Την εποχή εκείνη οι ταρίφες ήταν κράτος εν κράτη, αν δε τους βόλευε ο προορισμός δε σε έπαιρναν, μόλις έβλεπαν μπαγκάζια δε σταματούσαν και διάφορα άλλα ωραία. Κοντεύει λοιπόν να περάσει μία ώρα και εγώ ακόμα είμαι εκεί, σε λιγότερο από μισή ώρα θα έφευγε το λεωφορείο για την επαρχία και έχω αγχωθεί απίστευτα καθότι ήμουν και τέρμα ψαρωμένος. Εκεί που έχω απελπιστεί, σταματάει επιτέλους μπροστά μου ένα ταξί, ρωτάει πού πάω, δέχεται να με πάρει και μάλιστα κατεβαίνει και ο οδηγός για να με βοηθήσει να φορτώσω τα πράματα. Του εξηγώ ότι είμαι οριακά για να χάσω το λεωφορείο και αυτός χαλαρά μου κάνει:
- Μη φοβάσαι μανάρι μου, το πολύ σε 15 λεπτά θα είμαστε εκεί.
Μεσ' το άγχος εγώ δεν είχα μυαλό για τίποτα οπότε ούτε που πρόσεξα πώς μου μίλησε, ούτε του έδωσα καμιά σημασία σε όλη τη διαδρομή παρόλο που προσπάθησε να μου πιάσει την κουβέντα μερικές φορές. Πραγματικά, όπως το είπε, σε κάτι λιγότερο από 15 λεπτά ήμασταν στα ΚΤΕΛ. Αφού τον πλήρωσα και ξεφορτώσαμε, ήρεμος πλέον έκανα να τον ευχαριστήσω. Τότε ήταν που τον καλοείδα και τον πρόσεξα περισσότερο. Ήταν τουλάχιστον 50 χρονών, στο ύψος μου, με ένα σώμα που πρόδιδε ότι έκανε καθιστική δουλειά καθώς είχε κοιλιά, όχι ιδιαίτερα όμορφος, αλλά είχε ένα πρόσωπο με πολύ έντονα χαρακτηριστικά και ένα παρουσιαστικό που έβγαζε μία απίστευτη καύλα. Του έδωσα το χέρι, πήγα να τον ευχαριστήσω και όπως άθελα μου τον κοίταξα χαμηλά στο παντελόνι έμεινα κάγκελο. Ο καβάλος του είχε ένα απίστευτο φούσκωμα που από την εμφάνιση του καταλάβαινες ότι κάτι υπερβολικά μεγάλο κρυβόταν εκεί κάτω. Έχασα τα λόγια μου και εκείνος χαμογελώντας μου έδωσε μία κάρτα με τα στοιχεία του και μου κάνει:
- Έλα καύλα, φεύγα να προλάβεις το λεωφορείο και όταν επιστρέψεις με το καλό πάρε με τηλέφωνο να τα πούμε…
και μου κλείνει το μάτι πονηρά με ένα βλέμμα όλο υπόσχεση. Αυτό το «έλα καύλα» με συνόδευε σε όλο το ταξίδι και ομολογώ ότι τράβηξα κάμποσες μαλακίες για πάρτη του. Στην ηλικία εκείνη είχα κάμποσες ολοκληρωμένες σχέσεις με κοπέλες, αλλά πάντα ήθελα να δοκιμάσω και με έναν άντρα χωρίς όμως να έχω καμία άλλη εμπειρία εκτός από κάτι αλληλομαλακίες με συνομήλικους όταν βλέπαμε καμιά τσόντα και ένα τσιμπούκι που είχα κάνει μια φορά σε ένα τσοντοσινεμά. Είχα καταλάβει ότι μου άρεσε ο παθητικός ρόλος και με είχε ερεθίσει ο τρόπος που μου μίλησε ο ταξιτζής σαν να είμαι γκόμενα.
