Υπόθεση: Ο ήρωας μας πάει με τον κολλητό του να δουν ένα ροκ συγκρότημα. Γνωρίζονται με το γκρουπ και τους βοηθάνε να μεταφέρουν τα όργανα τους στις εστίες. Ανεβαίνοντας στο διαμέρισμα, η βραδιά παίρνει άλλη τροπή και εξελίσσεται σ’ ένα gay όργιο με θύμα… ποιον…;
Η ιστορία:
Ο κολλητός μου, ένας από τους λίγους που ξέρει τις προτιμήσεις μου, είχε φαγωθεί να πάμε σε μια παράσταση ενός νεανικού ροκ συγκροτήματος. Δεν ήταν τίποτε το ιδιαίτερο, μια ομάδα από παιδιά 20-22 χρονών, οι τρεις κατάγονταν από την ίδια πόλη με αυτόν και οι άλλοι δύο (ο τραγουδιστής και ο ντράμερ) σπούδαζαν στο: μουσικών σπουδών της Θεσσαλονίκης.
Την παράσταση την έκαναν στο χώρο πίσω από τη Νομική, ήταν μέσα Μαΐου άλλωστε και είχαν αρχίσει οι ζέστες. Κατά τις δέκα είχαν τελειώσει και έτσι βρεθήκαμε μια παρέα δέκα - δεκαπέντε ατόμων να κουτσοπίνουμε κάτι μπίρες και να μαλακιζόμαστε γενικώς.
Είχα σταμπάρει τον τραγουδιστή του συγκροτήματος. Ο Τόνι, ήταν μισός Ιταλός και επειδή τότε εγώ σχεδίαζα να φύγω για μεταπτυχιακό στην Ιταλία και ήθελα να εξασκήσω λίγο τη γλώσσα, πιάσαμε κουβέντα στα ιταλικά. Ήταν ένας θεός, καστανός, ψηλός, κάτι μου θύμιζε αλλά δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι…
Κάποιοι πρότειναν να πάμε για κανένα ποτό. Οι περισσότεροι είτε συμφώνησαν είτε είπαν να την κάνουν. Τα παιδιά του συγκροτήματος ζήτησαν βοήθεια για να ανεβάσουν τα όργανά τους πάνω στις Εστίες, που έμεναν. Προθυμοποιήθηκα να τους βοηθήσω εγώ, με το αυτοκίνητο, για να μην παιδεύονται όλοι.
Βάλαμε τα όργανα στο πορτμπαγκάζ και στα πίσω καθίσματα, πήρα τον Τόνι για συνοδηγό και ξεκινήσαμε. Οι άλλοι ακολουθούσαν με τα πόδια (άλλωστε είναι πολύ κοντά και το πρόβλημα είναι κυρίως η απότομη ανηφόρα). Φτάσαμε και ευτυχώς βρήκα μέρος πολύ κοντά. Ενώ τα κατεβάζαμε τον κοιτούσα συνεχώς, προσπαθώντας να θυμηθώ τι μου θυμίζει.
Τελειώναμε το κατέβασμα από το αυτοκίνητο, οι άλλοι τέσσερις πλησίαζαν, όταν ξαφνικά το θυμήθηκα… ο Φρανκ Φόρεστ, ο κύριος γαμιάς από το Σαφάρι του Καντινό (τέλεια γαλλική πορνοταινία). Αντί όμως να κρατήσω το στόμα μου κλειστό το άνοιξα:
- «Ααα ναι… Ο Φόρεστ από το Σαφάρι!!!»
- «Ναι, μου το έχουν πει κι άλλοι…», είπε και μου έκλεισε το μάτι με νόημα. «Εσένα τι σου αρέσει περισσότερο;»
Οι υπόλοιποι ήταν ήδη κοντά… φορτωθήκαμε τα όργανα και μπήκαμε μέσα. Το ένα ασανσέρ ήταν χαλασμένο έτσι στριμωχτήκαμε όλοι στο δεύτερο. Ο Τόνι όπως ήταν δίπλα μου άρχισε να με χουφτώνει στην ψύχρα.
