Το e-mail μου είναι το:
Είμαι η Αντριάνα, είμαι ελληνοαμερικάνα από το Κάνσας και ζω τα τελευταία δύο χρόνια στην Ελλάδα. Λοιπόν ξεκινάω την περιπέτεια μου. Είμαι 1.70, 52 κιλά με στρογγυλό στήθος...
και πεταχτό ποπό, μαύρα μαλλιά και σαρκώδη χείλη.
Από μικρή ήμουν πολύ ατίθασο teenager και έκανα παρέα πολύ με την Κάθριν. Ήμασταν παιδικές φίλες. Είχαμε δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα πάνω στην εφηβική μας τρέλα, ποτό, χόρτο, και ερωτικές περιπέτειες. Οπότε θέλαμε να ζήσουμε κάτι πιο τρελό και αγωνιώδες.
Ένα πρωί η Κάθριν μου λέει με μεγάλη χαρά το σχέδιο της. Δηλαδή αφού ακολουθούσε weekend να αποδράσουμε με οτοστόπ λέγοντας στους γονείς μας ότι θα κοιμηθούμε -και καλά- η μία στο σπίτι της άλλης. Τα ετοιμάσαμε γρήγορα και με ένα backpack στην πλάτη βγήκαμε στον περιφερικό. Δεν χρειάστηκε να περιμένουμε πολλή ώρα αφού και οι δύο ομορφούλες, κατευθείαν μας πήρε ένα αμάξι με έναν κύριο που μας έκανε διάφορες ερωτήσεις, τίποτα το περίεργο. Θα μας πήγαινε μέχρι την κοντινότερη πόλη την Salina όπου και έγινε.
Ήδη είχε μεσημεριάσει. Μας άφησε σε ένα καφέ μπαρ και με την Κάθριν συζητούσαμε για τον επόμενο προορισμό. Τελικά αποφασίσαμε να πάμε Manhattan για να γευτούμε τα τέλεια πάρτι. Μας πήρε η συζήτηση και βράδιασε, αφού ήταν Οκτώβριος. Χρειάστηκε να περιμένουμε μία ώρα για να εμφανιστεί κάποιο αυτοκίνητο και για καλή ή κακή μας τύχη σταματάει ένα Dodge παλιό μοντέλο με δυο νεαρά παιδιά γύρω στα εικοσιτέσσερα με εικοσιπέντε, όπου χαρήκαμε τόοοσο που μπήκαμε στο αυτοκίνητο.
Χαχανίζαμε συνέχεια αλλά τους είπαμε ότι πηγαίναμε Μανχάταν και είπαν ότι κι αυτοί πάνε προς τα κει. Όλα καλά μέχρι που ο ένας, ο Joey, μας πρότεινε να πιούμε λίγο ουισκάκι για να απολαύσουμε την διαδρομή. Χαχανίζοντας και πάλι το δεχτήκαμε. Με τα πολλά αρχίσαμε να γνωριζόμαστε καλύτερα. Οπότε λέει ο άλλος, ο Matt:
- «Πόσο χρονών είπαμε ότι είστε;»
- «Δεκαοκτώ», απαντάω εγώ.
- «Yeah sure», λέει ο Joey.
- «Ναι, γιατί δεν πιστεύεις;»
- «Όχι. Μπορείς να με πείσεις γι’ αυτό;»
Εγώ κώλωσα λίγο αλλά η Κάθριν μη χάσει την ευκαιρία γιατί της άρεσε ο Joey, ζήτησε κι άλλο ποτό. Αυτός μας έδωσε κι άλλο. Anyway, το παιχνίδι συνεχίστηκε για μια ώρα όταν κατάλαβα ότι θα έπρεπε να είχαμε φτάσει ήδη στον Μανχάταν και τίποτα γύρω δεν μου το θύμιζε. Όταν βλέπω μια πινακίδα που γράφει: «Hays στα εννέα miles». Τα έχασα γιατί είναι εντελώς αντίθετα από το Μανχάταν κι όχι μόνο, είναι και πολύ κακόφημη περιοχή. Και στην πλάκα λέω:
- «Παιδιά, νομίζω πως έχετε χάσει τον δρόμο. Το Μανχάταν είναι από την άλλη».
