Προηγούμενο μέρος: Το κέρατο στη γυναίκα μου και η τιμωρία μου (2ο μέρος)
Όσο οδηγούσα για το σπίτι της, η Ελένη με είχε πιάσει σφιχτά από τα αρχίδια και ξεκίνησε να μου εξηγεί τι θέλει ως αντάλλαγμα προκειμένου να μην αποκαλύψει στη γυναίκα μου, τίποτα για τη σχέση μου με τη Μαρία.
- Λοιπόν κουμπαρούλη μου αγαπημένε, όπως σου είπα και στην παραλία οι επιλογές σου είναι δυο. Ή με υπηρετείς όπως και όποτε σου το ζητήσω ή τα λέω όλα στη φιλενάδα μου και σε χωρίζει, εσύ αποφασίζεις.
- Με πονάς.
- Μη διαμαρτύρεσαι και λέγε τι αποφασίζεις.
- Δε θέλω να χωρίσω με τη Φωτεινή, την αγαπάω. Όσο για αυτά που λες ότι μας έχεις δει με τη Μαρία, δεν συμβαίνει τίποτα περισσότερο από περιστασιακό σεξ.
- Τι περιστασιακό ρε καργιόλη; Με δουλεύεις; Σας παρακολουθώ σου λέω από τα τέλη του Απρίλη, είναι μέσα Ιουνίου κι εγώ σας έχω δει να βρίσκεστε πάνω από δέκα φορές.
- Ρίξε το τόνο της φωνής σου και μη βρίζεις. Είναι μόνο γαμήσι, δεν υπάρχει συναίσθημα και δεν είναι κάτι σοβαρό.
- Τους όρους τους βάζω εγώ ξεφτίλα. Λοιπόν λέγε, με υπηρετείς ή τα λέω όλα στη γυναίκα σου;
- Τι θέλεις δηλαδή για να μη πεις τίποτα στη Φωτεινή;
- Είδα πως η γλώσσα σου είναι πολύ ικανή, για τα πόδια μου τουλάχιστον…
- Τι εννοείς;
Αφού τη διέκοψα για να την ρωτήσω τι εννοεί, μου άστραψε ένα δυνατό σκαμπίλι με το άλλο της χέρι που κόντεψε να μου φύγει το τιμόνι από τα χέρια.
- Τι κάνεις; θα σκοτωθούμε.
- Δε θα με ξανά διακόψεις μαλάκα, κατάλαβες;
- Οκ, συγγνώμη, συνέχισε.
- Όποτε θέλω λοιπόν θα σε παίρνω τηλέφωνο ή θα έρχομαι εγώ σπίτι σας και θα μου γλείφεις τα πόδια και όχι μόνο. Επίσης, για να μη νομίζεις ότι το τσουλί η Μαρία θα τη γλιτώσει, σε προειδοποιώ ότι θα έρθει ώρα να κανονίσεις κάποια στιγμή που θα τη γαμάς, να είμαι κι εγώ εκεί. Τα υπόλοιπα δική μου δουλειά.
- Εντάξει, δέχομαι. Αλλά η Μαρία γιατί να μπλεχτεί σε όλο αυτό;
- Γιατί πολύ απλά, αφενός αφού είδε ότι η γλώσσα σου είναι μαγική δε σε μοιράστηκε μαζί μου και αφετέρου διατηρεί παράνομη σεξουαλική σχέση με τον άντρα της φιλενάδας της.
- Μάλιστα…
- Φτάσαμε ξεφτίλα, πήγαινε να βρεθείς με τη Μαρία τώρα, Τρίτη είναι, σίγουρα θα έχετε κανονίσει κι εμείς θα βρεθούμε αύριο στις 12:00 το μεσημέρι σπίτι σου, όπου θα μου έχεις βγάλει αντικλείδι του σπιτιού.
- Τι είπες;
- Ότι άκουσες… κι αν δε θες να μαθευτεί τίποτα είπαμε, θα ακούς και θα εκτελείς χωρίς απόψεις και αντιρρήσεις. Για τελευταία φορά, συμφωνείς;
- Μάλιστα κουμπάρα, κάθε επιθυμία σου, θα είναι για μένα διαταγή.
