Στην Αθήνα είχα έρθει μία ακόμη φορά με το σχολείο, μια τριήμερη εκδρομή για να δούμε τα μουσεία της πόλης και να σουλατσάρουμε στα τουριστικά της αξιοθέατα. Μου άρεσε πολύ τότε σαν πόλη και στρώθηκα το διάβασμα για να μπορέσω να πιάσω τα μόρια που ήθελα. Γενικά ήμουνα παιδί του χωριού, 25 χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Χίου. Μαζεμένος πολύ ήμουν, χωρίς πολλούς φίλους. Σεξ δεν είχα κάνει ποτέ μου και πώς να έκανα άλλωστε μια και μου άρεσαν οι άντρες και ούτε να το σκεφτώ ποτέ να το επιχειρήσω σε μια κλειστή κοινωνία που θα μαθευόταν αμέσως. Δεν είμαι και θηλυπρεπής, οπότε για τους συμμαθητές μου ήμουνα απλά το φυτό της τάξης.
Γύρω στο 1.80 το ύψος μου, 74 κιλά, αθλητικό σώμα, όχι πολύ τριχωτό. Από τότε άφηνα ένα καστανοκόκκινο μουσάκι και όπως θα διαπίστωνα έκτοτε, τα βορειοευρωπαικά μου χρώματα θα είχανε πολύ σουξέ σε άντρες και γυναίκες της Αθήνας. Μόνο που εμένα οι γυναίκες δε με ενδιέφεραν ποτέ. Και από τους άντρες, ξεχώρισα τους μεγαλύτερους. Δεν ξέρω πόσες μαλακίες τράβηξα στο σχολείο για έναν φυσικό, μουστακαλή, γύρω στα 55, με λίγα κιλά παραπάνω.
Καθόμουν στο πρώτο θρανίο και όπως παρέδιδε μάθημα ακουμπούσε τα χέρια του στο θρανίο μου και μέσα από το παντελόνι του φούσκωνε η ψωλή του. Τα σάλια μου τρέχανε, μάθημα δε μπορούσα παρακολουθήσω γιατί το μυαλό μου ήτανε σε βαθιές πίπες που έκανα στον καθηγητή. Μόνο στη σκέψη όμως όλα. Μια φορά επιχείρησα να μπω σε μια γκέι εφαρμογή, έπιασα κουβέντα με έναν παντρεμένο εξηντάρη, αλλά φοβήθηκα και διέγραψα την εφαρμογή πριν οποιαδήποτε συνέχεια.
Αυτά όμως ανήκαν πια στο παρελθόν. Στην Αθήνα, νοίκιασα ένα επιπλωμένο δυάρι στου Ζωγράφου, στον πέμπτο όροφο με θέα την Αθήνα. Πέρασε κάνα εξάμηνο, είχα γνωρίσει και δυο παιδιά που κάναμε παρέα, πηγαίναμε για καφέ και ανταλλάσσαμε επισκέψεις στα σπίτια μας. Στρέητ ήταν αυτοί και φυσικά εγώ ούτε λόγος να πω ότι ήμουν γκέι. Στην πορεία γνώρισα και κάποιες κοπέλες αλλά ερωτικά δεν είχα κάνει ακόμα τίποτα.
Φοβόμουν κιόλας να μην κολλήσω καμιά αρρώστια. Αλλά έλεγα μέσα μου ότι είμαι ακόμα 18 χρονών και έχω όλη τη ζωή μπροστά μου για το σεξ. Η καθημερινότητα μου κύλαγε εντελώς φοιτητικά, με τις παρακολουθήσεις στη σχολή, καφέδες έξω και σε σπίτια και τσόντες το βράδυ στον υπολογιστή.
