Η ιστορία:
Στέκομαι εκεί και τον περιμένω. Οι πατούσες μου δροσίζονται σε μια τεχνητή λακκούβα από νερά στα πλακάκια του μπάνιου, ενώ το πάνω μέρος του κορμιού μου αρχίζει και ζεσταίνεται από την αχνιστή θερμότητα του νερού που βγαίνει από την ντουζιέρα.
Είμαι γυμνός, αλλά έχω τυλίξει γύρω από τη μέση μου μια τεράστια κίτρινη, καναρινί χρώματος πετσέτα. Μια χνουδωτή πετσέτα ικανή ν’ απορροφήσει όλες τις σταγόνες του νερού που θα μείνουν προσκολλημένες στο δέρμα του Αφέντη μου όταν ολοκληρώσει το ντους. Προς το παρόν, στέκομαι και περιμένω… Για να μην είμαι αδρανής, βάζω το μυαλό μου να σκέφτεται, να παρασύρεται, ακούγοντας το νερό να στάζει… μισό πάνω του, μισό στο πάτωμα. Αχ, και να ήμουν νερό!
Ξεχνιέμαι ακούγοντας την ρυθμική ομιλία των σταγονιδίων. Κλείνω τα μάτια μου και φαντάζομαι ότι βρίσκομαι έξω και η ψιλή βροχή που πέφτει ξεπλένει το κορμί μου από τη σκόνη της πόλης.. από τη σκόνη του απογεύματος ενός καυτού καλοκαιριού. Ξεφεύγω από την φαντασίωση λιγάκι αργά και επιστρέφω στην πραγματικότητα με την αίσθηση του νερού να με ψεκάζει. Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω την τεχνητή λακκούβα να έχει μεγαλώσει.. σε φάρδος. Τα δάχτυλά μου πλέον κρύβονται μέσα στο νερό.
Σηκώνω το βλέμμα μου και τον βλέπω να καθοδηγεί το νερό προς την δική μου κατεύθυνση. Τα μάτια μου πίνουν την θέα του ενυδατωμένου, προκλητικά υγρού κορμιού του. Αξιολογώ την εμφάνισή του και τον βρίσκω ομορφότερο από ποτέ. Τα δυνατά, μυώδη, τριχωτά πόδια του, στηρίζονται στο πάτωμα και με καυλώνουν τόσο όσο και οι καθορισμένοι με σαφήνεια, γυμνασμένοι ώμοι του, τους οποίους και θέλω τόσο πολύ ν’ αγγίξω.
Ο τρόπος που με κοιτά, σταματά κάθε δεύτερη σκέψη στο μυαλό μου. Αυτό συμβαίνει πάντα. Όταν τα μάτια μας συναντιούνται, μεταμορφώνομαι σε μια μαριονέτα, έτοιμη να υπακούσει σε κάθε εντολή των χεριών του. Ένα χαμόγελο αναλαμβάνει να τεντώσει χαριτωμένα τα χείλια του.
- «Από πότε διαβάζεις τη σκέψη μου;», τον ρωτώ.
- «Δεν ξέρω να διαβάζω σκέψεις…», μου απαντά.
- «Τότε πώς κατάλαβες ότι βρισκόμουν με τη φαντασία μου κάτω από τη βροχή και με κατάβρεξες;», τον ρωτώ.
- «Δεν το κατάλαβα. Θα σε κατέβρεχα έτσι κι αλλιώς!», μου απαντά.
Χαμογελώ, απόλυτα ικανοποιημένος από τις απαντήσεις του. Ξετυλίγω την πετσέτα από τη μέση μου και έχοντάς την στα χέρια μου τον πλησιάζω. Σκύβω μπροστά του, γίνομαι σκλάβος και ξεκινώ να του σκουπίζω τα πόδια. Οι κινήσεις μου είναι, επίτηδες, αργές. Γλιστρώ την πετσέτα εκατοστό - εκατοστό πάνω στα πόδια του, συμπαρασύροντας σταγόνες νερού, υπολείμματα αφρών και σηκώνοντας τις τρίχες του προς τα πάνω.
Πλησιάζοντας τα μπούτια του, οι κινήσεις μου γίνονται σκόπιμα πιο αργές. Το νερό που στάζει από το κορμί του, μουσκεύει τα μαλλιά μου αλλά δεν πρόκειται ν’ ασχοληθώ μ’ αυτό. Έτσι κι αλλιώς το βλέμμα μου έχει καρφωθεί στον διογκωμένο από την καύλα πούτσο του. Τον κοιτώ επίμονα. ονειρεμένα. Απέχει μόλις λίγα εκατοστά από το πρόσωπό μου. Η φωνή του σπάζει τον ήχο του νερού… σπάζει την αδικαιολόγητη σιωπή.
- «Άνοιξε το στόμα σου…», μου ζητά.
Το ανοίγω. Τον βλέπω που καθοδηγεί τον πούτσο του μέσα στα χείλια μου. Μια σταγόνα νερού ξεφεύγει από την βάλανό του και στάζει στην γλώσσα μου. Κλείνω τα χείλια μου και αφήνω την ανέγερση του πούτσου του να αυξηθεί στη ζεστασιά του φιλόξενου στόματός μου. Με την άκρη της γλώσσας χαϊδεύω όσο περισσότερο στοργικά μπορώ το κεφάλι του πούτσου του που είναι ζεστό από τη θερμότητα του νερού και φέρνει στα ρουθούνια μου μια μυρωδιά σαπουνιού. Σέρνω την γλώσσα μου κατά μήκος του.
