Με λένε Αλέξη και η ιστορία μου ξεκινάει στη Α΄ Λυκείου. Με το κολλητό μου μεγαλώσαμε μαζί μέχρι τη Β’ Γυμνασίου. Τότε μετακομίσαμε και αναγκάστηκα να αλλάξω σχολείο, αλλά η παρέα μας συνεχίστηκε. Μια ιεροτελεστία που είχαμε ήταν κάθε Σάββατο απόγευμα να πηγαίνουμε για μπάσκετ σε ένα ανοιχτό γήπεδο κοντά στο σπίτι του ( δεν ήμασταν μακριά σε απόσταση στα σπίτια, αλλά τα σχολεία άλλαζαν βάση διεύθυνσης στη μικρή επαρχιακή πόλη μας). Συνήθως μετά καταλήγαμε στο σπίτι του για καμιά ώρα ηλεκτρονικών πριν πάω σπίτι για να ετοιμαστώ για σαββατιάτικη έξοδο. Έτσι είχε γίνει και εκείνο το Σάββατο του Νοέμβρη.
Ήμασταν στο καθιστικό, όταν χτύπησε το κουδούνι και άνοιξε η μητέρα του. Ήταν η Ράνια και η Μαίρη, αδερφές και οι δυο μουνάρες του σχολείου μου. Ήταν οικογενειακοί φίλοι με τους γονείς του κολλητού και ήρθαν να χαιρετήσουν τον πατέρα του που γιόρταζε πριν βγουν έξω. Η Ράνια ήταν η μεγάλη και η Μαίρη η μικρή. Η Ράνια ήταν 17 στα 18, 1.75 ύψος, μακρύ καστανό μαλλί, καυλωτικό πρόσωπο, μικρό στήθος και σφιχτό κωλαράκι. Η Μαίρη ήταν στην ηλικία μου, μακρύ καστανόξανθο μαλλί, 1.65 ύψος, το ίδιο καυλωτικό πρόσωπο με την αδερφή της αλλά με πιο σαρκώδη χείλη, μέτριο στήθος και πεταχτό κωλαράκι. Και οι δύο ήταν ντυμένες για έξοδο με μίνι φούστες,, εφαρμοστά μπλουζάκια χωρίς σουτιέν και ψηλοτάκουνα. Ο πούτσος μου άρχισε να γίνεται πέτρα από την εικόνα. Άρχισα να κουνιέμαι στη πολυθρόνα για να τον κρύψω, μιας και φορούσα χαλαρό εσώρουχα και μια φόρμα, οπότε η καύλα μου γινόταν εμφανής.
Η μάνα του κολλητού τις έφερε στο καθιστικό να καθίσουν και να της κεράσει. Τη Ράνια την ήξερα τυπικά, αλλά με τη Μαίρη ήμασταν μαζί στο φροντιστήριο, αν και σε διαφορετικά τμήματα στο σχολείο. Επίσης, ήταν γνωστό ότι ενώ πολλοί τις γούσταραν, εκείνες τα είχαν με μεγαλύτερους, οπότε δεν γινόταν κάτι. Αφού χαιρέτησαν και έγινε το κέρασμα σηκώθηκαν να φύγουν. Η Μαίρη, όπως περνούσε από μπροστά μου, στραβοπάτησε στο χαλί και ήρθε και προσγειώθηκε στην αγκαλιά μου. Το κωλαράκι της ήρθε σε επαφή με τον πλήρες καυλωμένο 20ποντο πούτσο μου. Υπήρξε μια σχετική αμηχανία και ένα γέλιο αλλά μέχρι εκεί, εκτός από ένα περίεργο βλέμμα που μου έριξε η Μαίρη ενώ έφευγαν. Το ίδιο βράδυ τις συναντήσαμε με τους γκόμενους τους σε ένα από τα λίγα κλάμπ της πόλης. Η δικιά μας παρέα ήταν δυο ζευγάρια κι εγώ (ο μοναδικός μπακούρης). Κάποια στιγμή είδα με την άκρη του ματιού μου τις δυο αδερφές να κοιτάνε και τη Μαίρη να λέει κάτι στο αυτί της Ράνιας.
Τη Δευτέρα άλλαξαν τα πράγματα. Το πρωί στο σχολείο μας ανακοίνωσαν ότι θα πάμε περίπατο, πράγμα που σήμαινε ότι θα μας έβαζαν στα λεωφορεία και θα μας πήγαιναν στη διπλανή πόλη για τις επόμενες τέσσερις ώρες να πιούμε καφέ και θα γυρίζαμε σπίτι. Πολλοί θα την έκαναν μόλις μας άφηναν τα λεωφορεία και θα γύριζαν πίσω με το ΚΤΕΛ (είναι μικρή απόσταση μεταξύ των δυο πόλεων), αλλά η παρέα μου από το σχολείο θα έμενε. Μπήκαμε στα λεωφορεία και όπως είχα κάτσει στο παράθυρο, κάθεται στα καθίσματα δίπλα μου η παρέα της Μαίρης και η Μαίρη κάθεται στο κενό κάθισμα δίπλα σε μένα.
- Δεν πειράζει;… με ρωτάει.
- Όχι… δεν κάθεται κανένας.
