Βιτσιόζα διεστραμμένη δασκάλα (8ο μέρος)

-    «Λοιπόν εσείς οι δύο θα μείνετε κλειδωμένοι μέχρι να ξεκαθαρίσω την κατάσταση. Δεν γουστάρω καθόλου τους ξένους που έρχονται και αναστατώνουν την περιοχή μου. Ειδικά μάλιστα δεν γουστάρω τις πρωτευουσιάνες πόρνες!», είπε ο σερίφης άγρια κλειδώνοντας τους σε δυο κελιά.

-    «Δεν έχεις δικαίωμα να μας συλλάβεις. Δεν κάναμε τίποτε παράνομο!», είπε ο Μαρκ.

-    «Μη μου λες εμένα ψέματα, μικρομπάσταρδε! Με περνάς για ηλίθιο; Ξέρουμε πολύ καλά ότι εσύ ειδικά επιτέθηκες σε μια αστυνομικίνα, τη βίασες και της έκλεψες το περιπολικό. Και μόλις τώρα μάθαμε ότι το χεις σκάσει και από την φυλακή του Επταπύργιο. Η ομοσπονδιακή αστυνομία έρχεται να σε παραλάβει και να ‘σαι βέβαιος ότι θα καλοπεράσεις πίσω στη φυλακή που θα σε χώσουν, ποιος ξέρει για πόσα χρόνια!!» ξέσπασε ο σερίφης άγρια.

Ο Μαρκ δεν ξαναμίλησε. Απλά έσκυψε το κεφάλι του ανάμεσα στα χέρια του κι απόμεινε βουβός.

-    «Και τι γίνεται με μένα; Εγώ τι έκανα και με κλειδώσατε εδώ μέσα;», ρώτησε απορημένα η Μαριάννα.

-    «Για παράνομη μεταμφίεση σε αστυνομικό! Για προσβολή της δημόσιας αιδούς. Για διατάραξη της κοινής ησυχίας και τάξης. Και ότι άλλο σκεφτείς δεσποινίς. Για όσο είμαι εγώ υπεύθυνος για σας, είστε και οι δύο εξίσου ένοχοι!»

-    «Δεν έχεις δίκιο. Αυτός ο πούστης με ανάγκασε να κάνω ότι έκανα. Με απήγαγε από το σπίτι μου και με έφερε μέχρι εδώ πάνω με τη βία. Εγώ ποτέ δεν ήθελε να έρθω εδώ. Ποτέ δεν ήθελα να κάνω Τίποτε απ’ όσα μου καταλογίζετε. Είμαι απλά μια δασκάλα από μια μικρή πόλη στα νότια, πολύ μακριά από εδώ!»

-    «Δασκάλα, ε;»

-    «Μάλιστα κύριε!»

-    «Και ισχυρίζεσαι ότι αυτός σε απήγαγε από το σπίτι σου;»

-    «Μάλιστα κύριε αξιωματικέ. Είναι ανώμαλος. Είναι άρρωστος. Του αρέσει να βασανίζει γυναίκες».

-    «Σε πλήγωσε αυτός νεαρή δεσποινίς;»

-    «Αν με πλήγωσε; Γιατί δεν βλέπετε μόνος σας;», είπε η Μαριάννα και άνοιξε την κουβέρτα που της είχε δώσει ο σερίφης για να σκεπάσει τη γύμνια της.

Του έδειξε τα μαύρα και μελανά σημάδια στα βυζιά της, το στομάχι της και τα μπούτια της. Τον άφησε να κοιτάξει για αρκετή ώρα το γυμνό σημαδεμένο κορμί της για να τον πείσει.

-    «Λέει ψέματα! Αυτή είναι πιο ένοχη από μένα! Δικιά της ιδέα ήταν όλα αυτά!», φώναξε ο Μαρκ.

-    «Σκάσε νεαρέ! Γιατί αλλιώς θα έρθω εκεί και θα σε κάνω εγώ να σκάσεις!»

Ο σερίφης Ιωάννου είχε μεγάλη πείρα από τρομοκρατημένες γυναίκες. Ήξερε καλά πόσο μεγάλος ήταν ο φόβος τους όταν βρισκόταν σε μια ξένη πόλη, μόνες και απροστάτευτες με την απειλή να κλειστούν σε μια φυλακή απ’ όπου κανείς δεν θα μπορούσε να τις ελευθερώσει.