Κι απαντάει ο Ματ:
- «Και στο Hays ωραία είναι... Χαχαχαχαχαχα!»
- «Weekend με περιπέτεια δεν θέλατε;», λέει ο Joey.
Τον ρώτησα αν είναι από κει και είπε ναι. Τότε η Κάθριν μου λέει στο αφτί:
- «Έλα ρε χαζή, νέοι είναι, ωραίοι, θα περάσουμε καλά. Ξεκόλλα».
Κατάλαβε ότι κάτι δεν μου άρεσε. Αφού έβλεπα τα δυο παιδιά που ήταν τελείως άγνωστα να μας αποκαλούν με βρομόλογα like: pussy, babe, s weet silly girls κτλ., πράγμα το οποίο άρεσε στην Κάθριν. Ο δρόμος σκοτεινός και ερημικός χωρίς κίνηση γιατί το Hays δεν φημίζεται για την πολυκοσμία και την κίνησή του.
Ξαφνικά νιώθω ένα απότομο φρενάρισμα και τον Ματ να βγαίνει έξω τραβώντας την Κάθριν έξω. Πριν προλάβω να αντιδράσω, ο Joey έρχεται στο πίσω κάθισμα και με ακινητοποιεί με τα χέρια του ενώ εγώ έβλεπα τον Ματ να προσπαθεί να πιπώσει την Κάθριν ενώ αυτή χασκογελούσε και ο Ματ να καυλώνει και να την χτυπάει στο πρόσωπο. Οπότε ξαναμπαίνουν μέσα και συνεχίζουμε για το Hays.
Φτάνοντας σε ένα μοτέλ, χάρηκα γιατί θα ζητούσα σίγουρα βοήθεια, οπότε πλέον το έπαιζα άνετη λέγοντας τους:
- «Αν ήθελες γαμήσι ας το έλεγες απ’ την αρχή».
- «Μην βιάζεσαι να μιλήσεις, σε λίγο θα δω αν το εννοείς...»
Προχωράμε στην reception και ακούω:
- «Καιρό έχεις να μας φέρεις τόσο όμορφα κορίτσια. Πηγαίνετε στο 22 το γνωστό, είναι όλα ήσυχα εκεί. Κλείνω και είμαι εκεί σε πέντε».
Άρχισα να κλαίω λέγοντας στην Κάθριν να συνέλκει, η οποία συνέχιζε να είναι στον κόσμο της και να τους προκαλεί χωρίς να καταλαβαίνει την σοβαρότητα της κατάστασης. Καταλαβαίνετε ότι δεν μπόρεσα να ζητήσω βοήθεια αφού ήταν κι αυτός στο κόλπο.
- «Παιδιά οκ, το παίρνω πίσω. Δεν θέλω να συμμετέχω. Θα σας δώσω χρήματα, απλά αφήστε μας να φύγουμε».
- «Θα τα πάρω και τα χρήματα σου αφού πρώτα σε ξεσκίσω μέχρι να μην μπορείς άλλο», είπε ο Joey πλησιάζοντας με και φιλώντας με βίαια.
Φτάσαμε στο δωμάτιο που ήταν σκοτεινό με τα στόρια κλειστά και δυο κρεβάτια στη μέση. Τρόμαξα πιο πολύ όταν είδα την πόρτα να κλείνει. Ξάπλωσαν πρώτα την Κάθριν και άρχισαν να της ξεσκίζουν τα ρούχα. Τότε ήταν που η Κάθριν τρόμαξε κι αυτή γιατί κατάλαβε ότι δεν θα την γαμούσε μόνο ο Joey αλλά όλοι μαζί. Ήρθε και ο Rubbel, ο ξενοδόχος που τους κάλυπτε. Κρατούσε σχοινιά και δεν άργησε να με δέσει.