Οι δικοί μου κάθονται στα καθίσματα πίσω μου και πιάνουμε τη πάρλα. Νοιώθω το χέρι της Μαίρης να ακουμπάει το πόδι μου και γυρίζω να κοιτάξω. Η Μαίρη είχε γυρίσει πλάτη σε μένα και μίλαγε στις φίλες της.
- Μπα, ιδέα μου θα είναι…
σκέφτηκα, αλλά ο πούτσος μου πάλι προσπαθούσε να σκίσει τη φόρμα μου ( ναι, ήμουν πάλι με φόρμα, μιας και είχαμε γυμναστική κανονικά εκείνη τη μέρα). Σε λίγο η παρέα μου είχε απορροφηθεί σε κουβέντα στη παρέα της Μαίρης (ο ένας φίλος γούσταρε τρελά τη μία κοπέλα από τη παρέα) και κανονίζεται να πάμε όλοι μαζί για καφέ. Εν τω μεταξύ, ξανανιώθω το χέρι της Μαίρης στο πόδι μου, αυτή τη φορά πιο πάνω και πιο κοντά στον πούτσο μου. Ξανακοιτάω και αυτή τη φορά όντως ήταν το χέρι της εκεί. Όπως ήταν γυρισμένη, το σώμα της κάλυπτε τις κινήσεις της από τους υπόλοιπους. Δεν της είπα τίποτα για να μη δώσω στόχο, αλλά όταν το χέρι της έφτασε στον πόυτσο μου τινάχτηκε απότομα. Γύρισε να με κοιτάξει, ένα βλέμμα περιέργειας στο πρόσωπο της, και είδε ένα ηλίθιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο δικό μου.
Αφού μας άφησαν και οι καθηγητές μας είπαν τα κλασσικά (τι ώρα και από πού θα φύγουν τα λεωφορεία, αν κάποιος είναι να φύγει μόνος του να τους πει), καταλήξαμε σε μια καφετέρια μέσα. Στο τραπέζι κάτσαμε λίγο περίεργα. Ήταν ένας καναπές και τέσσερις καρέκλες. Ο φίλος που ενδιαφερόταν για τη μία κοπέλα κάθισε στον καναπέ μαζί της. Από την πλευρά του καθόταν ο άλλος φίλος και από τη μεριά της κοπέλας η φίλη της, αφήνοντας εμένα και τη Μαίρη σε διπλανές καρέκλες απέναντι τους. Ήμασταν αρκετά κοντά, μιας και το μαγαζί ήταν γεμάτο, και αυτό έδωσε την ευκαιρία στη Μαίρη να συνεχίσει το παιχνίδι της, αυτή τη φορά πιο επιθετικά όποτε μπορούσε, χαϊδεύοντας τον πούτσο μου απευθείας.
Μετά από περίπου μισή ώρα, η παρέα άρχισε να διαλύεται. Η κοπέλα που ήταν «μόνη», είπε ότι την ειδοποίησε ο γκόμενος της και θα έφευγε. Ο φίλος μου είπε ότι θα γύριζε σπίτι γιατί βαριόταν. Όταν έφυγαν, ο άλλος φίλος μου έκανε νόημα να φύγω για να μείνει μόνος με την κοπέλα στον καναπέ. Απ’ ότι έμαθα μετά, ανάλογο νόημα είχε γίνει και στη Μαίρη από τη φίλη της. Η Μαίρη, εντωμεταξύ, συνέχιζε ανενόχλητη το έργο της. Όταν της είπα να φύγουμε, συμφώνησε και πήγε να ενημερώσει ένα καθηγητή, αλλά μου είπε να την περιμένω έξω. Όταν σηκώθηκα να φύγω, ο πούτσος μου προεξείχε κανονικά από τη φόρμα μου, με αποτέλεσμα να το δει η φίλη της Μαίρης και να γουρλώσει τα μάτια της.
Βγαίνοντας έξω από το μαγαζί, η Μαίρη με πήρε από το χέρι και άρχισε να με κατευθύνει μέσα από κάτι στενά.
- Που πάμε;…
τη ρώτησα, μιας και είχα μια γενική ιδέα για ποιο λόγο πηγαίναμε όπου πηγαίναμε.
- Ξέρω μια καλή καβάτζα εδώ πιο κάτω και θέλω να δω τι κρύβεις…
μου είπε αποφασισμένη. Πράγματι φτάσαμε σε ένα γιαπί, στο οποίο είχαν χτίσει μόνο τους τοίχους του ισογείου. Στο πλάι υπήρχε μια ξύλινη πόρτα, ξεκλείδωτη, και η Μαίρη με οδήγησε μέσα.
- Κατέβασε τη φόρμα…
με πρόσταξε μόλις έκλεισε τη πόρτα και έβαλε σύρτη.
- Είσαι σίγουρη;…
τη ρώτησα, ενώ έριχνα μια ματιά στο δωμάτιο. Υπήρχε ένα τραπέζι με δυο καρέκλες, ένα παλιό κρεβάτι με ένα στρώμα και ένα ηλεκτρικό καλοριφέρ. Κουτάκια μπύρες ήταν διασκορπισμένα στο πάτωμα.
- Φυσικά και είμαι σίγουρη…
μου απάντησε η Μαίρη, που είχε πάει να ανάψει το καλοριφέρ.