Περνάει ο καιρός και σε 6 μέρες είμαι πάλι πίσω αλλά πλέον είχα ηρεμήσει λίγο από τις όποιες φαντασιώσεις μου και κώλωνα να τον πάρω τηλέφωνο. Με αυτά και με αυτά φεύγει άλλη μια εβδομάδα έως ότου ένα Σάββατο μεσημέρι αποφασίζω επιτέλους να τον καλέσω. Σκεφτόμουνα ότι το πιθανότερο είναι να με έχει ξεχάσει μετά από τόσο καιρό οπότε θα του έλεγα και καλά ότι τον χρειαζόμουν για μία κούρσα. Παίρνω το νούμερο, απαντάει και μόλις του λέω ποιός είμαι μου κάνει:
- Έλα βρε μωρό πού χάθηκες τόσες μέρες;
Καλό σημάδι, σκέφτηκα, με θυμόταν.
- Α… ξέρεις προχθές γύρισα, είπα ψέματα.
- Καλά έκανες και με κάλεσες, πώς πήγε επάνω, όλα καλά;
- Έ… καλά πήγε αλλά πολύ κούραση.
- Πού είσαι τώρα; Μου κάνει.
- Καλλιθέα. (Εκεί ήταν το πατρικό μου).
- Α… πολύ ωραία, μόλις άφησα πελάτη στο Κουκάκι και λέω να το κλείσω για μεσημέρι και να ξεκουραστώ, θες να περάσω να σε πάρω να πάμε για έναν καφέ;
- Ναι αμέ. Του δίνω την διεύθυνση και το κλείνουμε.
Σε 15 λεπτά κατεβαίνω κάτω να τον περιμένω αλλά κάπου σκεφτόμουν και ότι μες το μεσημέρι θα είναι κουρασμένος οπότε δεν προέβλεπα και τίποτα καλό.
Έρχεται, μπαίνω στο ταξί, κάθομαι μπροστά και ξεκινάμε. Μου προτείνει να πάμε για καφέ παραλία Μικρολίμανο. Δεν είχα αντίρρηση οπότε ξεκινάμε και πιάνουμε ψιλοκουβέντα. Φτάνουμε σχετικά σύντομα, καθόμαστε σε μια μικρή καφετέρια στην αρχή της παραλίας όπου φαινόταν να τον γνωρίζουν αφού τον χαιρέτισαν όταν μπήκαμε και παραγγέλνουμε καφέ. Η κουβέντα μας περιστράφηκε γύρω από διάφορα θέματα και ήταν απόλυτα φυσιολογική, ο Στάθης, έτσι τον έλεγαν, ήταν αρκετά καλός συνομιλητής και πάρα πολύ ευχάριστος στην παρέα. Μετρημένος στις κουβέντες του αλλά όπου τον έπαιρνε πέταγε διάφορα πονηρά υπονοούμενα και καλά δήθεν αστειευόμενος. Μου απευθυνόταν συνέχεια με πονηρά χαϊδευτικά αλλά η ώρα πέρναγε και η θεματολογία παρέμενε πολύ γενική και αόριστη. Παράλληλα, όλη αυτή την ώρα, εγώ κρυφοκοιτάζω συνέχεια αυτό το φούσκωμα στο παντελόνι του που μου είχε κάνει τόση εντύπωση από την αρχή που τον είχα δει. Κάποια στιγμή μου κάνει:
- Ξέρεις μωρό, εδώ δίπλα στο στενό είναι ένα μικρό ξενοδοχείο που έρχομαι καμιά φορά τα μεσημέρια, κάνω κάνα μπάνιο και ξεκουράζομαι μια στάλα μέχρι να ξεκινήσει η βραδινή βάρδια. Λέω να πάω να κάνω ένα μπάνιο κ να φρεσκαριστώ λίγο, θες να με περιμένεις εδώ; Δεν θα μου πάρει πολύ ώρα. Εκτός και αν θες να μου κάνεις παρέα…
συμπληρώνει χαμογελώντας με ένα πονηρό βλέμμα. Εγώ ψιλοκοκκίνησα μεν, αλλά επιτέλους άκουσα αυτό που περίμενα τόση ώρα και δήθεν χαλαρός του κάνω.
- Δεν έχω πρόβλημα, πάμε μαζί να σου κάνω και παρέα.