Είχα γίνει κατακόκκινος, όταν έχωσε το χέρι του κάτω από το παντελόνι μου, ψάχνοντας την τρύπα μου, αν και είχα μπροστά μου τα κρουστά, και τον Σταμάτη, έναν από τους άλλους τέσσερις γυρισμένο πλάτη, πρέπει να κατάλαβαν τι γινόταν. Προσπάθησα να τραβηχτώ και να γυρίσω, αλλά αυτός έγινε πιο επίμονος. Με στρίμωξε περισσότερο στη γωνία και τον ένιωσα να μου χώνει το μεσαίο δάχτυλό του.
- “Calmati, nn sei qualche vergine, pss sentire quand scpat sei... fin a fnd…” (=Ηρέμησε, δεν είσαι και καμιά παρθένα, βλέπω σε έχουν γαμήσι καλά… μέχρι βάθος).
- «Τι γίνεται ρε Τόνι; Μας τα πρήξατε με τα ιταλικά!
- «Άμα σας τα πρήξαμε θα φροντίσουμε να σας τα ξεπρήξουμε… Αφήστε τα στα δωμάτιά σας και μετά ελάτε πάνω στο δικό μου για κανένα ποτάκι, έχω κάνει τις προμήθειές μου…»
Τέταρτο και πέμπτο κατεβήκαν όλοι, είχαμε μείνει οι δυο μας. Επιτέλους είχε βγάλει το χέρι του από το παντελόνι μου.
- «Λοιπόν Νασούλη, έχεις ανεβεί ποτέ στον 6ο όροφο;»
- «Εεε… όχι. Μα καλά, τι κάνεις; Χαζός είσαι; Με χουφτώνεις έτσι στην ψύχρα; Τι νομίζεις, ότι είμαι καμιά πουτάνα;»
- «Καλά ηρέμησε. Στον έκτο τα δωμάτια είναι μεγάλα, για να μένουν δύο μαζί. Εγώ σαν συγκάτοικο είχα ένα άλλο παιδί, από το Μουσικό, gay κι αυτός, μου είχε δείξει την ταινία, του άρεσε πολύ…»
- «Και τώρα αυτό πού είναι;»
- «Μένει με έναν άλλον, το δεσμό του. Το δωμάτιο το κρατάει έτσι, άμα γίνει κάτι… Βέβαια πριν κάνει δεσμό, φρόντιζα να του γεμίζω εγώ… τα κενά του…»
Είχαμε φτάσει μπροστά στο δωμάτιο. Άνοιξε και με έβαλε μέσα. Ήταν όντως αρκετά μεγάλο και είχε και μπάνιο. Μου έβαλε ένα ποτό και μου είπε να χαλαρώσω, πλάκα έκανε. Σε λίγο φάνηκαν και οι υπόλοιποι. Ο Σταμάτης, ο μικρότερος του γκρουπ, τυπικός ροκάκιας, με χαίτη, χαλκάδες και σκισμένα τζιν άρχισε την γκρίνια…
- «Άντε ρε μαλάκες! Εδώ θα τη βγάλουμε; Άντε, πάμε σε κανένα μπαρ να δούμε και κανένα μουνί…»
Ένιωσα τα βλέμματα των άλλων πάνω μου. Ο Τόνι σαν να τους έκανε νεύμα να προχωρήσουν, οπότε ο ντράμερ (Γιάννης) μου χαϊδεύει το σβέρκο.
- «Το παιδί έχει καύλες. Τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό;»
Προσπάθησα να απομακρυνθώ, όταν με ένα δυνατό χτύπημα βρέθηκα στο πάτωμα.