- Αν μπορούσα, θα το είχα δει την πρώτη φορά που το ένιωσα.
Έμεινα λίγο μαλάκας εκεί, αλλά κατέβασα τη φόρμα. Το μποξεράκι μου ήταν τέζα από την καύλα μου. Η Μαίρη με πλησίασε και άρχισε να χαϊδεύει το περίγραμμα του πούτσου μου πάνω από το εσώρουχο ενώ τα μάτια της είχαν γουρλώσει. Έκατσε στα γόνατα και τράβηξε απότομα το εσώρουχό μου προς τα κάτω. Ο πούτσος μου, πλήρως απελευθερωμένος και ελεύθερος πλέον από τη πίεση, έσκασε στο πρόσωπό της. Έμεινε να τον κοιτάει για λίγο με το στόμα ανοιχτό.
- Είναι μεγάλο…
μου είπε. Τα μάτια της είχαν καρφωθεί στον πούτσο μου. Δειλά άπλωσε το χέρι της και τον έπιασε. Προσπάθησε να κλείσει το χέρι της, αλλά το πάχος ήταν πιο μεγάλο.
- Και παχύ…
- Όντως…
της απάντησα απλά. Ήθελα να κάνω τόσα πολλά, αλλά το άφηνα να εξελιχθεί μόνο του. Η Μαίρη, αφού το κοίταξε λίγο ακόμα σαν υπνωτισμένη, άνοιξε το στόμα της και πήρε το κεφάλι μέσα. Ένας αναστεναγμός έφυγε από τα χείλη μου. Σήκωσε τα μάτια της και με κοίταξε. Ο αναστεναγμός μου ήταν όλη η ενθάρρυνση που χρειαζόταν. Άρχισε να κουνά ρυθμικά το κεφάλι της πάνω κάτω, ρουφώντας όλο και περισσότερο από τον πούτσο μου. Τη πρώτη φορά έφτασε μέχρι τη μέση και τον έβγαλε να πάρει αέρα. Την δεύτερη κατάφερα να πάρει τα ?. Τη τρίτη φορά κόλλησε πάλι στα ? και αποφάσισα να βοηθήσω. Άρπαξα το κεφάλι της και άρχισα να σπρώχνω. Με κοίταξε λίγο απελπισμένα, αλλά δεν έκανε κίνηση να με σταματήσει. Το ένα της χέρι είχε χωθεί μέσα από τη μπλούζα της και το άλλο το είχε χώσει μέσα στο μισανοιγμένο τζιν παντελόνι της. Όταν τον πήρε όλο, την άφησα αμέσως και πήρε αέρα.
- Το κατάφερες να το πάρεις όλο, αλλά δεν είναι αναγκαστικό…
της είπα. Η Μαίρη δε μου απάντησε. Απλά έβγαλε το χέρι που είχε μέσα στη μπλούζα της, γράπωσε τον πούτσο μου και τον ξαναέβαλε στο στόμα της. Αυτή τη φορά δεν προσπάθησε να τον πάρει όλο, αλλά μέχρι εκεί που μπορούσε και ήταν αρκετό. Μετά από λίγο της είπα ότι ήμουν έτοιμος να χύσω. Δε δίστασε καθόλου και κράτησε το πούτσο μου στο στόμα της, ενώ εγώ άδειαζα πιθανότητα τη μεγαλύτερη ποσότητα σπέρματος στη μέχρι τότε ζωή μου. Τα κατάπιε όλα και συνέχιζε να παίζει με το μουνάκι της.
- Θέλεις να σε βοηθήσω;…
τη ρώτησα.
- Μόλις έχυσες…
μου απάντησε ελαφρώς λαχανιασμένη.
- Το ξέρω και σε λίγο θα είμαι πάλι έτοιμος, αλλά μέχρι τότε μπορώ να σε βοηθήσω αλλιώς.
Μου έγνεψε καταφατικά. Αφού σήκωσα τη φόρμα μου (για να μπορώ να περπατήσω), τη σήκωσα και την οδήγησα στο τραπέζι (το κρεβάτι δεν είχε σεντόνια και μου φαινόταν κάπως βρώμικο, ενώ το τραπέζι φαινόταν καθαρό και ήταν ξύλινο, οπότε θα άντεχε το βάρος). Στηρίχτηκε με την πλάτη στο τραπέζι και σήκωσα τη μπλούζα της, αποκαλύπτοντας ένα μισοβγαλμένο άσπρο σουτιέν που αφαίρεσα τελείως. Οι ρώγες στα βυζάκια της είχαν πετρώσει και μόλις άγγιξα τη μία, η Μαίρη τινάχτηκε λες και τη χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα.
Άρχισα να φιλάω το λαιμό της και με το ένα χέρι μου να παίζω με τη ρώγα της, ενώ με το άλλο κρατούσα το δικό της μακριά από το μουνάκι της. Κατέβασα το στόμα μου στη ρώγα της και άρχισα να τη γλείφω απαλά. Η Μαίρη άρχισε να τρέμει (είχε πολύ ευαίσθητες ρώγες). Όταν τα δόντια μου ακούμπησαν τη ρώγα της ελαφρά, η Μαίρη τινάχτηκε και άρχισε να φωνάζει «Χύνω! Χύνω!». Αυτό δε μου είχε ξανατύχει. Η Μαίρη ακούμπησε λαχανιασμένη στο τραπέζι, γυμνή από τη μέση και πάνω, το τζιν της πεσμένο στους αστραγάλους της και το βρακάκι της μούσκεμα από τα υγρά της.