- Μπράβο μαλακάκο μου, μαθαίνεις γρήγορα… και πρόσεξε μη τολμήσεις να πεις τίποτα στη Μαρία αλίμονο σου.
Μέτα από αυτό το διάλογο μέσα στο αυτοκίνητο κατά την επιστροφή από τη παραλία στο σπίτι της Ελένης, την άφησα και συνέχισα τον δρόμο μου για να βρεθώ με τη Μαρία ενώ σκέψεις γέμιζαν το μυαλό μου.
Πως διάολο έμπλεξα έτσι; Πάντα προσέχαμε με τη Μαρία, πως μας είδε η Ελένη; Και καλά έτυχε μια φορά, αλλά ένα μήνα; Θα κρατήσει το λόγο της να μη πει τίποτα στη Φωτεινή; Αν όχι; Τι θα κάνει η Φωτεινή; Δε θέλω να χωρίσω. Μήπως πρέπει να κόψω με τη Μαρία; Αλλά πως; Αν αρχίσει να με εκβιάζει αυτή μετά; Και η Ελένη τι απαιτήσεις θα έχει; Θα αρκεστεί στο γλείψιμο στα πόδια; Ήδη ζήτησε κλειδί του σπιτιού, τι το θέλει; Μήπως να ενημερώσω τη Μαρία για όλα αυτά; Αλλά η Ελένη είπε να μη τολμήσω να κάνω κάτι τέτοιο. Μπλέξιμο…
Φτάνοντας σπίτι μου, χτύπησα το θυροτηλέφωνο της Μαρίας για να κατέβει, ενώ έχω πλέον αποφασίσει πως για την ώρα ούτε στη Μαρία θα πω κάτι, ούτε κόντρα στην Ελένη θα πάω. Με τη Μαρία συνεχίσαμε να βρισκόμαστε Τρίτες αλλά και άλλες στιγμές, οι οποίες όμως ήταν πλέον λιγότερες αφού στο πρόγραμμα ήταν και η Ελένη, η οποία δεν είχε συγκεκριμένη μέρα, άλλα όποτε της ερχόταν με έπαιρνε τηλέφωνο να πάω σπίτι της ή να έρθει εκείνη, ή όταν ήξερε ότι λείπει η Φωτεινή ερχόταν ξαφνικά αφού είχε κλειδί του σπιτιού.
Οι απαιτήσεις της Ελένης όσο περνούσαν οι μέρες, τόσο αυξάνονταν. Έπαιρνε διάφορες ώρες μέσα στη μέρα αλλά και τη νύχτα τηλέφωνο να πάω σπίτι της προκειμένου να της γλείψω τα πόδια ή το μουνί. Με έβριζε αποκαλώντας με μαλάκα, ξεφτίλα, καργιόλη, σκυλάκι και διάφορα άλλα κατά τη διάρκεια των υπηρεσιών μου. Μέχρι που μια μέρα του Αυγούστου, ήρθε πάλι ξαφνικά σπίτι την ώρα που έλειπε η Φωτεινή.
- Νικολάκη αγόρι μου, γονάτισε να με γλείψεις γιατί είμαι πολύ κουρασμένη.
- Μάλιστα κουμπάρα μου.
- Αχ, καργιόλη, τι γλώσσα έχεις; Με τρελαίνεις κάθε φορά που με αγγίζεις. Γλείφε, μη σταματάς καθόλου άχρηστε, χύνω…
Μόλις βρήκε την αναπνοή της και είχε κάπως ηρεμήσει, σηκώθηκε και πήγε προς την τσάντα της λέγοντας μου:
- Σήμερα κουμπαρούλη, δε θα την παίξεις μόνος σου κι εγώ να σου σφίγγω τα αρχίδια όπως χύνεις τόσο καιρό, αλλά θα κάνουμε κάτι καινούριο
- Δηλαδή;
- Θα δεις. Αυτό που θα σου πω πάντως είναι ότι θα σε δέσω στη καρέκλα με αυτά τα σχοινιά και θα σου κλείσω τα μάτια με αυτή τη μάσκα ύπνου. Μόνο θα ακούς και θα αισθάνεσαι. Και για το καλό σου φρόντισε να μην ακούσω να λες κανένα μη ή όχι.
