέσα μου δύο πούτσες στον κώλο, δύο στο μουνί, μία στο στόμα και δύο στα χέρια.
Το σώμα μου πλέον είχε χορτάσει! Άφησα το Ραφίκ επικεφαλής και ταξίδεψα πιο νότια στις πηγές του Νείλου. Πολλά χρόνια αργότερα τον βρήκα να κυβερνάει και να έχει μια μεγάλη οικογένεια με παιδιά και εγγόνια. Στην τελευταία του νύχτα κατάφερε μόνο μια φορά να τελειώσει μέσα μου, αλλά πέθανε με χαμόγελο μέσα στην αγκαλιά μου. Δεν τον θρήνησα! Αντίθετα ήμουν ευτυχισμένη που τον είχα κάνει να ζήσει μια τόσο γεμάτη ζωή.
Πώς διαστρεβλώνουν κάποιοι τις αρχαίες θρησκείες για να μειώσουν και να προσβάλουν τον πολιτισμό μας; Διαδίδοντας φήμες και ανυποστήρικτες ιδέες!
Υπηρετούσα στο ναό της Ίσιδας στη νήσο Φίλαι του Νείλου. Ολόκληρο το νησί ήταν καθαγιασμένο και στα σπλάχνα του είχε ενταφιαστεί ο Όσιρις. Κανένας μη-ιερέας δεν επιτρεπόταν να πατήσει στα χώματα του νησιού. Η ποινή για τέτοια βλασφημία ήταν μαρτυρικός θάνατος. Στο ναό της Ίσιδας ήμουν η αρχιέρεια. Διέμενα στο άβατο και δύο ακόμα γυναίκες-ιέρειες φιλοξενούνταν στο ναό. Όλο το νησί αποτελούταν από ένα σύμπλεγμα ναών, αλλά οι εκάστοτε κληρικοί δεν μπορούσαν να παραβιάσουν τα άλλα άβατα. Στο νότιο μικρό λιμανάκι, υπήρχε μια προβλήτα και ένα καράβι που το επάνδρωναν μόνο νεαροί ιερείς ταξίδευε νότια προς τους καταρράκτες και την πόλη του Ασσουάν για προμήθειες.
Είχε έρθει ο καιρός που θα επέλεγα μία από τις ιέρειες να με αντικαταστήσει. Είχαν παρέρθει εκατόν είκοσι γυρίσματα των εποχών και έπρεπε πλέον να παραδώσω το σκήπτρο και το στέμμα. Ένα τελετουργικό που είχα πραγματοποιήσει τέσσερις φορές στο παρελθόν. Η μόνη διαφορά ήταν πως δε θα το παραλάμβανα η ίδια.
Η γυναίκα που είχα επιλέξει να με αντικαταστήσει ήταν σοφή, έξυπνη και παρθένα. Επιπλέον η πίστη της ήταν ισχυρή. Αφού έγινε η εξαγνιστική τελετουργία, ετοιμάστηκα να αποχωρίσω από το νησί. Εθιμοτυπικά θα έμπαινα σε μια βάρκα και το καράβι που με περίμενε θα έπλεε βόρεια προς τις Θήβες και την κοιλάδα των νεκρών. Καθώς οι κωπηλάτες άρχισαν να λάμνουν, με είδαν να βουτάω μέσα στα νερά του Νείλου και να εξαφανίζομαι.
Είχε έρθει ο καιρός να συγχρωτιστώ ξανά με τον κόσμο και να υπενθυμίσω σε μερικούς που τόλμησαν να πατήσουν στο νησί πως οι θεοί δεν ξεχνούν και τιμωρούν. Αν κάποιος τωρινός επιστήμονας ανακάλυπτε τα πτώματα τους θα αντιλαμβανόταν πως είχαν όλοι πεθάνει από τρόμο! Οι αδένες της αδρεναλίνης τους δε, θα ήταν αφύσικα πρησμένοι.