- Ευχαριστώ…
μου είπε λαχανιασμένη, αλλά χαμογελαστή. Μετά το βλέμμα της τραβήχτηκε προς τα κάτω. Ο πούτσος μου, εμπνευσμένος από τις κραυγές ηδονής της, ήταν πάλι σε πλήρη έπαρση.
- Ε… θες να συνεχίσουμε;…
με ρώτησε ντροπαλά.
- Αν θες κι εσύ…
της απάντησα, σκεφτόμενος από μέσα μου ότι έχουμε ξεπεράσει το στάδιο της ντροπής εδώ και ώρα.
- Έτσι κι αλλιώς, είπες στους καθηγητές ότι θα γυρίσουμε με το ΚΤΕΛ.
- Εντάξει… μου απάντησε, αφού το σκέφτηκε λίγο, αλλά δυο πράγματα. 1ον: δεν έχω ξαναπάρει κάποιον τόσο μεγάλο, οπότε να είσαι ευγενικός. 2ον: έχεις προφυλακτικά;
- Φυσικά…
της απάντησα και έβγαλα ένα από το πορτοφόλι μου. Η Μαίρη έβγαλε παπούτσια, τζιν και εσώρουχο, ενώ εγώ δίπλωσα τα μπουφάν μας και τα έβαλα πάνω στο τραπέζι. Τη σήκωσα και την ξάπλωσα στο τραπέζι, με τα πόδια της κρέμονται. Έβαλα προφυλακτικό και πλησίασα το μουνάκι της. Ήταν εντελώς ξυρισμένο και όπως είχε ανοίξει η Μαίρη τα πόδια της, είχα την επιθυμία να βουτήξω και να αρχίσω να το γλείφω, αλλά κρατήθηκα μήπως και τρόμαζε. Ακούμπησα το κεφάλι στη είσοδο του μουνιού της και με μια αργή κίνηση το έσπρωξα μέσα. Η Μαίρη σφίχτηκε ελαφρώς κατά την είσοδο, περισσότερο από φόβο. Άρχισα να σπρώχνω ελαφρά, μπαίνοντας πόντο-πόντο. Το μουνάκι της ήταν στενό. Η Μαίρη είχε αρχίσει και έβγαζε μικρές κραυγούλες ηδονής. Είχα βάλει σχεδόν τα δύο τρίτα όταν με ρώτησε η Μαίρη αν το έβαλα όλο.
- Μόλις περάσαμε το μισό…
της απάντησα. Σήκωσε το κεφάλι και με κοίταξε με έκπληκτο βλέμμα. Χαμογέλασα και συνέχισα να σπρώχνω. Όταν μπήκα όλος μέσα, έμεινα για λίγο εκεί να με συνηθίσει και ακούμπησα τα πόδια της (που μέχρι εκείνη την ώρα τα κράταγα) στους ώμους μου. Η Μαίρη από κάτω μου έτρεμε. Άρχισα να την γαμάω στην αρχή αργά, βγαίνοντας λίγο από μέσα της. Όσο έβλεπα ότι συνήθιζε, άρχισα να ανεβάζω ρυθμό. Έσκυψα επάνω της και άρχισα να τη φιλάω ενώ επιτάχυνα το ρυθμό μου. Τα στόματα μας ήταν κολλημένα και τα νύχια της έγδερναν τη πλάτη μου, όταν την ένιωσα να σφίγγεται. Τα στόματα μας ξεκόλλησαν και η Μαίρη άρχισε να φωνάζει «Χύνω! Χύνω γαμιά μου! Χύνω!». Ο οργασμός της πυροδότησε το δικό μου και άδειασα το σπέρμα μου μέσα στο προφυλακτικό.
Κάτσαμε λίγο να χαλαρώσουμε και να κάνουμε τσιγάρο. Αφού ντυθήκαμε πήγαμε και πήραμε το λεωφορείο να γυρίσουμε πίσω. Καθόμασταν μαζί στο κάθισμα, το χέρι της ελαφρά ακουμπισμένο στον πούτσο μου, όταν μου άρχισε το παραμύθι.
- Ξέρεις, μπορεί να κάναμε ότι κάναμε, αλλά μη νομίζεις ότι είμαστε ζευγάρι. Έχω γκόμενο και τον αγαπώ. Απλά ήθελα να ικανοποιήσω τη περιέργειά μου…
μου είπε σοβαρά.
- Δεν έχω πρόβλημα…
της απάντησα. Είχα μόλις πηδήξει μιας από τις τρεις τέσσερις καλύτερες γκόμενες του σχολείου, δεν υπήρχε περίπτωση να μου το χαλάσει.
- Αν θες να ικανοποιήσεις την περιέργειά σου και κάποια άλλη φορά, απλά πες μου το…
της είπα.