Σηκωνόμαστε, πληρώνει και σε 5 λεπτά είμαστε πίσω από τη γωνία σε ένα πολύ μικρό ξενοδοχείο ημιδιαμονής. Μπαίνουμε, τον χαιρετάει ο ρεσεπιονίστ ο οποίος μόλις με βλέπει σκάει ένα πονηρό χαμόγελο και μου ρίχνει ένα βλέμμα όλο προστυχιά. Όπως τον έκοψα πρέπει να είχε πατήσει για τα καλά τα εξήντα αλλά είχε μια εμφάνιση αρκετά προσεγμένη αν και από το παρουσιαστικό του φαινόταν ότι ήταν πορνόγερος. Αυτός με έκοψε από πάνω μέχρι κάτω σαν να με έγδυνε με τα μάτια του ενώ ξερόγλειφε τα χείλια του. Εκεί ήταν που ντράπηκα αρκετά και έκανα ότι χαζεύω το ταβάνι. Ανεβαίνουμε με το Στάθη στο δωμάτιο, κάθομαι στο κρεβάτι κι εκείνος μπαίνει στο μπάνιο. Ακούω το νερό να τρέχει και βγαίνει μετά από λίγο, μούσκεμα και τυλιγμένος με μια πετσέτα. Στέκεται μπροστά μου και αρχίζει να σκουπίζει τον πούτσο του που φαινόταν μισοσηκωμένος. Με κοιτάει με νόημα και μου κάνει
- Έλα, τον κοιτάς από την ώρα που συναντηθήκαμε, άντε, παρ’ τον.
Με το πρόσωπο μου να καίει από την καύλα πιάνω την πετσέτα, την ανοίγω και την αφήνω να πέσει στο πάτωμα. Κοιτάω επιτέλους από κοντά αυτό το υπέροχο φούσκωμα που φαινόταν στο παντελόνι του και που χάζευα τόση ώρα πριν. Πιάνω το καβλί του στα χέρια μου. Απογοητευμένος διαπιστώνω ότι ήταν μία φυσιολογική αντρική πούτσα, γύρω στα 15 εκατοστά, με έντονες φλέβες να την διατρέχουν και πλούσιες τρίχες στην βάση της που είχαν αρχίσει να γκριζάρουν. Εκείνο όμως που δεν φαινόταν καθόλου φυσιολογικό ήταν τα 2 αρχίδια που κρέμονταν από κάτω. Μιλάμε δεν ήταν απλώς τεράστια, ήταν τόσο πολύ φουσκωμένα, σχεδόν πρησμένα θα έλεγα, που σίγουρα ήταν πέρα από οτιδήποτε φυσιολογικό. Αυτά ήταν προφανώς και η αιτία που φούσκωνε τόσο πολύ το παντελόνι του. Τα περιεργάζομαι όλο περιέργεια.
- Είναι εντάξει έτσι; τον ρωτάω.
Ο Στάθης μου χαϊδεύει το πρόσωπο.
- Μια χαρά είναι καύλα μου, θα δεις, είναι θαυματουργά…
κάνει γελώντας. Επικεντρώνομαι στην μισοσηκωμένη πούτσα του και αρχίζω να τον μαλακίζω ελαφρά με τα 2 μου χέρια. Τη νοιώθω να μεγαλώνει κι άλλο, βλέπω το κεφαλάκι να προβάλει από το πετσάκι όπως το τραβάω προς τα πίσω, ανοίγω το στόμα μου και την παίρνω βιαστικά όλη μέσα. Προσπαθώ να του κάνω τσιμπούκι αλλά από την καύλα μου το έκανα πολύ βιαστικά και άγαρμπα οπότε με σταματάει, ξαπλώνει στο κρεβάτι και μου λέει να γδυθώ και εγώ. Πετάω τα ρούχα μου και ξαπλώνω δίπλα του. Έχει μισοκάτσει ανάσκελα και με βάζει να γονατίσω μπροστά στο πέος του. Μου δίνει οδηγίες πώς να τον γλείψω και μετά από λίγο τον νοιώθω να χαλαρώνει και να απολαμβάνει το τσιμπούκι μου. Έχω αρχίσει να τον πιπιλάω καλύτερα και καυλώνω τρελά από το πρώτο σωστό και ολοκληρωμένο τσιμπούκι που κάνω στη ζωή μου. Βάζω το ένα μου χέρι και πιάνω τον πούτσο μου αρχίζοντας να τον μαλακίζω αλλά ο Στάθης με σταματάει.
