Παρατηρήσεις αποστολέα: Κύριες και κύριοι αυτή είναι η πρώτη μου απόπειρα για συγγραφή ιστορίας στο αγαπητό μας XStream. Ελπίζω να σας αρέσει.
Μία μέρα όπως τις άλλες… και οι σκέψεις με είχαν κυριεύσει και δεν έλεγαν να φύγουν από το μυαλό μου μιας και φώλιασαν για τα καλά εκεί. Μέχρι που ένα καφέ κύμα με περικύκλωσε και βίαια με ανάγκασε να σηκώσω το κεφάλι μου για να συναντήσω το βλέμμα σου.
Είδα τη θάλασσα στα μάτια σου να μου λέει… «έλα να χαθούμε μαζί». Σαν τυφλός υπηρέτης υπάκουσα στο θέλημα τους και μόλις σε προσπέρασα αμέσως γύρισα να σου μιλήσω. Έτρεμα και μόνο που το σκεφτόμουν αλλά πήρα μια βαθιά ανάσα και κατάφερα. Έβγαλα μια φωνούλα, λέγοντας ψιθυριστά στο αυτί σου…
- Είμαι έτοιμος να σε ακολουθήσω.
- Το ξέρω...
μου αποκρίνεσαι.
- Πως;
- Είσαι δίπλα μου και μου μιλάς.
Τα έχω χάσει με τη ψυχραιμία σου και τα πόδια μου μόλις έχουν παγώσει και είναι έτοιμα να σπάσουν.
- Ακολούθησε με!
Χωρίς να μιλάω, δεν μπορώ άλλωστε, είμαι πίσω σου και σε ακολουθώ, βλέποντας το υπέροχο σώμα σου. Φοράς ένα μπεζ μακρύ μπουφάν και πάνω του απλώνονται περήφανα τα ξανθά σου μαλλιά μέχρι τη μέση σου, παρουσιάζοντας τις υπέροχες καμπύλες σου. Το σύνολο ολοκληρώνεται με ένα τζιν παντελόνι που αγκαλιάζει τα υπέροχα ατέλειωτα πόδια σου, συνοδευόμενα από μαύρες γόβες που σε δείχνουν τόσο αριστοκρατική.
Φτάσαμε στην είσοδο της πολυκατοικίας, είμαστε στο ασανσέρ και με σκυμμένο το κεφάλι σε παρακολουθώ από τον καθρέφτη. Κάθε σου λεπτομέρεια, κάθε σου κίνηση. Δείχνεις τόσο χαλαρή σαν να μην υπάρχω. Φτιάχνεις λίγο τα μαλλιά σου κι έπειτα το κασκόλ σου που στο χάλασε ο άνεμος. Δεν μπορώ να σε νιώσω, αλλά καταλαβαίνω πως αυτό με γοητεύει σε σένα στα λίγα λεπτά που είμαστε μαζί. Μπήκαμε στο σπίτι και αμέσως αισθάνθηκα μια αόρατη δύναμη να με κυριεύει.
Ήσουν στο κάστρο σου και το ήξερες. Όπως και εγώ. Με ρωτάς αν θέλω ένα ποτό. Το χρειάζομαι όσο τίποτα άλλο.
- Θα πιω το φιλί σου!
Γελάς και αυτό δεν είναι καλό. Ένα ασυνήθιστο γελάκι.
- Πάρε ένα τζιν να χαλαρώσεις για αρχή.
Το πίνω, μου βάζεις και άλλο. Δεν ξέρω πως να παίξω το παιχνίδι σου. Είμαι αντίπαλος, εχθρός, σύμμαχος; Τι, δεν γνωρίζω. Κλείνω τα μάτια και ταξιδεύω στη μουσική που έχεις βάλει και με το άρωμα σου συνοδηγό προσπαθώ να ξεχαστώ και να απολαύσω ένα έργο που για πρώτη φορά θα παιχτεί στη ζωή μου. Που το μόνο που γνωρίζω είναι πως θα το σκηνοθετήσεις εσύ με τους δικούς σου κανόνες.
Αν σας ενδιαφέρει η συνέχεια θα χαρώ να τη γράψω.
(Copyright protected OW ref: 77576)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.