Λίγο πριν το Πάσχα, μου τηλεφώνησε η πρώτη μου ξαδέρφη που ήταν παντρεμένη στη Σύρο, για να μου πει ότι η μάνα του άντρα της δεν είναι πολύ καλά, μετά από μια λοίμωξη του αναπνευστικού και την μεταφέρουν με ελικόπτερο στον Ευαγγελισμό. Η Ηλίας, ο άντρας της ξαδέρφης μου, θα ερχόταν αργά το βράδυ με την νυχτερινή πτήση από τη Σύρο. Με παρακαλούσε να τον φιλοξενήσω γιατί από Ζωγράφου ο Ευαγγελισμός είναι πολύ κοντά. Φυσικά και είπα ναι, την ίδια στιγμή που ένιωθα μια ταχυκαρδία μέσα μου. Η Ηλίας, ήταν πάντα μία από τις φαντασιώσεις μου. Από την πρώτη στιγμή που τον είχα δει, δέκα χρόνια πριν, ένας μελαχρινός κούκλος, με μούσι, πράσινα μάτια και αρκετά γυμνασμένο σώμα. Τώρα ο Ηλίας πρέπει να πλησίαζε τα 50. Είχε στη Σύρο συνεργείο αυτοκινήτων και γνώρισε την ξαδέρφη μου σε κάποιες διακοπές του στη Χίο. Μαζί κάνανε δύο παιδιά.
Πάντα έβλεπα τον Ηλία στην παραλία και με τρέλαινε. Τριχωτός, όμορφος, σέξι, με μαγιό πάντα στυλ σλιπάκι που από μέσα φούσκωνε το πράμα του.
Ήξερα βέβαια ότι ο Ηλίας πάει μόνο με γυναίκες, είχε τη φήμη του καζανόβα και η ξαδέρφη μου πάντα τον ζήλευε και φοβόταν μην ξενοπηδάει τουρίστριες ή πελάτισσες στο συνεργείο.
Βάλθηκα να καθαρίζω το σπίτι, όταν συνειδητοποίησα, ότι στο σπίτι αυτό μπορούσε κάποιος να κοιμηθεί ή στον διθέσιο καναπέ του σαλονιού μαζεμένος για να χωρέσει, ή στο ημίδιπλο κρεβάτι του υπνοδωματίου. Που θα τον έβαζα τον Ηλία; Ούτε λόγος να του προτείνω να κοιμηθούμε μαζί. Θα βολευόμουν στο διθέσιο καναπέ και αν δε μπορούσα να κοιμηθώ εκεί θα ζήταγα από κάποιο συμφοιτητή μου να με φιλοξενήσει. Άλλωστε, ο Ηλίας δεν ερχόταν για τουρισμό αλλά για τη μάνα του που τα πνευμόνια της δεν ήτανε καλά.
Αφού καθάρισα το σπίτι, την έπεσα για μεσημεριανό ύπνο και το βραδάκι πήγα στο νοσοκομείο να δω τη μάνα του Ηλία. Εκεί θα ερχόταν κι εκείνος απευθείας από το αεροδρόμιο.
Στον Ευαγγελισμό είδα τόσο ωραίους νοσηλευτές και γιατρούς, χάζεψα στην κυριολεξία. Κάθισα έξω από την μονάδα εντατικής θεραπείας και περίμενα τον Ηλία μιας και επισκεπτήριο επιτρεπόταν μόνο στους συγγενείς.
Γύρω στις εννέα το βράδυ, είδα τον Ηλία να έρχεται με ένα σακίδιο στην πλάτη του. Αρκετά αναστατωμένο και νευρικό. Με φίλησε, με ευχαρίστησε που ήμουν εκεί γιατί άλλον κανέναν δεν είχε και πήγε τρέχοντας να βρει κάποιο γιατρό να μάθει για τη μαμά του. Γύρισε σε περίπου είκοσι λεπτά, πολύ πιο ήρεμος και μου είπε ότι μπορούμε να πάμε στο σπίτι. Η κατάστασή της είχε σταθεροποιηθεί και από ότι του είπε ο γιατρός η ζωή της πλέον δεν ήταν σε κίνδυνο αλλά είχε δρόμο μέχρι να πούνε ότι είναι καλά. Πήραμε ένα ταξί και σε λίγη ώρα φτάσαμε στο σπιτάκι μου.
- Τι όμορφος χώρος ρε συ Ανέστη, μου είπε ο Ηλίας. Και θέα, τέλεια είναι. Να έχεις εδώ κεράκια, νύχτα, με την γκομενίτσα στην αγκαλιά σου. Τυχερέ.
