Με λένε Σταύρο, είμαι κοντά στα 22, σχετικά ψηλός, λεπτός, και είμαι φοιτητής στη Θεσσαλονίκη. Παρόλο που ήξερα για τις προτιμήσεις μου από την πρώτη στιγμή, δεν έχω εμπειρίες με άλλο άτομο, με αποτέλεσμα η φαντασία μου να έχει γίνει τρομερά πλούσια όλα αυτά τα χρόνια. Μέσα σ' αυτήν, έχουν πρωταγωνιστήσει πολλά άτομα της ζωής μου, συμμαθητές, φίλοι, γνωστοί, συμφοιτητές, περαστικοί. Από τότε που ήρθα στη Θεσσαλονίκη, υπάρχει ένα άτομο που έχει αποκτήσει σταθερή θέση στις φαντασιώσεις μου και μου έχει κρατήσει συντροφιά πολλές νύχτες. Ο σπιτονοικοκύρης μου.
Ονομάζεται Δημήτρης, είναι κοντά στα 50, και κρατιέται πολύ καλά για την ηλικία του. Είναι ψηλός, αδύνατος και σχετικά γυμνασμένος, με κοντά γκριζόμαυρα μαλλιά, πολύ φιλικός και κουλ τύπος, και από την αρχή μου είχε κάνει «κλικ». Ζει έναν όροφο από πάνω και μένει μόνος του.
Τα αντρικά εσώρουχα, στις κατάλληλες συνθήκες, με ενθουσιάζουν περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, οπότε μια ημέρα με πολύ αέρα, που είχε πέσει στο μπαλκόνι μου ένα τέλειο άσπρο σλιπάκι του -σίγουρα δικό του, δε μένει άλλος από πάνω- είχα βρει το "μάννα εξ ουρανού". Έμεινα όλη μέρα μέσα κάνοντας πράξη ένα σωρό φαντασιώσεις.
Τον περασμένο Ιούνιο, λίγο μετά το τέλος των εξετάσεων είχα αποφασίσει να μείνω λίγο ακόμα στη Θεσσαλονίκη, για να χαρώ την ελευθερία μου. Εκείνες τις μέρες είχε κοπεί το νερό στη γειτονιά, και κάποια διαμερίσματα εμφάνισαν κάποια προβλήματα. Ένα βράδυ κάποιος μου χτύπησε την πόρτα.
- Σταυρούλη, τι λέει, καλά; Εσύ έχεις νερό, έτσι δεν είναι;…
με ρώτησε χαμογελαστά ο Δημήτρης. Έγνεψα καταφατικά.
- Μπορώ, ρε, να 'ρθω να πλυθώ σε σένα; Τρεις μέρες έχω να κάνω μπάνιο...
με παρακάλεσε.
- Ναι, ναι, φυσικά…
απάντησα προσπαθώντας να μη δείξω τον ξαφνικό ενθουσιασμό μου.
- Τέλεια! Έρχομαι τότε σε δύο λεπτά!”
Γύρισε και ανέβηκε τις σκάλες. Το μυαλό μου άρχισε να παίρνει στροφές. Ήταν μια καλή ευκαιρία, έστω να τον δω γυμνό, δήθεν τυχαία. Μπορούσα επίσης να ρισκάρω τα πάντα. Σε λίγο ήρθε και πάλι, ντυμένος όπως και πριν, και κρατώντας μια σακούλα με ρούχα και σαπούνι. Απογοητεύτηκα που δεν εμφανίστηκε με μπουρνούζι.
- Το μπάνιο είναι από κει…
του είπα πειραχτικά, κι εκείνος χαμογέλασε και μου 'κλεισε το μάτι. Ήδη ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα. Περίμενα να περάσουν λίγα λεπτά μέχρι ν' ακούσω το νερό να τρέχει, και τότε πήγα προς το μπάνιο.
- Να μπω να πλύνω τα δόντια μου;” ρώτησα πίσω από την πόρτα.
- Ναι, βρε!
