Η ιστορία:
Η ιστορία αυτή συνέβη πριν 12 και κάτι χρόνια, όταν ακόμη ήμουν μαθήτρια.
Πήγαινα τότε 3η Λυκείου κι ετοιμαζόμουν να δώσω για τις πανελλήνιες. Στο φροντιστήριο που πήγαινα, έκθεση μας έκανε ένας νεαρός καθηγητής, τότε γύρω στα 35. Όλο το φροντιστήριο φυσικά ήταν ερωτευμένο μαζί του. Εγώ είχα ολοκληρώσει τις σεξουαλικές μου επαφές από την προηγούμενη χρονιά με ένα συμμαθητή μου. Συχνά όταν έμενα μόνη στο σπίτι φαντασιωνόμουν τον καθηγητή να τον αποπλανώ και να με πηδάει.
Έτσι όταν τελείωσαν τα καλοκαιρινά μαθήματα από τη δευτέρα λυκείου στην τρίτη, είπα στους δικούς μου ότι ήθελα να κάνω έκθεση και σε ιδιαίτερα. Πήραν λοιπόν τον καθηγητή Α. (θα τον λέω) και τον ρώτησαν αν μπορεί να βοηθήσει. Εκείνος δέχτηκε ευχαρίστως. Έτσι στις 20 Αυγούστου είχαμε το πρώτο μας ραντεβού στο σπίτι. Στα τρία πρώτα μαθήματα ήταν κι η μαμά εκεί φυσικά. Μετά, επειδή εγώ ήμουν πρωί – απόγευμα σχολείο δεν μπορούσε να είναι πάντα εκεί. Στην αρχή ήμουν κι εγώ τύπος και υπογραμμός, αν και κάποια υπονοούμενα πάνω στα αστεία τα πετούσα. Του χα πει δηλαδή ότι όλα τα κορίτσια στο φροντιστήριο θα θελαν να πάνε μαζί σας και τέτοια.
Ένα πρωί λοιπόν κι ενώ είχε περάσει κάνας μήνας ντύθηκα λίγο διαφορετικά από ότι συνήθως. Φόρεσα ένα αθλητικό μακό με φερμουάρ το οποίο μου ήταν αρκετό στενό στο στήθος και ανέβασα το φερμουάρ σε τέτοιο σημείο που να φαίνεται από τα πλάγια το μεγάλο και στητό στήθος μου (φυσικά δεν φόρεσα σουτιέν, δεν το χρειαζόμουν άλλωστε καθώς τα βυζιά μου από τότε έχουν την τάση να τραβάνε τα βλέμματα καθώς νομίζεις ότι τους έχω κάνει πλαστική). Πήγα στο μπάνιο και ξύρισα όλο του μουνάκι μου κόντρα, να μην αφήσω τίποτα και φόρεσα μια καυτή μίνι τζιν φουστίτσα που είχα κι ένα λευκό στρίνγκ.
Όταν χτύπησε το κουδούνι κι άνοιξα ο Α. με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω
- θα πας πουθενά μετά; Με ρώτησε.
- όχι καλέ κύριε. Για εσάς το έκανα. Τι όλο με φόρμες θα με βλέπετε;
και του έστειλα ένα φιλάκι γελώντας. Καθίσαμε στο τραπέζι της κουζίνας. Καταλάβαινα ότι το βλέμμα του πήγαινε στα βυζιά μου, αλλά ένιωθε αμήχανα κι αμέσως το τραβούσε.
Άρχισα λοιπόν κάτω από το τραπέζι να του αγγίζω με το πόδι μου το πόδι του, δήθεν κατά λάθος στην αρχή, μετά το κρατούσα εκεί. Ενώ μου μιλούσε δάγκωνα τα χείλη μου, ενώ οι ρώγες μου ήδη ξεχώριζαν από το μπλουζάκι μου. Σηκώνεται κάποια στιγμή να πάει στην τουαλέτα. Κατεβάζω το φερμουάρ ακόμη πιο χαμηλά κι όταν βγαίνει με βρίσκει καθισμένη πάνω στον πάγκο της κουζίνας.
- τι κάνεις εκεί παιδάκι μου;
Μου λέει ενώ το βλέμμα του είναι καρφωμένο στα βυζιά μου. Από σταυροπόδι που κάθομαι ανοίγω τα πόδια μου
- δεν έχουμε κανένα θέμα στην έκθεση που να έχει να κάνει με την αποπλάνηση;
Τον ρωτάω και τον καρφώνω μέσα στα μάτια παίρνοντας όσο πιο πρόστυχο βλέμμα μπορούσα. Κάθεται στην καρέκλα.
- Λοιπόν, ας συνεχίσουμε…
λέει κι η φωνή του τρέμει. Τον πλησιάζω, ανοίγω τα πόδια και κάθομαι επάνω του.
- Αφού το ξέρω ότι κι εσείς με θέλετε κύριε. Φαίνεται! Γιατί διστάζετε;
Κι αρχίζω να τρίβομαι πάνω στον πούτσο του που ήταν ήδη σκληρός. Ήταν σαν να είχε καταπιεί τη γλώσσα του. Τον φιλάω χώνοντάς του τη γλώσσα μου μέσα στο στόμα του. Ανταποκρίνεται κι αυτό μου αρέσει. Με τραβάει μακριά
- Είσαι ανήλικη κι αυτά δεν γίνονται.
- Τα πάντα γίνονται κύριε. Και άλλωστε σε 4 μήνες κλείνω τα 18…
κι αρχίζω πάλι να τρίβομαι επάνω του. Αυτή τη φορά κατεβάζω τελείως το φερμουάρ και βγάζω έξω τις βυζάρες μου. Ανασηκώνομαι και του τις χώνω μέσα στη μούρη του.