- Σε παρακαλώ, μην πεις σε κανέναν τίποτα για ότι έγινε…
μου είπε. Της απάντησα καταφατικά και το αφήσαμε εκεί. Όταν γύρισα σπίτι, ο φίλος που είχαμε αφήσει μόνο του με αυτή που γούσταρε, με πήρε τηλέφωνο να με ρωτήσει τι έγινε και να μου πει ότι η δικιά του κόμπλαρε όταν σηκώθηκα. Του είπα ότι απλά πήγα μια βόλτα και μετά γύρισα σπίτι. Δεν είχα πότε αυτό το κοκόρεμα με τις κατακτήσεις μου, πράγμα που θα μου έβγαινε σε καλό πριν αλλάξει η εβδομάδα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Copyright protected OW ref: 147809
Ήμασταν στο καθιστικό, όταν χτύπησε το κουδούνι και άνοιξε η μητέρα του. Ήταν η Ράνια και η Μαίρη, αδερφές και οι δυο μουνάρες του σχολείου μου. Ήταν οικογενειακοί φίλοι με τους γονείς του κολλητού και ήρθαν να χαιρετήσουν τον πατέρα του που γιόρταζε πριν βγουν έξω. Η Ράνια ήταν η μεγάλη και η Μαίρη η μικρή. Η Ράνια ήταν 17 στα 18, 1.75 ύψος, μακρύ καστανό μαλλί, καυλωτικό πρόσωπο, μικρό στήθος και σφιχτό κωλαράκι. Η Μαίρη ήταν στην ηλικία μου, μακρύ καστανόξανθο μαλλί, 1.65 ύψος, το ίδιο καυλωτικό πρόσωπο με την αδερφή της αλλά με πιο σαρκώδη χείλη, μέτριο στήθος και πεταχτό κωλαράκι. Και οι δύο ήταν ντυμένες για έξοδο με μίνι φούστες,, εφαρμοστά μπλουζάκια χωρίς σουτιέν και ψηλοτάκουνα. Ο πούτσος μου άρχισε να γίνεται πέτρα από την εικόνα. Άρχισα να κουνιέμαι στη πολυθρόνα για να τον κρύψω, μιας και φορούσα χαλαρό εσώρουχα και μια φόρμα, οπότε η καύλα μου γινόταν εμφανής.
Η μάνα του κολλητού τις έφερε στο καθιστικό να καθίσουν και να της κεράσει. Τη Ράνια την ήξερα τυπικά, αλλά με τη Μαίρη ήμασταν μαζί στο φροντιστήριο, αν και σε διαφορετικά τμήματα στο σχολείο. Επίσης, ήταν γνωστό ότι ενώ πολλοί τις γούσταραν, εκείνες τα είχαν με μεγαλύτερους, οπότε δεν γινόταν κάτι. Αφού χαιρέτησαν και έγινε το κέρασμα σηκώθηκαν να φύγουν. Η Μαίρη, όπως περνούσε από μπροστά μου, στραβοπάτησε στο χαλί και ήρθε και προσγειώθηκε στην αγκαλιά μου. Το κωλαράκι της ήρθε σε επαφή με τον πλήρες καυλωμένο 20ποντο πούτσο μου. Υπήρξε μια σχετική αμηχανία και ένα γέλιο αλλά μέχρι εκεί, εκτός από ένα περίεργο βλέμμα που μου έριξε η Μαίρη ενώ έφευγαν. Το ίδιο βράδυ τις συναντήσαμε με τους γκόμενους τους σε ένα από τα λίγα κλάμπ της πόλης. Η δικιά μας παρέα ήταν δυο ζευγάρια κι εγώ (ο μοναδικός μπακούρης). Κάποια στιγμή είδα με την άκρη του ματιού μου τις δυο αδερφές να κοιτάνε και τη Μαίρη να λέει κάτι στο αυτί της Ράνιας.
Τη Δευτέρα άλλαξαν τα πράγματα. Το πρωί στο σχολείο μας ανακοίνωσαν ότι θα πάμε περίπατο, πράγμα που σήμαινε ότι θα μας έβαζαν στα λεωφορεία και θα μας πήγαιναν στη διπλανή πόλη για τις επόμενες τέσσερις ώρες να πιούμε καφέ και θα γυρίζαμε σπίτι. Πολλοί θα την έκαναν μόλις μας άφηναν τα λεωφορεία και θα γύριζαν πίσω με το ΚΤΕΛ (είναι μικρή απόσταση μεταξύ των δυο πόλεων), αλλά η παρέα μου από το σχολείο θα έμενε. Μπήκαμε στα λεωφορεία και όπως είχα κάτσει στο παράθυρο, κάθεται στα καθίσματα δίπλα μου η παρέα της Μαίρης και η Μαίρη κάθεται στο κενό κάθισμα δίπλα σε μένα.
- Δεν πειράζει;… με ρωτάει.
- Όχι… δεν κάθεται κανένας.
Οι δικοί μου κάθονται στα καθίσματα πίσω μου και πιάνουμε τη πάρλα. Νοιώθω το χέρι της Μαίρης να ακουμπάει το πόδι μου και γυρίζω να κοιτάξω. Η Μαίρη είχε γυρίσει πλάτη σε μένα και μίλαγε στις φίλες της.