Ήξερε ότι πάνω στην απελπισία τους ήταν ικανές να κάνουν οτιδήποτε προκειμένου να γλιτώσουν. Και συνήθως στο παρελθόν όλες προτιμούσαν να ευχαριστήσουν το τεράστιο καυλί του με αντάλλαγμα την ελευθερία τους. Διάφορες μικροπαρανομίες είχαν ξεχαστεί έτσι. Αλλά τώρα είχε να κάνει με κάποια που ήξερε καλά ότι ήταν απόλυτα αθώα. Αλλά ακόμα κι έτσι είχε αρκετές δικαιολογίες που θα μπορούσαν να την στείλουν στο δικαστήριο αν το ήθελε. Και τότε θα την έχωνε για τα καλά μέσα. ‘ρα λοιπόν μπορούσε να της ζητήσει μια μικρή χαρούλα με αντάλλαγμα την ελευθερία της...

-    «Πράγματι έχεις σημάδια. Σας πλήγωσαν και στον κώλο δεσποινίς;», τη ρώτησε.

-    «Μάλιστα κύριε σερίφη!»

-    «Χμ! Για άφησε αυτή την κουβέρτα και γύρισε να δω τι ζημιά σου έκαναν από πίσω!»

Η Μαριάννα ανυποψίαστη έκανε ότι της ζήτησε. Μέσα της ήταν ευχαριστημένη γιατί πίστευε πως τώρα σίγουρα θα έπειθε τον σερίφη. Επιτέλους είχε βρεθεί κάποιος να τη γλιτώσει απ’ όλα αυτά!

-    «Σκύψε!»

-    «Τι εννοείτε;»

-    «Είπα σκύψε. Θέλω να εξετάσω καλύτερα αυτές τις γρατσουνιές. Σκύψε και φέρε πιο κοντά τον κώλο σου!»

-    «Μάλιστα κύριε!», είπε η Μαριάννα ανυποψίαστη για τις προθέσεις του σερίφη.

Ο άνθρωπος θα θέλει να δει πόση ζημιά μου έκαναν όλοι αυτοί οι βάρβαροι, σκέφτηκε η δασκάλα. Έκανε ότι της είχε ζητήσει.

-    «Έτσι μπράβο! Τώρα έλα δω κοντά στα κάγκελα και πίεσε τον κώλο σου πάνω τους. Έτσι σκυμμένη όπως είσαι!»

-    «Δεν... δεν καταλαβαίνω!»

-    «Με άκουσες. Θέλω να ‘ρθεις εδώ στα κάγκελα του κελιού σκυμμένη με τον κώλο σου προς τα έξω πάνω στα κάγκελα».

-    «Μα... γιατί να τα κάνω όλα αυτά; Σε τι χρειάζονται;»

-    «Γιατί αν θες να γλιτώσεις απ’ αυτή την ιστορία που έμπλεξες πρέπει να κάνεις μόνο ότι σου λέω!»

-    «Δηλαδή;»

-    «Έλα κούκλα, ακόμα δεν κατάλαβες; Θέλει να σου γαμήσει τον κώλο ανάμεσα απ’ αυτά τα κωλοκάγκελα! Είναι χειρότερος από μένα ο καλός σερίφης!», ακούστηκε η φωνή του Μαρκ που έσκασε στα γέλια.

-    «Σου είπα προηγουμένως να βγάλεις το σκασμό πιτσιρίκο. Άλλη μια λέξη και την έβαψες! Να ‘σαι σίγουρος γι’ αυτό! Και τώρα δεσποινίς κάνε ότι σου είπα! Θέλεις να φύγεις από δω μέσα ή όχι;»

Η Μαριάννα ένιωσε τον κόσμο να γκρεμίζεται γύρω της. Ώστε ο εφιάλτης δεν είχε τελειώσει ακόμα. Και ήξερε ότι πάλι δεν μπορούσε να αρνηθεί. Ήταν ο μόνος τρόπος για να γλιτώσει κάποτε.

-    «Τι θα γίνει με σένα; Δεν θα χάσουμε κι όλη την ημέρα μαζί σου!», είπε ο σερίφης που άνοιξε το φερμουάρ του παντελονιού του κι έβγαλε από μέσα ένα παλαμάρι τουλάχιστον 25 πόντους!

