Το e-mail μου είναι το:
- Όμορφε νεαρέ μου μπορώ να δω το εισιτήριο σου;
- Φυσικά!
Αμέσως του το έδωσα και τότε αυτός χαμογελώντας μου είπε:
- Ευχαριστώ! Και εύχομαι να έχεις ένα ευχάριστο ταξίδι. Ταξιδεύεις μόνος;
- Ναι. Του είπα εγώ.
- Μόλις τελειώσει ο έλεγχος τον εισιτηρίων θα ήθελες να σε κεράσω ένα καφέ;
- Οκ! Είπα εγώ.
Ήμουν μόνος και το να έχω μια παρέα ήταν ότι έπρεπε. Φυσικά δεν φανταζόμουν την συνέχεια αυτής της γνωριμίας. Καμιά ώρα αργότερα ήμουν έξω στο κατάστρωμα και κοίταζα την θάλασσα αφηρημένος. Τρόμαξα όταν κάποιο χέρι ακούμπησε την πλάτη μου ξαφνικά, και ακούγοντας μια φωνή γνώριμη που μου έλεγε ότι είχε έρθει η ώρα για εκείνο τον καφέ.
Έτσι ξαφνιασμένος που ήμουν γύρισα απότομα και τότε είδα αυτόν που είχε κάνει έλεγχο στο εισιτήριο μου και μου είχε προτείνει να με κεράσει καφέ.
- Λοιπόν τι λες; Θα πιούμε εκείνο το καφεδάκι που λέγαμε;
- Οκ!
Είπα εγώ και τον ακολούθησα νομίζοντας ότι πηγαίναμε στο μπαρ του καραβιού. Κάποια στιγμή βλέπω να περνάμε από διαδρόμους που δεν πήγαιναν οι επιβάτες παρά μόνο το πλήρωμα. Τότε τον ρώτησα που θα πάμε και εκείνος μου απάντησε ότι πάμε στην καμπίνα του γιατί ήθελε να πάρει κάτι.
Όταν φτάσαμε στην καμπίνα του και μπήκαμε μέσα αυτός μου είπε να καθίσω στο κρεβάτι του και αμέσως κλείδωσε την πόρτα. Τότε εγώ ξαφνιάστηκα και του είπα ότι θα ήθελα να φύγω από εκεί. Εκείνος ήρθε δίπλα μου και μου είπε ότι όποιος νεαρός μπαίνει στην καμπίνα του δεν φεύγει έτσι.
Άρχισα να φοβάμαι… Αυτός προσπαθούσε να με ηρεμήσει λέγοντας μου ότι θα κάνει τα πάντα για να περάσω καλά και να μου μείνει αξέχαστο αυτό το ταξίδι. Μου έβαλε ένα ουίσκι και μου είπε:
- Πιες για να χαλαρώσεις...
Ξαφνικά με ρώτησε αν έχω κάνει έρωτα ποτέ με άντρα. Του είπα «όχι». Αλλά έκανα το λάθος να του πω ότι τα δυο τελευταία χρόνια το σκεφτόμουν.
- Καλά το κατάλαβα λοιπόν από την ώρα που σε είδα ότι θα περάσουμε καλά… Μου είπε τότε. Ήρθε η ώρα να κάνεις πράξη την φαντασίωση σου.
Και σηκώθηκε όρθιος μπροστά μου, κατέβασε το παντελόνι του, μου έπιασε το κεφάλι λέγοντας μου:
- Τώρα θα αρχίσει η εκπαίδευση σου. Θα γίνεις αυτό που πραγματικά είσαι. Πουστράκι!
Και έσπρωξε με τα χέρια του το κεφάλι μου προς τον πούτσο του. Και να ήθελα να το αποφύγω δεν μπορούσα γιατί μου κρατούσε το κεφάλι με τα χέρια του πολύ δυνατά. Αλλά δεν ήθελα και να το αποφύγω. Όλο αυτό το ξαφνικό με είχε καυλώσει. Άνοιξα λοιπόν το στόμα μου και άρχισα να του γλύφω το καυλί. Αυτός μου είπε:
- Θέλω να νιώσω το καυλί μου να ακουμπάει τον λαιμό σου.
Τότε εγώ το έβαλα όλο μέσα στο στόμα και τον ρούφαγα αχόρταγα.
- Πολύ με καυλώνει που εγώ σε κάνω πουστράκι!
Έτσι μου είπε και συνέχισε να σπρώχνει το κεφάλι μου στον πούτσο του. Ξαφνικά χωρίς να καταλάβω και εγώ πως βρεθήκαμε ξαπλωμένοι και γυμνοί στο κρεβάτι του. Έβαλε σάλιο στην τρύπα μου και έπαιζε με το δάχτυλο του. Εγώ πονούσα αλλά μου άρεσε κιόλας. Αυτός το καταλάβαινε και άρχισε να προσπαθεί να βάλει δυο δάχτυλα μέσα. Εγώ τραβήχτηκα και τότε αυτός μου είπε:
- Μην τραβιέσαι. Αν τραβιέσαι με τα δάχτυλα που σου βάζω τι θα κάνεις με το καυλί μου, και τι θα κάνεις και μετά; Μου λέει.