- «Προ ολίγου σου είχε χώσει ολόκληρο χέρι και καθόσουν σαν την κοτούλα, τώρα μη μας κάνεις την παρθένα. Εμείς είμαστε φιλαράκια και τα μοιραζόμαστε όλα. Μιας και το μικρό έχει καύλες, θα το φροντίσεις εσύ. Ευκαιρία είναι να μάθει τις χαρές του κώλου…»
Όπως ήμουν πεσμένος κάτω, προσπάθησα να σηκωθώ και να φύγω, όμως η πόρτα ήταν κλειδωμένη από μέσα. Ο Σταμάτης, που είχε μπει στο νόημα κι ένας άλλος, με άρπαξαν και με έριξαν ξανά κάτω. Με κρατούσαν από τα χέρια και ήρθε ο Κώστας, αρμόνιο, ένας τύπος τετράγωνος, 1.80 ύψος, γύρω στα 90 κιλά, με πολύ φουσκωμένους μύες, με άρπαξε απ’ τα μαλλιά και με έφερε μέχρι τον καναπέ που καθόταν. Έχωσε το κεφάλι μου ανάμεσα στα γόνατά του, δίνοντας σήμα στους άλλους να μου βγάλουν τα ρούχα. Όταν τελείωσαν με γύρισε και με έβαλε να γονατίσω…
- «Μικρέ, σου έχουν πάρει άλλη φορά τσιμπούκι;»
- «Όχι».
- «Ωραία! Θα είσαι ο πρώτος. Κι εσύ παλιόπουστρα πρόσεξε… αν δεν τον ικανοποιήσεις θα τιμωρηθείς αυστηρά!»
Ο μικρός ροκάκιας κατέβασε το παντελόνι του και μου έχωσε το μισοκαυλωμένο μαρκούτσι του στο στόμα. Με άρπαξε απ’ το κεφάλι και άρχισε να μου γαμάει το στόμα, ενώ οι άλλοι δίπλα γελούσαν και σφύριζαν με το θέαμα…
- «Έτσι Στάμο. Μπράβο Στάμο! Χώσ’ το μέχρι τις αμυγδαλές. Έτσι… βάλε και τ’ αρχίδια».
Την ίδια ώρα ο Κώστας, έτσι όπως ήμουν γονατισμένος μπροστά του, άρχισε να μου ψαχουλεύει την τρύπα. Άρχισε να σφυρίζει με θαυμασμό και αρπάζοντας με απ’ τα μαλλιά ελευθέρωσε το στόμα μου από το καυλί του άλλου, που είχε αρχίσει να φουσκώνει επικίνδυνα…
- «Δε μου λες πούστρα, έχεις μόνιμο γαμιά ή είσαι ελευθέρας βοσκής;»
- «Αυτόν τον καιρό είμαι μόνος».
Με χτύπησε με δύναμη στα καπούλια.
- «Με δουλεύεις μωρή ξεφτιλισμένη; Η κωλάρα σου πήρε τρία δάχτυλα με την μία! Πώς τη βρίσκεις, με κανένα πλαστικό;»
«Όχι. Προχθές πήγα σε ένα μπαρ και παρήγγειλα τον σερβιτόρο…»
Μου χώνει τέσσερα δάχτυλα μέσα…
- «Και ήταν καλός γαμιάς ο σερβιτόρος; Σε περιποιήθηκε καλά;»
- «Αααχ, τον είχε πολύ μεγάλο, 22 πόντους! Ήταν και Αλβανός. Είχε κάνει περιτομή και το κεφαλάκι ήταν τεράστιο. Ευτυχώς έχυσε αμέσως…!»
- «Καλά μωρή ξεφτιλισμένη, μέχρι και Αλβανοί σε γαμάνε; Τουλάχιστον καπότα έβαλε;»
- «Ναι…»
Δεν πρόλαβα να τελειώσω τη φράση κι ο Σταμάτης μου ξανάχωσε το καυλί του ασυγκράτητος. Ήταν τόσο βίαιος, καυλωμένος και άσχετος στα τσιμπούκια που κόντευε να με πνίξει. Ευτυχώς τον συγκρατούσαν που και που οι άλλοι. Τέτοιο πράγμα δεν είχα ξαναδεί!