Η ψωλή του σερίφη ήταν η μεγαλύτερη που είχε δει στην ζωή της. ‘Έσπρωξε τον κώλο της πάνω στα κάγκελα και την ίδια στιγμή το θεόρατο πουτσοκέφαλο του ψηλού γεροδεμένου σερίφη ακούμπησε πάνω στην καφετιά κωλοτρυπίδα της! Τα ζεστά της κωλομάγουλα σφίχτηκαν πάνω στο κρεάτινο παλούκι που τα είχε ανοίξει στα δύο!

-    «Έτσι! Μμμ! Και τώρα πίεσε μ’ όλη τη δύναμή σου την κωλάρα σου πάνω στα κάγκελα και μην κουνηθείς! Εγώ θα φροντίσω για τα υπόλοιπα!»

Η Μαριάννα υπάκουσε στις διαταγές του. Ο σερίφης τότε πέρασε τα χέρια του ανάμεσα από τα κάγκελα και την χούφτωσε από τους γοφούς γερά. Την τράβηξε προς το μέρος του κολλώντας την κωλάρα της με δύναμη πάνω στα σιδερένια κάγκελα και τότε άρχισε να σπρώχνει την ψωλάρα του κατευθείαν πάνω στη σούφρα του κώλου της. Χρειάστηκε να σπρώξει ξανά και ξανά αλλά ο κώλος της ήταν απελπιστικά στενός για να τα καταφέρει να της τον χώσει. Έτσι έφτυσε στην παλάμη του και σάλιωσε το πουτσοκέφαλό του και την κωλοτρυπίδα της. Έχωσε ένα του δάχτυλο μέσα στον κώλο της για να της τον ανοίξει λίγο και ύστερα ξανάρχισε να σπρώχνει το θεόρατο καυλί του.

-    «Αααααουτς!!!», φώναξε η Μαριάννα καθώς ένιωσε τον κώλο της να σκίζεται στα δύο.

-    «Έτσι! Τελικά σήμερα είναι η τυχερή μου μέρα!!!»

-    «Μμμμμμ! Είναι φανταστική! Πω Πω!! Τι κωλάρα είναι αυτή! Ωωχχχ!», μούγκρισε ο σερίφης που τώρα κουνιόταν γρήγορα μέσα κι έξω από τη στενή κωλοτρυπίδα της Μαριάννας.

Τα βαριά αρχίδια του χτυπούσαν στα μεταλλικά κάγκελα κάθε φορά που η ψωλάρα του χωνόταν ως το τέρμα μέσα στη σούφρα της Μαριάννας που βαριανάσαινε από την μέσα πλευρά του κελιού.

Ο σερίφης ξετρελαμένος άρχισε να κουνιέται ξέφρενα μέσα κι έξω από τη φανταστική κωλάρα της κοπέλας. Τα μπούτια του χτυπούσαν με φόρα πάνω στα σιδερένια κάγκελα, αλλά δεν τον πείραζε. Η κοπέλα ούρλιαζε ασταμάτητα. Ο σερίφης έσπρωχνε όλο και πιο βαθιά την ψωλάρα του αγκομαχώντας στην κωλοτρυπίδα της.

-    «Ωωωχχχχ!!! Ναιιι!!!! Χύνωωωωω! Αααχχχ!!! Δεν αντέχω άλλο!!! Στα χύνω στην κωλάρα μάνα μου! Πάρ’ τα ολα καριόλα!! Έτσι κούνα την κωλάρα σου! Ρούφα τα χύσια μου στην σούφρα σου!!!» φώναξε ο σερίφης καθώς η ψωλή του τινάχτηκε και άρχισε να χύνει ασταμάτητα βαθιά μέσα στο κωλάντερο της ξανθιάς.

Παχιά άσπρα χύσια πλημμύρισαν τη στενή της σούφρα και μάλιστα γλίστρησαν κι έξω κι άρχισαν να κυλάνε στα μπούτια της. Η Μαριάννα ένιωθε την ψωλάρα να σπαρταράει μέσα της και βόγκηξε ελαφρά. Τώρα πια δεν πονούσε όσο προηγουμένως. Κάθε σταγόνα χύσι που τιναζόταν στην κωλάρα της την έκανε να ανατριχιάζει και να βογκάει καθώς μέσα της ξυπνούσαν κάποια άγρια ένστικτα ηδονής.