Και μόνο η χαμηλή, ζεστή φωνή του με άναβε. Έσπρωξα σιγά την πόρτα, μη γνωρίζοντας τι θα αντίκριζα. Πήγα στο νεροχύτη και κοιτώντας στον καθρέφτη, έβλεπα την αντανάκλαση της ντουζιέρας με τα θολά τζάμια και πίσω της, το ολόγυμνο σώμα που τρία χρόνια περίμενα να δω. Η καρδιά μου πλέον σφυροκοπούσε για τα καλά, κι άρχισα να τρέμω λίγο. Έπλυνα τα δόντια μου, κάνοντας λίγο παραπάνω θόρυβο να μην κινήσω υποψίες και με τα μάτια κολλημένα στη ντουζιέρα. Τελείωσα και γύρισα στο σαλόνι ξαναμμένος. Τώρα ή ποτέ, είπα στον εαυτό μου. Πέρασαν λίγα λεπτά μέχρι να βρω τη λύση για να τον κρατήσω μαζί μου μετά το μπάνιο. Έτρεξα κι έψαξα στο internet τον τελευταίο αγώνα του ΠΑΟΚ. Είχα θυμηθεί που μου μιλούσε γι’ αυτόν ενθουσιασμένος ο Δημήτρης πριν κάτι μέρες. Το έβαλα να παίζει και κάθισα στον καναπέ δήθεν παρακολουθώντας. Σε λίγα λεπτά, βγήκε από το μπάνιο, ντυμένος και πάλι.
- Ωπ! Ο περασμένος αγώνας δεν είναι αυτός; Ω, ρε, τι μου κάνεις τώρα! Να κάτσω να τον δω λίγο; Έχω τρέλα λέμε… σχολίασε ενθουσιασμένος.
- Εννοείται, έλα!
Άφησε τα πράγματά του κοντά στην εξώπορτα και ήρθε στον καναπέ δίπλα μου. Η φρέσκια αντρική μυρωδιά του έφτασε στη μύτη μου και ανατρίχιασα. Για την υπόλοιπη μία ώρα περίπου σχολιάζαμε τον αγώνα και φαινόταν να είχε χαλαρώσει αρκετά. Η τώρα ή ποτέ.
- Δημήτρη, ήθελα να σου πω κάτι.
Κούνησε το κεφάλι καταφατικά κοιτώντας πάντα την οθόνη.
- Δημήτρη, ε... μ’ αρέσεις... πολύ!
Σιωπή. Καμία απάντηση. Ένιωθα να καίγομαι από ντροπή, δεν ήξερα τι να κάνω. Μα δε χρειάστηκε. Το χέρι του γλίστρησε στους ώμους μου και τα χείλια του ακούμπησαν τα δικά μου διστακτικά. Τα μάτια μου είχαν γουρλώσει από την έκπληξη. Το φιλί κράτησε για λίγα δευτερόλεπτα. Όταν γύρισα και τον κοίταξα, η έκφρασή του έμοιαζε με έφηβου που δίνει το πρώτο του φιλί. Χαμογελούσε αβέβαιος. Με περισσότερη σιγουριά αυτή τη φορά, έκανα την πρώτη κίνηση εγώ, και το φιλί μας κράτησε πολύ περισσότερο. Φάνηκε να χαλαρώνει κάπως, και τα χέρια του γλιστρούσαν πιο ελεύθερα πάνω μου. Η μυρωδιά του προσώπου του και η ζεστασιά των χειλιών του ήταν απερίγραπτα. Είχα αρχίσει να αγριεύω, οπότε και ανέβηκα πάνω του κανονικά, ενώ συνεχίσαμε να φιλιόμαστε. Του έβγαλα την μπλούζα, και για μεγάλη μου χαρά, είδα ότι φορούσε ένα άσπρο φανελάκι με λεπτές τιράντες. Την ίδια στιγμή, ένιωσα να γυρνά μέσα μου κάποιος διακόπτης (μιας και με τρελαίνουν τα αντρικά εσώρουχα) και άρχισα να γλείφω το σώμα του, το στήθος του με μανία -και με ασυγκράτητη στύση. Ο ίδιος είχε αρχίσει να αφήνει τον εαυτό του ελεύθερο και να το απολαμβάνει.