Ο μικρός είχε ένα παλούκι μακρύ όσο και το κεφάλι μου, ίσα με 25 πόντους, και συνεχώς μεγάλωνε κι άλλο… τόσο χοντρό που μόλις μπορούσε να κλειστεί στη χούφτα μου, 4-5 πόντους διάμετρο. Κόντευε να μου σκίσει το στόμα για να το βάλει μέσα, και φαινόταν να μεγαλώνει κι άλλο…
- «Ρε μαλάκα, τι μαρκούτσι είναι αυτό; Μέχρι πού θα φτάσει;», ρώτησε ο Τόνι, που παρακολουθούσε από το διπλανό κρεβάτι.
- «Αααχ… 32 πόντους, το ‘χω μετρήσει…»
- «Και καλά… βρέθηκε ποτέ γυναίκα να σου κάτσει;»
- «Όχι. Ααχ… μόνο κάτι πουτάνες κι αυτές με το ζόρι. Έχω τρελαθεί στη μαλακία!»
- «Έπρεπε να σε είχε ο συγκάτοικός μου. Κάθε μέρα θα γαμούσες!»
Εγώ κόντευα να πνιγώ, είχα κοκκινίσει και έτρεχαν δάκρυα. Προσπαθούσα να ελευθερωθώ, αλλά ίσα που με άφηνα να πάρω μισή ανάσα πριν ξαναρχίσει.
- «Και πόσες φορές αντέχεις να χύσεις;»
- «Δυο - τρεις στις τρελές τις καύλες».
Πλησίασε και έκανε τον απομάκρυνε. Το παλούκι του ανέμιζε στον αέρα, σαν το ρόπαλο του Ηρακλή. Έκανε νόημα στον Κώστα και τον Γιάννη να τον συγκρατήσουν και με πήγε στο μπάνιο.
- «Πλύσου. Στο ντουλάπι έχει και μια αλοιφή του άλλου. Βάλε κι έλα γρήγορα!»
Πλύθηκα στο άψε σβήσε, έβαλα την αλοιφή, πήρα και το κουτάκι και βγήκα. Και οι πέντε ήταν γυμνοί, να παίζουν τα καυλιά τους και να με περιμένουν… Ξεροκατάπια. Πώς θα τους βόλευα όλους αυτούς;
Συνεχίζεται...
Την παράσταση την έκαναν στο χώρο πίσω από τη Νομική, ήταν μέσα Μαΐου άλλωστε και είχαν αρχίσει οι ζέστες. Κατά τις δέκα είχαν τελειώσει και έτσι βρεθήκαμε μια παρέα δέκα - δεκαπέντε ατόμων να κουτσοπίνουμε κάτι μπίρες και να μαλακιζόμαστε γενικώς.
Είχα σταμπάρει τον τραγουδιστή του συγκροτήματος. Ο Τόνι, ήταν μισός Ιταλός και επειδή τότε εγώ σχεδίαζα να φύγω για μεταπτυχιακό στην Ιταλία και ήθελα να εξασκήσω λίγο τη γλώσσα, πιάσαμε κουβέντα στα ιταλικά. Ήταν ένας θεός, καστανός, ψηλός, κάτι μου θύμιζε αλλά δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι…
Κάποιοι πρότειναν να πάμε για κανένα ποτό. Οι περισσότεροι είτε συμφώνησαν είτε είπαν να την κάνουν. Τα παιδιά του συγκροτήματος ζήτησαν βοήθεια για να ανεβάσουν τα όργανά τους πάνω στις Εστίες, που έμεναν. Προθυμοποιήθηκα να τους βοηθήσω εγώ, με το αυτοκίνητο, για να μην παιδεύονται όλοι.
