Η ιστορία:
Η ιστορία που θα σας περιγράψω είναι αληθινή και μου συνέβη πριν λίγο καιρό στην Ελληνική επαρχία. Με λένε Θοδωρή και είμαι εμπορικός αντιπρόσωπος σε μια εταιρεία. Είμαι 51 χρονών, πέρα για πέρα ανδροπρεπής. Στο παρελθόν είχα κάποιες περιπέτειες αλλά λόγω γάμου εδώ και χρόνια είχε ξεχαστεί αυτό το κομμάτι της ζωής μου. Λόγω του επαγγέλματος μου ταξιδεύω τακτικά σε πολλά μέρη στην Ελλάδα.
Έτσι, πριν ένα μήνα περίπου λίγο μετά τις γιορτές, πήγα σε μια επαρχιακή πόλη κάπου στην κεντρική Ελλάδα. Έφτασα το πρωί και αφού έκανα κάποιες επαφές με πελάτες, το απόγευμα χαλάρωνα απολαμβάνοντας το καφεδάκι μου στην καφετέρια του ξενοδοχείου. Κάποια στιγμή ένιωσα δυο μάτια να με κοιτούν επίμονα. Η καφετέρια δεν είχε πολύ κόσμο. Γύρισα και κοίταξα γύρω μου… ένα ζευγάρι έπινε τον καφέ του συζητώντας, ένας σχετικά νεαρός μάλλον κι αυτός αντιπρόσωπος μιλούσε στο τηλέφωνο και κάπου στην άλλη άκρη ένας πολύ καλοβαλμένος 60-63 χρονών κύριος έπινε τον καφέ του αμέριμνα. Δεν έδωσα σημασία και συνέχισα να κοιτώ προς τα έξω διώχνοντας αυτή την αίσθηση.
Κάποια στιγμή κοιτάω προς το μέρος του εξηντάχρονου και τα βλέμματα μας συναντιούνται. Η αίσθηση μου επιβεβαιώθηκε.. με κοιτούσε επίμονα. Κομψότατος θα έλεγα, με άσπρα μαλλιά και άσπρο μουστάκι, από τους ωραίους άντρες που δεν περνούν απαρατήρητοι όσο κι αν τα χρόνια βαραίνουν επάνω τους. Σαν αστραπή από το μυαλό μου γύρισε στα νεανικά μου χρόνια και σε κάποιες περιπέτειες που ήταν θαμμένες. Είχα βυθιστεί σε αυτές τις σκέψεις και όταν γύρισα το κεφάλι μου ο συμπαθέστατος εξηντάρης είχε εξαφανιστεί και μαζί του και η αίσθηση.
Ομολογώ ότι απογοητεύτηκα. Έδιωξα γρήγορα όμως τη σκέψη και κινήθηκα προς τη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου να ρωτήσω που θα μπορούσα να φάω για βράδυ.
Ο πειρασμός παραμόνευε όμως εκεί.. ο ίδιος κύριος ρωτούσε για το ίδιο ακριβώς θέμα με εμένα τον υπάλληλο. Πήγα κοντά και χαμογελώντας του λέω:
- «Κι εσείς πρώτη φορά εδώ; Κι εγώ το ίδιο».
Ένα χαμόγελο στο πρόσωπο του ζωγραφίστηκε και μου απάντησε:
- «Ναι και δεν ξέρω τίποτα».
Του απάντησα πως έχω το ίδιο πρόβλημα. Ο υπάλληλος μας υπέδειξε μια πολύ ωραία ταβέρνα με τοπικά φαγητά οπότε του συστήθηκα:
- «Θοδωρής!» του λέω. «Χάρηκα!»
Μου δίνει το χέρι του και μου λέει:
- «Χαίρω πολύ Θόδωρε. Αντρέας εγώ» και μου σφίγγει το χέρι.
Βγαίνοντας προς τα έξω του λέω την ιδιότητα μου και εκείνος μου λέει ότι έχει έρθει για μια δικαστική υπόθεση του.
- «Είμαι συνταξιούχος του δημοσίου, οπότε βρήκα την ευκαιρία και το έσκασα λίγο από την Αθήνα αλλά και από την γυναίκα μου», μου λέει χαμογελώντας. «Έχω έρθει με το αεροπλάνο και φεύγω αύριο».
- «Το ίδιο κι εγώ» του απαντώ. «…αλλά εγώ έχω έρθει οδικώς».
