Η δική μου γνώμη για τη συγκεκριμένη γυναίκα είναι πως όντως ήταν Ελληνίδα. Τι σημαίνει αυτό; Ήταν χριστιανή ορθόδοξη, πίστευε στη δημοκρατία, στη φιλοπατρία, στον πολιτισμό. Στην ανέφερα γιατί ποτέ δε θα δεις τη ζωή της σε κινηματογραφικές αίθουσες ή στην τηλεόραση!
Η Ελλάδα αν και μικρή σε μέγεθος χώρα είναι μέσα στις δέκα πρώτες χώρες με το μεγαλύτερο μήκος ακτογραμμών, εξ αιτίας των πάνω από 6000 νησιών της. Λένε πως η πιο όμορφη παραλία της χώρας είναι στο Ελαφονήσι της Κρήτης. Τα θρυμματισμένα κοχύλια δίνουν τυρκουάζ ή ροζ (για όσους δεν αναγνωρίζουν χρώματα) απόχρωση στην αμμουδιά της χερσονήσου. Εγώ προσωπικά προτιμώ την παραλία της Βοϊδοκοιλιάς που βρίσκεται βορειοανατολικά από τη νήσο Σφακτηρία, στη Μεσσηνία της Πελοποννήσου, λίγα χιλιόμετρα βόρεια από την Πύλο. Λέγεται κατά τον Όμηρο πως σε αυτήν την παραλία προσάραξε το καράβι του Τηλεμάχου όταν πήγε να επισκεφθεί το Νέστορα και το Μενέλαο.
Στις αρχές Ιουνίου αυτού του έτους, επισκέφθηκα ξανά αυτήν την περιοχή. Είχα κανονίσει να διαμείνω για τέσσερις μέρες σε ενοικιαζόμενα δωμάτια στην τοποθεσία Ναυαρίνο. Παλιότερα απολάμβανα να εκθειάζω το σώμα μου στις παραλίες, αλλά το παιχνίδι είχε καταντήσει βαρετό. Έτσι πλέον απέφευγα τις συγκεντρωμένες μάζες και βολευόμουν σε πιο απομακρυσμένους χώρους από το πλήθος. Φυσικά λόγω του ιού, δεν υπήρχε ακόμα μεγάλη τουριστική κίνηση στην περιοχή.
Κάθε πρωί που ξημέρωνε φορούσα τα αθλητικά μου παπούτσια, έβαζα ένα μικρό σακίδιο στους ώμους και έτρεχα την απόσταση για την παραλία. Διάλεγα μια συγκεκριμένη θέση στην αμμουδιά για να αραδιάσω τα συμπράγκαλα, κοντά στη σπηλιά του Νέστορα. Κατόπιν ξεκουραζόμουν για μια ώρα κάτω από τον ήλιο και εν συνεχεία κολυμπούσα τη σχετικά μικρή απόσταση για τη Σφακτηρία. Επέστρεφα κάμποσες ώρες αργότερα πίσω στη θέση μου και έκανα ηλιοθεραπεία.
Η προτελευταία μέρα της διαμονής μου είχε κυλήσει ουσιαστικά με τον ίδιο τρόπο έως τη στιγμή που έπλεκα (πλέκω-κολυμπώ είναι ας πούμε ένα συνδυαστικό είδος κολύμβησης μεταξύ πρόσθιου και ελεύθερου στυλ) για το νησί. Στα μισά της απόστασης μια μικρή βενζινοκίνητη βάρκα-καΐκι με πλησίασε. Πάνω στη βάρκα ήταν ο καπετάνιος και καμιά δεκαριά τουρίστες. Από απόσταση δεκαπέντε μέτρων μου φώναξαν αν είμαι καλά. Τους έκανα σήμα με τον αντίχειρα και περίμενα να διασχίσουν τη θάλασσα. Στη συνέχεια ακολούθησα τη διαδρομή μου.
Όταν έφτασα στη νήσο και αφού έκανα το καθιερωμένο τέντωμα για να χαλαρώσω, είδα τους τουρίστες που είχαν αποβιβαστεί να εξετάζουν το μνημείο του κόμη Σανταρόζα, ενός Ιταλού διάσημου φιλέλληνα που πέθανε στο νησί πολεμώντας ενάντια στο στόλο του Ιμπραήμ, ενώ άλλοι (πχ Μαυροκορδάτος) επέλεξαν να φύγουν.
