Ακούγονται κάποια βήματα πίσω μου και ομιλίες που προσωρινά μου χαλάνε την ηρεμία της στιγμής.
- Νίκο να εδώ είναι καλά να κάτσουμε.
- Εντάξει μωρό μου.
Μέσα από τα σκουρόχρωμα γυαλιά μου γυρίζω να δω τους αναιδείς που μου χάλασαν τη νιρβάνα στην οποία είχα περιέλθει. Το πρώτο που είδα ήταν ένα υπέροχο τουρλωτό κώλο που συνοδεύεται από δύο καλλίγραμμα πόδια να έχει σκύψει μπροστά μου και να στρώνει μία ψάθα, ενώ ένας τύπος προσπαθεί να καρφώσει την ομπρέλα στην άμμο. Φυσιολογικά η πρώτη σκέψη μου θα ήταν «μα ολόκληρη παραλία δίπλα μας βρήκαν να κάτσουν;»
Και όμως το θέαμα που αντίκρισα δε μου άφησε περιθώριο για τέτοιες σκέψεις. Η γυναικάρα μου δεν κουνήθηκε από την θέση της, είχε βάλει και το καπέλο στο πρόσωπό της και μάλλον την είχε πάρει ο ύπνος. Οι γείτονες πλέον εγκαταστάθηκαν και άραξαν. Η κοπέλα με το που έκατσε έβγαλε από την τσάντα της ένα σταυρόλεξο και άρχισε να επιδίδεται στο άθλημα. Ο άντρας ξεκίνησε για την θάλασσα.
- Θα έρθεις;… τη ρώτησε.
- Μπα σε λίγο.
Η γυναικάρα μου κουνήθηκε από τη θέση της προφανώς ενοχλημένη από τις συζητήσεις των διπλανών και ανασηκώθηκε, με κοίταξε σαν αγουροξυπνημένη και μου λέει…
- κάηκα… πάω για βουτιά να δροσιστώ, θα έρθεις;
- Σε λίγο μωρό μου της απάντησα.
Σηκώθηκε νωχελικά τίναξε την άμμο που είχε επάνω της και με έναν πολύ καυλωτικό ρυθμό κατευθύνθηκε προς τη Θάλασσα όπου με τη μία βούτηξε. Ο συνοδός της κοπέλας δίπλα μου είχε ήδη απομακρυνθεί αρκετά κολυμπώντας δυνατά, προφανώς κάποιος παλιός αθλητής κολύμβησης θα ήταν γιατί είχε το στυλάκι. Η δικιά μου άραξε ανάσκελα μέσα στη θάλασσα και έκανε ύπτιο με αργές κινήσεις απολαμβάνοντας την δροσιά του νερού στο κορμί της.
- Με συγχωρείτε, μπορείτε να με βοηθήσετε λίγο;
Γυρίζω αριστερά μου και αντιλαμβάνομαι ότι η κοπέλα δίπλα μου απευθύνεται σε εμένα. Κατεβάζω τα γυαλιά μου, την κόβω λίγο και της λέω:
- Φυσικά αν μπορώ γιατί όχι;
- Μπορείτε σίγουρα… δεν είναι δύσκολο νομίζω να μου απλώσετε λίγο αντηλιακό στην πλάτη.
- Σίγουρα όχι, αλλά μήπως παρεξηγηθεί ο συνοδός σας;
- Μπα δεν νομίζω δεν έχει τέτοια θέματα, ε και στο κάτω-κάτω τι πρόβλημα να έχει;
- Η κοπελιά σας δεν ξέρω μήπως έχει θέμα.
- Χα, χα, χα… μου φαίνεται ότι κάνουμε μία πολύπλοκη συζήτηση για ένα τόσο απλό θέμα. Απάντησα εγώ.
Γελάσαμε ταυτόχρονα και δυνατά.
- Δώστε μου το αντηλιακό και γυρίστε.
- Ακούστηκε κάπως αυτό και ξαναγελάσαμε.
- Βρε τι πάθαμε… μου λέει γελώντας.
- Πριν ξεκινήσω θεωρώ ότι επιβάλλεται να συστηθούμε. Γιώργος και προτείνω το χέρι μου.
- Μαρίνα… και ανταποδίδει.
- Ωραία, της λέω τώρα, πλέον τουλάχιστον δεν ήμαστε άγνωστοι.
Ξανά γέλια από την Μαρίνα.
- Έχεις πολύ χιούμορ Γιώργο, είσαι ωραίος τύπος.
- Το κατά δύναμη, αλλά τώρα δουλειά και όχι λόγια Γύρνα τώρα της λέω τάχα επιτακτικά.
Με ανεβασμένη τη διάθεση και παιχνιδιάρικα, η Μαρίνα γύρισε και άπλωσε το υπέροχο κορμί της πάνω στην ψάθα. Ο τουρλωτός κωλαράκος πλέον ατένιζε υπερήφανα μπροστά στα πονεμένα μάτια μου. Η μεσούλα της φαινόταν σφιχτή και η πλάτη της πεντακάθαρη, κανένα στίγμα.