Που να ήξερε ότι καμιά γκομενίτσα δεν είχα. Απλά χαμογέλασα αμήχανα.
- Ηλία εσύ θα κοιμηθείς στο κρεβάτι και εγώ στον καναπέ.
- Μα πώς θα κοιμηθείς στον καναπέ, δεν χωράς ρε συ, αισθάνομαι άσχημα…
- Μην ανησυχείς του είπα, εγώ κοιμάμαι έτσι κι αλλιώς πάντα με μαζεμένα τα πόδια και έχω ξανακοιμηθεί μια φορά που είχανε ξεμείνει συμφοιτητές μου εδώ και τα πίναμε.
- Καλά θα το δούμε, το πολύ-πολύ να το πάμε εναλλάξ, δε νομίζω πια να σου φορτωθώ για πολλές ημέρες .
- Θα μείνεις όσο χρειαστεί του είπα. Ζεστό νερό έχει, αν θέλεις πήγαινε για μπάνιο, πετσέτα σου έχω βάλει.
- Ευχαριστώ μικρέ…
μου είπε ο Ηλίας και πήγε με τον σάκο του στο υπνοδωμάτιο. Σε τρία λεπτά, εμφανίστηκε μόνο με το μαύρο του σλιπάκι, πέρασε από μπροστά μου και μπήκε στο μπάνιο. Εγώ χάζευα στο λάπτοπ αλλά μου είχε κοπεί η ανάσα με το θέαμα.
Όταν τελείωσε το μπάνιο του, βγήκε με την πετσέτα γύρω από τη μέση του, άναψε ένα τσιγάρο και κάθισε για λίγο μαζί μου. Άνοιξα και ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί και μιλάγαμε για τα παλιά, για τους συγγενείς, για τα νησιά και διάφορες άλλες μαλακίες που ούτε με ενδιέφεραν. Δεν μπορούσα να πιστέψω, ότι εγώ και αυτός ο θεός, ήμασταν μόνοι μας εκείνη τη στιγμή στην Αθήνα. Προσπαθούσα να είμαι ήρεμος, αλλά ο Ηλίας ήταν και κουρασμένος και χαμπάρι δεν είχε πάρει το πόσο πολύ τον ήθελα. Πριν πέσει για ύπνο, με ρώταγε αν η σχολή μου έχει ωραία μουνιά. Τι να του πω, του είπα ότι έχει αλλά όχι πολλά.
- Οι πιο πολλές μουνίτσες, του είπα, είναι στη φιλοσοφική.
- Πάω να πέσω παίδαρε, μου είπε, είμαι πτώμα, έσβησε το τσιγάρο και έπεσε στο κρεβάτι.
Το καλοριφέρ ήταν αναμμένο μιας και είχα αυτόνομη θέρμανση, και όταν είδα ότι ο Ηλίας είχε για τα καλά αποκοιμηθεί, πήγα στην πόρτα το υπνοδωματίου και τον χάζευα. Μόνο να μπορούσα να ξάπλωνα για λίγο δίπλα του. Πως να είναι άραγε να κοιμάται δίπλα σου αυτό το αρσενικό θηρίο; Έπεσα κι εγώ να κοιμηθώ αφού προηγουμένως έκανα ένα ντουζάκι.
Ο διθέσιος καναπές ήταν απίστευτα άβολος, στριφογύριζα σαν τη σβούρα και δε μπορούσα να κοιμηθώ. Κάποια στιγμή κάθισα ανάσκελα, άπλωσα τα πόδια μου πάνω στο μπράτσο του καναπέ και ηρέμησα. Ο ύπνος, ήρθε κουτσά στραβά.
Ενώ κοιμόμουν, ένιωσα ένα χέρι να με κουνάει. Ξύπνησα. Ήταν ο Ηλίας. Τρόμαξα μήπως έγινε κάτι με την μητέρα του.
- Όλα καλά; τον ρώτησα.
- Ναι αγορίνα μου, μην τρομάζεις, πήγα ρε στην τουαλέτα και σε είδα στον καναπέ και μου ήρθε κρίμα. Έλα μέσα, θα βολευτούμε μαζί, θα πιάσουμε από μια γωνιά και θα ξεραθούμε. Δεν είμαστε δα και χοντροί.