- Όχι ακόμα μανάρι μου, μη βιάζεσαι… μου κάνει.
Έχει κάτσει αναπαυτικά στο κρεβάτι και με κοιτάει που τον τσιμπουκώνω. Με το ένα χέρι κρατάω τον πούτσο του και με το άλλο του χαϊδεύω τα τεράστια αρχίδια. Εντελώς ξαφνικά νοιώθω το καυλί του στα χέρια μου να πετρώνει απότομα.
- Παρ’ τα καύλα μου…
ακούω τη φωνή του και ένα πηχτό κύμα από χύσια γεμίζει το στόμα μου. Ήταν η πρώτη φορά που γευόμουν αντρικό χύσι και ομολογώ ότι μου άρεσε πάρα πολύ, αλμυρό στη γεύση και λίγο καυτερό στην γλώσσα. Αρχίζω να τα καταπίνω και προσπαθώ να στραγγίξω την πούτσα του ρουφώντας τον. Νοιώθω το καυλί του να τινάζεται μέσα μου και κάθε φορά ένα νέο κύμα από χύσια να με μπουκώνει. Αυτό συνεχίστηκε για τουλάχιστον 7-8 φορές ακόμα με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνω πια να τα καταπίνω όλα και να τρέχουν από το στόμα μου. Εκεί καταλαβαίνω γιατί χαρακτήρισε τα αρχίδια του θαυματουργά, δεν είχε τελειωμό το χύσιμο που έκανε. Το απίστευτο είναι ότι αυτός συνέχιζε να κάθεται χαλαρός και να με κοιτάει χαϊδεύοντας μου το πρόσωπο με το χέρι του ενώ ακόμα η ψωλή του άδειαζε μέσα στο στόμα μου. Κάποια στιγμή επιτέλους νοιώθω ότι σταματάει να με ποτίζει και ομολογώ ότι απογοητεύτηκα λίγο.
- Αυτό ήταν όλο;… τον ρωτάω.
- Όχι καυλάκι μου, μην ανησυχείς και έχω ακόμα πολύ πράμα να σε ταϊσω, σου άρεσε;
- Τέλειο ήταν, θέλω κι άλλο… απαντάω με λαχτάρα.
- Ωραία, συνέχισε τότε να με τσιμπουκώνεις, έχεις αρχίσει να το κάνεις πολύ καλά και με φτιάχνουν πολύ οι χειλάρες σου.
Διαπιστώνω έκπληκτός ότι η πούτσα του δεν είχε πέσει καθόλου, την κράταγα ακόμα με το χέρι μου και ήταν σκληρή, καυλωμένη και παλλόταν ελαφρά. Ξαπλώνω μπρούμυτα ανάμεσα στα πόδια του για να είμαι πιό άνετα και αρχίζω πάλι να τον τσιμπουκώνω όπως μου είχε δείξει. Με περισσότερη υπομονή πλέον και χωρίς άγχος άρχισα να παίρνω θάρρος και βλέποντας πόσο πολύ το απολάμβανε ξεκίνησα να του κάνω ότι κόλπο είχα δει μέχρι τότε σε τσόντες φέρνοντας στο μυαλό μου όποια σκηνή με τσιμπούκι είχα παρακολουθήσει. Αυτό κράτησε για ένα πεντάλεπτο όταν ξαφνικά ο Στάθης με μια απότομη κίνηση πιάνει με τα 2 του χέρια το πρόσωπο μου και καρφώνει την ψωλή του βαθιά στο λαρύγγι μου.
- Έτσι ψωλάκι μου, έτσι, πάρε πάλι τα χύσια μου…
λέει με ένταση στην φωνή του. Κρατάει καρφωμένη την ψωλή του στο λαρύγγι μου και τη νοιώθω που τινάζεται. Αρχίζει να με χύνει αλλά αυτή τη φορά ήταν τόσο ξαφνικό που δεν είχα προλάβει να πάρω ανάσα οπότε νοιώθω να πνίγομαι, τα μάτια μου δακρύζουν, βάζω τα χέρια μου μπροστά προσπαθώντας να τραβηχτώ αλλά με κράταγε πολύ γερά. Συνέχισε να χύνει ασταμάτητα με την ίδια τεράστια ποσότητα όπως και πριν, αλλά εγώ από την ασφυξία που μου προκαλούσε άρχισα να βήχω και να φτύνω από παντού υγρά, ακόμα και από την μύτη μου έβγαιναν τα χύσια του. Ευτυχώς που το καταλαβαίνει έγκαιρα οπότε τραβιέται από το στόμα μου βγάζοντας την ψωλή του η οποία συνεχίζει να ξερνάει χύσια που τώρα κάλυπταν το πρόσωπο μου, τα μαλλιά μου, τα σεντόνια, παντού.