- Περίμενε λίγο, να ξεκουμπώσω το σουτιέν μου λέει.
Ξεροκαταπίνω εγώ – ρίχνω μία ματιά προς τη γυναίκα μου η οποία ακόμα δεν έχει αντιληφθεί τίποτα. Δε μιλάω, περιμένω με ανυπομονησία να κάνει την κίνηση της αλλά το κούμπωμα της έχει σφηνώσει και δεν τα καταφέρνει.
- Έλα βρε Γιώργο βοήθα λίγο, δε βλέπεις που παιδεύομαι;
Δεν μιλά ξανά, απλώνω τα χέρια μου και με αριστοτεχνικές κινήσεις την απαλλάσσω από το σουτιέν της. Το στήθος της απελευθερώνεται και χάσκει ολοστρόγγυλο όπως το έκοψα από τα πλάγια. Η ιεροτελεστία ξεκινάει. Ρίχνω το λάδι ψηλά στους ώμους της και αρχίζω να το απλώνω όσο πιο αργά γίνεται, η ποσότητα δε φτάνει ξαναρίχνω στην πλατούλα της και το χέρι μου ταξιδεύει σε ένα απαλό δερματάκι, γαμώτο τελειώνει η φάση σκέφτομαι, ρίχνω στη μεσούλα της και συνεχίζω ώσπου κάποια στιγμή φτάνω στο απροχώρητο.
- Σταματάω, Μαρίνα είσαι έτοιμη.
- Μα δεν τέλειωσε μου λέει, τα πόδια μου δεν θα τα κάνεις;
Έχω βουρκώσει από συγκίνηση.
- Ε ναι φυσικά της λέω μα τι σκεφτόμουν;
Χαμογελάκι από τη Μαρίνα και συνεχίζω, πριν όμως κοιτάω προς την θάλασσα. Η γυναίκα μου ήδη μας βλέπει και χαμογελάει πονηρά, της κουνάω το κεφάλι σαν να λέω ε τι να κάνω;… και αυτή γνέφει στο στυλ άστα αυτά. Ξεκινάω από τις γάμπες, συνεχίζω στα μπουτάκια και εκεί κάπου στους πρόποδες του τουρλωτού λοφίσκου σταματάω.
- Ε τι κάνεις;
- Τι κάνω;… της λέω.
- Συνέχισε, έτσι κάνεις εσύ τις δουλειές σου;… τις αφήνεις στην μέση;
Κρύος ιδρώτας τρέχει επάνω μου, έχω ριγήσει – προσπαθώ να δείξω ψύχραιμος αλλά η Μαρίνα με έχει καταλάβει. Είμαι γονατιστός μπροστά της με το αντηλιακό στο χέρι και έχω κολλήσει. Η Μαρίνα γυρίζει το όμορφο κεφαλάκι της με κοιτάει και λέει:
- Ωχ εγώ στο προκάλεσα αυτό;
- Ποιο της λέω;
- Αυτό που βλέπω, το φούσκωμα στο μαγιό σου.
Κοιτάω απορημένος προς τα κάτω και πράγματι έχει αρχίσει να ξεπροβάλλει το κεφαλάκι πιέζοντας το λάστιχο από το μαγιό.
- Μα πως δεν το πήρα χαμπάρι γαμώτο ξεφτιλίστηκα…
- Γιώργο μην κολλάς αγόρι μου, είναι φυσιολογικό αφού δεν είσαι gay να σου συμβεί, έλα τώρα τέλειωσε με αυτό που ξεκίνησες για να ηρεμήσεις λίγο μετά.
- Εύκολο να το λες της αποκρίνομαι, πάντως ζητώ συγνώμη για το θέαμα.
Η Μαρίνα ξαναγύρισε το κεφάλι της μπροστά και εγώ τέλειωσα γρήγορα με τα δύο υπέροχα λοφάκια.
- Ευχαριστώ Γιώργο.
- Ευχαρίστησή μου Μαρίνα.
Σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς τη θάλασσα να ξεπλύνω τα χέρια μου από τα λάδια και να δροσιστώ λίγο (όχι από την ζέστη, αλλά από την κάψα που είχα). Πήγα δίπλα στη γυναίκα μου.
- Έλα βρε Ελσάκι, της λέω, μούλιασες εδώ μέσα.
- Εγώ μούλιασα αλλά εσύ κόρωσες… μου λέει χαμογελώντας πονηρά.
- Έλα βρε, το κορίτσι ήθελε αντηλιακό και τη βοήθησα, εξάλλου σε είχε δει κι εσένα και έχει και το δικό της μαζί.
- Ναι καλά… μου λέει περιπαικτικά.