Πάλι η ταχυκαρδία. Σηκώθηκα και πήγα μαζί του στο κρεβάτι. Έπιασα τη μια πλευρά του κρεβατιού, δεν ανάσαινα καν και φυσικά που να με πιάσει ο ύπνος. Ένιωθα τον Ηλία δίπλα μου. Ωραία αίσθηση ήταν. Κοίτα που η επιθυμία μου έγινε τόσο σύντομα πραγματικότητα. Όσο όμως άγχος και να είχα, κάποια στιγμή ξεράθηκα στον ύπνο.
Και τότε, έγινε αυτό που δεν πίστευα. Ροχαλίζοντας ο Ηλίας, γύρισε και με το χέρι του με αγκάλιασε. Και συνέχισε να κοιμάται. Τρελάθηκα. Τι έπρεπε να κάνω; Να του πάρω το χέρι από πάνω μου; Να κάνω πως δε συνέβη τίποτα; Ήταν προφανές ότι η Ηλίας μέσα στον ύπνο του, πίστευε ότι αγκαλιάζει τη γυναίκα του. Αποφάσισα να μην κουνηθώ, Να το παίξω ψόφιος κοριός.
Φόραγα ένα μποξεράκι και ο Ηλίας το σλιπάκι του. Κάποια στιγμή, μαζί με το χέρι που με αγκάλιαζε ένιωσα πάνω μου και το υπόλοιπό του σώμα. Ήταν μια υπέροχη αίσθηση. Ένιωθα την απόλυτη ευτυχία και ας ήξερα ότι μόλις ο Ηλίας καταλάβαινε τι έκανε, θα ζήταγε χίλια συγνώμη. Μέχρι τότε, εγώ θα ήμουν ακίνητος.
Λίγη ώρα αργότερα ένιωσα το στόμα του Ηλία να φιλάει την πλάτη μου και μετά να ροχαλίζει. Δεν άντεχα άλλο. Είχα αρχίσει εντωμεταξύ να πιάνομαι. Έτσι, έκανα μια κίνηση και γύρισα ανάσκελα. Το χέρι του Ηλία τώρα, αγκάλιαζε το στήθος μου. Έκλεισα τα μάτια και αναρωτιόμουνα τι θα συμβεί. Μάλλον δε θα συνέβαινε τίποτε. Κι όμως, αυτό το χέρι, άρχισε να τρίβει τη ρώγα μου και μετά την άλλη. Καύλωσα τρελά. Δεν είχα ξανά στη ζωή μου νιώσει κάτι τέτοιο. Ήταν πρωτόγνωρο. Το μόνο που είχα αποφασίσει, ήταν ότι εγώ δε θα κάνω καμία κίνηση έτσι ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε παρεξήγηση.
Και τότε, η Ηλίας, σηκώθηκε, έφερε το κεφάλι του πάνω από το δικό μου, και μου είπε: "μην πεις τίποτα". Και έφερε τα χείλη του στα δικά μου. Έσπρωξε βαθιά τη γλώσσα του στο άπειρο στόμα του και ξεκίνησε ένα καυλωτικό γλωσσόφιλο. Παράλληλα, με το δεξί του χέρι, είχε κατεβάσει το μποξεράκι μου και μου έβαζε κωλοδάχτυλο. Δεν ήξερα τι να κάνω, ακολουθούσα τις κινήσεις του.
- Μωρό μου, μου είπε, απόψε θα είσαι το γυναικάκι μου, έχεις καμιά αντίρρηση;
Ούτε ου μπόρεσα να απαντήσω, ούτε που πρόλαβα. Ο Ηλίας, κατέβασε το σλιπ του και ανέβηκε πάνω στο στήθος μου. Μια χοντρή μεγάλη ψωλή μου έκρυβε τον ορίζοντα, Μου σήκωσε ελαφρά το κεφάλι και έβαλε μέσα το πουτσοκέφαλό του. Παραλίγο να πνιγώ. Όμως τον πίπωνα κανονικά. Μετά από λίγο, ο Ηλίας άλλαξε σε θέση καθιστή κι εγώ στα τέσσερα από πάνω του έγλειφα τον ψώλαρό του. Παρά λίγο να κάνω εμετό αλλά δεν έκανα. Αισθανόμουν το πουτσοκέφαλό του να χτυπάει με δύναμη το λαιμό μου.