Όταν επιτέλους σταμάτησε να χύνει έχω γεμίσει σάλια, είμαι μούσκεμα στον ιδρώτα, ενώ ολόκληρο το πρόσωπο μου και ο λαιμός μου είναι καλυμμένα με χύσια. Με κοιτάει γελώντας.
- Sorry καυλάκι μου, αλλά δε μπόρεσα να κρατηθώ. Χάλια σε έκανα, τράβα καλύτερα να πλυθείς λίγο.
Σηκώνομαι, μπαίνω στο μπάνιο, πλένομαι και βγαίνω. Έκπληκτος τον βλέπω να κάθεται στην ίδια θέση και το καυλί του να είναι ακόμα σηκωμένο έτσι όπως το άφησα.
- Καλά, δεν πέφτει ποτέ;… του λέω.
Γελάει.
- Πώς, πέφτει, αλλά θέλει να έχεις υπομονή, έλα ξάπλωσε δίπλα μου.
Όπως είναι ανάσκελα απλώνει το χέρι του με αγκαλιάζει και εγώ ξαπλώνω στο πλάι του. Αρχίζουμε να χαϊδευόμαστε. Όπως έχω κάτσει στο πλάι τρίβω την μισοκαυλωμένη πούτσα μου στο πόδι του και με το ένα μου χέρι πιάνω το καυλί του και αρχίζω να τον μαλακίζω σιγά-σιγά. Σε λίγο γυρίζει και αυτός στο πλάι, με αγκαλιάζει με το άλλο του χέρι, περνάει το πόδι του πάνω από τα δικά μου και αρχίζει να κουνιέται ρυθμικά σαν να με γαμάει. Τα καβλιά μας μπερδεύονται και αρχίζουν να τρίβονται μεταξύ τους. Η όλη φάση είναι υπέροχη! Πρώτη φορά ένα αντρικό καυλί τρίβεται πάνω μου μπερδεμένο με το δικό μου και η αίσθηση που μου προκαλούσε μου άρεσε τόσο πολύ που αρχίζω και εγώ να κουνιέμαι στον ρυθμό του. Έτσι όπως με κρατάει γυρίζει με την μία και ανεβαίνει επάνω μου. Συνεχίζει το κούνημα ενώ περνάει τα χέρια του από κάτω μου, αγκαλιάζει τα κωλομάγουλα μου και με σφίγγει με δύναμη πάνω στην ψωλή του. Τον αγκαλιάζω όσο καλύτερα μπορώ και αφήνομαι στο πρωτόγνωρο γαμήσι που μου έκανε. Τα πρόσωπα μας είναι αντικριστά και ακουμπάνε ελάχιστα ενώ έχουμε ιδρώσει και οι δύο από την καύλα.
- Σου αρέσει μανάρι μου;
- Ναι, τρελαίνομαι, πώς με πηδάς έτσι πουτσαρά μου… απαντάω ξέπνοα.
Η καύλα μου έχει κτυπήσει κόκκινο, αρχίζω να κουνιέμαι ποιό γρήγορα και να αναστενάζω. Τον σφίγγω επάνω μου όσο ποιό δυνατά μπορώ και αρχίζω να του φωνάζω.