Είναι τόσο σκληρός τώρα και τρίβεται στις αμυγδαλές μου απειλώντας να περάσει μέσα στον λάρυγγά μου. Τρέχοντας ξανά την γλώσσα μου, παίρνω μια γεύση από το σπέρμα του… μια μικρή γεύση. Τον πιάνω από την βάση και τον βγάζω για λίγο έξω.. τόσο όσο χρειάζεται για να πάρει αέρα. Ρίχνω βάρος, αυτή τη φορά, στα αρχίδια του. Αισθάνομαι την σύσταση του δέρματός τους με την άκρη της γλώσσας μου. Αισθάνομαι πόσο ευαίσθητο είναι το δέρμα του εκεί.
Επιστρέφω. Πειράζω το ομαλό δέρμα της βαλάνου του με τα χείλια και την γλώσσα μου, χρησιμοποιώντας τις πιο ευγενικές κινήσεις μου για να μη τον πονέσω. Μια ποσότητα υγρού, διάφανου σπέρματος που στάζει από την ουρήθρα του, καταλήγει μέσα μου. Τον βλέπω ν’ αρπάζει την βάση του πούτσου του με το ένα του χέρι και αισθάνομαι το άλλο του χέρι στο κεφάλι μου. Τα δάχτυλά του πιάνονται από τα μαλλιά μου. Σταματώ και περιμένω το επόμενο σύνθημά του…
Το χέρι του κρατάει με δύναμη το κεφάλι του έτσι ώστε να μη μπορώ να το σηκώσω και να τον κοιτάξω. Ο πούτσος του είναι πλέον υπέροχα σκληρός. Μπορώ να προσέχω την κίνηση του αίματος μέσα στις φλέβες του. Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά και οι σφυγμοί μου επιταχύνονται. Ενστικτωδώς, ανοίγω πιο πολύ το στόμα μου. Τόσο πολύ που να μπορεί να χωρέσει τουλάχιστον ένας ακόμη πούτσος σαν αυτόν του Αφέντη μου. Είμαι πρόθυμος να τον δοκιμάσω… ξανά και ξανά…
Τον κρατώ στη ζεστασιά του στόματός μου και αφήνω την γλώσσα μου να εργαστεί σκληρά. Ακουμπώ τα χέρια μου στα μπούτια του. Σέρνω απαλά τα νύχια μου στη σάρκα του και θαυμάζω την στιγμιαία αντίδραση… την έντονη σύσπαση του πούτσου του. Τα δάχτυλά μου ερευνούν το κορμί του, τρίβουν τα αρχίδια του και σκουπίζουν ταυτόχρονα το δέρμα του.
Τον αισθάνομαι να μην αντέχει άλλο. Προσπαθεί να στηριχτεί στον τοίχο. Από την καύλα λυγίζουν τα γόνατά του και είναι φυσιολογικό αυτό. Είμαι κάτι περισσότερο από ευχαριστημένος για όσα του προσφέρω. Μ’ έναν αργό αλλά σταθερό ρυθμό ξεκινώ να του παίρνω πίπα, ρουφώντας και γλείφοντας ταυτόχρονα τον πούτσο του. Τα αρχίδια του συρρικνώνονται και έρχονται πιο κοντά στο σώμα του. Με τα δάχτυλά του προσπαθεί να κάνει μπούκλες τα μαλλιά μου. Τον ακούω που αναστενάζει. σκληρά.
- «Ρούφηξε τον. ρούφηξε τον. σκληρά.», μου λέει.
Στερεώνω τα χείλια μου γύρω από τον πούτσο του και ρουφώ με όλη μου τη δύναμη. Χρησιμοποιώ τα τοιχώματα του λαιμού μου για να τρίψω τον πούτσο του. Μου τραβάει τα μαλλιά μέχρι να πονέσω. Προσπαθώ να απελευθερώσω την ένταση του. Η αναπνοή του γίνεται γρήγορη και ρηχή και για μια ακόμα φορά αισθάνομαι την εκσπερμάτισή του να πλησιάζει… να έρχεται με βήμα γρήγορο.
Η πρώτη εκτόξευση του σπέρματός του χτυπάει στο πίσω μέρος της γλώσσας μου. Είναι καυτό και αλμυρό. Η δεύτερη εκτόξευση χτυπάει στο μάγουλό μου με αποτέλεσμα ένα μέρος να στάξει στο γυμνό μου στήθος. Σηκώνω το βλέμμα μου και τον κοιτώ. Δεν τον έχω δει ποτέ πιο όμορφο. Στο πρόσωπό του κυριαρχεί ένας ειρηνικός, γαλήνιος μορφασμός ως αποτέλεσμα της εκσπερμάτισής του. Οι δονήσεις του πούτσου του υποχωρούν και τον βλέπω να καταρρέει στον τοίχο.
Συνεσταλμένα, χουφτώνω τον ευαίσθητο πια πούτσο του, γλείφοντας τα ίχνη του κολλώδους πηχτού σπέρματος. Αισθάνομαι το χέρι του να μου χαϊδεύει τα μαλλιά. Είναι το ίδιο χέρι που πριν λίγο τόσο απάνθρωπα μου τα τραβούσε. Έτσι είναι τα παιχνίδια του έρωτα.
(Copyright protected OW ref: 10415)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.