Το e-mail μου είναι το:
Δηλαδή μέρα που υπάρχει πιθανότητα να μείνουμε ΜΟΝΟΙ (επιτέλους) στο σπίτι, αφού ζαλίζουμε το παιδί μας να βγει με φίλους.
Και να! Κανονίστηκε έξοδος με την παρέα ... θα δούνε ταινία σε κάποιο σπίτι... και θα μείνει καμία δυο ώρες ακόμα...
Χαράς ευαγγέλια με τον καλό μου, οι ματιές πάνε κι έρχονται, τα νοήματα ακόμα περισσότερο, οι δε χειρονομίες... κόλαση!
7 η ώρα μας χαιρετάει και ανοίγει την πόρτα να βγει... εγώ πάω κατευθείαν στο μπάνιο για ένα γρήγορο ντουζακι... ούτε τρία λεπτά δεν έκανα.
Βγαίνω (ευτυχώς τυλιγμένη στην πετσέτα) και βλέπω θρονιασμένο το παιδί μου στο σαλόνι!
Μαράζωσα. Έχει γούστο λέω, να ακυρώθηκε η προβολή ταινίας. Ψύχραιμη ρωτώ τι συμβαίνει και με χαρά ακούω ότι το ραντεβού είναι για τις 7,30.
Οκ οκ σκέφτομαι, μισή ωριτσα ακόμα.
(μη φανταστείτε ότι είχα χρόνια να κάνω σεξ και κάνω σα λυσσασμένη... την προηγούμενη το βράδυ μια χαρά είχαν γίνει όλα. Απλά τώρα θα μπορούσα να εκφραστώ όπως θέλω. Χωρίς να βουλώνω το στόμα για να μην ακούγομαι)
Επιτέλους 7,30... το σπίτι άδειασε... βεβαιώθηκα ότι απομακρύνθηκε κι από τη γειτονιά, και πάω στον καλό μου που με περίμενε ήδη στο κρεβάτι.
Εδώ δε θα δώσω λεπτομέρειες. Παρά μόνο ότι το πρώτο ήταν σχετικά γρήγορο. Σε κάνα τεταρτακι είχαμε τελειώσει και οι δυο.
Η συνέχεια ξεκίνησε τα επόμενα λεπτά, παίρνοντας αυτός την πρωτοβουλία, αφού εγώ το παιζα κουρασμένη και ομολογώ ότι αργήσαμε.
Να μη τα πολυλογώ, η ώρα πέρασε... έξω είχε πια νυχτώσει... οι ειδήσεις στην tv είχαν τελειώσει, κι εμείς πήγαμε στο σαλόνι... ντυμένοι και τακτοποιημένοι σα να μη συνέβη τίποτα.
Το παιδί θα αργούσε κι άλλο σύμφωνα με το πρόγραμμα. Τουλάχιστον 2 ώρες ακόμα.
Ξάπλωσα στην αγαπημένη μου θέση. Αυτός στον καναπέ ανάσκελα, κι εγώ με το κεφάλι μου ανάμεσα στα πόδια του, να παρακολουθούμε tv.
Το μυαλό μου όμως δε μπορούσε να συγκεντρωθεί σ αυτό που έβλεπα. Ένιωθα το μποξερακι του να φουσκώνει ελαφρά. Και καθώς μ αρέσει αφάνταστα να το έχω στο στόμα μου όταν είναι πολύ πολύ μαλακό, και να παίζω για ώρα, ώρες δεν το πολυσκέφτηκα..
Με μια μικρή κίνηση του κεφαλιού χωρίς να αλλάξω θέση, ξεκούμπωσα τα κουμπάκια του μποξερ και το πήρα στο στόμα.
Απόλαυση. Είναι σα να έχεις ένα μεγάλο κομμάτι λαστιχωτης καραμέλας. Απ αυτές που τις μασάς, τις γλύφεις αλλά δεν χαλάνε.