-Τι εννοείς τι θα κάνω μετά; Τον ρώτησα εγώ γεμάτος απορία...
- Αυτό το βράδυ θα σου μείνει αξέχαστο…! Μου είπε χαμογελώντας.
Τότε με γύρισε απότομα μπρούμυτα και λέγοντας μου ότι δεν ήμασταν εκεί για λόγια έχωσε το καυλί του με δύναμη στην τρύπα μου. Εγώ φώναξα δυνατά από τον πόνο και τότε αυτός μου έκλεισε το στόμα με το χέρι του και άρχισε να με γαμάει βίαια.
- Κοίτα πούστρα, να μην φωνάζεις και να συνηθίσεις στον πόνο γρήγορα γιατί όπου να ‘ναι θα έρθουν εδώ δυο φίλοι μου και θα σε ξεκολιάσουμε στην κυριολεξία!
Πονούσα υπερβολικά αλλά μου άρεσε. Όταν μου είπε και αυτό για τους φίλους του καύλωσα τόσο πολύ που άρχισα να ξεροχύνω. Δεν πέρασε ένα τέταρτο και χτυπάει η πόρτα. Αυτός σηκώθηκε να ανοίξει και τότε μπήκαν μέσα δυο άτομα, επίσης από το πλήρωμα. Γδύθηκαν κατευθείαν και ήρθαν κοντά μου μαζί με τον άλλον φυσικά που ήδη με είχε ξεπαρθενέψει.
Τότε άρχισαν να με πηγαίνουν πίπα-κώλο. Με την σειρά και οι τρεις και για μια ώρα περίπου. Με γαμούσαν δυνατά και βίαια. Με ξεκώλιαζαν στην κυριολεξία και με πύρωναν τόσο βαθιά που ο λαιμός μου πονούσε. Η τρύπα μου είχε πλέον ανοίξει αλλά εγώ πονούσα πολύ. Κατά την διάρκεια που με πήγαιναν πίπα-κώλο μιλούσαν μεταξύ τους και έλεγαν πράγματα που με εξευτέλιζαν. Κάποια στιγμή ο πρώτος μου είπε χαμογελώντας:
- Θα σου δώσω την επιλογή πούστρα που θέλεις να πάρεις το ψωλόχυμα μας! Ελπίζω να δώσεις την σωστή απάντηση μου είπε.
Εγώ δεν μίλησα και τότε με νοήματα μεταξύ τους κάτι είπαν που εγώ δεν κατάλαβα. Με έβαλαν να ξαπλώσω ανάσκελα με δυο μαξιλάρια κάτω από το κεφάλι μου για να είναι λίγο πιο ψηλά. Ήρθαν και οι τρεις γύρω μου και άρχισαν να τον παίζουν λέγοντας μου να κάνω και εγώ το ίδιο. Όταν ήρθε η ώρα να χύσουν ένας-ένας έβαζε το καυλί του στο στόμα μου και δεν το έβγαζε από εκεί, αν πρώτα δεν κατάπινα μέχρι και την τελευταία σταγόνα.
Έχυσαν και οι τρεις με αυτόν τον τρόπο και αυτό ήταν το αποκορύφωμα τις καύλας για μένα. Την ώρα που έχυνε ο τρίτος μέσα στο στόμα μου έχυσα και εγώ. Τότε ο πρώτος που είχα γνωρίσει γύρισε και μου είπε χαρακτηριστικά:
- Ξέρεις τι σημαίνει η φράση: Τα εν οίκο μη εν δήμω;
Εγώ δεν το είχα ξανακούσει αλλά κατάλαβα κατευθείαν τι ήθελε να πει. Του είπα:
- Μην ανησυχείς. Δεν πρόκειται να μάθει κανείς τι έγινε.
- Έτσι μπράβο πουστράκι. Γιατί πουστράκι έγινες σήμερα και σε κάναμε εμείς. Και σίγουρα θα μας θυμάσαι για χρόνια.
Όταν πια το καράβι έφτασε στην ρόδο τους χαιρέτησα και κατέβηκα από το πλοίο. Επέστρεψα στον Πειραιά με το ίδιο πλοίο μετά από μέρες. Αυτή τη φορά πήγα εγώ ο ίδιος και χτύπησα την πόρτα της καμπίνας του. Αυτός μόλις με είδε χαμογέλασε και μου είπε:
- Ήρθες για επανάληψη;
- Ναι! Του είπα εγώ.
Κάθισα στο κρεβάτι του και αυτός πήρε τηλέφωνο τους άλλους δυο λέγοντας τους ότι τους έχει μια έκπληξη και ότι πρέπει να έρθουν στην καμπίνα του. Μετά από λίγο ήρθαν και με μόλις με είδαν, είπε ο ένας στους άλλους δυο:
- Όχι μόνο του άρεσε, αλλά γυρνάει Πειραιά με το ίδιο καράβι προκειμένου να ξαναφάει τις ψωλές μας!
Γέλασαν και οι τρεις και τότε άρχισαν για άλλη μια φορά να με ξεκωλιάζουν. Από τότε δεν τους έχω ξαναδεί ποτέ. Όμως δεν τους έχω ξεχάσει καθόλου. Έχουν περάσει 17 χρόνια και ακόμα θυμάμαι τα χαρακτηριστικά τους…
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.