- Μπα, ιδέα μου θα είναι…
σκέφτηκα, αλλά ο πούτσος μου πάλι προσπαθούσε να σκίσει τη φόρμα μου ( ναι, ήμουν πάλι με φόρμα, μιας και είχαμε γυμναστική κανονικά εκείνη τη μέρα). Σε λίγο η παρέα μου είχε απορροφηθεί σε κουβέντα στη παρέα της Μαίρης (ο ένας φίλος γούσταρε τρελά τη μία κοπέλα από τη παρέα) και κανονίζεται να πάμε όλοι μαζί για καφέ. Εν τω μεταξύ, ξανανιώθω το χέρι της Μαίρης στο πόδι μου, αυτή τη φορά πιο πάνω και πιο κοντά στον πούτσο μου. Ξανακοιτάω και αυτή τη φορά όντως ήταν το χέρι της εκεί. Όπως ήταν γυρισμένη, το σώμα της κάλυπτε τις κινήσεις της από τους υπόλοιπους. Δεν της είπα τίποτα για να μη δώσω στόχο, αλλά όταν το χέρι της έφτασε στον πόυτσο μου τινάχτηκε απότομα. Γύρισε να με κοιτάξει, ένα βλέμμα περιέργειας στο πρόσωπο της, και είδε ένα ηλίθιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο δικό μου.
Αφού μας άφησαν και οι καθηγητές μας είπαν τα κλασσικά (τι ώρα και από πού θα φύγουν τα λεωφορεία, αν κάποιος είναι να φύγει μόνος του να τους πει), καταλήξαμε σε μια καφετέρια μέσα. Στο τραπέζι κάτσαμε λίγο περίεργα. Ήταν ένας καναπές και τέσσερις καρέκλες. Ο φίλος που ενδιαφερόταν για τη μία κοπέλα κάθισε στον καναπέ μαζί της. Από την πλευρά του καθόταν ο άλλος φίλος και από τη μεριά της κοπέλας η φίλη της, αφήνοντας εμένα και τη Μαίρη σε διπλανές καρέκλες απέναντι τους. Ήμασταν αρκετά κοντά, μιας και το μαγαζί ήταν γεμάτο, και αυτό έδωσε την ευκαιρία στη Μαίρη να συνεχίσει το παιχνίδι της, αυτή τη φορά πιο επιθετικά όποτε μπορούσε, χαϊδεύοντας τον πούτσο μου απευθείας.
Μετά από περίπου μισή ώρα, η παρέα άρχισε να διαλύεται. Η κοπέλα που ήταν «μόνη», είπε ότι την ειδοποίησε ο γκόμενος της και θα έφευγε. Ο φίλος μου είπε ότι θα γύριζε σπίτι γιατί βαριόταν. Όταν έφυγαν, ο άλλος φίλος μου έκανε νόημα να φύγω για να μείνει μόνος με την κοπέλα στον καναπέ. Απ’ ότι έμαθα μετά, ανάλογο νόημα είχε γίνει και στη Μαίρη από τη φίλη της. Η Μαίρη, εντωμεταξύ, συνέχιζε ανενόχλητη το έργο της. Όταν της είπα να φύγουμε, συμφώνησε και πήγε να ενημερώσει ένα καθηγητή, αλλά μου είπε να την περιμένω έξω. Όταν σηκώθηκα να φύγω, ο πούτσος μου προεξείχε κανονικά από τη φόρμα μου, με αποτέλεσμα να το δει η φίλη της Μαίρης και να γουρλώσει τα μάτια της.
Βγαίνοντας έξω από το μαγαζί, η Μαίρη με πήρε από το χέρι και άρχισε να με κατευθύνει μέσα από κάτι στενά.
- Που πάμε;…
τη ρώτησα, μιας και είχα μια γενική ιδέα για ποιο λόγο πηγαίναμε όπου πηγαίναμε.
- Ξέρω μια καλή καβάτζα εδώ πιο κάτω και θέλω να δω τι κρύβεις…
μου είπε αποφασισμένη. Πράγματι φτάσαμε σε ένα γιαπί, στο οποίο είχαν χτίσει μόνο τους τοίχους του ισογείου. Στο πλάι υπήρχε μια ξύλινη πόρτα, ξεκλείδωτη, και η Μαίρη με οδήγησε μέσα.
- Κατέβασε τη φόρμα…
με πρόσταξε μόλις έκλεισε τη πόρτα και έβαλε σύρτη.
- Είσαι σίγουρη;…
τη ρώτησα, ενώ έριχνα μια ματιά στο δωμάτιο. Υπήρχε ένα τραπέζι με δυο καρέκλες, ένα παλιό κρεβάτι με ένα στρώμα και ένα ηλεκτρικό καλοριφέρ. Κουτάκια μπύρες ήταν διασκορπισμένα στο πάτωμα.
- Φυσικά και είμαι σίγουρη…
μου απάντησε η Μαίρη, που είχε πάει να ανάψει το καλοριφέρ.
- Αν μπορούσα, θα το είχα δει την πρώτη φορά που το ένιωσα.
Έμεινα λίγο μαλάκας εκεί, αλλά κατέβασα τη φόρμα. Το μποξεράκι μου ήταν τέζα από την καύλα μου. Η Μαίρη με πλησίασε και άρχισε να χαϊδεύει το περίγραμμα του πούτσου μου πάνω από το εσώρουχο ενώ τα μάτια της είχαν γουρλώσει. Έκατσε στα γόνατα και τράβηξε απότομα το εσώρουχό μου προς τα κάτω. Ο πούτσος μου, πλήρως απελευθερωμένος και ελεύθερος πλέον από τη πίεση, έσκασε στο πρόσωπό της. Έμεινε να τον κοιτάει για λίγο με το στόμα ανοιχτό.
