Το e-mail μου είναι το:
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, πολλές φορές και παγωμένο. Το θέμα δεν είναι τι σου κάνουν αλλά τι κάνεις για αυτό. Είμαι η Λίνα, χωρισμένη μητέρα 42 ετών. Πριν από είκοσι μήνες με ανάγκασαν σε παραίτηση από τη δουλειά μου χωρίς αποζημίωση, χωρίς να μπορώ να βγάλω κάρτα ανεργίας και επιπλέον αφού βρήκα δουλειά μετά από πάρα πολλούς μήνες το βιβλιάριο υγείας ΙΚΑ είχε λήξει.
Περιττό να αναφέρω ότι ένας από τους λόγους που δεν έβρισκα δουλειά ήταν οι «καλοθελητές» της προηγούμενης οι οποίοι σε τηλεφώνημα σύστασης με έθαβαν κανονικά. Γιατί τα μοιράζομαι; Αφού έμαθα για την πραγματική αιτία της απόλυσης μου, ποιος ήταν ο ιθύνων νους και για τα τηλεφωνήματα με στοιχεία, αποφάσισα να πληρώσω με το ίδιο νόμισμα συγκεκριμένους ανθρώπους.
Ο Νίκος είχε προσλάβει την Τούλα η οποία αν και 50άρα ήταν πολύ καυλιάρα σα γυναίκα, από τον τρόπο που ντυνόταν, που μιλούσε όταν είχε κέφι και εν γένει την όλη συμπεριφορά της. Κατά τα λοιπά ήταν μια σκρόφα πολυτελείας η οποία με το μουνί και την πίπα είχε αναρριχηθεί πολύ ψηλά.
Κάποιο απόγευμα καθημερινής, χειμώνα, άργησα να φύγω από τη δουλειά και χρειάστηκε να κατέβω στην αποθήκη του εργοστασίου να πάρω δελτία παραλαβής εμπορευμάτων. Ο αποθηκάριος κάπου ήταν χαμένος και νευριασμένη ψάχνοντας τα χαρτιά άκουσα κάτι πνιχτούς ήχους. Ήθελα να φύγω, βιαζόμουν, αλλά οι ήχοι έγιναν εντονότεροι.
Στο ημίφως δεν μπορούσα να διακρίνω και περπάτησα αθόρυβα στο διάδρομο προς τις πρώτες ύλες. Οι φωνές έγιναν πιο ξεκάθαρες. Κάποιοι γαμιόντουσαν, αλλά ποιοι; Πλησίασα τον ήχο όσο πιο σιγά μπορούσα και η έκπληξη με χτύπησε στο κεφάλι.
Η Τούλα ακουμπισμένη με τα χέρια σε ένα κιβώτιο, αναμαλλιασμένη, σηκωμένη η μακριά της φούστα μέχρι τη μέση και πίσω της ο Νίκος να τη σφυροκοπάει κανονικά. Η Τούλα φόραγε ένα πρόστυχο κόκκινο στρινγκ το οποίο ο Νίκος επιμελώς είχε κάνει στο πλάι και ο πούτσος του μπαινόβγαινε πισωκολλητά στα καπούλια της Τούλας.
Ο Νίκος, γύρω στα 55, ψιλο-αθλητικός τύπος, μάνατζερ με λουκ ανέραστο, καλά κρατιόταν. Για την ηλικία του είχε αρκετά στητό πούτσο, από όσο μπορούσα να δω, και τολμώ επίσης να πω με ικανοποιητικό μέγεθος. Σφυροκοπούσε την Τούλα χτυπώντας τα κωλομάγουλα με τα χέρια του και ξεστομίζοντας διάφορες ασυναρτησίες της καύλας:
- «Σε γαμώ μωρή ψώλα; Πες μου; Πες μου, ο πούτσος μου είναι καλός για σένα;»
- «Τι είμαι; Πες το..!», να αποκρίνεται η άλλη.
- «Πουτάνα, ξεσκισμένη και σε γαμάω μόνο εγώ!»
- «Ναι πουτσαρά μου, μόνο εσύ με γαμάς με αυτό τον υπέροχο πούτσο, που κάθε φορά που έχω καύλες λιγώνομαι και μόνο που τον σκέφτομαι…»
Είχα φύγει αδιάβαστη. Ο Γενικός να γαμάει στο εργοστάσιο την Οικονομικού, να μας το παίζει πουριτανός και απαγορεύονται οι σχέσεις μεταξύ υπαλλήλων, παντρεμένος με 4 παιδιά αυτός εκείνη ζωντοχήρα. Μάλιστα. Από τη μία να με εκνευρίζει η υποκρισία του και από την άλλη για 55άρης γαμούσε πολύ καλά.