Λίγο καιρό αργότερα βρέθηκα στη Μέμφιδα, την πρωτεύουσα της Αιγύπτου. Κάτι είχε αλλάξει! Ναι μεν υπήρχαν τα βασιλικά ανάκτορα, αλλά ο βασιλιάς είχε μεταφερθεί στις Θήβες. Ο λαός είχε πλέον ενημερωθεί ώστε να τον αποκαλεί Φαραώ. Και το χειρότερο ήταν πως η προσωπική του φρουρά αποτελείτο μόνο από άντρες! Αντιλαμβανόμουν ότι με το πέρασμα του χρόνου τα πράγματα θα άλλαζαν, αλλά αυτό είχε γίνει πολύ πιο σύντομα απ' ότι περίμενα. Το ιερατείο κατάφερε να πείσει τους βασιλείς πως οι γυναίκες δεν πρέπει να έχουν εξουσίες. Ο δόλος τους ήταν μεγάλος. Η δίψα τους για δύναμη και εξουσία τους είχε εκμαυλίσει.
Αηδιασμένη αποσύρθηκα από την Αίγυπτο και ταξίδεψα νότια προς τη Νουμιδία. Σε ένα μικρό χωριό κοντά στις δυτικές όχθες του Νείλου βρήκα καταφύγιο. Εκεί συνάντησα ένα μικρό αγόρι που τον φώναζαν Ραφίκ. Ένα μητρικό ένστικτο ξύπνησε μέσα μου και τον υιοθέτησα. Οι γονείς του είχαν πεθάνει κατά τη διάρκεια μιας μάχης.
Έμεινα στο χωριό μαζί του για πολλά χρόνια. Όταν ενηλικιώθηκε τον έκανα άνδρα στο σώμα και στο μυαλό. Του δίδαξα όλες τις τέχνες του έρωτα, αλλά και του πολέμου. Ο Ραφίκ μεγάλωσε, ψήλωσε και γέμισε στα σωστά σημεία. Την πρώτη φορά που τον δέχτηκα στο κρεβάτι μου, ήρθε με τρόμο. Τα μαθήματα που του είχα παραδώσει ως εκείνη τη στιγμή ήταν για μάχες εναντίον αντιπάλων. Τώρα έπρεπε να λάβει τις γνώσεις για την πάλη των δύο φύλων και τις χαρές της σάρκας.
Το μεγάλο γεννητικό του όργανο με τα παχιά αρχίδια γέμισε ευχάριστα τις τρυπούλες μου και με οδήγησε σε απολαυστικές καταστάσεις ηδονής. Η πλατιά γλώσσα του έμαθε πως να με ανεβάζει σε μοναδικά ύψη. Εκείνο το βράδυ ο πόθος μου φούντωσε. Το σώμα μου θυμήθηκε για ποιους λόγους ζούσε. Όλο το χωριό βρέθηκε να περιμένει έξω από το καλαμένιο καλύβι μου. Μετά τον Ραφίκ τους δέχθηκα όλους έναν προς έναν. Και όλοι παραπατούσαν και έπεφταν αποκαμωμένοι μετά τη συνεύρεση. Σε λίγο οι άντρες ροχάλιζαν και σειρά πήραν οι γυναίκες. Αυτές ήρθαν όλες μαζί. Με έγλειφαν, με βύζαιναν, με φιλούσαν! Ο Ραφίκ έπρεπε να τις γαμήσει όλες τουλάχιστον από μία φορά και το έκανε. Από την πιο νεαρή έως και την πιο γερόντισσα.
Τους επόμενους μήνες το χωριό παραλίγο να πεινάσει. Πλέον βρισκόμουν στο κέντρο του χωριού και γαμιόμουν με όποιον βρισκόταν κοντά μου. Με τον τελευταίο παροξυσμό απόλαυσης, οδήγησα τον Ραφίκ και τους άλλους νεαρούς πολεμιστές στην πόλη που είχε στείλει στρατιώτες. Την περάσαμε από φωτιά και χαλκό και γυρίσαμε με τις προμήθειες τους νικητές. Το ίδιο βράδυ δεχόμουν μέσα μου δύο πούτσες στον κώλο, δύο στο μουνί, μία στο στόμα και δύο στα χέρια.
Το σώμα μου πλέον είχε χορτάσει! Άφησα το Ραφίκ επικεφαλής και ταξίδεψα πιο νότια στις πηγές του Νείλου. Πολλά χρόνια αργότερα τον βρήκα να κυβερνάει και να έχει μια μεγάλη οικογένεια με παιδιά και εγγόνια. Στην τελευταία του νύχτα κατάφερε μόνο μια φορά να τελειώσει μέσα μου, αλλά πέθανε με χαμόγελο μέσα στην αγκαλιά μου. Δεν τον θρήνησα! Αντίθετα ήμουν ευτυχισμένη που τον είχα κάνει να ζήσει μια τόσο γεμάτη ζωή.
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.