Πρωί Σαββάτου και η μικρή κοιμάται δίπλα μου σαν άγγελος, σαν οπτασία κάτω από τα σκεπάσματα. Στριφογυρίζει στον ύπνο της και μειδιά γλυκά, άθελά της προφανώς βλέποντας κάποιο όνειρο που την ευχαριστούσε.
Μου γυρνά την πλάτη, αποκαλύπτοντάς μου το υπέροχο λευκό της δέρμα και αρχίζω να παρατηρώ τη γραμμή της σπονδυλικής της στήλης να κατεβαίνει το σώμα της διαγραμμίζοντας την πορεία προς το θεσπέσιο κωλαράκι της. Ασυνείδητα τα δάχτυλά μου αγγίζουν το δρόμο αυτό της ηδονής, κάνοντας την να ανατριχιάσει, και να μετακινηθεί περισσότερο έξω από τα σκεπάσματα, αποκαλύπτοντας μου μια ακόμα καλύτερη θέα της...
Έχω ήδη αρχίσει να ανάβω. Σταδιακά ρίγη ηδονής με γεμίζουν και η θέλησή μου για εκείνη να αυξάνει... Πλησιάζω το σώμα μου κοντά της και κολλάω το δικό μου στο δικό της. Μια φωτιά αρχίζει να ανάβει... τη φιλώ στο λαιμό και τα χέρια μου χαϊδεύουν όλο το κορμί της. Τη νιώθω να ανατριχιάζει.. να παιδεύεται στα χέρια μου και να μου ζητά να συνεχίσω, χωρίς λόγια...
Τη σφίγγω πάνω μου και μπαίνω μέσα της. Ταλανίζομαι σε ένα χορό ερωτικό μαζί της, μπαινοβγαίνοντας μέσα της, ενώ μικρά βογγητά και αναστεναγμοί βγαίνουν από τα μισάνοιχτα χείλη της. Σταματώ και βγαίνω, γυρνώντας την ανάσκελα. Τα μάτια της ερμητικά κλειστά, αρνούνται να με κοιτάξουν. Τα χέρια της πεσμένα στο πλάι αρνούνται να με χαϊδέψουν, κι εγώ εκεί να επιμένω... να προσπαθώ να τη συμπαρασύρω μαζί μου στην απόλαυση…
Ξαναμπαίνω μέσα της... πιο άγρια αυτή τη φορά, πιο δυνατά... πιο βίαια. Θέλω να ανοίξει τα μάτια της και να με κοιτάξει... να δει τη βίαιη απελευθέρωση της ψυχής μου πάνω της.. το άνοιγμα του είναι μου προς αυτήν. Θέλω να τυλιχτεί πάνω μου και να με κάνει δικό της.
Παρατηρώ το πρόσωπο της να αλλάζει, να αγριεύει.. να ηδονίζεται περισσότερο.. να παρασέρνεται μαζί μου στο χορό της ηδονής. Νιώθω τον κόλπο της να συσπάται και να με πλημμυρίζει υγρά. Την νιώθω να ανεβαίνει στον ουρανό και να με συμπαρασύρει μαζί της στον παράδεισο. Ακολουθώ κι εγώ τελειώνοντας μαζί της… διακρίνω μέσα στα βογγητά της να ψιθυρίζει:
- «Αγάπη μου... τελειώσαμε μαζί...»
Σωριάζομαι πάνω της αδύναμος και αποκαμωμένος. Ανοίγει τα μάτια της και με κοιτά. Χαμογελά και μου λέει:
- «"Ωραίο όνειρο είδα απόψε! Σε ευχαριστώ...»
Και η ψυχή μου πλημμυρίζει μια ευωδία παραδείσου. Μια έκσταση ολοκλήρωσης που σπάνια βρίσκεις στις μέρες μας. Για άλλη μια φορά γίναμε ένα…
(Copyright protected OW ref: 12266)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.