Κολυμπήσαμε μαζί για αρκετή ώρα, αργά απολαμβάνοντας το νερό και λίγο αργότερα είδαμε το «Νίκο» να πλησιάζει προς την παραλία, σηκώθηκε όρθιος τίναξε τα μαλλιά του και γονάτισε κάτω από την ομπρέλα τους.
- Ωραίο σώμα… μου λέει η Ελσα.
- Εντάξει… νέα παιδιά είναι, της λέω. Τι περιμένεις, κι εγώ κάποτε έτσι ήμουν.
- Μια χαρά είσαι, μου λέει η Ελσα, δεν έχω πρόβλημα και σε γουστάρω όπως είσαι, απλά μία παρατήρηση έκανα. Μήπως ζήλεψες;
Η αλήθεια είναι ότι λίγο άρπαξα, αλλά μετά σκέφτηκα πως μία κουβέντα είπε η Ελσα, ενώ εγώ έκανα απλωτές στο κορμί της άλλης και δε μου είπε σχεδόν τίποτα.
- Όχι βρε, υπερασπίστηκα το κορμί μου απλώς.
Γελάσαμε και σε λίγο βγήκαμε έξω. Αφού σκουπιστήκαμε από τα νερά κάτσαμε στις καρεκλίτσες μας και απλώσαμε για μία ακόμα φορά τα κορμιά μας. Η Μαρίνα δίπλα μάλλον είχε αποκοιμηθεί και με τη φασαρία που κάναμε ξύπνησε, σηκώθηκε ξεδιάντροπα στα τέσσερα αφήνοντας κάτω το πάνω μέρος από το μαγιό της και ξεπρόβαλαν μπροστά στα ματάκια μου τα υπέροχα βυζάκια της. Έκατσε στα γόνατα και αφού τεντώθηκε κάνοντας με να εκτοξευθώ, ξάπλωσε ανάσκελα. Εκεί τα είδα όλα, το φούσκωμα μου επανήλθε. Πήρα την τσάντα θαλάσσης και την έβαλα επάνω μου ψάχνοντας τάχα για τσιγάρα, τα οποία δε βρήκα μέχρι που ένοιωσα το φούσκωμα να υποχωρεί. Λίγα λεπτά μετά η Μαρίνα ανακάθισε και αφού το σκέφτηκε λίγο σηκώθηκε και περπάτησε προς τη θάλασσα. Η Έλσα κοιτούσε πότε αυτή πότε εμένα. Εγώ πίσω από τα σκουρόχρωμα γυαλιά μου έκανα τον Κινέζο δείχνοντας ατάραχος, ανάθεμα με.
- Συγνώμη, μπορώ;
Γυρνάω βλέπω τον τύπο δίπλα μου. Ορίστε του λέω σε τι μπορώ να βοηθήσω;
- Ξέχασα τον αναπτήρα μου – μήπως μπορώ να ανάψω από το δικό σας.
- Φυσικά του λέω, κράτα τον έχω κι άλλον να μην παιδεύεσαι.
- Να σαι καλά φίλε μου, Νίκος, μου λέει και μου δίνει το χέρι.
- Γιώργος του λέω και από εδώ η γυναίκα μου η Έλσα.
Αφού χαρήκαμε όλοι ο Νίκος έκατσε στην πλευρά του απολαμβάνοντας το τσιγαράκι του. Η Μαρίνα είχε γυρίσει, σκούπισε το κορμί της από τα νερά και έκατσε δίπλα στο Νίκο. Πήρε το πακέτο με τα τσιγάρα και αναζήτησε τον αναπτήρα της. Βλέποντας όμως ότι δεν είναι δικός τους η Μαρίνα τον ρώτησε που τον βρήκε και ο Νίκος έδειξε εμένα.
- Α… τα παιδιά σήμερα μας εξυπηρετούν συνέχεια, πρέπει να ανταποδώσουμε, του λέει.
- Δηλαδή; Να ο Γιώργος όσο ήσουν εσύ μέσα του ζήτησα και μου έβαλε αντηλιακό, εσύ του πήρες τον αναπτήρα, ε να… αισθάνομαι ότι του γίναμε φορτικοί.
Περιέργως ο Νίκος δεν αντέδρασε όταν η Μαρίνα είπε για το αντηλιακό. Ακούγοντας τη συζήτηση εγώ και μιας και αφορούσε εμένα τους είπα.
- Σιγά ρε παιδιά δεν έκανα και τίποτα.
- Ε πως, μου λέει ο Νίκος, ακόμα και αυτά είναι βοήθεια όταν δεν έχεις κάποιο άλλο τρόπο να κάνεις κάτι.
