Η ιστορία:
- «Δεν το έχω κάνει ποτέ στο παρελθόν…», είπα με αθώο ύφος καθώς με οδήγησε αργά στο δωμάτιο.
Ο αγαπημένος μου ρόλος είναι να υποδύομαι τον πρωτάρη, δεν θυμάμαι αν το έχω αναφέρει ποτέ στο παρελθόν.
Με είχε βάλει στο μάτι την ημέρα που έκανα την παρουσίαση στη δουλειά. Ο προϊστάμενος με είχε συμβουλεύσει να μην πω όχι σε οποιαδήποτε πρόταση θα μου γινόταν. Ήταν πελάτες που δεν έπρεπε να χάσουμε, η επένδυσή τους θα έφτανε και ίσως θα ξεπερνούσε τα ογδόντα χιλιάδες ευρώ.
Μου κάνει συχνά τέτοια αστεία ο προϊστάμενός μου. Ξέρει ότι είμαι γκέι και με φωνάζει πολλές φορές στο γραφείο του, κάθεται στην καρέκλα του, ανοίγει τα πόδια, πιάνει τα γεννητικά του όργανα και μου λέει να του πάρω πίπα.
- «Μόνο όταν ξανοίξω το χρώμα των μαλλιών και πετύχει η προσθετική στήθους!», του λέω.
Γελάμε… δεν έχω καταλάβει αν αστειεύεται ή το εννοεί, δεν είναι το θέμα μου αυτό, θα ασχοληθώ μια άλλη φορά με τον προϊστάμενό μου. Σήμερα θα διηγηθώ την ιστορία με τον Μάκη, πρώην στρατιωτικό, νυν διαφημιστή. Με είχε πλησιάσει με έναν πρωτότυπο τρόπο. Του θύμισα έναν στρατιώτη που είχε στο τάγμα και πολύ τον συμπαθούσε.
Σε όλη τη διάρκεια της παρουσίασης δεν ξεκόλλησε τα μάτια του από επάνω μου. Φεύγοντας μου έδωσε την κάρτα του. Ήθελε να συναντηθούμε στο σπίτι του και να του αναλύσω τα σχέδια της παρουσίασης.
Και να ‘μαι! Δίστασα… έβαλε το χέρι του στη πλάτη μου και με καθησύχασε ότι όλα θα είναι τέλεια.
- «Σσσσς… όλα θα πάνε καλά…», ψιθύρισε.
Το στόμα του ήταν κοντά στο αφτί μου. Μπορούσα να αισθανθώ την αναπνοή του.
- «Θα είμαι ευγενικός μαζί σου».
Καμιά φορά είναι πολύ καλό να φαίνεσαι μικρότερος από την ηλικία σου. Μπήκαμε στο δωμάτιό του. Είχε ψεκάσει με ένα φθηνό αποσμητικό. Δεν περίμενα και πολλά πράγματα, ούτε κεριά στο κομοδίνο, ούτε ροδοπέταλα στο πάτωμα. Είμαι αρκετά προσγειωμένο άτομο. Με οδήγησε στο κρεβάτι και καθίσαμε στην άκρη.
Με ξάπλωσε κάτω, με φίλησε απαλά και μου ξεκούμπωσε τα κουμπιά από το πουκάμισο. Γονάτισε μπροστά μου, με φίλησε στο στήθος και προσπάθησε να μου βγάλει το πουκάμισο. Από το τρακ του είχε ξεχάσει να μου ξεκουμπώσει ένα κουμπί, το κουμπί κάτω από το κολάρο.
Δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί συμβαίνει αυτό, οι περισσότεροι από τους στρατιωτικούς που έχω πάει μαζί τους ξεκουμπώνουν τα πουκάμισα από κάτω προς τα επάνω. Ένας μάλιστα μια φορά στην προσπάθειά του να μου βγάλει το πουκάμισο, κόντεψε να με πνίξει γιατί δεν είχε ξεκουμπώσει ένα κουμπί. Του το υπενθύμισα.