Σιγά-σιγά, έφτανα προς το κέντρο του ενδιαφέροντος. Σταμάτησα για λίγο και έτρεξα να σβήσω το φως του σαλονιού και να πάρω το κουτί με τα προφυλακτικά από το δωμάτιό μου. Το μόνο φως πλέον ερχόταν από την τηλεόραση. Γύρισα πίσω και συνέχισα τα προηγούμενα κατεβάζοντάς του το παντελόνι. Η καρδιά μου είχε πλέον ξεφύγει και άρχισα να τρέμω από την ένταση. Με υποδέχτηκε ένα λευκό σλιπάκι που κάλυπτε ένα φούσκωμα σαν μπάλα. Ήταν όλα όπως τα φανταζόμουν, δεν ήξερα αν θα άντεχα την ένταση.
Έπεσα κυριολεκτικά με τα μούτρα στο φούσκωμα και άρχισα να το γλύφω με μανία, νιώθοντας από κάτω το σκληρό του πέος. Εκείνος είχε αρχίσει να βογκάει σιγανά. Με αργές κινήσεις του κατέβασα το εσώρουχο και ορθώθηκε μπροστά μου αυτό που ήθελα τόσο καιρό. Ήταν περίπου 15 εκατοστά και χοντρό. Του φόρεσα αμέσως ένα προφυλακτικό και άρχισα να κάνω τις φαντασιώσεις μου πραγματικότητα. Τον έγλειφα σαν να μην υπήρχε αύριο και τα βογκητά του είχαν αρχίσει να δυναμώνουν. Άρχισε να με χαϊδεύει και μετά από λίγο να μου δίνει ρυθμό κρατώντας μου το κεφάλι. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τη μυρωδιά του και τη φωνή του με είχαν αποτρελάνει. Την ίδια στιγμή, έπαιζα και χάιδευα όλη του τη γύρω περιοχή με αποτέλεσμα να μην αντέξει πολύ ακόμα. Μου έκανε νόημα πως θα τελείωνε. Του έβγαλα βιαστικά το προφυλακτικό.
- Είσαι σίγουρος;… με ρώτησε.
- Μόνο στο πρόσωπο… απάντησα.
Έτσι κι έγινε. Το καυτό σπέρμα του άντρα των ονείρων μου κάλυπτε με ορμή όλο το πρόσωπό μου κι ο ίδιος πλέον φώναζε από την ένταση. Κράτησε για αρκετά δευτερόλεπτα όλο αυτό και μετά με ένα βαθύ μουγκρητό ικανοποίησης απλώθηκε στον καναπέ.
Έτρεξα να πλυθώ και επέστεψα στο σαλόνι.
- Σειρά μου τώρα…
του είπα παιχνιδιάρικα. Μου χαμογέλασε ζαλισμένος. Τον πήρα από το χέρι και πήγαμε στο κρεβάτι μου. Ξαπλώσαμε στο πλάι, αυτός από πίσω μου, με το φανελάκι και το σλιπ κι εγώ μπροστά, γυμνός πλέον. Έβαλα το χέρι του στο πουλί μου κι εκείνος άρχισε να μου το παίζει. Την ίδια στιγμή εγώ τριβόμουν ολόκληρος πάνω του και κυρίως πάνω στο φούσκωμά του με όλη τη δύναμη του σώματός μου. Το πήρε το μήνυμα κι άρχισε κι εκείνος να τρίβεται πάνω μου. Εγώ είχα αφεθεί ολοκληρωτικά στην ένταση της στιγμής, αναστενάζοντας και βογκώντας, νιώθοντας πιο ελεύθερος από ποτέ, στον έβδομο ουρανό.
Σε λίγα λεπτά, άρχισα να χύνω για περίπου 15 δευτερόλεπτα και ήταν ό,τι πιο ευχάριστο είχα νιώσει ποτέ. Εκείνος έφερε τα δάχτυλά του γεμάτα με το σπέρμα μου, στο στόμα μου και τον έγλειφα για αρκετή ώρα. Τελικά, με φίλησε, και με αγκάλιασε σφιχτά.