- Είναι μεγάλο…
μου είπε. Τα μάτια της είχαν καρφωθεί στον πούτσο μου. Δειλά άπλωσε το χέρι της και τον έπιασε. Προσπάθησε να κλείσει το χέρι της, αλλά το πάχος ήταν πιο μεγάλο.
- Και παχύ…
- Όντως…
της απάντησα απλά. Ήθελα να κάνω τόσα πολλά, αλλά το άφηνα να εξελιχθεί μόνο του. Η Μαίρη, αφού το κοίταξε λίγο ακόμα σαν υπνωτισμένη, άνοιξε το στόμα της και πήρε το κεφάλι μέσα. Ένας αναστεναγμός έφυγε από τα χείλη μου. Σήκωσε τα μάτια της και με κοίταξε. Ο αναστεναγμός μου ήταν όλη η ενθάρρυνση που χρειαζόταν. Άρχισε να κουνά ρυθμικά το κεφάλι της πάνω κάτω, ρουφώντας όλο και περισσότερο από τον πούτσο μου. Τη πρώτη φορά έφτασε μέχρι τη μέση και τον έβγαλε να πάρει αέρα. Την δεύτερη κατάφερα να πάρει τα ?. Τη τρίτη φορά κόλλησε πάλι στα ? και αποφάσισα να βοηθήσω. Άρπαξα το κεφάλι της και άρχισα να σπρώχνω. Με κοίταξε λίγο απελπισμένα, αλλά δεν έκανε κίνηση να με σταματήσει. Το ένα της χέρι είχε χωθεί μέσα από τη μπλούζα της και το άλλο το είχε χώσει μέσα στο μισανοιγμένο τζιν παντελόνι της. Όταν τον πήρε όλο, την άφησα αμέσως και πήρε αέρα.
- Το κατάφερες να το πάρεις όλο, αλλά δεν είναι αναγκαστικό…
της είπα. Η Μαίρη δε μου απάντησε. Απλά έβγαλε το χέρι που είχε μέσα στη μπλούζα της, γράπωσε τον πούτσο μου και τον ξαναέβαλε στο στόμα της. Αυτή τη φορά δεν προσπάθησε να τον πάρει όλο, αλλά μέχρι εκεί που μπορούσε και ήταν αρκετό. Μετά από λίγο της είπα ότι ήμουν έτοιμος να χύσω. Δε δίστασε καθόλου και κράτησε το πούτσο μου στο στόμα της, ενώ εγώ άδειαζα πιθανότητα τη μεγαλύτερη ποσότητα σπέρματος στη μέχρι τότε ζωή μου. Τα κατάπιε όλα και συνέχιζε να παίζει με το μουνάκι της.
- Θέλεις να σε βοηθήσω;…
τη ρώτησα.
- Μόλις έχυσες…
μου απάντησε ελαφρώς λαχανιασμένη.
- Το ξέρω και σε λίγο θα είμαι πάλι έτοιμος, αλλά μέχρι τότε μπορώ να σε βοηθήσω αλλιώς.
Μου έγνεψε καταφατικά. Αφού σήκωσα τη φόρμα μου (για να μπορώ να περπατήσω), τη σήκωσα και την οδήγησα στο τραπέζι (το κρεβάτι δεν είχε σεντόνια και μου φαινόταν κάπως βρώμικο, ενώ το τραπέζι φαινόταν καθαρό και ήταν ξύλινο, οπότε θα άντεχε το βάρος). Στηρίχτηκε με την πλάτη στο τραπέζι και σήκωσα τη μπλούζα της, αποκαλύπτοντας ένα μισοβγαλμένο άσπρο σουτιέν που αφαίρεσα τελείως. Οι ρώγες στα βυζάκια της είχαν πετρώσει και μόλις άγγιξα τη μία, η Μαίρη τινάχτηκε λες και τη χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα.
Άρχισα να φιλάω το λαιμό της και με το ένα χέρι μου να παίζω με τη ρώγα της, ενώ με το άλλο κρατούσα το δικό της μακριά από το μουνάκι της. Κατέβασα το στόμα μου στη ρώγα της και άρχισα να τη γλείφω απαλά. Η Μαίρη άρχισε να τρέμει (είχε πολύ ευαίσθητες ρώγες). Όταν τα δόντια μου ακούμπησαν τη ρώγα της ελαφρά, η Μαίρη τινάχτηκε και άρχισε να φωνάζει «Χύνω! Χύνω!». Αυτό δε μου είχε ξανατύχει. Η Μαίρη ακούμπησε λαχανιασμένη στο τραπέζι, γυμνή από τη μέση και πάνω, το τζιν της πεσμένο στους αστραγάλους της και το βρακάκι της μούσκεμα από τα υγρά της.
- Ευχαριστώ…
μου είπε λαχανιασμένη, αλλά χαμογελαστή. Μετά το βλέμμα της τραβήχτηκε προς τα κάτω. Ο πούτσος μου, εμπνευσμένος από τις κραυγές ηδονής της, ήταν πάλι σε πλήρη έπαρση.
