Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Υπόθεση: Η σχέση νύφης και πεθεράς δεν είναι πάντα γεμάτη εντάσεις, κρύβει όμορφες και τρυφερές στιγμές...

Το πρώτο μας καλοκαίρι αρραβωνιασμένοι με το Νίκο και αποφασίσαμε να περάσουμε μερικές ημέρες στο εξοχικό τους στην Καβάλα με τους γονείς του. Είμαι 26χρονών και ο Νίκος μου είναι 32. Η σχέση μας μπορώ να πω είναι πολύ καλή, υπάρχει επικοινωνία, μερικές προστριβές, αλλά όταν υπάρχει αγάπη και κατανόηση, όλα ξεπερνιούνται. Και στο ερωτικό κομμάτι επίσης πολύ καλά, νοιώθουμε άνετα και η ερωτική μας ζωή είναι γεμάτη. Είναι όμως γεμάτη; Αναρωτήθηκα μερικές μέρες αργότερα, είμαι σίγουρη ότι το ίδιο θα αναρωτηθείτε και εσείς διαβάζοντας την ιστορία μου μέχρι τέλους.

Οι γονείς του Νίκου είναι 64 ο κ. Γιώργος και 61 η κ. Μαρία. Γερασμένος λιγάκι εκείνος, αλλά η πεθερά μου αδύνατη και πολύ περιποιημένη. Χαρούμενοι άνθρωποι και καλοσυνάτοι. Με υποδέχτηκαν στο σπίτι τους και μου άνοιξαν τις καρδιές τους σχεδόν αμέσως. Έτσι λοιπόν, ένα πρωινό του Ιούλη κατεβήκαμε στην αγορά με την κ. Μαρία να πάρουμε μαγιό, αντηλιακά και μάλλον κάποιες πετσέτες. Κοιτάζοντας τις βιτρίνες, μπήκαμε σε κάποια μαγαζιά, καταλήξαμε σε ένα και αφού διαλέξαμε από 2-3 μαγιό πήγαμε προς τα παραβάν για να τα δοκιμάσουμε. Πρώτη μπήκε η κ. Μαρία. Σε 2 λεπτά την άκουσα να με φωνάζει να μπω μέσα να τη βοηθήσω. Τραβώντας την κουρτίνα έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Είχε φορέσει το κάτω μέρος, ένα κόκκινο της φωτιάς μπικίνι και με γυρισμένη την πλάτη γύρισε το κεφάλι της και μου είπε:

-    Ναταλία, το δένεις σε παρακαλώ;

Ευτυχώς η αμηχανία κράτησε 2 δεύτερα, αλλά αρκετά για να το αντιληφθεί.

-    Έπαθες κάτι με ρώτησε και το χαμογελάκι της πρόδιδε ότι κατάλαβε τι έγινε.

-    Όχι, όχι…

βιάστηκα να απαντήσω και η αμηχανία μου ξαναφάνηκε. Αφού τη βοήθησα να δέσει το σουτιέν έκανα λίγο πίσω να την κοιτάξω. Αδύνατο κορμί, στήθος μεγαλούτσικο, έχει κοιλίτσα, πόδια λεπτά. Κρατιέται καλά για την ηλικία της σκέφτηκα και ένοιωσα ένα μυρμήγκιασμα ανάμεσα στα πόδια μου και το στήθος να σκληραίνει. Μου άρεσε η εικόνα της, ελκυστική γυναίκα, πως να είναι άραγε στο κρεβάτι της σκέφτηκα.

-    Πως σου φαίνεται Ναταλία;… ρώτησε.

-    Πολύ καλό, της απάντησα, είστε σέξι γυναίκα…

της είπα φροντίζοντας να μην βιαστώ αυτή τη φορά να απαντήσω.

-    Έλα βάλε και το δικό σου με παρότρυνε. Αν χρειαστεί να σε βοηθήσω κι εγώ μου είπε.

Ένοιωσα τον κόσμο να χάνεται. Σάστισα αφού δεν περίμενα τέτοια εξέλιξη.

-    Πως... θα περάσετε έξω;…

κατάφερα να ψιθυρίσω. Χαμογέλασε και πλησιάζοντας προς το μέρος μου απάντησε μονολεκτικά «όχι». Αμέσως μετά κάθισε στην καρέκλα απέναντι και είπε:

-    Περιμένω Ναταλία.

