Η ιστορία:
Μετά από κανένα εικοσάλεπτο σφυροκόπημα, που σε κάθε κίνηση χοροπηδούσαν τα βαρίδια στις ρόγες μου και με πονούσαν αφόρητα, άρχισε πάλι να χύνει μέσα μου, τραβώντας τα μανταλάκια από τις ρόγες μου. Χωρίς να βγει από μέσα μου με γύρισε ανάσκελα και άρχισε να βγαίνει σιγά-σιγά από μέσα μου.
• Κράτα τα πόδια σου ψηλά…
και το έκανα. Εκείνη την ώρα ξαναπήρε την σφήνα και μου την κάρφωσε μέσα μου. Ήρθε από επάνω μου και βύθισε την πούτσα βαθιά ως το λαρύγγι μου. Όμως με έπνιγε και κάπου εκεί ήρθε το μοιραίο. Καθώς ξερόβηχα η σφήνα βγήκε από μέσα μου και δυστυχώς το κατάλαβε αμέσως. Εκείνη την ώρα τον είδα και τρόμαξα. Μόνο καπνούς που δεν έβγαζε από τα αυτιά.
• Τσούλα. Δεν μπορείς να κρατήσεις ούτε μια σφήνα μέσα σου;
Πήρε την ταινία για δέσιμο και έτσι όπως κρατούσα τα πόδια μου ψιλά μου έδεσε τους καρπούς στους αστραγάλους και τους αγκώνες στα γόνατα. Ο κώλος μου ήταν στον αέρα ανυπεράσπιστος. Ήρθε δίπλα μου κρατώντας το μαστίγιο ιππασίας στα χέρια του. Μου βύθισε ξανά την πούτσα του στο στόμα και άρχισε να προσγειώνει το μαστίγιο όχι πάνω στα κωλομέρια μου όπως φανταζόμουν ότι θα έκανε, αλλά ακριβώς πάνω στην κωλοτρυπίδα μου. Ρουφούσα σαν τρελή το πέος που ήταν καρφωμένο στο λαρύγγι μου ελπίζοντας ότι αργά ή γρήγορα θα τελείωνε στο στόμα μου, ή θα με ξανά-γαμούσε, σταματώντας να μαστιγώνει την κωλότρυπά μου. Όμως μάταια.. Το κοντάρι μεγάλωνε στο στόμα μου, αλλά το μαστίγωμα συνεχιζόταν. Σταμάτησε μόνο όταν έχυσε στο στόμα, μετά από είκοσι λεπτά.
Με άφησε έτσι δεμένη, και άναψε ένα τσιγάρο. Ένοιωθα την τρύπα μου να καίει, να μυρμηγκιάζει σαν να με τρυπούσαν χίλιες βελόνες στην τρύπα μου. Όταν τελείωσε το τσιγάρο τον είδα να ψάχνει στην χάρτινη σακούλα.. Στην αρχή έβγαλε ένα λιπαντικό και με παραξένεψε. Στην συνέχεια όμως τρόμαξα. Έβγαλε μια σφήνα σε σχήμα χεριού. Είχα ακούσει για το fisting, αλλά όταν είδα τη σφήνα μπροστά μου διαπίστωσα ότι ήταν πιο μεγάλη και από το δικό μου χέρι.
• Ξέρεις για πού είναι αυτή έτσι;
• Κύριε σας παρακαλώ όχι…
• Για να δούμε θα σου βγαίνει τώρα;
• Σας εκλιπαρώ κύριε, όχι...
• Είναι από τις λίγες φορές που θα χρησιμοποιήσω λιπαντικό. Οπότε να φροντίζεις, για το καλό σου, να μένεις ανοιχτή.
Μου άλειψε την τρύπα μου, άλειψε και την σφήνα και ξεκίνησε να την σπρώχνει μέσα μου. Άρχισα να ουρλιάζω από τον πόνο και δεν είχε μπει μόνο η μισή. Όταν με τα πολλά μπήκε όλη μέσα μου, νόμιζα ότι με είχαν ανοίξει στα δύο. Με παράτησε έτσι δεμένη και πήγε προς το μπάνιο. Άκουσα το νερό να τρέχει. μπήκε να κάνει μπάνιο, και εγώ ήμουν δεμένη ανήμπορη να αντιδράσω και με μια τεράστια σφήνα να ξεσκίζει τα σωθικά μου. Άρχισα να κλαίω από τον πόνο. Όταν βγήκε από το μπάνιο, με είδε με τα δάκρια στα μάτια.