- Τέλος πάντων τους λέω εσείς ξέρετε…
Γελάσαμε και τότε σύστησα και την Έλσα στα παιδιά. Ξαφνικά και από το πουθενά ξεκινήσαμε διάφορες συζητήσεις, όπως από πού ήμαστε, πότε ήρθαμε που μένουμε και τέτοια. Το ευχάριστο ήταν ότι τελικά μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο και τα παιδιά είχαν μόλις έρθει, ενώ εμείς ήμασταν εκεί από την προηγούμενη ημέρα. Η ώρα πέρασε και πεινάσαμε.
- Παιδιά εμείς πάμε για φαγητό, χαρήκαμε και πιστεύω να τα ξαναπούμε.
Ε… που πάτε;… θα έρθουμε κι εμείς, λέει η Μαρίνα, εκτός αν δε μας θέλετε στην παρέα.
Εκεί μίλησε η Έλσα.
- Φυσικά σας θέλουμε Μαρίνα μου, απλά δεν ξέρουμε το πρόγραμμά σας, αφού όμως θέλετε κι εσείς, εμείς μετά χαράς θέλουμε την παρέα σας, είστε ευχάριστα παιδιά και πιστεύω ότι ταιριάζουμε.
Έμεινα εμβρόντητος, συνήθως η Έλσα δεν παίρνει τέτοιες πρωτοβουλίες, αλλά εδώ κάτι πλανιόταν στον αέρα αλλά δε μπορούσα ακόμα να το εντοπίσω.
Το ξενοδοχείο ουσιαστικά ήταν μπροστά την παραλία και η μορφή του ήταν σκορπισμένα και απομονωμένα studios. Το εστιατόριο ήταν έξω στον υπέροχο κήπο του ξενοδοχείου, εκεί κατευθυνθήκαμε και αφού αφήσαμε τα κορίτσια να διαλέξουν τραπέζι κάτσαμε όλοι μαζί παρέα. Εγώ δίπλα στην Έλσα και τα παιδιά απέναντί μας αλλά χιαστή, δηλαδή εγώ είχα απέναντι τη Μαρίνα και η Έλσα το Νίκο. Παραγγείλαμε φαγητό και λευκό παγωμένο κρασάκι. Το φαγητό μας έδιωξε την αίσθηση της πείνας που είχαμε και το κρασάκι έδιωξε τις αναστολές που σίγουρα είχαμε αφού ήταν μία ολοκαίνουργια παρέα. Με αυτά και αυτά κάποια στιγμή νοιώθω κάτι να με ακουμπάει στο πόδι. Κατέβασα τα μάτια μου και είδα το ποδαράκι της Μαρίνας να χαϊδεύει τη γάμπα μου.
Κράτησα την ψυχραιμία μου συνεχίζοντας να μιλάω με την Έλσα και το Νίκο, ενώ η Μαρίνα κι αυτή ανέμελα συνέχιζε τη συζήτηση με όλους σα να μη συμβαίνει τίποτα. Το μήνυμα ελήφθη αλλά τώρα;
Κάποια στιγμή σηκωθήκαμε για να πάμε να κάνουμε ένα ντουζάκι και να ξαπλώσουμε αφού μετά το φαγητό και το κρασί τα σώματά μας εξασθένησαν.
- Τα λέμε ρε παιδιά… εδώ θα ήμαστε θα ξαναβρεθούμε.
- Α όχι λέει ο Νίκος, σήμερα το βράδυ όπως διάβασα στο πρόγραμμα έχει λαϊκή βραδιά, θα βρεθούμε και θα είμαστε παρέα σήμερα το βράδυ και δε σηκώνω καμία αντίρρηση.
- Εντάξει, μέσα… με πρόλαβε η Ελσα. Τα λέμε κατά τις 10.
Φύγαμε και κατευθυνθήκαμε ο καθένας στο δικό του χώρο. Δεν ήμασταν και πολύ μακριά. Μόλις μπήκαμε μέσα στο δωμάτιο πετάξαμε τα ρούχα μας και μπήκαμε παρέα με την Έλσα στον Ντους. Και οι δύο είχαμε τρομερή ερωτική διάθεση, έτσι σχεδόν πριν προλάβω να την αρπάξω εγώ, η Έλσα έσκυψε χαμηλά και άρχισε να μου ρουφάει τον πούτσο με μανία λες και δεν υπήρχε αύριο.
- Τι έγινε ρε πουτανάκι γιατί καύλωσες τόσο;
Το νερό έπεφτε πάνω στο στήθος μου και στο όμορφο κεφαλάκι της Έλσας. Δε μου απάντησε, συνέχιζε να με τρομπάρει και να με τσιμπουκώνει με απίστευτη καύλα. Σηκώθηκε γύρισε τον κώλο της και μου είπε επιτακτικά:
- Τώρα θέλω να μου σκίσεις τη μουνάρα μου!