- Ε… θες να συνεχίσουμε;…
με ρώτησε ντροπαλά.
- Αν θες κι εσύ…
της απάντησα, σκεφτόμενος από μέσα μου ότι έχουμε ξεπεράσει το στάδιο της ντροπής εδώ και ώρα.
- Έτσι κι αλλιώς, είπες στους καθηγητές ότι θα γυρίσουμε με το ΚΤΕΛ.
- Εντάξει… μου απάντησε, αφού το σκέφτηκε λίγο, αλλά δυο πράγματα. 1ον: δεν έχω ξαναπάρει κάποιον τόσο μεγάλο, οπότε να είσαι ευγενικός. 2ον: έχεις προφυλακτικά;
- Φυσικά…
της απάντησα και έβγαλα ένα από το πορτοφόλι μου. Η Μαίρη έβγαλε παπούτσια, τζιν και εσώρουχο, ενώ εγώ δίπλωσα τα μπουφάν μας και τα έβαλα πάνω στο τραπέζι. Τη σήκωσα και την ξάπλωσα στο τραπέζι, με τα πόδια της κρέμονται. Έβαλα προφυλακτικό και πλησίασα το μουνάκι της. Ήταν εντελώς ξυρισμένο και όπως είχε ανοίξει η Μαίρη τα πόδια της, είχα την επιθυμία να βουτήξω και να αρχίσω να το γλείφω, αλλά κρατήθηκα μήπως και τρόμαζε. Ακούμπησα το κεφάλι στη είσοδο του μουνιού της και με μια αργή κίνηση το έσπρωξα μέσα. Η Μαίρη σφίχτηκε ελαφρώς κατά την είσοδο, περισσότερο από φόβο. Άρχισα να σπρώχνω ελαφρά, μπαίνοντας πόντο-πόντο. Το μουνάκι της ήταν στενό. Η Μαίρη είχε αρχίσει και έβγαζε μικρές κραυγούλες ηδονής. Είχα βάλει σχεδόν τα δύο τρίτα όταν με ρώτησε η Μαίρη αν το έβαλα όλο.
- Μόλις περάσαμε το μισό…
της απάντησα. Σήκωσε το κεφάλι και με κοίταξε με έκπληκτο βλέμμα. Χαμογέλασα και συνέχισα να σπρώχνω. Όταν μπήκα όλος μέσα, έμεινα για λίγο εκεί να με συνηθίσει και ακούμπησα τα πόδια της (που μέχρι εκείνη την ώρα τα κράταγα) στους ώμους μου. Η Μαίρη από κάτω μου έτρεμε. Άρχισα να την γαμάω στην αρχή αργά, βγαίνοντας λίγο από μέσα της. Όσο έβλεπα ότι συνήθιζε, άρχισα να ανεβάζω ρυθμό. Έσκυψα επάνω της και άρχισα να τη φιλάω ενώ επιτάχυνα το ρυθμό μου. Τα στόματα μας ήταν κολλημένα και τα νύχια της έγδερναν τη πλάτη μου, όταν την ένιωσα να σφίγγεται. Τα στόματα μας ξεκόλλησαν και η Μαίρη άρχισε να φωνάζει «Χύνω! Χύνω γαμιά μου! Χύνω!». Ο οργασμός της πυροδότησε το δικό μου και άδειασα το σπέρμα μου μέσα στο προφυλακτικό.
Κάτσαμε λίγο να χαλαρώσουμε και να κάνουμε τσιγάρο. Αφού ντυθήκαμε πήγαμε και πήραμε το λεωφορείο να γυρίσουμε πίσω. Καθόμασταν μαζί στο κάθισμα, το χέρι της ελαφρά ακουμπισμένο στον πούτσο μου, όταν μου άρχισε το παραμύθι.
- Ξέρεις, μπορεί να κάναμε ότι κάναμε, αλλά μη νομίζεις ότι είμαστε ζευγάρι. Έχω γκόμενο και τον αγαπώ. Απλά ήθελα να ικανοποιήσω τη περιέργειά μου…
μου είπε σοβαρά.
- Δεν έχω πρόβλημα…
της απάντησα. Είχα μόλις πηδήξει μιας από τις τρεις τέσσερις καλύτερες γκόμενες του σχολείου, δεν υπήρχε περίπτωση να μου το χαλάσει.
- Αν θες να ικανοποιήσεις την περιέργειά σου και κάποια άλλη φορά, απλά πες μου το…
της είπα.
- Σε παρακαλώ, μην πεις σε κανέναν τίποτα για ότι έγινε…
μου είπε. Της απάντησα καταφατικά και το αφήσαμε εκεί. Όταν γύρισα σπίτι, ο φίλος που είχαμε αφήσει μόνο του με αυτή που γούσταρε, με πήρε τηλέφωνο να με ρωτήσει τι έγινε και να μου πει ότι η δικιά του κόμπλαρε όταν σηκώθηκα. Του είπα ότι απλά πήγα μια βόλτα και μετά γύρισα σπίτι. Δεν είχα πότε αυτό το κοκόρεμα με τις κατακτήσεις μου, πράγμα που θα μου έβγαινε σε καλό πριν αλλάξει η εβδομάδα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Copyright protected OW ref: 147809
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.