Έτσι έκανα κι εγώ... το μάσησα, το δάγκωσα, το ρούφηξα, το έπαιξα με την γλώσσα μου του άλλαξα θέσεις, το πήρα πολυυυ βαθιά...
Δεν είχαμε σκοπό να καταλήξουμε κάπου. Ήταν παιχνίδι για το παιχνίδι. Άλλωστε οι δυο τελευταίες ώρες ήταν σχεδόν εξαντλητικές ειδικά γι αυτόν για να μπορέσει να λειτουργήσει τόσο γρήγορα για τρίτη φορά.
Ξαφνιάστηκα όταν πολύ σύντομα και πολύ ξαφνικά το στόμα μου μπούκωσε. Το παιχνίδι με την γλώσσα δεν ήταν πια τόσο άνετο... ο χώρος είχε γεμίσει.
Συνέχισα να παίζω, φροντίζοντας να μου χτυπάει το εσωτερικό του μάγουλου, μια απ τη μια πλευρά μια απ την άλλη.
Επικεντρώθηκα μόνο στο κεφάλι με ένα δυνατό και συνεχόμενο ρούφηγμα... θήλασμα καλύτερα, μέχρι που δεν άντεχε πια κι άρχισε να με απομακρύνει.
Συνέχισα με κινήσεις μέσα έξω ένιωσα να γουρλώνω από κάποια πολύ δυνατά σπρωξίματα που έφταναν πολύ βαθιά, ενώ παράλληλα το ένα μου χέρι χούφτωνε ότι υπήρχε στην κάτω περιοχή του.. και το άλλο είχε χωθεί κάτω απ τον κώλο του πιέζοντας τον και χαϊδεύοντας τον.
Ο ερεθισμός και των δυο ήταν μεγάλος. Η δικιά μου αφοσίωση σ αυτό που έκανα τεράστια... αξιέπαινη θα έλεγα.
Τον ένιωσα σπρώχνει σύμφωνα με τις δικές μου κινήσεις και το στόμα μου γέμισε απ τα καυτά και περιέργως πολλά υγρά του. Κρατούσα το σπέρμα στο στόμα συνεχίζοντας μια δυο τελευταίες κινήσεις... απ αυτές που δε τις αντέχει, αλλά εμένα με ξετρελαίνουν, έχοντας το στόμα μου γεμάτο, και υπολογίζοντας ότι θα το έφτυνα.
Κι εκείνη τη στιγμή ακούμε το κλειδί. SHOCK!!
Δε προλάβαμε ούτε να μαρμαρώσουμε!
Εγώ με μια κίνηση απομακρύνω το κεφάλι μου απ την κοιλιά του και ρίχνοντας το ένα πόδι κάτω, κάνω ότι είμαι σκυμμένη και ψάχνω κάτι. Το στόμα μου εντωμεταξύ γεμάτο.
Ευτυχώς ο καλός μου δε χρειάσθηκε πολλά για να είναι κόσμιος γιατί δε του είχα κατεβάσει το μποξερ.
Μπαίνοντας το παιδί ρωτάει. «τι έπαθες μαμά?» και έρχεται δίπλα μου.
Τι να κάνω? Με ένα «γκλουπ» καταπίνω όλα όσα είχα στο στόμα!
«Έπαιζε με τον σκύλο» με σώζει ο καλός μου.
Τελικά τα μπάλωσα με πειστικότατες δικαιολογίες... αλλά η τρομάρα τρομάρα.
Από δω και μπρος... προσεκτικότερα στο σαλόνι... (έρχεται και χειμώνας και μ αρέσει πολύ το σεξ μπροστά το τζάκι... δε γίνεται να το κόψουμε)
Αλλά αποφάσισα να μη παίρνει κλειδί όταν βγαίνει έξω και μένουμε εμείς μέσα...
Εεε δε γίνεται αλλιώς.
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.