Το e-mail μου είναι το:
Εκείνη την ηλιόλουστη μέρα του Ιούλη αποφασίσαμε να πάμε οικογενειακώς στην Άνδρο για 7 μέρες. Βαριόμουν αφόρητα το οικογενειακό κλίμα και σχεδόν είχα καταλήξει στο να μην πάω και να προτιμήσω ένα τριήμερο κάπου κοντά στην Κόρινθο με την παρέα μου. Τελικά πήγα...
Όταν μπήκα στο χλιδάτο hotel, δεν πίστευα στα μάτια μου.... Μπροστά από έναν τοίχο γεμάτο κλειδιά ύψωσε το ανάστημά του ένας παίδαρος!!! Γύρω στα 22, ψηλός, γραμμωμένος, μπρατσαράς με σαρκώδη χείλη και χαμόγελο που δεν χόρταινες να βλέπεις. Άσπρο εφαρμοστό κοντομάνικο πουκάμισο, ανοιχτό τόσο που με ευκολία παρατηρούσα τις άτριχες αρρενωπές βυζάρες. "Ναι, φίλα με κι ας πεθάνω". Καθώς το focus γινόταν πιο διεξοδικό, μια αγγελική φωνή με διέκοψε κάνοντάς με να εστιάσω στα καταπράσινα μάτια του. Ήταν η φωνή του....
- Καλημέρα. Έχετε κλείσει δωμάτιο; μου είπε, καθώς οι γονείς μου ήταν ακόμη στο αμάξι.
- Καλημέρα. Στο όνομα.... Νά και οι γονείς μου!
- Α! Μάλιστα. Το 107. Καλή διαμονή!
Πώς να μην ήταν τουλάχιστον συναρπαστική μετά απ' αυτό; Έλιωσα από καύλα τη στιγμή που μου ακούμπησε το χέρι για να μου δώσει το κλειδί. Ήθελα με κάθε τρόπο να διαβάσω τη σκέψη του....να του χαρίσω λίγη από την καύλα μου.
Την επόμενη κιόλας μέρα άρχισα να παρακολουθώ τις κινήσεις του. Το ξενοδοχείο δεν είχε πολλή δουλειά, στη ρεσεψιόν ήταν σχεδόν πάντα μόνος ενώ μετά τις 10 το βραδάκι απομονωνόταν ακόμη περισσότερο σε ένα καθιστικό πίσω από το λόμπι. Ήταν χώρος για τους πελάτες, αλλά επειδή ήταν καλοκαίρι και ο κόσμος έβγαινε έξω, καθόταν μόνος. Αμεταχείριστο μπιλιάρδο, κλειστό μπαράκι, μια μεγάλη σκακιέρα και πλαστικές καρέκλες ήταν μερικά από όσα μου τράβηξαν την προσοχή το δεύτερο βράδυ που τον πλησίασα στο "ησυχαστήριό" του. Καθόταν στο μπαρ, είχε ανάψει κλιματιστικό κι ένα μικρό φως, σκιμμένος σε ένα βιβλίο. "Τρελή ξενέρα.." σκέφτηκα απογοητευμένος.
Στη συζήτηση που ακολούθησε μού εξήγησε ότι σπουδάζει νομική, ήταν στο τρίτο έτος. Μάρκος, λάτρης του σκακιού, του γυμναστηρίου, με απίστευτο χιούμορ, ευγενικός, χαμογελαστός, ενίοτε και πρόστιχος... αυτό ακριβώς που είχα καταλάβει από την πρώτη επαφή στη ρεσεψιόν. Η ώρα περνούσε, οι γονείς μου είχαν βγει και μου πρότεινε να παίξουμε σκάκι. Χρόνια είχα να βρεθώ μπροστά σε σκακιέρα, αν και οι μεγάλες αγάπες δεν ξεχνιούνται. Αποδείχτηκα καλός αντίπαλος, τότε μου είπε ότι πάντα έψαχνε μια καλή παρέα για σκάκι και θα χαιρόταν πολύ αν το ξανακάναμε.
- Με μεγάλη μου χαρά, απάντησα.....αχ και να μπορούσα να του πω τι πραγματικά θα θελα να παίξουμε...
