Η ιστορία:
Πρωί Τετάρτης, πριν δύο εβδομάδες, σε καφετέρια της Νέας Σμύρνης, όχι από τις κεντρικές της πλατείας. Η γνωστή παρέα, εγώ με δύο φίλους, συζητάμε πίνοντας το καφεδάκι, μερικοί ακόμα θαμώνες με τους οποίους έχουμε μια καλημέρα και δυο - τρεις άγνωστες παρέες. Ψόφια πράγμα για καθημερινή, αραιά και που η περατζάδα απ’ έξω μας δίνει κανένα καλό μάτι για σχολιασμό και όλα κυλούν ήσυχα.
Σε λίγο στο διπλανό τραπέζι εμφανίζεται και κάθεται μια κυρία γύρω στα πενήντα, καλοδιατηρημένη μεν λόγω γυμναστηρίου όπως ήταν εμφανές από την περιβολή της, φορμίτσες και τέτοια, αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο. Όχι από αυτές που σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και σίγουρα όχι από αυτές που σου ξυπνάνε κολασμένες σκέψεις. Δεν κάθισε μόνη της για πολύ ώρα. Ήρθε η παρέα της και... άρχισε η μέρα.
Συνομήλικη της, επίσης κοντά στα πενήντα έμοιαζε, μαλλί λίγο κάτω από τον ώμο, προς το ξανθό, γαλάζια εκφραστικά μάτια και όμορφο σώμα. Φαινόταν ένα γεματούτσικο στήθος κάτω από το κοντομάνικο μπλουζάκι της και μια περιφέρεια πληθωρική κάτω από το αρκετά στενό τζιν της. Ήμουν ο μόνος από την παρέα μου που άρχισα να ασχολούμαι. Οι άλλοι μόνο με πιπινάκια έχαναν τον χρόνο τους.
Εγώ πάλι αυτό κι αν το θεωρούσα χάσιμο χρόνου στα 33 μου. Κάποτε μου άρεσαν. Τώρα πια, προτιμούσα τις μεγάλες γυναίκες. Οι πιθανότητες να βρεις γυναίκα παραμελημένη κοντά στα πενήντα είναι μεγάλη. Κι αν την δεις περιποιημένη, η πιθανότητα να ψάχνεται για να σβήσει τις καύλες της, είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Άρχισα να κοιτάζω επίμονα, δήθεν αδιάφορα στο πλαίσιο της κουβέντας με τους κολλητούς μου. Με έπιασε με την άκρη του ματιού της, άρχισε να λοξοκοιτάζει όλο και πιο συχνά, χωρίς να δείχνει ενοχλημένη, αλλά και χωρίς να δίνει κάποιο σημάδι εν διαφέροντος. Έτσι κι αλλιώς, είχαμε τις παρέες μας και εγώ δεν γούσταρα να γίνει θέμα, αυτή μάλλον το ίδιο ήθελε να αποφύγει. Οπότε, υπήρχε μία λύση.
Σηκώθηκα και πήγα στην τουαλέτα. Ούτε νοήματα, ούτε τίποτα. Αν ερχόταν θα ήθελε κάτι. Και ήρθε. Μόλις ‘τρακάραμε’ χαμογέλασε. Με μια γυναίκα πενηντάρα δεν υπήρχε λόγος για χαζόλογα.
- «Καλημέρα, είμαι ο Γιάννης. Είσαι πολύ όμορφη γυναίκα!», είπα.
- «Με φλερτάρεις»; ρώτησε χαμογελαστά.
- «Να ήξερες πόσα χρόνια έχω να το... πάθω αυτό. Κι εσύ είσαι ωραίο παλικάρι. Σε ευχαριστώ για το κομπλιμέντο!», είπε και σα να τελείωνε η κουβέντα.
Μπα, είχε συνέχεια…
- «Θέλεις να τα πούμε καμιά φορά;», ρώτησα, αφού ο διάλογος είχε γίνει γρήγορος.