Σιγά και μην δε το έκανα, της έπιασα τα χέρια και της τα κόλλησα στα πλακάκια, ήταν σχεδόν όρθια, ο πούτσος μου βρήκε μόνος του τον δρόμο και άρχισα να τη γαμάω αργά και δυνατά, ενώ το νερό συνέχιζε να πέφτει επάνω μας κάνοντας τη φάση ακόμα πιο καυλωτική.
- Τι έγινε πουτανάκι;… καύλωσες με τον Νίκο;… της λέω.
- Ναι γαμιά μου… πειράζει;
- Όχι πουτάνα καθόλου κι εγώ θέλω να σκίσω αυτή την τσούλα τη Μαρίνα, με έχει καυλώσει απίστευτα.
- Το νοιώθω αγορίνα μου, το νοιώθω στην ψωλάρα σου που με σκίζει…
και τότε άρχισε να χύνει με δύναμη, χτυπούσε τον κώλο της πάνω μου και κυριολεκτικά γαμιόταν μόνη της όση ώρα έχυνε. Έκανε ένα τελευταίο κάρφωμα και ο κώλος της έμεινε ακίνητος όση ώρα από τη μέση και πάνω σπαρταρούσε.
- Χύσε… της έλεγα, χύσε πουτανάκι που ονειρεύεσαι ξένες ψωλές…
και αυτή συνέχισε να χύνει, είχε το ατέλειωτο, πρώτη φορά την έβλεπα έτσι, είχε πολλαπλούς οργασμούς έτσι καρφωμένη στην πούτσα μου και έχυνε με τα λόγια μου.
- Καργιόλα τι γουστάρεις;… παρτούζα; Το ξέρεις ότι είσαι μία τσούλα που γουστάρει ψωλές ε;
- Ναι είμαι…
και πάλι χύσιμο, νόμιζα δεν θα τελειώσει ποτέ. Ώσπου βγαίνει από μέσα μου και λέει
- Χύσε με, χύσε με γαμιά μου, τα θέλω όλα μέσα στο στόμα, να τα πιώ όλα.
- Αυτό ήταν – λίτρα σπέρματος καρφώθηκαν βαθιά στο λαρύγγι της.
Το νερό συνέχιζε να πέφτει στο πρόσωπό της και αυτή με κλειστά μάτια απολάμβανε το χυμό σπέρματος που τόσο ήθελε. Σηκώθηκε όρθια, έβαλε σαπούνι στο σφουγγάρι και άρχισε να με τρίβει απαλά παντού, ειδικά στη μισοπεσμένη πούτσα μου που κρεμόταν ανάμεσα στα πόδια μου έδωσε περισσότερη προσοχή. Εγώ έκανα το ίδιο σ' αυτή, στα βυζάκια της, και στα κωλομέρια της που είχαν κοκκινίσει από το πήδημα. Η επόμενη στιγμή μας βρήκε στο κρεβάτι, ήμασταν εξουθενωμένοι και κοιμηθήκαμε σαν πουλάκια. Ξυπνήσαμε αργά, περίπου στις 8:30 το απόγευμα.
- Ωχ… πως πέρασε έτσι η ώρα;
- Ε και;… της λέω, για ξεκούραση ήρθαμε εδώ, δε θα αγχωθούμε κιόλας.
Όπως καταλαβαίνει ο καθένας μία γυναίκα θέλει χρόνο για να φτιαχτεί, οπότε περίπου στις 10 δεν ήμασταν ακόμα έτοιμοι.
- Μα τι θα βάλεις της λέω;… και κάνεις τόση ώρα, άντε τα παιδιά θα περιμένουν.
- Κοίτα… μου λέει, πάνε εσύ και σε 10 λεπτάκια θα είμαι εκεί.
- Καλώς… της λέω και ξεκινάω.
Όταν έφτασα είδα από μακριά το Νίκο αλλά η Μαρίνα δεν ήταν εκεί.
- Έλα Νίκο καλησπέρα ρε φίλε, τι έγινε γιατί μόνος;
Ο Νίκος χαμογέλασε και μου λέει…
- μάλλον για τον ίδιο λόγο που είσαι και εσύ μόνος, δεν ήταν έτοιμη και ήρθα εγώ για να μη σας στήσουμε.
- Όλες ίδιες ρε φίλε του λέω, αλλά χαλάλι τους και δύο τους είναι κουκλάρες και θέλουν να εντυπωσιάσουν.
Γελάσαμε με την ψυχή μας και πέρασε κάμποση ώρα χωρίς να το καταλάβουμε. Το πρόγραμμα είχε ξεκινήσει και η νύχτα είχε πέσει για τα καλά.