Και τότε ξαφνικά ο σερίφης τράβηξε απότομα έξω την ψωλάρα του από την ταλαιπωρημένη σούφρα της. Η Μαριάννα μούγκρισε καθώς το ξαφνικό τράβηγμα της πούτσας από την κωλοτρυπίδα της την πόνεσε αλλά και την απογοήτευσε. Πάνω που είχε αρχίσει να της αρέσει... σκέφτηκε.

-    «Ήσουν υπέροχη!», της είπε ο σερίφης. «Πραγματικά υπέροχη! Αλλά τώρα η ψωλή μου είναι σκατωμένη! Γι’ αυτό λοιπόν γύρνα, γονάτισε κι άρχισε να μου τη γλείφεις μέχρι να μου την καθαρίσεις τέλεια. Αλλιώς θα μείνεις εδώ μέσα άλλα πέντε χρόνια!»

Η Μαριάννα αισθάνθηκε απαίσια. Δεν είχε όμως άλλη επιλογή. Γύρισε και γονάτισε. Η ψωλάρα του σερίφη βρώμαγε απαίσια. Έκλεισε τα μάτια της και αργά άνοιξε το στόμα της. Προσπαθώντας να αγνοήσει τη βρώμα και την απαίσια γεύση, πήρε στο στόμα της τη σκατωμένη πούτσα και άρχισε να τη γλείφει.

-    «Αχχχ! Έτσι! Καθάρισε την ψωλάρα μου! Μπράβο!», της έλεγε ο σερίφης που είχε ακουμπήσει ολόκληρος στα κάγκελα για να μπορέσει η ξανθιά να του γλείψει απ’ την άλλη μεριά ολόκληρη την πούτσα.

Η Μαριάννα καθάρισε τα σκατά από την ψωλή αλλά ο σερίφης την διέταξε να συνεχίσει να του την γλείφει. Έτσι συνέχισε να ρουφάει και να πιπιλάει την ψωλάρα που σιγά - σιγά άρχισε πάλι να καυλώνει. Σύντομα είχε ξαναπάρει τις τεράστιες διαστάσεις που είχε και πριν, όταν της ξέσκιζε το κωλάντερο. Ο σερίφης άπλωσε ξανά τα χέρια του μέσα από τα κάγκελα κι αυτή τη φορά της χούφτωσε τις βυζάρες κι άρχισε να της τις τρίβει.

Η Μαριάννα κουνούσε το κεφάλι της γρήγορα εξαφανίζοντας το τεράστιο παλαμάρι του σερίφη στο στόμα της μέχρι βαθιά το λαιμό της. Η ψωλάρα γυάλιζε από τα σάλια της. Η Μαριάννα έστειλε τη γλώσσα της να γλείψει την τρύπα στο πουτσοκέφαλό του. Ο σερίφης ανατρίχιασε από καύλα.

-    «Έλα παιδί μου! Γλείψε με! Έτσι μπράβο! Γλείψε την ψωλάρα μου! Έλα! Όλη στη στοματάρα σου! Μπράβο μουνάρα μου! Τι απίθανο τσιμπούκι που μου κάνεις; Έλα! Κάνε με να σε χύσω στο στόμα γαμιόλα!», φώναζε ο σερίφης ενώ τα μάτια του είχαν γλαρώσει από την καύλα και ετοιμαζόταν να χύσει για δεύτερη φορά!

-    «Ει! Τι στο διάβολο γίνεται εδώ πέρα;», ακούστηκε ξαφνικά μια φωνή από την πόρτα.

Η Μαριάννα που εκείνη τη στιγμή έγλειφε με τη γλώσσα της το πουτσοκέφαλο του σερίφη σαν υπάκουη σκυλίτσα σταμάτησε. Ο σερίφης με το άκουσμα της φωνής κόντεψε να τα κάνει πάνω του. Προσπάθησε να κρύψει όπως - όπως την ψωλή του στο παντελόνι του και γύρισε φοβισμένος προς την πόρτα. Εκεί στην πόρτα στεκόταν η Δικαστίνα, Αυγή Παύλου! Μια σοβαρή σαραντάρα με υπέροχο πρόσωπο και κόκκινα μαλλιά. Το κορμί της ήταν τυλιγμένο στο φαρδύ μαύρο δικαστικό τήβεννο.

-    «Περιμένω να μου εξηγήσετε σερίφη...», είπε η δικαστίνα.