- Πάρ' τον καργιόλα, πάρ' τον πούστρα. Το ξέρω ότι τον θέλεις, φά' τον τώρα που μπορείς.
Το κεφάλι μου ανεβοκατέβαινε δαιμονισμένα. Ένιωθα αυτό το παλούκι να χώνεται στο στόμα μου και ένιωθα την απόλυτη ηδονή.
- Ετοιμάσου πουτάνα μου, ετοιμάσου, δε θα αφήσεις σταγόνα να πάει χαμένη…
βόγκηξε ο Ηλίας και την ίδια στιγμή ένιωσα τους σπασμούς της ψωλής του και τα χύσια του που εκσφενδονίζονταν στο λαρύγγι μου. Πόσο έχυνε; Κατάπινα σαν παλαβός ενώ η Ηλίας συνέχιζε και μου γαμούσε με δύναμη το στόμα. Κάποια στιγμή σταμάτησε. Ανάσαινε βαριά. Έπεσε ανάσκελα και σε λίγη ώρα ροχάλιζε. Εγώ είχα ακόμη στο στόμα μου χύσια του. Μου άρεσε η γεύση τους, δε φοβόμουνα, με τον Ηλία ένιωθα ασφαλής, ήταν παντρεμένος και συγγενής.
Το πρωί όταν σηκώθηκα ο Ηλίας έλλειπε. Βρήκα μήνυμα στο κινητό μου ότι πήγε στο νοσοκομείο και μου ευχόταν καλό μάθημα. "Ελπίζω να κοιμήθηκες καλά και να μη ροχάλιζα" κατέληγε το μήνυμα.
"Θα μας τρελάνει ο Ηλίας;" σκέφτηκα. Σηκώθηκα κι εγώ και έκανα ότι ήταν να κάνω την ημέρα εκείνη.
Το βραδάκι που γύρισα σπίτι, μετά από μαθήματα καφέδες και βόλτες στην Αθήνα, ο Ηλίας ήταν στο σπίτι . Είχαμε εν τω μεταξύ ανταλλάξει μερικά μηνύματα τυπικά και τίποτε δεν παρέπεμπε σε αυτό που έγινε τη νύχτα.
- Μικρέ έφαγες; Έλεγα να παραγγείλουμε τίποτα, κερνάω φυσικά, εσύ όσο είμαι εδώ θα βάζεις μόνο το σπίτι. Η μάνα μου πάει καλύτερα. Σε καμιά βδομάδα θα τη βγάλουν και θα μείνω να γυρίσουμε πίσω μαζί. Σε πειράζει; Θα ενοχλήσω πολύ;
- Τι είναι αυτά που λες;…
είπα και αναρωτιόμουνα αν έχει καταλάβει τι έγινε χτες τη νύχτα. Αλλά πάντως εγώ δεν είχα σκοπό να κάνω νύξη.
Αφού φάγαμε και ήπιαμε, ο Ηλίας πήγε κλασικά για ντουζάκι, χωρίς το σλιπάκι αυτή τη φορά κι εγώ την έπεσα στην πλευρά μου στο κρεβάτι αφού είχα κάνει ντουζάκι πρώτος. Κατά τη μία τη νύχτα είχαμε πια πέσει και οι δυο και ο Ηλίας ροχάλιζε. Σκέφτηκα ότι ή δεν κατάλαβε τι έγινε χτες ή ένιωθε μεγάλη ντροπή και αμηχανία και το παίζει άσχετος, σα να μην θυμάται τίποτα.