Ξαφνικά, νιώθω ένα χέρι να μου ανοίγει βίαια τα μπούτια πιάνοντας και τρίβοντας το μουνάκι μου όπου ένιωσα το τζινάκι μου να κατεβαίνει. Εκεί κλείνω τα μάτια, αφού κατάλαβα ότι δεν είχα επιλογή διαφυγής και είπα να το απολαύσω αλλά... Όχι έτσι απλά..
- «Hey matt, έχει κανένα ποτό;»
- «Θέλεις ποτό καυλάκι; Θα πιεις τα χύσια μου σε λίγο…»
Άρχισα να κλαίω όταν ο Ράμπελ έβγαλε την ψωλή του και την έχωσε στο στοματάκι μου και δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Έφεραν την Κάθριν δίπλα μου και μας ανάγκασαν να το κάνουμε. Άρχισα να την φιλάω, να τρίβω το χέρι μου στην κωλοτρυπίδα της όταν ο Ματ είπε:
- «Τι κάνεις μωρέ πουτανάκι; Λεσβιακό θέλεις;»
Ήρθε από πίσω μου και μου τον έχωσε ανελέητα. Πονούσα πολύ. Ο Ράμπελ πίπωνε την Κάθριν και ο Joey έτριβε τον πούτσο του στα βυζάκια μου ο πούστης. Σε κάποια φάση, χτυπάει η πόρτα. Εγώ τρόμαξα γιατί νόμιζα πως ήρθε και τέταρτος, αλλά ήρθε μια γκόμενα με ενα βαλιτσάκι και λέει:
- «Hey Barbie, είσαι πιο όμορφη απ’ ότι περίμενα».
Ανοίγει το βαλιτσάκι και βγάζει δυο χάπια, μας τα δίνει με το ζόρι και σε πέντε λεπτά ο κόσμος γέμισε λουλούδια. Ήμουν σε έκσταση και άρχισε το όργιο. Η επιθυμία μου για πούτσο όλο και μεγάλωνε. Τελικά μας γαμούσαν ο ένας μετά τον άλλον και η γκόμενα με ένα στραπόν. Άρχισε να γίνεται βίαιο αλλά κι εγώ και η Κάθριν χύναμε συνεχώς.
Δεν κατάλαβα πως αποκοιμήθηκα και την άλλη μέρα ξυπνήσαμε μέσα στις μελανιές και με πόνο παντού. Τα ρούχα πεταμένα δίπλα μας. Δεν ξέραμε που βρισκόμασταν και ένα αυτοκίνητο σταμάτησε και μας πήρε. Ήμασταν λίγα μίλια έξω από το Hays και ο άνθρωπος που μας πήρε, βλέποντας μας σ’ αυτή την κατάσταση, μας ρώτησε απλά που θα μας αφήσει. Του είπαμε στο Κάνσας.
Από τότε μέχρι και σήμερα δεν έχουμε ξαναδεί αυτά τα παιδιά αλλά όταν το θυμόμαστε καυλώνουμε.
Από μικρή ήμουν πολύ ατίθασο teenager και έκανα παρέα πολύ με την Κάθριν. Ήμασταν παιδικές φίλες. Είχαμε δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα πάνω στην εφηβική μας τρέλα, ποτό, χόρτο, και ερωτικές περιπέτειες. Οπότε θέλαμε να ζήσουμε κάτι πιο τρελό και αγωνιώδες.