Ήταν πιο ψηλός από εμένα, γύρω στο 1.80 και κάτι. Εγώ είμαι 1.75, με γκρίζα μαλλιά, πράσινα μάτια και από ότι λένε πολύ εμφανίσιμος, αν και έχω βάλει δυο - τρία κιλά παραπάνω αλλά που δεν μπορώ να τα χάσω. Ο Αντρέας ήταν όπως είπα πιο ψηλός με κατάλευκα μαλλιά και ένα κατάλευκο μουστάκι, με γαλανά μάτια, με λίγα κιλά κι εκείνος παραπάνω, αλλά που έδειχναν ομοιόμορφα επάνω του.
Μιλήσαμε για τα επαγγελματικά τα δικά μου και για τα δικά του. Είχε συνταξιοδοτηθεί πριν τρία χρόνια και ένιωθε μεγάλη ενέργεια που δεν ήξερε που να την διοχετεύσει. Ήταν παντρεμένος, είχε δυο κόρες και δυο εγγόνια. Του είπα ότι κι εγώ έχω μεγάλα παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, φοιτητές. Η βραδιά κυλούσε και εκείνη η επιθυμία που τόσα χρόνια ήταν θαμμένη έβγαινε με αυτόν τον συμπαθέστατο κύριο, αλλά πού να τολμήσω κάτι…; «Ευσεβείς πόθοι» έλεγα από μέσα μου. «Ξέχνα το, θα γίνεις ρεζίλι σε αυτήν την ηλικία. Πέρασε η μπογιά σου πια» και έτσι έδιωχνα τις κρυφές μου σκέψεις.
Γυρίζαμε στο Ξενοδοχείο μετά από ένα καλό φαγητό και αρκετό κρασάκι και ανταλλαγή απόψεων για όλα τα θέματα εκτός ενός: τα ερωτικά. Μου πρότεινε να τελειώσουμε τη βραδιά πίνοντας ένα ποτό στο μπαρ του ξενοδοχείου, πράγμα που έγινε. Καθίσαμε στο μπαρ και τώρα το βάσανο έγινε ακόμα πιο μεγάλο. Καθίσαμε τόσο κοντά στα σκαμπό που τα πόδια μας ακουμπούσαν κάποιες φορές. Μια ανατριχίλα με διαπερνούσε σε όλο το κορμί κάθε φορά που κατά λάθος με ακουμπούσε ή τον ακουμπούσα. Το πιο βασανιστικό ήταν αυτό που με κρυφές ματιές έβλεπα να φουσκώνει μπροστά στον καβάλο του.
Είχα καυλώσει και δεν ήξερα πως να το κρύψω. Παρακαλούσα να μην ανάψουν τα φώτα πιο πολύ και φανεί το εξόγκωμα στο παντελόνι μου που ήταν έτοιμο να εκραγεί. Τελειώσαμε και το ποτό. Βιαζόμουν να πάω στο δωμάτιο μου να τον παίξω.. δεν άντεχα.. τα αρχίδια μου άρχισαν να με πονάνε από την καύλα. Πηγαίνοντας προς το ασανσέρ, με ρωτάει:
- «Σε ποιο δωμάτιο μένεις;»
Του απαντώ και μου λέει ότι μένει στο ακριβώς απέναντι. Μόλις μπήκαμε στο ασανσέρ προσπαθούσα να κρύψω την καύλα μου αλλά μάταια… οπότε μου λέει:
- «Μην προσπαθείς, το έχω δει εδώ και πολύ ώρα αλλά κι εγώ δεν πάω πίσω… Κοίτα!» μου λέει.
Και όντως διαγραφόταν έντονα στο παντελόνι του. Αμέσως νιώθω τα χείλια του να ακουμπούν στα δικά μου ενώ το ασανσέρ ανέβαινε με ταχύτητα τους ορόφους. Φτάσαμε και βγαίνοντας μου λέει:
- «Στο δικό σου ή στο δικό μου δωμάτιο;»
Προσπάθησα να πω κάτι αλλά η φωνή μου δεν έβγαινε.
- «Όπου θέλεις…» κατάφερα να του πω τελικά.
Είχαμε φτάσει στις πόρτες και μου λέει:
- «Δώσε μου ένα δεκάλεπτο και έρχομαι σε εσένα. Θα σου χτυπήσω».
Μαγνητισμένος του απαντώ:
- «Ok, σε περιμένω…» και ανοίγω την πόρτα του δωματίου μου.