Βάλαμε τα όργανα στο πορτμπαγκάζ και στα πίσω καθίσματα, πήρα τον Τόνι για συνοδηγό και ξεκινήσαμε. Οι άλλοι ακολουθούσαν με τα πόδια (άλλωστε είναι πολύ κοντά και το πρόβλημα είναι κυρίως η απότομη ανηφόρα). Φτάσαμε και ευτυχώς βρήκα μέρος πολύ κοντά. Ενώ τα κατεβάζαμε τον κοιτούσα συνεχώς, προσπαθώντας να θυμηθώ τι μου θυμίζει.
Τελειώναμε το κατέβασμα από το αυτοκίνητο, οι άλλοι τέσσερις πλησίαζαν, όταν ξαφνικά το θυμήθηκα… ο Φρανκ Φόρεστ, ο κύριος γαμιάς από το Σαφάρι του Καντινό (τέλεια γαλλική πορνοταινία). Αντί όμως να κρατήσω το στόμα μου κλειστό το άνοιξα:
- «Ααα ναι… Ο Φόρεστ από το Σαφάρι!!!»
- «Ναι, μου το έχουν πει κι άλλοι…», είπε και μου έκλεισε το μάτι με νόημα. «Εσένα τι σου αρέσει περισσότερο;»
Οι υπόλοιποι ήταν ήδη κοντά… φορτωθήκαμε τα όργανα και μπήκαμε μέσα. Το ένα ασανσέρ ήταν χαλασμένο έτσι στριμωχτήκαμε όλοι στο δεύτερο. Ο Τόνι όπως ήταν δίπλα μου άρχισε να με χουφτώνει στην ψύχρα.
Είχα γίνει κατακόκκινος, όταν έχωσε το χέρι του κάτω από το παντελόνι μου, ψάχνοντας την τρύπα μου, αν και είχα μπροστά μου τα κρουστά, και τον Σταμάτη, έναν από τους άλλους τέσσερις γυρισμένο πλάτη, πρέπει να κατάλαβαν τι γινόταν. Προσπάθησα να τραβηχτώ και να γυρίσω, αλλά αυτός έγινε πιο επίμονος. Με στρίμωξε περισσότερο στη γωνία και τον ένιωσα να μου χώνει το μεσαίο δάχτυλό του.
- “Calmati, nn sei qualche vergine, pss sentire quand scpat sei... fin a fnd…” (=Ηρέμησε, δεν είσαι και καμιά παρθένα, βλέπω σε έχουν γαμήσι καλά… μέχρι βάθος).
- «Τι γίνεται ρε Τόνι; Μας τα πρήξατε με τα ιταλικά!
- «Άμα σας τα πρήξαμε θα φροντίσουμε να σας τα ξεπρήξουμε… Αφήστε τα στα δωμάτιά σας και μετά ελάτε πάνω στο δικό μου για κανένα ποτάκι, έχω κάνει τις προμήθειές μου…»
Τέταρτο και πέμπτο κατεβήκαν όλοι, είχαμε μείνει οι δυο μας. Επιτέλους είχε βγάλει το χέρι του από το παντελόνι μου.