- Μα τι ώρα είναι;… τι έπαθαν αυτές;
Όσο να το πούμε τα πράγματα έγιναν όπως σε κάποια κινηματογραφική ταινία. Όλα ήταν σε slow motion με ένα θαμπό περίβλημα γύρω από την οθόνη και στην μέση δύο θεόμουνα να πλησιάζουν προς το τραπέζι μας. Η Έλσα με ένα λευκό κολλητό φορεματάκι με αβυσσαλέο ντεκολτέ που ας πούμε ότι ήταν κάπως πιο μακρύ από μπλούζα, δωδεκάποντη ασημί γόβα, με ασορτί τσαντάκι με το μαλλί πλεξούδα που την είχε φέρει μπροστά αναδεικνύοντας τον υπέροχο λαιμό της που τον είχε στολίσει με ένα μαργαριταρένιο κολιέ και μακριά μαργαριταρένια σκουλαρίκια στα υπέροχα αυτάκια της.
Η Μαρίνα με ένα κατακόκκινο μπουστάκι που άφηνε την κοιλίτσα της έξω, η κοιλίτσα που είχε στολίσει με μία χρυσή αλυσίδα και φουστίτσα κόκκινη κολλητή που αγκάλιαζε τα μπουτάκια της ως τη μέση και την έδειχνε σα γοργόνα, φυσικά και αυτή ψηλοτάκουνα πέδιλα που δε μπορούσα να καταλάβω τι χρώμα ήταν μιας και χρύσιζαν, και αντανακλούσαν και διάφορα άλλα χρώματα και το μαλλί της αλογοουρά πιασμένη ψηλά. Ερχόντουσαν παρέα κουνώντας δεξιά αριστερά τα κωλαράκια τους, όλοι οι θαμώνες έμειναν να τις κοιτάνε, ήταν μία αυτοσχέδια πασαρέλα φτιαγμένη για τα καλύτερα μουνιά του ξενοδοχείου και αυτά ερχόντουσαν σε εμάς. Ορκίζομαι ότι και η ορχήστρα έπαιξε φάλτσα εκείνη τη στιγμή αφού τα καημένα τα παιδιά αφαιρέθηκαν.
Τα κορίτσια με ύφος και στυλ έφτασαν μπροστά μας κι εμείς σηκωθήκαμε μαγεμένοι τραβώντας τις καρέκλες για να κάτσουν. Αυτές κοιτάχτηκαν, χαμογέλασαν και έκαναν κάτι περίεργο, η Έλσα έκατσε δίπλα στο Νίκο και η Μαρίνα δίπλα μου. Δεν το σχολιάσαμε καν γιατί ούτε ο Νίκος ούτε εγώ χαλαστήκαμε από την κίνησή τους. Η βραδιά μόλις είχε ξεκινήσει, τα κορίτσια είχαν τρομερό κέφι, έπιναν και χόρευαν σχεδόν κάθε τραγούδι, ειδικά τα τσιφτετέλια ήταν το ατού τους. Είμαι σχεδόν πεπεισμένος ότι ακόμα και οι ερωτικά ανίκανοι άντρες του μαγαζιού εκείνο το βράδυ είχαν όλοι σηκωμάρες, αλλά ακόμα και οι γυναίκες του μαγαζιού θαύμαζαν με μία δόση μίσους τις δικές μας.
Σχεδόν είχαμε ξεχάσει ποιος ήταν με ποιόν ζευγάρι. Η Μαρίνα έπεφτε στην αγκαλιά μου, με φιλούσε και με χάιδευε, το ίδιο έκανε και η Έλσα στο Νίκο και όλως περιέργως δεν ενοχλούμασταν. Ήταν… και πρέπει να το παραδεχτώ, μία πολύ Kinky βραδιά με πολύ σεξουαλισμό να πλανάται στον αέρα.
Είχε πάει πλέον 3 τα ξημερώματα και η βραδιά τέλειωνε εκεί μιας και ήταν ξενοδοχείο και δεν ήθελαν να ενοχλήσουν τους υπόλοιπους ενοίκους. Σηκωθήκαμε πήραμε αγκαλιά τα κορίτσια εγώ την Μαρίνα και ο Νίκος την Έλσα και με τρομερή διάθεση προχωρήσαμε μέσα από τα πλακόστρωτα σοκάκια του ξενοδοχείου. Ο Νίκος πετάχτηκε και λέει…
- φτάσαμε.
- Που φτάσαμε ρε Νίκο του λέω;
- Στο δωμάτιό μας… μου λέει.
Η Μαρίνα μου έκλεισε το μάτι και είπε «φυσικά εμείς συνεχίζουμε, πάμε όλοι μέσα». Δεν υπήρχε αντίρρηση από κανέναν. Μπήκαμε όπως ήμασταν αγκαλιά, εγώ και ο Νίκος πέσαμε ξεροί στις 2 πολυθρόνες που υπήρχαν. Τα κορίτσια που προφανώς είχαν συνεννοηθεί με κάποιο τρόπο γονάτισαν μπροστά μας. Η Μαρίνα έκανε την πρώτη κίνηση, με καβάλησε όπως ήταν και άρχισε να με φιλάει περνώντας την υγρή και καυλωμένη γλώσσα της μέσα σε όλο μου το στόμα. Η Πούτσα μου είχε γίνει πιο σκληρή και από γρανίτη και πιεζόταν μέσα στο στενό τζην που φορούσα, αλλά η Μαρίνα το εκμεταλλευόταν, τρίβοντας το μουνάκι της πάνω από το παντελόνι μου.