Ένα πρωί η Κάθριν μου λέει με μεγάλη χαρά το σχέδιο της. Δηλαδή αφού ακολουθούσε weekend να αποδράσουμε με οτοστόπ λέγοντας στους γονείς μας ότι θα κοιμηθούμε -και καλά- η μία στο σπίτι της άλλης. Τα ετοιμάσαμε γρήγορα και με ένα backpack στην πλάτη βγήκαμε στον περιφερικό. Δεν χρειάστηκε να περιμένουμε πολλή ώρα αφού και οι δύο ομορφούλες, κατευθείαν μας πήρε ένα αμάξι με έναν κύριο που μας έκανε διάφορες ερωτήσεις, τίποτα το περίεργο. Θα μας πήγαινε μέχρι την κοντινότερη πόλη την Salina όπου και έγινε.
Ήδη είχε μεσημεριάσει. Μας άφησε σε ένα καφέ μπαρ και με την Κάθριν συζητούσαμε για τον επόμενο προορισμό. Τελικά αποφασίσαμε να πάμε Manhattan για να γευτούμε τα τέλεια πάρτι. Μας πήρε η συζήτηση και βράδιασε, αφού ήταν Οκτώβριος. Χρειάστηκε να περιμένουμε μία ώρα για να εμφανιστεί κάποιο αυτοκίνητο και για καλή ή κακή μας τύχη σταματάει ένα Dodge παλιό μοντέλο με δυο νεαρά παιδιά γύρω στα εικοσιτέσσερα με εικοσιπέντε, όπου χαρήκαμε τόοοσο που μπήκαμε στο αυτοκίνητο.
Χαχανίζαμε συνέχεια αλλά τους είπαμε ότι πηγαίναμε Μανχάταν και είπαν ότι κι αυτοί πάνε προς τα κει. Όλα καλά μέχρι που ο ένας, ο Joey, μας πρότεινε να πιούμε λίγο ουισκάκι για να απολαύσουμε την διαδρομή. Χαχανίζοντας και πάλι το δεχτήκαμε. Με τα πολλά αρχίσαμε να γνωριζόμαστε καλύτερα. Οπότε λέει ο άλλος, ο Matt:
- «Πόσο χρονών είπαμε ότι είστε;»
- «Δεκαοκτώ», απαντάω εγώ.
- «Yeah sure», λέει ο Joey.
- «Ναι, γιατί δεν πιστεύεις;»
- «Όχι. Μπορείς να με πείσεις γι’ αυτό;»
Εγώ κώλωσα λίγο αλλά η Κάθριν μη χάσει την ευκαιρία γιατί της άρεσε ο Joey, ζήτησε κι άλλο ποτό. Αυτός μας έδωσε κι άλλο. Anyway, το παιχνίδι συνεχίστηκε για μια ώρα όταν κατάλαβα ότι θα έπρεπε να είχαμε φτάσει ήδη στον Μανχάταν και τίποτα γύρω δεν μου το θύμιζε. Όταν βλέπω μια πινακίδα που γράφει: «Hays στα εννέα miles». Τα έχασα γιατί είναι εντελώς αντίθετα από το Μανχάταν κι όχι μόνο, είναι και πολύ κακόφημη περιοχή. Και στην πλάκα λέω:
- «Παιδιά, νομίζω πως έχετε χάσει τον δρόμο. Το Μανχάταν είναι από την άλλη».
Κι απαντάει ο Ματ:
- «Και στο Hays ωραία είναι... Χαχαχαχαχαχα!»
- «Weekend με περιπέτεια δεν θέλατε;», λέει ο Joey.
Τον ρώτησα αν είναι από κει και είπε ναι. Τότε η Κάθριν μου λέει στο αφτί:
- «Έλα ρε χαζή, νέοι είναι, ωραίοι, θα περάσουμε καλά. Ξεκόλλα».
Κατάλαβε ότι κάτι δεν μου άρεσε. Αφού έβλεπα τα δυο παιδιά που ήταν τελείως άγνωστα να μας αποκαλούν με βρομόλογα like: pussy, babe, s weet silly girls κτλ., πράγμα το οποίο άρεσε στην Κάθριν. Ο δρόμος σκοτεινός και ερημικός χωρίς κίνηση γιατί το Hays δεν φημίζεται για την πολυκοσμία και την κίνησή του.