-    «Λοιπόν, να... εγώ...»

-    «Μπρος λοιπόν! Μίλα ανόητε!»

-    «Να... ξέρετε, συνέλαβα αυτούς τους δύο ξένους...»

-    «Αυτό το βλέπω και μόνη μου! Γιατί τους συνέλαβες;»

-    «Λοιπόν ναι, εκείνος ο νεαρός αλήτης είναι δραπέτης και θα τον ξαναστείλω πίσω στη φυλακή απ’ όπου το έσκασε, μάλλον για όλη την υπόλοιπη ζωή του».

-    «Και το κορίτσι;», ρώτησε η δικαστίνα. «Είναι αθώα. Αυτή δεν έφταιγε σε τίποτα. Εγώ μόλις ετοιμαζόμουν να την αφήσω ελεύθερη».

-    «Και πώς ξέρεις σερίφη ότι η κοπέλα είναι αθώα; Νομίζω ότι είναι δικιά μου δουλειά να αποφασίζω ποιος είναι αθώος και ποιος ένοχος. Εγώ και κανένας άλλος. Κατάλαβες σερίφη;»

-    «Δηλαδή θέλετε να πείτε ότι πρέπει να μείνω κι άλλο εδώ;», ρώτησε η Μαριάννα γονατισμένη ακόμη ολόγυμνη με το πρόσωπό της να γυαλίζει από τα σάλια της και τα χύσια του σερίφη...

-    «Όχι απαραίτητα…», είπε η δικαστίνα ρίχνοντας μια εξεταστική ματιά στο γυμνό κορμί της Μαριάννας.

-    «Μπορούμε να συζητήσουμε την υπόθεσή σου αμέσως, τώρα αν βιάζεσαι...»

-    «Και βέβαια βιάζομαι!», είπε η Μαριάννα.

-    «Άνοιξε την πόρτα του κελιού σερίφη. Θα μπω μέσα να.. συζητήσω την περίπτωσή της!»

Ο σερίφης ικανοποιημένος από την τροπή που έπαιρναν τα πράγματα κατάλαβε το νόημα.

-    «Θέλω κι εγώ να συζητήσω την περίπτωσή της... Άλλωστε εγώ είμαι αυτός που τη συνέλαβε. Και κοίτα το καυλί μου, δικαστίνα. Είναι σκληρό σαν τα κάγκελα εξαιτίας της!»

-    «Πολύ καλά. Αλλά μην ξεχνάς… το στόμα της μου ανήκει!», είπε η παράξενη δικαστίνα.

-    «Αρκετά δίκαιο!», συμφώνησε ο σερίφης.

Η Μαριάννα έντρομη έβλεπε τους δύο ανθρώπους από τους οποίους αποκλειστικά εξαρτιόταν η ελευθερία της να μπαίνουν στο κελί της. Η δικαστίνα έκατσε στην άκρη του ντιβανιού και πρόσταξε την κοπέλα να έρθει γονατιστή στο πάτωμα μπροστά της ανάμεσα στα πόδια της. Μετά σήκωσε ψηλά στη μέση της την μαύρη ρόμπα της αποκαλύπτοντας το κοκκινότριχο μουνί της.

-    «Έλα γλυκιά μου, γλείψε το μουνάκι μου! Βάλε την γλωσσίτσα σου και τις χειλάρες σου εδώ πάνω!», είπε η δικαστίνα και ήρεμα άπλωσε το χέρι της στο κεφάλι της Μαριάννας και το τράβηξε προς το μέρος του καυτού μουνιού της.

Ο σερίφης δεν έχασε τον καιρό του. Γονάτισε πίσω από την Μαριάννα, της άνοιξε τα κωλομάγουλα και γλίστρησε το πρησμένο καυλί του μέσα στην καυτή της μουνότρυπα. Η Μαριάννα ανατρίχιασε καθώς ένιωσε την ψωλάρα του σερίφη να χώνεται βαθιά μέσα στην μουνάρα της.

Έσκυψε το κεφάλι της και ακούμπησε το στόμα της πάνω στο μουνί της δικαστίνας. Τα μουνόχειλά της ήταν απαλά και μύριζαν κάποιο πανάκριβο άρωμα. Η Μαριάννα ενθουσιασμένη που τουλάχιστον η δικαστίνα ήταν καθαρή έγλειψε με τη γλώσσα της απαλά τα τρυφερά της μουνόχειλα ανοίγοντας δρόμο μέσα από τις πυκνές μουνότριχές της.