- «Το κουμπί…»
Χαμογέλασε από νευρικότητα, με φίλησε γιατί μάλλον δεν είχε και τίποτα να πει και τα δάχτυλά του απελευθέρωσαν την πόρπη της ζώνης μου. Πρέπει να είχε κάνει πρακτική στο να βγάζει παντελόνια γιατί οι κινήσεις του ήταν πολύ γρήγορες. Τράβηξε το φερμουάρ… δεν φορούσα εσώρουχο, το κατάλαβε. Το τράβηξε αργά - αργά. Ο πούτσος μου απελευθερώθηκε. Δεν είχα καυλώσει καθόλου. Σήκωσε το κεφάλι του, με κοίταξε.
- «Θα σου κάνω τον πούτσο κανόνι, πρωτάρη μου!», είπε.
- «Άντε να πάμε να πάρουμε και την Κωνσταντινούπολη!!!», απάντησα.
Μόλις έβαλε τον πούτσο μου στο στόμα του. Οι σκέψεις έφυγαν από το μυαλό μου, αφέθηκα με ευχαρίστηση στις ορέξεις του. Όσο αδέξιος ήταν στα χέρια, τόσο ταλαντούχος ήταν στη γλώσσα. Έγλειφε τον πούτσο μου με έναν τρόπο μοναδικό, τον πιπίλιζε με τη γλώσσα του, τον ρουφούσε με δεξιοτεχνία και κύματα ευχαρίστησης πλημμύριζαν το κορμί μου.
Είχα ερεθιστεί τόσο πολύ… Έχυσα με τόση δύναμη που τον μπούκωσα, τα χύσια μου ξεχείλιζαν από το στόμα του. Του ζήτησα συγγνώμη για την πρόωρη εκσπερμάτωση, δικαιολογήθηκα ότι ως πρωτάρης ποτέ κανείς και καμία δεν είχε ασχοληθεί τόσο πολύ με τον πούτσο μου. Τραβήχτηκε…
Τα χύσια μου είχαν πέσει στο πουκάμισο του και το έβγαλε. Με ξαναφίλησε, το φιλί του ήταν διαφορετικό, πιο δυνατό σαν να είχε θυμώσει μαζί μου. Έβγαλε το εσώρουχό του. Έτσι όπως ήταν σκυμμένος πάνω μου, αισθανόμουν τον πούτσο του να πιέζεται στο πόδι μου.
- «Θα γαμήσω το παρθένο κωλαράκι σου!», είπε.
Του δαγκώνω τα χείλια με τα δόντια μου, σηκώνομαι και του λέω:
- «Εγώ θα σε γαμήσω!»
Με την σιωπηλή συγκατάθεση του, τον γυρνάω και χώνω τον πούτσο μου στην τριχωτή χαλαρωμένη κωλοτρυπίδα του χωρίς ίχνος λιπαντικού ή σάλιου. Σφαδάζει από πόνο ή υποκρίνεται πως σφαδάζει. Αρχίζω ρυθμικά να κινούμαι μέσα του. Φωνάζει από ευχαρίστηση. Οι τρίχες του αυχένα του έχουν σηκωθεί. Οι κραυγές ευχαρίστησης μπερδεύονται με την λαχανιασμένη μου αναπνοή…
Δεν αντέχω και χύνω μέσα του. Γυρνάει, βάζει τον πούτσο μου στο στόμα του και ρουφάει τα υπολείμματα από το σπέρμα μου. Προσπαθεί να μου δώσει ένα τελευταίο φιλί. Απομακρύνομαι, φορώ τα ρούχα μου και τον αφήνω στο κρεβάτι.
- «Να υπογράψετε τα συμβόλαια μέχρι την Παρασκευή το μεσημέρι, σας παρακαλώ…», του λέω και φεύγω.
(Copyright protected OW ref: 9710)