Επί τέσσερα βράδια η σκακιέρα έπαιρνε φωτιά. Βλέποντας τα δάχτυλά του να περιεργάζονται με τόση μαεστρία και διαλακτικότιτα τα πιόνια, ήθελα μετά μανίας να τα νιώσω μέσα μου...να εξερευνούν την παρθένα τρυπούλα μου, να την κερδίζουν όπως και τις παρτίδες στο σκάκι. Αποτέλεσμα της καύλας ήταν να προχωρήσω την κουβέντα στα προσωπικά του. Σχετικά μαγκωμένος στο θέμα, απέφευγε να μιλήσει πολύ. Μόνος εκείνη την περίοδο, πληγωμένος στο παρελθόν και σχετικά άπειρος στο σεξ. Τέλειο! σκέφτηκα. Ήταν σειρά του να με ρωτήσει..
- Εσύ; Έχεις κοπελιά;
- Κοπελιά; (γέλασα αυθόρμητα όντας έτοιμος να κάνω δειλά το coming out μου σε έναν ξένο) Δεν θα μπορούσα να έχω. Ερωτικά..έλκομαι από άτομα του ίδιου φύλου. Το' πα!
- Welcome to the club φίλε μου! Μπράβο σου που το λες. Αν και μεγαλύτερος, δεν μου βγαίνει ούτε σε άτομα εμπιστοσύνης.
- Ξέρεις, είσαι ο πρώτος που το λέω κι αυτό γιατί..από το πρώτο touch στο λόμπι μού έκανες κλικ.
- Στερημένος ε; (σηκώθηκε και πήγε προς το μπαρ)
- Πολύ!
- Θες ποτάκι;
- Μόνο μην με μεθύσεις και χάσω τον έλεγχο.
- ( Ήρθε κι έκατσε ακριβώς δίπλα μου. Με κοιτούσε στα μάτια. Η καρδία μου χτυπούσε τόσο δυνατά που νόμιζα ότι θα την ακούσει!) Για να δούμε πώς φιλάς...
Εφάρμοσε τα χείλη του στα δικά μου. Οι γλώσσες μας είχαν γίνει ένα, δεν έλεγαν να ξεκολλήσουν. Το πρώτο μου γλωσσόφιλο είχε μόλις αρχίσει. Όσο για το καρδιοχτύπι...έδινε κι έπαιρνε. Πρωτόγνωρη καύλα, να με φιλάει ο επίγειος θ-ε-ό-ς ρεσεψιονίστ. Και φιλούσε υπέροχα... πέρα από κάθε φαντασίωση. Λένε ότι στο φιλί, η φαντασία παγώνει. Για μενα δεν ίσχυσε.
Τα λεπτά κυλούσαν, οι γλώσσες παίζανε λυσσαλέα έχοντας σχεδόν καβαλήσει η μία την άλλη ενώ προσπαθούσα να φανταστώ την επόμενή του κίνηση. Δειλά δειλά πέταξε το σκάκι και με ξάπλωσε στο τραπεζάκι. Εκείνος γονατιστός, εγώ ξαπλωμένος, συνέχισε να με φιλάει αγγίζοντας βίαια τον πούτσο μου πάνω από την βερμούδα. Τελικά επαληθεύτηκα... ο άνθρωπος διέθεται τα μαγικά χέρια! Σαστισμένος από την καύλα, ήθελα διακαώς να του δώσω να γλωσσίσει το αγάμητο καυλί μου.
Η στάση στο τραπεζάκι δεν με βόλευε καθόλου κι έτσι πήρα πρωτοβουλιά και έπεσα στο πάτωμα. Πλέον με είχε από πάνω του εξακολουθώντας να με τρελαίνει στο γλωσσόφιλο. Το περίεργο ήταν ότι μου αρκούσε, δεν με έννοιαζε αν προχωρήσουμε στο σεξ. Ένιωθα το κορμί του να καίει, αυθόρμητα του έβγαλα την μπλούζα μαζί και τη δική μου.
- Σκέτη καύλα είσαι, το ξέρεις; πρόφτασε να πει λίγο πριν γευτώ τους κοιλιακούς του.