- Τι πούτσα είναι αυτή που έχεις αγόρι μου;… την είδα και το πρωί και με καύλωσες τρελά, ρώτα και το Νίκο που τον έβαλα να με γαμήσει όταν γυρίσαμε εδώ.
- Τα ίδια γούστα με την πουτάνα την γυναίκα μου έχεις Μαρινάκι… κι εγώ την πήδηξα στο ντους την πουτανίτσα μου.
Γύρισα να την δω και η Έλσα ήδη είχε βγάλει έξω το μεγάλο – χοντρό και σκληρό πούτσο του Νίκου και τον κατάπινε. Ο Νίκος είχε απλώσει τα χέρια του στην πλάτη της πολυθρόνας και απολάμβανε το τσιμπούκι της τσούλας μου. Η Μαρίνα αναπήδησε, σηκώθηκε και μου άνοιξε το παντελόνι, με βοήθησε και το έβγαλε σχεδόν με την βία, όρμησε κυριολεκτικά πάνω στο καυλί μου και ξεκίνησε να με γλείφει σχεδόν από τον κώλο μέχρι το κεφαλάκι, στο ενδιάμεσο μου ρουφούσε και τα αρχίδια. Άραξα και εγώ πίσω και απολάμβανα το τσιμπούκι της Μαρίνας αλλά και την Ελσα που είχε πέσει με τα μούτρα στην πούτσα του Νίκου, εξάλλου ήξερα τα γούστα της, ήθελε πάντα μεγάλες και χοντρές πούτσες όπως την δικιά μου και του Νίκου πληρούσε τις προδιαγραφές.
Η Μαρίνα κάποια στιγμή σηκώθηκε και με γρήγορες κινήσεις έβγαλε τα ρούχα τις μένοντας μόνο με τις γόβες. Τότε παρατήρησα ότι δε φορούσε εσώρουχο, αυτό με φούντωσε πιο πολύ. Αντί να έρθει όμως σε εμένα, πήγε πίσω από την Έλσα, της σήκωσε το φορεματάκι και εκεί είδα ότι ούτε αυτή δε φορούσε κάτι. Πραγματικά εκείνη τη στιγμή θα ήθελα η πούτσα μου να τις καρφώσει και τις δύο ταυτόχρονα αλλά…
Έσκυψε λοιπόν η Μαρίνα στα τέσσερα κάνοντας τρενάκι πίσω από την Έλσα και άρχισε να τη γλείφει και να τη γαμάει με τα δάχτυλα.
- Έλα πίσω μου και σκίσε με… μου λέει.
Το σκηνικό ήταν τέλειο. Ο Νίκος αραχτός να απολαμβάνει το τρελό τσιμπούκι της Έλσας, η Μαρίνα να γλείφει και να γαμάει την Έλσα κι εγώ να πηδάω τη Μαρίνα.
- Σου αρέσει η καριόλα μου Νίκο;
- Με πεθαίνει το τσουλάκι σου Γιώργο, μεγάλη καύλα…
και εκείνη την ώρα της πατούσε το κεφάλι για να την χώσει πιο βαθειά. Η Έλσα, δεν άντεξε, άρχισε να χύνει στα χέρια της Μαρίνας που τώρα τη γαμούσε δυνατά βάζοντας στο μουνί της σχεδόν όλα τα δάχτυλά της. Αυτό όμως προκάλεσε οργασμό και στη Μαρίνα που φώναζε «ρε πούστη τι γαμήσια είναι αυτά, τι καύλα ατέλειωτη;… Γιώργο μη σταματάς, δυνατά, σκίσε με… σκίζω την πουτάνα σου Γιώργο ναι…».
- Σκάσε πουτάνα και γαμήσου…
της έλεγα εγώ και αυτή πάλι έχυνε. Ο Νίκος σχεδόν γαμούσε το στόμα της Έλσας και οι φωνές καύλας είχαν γεμίσει το δωμάτιο, είμαι σίγουρος ότι μας άκουγαν, αλλά στα αρχίδια μας εμείς. Η Έλσα σηκώθηκε και λέει στο Νίκο:
- Θέλω να με γαμήσεις τώρα!
- Καβάλα την ψωλή μου καργιόλα και γαμήσου όσο θέλεις… της λέει.
Η Έλσα αναστέναξε. Ο Νίκος ήξερε να της γαμάει το μυαλό σαν κι εμένα.