Η Τούλα βόγκαγε και φαίνεται πως τη γαμούσε ώρα. Ακόμα και βιάγκρα να είχε πάρει τη γαμούσε ασταμάτητα, σημάδια από τον ιδρώτα στο πρόσωπο του. Κάποια στιγμή τραβήχτηκε και της είπε:
- «Θέλω να χύσω!»
Αυτή γύρισε, έσκυψε στα γόνατα και άρχισε να του παίρνει μια απίστευτη πίπα. Τύφλα να έχουν οι πορνοστάρ που πληρώνουν τα λιμάρια όταν έρχονται Αθήνα. Του έπιασε με το ένα χέρι τον κώλο παίζοντας μία την κωλοτρυπίδα, μία τα αρχίδια του, με το άλλο τον τρομπάριζε περιστροφικά ενώ το κεφάλι της παλλόταν πάνω και λίγο πιο πέρα από το πουτσοκέφαλο.
Μόνο σε χάι τσόντες είχα δει τέτοια λαίμαργη σούπερ πίπα. Εκεί φάνηκε το καυλί του το οποίο όντως ήταν σεβαστών διαστάσεων για την ηλικία του. Αυτός της κρατούσε και τα δύο χέρια το κεφάλι και αυτή τον πίπωνε με τρέλα.
Αυτός δεν άντεξε πολύ, ποιος θα άντεχε τέτοια πίπα, της είπε να τραβηχτεί αλλά αυτή με ακόμα πιο μαεστρία τον τρομπάρισε και αυτός άρχισε να χύνει στο στόμα της. Αυτή τον έπαιζε και τα κατάπινε κανονικά. Θα ήθελε τόσο να φωνάξει, καλά οι αθεόφοβοι δεν είχαν την έννοια μήπως τους παρακολουθεί κανείς...
Είχα μείνει άγαλμα, ούτε ανάσα δεν έβγαζα. Αυτή σηκώθηκε, τα είχε καταπιεί όλα, φτιάχτηκε ενώ αυτός ανέβαζε το παντελόνι του και έφυγε σαν να μην έτρεχε τίποτα. Μιλάμε τι να πω, καύλωσα μεν ξενέρωσα από την άλλη. Δεν άλλαξαν ούτε λέξη.
Μετά από αυτό το επεισόδιο τους είχα παρακολουθήσει να πηγαίνουν σε κάποιες συναντήσεις μαζί αλλά πήγαιναν σε κάποιο συγκεκριμένο κωλάδικο ξενοδοχείο μετά την παραλιακή. Τι να πω… με τόσα λεφτά να πηδιούνται και σαν τα ζώα...
Ο Μιχάλης ήταν άλλο φρούτο. Επίσης παντρεμένος, με δύο παιδιά, γκομενιάρης, γύρω στα 48 με 49, κυκλοφορούσε μοντελάκι ντυμένος, με κασκόλ, κουστούμια περίεργα, φουλάρια και από δουλειά μύτη και πορδή. Άσε που ήταν γνωστό ότι την έπεφτε γενικά όπου έβρισκε.
Αυτό που κρατούσε μυστικό είναι ότι ήταν αμφί, της μόδας δηλαδή όπως λέγεται σήμερα. Τι να πω αφού και αυτοί οι άντρες της ηλικίας μου τους αρέσει να τον παίρνουν... Κατέληξα να πιστεύω ότι οι άντρες που είναι φυσιολογικοί τείνουν να γίνουν εξαίρεση.
Λίγο πριν με «σουτάρουν» σε μια εταιρική εκδήλωση, ένας οδηγός σχετικά πιτσιρικάς, πολύ ωραίο παλικάρι, μετά από καμιά 20αριά τσίπουρα μου εξομολογήθηκε ότι για να πάρει αύξηση πήδηξε κάποιες φορές το Μιχάλη.
Δεν το πίστεψα με τίποτα μέχρι που μετά από μερικές ημέρες ο πιτσιρικάς βρέθηκε εκτός εταιρείας γιατί τον έκραξε σε όλο το εργοστάσιο ότι είναι πούστρα, λούγκρα και παλιογαμιόλης. Ποιος όμως θα πίστευε τον πιτσιρικά; «Ρε λες;», είπα μέσα μου...