- Μείνε εδώ… του ψιθύρισα.
- Εννοείται!
Ο ύπνος μας πήρε και τους δύο πολύ γρήγορα και το πρωί ξυπνήσαμε αγκαλιά.
Συνεχίζεται…
Copyright protected OW ref: 157332
Ονομάζεται Δημήτρης, είναι κοντά στα 50, και κρατιέται πολύ καλά για την ηλικία του. Είναι ψηλός, αδύνατος και σχετικά γυμνασμένος, με κοντά γκριζόμαυρα μαλλιά, πολύ φιλικός και κουλ τύπος, και από την αρχή μου είχε κάνει «κλικ». Ζει έναν όροφο από πάνω και μένει μόνος του.
Τα αντρικά εσώρουχα, στις κατάλληλες συνθήκες, με ενθουσιάζουν περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, οπότε μια ημέρα με πολύ αέρα, που είχε πέσει στο μπαλκόνι μου ένα τέλειο άσπρο σλιπάκι του -σίγουρα δικό του, δε μένει άλλος από πάνω- είχα βρει το "μάννα εξ ουρανού". Έμεινα όλη μέρα μέσα κάνοντας πράξη ένα σωρό φαντασιώσεις.
Τον περασμένο Ιούνιο, λίγο μετά το τέλος των εξετάσεων είχα αποφασίσει να μείνω λίγο ακόμα στη Θεσσαλονίκη, για να χαρώ την ελευθερία μου. Εκείνες τις μέρες είχε κοπεί το νερό στη γειτονιά, και κάποια διαμερίσματα εμφάνισαν κάποια προβλήματα. Ένα βράδυ κάποιος μου χτύπησε την πόρτα.
- Σταυρούλη, τι λέει, καλά; Εσύ έχεις νερό, έτσι δεν είναι;…
με ρώτησε χαμογελαστά ο Δημήτρης. Έγνεψα καταφατικά.
- Μπορώ, ρε, να 'ρθω να πλυθώ σε σένα; Τρεις μέρες έχω να κάνω μπάνιο...
με παρακάλεσε.
- Ναι, ναι, φυσικά…
απάντησα προσπαθώντας να μη δείξω τον ξαφνικό ενθουσιασμό μου.
- Τέλεια! Έρχομαι τότε σε δύο λεπτά!”
Γύρισε και ανέβηκε τις σκάλες. Το μυαλό μου άρχισε να παίρνει στροφές. Ήταν μια καλή ευκαιρία, έστω να τον δω γυμνό, δήθεν τυχαία. Μπορούσα επίσης να ρισκάρω τα πάντα. Σε λίγο ήρθε και πάλι, ντυμένος όπως και πριν, και κρατώντας μια σακούλα με ρούχα και σαπούνι. Απογοητεύτηκα που δεν εμφανίστηκε με μπουρνούζι.
- Το μπάνιο είναι από κει…
του είπα πειραχτικά, κι εκείνος χαμογέλασε και μου 'κλεισε το μάτι. Ήδη ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα. Περίμενα να περάσουν λίγα λεπτά μέχρι ν' ακούσω το νερό να τρέχει, και τότε πήγα προς το μπάνιο.
- Να μπω να πλύνω τα δόντια μου;” ρώτησα πίσω από την πόρτα.
- Ναι, βρε!