Η Έλσα ανέβηκε πάνω στο Νίκο, έπιασε την πούτσα του και αφού την έτριψε στο μουνί της άρχισε να βυθίζεται. Η Μαρίνα συνέχιζε να τη γλείφει, αυτή την φορά στον κώλο και όπως πηδιόταν η Έλσα η άλλη της έχωνε δαχτυλάκι στην κωλοτρυπίδα.
- Θέλω να με γαμάτε όλη νύχτα καργιόληδες…
φώναξε η Έλσα και ο Νίκος της έδωσε μία δυνατή σφαλιάρα στο κωλομέρι της. Η Έλσα αφήνιασε, έσφιξε τα δόντια και έχασε την ανθρώπινη υπόστασή της, γαμιόταν με όλα τα αρχέγονα ένστικτα της, δε σταματούσε με τίποτα. Η Μαρίνα είχε χώσει 2 και τρία δάχτυλα στον κώλο της Έλσας και αυτή έχυνε και φώναζε θέλω και στο στόμα, τώρα. Η Μαρίνα με έσπρωξε και με έστειλε κατευθείαν στην Έλσα. Ανέβηκα μπροστά στο Νίκο και της έδωσα την πούτσα μου. Πλέον όλες οι τρύπες της γαμιόντουσαν, είχε ξεφύγει τελείως, πηδιόταν από παντού, είχε γίνει η σκλάβα του πηδήματος, τα χυσίματα δυνατά και βίαια, χοροπηδούσε πάνω σε μία σκληρή πούτσα, δάχτυλα τη γαμούσαν στον κώλο και είχε και μία ψωλή στο στόμα.
Η Μαρίνα, σταμάτησε να τη γαμάει και ήρθε δίπλα μου, οι δύο μαζί ρουφούσαν την πούτσα μου και η Έλσα έπαιζε το μουνί της Μαρίνας, αυτή έχυσε ξανά αμέσως, κρατώντας το χέρι της Έλσας βαθιά μέσα στο μουνί της. Το σύμπλεγμα ήταν τρελό, τέσσερα ιδρωμένα κορμιά μπλεγμένα μέσα σε ένα κλειστό κύκλο καύλας. Ο Νίκος και εγώ δεν αντέχαμε άλλο, θέλαμε να χύσουμε δεν αντεχόταν άλλο αυτή η κατάσταση. Εγώ ήθελα κώλο να αφήσω τα χύσια μου στο εντεράκι της Μαρίνας, να την ξεκωλιάσω. Την έστησα και άρχισα να την ξεκωλιάζω, αυτή φώναζε από καύλα, έτσι κι αλλιώς φαινόταν να το έχει δουλεμένο το κωλαράκι της γιατί δέχτηκε την πούτσα μου άνετα.
Ο Νίκος ήθελε το ίδιο, η Έλσα δεν έφερε καμία αντίρρηση αν και δεν το πολύ γουστάρει, αλλά τώρα είχαν καυλώσει και οι τρίχες των μαλλιών της και δεν καταλάβαινε τίποτα. Η δουλεμένη από τα δάχτυλα της Μαρίνας κωλοτρυπίδα της Έλσας δέχτηκε άνετα τη χοντρή πούτσα του Νίκου και έτσι όπως τις είχαμε στημένες τις ξεσκίζαμε.
Πρώτος έφτασα εγώ καρφώθηκα με δύναμη μέσα στη Μαρίνα και άρχισα να αδειάζω τα αρχίδια μου. Με το που είδε ο Νίκος, άρχισε να γαμάει την Έλσα με δύναμη και γρήγορα και ενώ έχυνε συνέχιζε να την γαμάει. Μπορώ να πω ότι τουλάχιστον για 5 λεπτά συνεχίσαμε να τις γαμάμε στον κώλο χυμένες.
Οι πουτανίτσες δεν καθόντουσαν με σταυρωμένα τα χέρια, όση ώρα τις ξεκωλιάζαμε. Αυτές έπαιζαν του μουνάκι τους μόνες τους και έχυναν.
Όταν πλέον οι πούτσες μας έπεσαν, βγήκαμε και πέσαμε νεκροί εκεί που ήμασταν, δεν είχαμε κουράγιο για τίποτα άλλο.
Την άλλη μέρα μετά που ξυπνήσαμε όλοι μαζί στο ίδιο δωμάτιο και αφού οι πουτανίτσες με τον καφέ μας κέρασαν και από ένα γρήγορο τσιμπούκι, πήγαμε παρέα στην παραλία για μπανάκι.
Αυτή η mix κατάσταση συνεχίστηκε και για τις επόμενες μέρες και όταν πλέον φύγαμε η σχέση αυτή συνεχίστηκε και συνεχίζεται ακόμα. Όποτε μπορούμε, μιας και ζούμε σε διαφορετικές πόλεις, αλλά όταν μας καυλώνει η φάση μετακινούμαστε και βρισκόμαστε για να τη βρούμε όπως εμείς ξέρουμε.
Copyright protected OW ref: 172916
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.