Ναι, τώρα πια είχα το πάνω χέρι. Τον ένιωθα παραδωμένο στις ανάγκες μου, με άφηνε να τον κάνω ό,τι γουστάρω. Αφού γέυτηκα το άτριχο γραμμωμένο του σώμα, έφτασα στο παντελόνι. Ο πούτσος του ήταν τουμπανιασμένος, σαν να παρακαλούσε να τον ελευθερώσω από το σέξι κόκκινο μποξεράκι του. Δεν το έκανα αφήνοντάς τον να παιδεύεται μέσα στο ύφασμα. Τον φιλούσα πάνω από το παντελόνι μέχρι που ο Μάρκος με ξάφνιασε.
Με ξάπλωσε, μου κατέβασε τη βερμούδα και έκανε πράξη την παραπάνω επιθυμία μου: πήρε με χάρη τον πούτσο μου στο θαυματουργό του στόμα. Χωρίς να χάνει χρόνο, τσιμπούκωσε ολόκληρο το καυλί μου (κι όχι να το πενεφτώ αλλά είναι μεγάλο) με γρήγορες κινήσεις που...με έστελναν! Ήμουν έτοιμος να χύσω αλλά θεωρούσα ότι ήταν νωρίς, νόμιζα ότι θα χανόταν η μαγεία. Του τράβηξα το κεφάλι δείχνοντάς του ότι ήθελα να τον χύσω στον κώλο. Άλλωστε ήταν ξεκάθαρο ότι γούσταρε παθητικό ρόλο, κάτι που φυσικά δεν με χάλαγε καθόλου. Αφού άφησε τον πούτσο μου, προχώρησε κατευθείαν στα αρχίδια. Τα ρουφούσε λυσασμένα, είχα λαλήσει από την καύλα νιώθοντας ότι μου τα ξερυζώνει.
- Τελικά δεν είσαι καθόλου μικρός! Έλα πήδα με ψωλαρά μου, ψυθίρισε μέσα από τα βογκητά.
Τα λόγια του με καύλωσαν ακόμα περισσότερο. Με συνοπτικές διαδικασίες κατέβασε το παντελόνι και έπεσε στα τέσσερα. Το κωλαράκι του, σφιχτό, λείο, άτριχο, απαλό. Μύριζε υπέροχα, τόσο που σε δευτερόλεπτα το γευόμουν με λύσσα. Σπαρταρούσε όταν εξερευνούσα την τρυπούλα του με τη γλώσσα μου, "με τρελαίνεις" είπε χαμηλόφωνα. Συνέχισα, μου άρεσε η αίσθηση ότι τον ικανοποιούσα όσο αυτός εμένα στην πίπα που μου πήρε. Άρχισα να ανεβαίνω γλύφοντας την πλάτη του.
Έφτασα στον σβέρκο, τον έλιωσα στο γλύψιμο. Ο πούτσος μου είχε ακουμπήσει το κωλαράκι του και προσπαθούσε να εισέλθει αλλά μάταια. Έτσι χαράμισα λίγο σάλιο ακόμη στην τρυπούλα του που έτρεμε καθώς έκανα να βάλω δάχτυλο. Όχι δεν τον πονούσα, ή τουλάχιστον έτσι κατάλαβα από τους αναστεναγμούς του. Όταν έβαλα και δεύτερο δάχτυλο, ήξερα ότι ήρθε η ώρα για το fucking. Απαλά και δειλά κατόρθωσα να τον περάσω.
- Αααααααααααααααααααα! Αυτό πόνεσε! είπε.
Δεν με έννοιαζε. Ως πιο έμπειρος ας είχε σκεφτεί να φέρει ένα λιπαντικό, βαζελίνη έστω. Κάθε φορά που τον άκουγα να βγάζει το "ααααααααααα" του πόνου, πέθαινα από καύλα. Σιγά σιγά απέκτησα ρυθμό ενώ το "αααααααααα" μετατράπηκε σε "αχ, έτσι". Η αλήθεια ήταν ότι η καύλα, το συναίσθημα που ένιωσα στην πίπα ή στο γλωσσόφιλο ήταν κλάσεις ανώτερα από το γαμήσι. Περισσότερος πόνος, λιγότερη απόλαυση. Είμουν έτοιμος να χύσω....
- Να χύσω μέσα; ρώτησα μη θέλοντας να κάνω κάτι που θα τον χάλαγε.
- Χύσε με, γαμιά μου!