- «Λεβέντη μου, είμαι παντρεμένη!»
Είπε το... χαζό της. Άρα ήθελε.
- «Δεν σου είπα να με παντρευτείς. Απλά να βρεθούμε να τα πούμε χωρίς τις παρέες μας…», της είπα και της έδωσα μια κάρτα μου. «Σκέψου το…» συμπλήρωσα, καλημέρισα ξανά και πήγα στο τραπέζι μου.
Δεν χρειάστηκε να περιμένω πάνω από δύο μέρες.
- «Γεια σου, είμαι η Χριστίνα!», άκουσα στο τηλέφωνο. «Θυμάσαι, από την καφετέρια;»
- «Α, ναι! Πώς κι έχω την χαρά;», ρώτησα ψιλοαδιάφορα, μη νομίζει ότι ενθουσιάστηκα κιόλας, αν κι αυτό συνέβαινε.
- «Απόψε μπορώ να βγω μαζί σου αν θέλεις…»
Ήθελα εννοείται! Δώσαμε ένα ραντεβού κάπου στην Καλλιθέα, θα περνούσα να την πάρω με το αυτοκίνητο, αυτή και καλά θα έβγαινε με κάποιες φίλες της. Όπως μου εξήγησε αργότερα, έβγαινε αραιά και που και δεν υπήρχε θέμα με τον άντρα της, εξάλλου ποτέ δεν είχε δώσει αφορμή.
Φορούσε ένα όμορφο ολόσωμο φόρεμα, ήταν το ίδιο απλή όπως την ημέρα που την είδα. Το φόρεμα βέβαια, ήταν σημάδι των προθέσεών της. Άρχισα να οδηγώ προς παραλία για να πάμε για ποτό και μου έδωσε την... πάσα.
- «Ξέρεις, σε αυτά τα πολυσύχναστα, ανησυχώ μήπως με δουν και γίνει θέμα χωρίς λόγο. Πάμε κάπου πιο ήσυχα να τα πούμε…;»
Την λέξη «ξενοδοχείο» την άφησε να την πω εγώ και όταν την είπα, έλαμψαν τα γαλάζια της μάτια, έστω κι αν έκανε λίγο την διστακτική. Βρεθήκαμε σε ένα ήσυχο, κάπου στον παλιό ιππόδρομο. Πήραμε το κλειδί μας, πήγαμε στο δωμάτιο και στο ασανσέρ την χάιδεψα για πρώτη φορά, αρκετά διακριτικά. Δεν αντέδρασε, εξάλλου η γυναίκα ήξερε που πήγαινε και τι θα έκανε.
Μπήκαμε μέσα, ταχτοποιηθήκαμε κι έβαλα μια τσόντα για να δω αντιδράσεις. Πάλι ψύχραιμη.
- «Παλιά βλέπαμε πολλές με τον άντρα μου. Αλλά τώρα πια... σοβαρέψαμε. Μου αρέσουν, όπως στις περισσότερες γυναίκες, άσχετα που δεν το παραδέχονται…», είπε μπαίνοντας αμέσως στο θέμα.
Έγινε σταδιακά πιο τολμηρός, άρχισα να της κάνω μασάζ στους ώμους και να την φιλάω στο πρόσωπο. Ανταποκρινόταν σε όλα και άρχισε να συμμετέχει με όλο και πιο τολμηρές απαιτήσεις.
- «Μικρέ, μια φορά το πήρα απόφαση στην ζωή μου και θα το χαρώ. Ένα γαμήσι από νεαρό πάντα ήταν στην φαντασία μου κι ας περνάω καλά με τον άντρα μου. Εγώ εξάλλου του το είχα προτείνει για ένα τρίο, αυτός κώλωσε, οπότε ας την πληρώσει. Θέλω να μου μείνει αξέχαστη η απιστία της ζωής μου!», είπε το άτομο και με έφτιαχνε.