Ένιωσε τη δικαστίνα μπροστά της να τρέμει σύγκορμη καθώς η γλώσσα της ακούμπησε την κλειτορίδα της.

-    «Μμμμμμμ… Αυτό είναι θαυμάσιο! Αμάν! Τι φανταστική γλωσσάρα είναι αυτή κούκλα μου!», αναστέναξε η δικαστίνα που ένιωσε μια φλόγα να απλώνεται μέσα στη μουνάρα της και από εκεί σ’ ολόκληρο το κορμί της.

Η Μαριάννα έχωσε τη γλώσσα της βαθιά στην ροδαλή μουνότρυπα της δικαστίνας και της έγλειψε τα εσωτερικά τοιχώματα. Η βαριά αναπνοή της δικαστίνας έπεισε την Μαριάννα ότι έκανε καλά τη δουλειά της. Έβγαλε τη γλώσσα της από το μουνί της κι άρχισε να της γλείφει και να της πιπιλάει τα μουνόχειλα εναλλάξ.

Την ίδια στιγμή ο σερίφης πίσω της, τη γάμαγε αργά αλλά σκληρά και μέχρι τον πάτο του μουνιού της. Κουνούσε τους γοφούς του δεξιά αριστερά στέλνοντας τη θεόρατη ψωλάρα του να γεμίσει κάθε εκατοστό της μουνότρυπας της. Άπλωσε τα χέρια του στις βυζάρες της και άρχισε να της τρίβει και να τσιμπάει τις ρώγες που στο μεταξύ είχαν σκληρύνει, καθώς η ξανθιά δασκάλα είχε καυλώσει κι αυτή μ’ αυτά που συνέβαιναν.

-    «Αααχχχ!», μούγκρισε ο σερίφης επιταχύνοντας το ρυθμό του.

-    «Μμμμμμφφφφ…», βόγκηξε η Μαριάννα που είχε γίνει σάντουιτς ανάμεσα στη μουνάρα της δικαστίνας και την ψωλάρα του σερίφη.

-    «Ωωωωχχχχχ!!!», αναστέναξε η Δικαστίνα.

Κύματα ευχαρίστησης άρχισαν να πλημμυρίζουν το μουνί της Μαριάννας που χωρίς να το θέλει άρχισε να κουνιέται στο ρυθμό που ο πούτσαρος του σερίφη μπαινόβγαινε μέσα της. Η γλώσσα της έγλειφε τώρα σαν τρελή το μουσκεμένο μουνί της δικαστίνας. Χρησιμοποιούσε ακόμα και την καυτή αναπνοή της για να μεγαλώσει την ευχαρίστηση της δικαστίνας. Η Μαριάννα ήθελε να ικανοποιήσει και τους δύο για να την αφήσουν επιτέλους ελεύθερη!

Ο πούτσαρος που μπαινόβγαινε στην μουνάρα της πρήστηκε κι άλλο. Η Μαριάννα νόμιζε πως σε λίγο θα της έφτανε στο λαρύγγι. Ο άντρας πίσω της τη γαμούσε τώρα ξέφρενα τσιμπώντας με λύσσα τις ρώγες της.

Η Μαριάννα με έκπληξη διαπίστωσε ότι αν και θα έπρεπε, δεν πονούσε καθόλου. Αντίθετα της άρεσε! Και μάλιστα πάρα πολύ! Κύματα ηδονής διαπέρασαν το κορμί της κάνοντάς την να τρέμει. Τα μουνόχειλα της είχαν πλημμυρίσει με καυτά ζουμιά δικά της και μάλιστα ανοιγόκλειναν σαν τρελά, πάνω στο χοντρό παλαμάρι του σερίφη που της ξέσκιζε τη μουνάρα.

Η δικαστίνα είχε γείρει πίσω το κεφάλι της. Τα μάτια της κοίταζαν απλανή το ταβάνι καθώς η καύλα που της χάριζε η ξανθιά με τη γλώσσα της την είχε κάνει να γλαρώσει. Το δωμάτιο είχε γεμίσει από αναστεναγμούς, βογκητά, μουγκρητά και διάφορους άλλους ήχους.