Κόντεψα να λιποθυμήσω, ένταση, κοκκίνισμα, τρέμουλο, το στήθος μου πέτρα, υγρά κάτω χαμηλά, ερωτισμός. Μα όλα μαζί έτσι απότομα; Δευτερόλεπτα μετά το πήρα απόφαση. Τώρα ή ποτέ. Το αποφάσισα. Γυρίζοντας πλάτη σήκωσα με μια κίνηση και έβγαλα το μπλουζάκι. Κατέβασα και το φερμουάρ από τη φούστα, αμέσως γλίστρησε και έπεσε στο πάτωμα. Με τρεμάμενα χέρια προσπάθησα να λύσω το σουτιέν αλλά στάθηκε αδύνατο. Το κατάλαβε και ήρθε από πίσω μου να το λύσει. Το έκανε με τη μία αλλά τα χέρια της στάθηκαν στους ώμους μου και τα δάχτυλά της έκαναν μικρές κυκλικές κινήσεις επάνω μου, ένα απαλό μασάζ. Ήξερε να παίζει μαζί μου. Εγώ μισόγυμνη, φορούσα μόνο το στρινγκ και εκείνη να στέκεται από πίσω μου, να νοιώθω την ανάσα της στην πλάτη. Ανατριχίλα.

-    Νοιώθω άβολα κ. Μαρία κατάφερα να ψιθυρίσω.

-    Όταν είμαστε η δυο μας, μόνες, θα είμαι η Μαρία. Εντάξει Ναταλία;

-     Εντάξει ψιθύρισα.

-    Να σου πω επίσης ότι κι εγώ νοιώθω άβολα, αλλά υπάρχει τόσος ερωτισμός εδώ που μου αρέσει. Και θέλω να απολαύσω κάθε στιγμή του…

μου απάντησε αργά. Όπως ήταν από πίσω μου χούφτωσε τα βυζιά μου, τσίμπησε τις ρώγες μου απαλά και μου έδωσε ένα απαλό φιλί στο λαιμό. Άφησα έναν αναστεναγμό ευχαρίστησης και έκλεισα τα μάτια παρακαλώντας από μέσα μου να μη σταματήσει. Αμέσως μετά η Μαρία απομακρύνθηκε. Είναι επικίνδυνα εδώ είπε, μπορεί να καταλάβουν ή να μας δουν. Αλλάζουμε να πάμε σπίτι; Συμφώνησα αμέσως αν και δεν το ήθελα. Είχε όμως απόλυτο δίκιο. Άλλαξα πολύ γρήγορα και ταυτόχρονα την παρακολουθούσα. Είμαι βέβαιη πως το έκανε επίτηδες, δε σήκωσε το βλέμμα της καθόλου, αλλά την είδα εντελώς γυμνή και η εικόνα και μόνο ήταν σαγηνευτική. Το στήθος της πεσμένο, λογικό, αλλά οι ρώγες της σκούρες και σκληρές. Το μουνί της ξυρισμένο και το μουνόχειλα φαίνονταν κατακόκκινα.

-    Σου άρεσε;

ρώτησε η Μαρία. Κόλλησε το στόμα μου αλλά κατάφερα να πω, «ναι». Βγήκαμε από το παραβάν μετά από λίγα λεπτά, πήγαμε προς το ταμείο και αφού πληρώσαμε πήγαμε προς το πάρκινγκ να πάρουμε το αυτοκίνητο και να πάμε σπίτι. Η ένταση ήταν μεγάλη σε όλη τη διαδρομή, μέσα στο ασανσέρ νομίζω ακόμη μεγαλύτερη. Με αγκάλιασε σφιχτά και τα χέρια της κατέβηκαν στα κωλομέρια μου και τα ζούλιξε. Χαμογέλασε και μου έσκασε ένα φιλί στη μύτη. Δεν ήθελα να σταματήσει και το ήξερε. Φτάνοντας στον πέμπτο απομακρύνθηκε και προχωρήσαμε προς το σπίτι. Οι άντρες του σπιτιού μας περίμεναν άλλωστε. Πήγα βιαστικά στο μπάνιο, είχα την ανάγκη να ρίξω μια χούφτα νερό στη μούρη μου, να πάρω μια ανάσα. Κοίταξα τον καθρέφτη, αναψοκοκκινισμένη ακόμη αλλά στα μάτια υπήρχε μια αίσθηση ικανοποίησης για όλα όσα έγιναν. Εκείνη τη στιγμή χτύπησε η πόρτα, νομίζοντας ότι είναι ο Νίκος φώναξα αμέσως:

-    Πέρασε...