Αφού έκανε όπως με απείλησε, άρχισα να αισθάνομαι κάτι να πιάνεται και μετά να μου τραβάει τα αρχίδια, ήταν κάτι βαρύ.
- Σου αρέσει μαλάκα; Σου αρέσει να πονάς; Ήξερα ότι είσαι ανώμαλος, κι ακόμα δεν είδες τίποτα.
- Ελένη σε παρακαλώ βγάλε αυτό που μου έχεις βάλει, πονάω.
- Τίποτα δε θα σου βγάλω, αντίθετα θα σου βάλω και κάτι άλλο, αυτή τη φορά στο καυλάκι σου κι έτσι θα χύσεις, αν τα καταφέρεις.
Κάτι έμπαινε στην ουρήθρα μου, και μετά έβγαινε, και ξανά έμπαινε.
- Τι είναι αυτό; Τι κάνεις; Πονάω, σταμάτα.
- Σου γαμάω το καυλάκι κουμπάρε, σε γαμάω μαλάκα, θα σε πουστέψω ξεφτίλα, θα σε κάνω να με παρακαλάς να σου γαμήσω τον κώλο προκειμένου να αφήσω ήσυχο το καυλί σου.
- Σύνελθε, σταμάτα, σε παρακαλώ λύσε με.
- Όχι, όχι αν δε χύσεις και θα χύσεις έτσι μαλάκα.
- Ελένη, σε παρακαλώ!
- Τι μαλάκα; Τι θέλεις;
- Να σταματήσεις αυτό που κάνεις.
- Όχι απλά δε θα σταματήσω ρε ανώμαλε, αλλά θα σε γαμήσω πιο γρήγορα ενώ ταυτόχρονα θα σου την παίζω κιόλας.
- Ελένη μη…
- Φώναζε ξεφτίλα όσο θες, αφού σου αρέσει, καυλώνεις, αφήσου στα χεράκια της κουμπάρας και θα σε κάνει πουστράκι της.
- Όχι Ελένη…
- Ναι Νίκο… μήπως θέλεις πιο γρήγορα να σε γαμήσω; Για να δούμε…
- Μη Ελένη… αχ κουμπάρα τι μου κάνεις;…
- Χύνεις ξεφτίλα, χύνεις, χα, χα, χα… χύνεις μαλακάκο μου.
Αφού έχυσα, μου έλυσε τα μάτια για να δω τι μου είχε κάνει, ήταν ένα βαράκι των 2 κιλών στο οποίο είχε προσαρτήσει δυο αλυσιδίτσες με μεταλλικά μανταλάκια στις άκρες τους το οποία είχε μαγκώσει στο όσχεο μου και μια λεπτή μεταλλική ράβδος καρφωμένη στην ουρήθρα μου.
- Τελείωσαν μαλάκα μου οι μέρες που μόνο με έγλειφες να χύσω και μόλις σε βαριόμουν σε έκανα να ξεροχύσεις κι εσύ και σε άφηνα ήσυχο μετά. Τώρα αρχίζει η πραγματική τιμωρία σου για τα γαμήσια σου με τη Μαρία.
Έβγαλε από πάνω μου αυτά τα πράγματα, κάνοντας με να πεθαίνω στον πόνο, με έλυσε, ντύθηκε και κοπάνησε τη πόρτα πίσω της, αφήνοντάς με εξαντλημένο σωματικά μετά από όσα μου έχει κάνει και έκπληκτο μετά την νέα της απειλή.
Την επόμενη μέρα, σκυλογαμιόμασταν για πάνω από δυο ώρες με τη Μαρία σπίτι μου ώσπου σε κάποια φάση όπως την έχω στα 4 κι εγώ πίσω να της γαμάω το κώλο ρίχνοντας της και μερικά δυνατά κωλοσκάμπιλα, βλέπω την Ελένη να στέκεται φάντης μπαστούνι στην πόρτα της κρεβατοκάμαρας και να χαμογελάει με το γνωστό ειρωνικό γελάκι της.
- Γαμιέστε πιτσουνάκια μου;
- Κουμπάρα;
- Συνέχισε να τη γαμάς μαλάκα, μη σταματήσεις.
- Ελένη πως μπήκες μέσα; Να σου εξηγήσουμε…
- Βούλωστο μωρή, τα ξέρω όλα.