Πάνω στην απόλυτη ηδοννή, χτυπάει το κινητό μου. Το πιάνω, καλούσαν οι γονείς μου. Φυσικά δεν το απάντησα, πράγμα που μετάνιωσα αργότερα. Ξαφνικά σκέφτηκα ότι η πόρτα ήταν μισάνοιχτη, δηλαδή αν κάποιος περίεργος τριγυρνούσε στο λόμπι, άνετα θα έμπαινε. Περασμένες 12, τα φώτα χαμηλωμένα για την κατάλληλη ατμόσφαιρα.
Αφού τον έχυσα με το καυτό μου ψωλόχυμα, ακούω μια φωνή. Ήταν η φωνή της μάνας μου, προφανώς με ψάχνανε στο ξενοδοχείο. Ξέρανε ότι μερικά βράδια κατέβαινα στο λόμπι χωρίς ωστόσο να γνωρίζουν ακριβώς το σημείο που σύχναζα. Η φωνή όλο και πλησίαζε, εγώ είχα μείνει στη στάση του γαμησιού με κομμένη την ανάσα ώσπου είδα μια σκιά στον τοίχο λίγα μόλις μέτρα μακριά μας. Ναι, η μάνα μου ήταν! Αν δεν ήταν ο καναπές και οι καρέκλες να μας καλύπτουν σε συνδιασμό με τον σχεδόν ανύπαρκτο φωτισμό....θα ήταν η βραδιά των μεγάλων αποκαλύψεων! Τύχη, κωλοφαρδία...πείτε το όπως θέλετε.
Μην νομίζετε ότι η φάση τέλειωσε εκεί.. Η μάνα μου έμεινε στο λόμπι εξακολουθώντας να φωνάζει - κάτι που ενώ αρχικά με τρόμαζε, σταδιακά με καύλωνε αφάνταστα το όλο σκηνικό...ότι γαμούσα τον νεαρό ρεσεψιονίστ δύο τοίχους μακριά από την μάνα μου. Λίγα βήματα και μια μισάνοιχτη πόρτα μας χώριζαν.
Είχα φτιάξει την τέλεια φαντασίωση. Ο πούτσος μου καύλωσε μέσα στον κώλο του Μάρκου όπου είχε μείνει από...πριν κι ο δεύτερος γύρος είχε μόλις ξεκινήσει, με τον ήχο των τακουνιών της μάνας μου στο λόμπι και τον Μάρκο να δαγκώνει το μαξιλάρι για να μην βγάλει κραυγή. Αυτή η αίσθηση του κινδύνου ήταν το κερασάκι στην τούρτα της ηδοννής, με εξίταρε όσο τίποτα. Επιτέλους, απολάμβανα το γαμήσι έτσι όπως γούσταρα.
Ανά πάσα στιγμή μπουκάρει η μάνα και μας κάνει τσακωτούς....σκεφτόμουν μεφυσμένος από ανατριχίλες καύλας. Τώρα πια τον γάμαγα βίαια, αλλά πραγματικά δεν το έλεγχα. Φυσικά δεν έπαψα στιγμή να τον φιλάω στην πλάτη, στο σβέρκο, στα αγγελικά του μαλλιά.... Μέσα σ\' όλα έπρεπε να απενεργοποιήσω το κινητό μην τυχόν χτυπούσε και ακουγόταν ο ήχος.
Όταν τέλειωσα για δεύτερη φορά μέσα του, η μάνα μου είχε πλέον ανέβει στο δωμάτιο. Ένα γλωσσόφιλο στο όρθιο, υπόσχεση για άμεση...επανάληψη, ντύθηκα γρήγορα και ανέβηκα στο room για να εξηγήσω τα ανεξήγητα....
- Ξεχάστηκα σε ένα παραλιακό μπαράκι. Μετά χάθηκα κι έτσι πέρασε η ώρα....
- Σε πέρναμε στο κινητό αλλά το' χες κλειστό.
- Έπεσε η μπαταρία. Ούτε δυο μέρες αφόρτιστη δεν κρατάει...
- Τουλάχιστον πέρασες καλά;
- Όσο για αυτό μάνα.... ούτε συζήτηση. Πέρασα γ-α-μ-ά-τ-α!!
Το τριήμερο που είχε απομείνει πριν την αναχώρηση το πέρασα στην αγκαλιά του Μάρκου! Οι περιγραφές στα επόμενα επεισόδια...
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.