Εκείνη τη δεύτερη νύχτα, την ώρα που και μένα με είχε πάρει ο ύπνος, ένιωθα το καυλωμένο καυλί του Ηλία να ακουμπάει την τρυπούλα μου. Σάστισα. Και τώρα τι κάνουμε; Φυσικά δεν έκανα τίποτα. Άκουσα τον Ηλία να φτύνει στο χέρι του και να σαλιώνει τη σούφρα μου. Δεν έβγαλα άχνα. Ήμουν παρθένος. Το πουτσοκέφαλό του άρχισε αργά-αργά να προσπαθεί να εισχωρήσει μέσα μου. Μάταια όμως. Λίγο μετά, ο Ηλίας κατέβηκε πιο χαμηλά και άρχισε να μου κάνει γλειφοκώλι. Άρχισα να αναστενάζω από καύλα. Δηλαδή απόψε θα γαμηθώ; Ο Ηλίας άρχισε να παίζει με την κωλοτρυπίδα μου, μια με τη γλώσσα του και μια με το δάχτυλό του, έπειτα με τα δυο του δάχτυλα και μετά με τρία. Ένιωθα πόνο και καύλα. Και τότε, τον άκουσα να λέει "ετοιμάσου πούστρα". Ο πόνος ήταν αβάσταχτος, νόμιζα ότι σκίζομαι στα δύο. Η ψωλή του Ηλία έμπαινε χωρίς οίκτο μέσα μου. Μέσα έξω, μέσα έξω. Έβαλα τα κλάματα και τον παρακάλεσα να σταματήσει.
- Πονάω, ούρλιαξα.
- Αυτό θέλω μωρή καργιόλα, αυτό εδώ θα το θυμάσαι σε όλη σου τη ζωή.
Κατάλαβα ότι δε θα κάνει πίσω. Το σκίσιμο που ένιωθα γινόταν τώρα πιο έντονο, ένιωθα να ζαλίζομαι, τα δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου.
- Είναι μέσα στην μούνα σου μωρό μου αυτή τη στιγμή 21 εκατοστά και σε γαμάνε αλύπητα, φώναζε ο Ηλίας.
Σιγά-σιγά ο πόνος μετριάστηκε και άρχισα να νιώθω μια γλυκιά καύλα. Ούτε που σκέφτηκα ότι ο Ηλίας με γαμάει ακάποτα, πονούσα, καύλωνα, ήμουνα σα μεθυσμένος. Κάποια στιγμή ο Ηλίας βγήκε από μέσα μου. Κάθισε στο κρεβάτι και με διέταξε να καθίσω πάνω στο καυλί του. Το έκανα. Είχα ήδη αρχίσει να συνηθίζω το γαμήσι του. Είχε αρχίσει να γίνεται πιο τρυφερός. Μα γαμούσε και ταυτόχρονα με φίλαγε με βαθιά γλωσσόφιλα.
- Είμαι ο άντρας σου καργιόλα μου, μου έλεγε. Τι είμαι;
- Ο άντρας μου Ηλία μου, του έλεγα.
Αμέσως μετά και χωρίς να βγει από μέσα μου, με γύρισε ανάσκελα και ξεκίνησε ένα ανελέητο γαμήσι. Έγινε ένα αγρίμι το πρόσωπό του κοκκίνισε, τα χαρακτηριστικά του γίνανε σκληρά, εγώ ένιωθα ότι η ψωλή του έπιανε πάτο στην σούφρα μου και εκεί που μπαινόβγαινε, έβγαλε ένα βογκητό κι ένιωσα το καυτό του σπέρμα να πλημμυρίζει το μουνί μου. Ο Ηλίας έχυνε σα να μην υπήρχε αύριο. Μόλις άρχισε να ηρεμεί, βγήκε από μέσα μου, και έπεσε ξερός να κοιμηθεί. Σε πέντε λεπτά ροχάλιζε.
Δέκα μέρες κράτησε αυτό το νυχτερινό γαμήσι. Άλλοτε με τρυφερότητα, άλλοτε με αγριάδα. Ποτέ την ημέρα ο Ηλίας δεν σχολίασε τίποτα.
Οκτώ χρόνια μετά, όταν βρισκόμαστε στο νησί, δε δείχνει να ξέρει ότι έγινε ποτέ κάτι μεταξύ μας. Αλλά εγώ ξέρω ότι αυτό που συνέβαινε τότε, θα το θυμάμαι για πάντα.
Copyright protected OW ref: 180207
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.