Πλησιάζει κι αρχίζει να χαστουκίζει την Μαρία ενώ κάνει να βγάλει κάτι από την τσάντα της και ταυτόχρονα με διατάζει να γαμάω πιο γρήγορα και άγρια τον κώλο της Μαρίας.
- Ξέσκισε της τον κώλο καργιόλη μου, ξέσκισέ τη την πουτάνα.
- Νίκο ηρέμησε, γιατί κάθεσαι και την ακούς; Με πονάς.
- Ότι του λέω θα κάνει μωρή, γιατί αλλιώς θα σας καρφώσω στη Φωτεινή.
- Αχ Νίκο μου… με σκίζεις…
Όσο γίνονται αυτά, η Ελένη έβγαλε από την τσάντα της δυο κομμάτια σχοινί και με αστραπιαίες κινήσεις έδεσε τα χέρια της Μαρίας πισθάγκωνα
- Μήπως είσαι υπερβολική; Τι θα κάνεις;
- Εσύ μαλάκα σκάσε και ξέσκισε τη… κι εσύ τσουλάκι ετοιμάσου να πληρώσεις, θα σε κάνω να χύσεις όλα τα μουνοζούμια σου πουτανάκι.
Την τραβάει απότομα να σηκωθεί με αποτέλεσμα να πεθαίνουμε κι εγώ κι η Μαρία από τον πόνο αφού ο πούτσος μου βγήκε απότομα από τον κώλο της. Τη σπρώχνει στο κρεβάτι ανάσκελα και της χώνει στον κώλο μια σφήνα με ουρά.
- Αυτό θα φοράς από δω και πέρα συνέχεια τσουλάκι, θα το βγάζεις μόνο για να σε γαμήσει ο Νίκος.
Της ανοίγει τα πόδια κι αρχίζει να της γλείφει το μουνί, με τη Μαρία να πονάει αλλά και να καυλώνει ταυτόχρονα με τη τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα.
- Ξεφτίλα εσύ γλείφε μου τον κώλο και το μουνί.
Σε λίγο η Μαρία έχει αρχίσει να λιώνει από καύλα, χύνει σαν τρελή στο στόμα της Ελένης και της ζητάει να της λύσει επιτέλους τα χέρια. Χτυπιέται σαν τρελή από τη καύλα που της προκαλεί η σφήνα στο κώλο και η γλώσσα της Ελένης στο μουνί και χύνει συνέχεια σα βρύση. Η Ελένη, χύνει κι εκείνη συνέχεια στο στόμα μου σαν τρελή και πιέζοντας μου το κεφάλι σφιχτά στον κώλο της, με το χέρι της. Μόλις ικανοποιήθηκε η Ελένη με τα κατορθώματα της, σηκώθηκε και χαστουκίζοντας μας, μας ανακοίνωσε τη νέα τάξη πραγμάτων:
- Χωρίς πολλά λόγια, ή γίνεστε σκλαβάκια μου ή σας τελειώνω αποκαλύπτοντας παντού την σχέση σας.
- Κανείς δε θα σε πιστέψει, είσαι τρελή.
- Αντιμιλάς μωρή με τη σφήνα στο κώλο; Μη με προκαλέσεις τσουλί γιατί θα το μετανιώσεις. Ρώτα τον γαμιά σου τι τραβάει εδώ και τρεις μήνες. Σας έχω video, εσένα με τη σφήνα στο κώλο να χύνεις σα τρελή από το γλείψιμο που σου κάνω και το Νίκο στα 4 πίσω μου να μου γλείφει τον κώλο
- Τι θες από μας επιτέλους Ελένη;
- Λοιπόν μαλάκα, αυτό που θέλω είναι πολύ συγκεκριμένο. Πλέον θα βρισκόμαστε πάντα και οι τρεις μαζί κι αφού πηδάς το Μαράκι όπως εγώ θέλω θα γαμάς κι εμένα. Μετά θα παίζω εγώ με τη Μαρία μας κι εσύ θα μου γλείφεις τον κώλο και τα πόδια. Για αρχή αυτά σκυλάκια μου. Α! Εννοείται πως το αν θα χύνετε ή όχι, εξαρτάται από μένα πλέον. Ξεκουμπίσου τώρα καργιόλα και αύριο στις 15:00 να είσαι εδώ.
