Υπόθεση: Την υπάλληλό του έβαλε στο μάτι ο φίλος μας και κατάστρωσε σχέδιο για να την πηδήξει.
Η ιστορία:
Γεια σε όλους τους φίλους του σάιτ. Θέλω κι εγώ να μοιραστώ μια από τις πολλές ιστορίες μου μαζί σας. Ας μπω σιγά - σιγά στο ψητό... Η ιστορία μου συνέβη πριν επτά χρόνια. Ήμουν τότε παντρεμένος με την γυναίκα μου γιατί τώρα χωρίσαμε πλέον. Λοιπόν εκείνο το διάστημα της ζωής μου διατηρούσα ένα κατάστημα και είχα μια υπάλληλο, ένα πολύ δυνατό μουνάκι, την Άρτεμης. Φαινόταν λίγο σιγανοπαπαδιά αλλά τα φαινόμενα απατούσαν...
Κάθε πρωί που πήγαινα στο μαγαζί και ενώ η γυναίκα μου έλειπε, καθόμουν με την μικρή 19 χρονών τότε Άρτεμης, εγώ ήμουν 24 και η γυναίκα μου 18. Καθόμουν λοιπόν μαζί της και μιλούσαμε για διάφορα θέματα και καταλήξαμε να λέμε για τις σχέσεις. Εκείνη τα είχε με έναν πιτσιρικά τον Παναγιώτη και κάποια στιγμή όπως μιλούσαμε εγώ άρχισα να της την ψιλό-χώνομαι και να την ρωτάω αν της την πέφτει κάποιος τι κάνει και πως αντιδρά. Αυτή μου είπε:
- «Εγώ είμαι γενικά εύκολη και άμα τον γουστάρω τότε του κάθομαι».
Τότε της λέω:
- «Άμα δηλαδή σου πω μια μέρα να βγούμε μαζί χωρίς να μάθει κανείς κάτι, τι θα μου πεις;»
Τότε μου λέει:
- «Εεε, άμα μπορώ εκείνη την ημέρα και άμα φυσικά δεν μάθει κάτι η Λίτσα (έτσι έλεγαν τι γυναίκα μου) εε γιατί όχι; Θα κοιτάξω για το Σάββατο».
- «Μμμ…» της λέω. «Εγώ εκείνη την ημέρα παντρεύεται ο αδερφός μου αλλά πάρε μετά τις έντεκα το βράδυ και βλέπουμε...»
Τότε η Θεά τύχη μου χαμογέλασε. Πήγαμε κανονικά στο γάμο με την γυναίκα μου και μετά το μυστήριο εκείνη μου είπε:
- «Εσύ αν θες πήγαινε στο τραπέζι, εμένα πήγαινε με, με την κόρη μας σπίτι».
Είχα τότε και την κόρη μου πολύ μικρή μηνών. E, δεν τα πήγαινε και πολύ καλά με την πεθερά της (την μάνα μου) δεν ήθελε και πολύ να μην έρθει. Τότε της λέω:
- «Εντάξει, θα σε πάω σπίτι».
Άλλο που δεν ήθελα εγώ βέβαια και έτσι έγινε. Τότε χτυπάει στο κινητό μου μήνυμα. Ήταν η Άρτεμης. Μου έγραφε: «Μπορείς στις δέκα;». Της απαντάω: «Ναι, που θες;». Κλείσαμε ραντεβού. Φυσικά δεν πήγα καθόλου στο τραπέζι του αδερφού μου αλλά στην ιδέα ότι θα το ξέσκιζα δεν με χαλούσε καθόλου. Δικαιολογία είχα ότι δεν ήθελα να αφήσω μόνους την γυναίκα μου και το παιδί. Πήγα λοιπόν, την πήρα και δεν μπορώ να πω ότι ήταν προκλητικά ντυμένη. Στο δρόμο μου έλεγε συνέχεια:
- «Θάνο στο λέω, φιλικά βγαίνουμε. Μην βάλεις κάτι πονηρό στο μυαλό σου!»
Σαν να μου έλεγε: «Γάμα με». Τότε εγώ διάλεξα ένα πολύ καυλιάρικο μέρος. Την πήγα στην Ναύπακτο στο κάστρο με θέα την γέφυρα του Ρίου Αντίρριου. Μόλις ακριβώς πάρκαρα με ρώτησε:
- «Ωραία, ήρθαμε. Και τι έγινε τώρα;»
Τότε της είπα:
- «Έλα να σου πω…»
Την αρπάζω τότε και την αρχίζω στα γλωσσόφιλα. Για πότε έφευγαν ρούχα, γραβάτες, σουτιέν, στρινγκάκια, ούτε που κατάλαβα. Σε κάποια στιγμή μου λέει:
- «Δεν πιστεύω να μην έχεις καπότα;»
- «Φυσικά και όχι! Εμείς φιλικά βγήκαμε. Δεν είχα αυτό τον σκοπό. Τώρα αν προέκυψε είναι άλλο πράγμα…», της λέω.
- «Ωραία! Τότε θα βολευτείς από αλλού…», μου απαντάει.
- «Τι; Μόνο πίπα;» της λέω.
- «Από αλλού είπαμε…»
Λογικά εκεί το γούσταρε, στο κωλαράκι της. Της κάνω τότε ένα γλειφομούνι τρελό να πάρω τη γεύση από το μικρό μουνάκι της. Μου παίρνει κι αυτή ένα τρελό τσιμπούκι και κάποια στιγμή μου λέει:
- «Αμάν ρε Θάνο, δεν με βολεύεις καθόλου!»
Σάστισα.
- «Τι εννοείς;» της λέω.
- «Είναι πολύ μεγάλο! Δεν χωράει καν στο στόμα μου».
Δεν θέλω να το παινευτώ αλλά είναι 22άρι παιδιά. Τότε την αρπάζω, την στήνω στα τέσσερα και αρχίζω να της γαμάω το κωλαράκι όλο δύναμη και πάθος. Τα βογκητά της έδιναν και έπαιρναν. Την πήρα από τον κώλο, μου έδωσε τελικά και το μουνάκι της, μόνο μου είπε να προσέχω και την γαμούσα γύρω στην μισή ώρα εκεί μέσα στο αυτοκίνητο. Κάποια στιγμή, όπως της είχα περάσει τα πόδια πάνω από τους ώμους μου και της ξέσκιζα μια το μουνί και μια τον κώλο της εναλλάξ, δεν κρατήθηκα και την έχυσα, φυσικά έξω, πάνω στην κοιλιά της.
Μου τον πήρε στο στόμα και τον γυάλισε. Σκουπίστηκε με κάτι μωρομάντιλα που είχα στο αμάξι, τα είπαμε λίγο, πόσο μας άρεσε και συμφωνήσαμε να το ξανακάνουμε αλλά την άλλη φορά σε κρεβάτι για να είμαστε πιο άνετα. Ντυθήκαμε και φύγαμε. Φυσικά την άλλη μέρα δεν δώσαμε και δεν καρφωνόμαστε στο μαγαζί αλλά την κοιτούσα και σκεφτόμουν το πόσο στενό μουνάκι και το πόσο γλυκό και υγρό κωλαράκι είχε και το πότε θα το ξαναξεσκίσω. Τώρα τη συνέχεια θα σας τη γράψω κάποια άλλη φορά. Γενικά θα σας πω πολλές όταν δεν βαριέμαι.
(Copyright protected OW ref: 44513)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.