- Έτσι άντρακλα μου, γάμα με, αχ… χύνω, χύνω…
και με ένα βογκητό αρχίζω να χύνω ενώ ταυτόχρονα τον νοιώθω που σφίγγεται και αυτός και ξεκινάει να με χύνει βογκώντας μαζί μου. Για άλλη μια φορά τα χύσια του πετάχτηκαν μέχρι το πρόσωπο μου και αισθανόμουν ότι με είχαν καλύψει παντού. Οι ψωλές μας συνέχιζαν να τρίβονται αλλά ενώ η δικιά μου είχε ήδη πέσει ένοιωθα την δική του ακόμα καυλωμένη να τρίβεται στην κοιλιά μου. Τόσο έντονο χύσιμο μόνο με την τριβή δεν είχα ξανακάνει και αργότερα έμαθα πως αυτό λέγεται frotting. H εμπειρία ήταν ανεπανάληπτη, το ποτάμι από τα χύσια μας έσταζε από πάνω μου και αισθανόμουν τόσο όμορφα στα χέρια αυτού του άντρα.
- Τί χύσιμο ήταν αυτό πουτσαρά μου, θέλω να με γαμήσεις, κάνε με το κοριτσάκι σου άντρακλα μου… του λέω.
Εκείνη την στιγμή θα έκανα ότι και αν μου ζητούσε.
- Έτσι μπράβο καυλάκι μου, θα σε γαμήσω τόσο καλά που δε θα θέλεις να πηδιέσαι με άλλον άντρα.
Με ξεκαβαλάει, μισοσηκώνεται, πιάνει και μου ανοίγει τα πόδια, ξαπλώνει πάλι πάνω μου παίρνοντας θέση για να με πηδήξει. Νοιώθω την μουσκεμένη από τα χύσια πούτσα του, η οποία είναι φυσικά ακόμα τέρμα καυλωμένη, να τρίβεται στα κωλομέρια μου και να πιέζει την σούφρα μου. Λυγίζω την μέση μου, όσο με έπαιρνε για να τον διευκολύνω να βρει στόχο, βάζω το ένα χέρι μου στη μέση του σφίγγοντας τον πάνω μου και με το άλλο μου χέρι στον σβέρκο του πλησιάζω το πρόσωπο του προσπαθώντας να τον φιλήσω.
- Εκείνος σταματάει, βάζει το χέρι του και με κόβει.
- Τί κάνεις εκεί; με ρωτάει απότομα.
- Τί εννοείς;… ήθελα να σε φιλήσω…
του απαντάω λίγο φοβισμένα. Η όψη του έχει αλλάξει και ξαφνικά βλέπω ένα Στάθη διαφορετικό, φαίνεται θυμωμένος και με κοιτάει άγρια.
- Αυτά είναι για τους πούστηδες.
- Συγνώμη, απαντάω φοβισμένα.
- Εγώ δεν είμαι ξεφωνημένη αδερφή για να φιλιέμαι με άντρες…
συνεχίζει σε ποιό θυμωμένο τόνο. Κάπου εκεί τα έχασα λίγο.
- Νόμιζα ότι σου άρεσα. Του κάνω.
- Βεβαίως και μου αρέσεις…
μου απαντάει αλλά πλέον μπερδεύομαι ακόμα περισσότερο από την συμπεριφορά του.
- Τί ακριβώς κάνουμε εμείς εδώ δηλαδή;… ρωτάω.
- Είμαστε δύο άντρες που τη βρίσκουμε μαζί και γουστάρουμε να ξεκαυλώνουμε.
Απαντάει. Σπάστηκα.
- Στάσου ρε Στάθη, από την αρχή μου μιλάς με γλυκόλογα και μου φέρεσαι σα γκόμενα, σε τσιμπούκωσα, με γέμισες με τα χύσια σου τόσες φορές, ετοιμάζεσαι να με γαμήσεις κανονικά και στην έσπασε που πήγα να σε φιλήσω;
Πετιέται επάνω όρθιος.
- Άκου μικρέ, δεν θα μου μάθεις εσύ τί είμαι και τί δεν είμαι. Εγώ αδερφή δεν έγινα ποτέ…
φωνάζει δυνατά πλέον και συνεχίζει.
- Όποιον και να ρωτήσεις στην πιάτσα θα σου πει ότι είμαι 100% αρσενικό εγώ. Ορίστε μας. Δεν έφτασα εγώ 50 χρονών για να με πούνε αδερφή…
συνεχίζει φωνάζοντας ακόμα πιο δυνατά. Νευριάζω και εγώ από την απίστευτη αλλαγή και τον παραλογισμό του. Σηκώνομαι από το κρεβάτι.
- Δεν είπα ότι είσαι αδερφή, αλλά δεν ξέρεις τί σου γίνεται μου φαίνεται.