Τέτοια γυναίκα ήθελα. Ούτε δικαιολογίες, ούτε μαλακίες. Να περάσουμε καλά και άντε γεια. Της έβγαλα το φόρεμα, μοσχοβόλησε ένα πολύ θηλυκό άρωμα από το σαπουνισμένο κορμί της και αντίκρισα ένα πολύ όμορφο σετ εσώρουχα. Ερωτικό χωρίς ακρότητες, μοβ με δαντέλα τόσο το σουτιέν όσο και το κιλοτάκι που χωρίς να είναι «φτηνό» κορδόνι, έμπαινε με χάρη στον καλοδιατηρημένο κώλο της.
Η περιήγηση των χεριών μου σε όλο το κορμί, εκτός του ότι δημιουργούσε στην Χριστίνα μια ανατριχίλα που διακρινόταν εύκολα, που έδειξε και ότι είχε υγρανθεί στο καλοδουλεμένο της μουνί.
Της ψιθύρισα στο αφτί ότι ήθελα να την γλείψω παντού πριν αρχίσω να την καρφώνω με το καυλί μου και απάντησε με την εκνευριστική πλέον ψυχραιμία της:
- «Κι εγώ αυτό θέλω. Αλλά θέλω να γλείψω κι έναν πούτσο που έχει ήδη χαρεί με μένα και δεν θέλει ιδιαίτερη προεργασία για να σηκωθεί. Καταλαβαίνεις, ο άντρας μου στα 56 δεν είναι και πάντα… έτοιμος!», είπε χαμογελαστά.
Της έβγαλα και το τελευταίο... εμπόδιο, τα εσώρουχα και αντίκρισα αυτό που είχα φανταστεί. Δύο όμορφα στήθη με μυτερές θηλές που έστεκαν... περήφανες κι ένα πολύ περιποιημένο μουνί. Με ένα μικρό τριγωνάκι μπροστά και τελείως αποτριχωμένο γύρω από τα χείλη. Αυτά κι αν ήταν... πανδαισία. Αντίθετα με το συνηθισμένο για τις μεγάλες γυναίκες, δεν εξείχαν καθόλου, ήταν σαν νεανικό μουνάκι. Μια πρόκληση στην οποία δεν μπόρεσα να αντισταθώ και να την... τυραννήσω αρχίζοντας να γλείφω από το εσωτερικό των μηρών, να ανασαίνω κοντά στο μουνί της και να την κάνω να με παρακαλάει. Έτσι κι αλλιώς δεν είχαμε και πολλές ώρες.
Έπεσα με τα μούτρα. Έγλειφα τα χείλη της με την υπέροχη μυρωδιά, γεύτηκε τους χυμούς της καύλας μιας γυναίκας που ήταν φανερό ότι είχα χαρεί τον έρωτα και είχε χύσει πολύ στην ζωή της, περνώντας και την γλώσσα μου από την όμορφη κωλοτρυπίδα της που σίγουρα είχε δεχτεί πολλές επισκέψεις στο παρελθόν. Έχυσε και δεν χρειαζόταν να το φωνάξει για να το καταλάβω. Το έκανε όμως με ένταση που με τρόμαξε.
- «Πιες τα ρε καυλιάρη γιατί έχω ποτάμι μέσα μου!», είπε.
Κι εγώ φυσικά το έκανα. Η πίσω τρυπούλα της είχε χαλαρώσει και γαμώντας την με την γλώσσα μου της πρόσφερα άλλο ένα μεγαλοπρεπές χύσιμο. Ηφαίστειο ήταν η γυναίκα, η χαρά του κάθε άντρα. Ανέβηκε προς τα πάνω κι ασχολήθηκα λίγο με τα στήθη της που ήταν φουλ καυλωμένα μέχρι που έφτασα στο στόμα της, προσφέροντάς της τα μουνοχύματά της. Τέλειο φιλί που κράτησε αρκετή ώρα για να μην μπορούμε να πάρουμε ανάσα.
- «Γάμησε με και σου χρωστάω κάτι, αλλά έχουμε ώρα..», με... διέταξε.