- Αφού θέλεις σαν κολασμένος να τις δαγκώσεις. Κάντο λοιπόν, αλλιώς φύγε
κι εκείνη την ώρα πιάνει με τα χέρια του τα βυζιά μου κι αρχίζει να τα ζουλάει, να τα φιλάει και δαγκώνει τις σκληρές μου ρώγες, ενώ εγώ λιώνω από ηδονή. Με σηκώνει όπως καθόμουν πάνω του και με ακουμπάει πάνω στον πάγκο. Μου σκίζει το στρίνγκ με δύναμη και χώνει τη μούρη του μέσα στο υγρό μου το μουνάκι. Αυτό ήταν τέλειο. Το θυμάμαι ακόμη. Η εμπειρία όλη μέσα στο μουνάκι μου. Έπαιζε με την κλειτορίδα μου, την πιπιλούσε, την δάγκωνε, έχωνε τη γλώσσα του μέσα στον κόλπο μου κι εγώ φώναζα από ηδονή.
Σηκώνεται, κατεβάζει το παντελόνι του, με φιλάει.
- Τώρα θα σου πηδήξω το μουνάκι
μου λέει κι εγώ λιώνω.
- Πήδα με κύριε ναι!!! κάνε με να φωνάζω να μας ακούσει όλη η πολυκατοικία. Γάμα με…
και μου χώνει το τεράστιο καυλί του μέσα στο μουνάκι μου με δύναμη τόση που άρχισα να φωνάζω δυνατά. Είχαμε και ανοιχτά τα παράθυρα και γούσταρα που θα μας άκουγε όλη η γειτονιά.
- Πήδα με κύριε. Πήδα με την πουτανίτσα.
- Είσαι μεγάλο πουτανάκι. Σου αρέσει καργιολίτσα μου το καυλί μου μέσα στο μουνάκι σου; σου αρέσει;
- Τρελαίνομαι κύριέ μου! Τρελαίνομαι
βγάζει το καυλί του από το μουνάκι μου και με το χέρι του παίζει με την κωλοτρυπίδα μου.
- Κι από εδώ είσαι ξεπαρθενεμένο; Ή θα στο ξεπαρθενέψω εγώ;
- όχι κύριε. Όχι από πίσω. Θα πονέσω
αλλά πριν προλάβω να τελειώσω με έχει κατεβάσει από τον πάγκο με έχει γυρίσει και μου ακουμπάει ήδη το καυλί του πάνω στην κωλοτρυπίδα μου.
- Θα πονέσεις αλλά θα σ αρέσει πουτανάκι μου. Αυτό δεν ήθελες; Ιδιαίτερα; Θα κάνεις ότι σου πω τώρα καργιολίτσα
και σπρώχνοντας τον χώνει μέσα στον κώλο μου.
- Θα σου ξεσκίσω το παρθένο κωλαράκι μικρή μου
και μου τον χώνει ακόμη πιο βαθιά. Εγώ πονάω τόσο που βάζω τα κλάματα, και τον παρακαλάω να σταματήσει.
- Κλαις τώρα πουτανάκι μου; Κλαις; Όταν με καύλωνες ήταν καλά;
κι αρχίζει να μου πηδάει τον κώλο με τέτοια λύσσα σαν να με βίαζε. Κι εγώ φωνάζω τόσο δυνατά από τον πόνο κι από την ηδονή.
- Σκάσε μωρή πουτάνα. Σκάσε.
και αρχίζει να με δέρνει στον κώλο. Βγαίνει…
- Γύρνα μωρή και παρ τον μέσα στο στόμα σου
και μου τον χώνει όλο μέσα στο στόμα μου, μου καθοδηγεί το κεφάλι και χώνει την ψωλή του τόσο βαθιά που νιώθω ότι πνίγομαι.
- Έτσι μωρή να πνιγείς. Με τον καθηγητή σου πήγες να τα βάλεις; Θα πιεις και τα χύσια μου τώρα παλιό-πουτανάκι…
και τα σπέρματά του αιφνιδιάζοντας με τρέχουν μέσα στο στόμα μου. Πάω να τα φτύσω αλλά μου αστράφτει ένα χαστούκι και μου λέει…
- Σου είπα θα τα πιεις σκρόφα.
Τα καταπίνω. Τα μάτια μου είναι υγρά από τα δάκρυα, αλλά η αλήθεια είναι ότι και το μουνί μου είναι εξίσου υγρό. Σηκώνομαι επάνω, τον κοιτάζω. Με παίρνει αγκαλιά και μου λέει.
- Θέλεις να ξανάρθω τώρα;
- Εννοείται κύριε, αφού πρώτα όμως παίξετε λίγο ακόμη με το υγρό μου το μουνάκι.
Φυσικά ερχόταν ως το τέλος της χρονιάς και με κάθε καλή έκθεση που έγραφα με επιβράβευε ή αλλιώς με τιμωρούσε. Το καλύτερο ήταν όταν ήταν οι δικοί μου σπίτι που του έπαιρνα μόνο πίπες ή μου έγλειφε μόνο το μουνάκι. Έκθεση στις πανελλήνιες έγραψα 17.5, ενώ με τον καθηγητή μου συναντιόμαστε ακόμη που και που. Τώρα πια είναι παντρεμένος κι έχει κι ένα παιδάκι, κι εγώ φρέσκο-παντρεμένη, αλλά θυμόμαστε τα χρόνια εκείνα και γινόμαστε πάλι καθηγητής και μαθήτρια.
(Copyright protected OW ref: 17411)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.