- «Λοιπόν Νασούλη, έχεις ανεβεί ποτέ στον 6ο όροφο;»
- «Εεε… όχι. Μα καλά, τι κάνεις; Χαζός είσαι; Με χουφτώνεις έτσι στην ψύχρα; Τι νομίζεις, ότι είμαι καμιά πουτάνα;»
- «Καλά ηρέμησε. Στον έκτο τα δωμάτια είναι μεγάλα, για να μένουν δύο μαζί. Εγώ σαν συγκάτοικο είχα ένα άλλο παιδί, από το Μουσικό, gay κι αυτός, μου είχε δείξει την ταινία, του άρεσε πολύ…»
- «Και τώρα αυτό πού είναι;»
- «Μένει με έναν άλλον, το δεσμό του. Το δωμάτιο το κρατάει έτσι, άμα γίνει κάτι… Βέβαια πριν κάνει δεσμό, φρόντιζα να του γεμίζω εγώ… τα κενά του…»
Είχαμε φτάσει μπροστά στο δωμάτιο. Άνοιξε και με έβαλε μέσα. Ήταν όντως αρκετά μεγάλο και είχε και μπάνιο. Μου έβαλε ένα ποτό και μου είπε να χαλαρώσω, πλάκα έκανε. Σε λίγο φάνηκαν και οι υπόλοιποι. Ο Σταμάτης, ο μικρότερος του γκρουπ, τυπικός ροκάκιας, με χαίτη, χαλκάδες και σκισμένα τζιν άρχισε την γκρίνια…
- «Άντε ρε μαλάκες! Εδώ θα τη βγάλουμε; Άντε, πάμε σε κανένα μπαρ να δούμε και κανένα μουνί…»
Ένιωσα τα βλέμματα των άλλων πάνω μου. Ο Τόνι σαν να τους έκανε νεύμα να προχωρήσουν, οπότε ο ντράμερ (Γιάννης) μου χαϊδεύει το σβέρκο.
- «Το παιδί έχει καύλες. Τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό;»
Προσπάθησα να απομακρυνθώ, όταν με ένα δυνατό χτύπημα βρέθηκα στο πάτωμα.
- «Προ ολίγου σου είχε χώσει ολόκληρο χέρι και καθόσουν σαν την κοτούλα, τώρα μη μας κάνεις την παρθένα. Εμείς είμαστε φιλαράκια και τα μοιραζόμαστε όλα. Μιας και το μικρό έχει καύλες, θα το φροντίσεις εσύ. Ευκαιρία είναι να μάθει τις χαρές του κώλου…»
Όπως ήμουν πεσμένος κάτω, προσπάθησα να σηκωθώ και να φύγω, όμως η πόρτα ήταν κλειδωμένη από μέσα. Ο Σταμάτης, που είχε μπει στο νόημα κι ένας άλλος, με άρπαξαν και με έριξαν ξανά κάτω. Με κρατούσαν από τα χέρια και ήρθε ο Κώστας, αρμόνιο, ένας τύπος τετράγωνος, 1.80 ύψος, γύρω στα 90 κιλά, με πολύ φουσκωμένους μύες, με άρπαξε απ’ τα μαλλιά και με έφερε μέχρι τον καναπέ που καθόταν. Έχωσε το κεφάλι μου ανάμεσα στα γόνατά του, δίνοντας σήμα στους άλλους να μου βγάλουν τα ρούχα. Όταν τελείωσαν με γύρισε και με έβαλε να γονατίσω…
- «Μικρέ, σου έχουν πάρει άλλη φορά τσιμπούκι;»
- «Όχι».
- «Ωραία! Θα είσαι ο πρώτος. Κι εσύ παλιόπουστρα πρόσεξε… αν δεν τον ικανοποιήσεις θα τιμωρηθείς αυστηρά!»
Ο μικρός ροκάκιας κατέβασε το παντελόνι του και μου έχωσε το μισοκαυλωμένο μαρκούτσι του στο στόμα. Με άρπαξε απ’ το κεφάλι και άρχισε να μου γαμάει το στόμα, ενώ οι άλλοι δίπλα γελούσαν και σφύριζαν με το θέαμα…
- «Έτσι Στάμο. Μπράβο Στάμο! Χώσ’ το μέχρι τις αμυγδαλές. Έτσι… βάλε και τ’ αρχίδια».
Την ίδια ώρα ο Κώστας, έτσι όπως ήμουν γονατισμένος μπροστά του, άρχισε να μου ψαχουλεύει την τρύπα. Άρχισε να σφυρίζει με θαυμασμό και αρπάζοντας με απ’ τα μαλλιά ελευθέρωσε το στόμα μου από το καυλί του άλλου, που είχε αρχίσει να φουσκώνει επικίνδυνα…
- «Δε μου λες πούστρα, έχεις μόνιμο γαμιά ή είσαι ελευθέρας βοσκής;»
- «Αυτόν τον καιρό είμαι μόνος».