Σε χρόνο ρεκόρ είχα γδυθεί και είχα μπει στο μπάνιο. Έκανα ένα ζεστό μπάνιο πλένοντας όλα τα σημεία. Η πούτσα μου ήταν συνεχώς σηκωμένη, δεν έλεγε να πέσει ακόμα και με το μπάνιο. Γύρισα και έβαλα ένα καθαρό σλιπάκι και περίμενα την πόρτα να χτυπήσει. Μου φάνηκε αιώνας, ώσπου το τηλέφωνο του δωματίου χτυπάει και ακούω τον Αντρέα να μου λέει:
- «Δεν έρχεσαι καλύτερα εσύ από εδώ;»
Έκλεισα το τηλέφωνο και σαν μαγεμένος και μόνο με μια πετσέτα τυλιγμένη γύρω μου, βγήκα στον διάδρομο παίρνοντας την κάρτα του δωματίου μου μόνο. Δεν το έχω κάνει ποτέ αυτό, βιαζόμουν να βρεθώ κοντά του. Είχε αφήσει την πόρτα ανοιχτή και δεν χρειάστηκε να χτυπήσω. Μπαίνοντας τον είδα ξαπλωμένο στο κρεβάτι εντελώς γυμνό. Ήταν αρκετά τριχωτός με άσπρες τρίχες σε αντίθεση με εμένα που δεν είμαι τόσο πολύ και με ένα καυλί που ήταν πάνω από 20 πόντους και το λέω γιατί το δικό μου είναι γύρω στους 19 αλλά χοντρό αρκετά. Το δικό του ήταν υπερφυσικό θα έλεγα και κατέληγε σε δυο χοντρά και ζουμερά αρχίδια σε αντίθεση με τα δικά μου που δεν ήταν μεγάλα αλλά μέτρια θα έλεγα.
Μου έκανε χώρο στο κρεβάτι κι εγώ έβγαλα το σλιπάκι που με πίεζε και ξάπλωσα δίπλα του. Με μια κίνηση γυρίζει και με φιλάει τόσο παθιάρικα που κόντευα να χύσω από την καύλα. Το χέρι μου έψαξε την πούτσα του ήταν τεράστια υπερφυσική και χοντρή και εκείνος είχε ήδη χουφτώσει την δική μου. Βρεθήκαμε να κάνουμε 69 και ενώ εκείνος παρόλο που έχω καλή πούτσα και χοντρή με κόπο τον έπαιρνε όλον στο στόμα εγώ ούτε τον μισό δεν μπορούσα να πάρω. Ένιωσα το δάχτυλο του να παίζει με την τρύπα μου, να την χαλαρώνει και με μια κίνηση ένιωσα την γλώσσα του να την υγραίνει, με μαεστρία θα έλεγα. Εγώ ήδη του είχα βάλει το δάχτυλο μου και ένιωθα την κάψα της τρύπας του.
- «Θοδωρή, θέλω να στον βάλω. Ξέρω ότι είναι υπερφυσικός αλλά θα μπει όσο εσύ αντέχεις…» μου λέει.
- «Θα με σκίσεις…» του λέω. «Είναι πολύ μεγάλος αλλά θέλω να το δοκιμάσω…»
Με γυρίζει στο πλάι και νιώθω το πουτσοκέφαλο του να πιέζει την στενή μου τρύπα.
- «Σιγά - σιγά…» τον παρακαλάω.
Ήδη όμως νιώθω τον υπερφυσικό του πούτσο να με ανοίγει. Με σαλιώνει συνεχώς να γλιστρήσει αλλά είναι δύσκολο. Δαγκώνω το μαξιλάρι να μην ουρλιάξω.. δεν ήμασταν προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο ούτε εγώ ούτε αυτός. Το μόνο που μας είχε απομείνει ήταν το σαπούνι του δωματίου. Πράγματι το φέρνει και με αλείφει όπως και το τέρας μπροστά του. Ένα τσούξιμο με πεθαίνει.. είναι από το σαπούνι αλλά και από την είσοδο του πουτσοκέφαλου του. Σιγά - σιγά και με αργές κινήσεις τον βάζει πόντο - πόντο με προσοχή. Άρχισα να συνηθίζω τον πόνο και το κάψιμο από το καυλί του. Σε κάποια στιγμή με μια κίνηση και ενώ είχε βάλει το μισό, σπρώχνει και μπαίνει όλος μέσα μου και μένει εκεί χωρίς να κουνιέται. Νόμισα ότι με είχε ανοίξει στα δυο. Μου είχε κοπεί η ανάσα. Μετά όμως από λίγα δευτερόλεπτα μια ατέλειωτη γλύκα μαζί με πόνο με διαπερνούσε σε όλο το κορμί.