Σταγόνες από τη θάλασσα κυλούσαν πάνω στο κορμί και άθελα μου τεντώθηκα, πράγμα που έκανε τους πάντες να στραφούν προς το μέρος μου. Ένα πλαστικό μπουκάλι με νερό έπεσε από τα χέρια ενός νεαρού και το στόμα του παρέμεινε ανοιχτό σα χάνος.
- Chiudi la bocca! Nessuna mosca entrera… του είπα. (Κλείσε το στόμα, θα μπει καμιά μύγα)
- Scusi signorina… απάντησε και το έκλεισε. Νuotato dalla riva; (Κολύμπησες από την ακτή)
Έγνεψα καταφατικά. Τους άφησα να ξεναγηθούν και ξάπλωσα σε ένα από τα βράχια που ήταν λαξευμένο και γυαλισμένο λες και ήταν επίτηδες για αυτό το λόγο. Το γαλάζιο μου μαγιό- μπικίνι στέγνωνε αργά κάτω από τις ακτίνες του ελληνικού ήλιου. Ο νεαρός Ιταλός με προσέγγισε λίγο πριν αποχωρήσουν.
- Ήθελα να ζητήσω συγγνώμη εκ νέου, μου είπε.
- Δεκτή… του απάντησα σχεδόν ψυχρά και σηκώθηκα. Πήγαινε να προλάβεις το καΐκι σου.
Μισό λεπτό αργότερα κολυμπούσα πίσω στην ακτή. Η κεντρική παραλία είχε γεμίσει με λουόμενους, αλλά κανείς δεν είχε πλησιάσει στο σημείο που είχα αφήσει τα πράγματά μου. Πήρα την πετσέτα μου και σκουπιζόμουν, όταν εντόπισα ίχνη στην αμμουδιά που οδηγούσαν στο σπήλαιο. Χαμογέλασα σαρκαστικά στο πουθενά. Φόρεσα το σορτσάκι μου, τα παπούτσια μου και τη μακό φανέλα και κινήθηκα προς την κατεύθυνση του Ναυαρίνο. Οκτώ βήματα αργότερα σταμάτησα. Έκανα μεταβολή και ακολούθησα τα χνάρια προς τη σπηλιά. Αν έχεις καλή φαντασία και κλείσεις λίγο τα μάτια σου, κοιτώντας από περίπου δέκα μέτρα απόσταση την είσοδο, θα μπορούσες να παρομοιάσεις το στόμιο με αιδοίο! Πλησιάζοντας άκουσα γυναικεία βογκητά και τον εξής διάλογο:
- Γάμα με πιο γρήγορα μωρό μου!
- Σου αρέσει να σου γαμάω το μουνί στη φύση; Καυλώνεις μωρή καυλιάρα!
- Ναι… μου αρέσει! Έτσι! Πιο γρήγορα άντρα μου.
- Στάζει το μουνί σου καύλα μου!
- Για σένα!
- Με έχεις καυλώσει! Θα χύσω!
- Περίμενε να τελειώσω μωρό μου!
- Δεν αντέχω καύλα μου! Έλα να τα πιείς!
- Ουφ…
Σκέφτηκα πως είναι λογικό! Λες και δεν υπάρχουν άλλες λέξεις στην ελληνική γλώσσα. Ο τύπος μόνο μια ήξερε να χρησιμοποιεί. Κοίταξα προς το μέρος τους πλησιάζοντας αργά και αθόρυβα. Η κοπέλα είχε γονατίσει και του ρουφούσε την πούτσα, ενώ έτριβε την κλειτορίδα της. Εκείνος βογκούσε και κραύγαζε ότι χύνει. Μερικές ανάσες αργότερα και αφού η κοπέλα κατάπιε τα υγρά του, τον παρακάλεσε να τη γλείψει για να τελειώσει.
- Ωχ καύλα μου… της είπε. Δε μπορώ τώρα που ξεκαύλωσα!