• Τι έγινε πουτανίτσα; Αυτή δεν μπορείς να τη βγάλεις;
Είπε με ένα ειρωνικό ύφος. Δεν απάντησα. Συνέχισα να δακρύζω από τον πόνο. Τότε αυτός πήγε ξανά στο μπάνιο, γυρίζοντας με χαρτί και άρχισε να σκουπίζει το λιπαντικό που είχε μείνει γύρω από την τρύπα μου.
• Θα σε λύσω τώρα, αλλά άμα τολμήσεις να πας να τη βγάλεις θα μείνεις δεμένη μέχρι αύριο. Κατάλαβες;
Ένα μυξοκλαμένο, μάλιστα, κατάφερα να βγάλω από το στόμα μου. Με το που με έλυσε και πέσανε τα πόδια μου κάτω, άλλο ένα κύμα πόνου με διαπέρασε. Προσπαθούσα ασυναίσθητα να γυρίσω στα πλάγια και να κουλουριαστώ για να μην πονάω. Αλλά εκείνη την ώρα άκουσα τον αφέντη μου.
• Όρθια στα πουτανοπάπουτσα σου.
• Κύριε πονάω πολύ…
πήγα να κλαφτώ ελπίζοντας να με αφήσει ακόμα λίγο έτσι. Μάταια όμως. Πήρε στα χέρια του το μαστίγιο και πριν προλάβω να αντιδράσω το κατέβασε με δύναμη στα πόδια μου. Σε αυτή την ενέργεια μαζεύοντας όση δύναμη είχα σηκώθηκα όρθια. Άλλη μια με το μαστίγιο.
• Όρθια. Τεντωμένο το σώμα σου.
Το έκανα και αυτό πονώντας πολύ.
• Κάνε ένα τσιγάρο. Ξέρεις πως… περπατώντας σε όλο το δωμάτιο.
• Κύριε πονάω πολύ.
• Ακόμα δεν έμαθες το μάθημά σου…
είπε πιάνοντας ξανά το μαστίγιο.
• Εντάξει, εντάξει θα το κάνω…
και με τα πόδια μου να τρέμουν και τον πόνο αφόρητο ξεκίνησα να περπατάω σε όλο το δωμάτιο καπνίζοντας.
• Πως νιώθεις; Με ρώτησε όταν τελείωσα το τσιγάρο.
• Πονάω πολύ αφέντη μου.
• Έλα να ξαπλώσουμε να κοιμηθούμε. Θα σε χαλαρώσει, θα ηρεμίσεις.
Αφού ξάπλωσε μου είπε πως ακριβώς θα κοιμόμασταν.. Άνοιξε τα πόδια του και ξάπλωσα ανάμεσά τους με το πέος του μέσα στο στόμα μου.
• Βάλε και τα αρχίδια μου μέσα.
Άνοιξα το στόμα μου και τα χώρεσα και αυτά μέσα. Τότε σήκωσε τα πόδια του και τα πέρασε πάνω από την πλάτη μου εγκλωβίζοντας με εκεί.
• Για να δούμε τώρα το τελευταίο μαστίγωμα…
και πήρε το μαστίγιο και άρχισε να το κατεβάζει με δύναμη. Μετά την δέκατη φορά άρχισα να δακρύζω. Στις είκοσι σταμάτησε. Μετά από τριάντα λεπτά τον είχε πάρει ο ύπνος και εγώ εγκλωβισμένη ανάμεσα στα πόδια του προσπαθούσα να μην κουνηθώ για να μην τον ξυπνήσω αλλά κυρίως φοβούμενη μήπως καυλώσει. Με τον πούτσο και τα αρχίδια στο στόμα μου θα με έπνιγε σίγουρα. Όμως μετά από λίγο άρχισα να συνηθίζω το μέγεθος της σφήνας που ήταν μέσα μου. Η αλήθεια είναι ότι άρχισε να μου αρέσει και να πω την αλήθεια να ερεθίζομαι, ή τουλάχιστο να προσπαθώ καθώς δεν με άφηνε το chastity που φορούσα.
Μετά από λίγο ο αφέντης μου ξύπνησε. Με απεγκλώβισε από τα πόδια του και με πήρε στην αγκαλιά του.
• Σου άρεσε;
• Πολύ. Πάρα πολύ αφέντη μου…
Χαμογέλασε και ξανακοιμήθηκε. Κοιμήθηκα και εγώ πάνω στο στήθος του απλώνοντας το χέρι μου πάνω στην πούτσα του. Φυσικά εγώ κάθε τρεις και λίγο ξυπνούσα καθώς πότε τα παπούτσια πότε η τεράστια σφήνα μέσα μου με πονούσαν πάρα πολύ. Αλλά δεν τολμούσα να ούτε να διαμαρτυρηθώ ούτε να κουνηθώ. Μου άρεσε έτσι όπως ήμουν, ακουμπισμένη στο στήθος του σαν κοριτσάκι του, αλλά άμα τον ξυπνούσα φοβόμουν την αντίδρασή του. Έτσι υπέμενα τον πόνο. Το πρωί που ξυπνήσαμε και οι δύο, με χάιδεψε τρυφερά και με φίλησε.