όμως ήταν η Μαρία.

-    Να σου αφήσω μια καθαρή πετσέτα;

μου είπε και μετά, αντί να φύγει από το μπάνιο έκλεισε την πόρτα πίσω της και κινήθηκε προς το μέρος μου. Τα χείλια της κόλλησαν στα δικά μου, το ένα της χέρι χούφτωσε το στήθος μου και το άλλο κινήθηκε προς τον ποπό μου. Η γλώσσα της πίεσε τα χείλια μου και αυτά άνοιξαν σχεδόν αμέσως. Γιατί να υπάρξει άλλωστε αντίσταση; Μου άρεσε και το ήθελα.

-    Με αναστάτωσες ψιθύρισε η Μαρία, έχω να νοιώσω κάτω τόσα υγρά πολύ καιρό, μου αρέσεις και σε θέλω Ναταλία μου είπε.

-    Κι εγώ σε θέλω…

απάντησα κοιτάζοντάς την όμως αυτή τη φορά στα μάτια.

-    Πρέπει να προσέχουμε…

της είπα και συμφώνησε κουνώντας καταφατικά το κεφάλι της. Η υπόλοιπη μέρα κύλησε ομαλά, κάποια φευγάτα βλέμματα μεταξύ μας, αλλά τίποτε περισσότερο. Ευτυχώς δηλαδή γιατί δεν ξέρω πόσο εύκολα θα το έκρυβα, το πρόσωπό μου είναι καθρέφτης. Σίγουρα βοήθησε ότι το απόγευμα της ίδιας μέρας πήγαμε στο εξοχικό της οικογένειας λίγα χιλιόμετρα έξω από την Καβάλα. Το επόμενο πρωί, ο Νίκος με τον πατέρα του πήγαν για ψάρεμα. Έφυγαν πριν καλά-καλά ξημερώσει και κατάλαβα ότι έφτασε η στιγμή που τόσο περίμενα. Έβγαλα το νυχτικάκι μου και έμεινα μόνο με το στρινγκ. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και περίμενα τη στιγμή που θα άνοιγε η πόρτα. Οι ρώγες μου σκληρές, το μουνάκι μου υγρό. Και δεν άργησε η Μαρία. Στο χαμηλό φωτισμό φάνηκε η μορφή της, σκιά που ερχόταν προς το μέρος μου. Ο φωτισμός χαμηλός ενώ εγώ ακίνητη, βαριανάσαινα.

Έλυσε το ρομπάκι της που γλίστρησε από τους ώμους της και έπεσε κάτω. Ήτανε μπροστά μου γυμνή, χωρίς αναστολές, σίγουρα υγρή. Κάθισε δίπλα μου και πιάνοντας το χέρι μου το οδήγησε στο στήθος της. Ένοιωσα τη ρώγα της σκληρή και την ανάσα της βαριά. Ασυναίσθητα άνοιξα τα πόδια μου. Η σιωπή βαριά, τα βλέμματα μας όμως τα έλεγαν όλα. Πόθος.

-    Σε θέλω όσο τίποτα άλλο αυτή τη στιγμή, μου είπε η Μαρία. Βγάλε το εσώρουχο τώρα…

πρόσταξε. Το πέταξα με μια κίνηση και χώθηκα στην αγκαλιά της. Τα κορμιά μας σμίξανε, γίνανε ένα. Τα φιλιά ασταμάτητα, οι γλώσσες μας άγγιζαν η μια την άλλη. Πέρασε από πάνω μου και μου τέντωσε τα χέρια προς τα πίσω. Τα μαλλιά της έπεφταν στο πρόσωπο, ενώ ένοιωθα τις ρώγες της να αγγίζουν τις δικές μου. Λαχανιασμένες και οι δύο με μάτια που τα έλεγαν όλα. Έσκυψε η Μαρία και πήρε τη μια μου ρώγα στο στόμα. Την τράβηξε απαλά ενώ ένα βογγητό κάβλας έφυγε από τα χείλια μου.