Και μόνο η χαμηλή, ζεστή φωνή του με άναβε. Έσπρωξα σιγά την πόρτα, μη γνωρίζοντας τι θα αντίκριζα. Πήγα στο νεροχύτη και κοιτώντας στον καθρέφτη, έβλεπα την αντανάκλαση της ντουζιέρας με τα θολά τζάμια και πίσω της, το ολόγυμνο σώμα που τρία χρόνια περίμενα να δω. Η καρδιά μου πλέον σφυροκοπούσε για τα καλά, κι άρχισα να τρέμω λίγο. Έπλυνα τα δόντια μου, κάνοντας λίγο παραπάνω θόρυβο να μην κινήσω υποψίες και με τα μάτια κολλημένα στη ντουζιέρα. Τελείωσα και γύρισα στο σαλόνι ξαναμμένος. Τώρα ή ποτέ, είπα στον εαυτό μου. Πέρασαν λίγα λεπτά μέχρι να βρω τη λύση για να τον κρατήσω μαζί μου μετά το μπάνιο. Έτρεξα κι έψαξα στο internet τον τελευταίο αγώνα του ΠΑΟΚ. Είχα θυμηθεί που μου μιλούσε γι’ αυτόν ενθουσιασμένος ο Δημήτρης πριν κάτι μέρες. Το έβαλα να παίζει και κάθισα στον καναπέ δήθεν παρακολουθώντας. Σε λίγα λεπτά, βγήκε από το μπάνιο, ντυμένος και πάλι.
- Ωπ! Ο περασμένος αγώνας δεν είναι αυτός; Ω, ρε, τι μου κάνεις τώρα! Να κάτσω να τον δω λίγο; Έχω τρέλα λέμε… σχολίασε ενθουσιασμένος.
- Εννοείται, έλα!
Άφησε τα πράγματά του κοντά στην εξώπορτα και ήρθε στον καναπέ δίπλα μου. Η φρέσκια αντρική μυρωδιά του έφτασε στη μύτη μου και ανατρίχιασα. Για την υπόλοιπη μία ώρα περίπου σχολιάζαμε τον αγώνα και φαινόταν να είχε χαλαρώσει αρκετά. Η τώρα ή ποτέ.
- Δημήτρη, ήθελα να σου πω κάτι.
Κούνησε το κεφάλι καταφατικά κοιτώντας πάντα την οθόνη.
- Δημήτρη, ε... μ’ αρέσεις... πολύ!
Σιωπή. Καμία απάντηση. Ένιωθα να καίγομαι από ντροπή, δεν ήξερα τι να κάνω. Μα δε χρειάστηκε. Το χέρι του γλίστρησε στους ώμους μου και τα χείλια του ακούμπησαν τα δικά μου διστακτικά. Τα μάτια μου είχαν γουρλώσει από την έκπληξη. Το φιλί κράτησε για λίγα δευτερόλεπτα. Όταν γύρισα και τον κοίταξα, η έκφρασή του έμοιαζε με έφηβου που δίνει το πρώτο του φιλί. Χαμογελούσε αβέβαιος. Με περισσότερη σιγουριά αυτή τη φορά, έκανα την πρώτη κίνηση εγώ, και το φιλί μας κράτησε πολύ περισσότερο. Φάνηκε να χαλαρώνει κάπως, και τα χέρια του γλιστρούσαν πιο ελεύθερα πάνω μου. Η μυρωδιά του προσώπου του και η ζεστασιά των χειλιών του ήταν απερίγραπτα. Είχα αρχίσει να αγριεύω, οπότε και ανέβηκα πάνω του κανονικά, ενώ συνεχίσαμε να φιλιόμαστε. Του έβγαλα την μπλούζα, και για μεγάλη μου χαρά, είδα ότι φορούσε ένα άσπρο φανελάκι με λεπτές τιράντες. Την ίδια στιγμή, ένιωσα να γυρνά μέσα μου κάποιος διακόπτης (μιας και με τρελαίνουν τα αντρικά εσώρουχα) και άρχισα να γλείφω το σώμα του, το στήθος του με μανία -και με ασυγκράτητη στύση. Ο ίδιος είχε αρχίσει να αφήνει τον εαυτό του ελεύθερο και να το απολαμβάνει.