Αυτό ήταν! Θύμωσα για ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου, αλλά κατόπιν ηρέμησα και είπα:
- Αν δε σε πειράζει, εγώ θα γλείψω το ροδαλό και καλοσχηματισμένο αιδοίο σου. Σε άκουσα να βογκάς νωρίτερα και ερεθίστηκα μόνο με τον ήχο της φωνής σου!
Ο άντρας κούμπωσε στα γρήγορα το παντελόνι του και με λοξοκοιτούσε. Τα μάγουλα της κοπέλας κοκκίνισαν ελαφρώς. Εγώ πλησίαζα προς το μέρος τους.
- Είσαι λεσβ...
πήγε να πει ο άντρας όταν του έριξα ένα σχεδόν απειλητικό βλέμμα που τον έκανε να κλείσει το στόμα του.
- Είμαι ένα άτομο που επιθυμεί να ολοκληρώσει αυτό που δεν κατάφερες, του είπα και στράφηκα προς τη γυναίκα. Μη ντρέπεσαι καλή μου! Έχεις πανέμορφο σώμα, χαμόγελο και καταπληκτική φωνή. Πολύ λαχταρώ να γευτώ το νέκταρ που πηγάζει από την ήβη σου.
Γονάτισα ανάμεσα στα πόδια της και τα χείλη μου αγκάλιασαν το ξυρισμένο μουνάκι της. Η γλώσσα μου πετάχτηκε και χάιδεψε την κλειτορίδα της. Υγρά κυλούσαν από μέσα της. Με τα δάχτυλα μου άνοιξα τα εξωτερικά χείλη και βύθισα τη γλώσσα μου βαθιά μέσα της. Εκείνη αναστέναξε πιο δυνατά και όταν άρχισα να της γλείφω τα εσωτερικά τοιχώματα με μαεστρία, μου έπιασε το κεφάλι για να στηριχθεί και ξεκίνησε να κορυφώνει αναστενάζοντας ηδονικά. Ο τύπος που ήταν μερικά μέτρα μακριά μας στεκόταν ασάλευτος. Τα λεπτά ντελικάτα πόδια της έτρεμαν και πέρασα το δεξί μου χέρι πίσω της για να τα συγκρατήσω. Μέσα από γλείψιμο, πλατάγισμα και ρούφηγμα της είπα:
- Έχεις απίθανη γεύση και άρωμα. Σαν γινωμένο αχλάδι! Ουάου!
Εξακολούθησα να επικεντρώνομαι στο είναι της κι εκείνη με αντάμειψε με μεγάλες ποσότητες των υγρών της. Πέρασε κοντά ένα τέταρτο όταν ανασηκώθηκα και τη φίλησα με πάθος στο στόμα. Εκείνη ήταν σαστισμένη, αλλά πλήρως ικανοποιημένη!
- Στο χέρι σου είναι να τον διδάξεις να σε προσκυνάει εκεί κάτω ομορφιά μου, της είπα. Αλλιώς υπάρχουν και αλλού αχλαδιές στην περίπτωση σου…
Η κοπέλα είχε μείνει σαστισμένη και ζαλισμένη στο ίδιο σημείο αφότου απομακρύνθηκα. Κοντά στην είσοδο της σπηλιάς συνάντησα το τουριστικό γκρουπ της Σφακτηρίας. Τους σταμάτησα για κάμποσα λεπτά, για να δώσω χρόνο στην κοπέλα να συμμαζευτεί. Ο νεαρός Ιταλός αποπειράθηκε να με γοητεύσει, αλλά δεν είχα καμία όρεξη να δεχτώ φλερτ.
Όταν αργά το απόγευμα γύρισα στο δωμάτιο που νοίκιαζα, χρησιμοποίησα το τηλέφωνο για να κλείσω εισιτήρια από Πάτρα για Μπάρι. Δεν επιθυμούσα να επισκεφθώ τον αγαπημένο Ιανό μιας και θα το έκανα αργότερα τον Αύγουστο. Συγκέντρωσα τη σκέψη μου στην κοπέλα και το άρωμα της. Ένοιωσα πως επιτέλους είχε πείσει τον άντρα να επισκέπτεται την περιοχή της, αν και ποτέ δε θα κορύφωνε τόσο μαγικά όσο με εμένα. Παρόλα αυτά η συνάντηση μας είχε αποδειχθεί ευτυχής για εκείνη.
© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151221221S005
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.