- Ρε άντε από εδώ, μαλακισμένο, απαντά. Μπαίνω στο μπάνιο και όταν βγω φρόντισε να έχεις εξαφανιστεί.
Χώνεται στο μπάνιο και εγώ στέκομαι όρθιος και προσπαθώ να καταλάβω τί στο διάολο έγινε και τί μύγα τον τσίμπησε ξαφνικά. Αποφασίζω να την κάνω όσο πιό γρήγορα μπορώ. Δεν είχα καμιά όρεξη να συνεχίσει την τρέλα του όταν θα έβγαινε. Καταφέρνω να σκουπιστώ όπως-όπως με τα σεντόνια, ντύνομαι βιαστικά και βγαίνω από το δωμάτιο. Από έξω πέφτω επάνω στον περίεργο ρεσεπσιονίστ. Λες και με περίμενε εκεί.
- Όλα καλά παλικάρι μου; Ρωτάει με ενδιαφέρον.
- Γιατί ρωτάς, μας άκουσες;
Μου κάνει νόημα να πάω ποιό κοντά και μου λέει με σιγανή φωνή.
- Έλα λίγο μαζί μου να σου πω και θα καταλάβεις.
Μπαίνουμε σε ένα διπλανό δωμάτιο, κλείνει την πόρτα και αρχίζει να μου λέει:
- Μη δίνεις σημασία στον παλαβό, έτσι κάνει συνήθως.
- Δηλαδή;
- Ο Στάθης συνηθίζει να κουβαλάει εδώ διάφορα αγοράκια αλλά στο τέλος καταλήγει σχεδόν πάντα να τσακώνεται, δεν στέκει πολύ καλά…
και συνεχίζει.
- Δεν είναι κακός, ίσα-ίσα, ούτε έχει ακουμπήσει ποτέ κανέναν, απλά είναι λίγο περίεργος και αρπάζεται εύκολα.
- Εντάξει, δεν μου έκανε κάτι κακό, παραδέχομαι εγώ, αλλά όσο να 'ναι δεν το περίμενα αυτό που έγινε.
- Ναι κρίμα. Και είσαι τόσο ωραίο μαναράκι, τουλάχιστον το ευχαριστήθηκες έστω και λίγο…
μου κάνει και βάζει το χέρι του στην πλάτη μου χαϊδεύοντας με.
- Πού το ξέρεις εσύ;…
ρωτάω όλο απορία κοκκινίζοντας. Με κοιτάει με εκείνο το λάγνο βλέμμα που με είχε κοιτάξει στην αρχή και κάνει:
- Οι τοίχοι στα δωμάτια τοίχοι είναι πολύ λεπτοί...
και μου κλείνει το μάτι. Κατάλαβα αμέσως τί είχε γίνει, την είχε στήσει κάπου δίπλα και μας άκουγε αλλά για έναν περίεργο λόγο όλο αυτό μάλλον με καύλωνε παρά με χάλαγε. Χαμογέλασα λίγο σκεφτόμενος τί μπορεί να είχε ακούσει. Είδε την αντίδραση μου οπότε με κοιτάει ξανά με εκείνο το πρόστυχο χαμόγελο και λέει:
- Είσαι σκέτη καύλα μανάρι μου αλλά χρειάζεσαι έναν αληθινό άντρα για να σε καθοδηγήσει.
- Και είσαι εσύ αυτός που θα το κάνει;… ρωτάω με λίγο νάζι στην φωνή μου.
- Έχουν περάσει πολλά αγοράκια από τα χέρια μου και ξέρω να ξεχωρίζω το καλό από το μέτριο. Και εσύ έχεις πολλές δυνατότητες.
- Καλά θα το δούμε ίσως κάποια άλλη στιγμή…
του απαντάω. Κάνω να φύγω, ανοίγω την πόρτα και ο ξενοδόχος μου πιάνει το χέρι και μου δίνει ένα χαρτάκι.
- Πάρε με τηλέφωνο μανάρι μου όταν νοιώσεις έτοιμος και έλα να σου δείξω πώς πρέπει να φέρονται στα όμορφα αγοράκια.
Συνεχίζεται...
Copyright protected OW ref: 145023
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.