Η ιστορία:
Με λένε Γιώργο και είμαι 1.83 ψηλός και αρκετά αθλητικός μπορώ να πω. Από μικρός είχα κάποιες τάσεις προς τα αγόρια, με τις πρώτες επαφές να τις έχω με τον ξάδελφο μου τον Κώστα ένα ωραίο παιδί, μελαχρινός και όποτε μας δινόταν ευκαιρία και μέναμε μόνοι μας, ξεκαυλώναμε με αγγίγματα και γλειψίματα.
Έτυχε μια μέρα να μπω σε δημόσια ουρητήρια και εκεί κατάλαβα πόσο μου αρέσουν τα ανδρικά καυλιά. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, στα 24 μου, έχω εμπειρίες και με άντρες και με γυναίκες. Εκείνη τη εποχή, Φθινόπωρο αλλά με πολλές ζέστες, είχα χωρίσει με την κοπέλα που τα είχα και μου την είχε βαρέσει, με αποτέλεσμα να πάω να κάτσω σε ένα παρκάκι κοντά στο σπίτι μου. Δεν πέρναγε ψυχή από ‘κει και πήγα με το αυτοκίνητο στην αρχή του Σχιστού, βγήκα από το αμάξι και προχώρησα λίγο…
Εκεί κατάλαβα να έρχεται προς τα πάνω μια νταλίκα που μετέφερε τσιμέντα και μου αναβόσβησε τα φώτα. Νόμιζα ότι ήταν κάποιος γνωστός και χαιρέτησα. Η νταλίκα σταμάτησε και πήγα να δω ποιος είναι. Ένας όμορφος 35άρης με ρωτάει που πάω κι εγώ του λέω πουθενά. Δεν τον ήξερα ήταν όμως ωραίο παιδί. Παρεμπιπτόντως, εγώ είχα αδυναμία στους μεγάλους.
- «Έλα μέσα…», μου λέει.
Ανεβαίνω επάνω και τον βλέπω να είναι με ένα σορτσάκι και το καυλί του να είναι όρθιο. Με κατάλαβε που τον κοίταξα και με ένα χαμόγελο μου λέει:
- «Νόμιζα ότι κάτι ήθελες…»
- «Ναι…», του λέω. «Ήθελα μια παρέα γιατί δεν είμαι καλά…»
- «Τι έχεις ένα τόσο ωραίο παιδί;», με ρωτάει.
Του είπα τι είχα και μου λέει ότι κι εκείνος περνούσε μια τέτοια φάση και ήρθε και έκατσε πίσω από την θέση μου και στο πλάι.
- «Θέλεις να σου βάλω λίγο ουίσκι να πάνε τα φαρμάκια κάτω;»
- «Ναι…», του λέω.
- «Έλα να κάτσεις εδώ κοντά μου…»
Κάθισα δίπλα του και τα μάτια μου πήγαν πάλι στο καυλί του.
- «Γεια μας!», μου λέει και κατεβάζει με τη μία το ποτό.
Κατεβάζω κι εγώ το δικό μου όμως είχαμε έρθει πολύ κοντά και η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Αυτός το κατάλαβε και μου λέει να χαλαρώσω. Μου παίρνει το ποτήρι και μου δίνει ένα φιλί, μα τι φιλί… πολύ ερωτικό και με τη γλώσσα του να αλωνίζει στο στόμα μου. Εγώ έπαθα. Δεν το περίμενα.
- «Σου αρέσω;», με ρωτάει.
Μόλις που πρόλαβα να του πω ναι. Με άρπαξε, με έριξε στο κρεβάτι και άρχισε να με γλείφει στο λαιμό πίσω από το αφτί, να μου τρίβει τις ρώγες και να τρίβεται πάνω μου με δύναμη.
- «Πιο σιγά…», του λέω αλλά εκείνος είχε τρελαθεί.
Με δάγκωνε, με έγλειφε, με φίλαγε στο στόμα, στο λαιμό παντού. Όπως ήμουν ανάσκελα άρχιζε να μου βγάζει τα ρούχα.
- «Όχι!», μη του λέω.
- «Έλα μωρό μου, σε θέλω! Με έχεις καυλώσει!»
Τι να δω; Μια πούτσα είκοσι πόντων είχε βγει έξω από το σορτσάκι και ήταν έτοιμη να
με ξεσκίσει. Φοβόμουν. Δεν είχα γαμηθεί ξανά και δεν ήξερα τι θα παιχτεί. Μου τον έδωσε στο στόμα και μου είπε να τον γλείψω. Το έκανα και μάλιστα καλά γιατί αμέσως είδα ότι του άρεσε. Μου έδινε και οδηγίες πως να το κάνω. Γυρίσαμε σε στάση 69 και ένιωσα και τα δικά του χείλη να με γλείφουν πάνω στο πουτσοκέφαλο και τα πρώτα υγρά να κάνουν την εμφάνιση τους…
Κατέβηκε πιο κάτω και άρχισε με μπόλικο σάλιο να μου τρίβει την τρυπούλα μου. Άρχισα να παθαίνω από την καύλα και να ανοίγω κι άλλο τα πόδια μου και τα κωλομάγουλα μου. Αυτός άρχισε να μου βάζει λίγο το δάχτυλο στην παρθένα τρυπούλα μου και η καύλα να χτυπάει κόκκινο.
- «Σε παρακαλώ…», του λέω. «Σιγά - σιγά…»
- «Μη σε νοιάζει μωρό μου… Θα σου μείνει αξέχαστο αυτό το γαμήσι!»
Σηκώνεται, με γυρίζει ανάσκελα, σαλιώνει τον πούτσο του, σκύβει, σαλιώνει την τρύπα μου και σιγά - σιγά άρχισε να μπαίνει μέσα μου. Ένιωθα όμορφα μέχρι να μπει το κεφαλάκι. Μόλις μπήκε άρχισα να πονάω και με έπιασε τρόμος. Το κατάλαβε...
- «Ηρέμησε μωρό μου…», μου είπε στο αφτί και γλείφοντας γύρω από ‘κει με έκανε να ξεχάσω για λίγο τον πόνο.
Έμπαινε μέσα μου και κάθε λίγο σταμάταγε για να συνηθίζει ο κώλος μου την πουτσάρα του. Ήταν μαέστρος. Με γαμούσε όμορφα και μου έλεγε ότι είμαι μια καύλα, είμαι μουνάρα, ότι τέτοια τρύπα δεν είχε ξαναγαμήσει, μου φιλούσε τα βυζιά μου και το καυλί του όλο μέσα. Απίστευτο! Το έβλεπα να μπαίνει μέσα μου και έλιωνα από ηδονή. Τον ένοιωσα να χύνει και να μου λέει τι ωραίο μουνάκι είμαι.
- «Είσαι ωραίο πουστάκι και θέλω να σε πάρω μαζί μου ταξίδι. Θα είναι ωραία! Έλα…»
Ντυνόμουν κι ένιωθα τα χύσια να τρέχουν και την κωλάρα μου ορθάνοιχτη.
- «Δεν γίνεται..», του λέω. «Αν είναι, μπορεί να ξαναβρεθούμε…»
Κατέβηκα από το φορτηγό και δεν έμαθα ούτε το όνομα του. Πάνε δεκαεπτά χρόνια και δεν τον έχω ξαναδεί.
(Copyright protected OW ref: 12331)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.