-    Μη σταματάς Μαρία…

της είπα και εκείνη συνέχισε το παιχνίδι αγγίζοντας με τη γλώσσα και την άλλη μου ρώγα, παίρνοντας πότε τη μια στο στόμα και πότε την άλλη. Κατέβηκε προς την κοιλιά μου και το άγγιγμά της με ανατρίχιασε. Πήγα να σηκωθώ αλλά με δύναμη με πάτησε πάλι κάτω. Και έφτασε κάτω, χαμηλά. Το μουνάκι μου μούσκεμα, μόλις το άγγιξε με τη γλώσσα της πήρε φωτιά.

-    Γάμησε με, της φώναξα, γάμησε με κάβλα μου!

Ρουφώντας μου την κλειτορίδα, έβαλε ένα δάχτυλο μέσα στο μουνί μου, μετά από λίγο έβαλε και δεύτερο και άρχισε ένα αργό και βασανιστικό μέσα έξω. Έκλεισα τα μάτια μου και της πάτησα το κεφάλι με δύναμη να μην ξεκολλήσει από την κλειτορίδα μου. Ο οργασμός δεν άργησε να έρθει, μικρές στριγκλιές ξέφυγαν από τα χείλη μου και τα χύσια μου ήρθαν στο στόμα της. Τα ρουφούσε αχόρταγα μην αφήνοντας σταγόνα να ξεφύγει. Δύο λεπτά αργότερα και αφού ηρέμησα λίγο ήρθε επάνω μου και μου πρότεινε το στήθος της. Η ρώγα της σκληρή, πέτρα. Τη δάγκωσα ελαφρά και την πιπίλισα.

-    Ναι κάβλα μου, συνέχισε. Έτσι!

Το μουνί της τριβόταν επάνω στο μπούτι μου και τα πρώτα χύσια της τα ένοιωσα να μου μουσκεύουν το πόδι. Όμορφη αίσθηση, μοναδική. Χαμένες και οι δύο στην πιο γλυκιά παραζάλη ούτε που κατάλαβα πότε ήρθαμε σε στάση 69 και έφερε το μουνί της από πάνω μου. Σάστισα αφού για πρώτη φορά είχα το μουνί της μπροστά μου αλλά αμέσως την ένοιωσα να με πλακώνει. Ξυρισμένο, απαλό με κατακόκκινα χειλάκια μπροστά μου.

-    Μην σταματάς, πρόσταξε, γλείψε με τώρα μωρό…

είπε και έκανε και η Μαρία το ίδιο. Ρουφούσαμε η μια την άλλη, ένοιωθα τα υγρά της να φτάνουν στο λαιμό μου, σήκωσα τα πόδια μου και τα τύλιξα στο λαιμό της. Αυτό ήταν, στο λεπτό φτάσαμε σε οργασμό, εγώ για δεύτερη φορά. Και ήταν πολύ όμορφα. Μου δάγκωνε τα μουνόχειλα ενώ εγώ βύθιζα το δάχτυλό μου στον κώλο της. Στην αρχή διστακτικά αλλά αφού δεν έφερε αντίρρηση το έβαλα όλο μέσα. Τα πόδια της έσφιξαν το κεφάλι μου και ένοιωσα τόσο όμορφα να πνίγομαι. Αμέσως μετά χαλάρωσε το σφίξιμο η Μαρία και ήρθε και ξάπλωσε δίπλα μου. Τα πρόσωπά μας γυάλιζαν από τα υγρά και μετά από ένα αργό απαλό φιλί μου ψιθύρισε:

-    Έχουμε να πούμε πολλά οι δύο μας και να ανακαλύψουμε ακόμη περισσότερα. Σε ευχαριστώ που μπήκες στη ζωή μου Ναταλία.

-    Εγώ σε ευχαριστώ Μαρία για τις μοναδικές στιγμές, της είπα, είσαι καταπληκτική γυναίκα.

Κούρνιασα στην αγκαλιά της για λίγο, σιωπηλές και οι δύο. Δεν υπήρχαν άλλωστε λόγια. Ότι και να λέγαμε θα χαλούσε μάλλον τις στιγμές που περάσαμε. Ανασηκώθηκα κοιτάζοντάς τη, της χαμογέλασα και της είπα:

-    Πάω να κάνω καφέ της είπα, κάνεις πρωινό;

και με γέλια πήγαμε στην κουζίνα. Μια όμορφη μέρα μόλις ξεκινούσε.

 

(Copyright protected OW ref: 86186)

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.