Με χτύπησε με δύναμη στα καπούλια.
- «Με δουλεύεις μωρή ξεφτιλισμένη; Η κωλάρα σου πήρε τρία δάχτυλα με την μία! Πώς τη βρίσκεις, με κανένα πλαστικό;»
«Όχι. Προχθές πήγα σε ένα μπαρ και παρήγγειλα τον σερβιτόρο…»
Μου χώνει τέσσερα δάχτυλα μέσα…
- «Και ήταν καλός γαμιάς ο σερβιτόρος; Σε περιποιήθηκε καλά;»
- «Αααχ, τον είχε πολύ μεγάλο, 22 πόντους! Ήταν και Αλβανός. Είχε κάνει περιτομή και το κεφαλάκι ήταν τεράστιο. Ευτυχώς έχυσε αμέσως…!»
- «Καλά μωρή ξεφτιλισμένη, μέχρι και Αλβανοί σε γαμάνε; Τουλάχιστον καπότα έβαλε;»
- «Ναι…»
Δεν πρόλαβα να τελειώσω τη φράση κι ο Σταμάτης μου ξανάχωσε το καυλί του ασυγκράτητος. Ήταν τόσο βίαιος, καυλωμένος και άσχετος στα τσιμπούκια που κόντευε να με πνίξει. Ευτυχώς τον συγκρατούσαν που και που οι άλλοι. Τέτοιο πράγμα δεν είχα ξαναδεί!
Ο μικρός είχε ένα παλούκι μακρύ όσο και το κεφάλι μου, ίσα με 25 πόντους, και συνεχώς μεγάλωνε κι άλλο… τόσο χοντρό που μόλις μπορούσε να κλειστεί στη χούφτα μου, 4-5 πόντους διάμετρο. Κόντευε να μου σκίσει το στόμα για να το βάλει μέσα, και φαινόταν να μεγαλώνει κι άλλο…
- «Ρε μαλάκα, τι μαρκούτσι είναι αυτό; Μέχρι πού θα φτάσει;», ρώτησε ο Τόνι, που παρακολουθούσε από το διπλανό κρεβάτι.
- «Αααχ… 32 πόντους, το ‘χω μετρήσει…»
- «Και καλά… βρέθηκε ποτέ γυναίκα να σου κάτσει;»
- «Όχι. Ααχ… μόνο κάτι πουτάνες κι αυτές με το ζόρι. Έχω τρελαθεί στη μαλακία!»
- «Έπρεπε να σε είχε ο συγκάτοικός μου. Κάθε μέρα θα γαμούσες!»
Εγώ κόντευα να πνιγώ, είχα κοκκινίσει και έτρεχαν δάκρυα. Προσπαθούσα να ελευθερωθώ, αλλά ίσα που με άφηνα να πάρω μισή ανάσα πριν ξαναρχίσει.
- «Και πόσες φορές αντέχεις να χύσεις;»
- «Δυο - τρεις στις τρελές τις καύλες».
Πλησίασε και έκανε τον απομάκρυνε. Το παλούκι του ανέμιζε στον αέρα, σαν το ρόπαλο του Ηρακλή. Έκανε νόημα στον Κώστα και τον Γιάννη να τον συγκρατήσουν και με πήγε στο μπάνιο.
- «Πλύσου. Στο ντουλάπι έχει και μια αλοιφή του άλλου. Βάλε κι έλα γρήγορα!»
Πλύθηκα στο άψε σβήσε, έβαλα την αλοιφή, πήρα και το κουτάκι και βγήκα. Και οι πέντε ήταν γυμνοί, να παίζουν τα καυλιά τους και να με περιμένουν… Ξεροκατάπια. Πώς θα τους βόλευα όλους αυτούς;
Συνεχίζεται...
(Copyright protected OW ref: 8572)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.