Ο Αντρέας άρχισε να κουνιέται σιγά - σιγά προσεχτικά και με απίστευτη μαεστρία θα έλεγα. Ένιωθα την τρύπα μου να έχει ανοίξει τόσο πολύ που κάθε φορά που περνούσε λίγο αέρας ένιωθα ένα κενό. Με γαμούσε πάνω από είκοσι λεπτά. Είχα ανοίξει εντελώς. Με είχε σκίσει αλλά ήταν τέλεια, μόνο καύλα ένιωθα τώρα. Κάποια στιγμή με βάζει στα τέσσερα και αρχίζει να με γαμάει δυνατά και μόλις ήταν έτοιμος να χύσει, άρχισε να μου λέει:
- «Σε χύνω μανάρι μου! Θα σε χύσω μωρό μου… Δεν αντέχω άλλο…»
Έπιασα τον εαυτό μου να του λέει:
- «Χύσε με, δεν αντέχω άλλο… Με πονάει ο κώλος μου. Χύσε ρε καριόλη! Δεν μπορώ άλλο…»
Το χέρι μου είχε περάσει από κάτω και του έτριβα τις αρχιδάρες του που χτυπούσαν στις δικές μου. Κάποια στιγμή ένιωσα τα κύματα από τα καυτά του χύσια στο κωλάντερο μου να με πλημμυρίζουν και να κάνουν τον πόνο να φεύγει επειδή η τρύπα μου είχε λιπανθεί από τα υγρά του. Με πλημμύρισε με χύσια πηχτά και τώρα πια του είχε πέσει αλλά και πάλι ήταν καύλα μεγάλη και ο κώλος μου ανοιχτός πέρα για πέρα. Έβαζα το χέρι μου και τον ένιωθα ανοιχτό. Έμπαιναν δυο δάχτυλα μέσα άνετα. Ο Αντρέας έγειρε δίπλα μου ασθμαίνοντας με ευχαρίστηση. Έπεσα από πάνω του και τον φιλούσα στο στόμα και εκείνος με χάιδευε στην πλάτη με πολύ τρυφερότητα. Δεν είχα χύσει και μου λέει:
- «Έλα ομορφιά μου να χύσεις κι εσύ. Σε θέλω μέσα μου, να σε νιώσω. Έχεις πολύ όμορφο εργαλείο. Γάμησε με κι εσύ…»
Τα λόγια του με έκαναν να θέλω να μπω μέσα του και να μείνω εκεί. Τον γύρισα στα τέσσερα και άρχισα να του γλείφω την τρύπα και τα αρχίδια που κρεμόντουσαν. Μόλις τον ένιωσα έτοιμο να τον πάρει, μου είπε:
- «Άσε με να καθίσω πάνω στο παλούκι σου…»
Με καβάλησε και η τρύπα του ήρθε σε ευθεία γραμμή με το καυλί μου. Άρχισε να κάθεται σιγά - σιγά πάνω στην πούτσα μου ρυθμίζοντας εκείνος το ρυθμό. Έβλεπα την καύλα και τον πόνο στα μάτια και στο πρόσωπο του όσο έμπαινε όλο και πιο βαθιά μέσα του το καυλί μου. Ώσπου τον πήρε όλον και άρχισε να ανεβοκατεβαίνει πάνω - κάτω ρυθμικά ενώ η ψωλάρα του χτυπούσε στην κοιλιά μου. Κάποια στιγμή μου λέει:
- «Ακουμπάει στον προστάτη μου η ψωλάρα σου άντρα μου και με τρελαίνει!»
Πράγματι κι εγώ το αισθανόμουν αυτό. Τον κατεβάζω και του σηκώνω τα πόδια ψηλά στους ώμους μου και αρχίζω να τον γαμάω ενώ ταυτόχρονα τον φιλούσα όλη την ώρα στο στόμα μέχρι που έχυσα μέσα του βαθιά, ενώ εκείνος μου έλεγε:
- «Έτσι μωρό μου, χύσε με! Τα θέλω όλα! Είναι όμορφα, ζεστά… Μη βγεις ποτέ από μέσα μου!»
Βγήκα από μέσα του όταν μου είχε πέσει τελείως. Μείναμε για λίγη ώρα ο ένας πάνω στον άλλο και φιλιόμασταν με τόση τρυφερότητα που όμοια της δεν μου έχει ξανασυμβεί. Κάναμε μαζί μπάνιο και αποφασίσαμε να κοιμηθούμε μαζί. Το πρωί ξυπνήσαμε αλλά το πως θα σας το πω άλλη φορά.
Εδώ και ενάμισι μήνα είμαστε μαζί με τον Αντρέα είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί. είμαστε τρελά ερωτευμένοι. Δεν ξέρω που θα μας οδηγήσει αυτό αλλά το ζούμε με όλη τη δύναμη της καρδιάς μας. Την ιστορία μας ξέρει ότι την γράφω στο site και του αρέσει.
(Copyright protected OW ref: 37760)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.