Της σήκωσα ψηλά τα πόδια κι άρχισα να την καρφώνω με δύναμη. Φοβήθηκα μην χύσω, αλλά από την καύλα μου είχαν δεθεί... κόμπο τα αρχίδια. Άλλαζα ρυθμό και την τρέλαινε. Το καυλί μου είναι όμορφο όπως μου λένε, δεν ξέρω πως κρίνουν την... αισθητική, αλλά για να συμφωνούν όλες, έτσι θα είναι. Μακρύ και όσο χοντρό πρέπει για να χωράει και πίσω, στην μεγάλη μου αγάπη τον κώλο. Εγώ φοβόμουν… αυτή έχυσε γρήγορα, χώνοντάς μου τα νύχια της στην πλάτη.
- «Μη σταματάς!», φώναζε κι εγώ της έτριβα την κλειτορίδα συνεχίζοντας την διείσδυση.
Με το άλλο χέρι δοκίμαζα τον κώλο, που είχε ανοίξει πια για τα καλά, δεχόμενος και την πλημμύρα από το μουνί της. Χωρίς πολλά λόγια, βγήκα από μπροστά και τον κάρφωσα πίσω. Της έτριβα το μουνί και της σφυροκοπούσα τον κώλο. Άρχισε να λέει διάφορα ακαταλαβίστικα. Η γυναίκα ήταν σε ντελίριο. Η καθωσπρέπει κυρία έβριζε σαν λιμενεργάτης. Όταν ένιωσα να πλησιάζω άρχισα να την χαστουκίζω στον κώλο και στο πρόσωπο.
- «Κάνε με να νιώσω τελευταία ρε πούστη μου! Σκαμπίλισε την πουτάνα που τα φοράει στον άντρα της. Φτύσε με και χύσε με μέχρι να πνιγώ!», φώναζε συνέχεια.
Το σπέρμα που άφησα στον κώλο της πρέπει να κόντεψε να της βγει... από το στόμα. Έχυνε κι αυτή και φώναζε. Σκέφτηκα κάτι και πριν τολμήσω να το ζητήσω με έβγαλε από την δύσκολη θέση.
- «Φέρτον εδώ, στο στόμα μου!»
Τον πήρε κι άρχισε να γλείφει τα χύσια μου, το μουνόσπερμα της και τα υγρά του κώλου της. Μου χάιδευε τα αρχίδια, μου γαργαλούσε την κωλοτρυπίδα. Δεν έπεφτε με τίποτα. Μετά από λίγη ώρα με ξάπλωσε ανάσκελα, με καβάλησε και άρχισε το νέο γύρο. Χτυπιόταν σαν λυσσασμένη και παρότι ήταν η δεύτερη σύντομη φορά, με έφερε γρήγορα σε θέση... βολής. Της τα αμόλησα μέσα στο μουνί της που είχε γίνει πια σαν πηγάδι γεμάτο νερό. Κατέβηκε λαχανιασμένη και μου τον στράγγιξε με το στόμα.
- «Άξιζε τον κόπο!», μου είπε όταν ξαναβρήκε την ανάσα της. «Είδες μικρέ ότι το κουράγιο σου με μια μεγάλη γυναίκα ανταμείφθηκε;»
Αν είδα λέει; Δεν ήταν η πρώτη φορά, ευχόμουν όχι και η τελευταία.
- «Όταν ξαναμαζέψω μεγάλες καύλες, θα σε πάρω. Μόνο δεν θέλω πίεση…», μου είπε.
Μήπως ήθελα εγώ; Φύγαμε. την πήγα κάπου κοντά στο σπίτι της και απομακρυνθήκαμε. Χωρίς άγχος, περιμένω ότι κάποτε θα τα ξαναπούμε. Μέχρι τότε, οι κεραίες μου θα είναι πάντα τεντωμένες για γυναίκες στα νοτυζένια της. Η σωστή πενηντάρα, δεν συγκρίνεται με τίποτα, πιστέψτε με.
(Copyright protected OW ref: 9051)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.