- Εσύ θα μείνεις εδώ;
- Δε σου πέφτει λόγος μωρή. Αλλά αφού ρωτάς ναι, θα μείνω για λίγο. Αλλά για να σου το κάνω πιο δύσκολο και να σκέφτεσαι συνέχεια τι κάνω εγώ εδώ τώρα που φεύγεις, έλα εσύ να δέσεις το Νίκο μας στον τοίχο όρθιο με ανοιχτά τα πόδια.
Κούνησε αρχικά το κεφάλι της αρνητικά η Μαρία και δέχτηκε δυο δυνατά χαστούκια από την Ελένη στο πρόσωπο.
- Πάρε τα σχοινιά και δέσε τον. Βλέπεις πως αυτός υπακούει, σκέψου τι έχει περάσει καργιόλα και πρόσεχε μην πάθεις τα ίδια και χειρότερα
Με πλησιάζει και με δένει όπως τη διατάζει η Ελένη και κοιτώντας με στα μάτια φεύγει. Η Ελένη ντύνεται με το δερμάτινο παντελόνι της, το μπουστάκι και της γόβες της και με πλησιάζει.
- Καργιόλη θα σου ξυρίσω τ' αρχίδια και τον κώλο.
- Ελένη αυτό δε γίνεται, τι θα πω στη Φωτεινή;
- Θα της πεις ότι τα ξύρισες επειδή ήθελες να της κάνεις έκπληξη. Όπως της ζητάς να έχει ξυρισμένο μουνί, έτσι κι εσύ από δω και πέρα θα έχει ξυρισμένα αρχίδια.
- Σύνελθε Ελένη, λύσε με και θα ξυριστώ μόνος μου…
- Όχι ξεφτίλα, αυτό θα ήταν φυσιολογικό, αλλά εγώ θέλω να σε ξεφτιλίσω, και γι’ αυτό θα σου βάλω αποτριχωτική κρέμα όπως βάζουμε εμείς οι γυναίκες, δε θα σε ξυρίσω με ξυραφάκι καργιόλη.
Όντως άρχισε να βάζει μια αλοιφή από τον κώλο μου μέχρι τα αρχίδια, γύρω από το καυλί μου και στη γύρω περιοχή, έκανε ένα καλό μασάζ και σταμάτησε. Αφού πέρασαν λίγα λεπτά που μου φάνηκαν αιώνας, με την Ελένη να με κοιτάει και να χαμογελάει ειρωνικά, τη βλέπω να παίρνει ένα εργαλείο σαν σπάτουλα και να προχωράει τη διαδικασία. Αφού τελείωσε και δεν υπήρχε ίχνος τρίχας πάνω μου, έφερε δυο κανάτες νερό και άρχισε να με πλένει πότε με τη μια και πότε με την άλλη. Εγώ να ουρλιάζω και να κλαίω από τον πόνο κι εκείνη να με βρίζει και να το χαίρεται.
- Ξεφτιλισμένε θα σε διαλύσω σε είχα προειδοποιήσει. Έτσι θα σε έχω για μια ώρα, θα σου ρίχνω ένα ποτήρι βραστό νερό και ένα ποτήρι παγωμένο νερό εναλλάξ.
- Έλεος σταμάτα, πονάω, καίγομαι…
- Χα, χα, χα… το ξέρω μαλάκα, αλλά θα σταματήσω σε μια ώρα σου είπα.
Όσο η ώρα περνούσε εγώ υπέφερα αλλά πλέον δεν είχα δύναμη να φωνάξω, μόνο δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου.
- Κλαίγε ξεφτίλα, κλαίγε…
Πέρασε αυτή η αναθεματισμένη ώρα και σταμάτησε να με καίει. Σαν να μη τρέχει τίποτα, μάζεψε τις κανάτες, πήρε τη λεκάνη που είχε βάλει από κάτω μου για να πέφτουν μέσα της τα νερά και γυρίζοντας με έλυσε και με βοήθησε να ξαπλώσω για να φύγει μετά.
- Καργιόλη ξεκουράσου, αύριο έχεις πολύ δουλειά!
Copyright protected OW ref: 175561
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.