• Σου άρεσαν αυτά που πέρασες;
• Πολύ κύριε, αλλά πονάω πολύ.
• Λοιπόν... θες να ξαναβρεθούμε;
• Ναι αφέντη μου, είπα χωρίς να το πολυσκεφτώ.
• Αλλά έχω και κάποιες άλλες απαιτήσεις.. είπε καθώς άνοιγε το χρηματοκιβώτιο και πετούσε τα ρούχα μου κάτω.
• Όπως;
• Το άχρηστο πουλί σου θα μείνει κλειδωμένο μέχρι να ξαναβρεθούμε. Θα φροντίσεις αυτή η σφήνα που φοράς εδώ και δέκα ώρες να μπαίνει μέσα σου χωρίς λιπαντικό. Και το τελευταίο θα πάμε τώρα σε έναν φίλο να τρυπήσει τις ρόγες σου και τα αυτιά σου για να φοράς σκουλαρίκια. Λοιπόν; Τι λες;
• Ότι θέλετε κύριε… θα κάνω ότι μου πείτε για να ξαναβρεθούμε.
• Ωραία. Ντύσου και πάμε. Μην βγάλεις τη σφήνα.
Κατεβήκαμε στην υποδοχή του ξενοδοχείου πληρώσαμε και φύγαμε. Στον δρόμο ένοιωθα τον πόνο από τη σφήνα αλλά και τον κώλο μου να κουνιέται σαν να είναι βάρκα. Φοβόμουν ότι όλοι θα με καταλάβαιναν, αλλά έπρεπε να ακολουθώ τον αφέντη μου. Μετά από ένα δεκάλεπτο φτάσαμε στο μαγαζί του φίλου του και μπήκαμε μέσα.
• Καλώς τον, είπε ο μαγαζάτορας στον αφέντη μου.
• Γεια σου Τάσο. Έχεις χρόνο;
• Ναι πες μου.
• Στο τοσουλάκι από εδώ θέλω να του περάσεις σκουλαρίκια, είπε δείχνοντας εμένα.
Ο κύριος Τάσος με πλησίασε. Πιάνοντας τη ρόγα μου και στρίβοντάς την ρώτησε.
• Είναι καλή;
• Καλή δεν θα πει τίποτα, αποκρίθηκε ο αφέντης μου.
• Ελάτε μέσα, και παραμέρισε μια κουρτίνα για να μπούμε στο εργαστήριο πιο μέσα.
• Γδύσου, είπε ο αφέντης μου και εγώ άρχισα να γδύνομαι.
Όταν έμεινα μόνο με τις κάλτσες, το στριγκάκι και φυσικά τη σφήνα μέσα μου, με καθίσανε σε μια καρέκλα.
• Χωρίς αναισθησία. Φώναξε ο αφέντης μου.
Ο κύριος Τάσος χαμογέλασε και απευθυνόμενος σε έμενα μου είπε…
• Θα πονέσεις αλλά για να είσαι με τον Νίκο σου αρέσει.
Ούρλιαξα από τον πόνο την ώρα που μου τρυπούσε τις ρόγες. Πόνεσα και όταν τρυπούσε τα αυτιά μου αλλά εκεί το υπέμεινα χωρίς αντίδραση. Μου έβαλαν δύο κρικάκια στις ρόγες και ένα στρασάκι και ένα κρικάκι στα αυτιά μου.
• Να της τρυπήσω και τον αφαλό;
• Ναι γιατί όχι...
και μου πέρασαν και ένα μεγάλο σκουλαρίκι με κόκκινες πέτρες που γυάλιζαν. Ο αφέντης μου ευχαρίστησε τον κύριο Τάσο και φύγαμε για τα ΚΤΕΛ ώστε να φύγω. Έμεινε μαζί μου μέχρι να ξεκινήσει το λεωφορείο. Μετά από λίγο μου ήρθε ένα μήνυμα στο κινητό.
¨Ήθελα να σιγουρευτώ ότι δεν θα έβγαζες τη σφήνα σου. Ελπίζω να σου άρεσε και να θυμάσαι αυτά που σου είπα για όταν θα ξαναβρεθούμε.¨
Συνεχίζεται…
(Copyright protected OW ref: 56603)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.