Ο σερίφης ένιωσε την ψωλάρα του να πρήζεται μέχρι το τέρμα. Ένιωθε τον οργασμό να πλησιάζει και είχε χάσει τελείως το μυαλό του! Κουνιόταν σαν τρελός μπρος - πίσω μέσα στο μουνί της Μαριάννας. Τα βαριά αρχίδια του χτυπούσαν με φόρα στα τρυφερά κωλομάγουλα κι αυτή η αίσθηση τον καύλωνε ακόμα πιο πολύ.

Η Μαριάννα είχε ερεθιστεί και κείνη φοβερά. Η γεύση του μουνιού της δικαστίνας ήταν φανταστική. Έγλειφε και πιπιλούσε μανιασμένα, για πρώτη φορά επειδή της άρεσε κι όχι επειδή την υποχρέωναν.

-    «Ααααχχχχ!», βόγκηξε ο σερίφης. «Δεν αντέχω άλλο! Γαμότο, τι φανταστικό μουνί είναι αυτό! Δεν κρατιέμαι άλλο! Θα χύσω!»

-    «Ωωωχχχχ! Ναι! Έλα λίγο ακόμα! Έρχομαι! Έρχομαι!!!», ούρλιαξε και η δικαστίνα που έτρεμε ολόκληρη από το γλειφομούνι της ξανθιάς δασκάλας.

Η Μαριάννα σε έξαλλη κατάσταση άρχισε να δαγκώνει τα μουνόχειλα της δικαστίνας προκαλώντας της ερωτικό παροξυσμό. Ξαφνικά ο σερίφης άρχισε να τραντάζεται από φοβερούς σπασμούς. Η ψωλάρα του τινάχτηκε βαθιά στον πάτο του μουνιού της Μαριάννας κι άρχισε να χύνει βογκώντας και τρέμοντας.

-    «Ααααχχχχ! Ναι!!! Τώρααα! Χύνωωωωω!! Στα χύνω όλα στη μήτρα καριόλα!!! Ωωωχχχ!! Πάρ’ τααααα!!!», φώναξε ο σερίφης.

Την ίδια στιγμή η δικαστίνα έχασε τον έλεγχό της καθώς η Μαριάννα ξετρελαμένη από την πούτσα του σερίφη που σπαρταρούσε μέσα της, άρχισε να της δαγκώνει και να της πιπιλάει σκληρά την κλειτορίδα.

-    «Ωωωχχχχ! Κι εγώ χύνωωωω! Ναι τώρα! Έτσι… Χύνω στη στοματάρα σου κουκλάρα μου! Ναι χύνωωωω!!!»

Η Μαριάννα δεν άντεχε άλλο. Νιώθοντας το μουνί στο στόμα της να σπαρταράει και την ψωλή στο μουνί της να χύνει ασταμάτητα τράβηξε το στόμα της από την ρώγα και βόγκηξε δυνατά.

-    «Ναι! Κι εγώ χύνωωωω! Ααααχχχχ! Είναι φανταστικά! Χύνωωω!»

Δυνατοί σπασμοί συντάραξαν το ταλαιπωρημένο κορμί της κι αυτή τη φορά ήταν μόνο ηδονής χωρίς καθόλου πόνο! Μερικές στιγμές αργότερα και οι τρεις τους αποκαμωμένοι είχαν κάτσει στο πάτωμα του κελιού και προσπαθούσαν να συνέλθουν από το φοβερό γαμήσι τους. Όταν τελικά ξαναβρήκαν τον κανονικό ρυθμό της αναπνοής τους, η δικαστίνα μίλησε και εκ μέρους του σερίφη.

-    «Αν και δεν μ’ αρέσει η ιδέα ότι θα χάσω μια τόσο φανταστική γλειφομούνα, εν τούτοις πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν είσαι ένοχη. Είσαι ελεύθερη να γυρίσεις σπίτι σου. Μάλιστα ο σερίφης θα σε οδηγήσει μέχρι εκεί με το περιπολικό».

Η Μαριάννα τους ευχαρίστησε και τους δύο. Επιτέλους η περιπέτειά της πήρε τέλος. Ο βιαστής και απαγωγέας της βρισκόταν στη φυλακή. Και κείνη επέστρεφε ελεύθερη σπίτι της. Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη. Τώρα πια ήταν σίγουρη ότι θα είχε πολλά περισσότερα πράγματα να διδάξει τους μαθητές της και γιατί όχι και τους πατεράδες τους!

Τέλος