Τα σύννεφα είχαν μαζευτεί και για μένα ώσπου βρέθηκα τη λάθος ώρα στο λάθος σημείο. Ο Νίκος με την Τούλα είχαν πάει σε κάποια συνάντηση και εγώ χρειάστηκε να πάω από το ένα εργοστάσιο στο άλλο παίρνοντας όμως τον μπροστά δρόμο γιατί ήταν πιο κοντά και πιο γρήγορα.
Η Τούλα εκείνη την ημέρα φορούσα ένα ριχτό μακρύ φόρεμα σε μπεζ χρώμα ντεκαυλέ τελείως και χωρίς να είναι ιδιαίτερα προκλητική, την είχα προσέξει πως το σήκωνε παραπάνω από ότι χρειαζόταν στιγμιαία. Δεν είχα δώσει σημασία. Πηγαίνοντας στο εργοστάσιο έπεσε άλλη μια φορά σε ένα απίστευτο θέαμα. Λες και το έκανα επίτηδες…
Ο μπροστά δρόμος είναι ερημιά, χωράφια σχεδόν. Εκεί ήταν η Τούλα, ο Νίκος και κάποιος τρίτος που δεν τον ήξερα. Είχαν παρκάρει στη σκιά ενός πεύκου, ήταν ήδη έξω και όταν έφτανα η Τούλα έβγαζε το φόρεμα της φορώντας μόνο το άσπρο στρινγκ και τα τακούνια της. Κάτι το σοκ, λίγο η καλή αν και χειμωνιάτικη ημέρα, το γεγονός ότι είχα να γαμηθώ καιρό, έμεινα να κοιτάζω ενώ με το χέρι μου έτριβα ήδη το μουνάκι μου.
Η Τούλα από την άλλη τους προκαλούσε. Αυτοί ξεκούμπωσαν τα παντελόνια τους και κρατώντας τις πούτσες τους την πλησίασαν. Του Νίκου η πούτσα είχε ορθωθεί ενώ του άλλου ήταν μικρή και πλαδαρή από όσα μπορούσα να διακρίνω. Η Τούλα κορμάρα για την ηλικία της, και βυζί στητό τσιμέντο, μπορεί και σιλικονάτο.
Έσκυψε και διαδοχικά τις έπαιρνε στο στόμα της. Καύλωσα ακόμα περισσότερο, έκατσα και έτριβα το μουνί μου από την καύλα καθώς αισθανόμουν να σκληραίνουν και να μεγαλώνουν οι πούτσες τους πάνω στη γλώσσα της. Αφού σηκώθηκε, στάθηκε μπροστά στο αυτοκίνητο, έσκυψε μπροστά και ο Νίκος πήρε θέση πίσω της. Ο άλλος, ο καράφλας πήγε μπροστά της.
Ο Νίκος την κάρφωσε στο μουνί και ταυτόχρονα της τριβέλιζε κώλο ενώ ο άλλος έχυσε σχεδόν στο πρόσωπο της. Μαζί με αυτόν έχυσα και εγώ από το τρίψιμο στο μουνί μου. Αυτή ενθάρρυνε τον Νίκο που τη γαμούσε μανιασμένα ώσπου έβγαλε τον πούτσο του και τον έπαιξε χύνοντας στα κωλομάγουλα της...
Με είδαν, δεν με είδαν, ποτέ δεν το έμαθα. Αυτό το μπανιστήρι μου ίσως ήταν απλά η αιτία..
Συνέβησαν από τότε πολλά επαγγελματικά με πρωταγωνιστές την Τούλα, τον Νίκο και τον Μιχάλη. Οι τρεις τους παραλίγο να φουντάρουν ακόμα και την εταιρία. Σε κάθε λαμογιά χωμένοι μέσα αλλά με το εξαιρετικά σπάνιο χάρισμα να τα φορτώνουν όλα σε άλλους και όπως λένε στην πιάτσα αυτοί να καταλήγουν λευκά περιστέρια.
Πρώτα ο Μιχάλης έδιωξε μια κοπέλα με λευχαιμία, μετά μια έγκυο με το που πήρε την άδεια εγκυμοσύνης και μετά εμένα...