Σιγά-σιγά, έφτανα προς το κέντρο του ενδιαφέροντος. Σταμάτησα για λίγο και έτρεξα να σβήσω το φως του σαλονιού και να πάρω το κουτί με τα προφυλακτικά από το δωμάτιό μου. Το μόνο φως πλέον ερχόταν από την τηλεόραση. Γύρισα πίσω και συνέχισα τα προηγούμενα κατεβάζοντάς του το παντελόνι. Η καρδιά μου είχε πλέον ξεφύγει και άρχισα να τρέμω από την ένταση. Με υποδέχτηκε ένα λευκό σλιπάκι που κάλυπτε ένα φούσκωμα σαν μπάλα. Ήταν όλα όπως τα φανταζόμουν, δεν ήξερα αν θα άντεχα την ένταση.
Έπεσα κυριολεκτικά με τα μούτρα στο φούσκωμα και άρχισα να το γλύφω με μανία, νιώθοντας από κάτω το σκληρό του πέος. Εκείνος είχε αρχίσει να βογκάει σιγανά. Με αργές κινήσεις του κατέβασα το εσώρουχο και ορθώθηκε μπροστά μου αυτό που ήθελα τόσο καιρό. Ήταν περίπου 15 εκατοστά και χοντρό. Του φόρεσα αμέσως ένα προφυλακτικό και άρχισα να κάνω τις φαντασιώσεις μου πραγματικότητα. Τον έγλειφα σαν να μην υπήρχε αύριο και τα βογκητά του είχαν αρχίσει να δυναμώνουν. Άρχισε να με χαϊδεύει και μετά από λίγο να μου δίνει ρυθμό κρατώντας μου το κεφάλι. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τη μυρωδιά του και τη φωνή του με είχαν αποτρελάνει. Την ίδια στιγμή, έπαιζα και χάιδευα όλη του τη γύρω περιοχή με αποτέλεσμα να μην αντέξει πολύ ακόμα. Μου έκανε νόημα πως θα τελείωνε. Του έβγαλα βιαστικά το προφυλακτικό.
- Είσαι σίγουρος;… με ρώτησε.
- Μόνο στο πρόσωπο… απάντησα.
Έτσι κι έγινε. Το καυτό σπέρμα του άντρα των ονείρων μου κάλυπτε με ορμή όλο το πρόσωπό μου κι ο ίδιος πλέον φώναζε από την ένταση. Κράτησε για αρκετά δευτερόλεπτα όλο αυτό και μετά με ένα βαθύ μουγκρητό ικανοποίησης απλώθηκε στον καναπέ.
Έτρεξα να πλυθώ και επέστεψα στο σαλόνι.
- Σειρά μου τώρα…
του είπα παιχνιδιάρικα. Μου χαμογέλασε ζαλισμένος. Τον πήρα από το χέρι και πήγαμε στο κρεβάτι μου. Ξαπλώσαμε στο πλάι, αυτός από πίσω μου, με το φανελάκι και το σλιπ κι εγώ μπροστά, γυμνός πλέον. Έβαλα το χέρι του στο πουλί μου κι εκείνος άρχισε να μου το παίζει. Την ίδια στιγμή εγώ τριβόμουν ολόκληρος πάνω του και κυρίως πάνω στο φούσκωμά του με όλη τη δύναμη του σώματός μου. Το πήρε το μήνυμα κι άρχισε κι εκείνος να τρίβεται πάνω μου. Εγώ είχα αφεθεί ολοκληρωτικά στην ένταση της στιγμής, αναστενάζοντας και βογκώντας, νιώθοντας πιο ελεύθερος από ποτέ, στον έβδομο ουρανό.
Σε λίγα λεπτά, άρχισα να χύνω για περίπου 15 δευτερόλεπτα και ήταν ό,τι πιο ευχάριστο είχα νιώσει ποτέ. Εκείνος έφερε τα δάχτυλά του γεμάτα με το σπέρμα μου, στο στόμα μου και τον έγλειφα για αρκετή ώρα. Τελικά, με φίλησε, και με αγκάλιασε σφιχτά.
- Μείνε εδώ… του ψιθύρισα.
- Εννοείται!
Ο ύπνος μας πήρε και τους δύο πολύ γρήγορα και το πρωί ξυπνήσαμε αγκαλιά.
Συνεχίζεται…
Copyright protected OW ref: 157332
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.