Ήμασταν στα χωρίσματα κι εγώ μόλις είχα μπλέξει με ένα άλλο παιδί. (Μάκης). Εξακολουθούσα να βρίσκομαι όμως με τον Χάρη τάχα μου μήπως σώσουμε τον "έρωτα μας" αλλά πάντα καταλήγαμε στο κρεβάτι.
Την τελευταία όμως φορά που έγινε αυτό δεν πρόκειται να την ξεχάσω. Είχαμε πάει για καφέ με το αμάξι λίγο έξω από την Αθήνα. Στον γυρισμό μπήκαμε σε κάτι απόμερα χωράφια. Σταματήσαμε με το αμάξι και μιλούσαμε.
Η κουβέντα περιορίστηκε και αρχίσαμε τα φιλιά. Με πολύ πάθος γιατί ήξερε ο ένας ότι θα χάσει τον άλλο και ότι ίσως αυτή ήταν και η τελευταία μας φορά. Γδυθήκαμε και φιλιόμασταν. Μου έγλειφε το στήθος με πάθος γεμίζοντας το με πιπιλιές.
Πιπιλιές…; Ίσως έτσι ήθελε να με κάνει να μην μπορώ να πάω με τον άλλον. Τα ήξερε όλα. Ανέβηκα από πάνω του και είχε θέα την πλάτη μου ενώ μου έσφιγγε το στήθος μου δυνατά. Κράτησε ώρα αυτή η απόλαυση. Μου είπε πως θέλει να τελειώσει.
Δεν σηκώθηκα, και με το ζόρι αυτός βγήκε και τελείωσε πάνω στον κώλο μου. Τα τζάμια του αυτοκινήτου είχαν θαμπώσει εντελώς και έξω έριχνε τόσο νερό, όσο δεν έχω ξαναδεί από τότε. Ήταν τρομακτικά ωραίο το σκηνικό.
Μείναμε λίγο απέναντι και κοιταζόμασταν. Άρχισε να με φιλάει και πάλι και αυτήν την φορά ήρθε από πίσω μου. Ήταν γλυκός και βίαιος μαζί. Με δάγκωνε στην πλάτη και μου τραβούσε το στήθος. Εγώ μούγκριζα.
Στο τέλος βγήκε και μου τον έδωσε στο στόμα μου. Του πήρα το πιο βασανιστικά γλυκό τσιμπούκι που του είχα δώσει και κατάπια κάθε σταγόνα του. Μείναμε λίγο ακόμα να με χαϊδεύει τρυφερά. Δεν μιλούσε.
Ντυθήκαμε και με πήγε σπίτι μου. Από τότε, αν και προσπάθησα μετά από τρία χρόνια να επικοινωνήσω μαζί του, δεν τα κατάφερα. Σήμερα σίγουρα θα έχει παντρευτεί. Ποτέ ξανά και κανένας από τότε δεν κατάφερε να με κάνει να νιώσω τόσο γλυκά τόσο τρυφερά τον αληθινό έρωτα.
Πάντα τον σκέφτομαι και τον συγκρίνω. Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ.
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.