Έκανα καιρό να βρω δουλειά εξαιτίας τους και τελικά με χίλια βάσανα τα κατάφερα. Δεν είχα σκοπό να εκδικηθώ μέχρι που είδα το Μιχάλη να μπαίνει σε ένα κυριλέ studio (παλιό μπουρδέλο που λένε οι άντρες) του κέντρου, πανάκριβο το οποίο εκτός από γυναίκες έχει και άντρες για όλα τα γούστα.
Λειτουργεί μόνο με ραντεβού και πάνε άντρες, γυναίκες, ζευγάρια, αρκεί να είναι καθαροί και βεβαίως να έχουν να πληρώσουν το τσουχτερό αντίτιμο. Πως το ξέρω; Μωρά μου οι άνθρωποι μου έδωσαν δουλειά καθαρίστριας μέχρι να βρω κάτι σταθερό. Με πλήρωναν και μου συμπεριφέρονταν πέραν του δεόντως ανθρωπινά, τα λεφτά στην ώρα τους, χωρίς δήθεν.
Στο studio ήταν και ένας παίδαρος μιγάς ο Λοράν δεν ξέρω από ποιο μέρος του κόσμου. Αυτός πήδαγε το Μιχάλη. Μου έκανε εντύπωση πως ο Μιχάλης πλήρωνε τόσα πολλά λεφτά το μήνα για τις επισκέψεις στο studio. Πηγαίνοντας να πάρω τα τελευταία μου λεφτά από εκεί, με ρώτησε η μαντάμ και της είπα τα πάντα μέσα σε δάκρυα. Η μαντάμ μου είπε:
- «Μη σε νοιάζει… Θα σου τους φτιάξω και τους τρεις».
Πώς θα τα κατάφερνε; Κι όμως...
Η γυναίκα του Νίκου δέχτηκε κάποια πολύ πειστικά τηλεφωνήματα για τον άνδρα της και όπως έμαθα τον παρακολούθησε. Αυτός συνέχιζε με την Τούλα το βιολί του και ποιος ξέρει με πόσους άλλους… Τόσο άτρωτος νόμιζε πως είναι;
Η μαντάμ επικοινώνησε μαζί μου και μου ζήτησε να τη συνοδεύσω κάπου. Αμέσως δέχτηκα, όμως εκείνη με πήγε έξω από γνωστό apartments hotel της παραλιακής όπου μετά από λίγη ώρα αναμονής είδα την κυρία Νίκου να ξυλοφορτώνει τον ασουλούπωτα ντυμένο σύζυγο της.
Η κυρία ήταν με ένα φουσκωτό που πλήρωνε τους τύπους του ξενοδοχείου για τη φασαρία. Ο Νίκος πρέπει να έφαγε πολύ μεγάλες τσαντιές στη μάπα... Για τη συνέχεια δεν μπορώ να γνωρίζω...
Η Τούλα βρέθηκε ξαφνικά χωρίς δουλειά και έγινε θέμα συζήτησης κουτσομπολιών... Είναι ακόμα χωρίς δουλειά.
Όσο για τη συμπάθεια μου, ο Μιχάλης... Ο Μιχάλης από την πλεονεξία του δέχθηκε ένα ραντεβού με έναν εβένινο άντρο με εξίσου εβένινο πούτσο σε επίσης γνωστό ξενοδοχείο της εθνικής. Το βίντεο που μου δόθηκε να δω ήταν από τη μία γελοίο και από την άλλη τρομακτικό.
Ο εβένινος πούτσος μαζί με άλλον ένα πιο μαύρο από τη νύχτα γάμησαν τον καημένο το Μιχάλη τόσο πολύ που του έκαναν το κωλαράκι παλιό 50δραχμο. Με τα σπαστά ελληνικά που μιλούσαν του λέγανε διάφορα από αυτά που άκουγες στις τσόντες της δεκαετίας του ‘80. «Σε γκαμάμε πελαργκός ρε σεφτιλισμλένε!» «Σ’ αρέσει το ψωλή;» και δως του ο Μιχάλης να κλαίει, μία από τον πούτσο και μία από τις φάπες που του έριχναν τα αραπάκια οικονομικοί μετανάστες από το πουθενά...
Αν θέλετε να πείτε κάτι που να έχει έννοια ελάτε. Για την ιστοσελίδα: «Παιδιά ευχαριστώ για τη φιλοξενία».
Λίνα
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.