Ξαφνικά νιώθω ένα απότομο φρενάρισμα και τον Ματ να βγαίνει έξω τραβώντας την Κάθριν έξω. Πριν προλάβω να αντιδράσω, ο Joey έρχεται στο πίσω κάθισμα και με ακινητοποιεί με τα χέρια του ενώ εγώ έβλεπα τον Ματ να προσπαθεί να πιπώσει την Κάθριν ενώ αυτή χασκογελούσε και ο Ματ να καυλώνει και να την χτυπάει στο πρόσωπο. Οπότε ξαναμπαίνουν μέσα και συνεχίζουμε για το Hays.
Φτάνοντας σε ένα μοτέλ, χάρηκα γιατί θα ζητούσα σίγουρα βοήθεια, οπότε πλέον το έπαιζα άνετη λέγοντας τους:
- «Αν ήθελες γαμήσι ας το έλεγες απ’ την αρχή».
- «Μην βιάζεσαι να μιλήσεις, σε λίγο θα δω αν το εννοείς...»
Προχωράμε στην reception και ακούω:
- «Καιρό έχεις να μας φέρεις τόσο όμορφα κορίτσια. Πηγαίνετε στο 22 το γνωστό, είναι όλα ήσυχα εκεί. Κλείνω και είμαι εκεί σε πέντε».
Άρχισα να κλαίω λέγοντας στην Κάθριν να συνέλκει, η οποία συνέχιζε να είναι στον κόσμο της και να τους προκαλεί χωρίς να καταλαβαίνει την σοβαρότητα της κατάστασης. Καταλαβαίνετε ότι δεν μπόρεσα να ζητήσω βοήθεια αφού ήταν κι αυτός στο κόλπο.
- «Παιδιά οκ, το παίρνω πίσω. Δεν θέλω να συμμετέχω. Θα σας δώσω χρήματα, απλά αφήστε μας να φύγουμε».
- «Θα τα πάρω και τα χρήματα σου αφού πρώτα σε ξεσκίσω μέχρι να μην μπορείς άλλο», είπε ο Joey πλησιάζοντας με και φιλώντας με βίαια.
Φτάσαμε στο δωμάτιο που ήταν σκοτεινό με τα στόρια κλειστά και δυο κρεβάτια στη μέση. Τρόμαξα πιο πολύ όταν είδα την πόρτα να κλείνει. Ξάπλωσαν πρώτα την Κάθριν και άρχισαν να της ξεσκίζουν τα ρούχα. Τότε ήταν που η Κάθριν τρόμαξε κι αυτή γιατί κατάλαβε ότι δεν θα την γαμούσε μόνο ο Joey αλλά όλοι μαζί. Ήρθε και ο Rubbel, ο ξενοδόχος που τους κάλυπτε. Κρατούσε σχοινιά και δεν άργησε να με δέσει.
Ξαφνικά, νιώθω ένα χέρι να μου ανοίγει βίαια τα μπούτια πιάνοντας και τρίβοντας το μουνάκι μου όπου ένιωσα το τζινάκι μου να κατεβαίνει. Εκεί κλείνω τα μάτια, αφού κατάλαβα ότι δεν είχα επιλογή διαφυγής και είπα να το απολαύσω αλλά... Όχι έτσι απλά..
- «Hey matt, έχει κανένα ποτό;»
- «Θέλεις ποτό καυλάκι; Θα πιεις τα χύσια μου σε λίγο…»
Άρχισα να κλαίω όταν ο Ράμπελ έβγαλε την ψωλή του και την έχωσε στο στοματάκι μου και δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Έφεραν την Κάθριν δίπλα μου και μας ανάγκασαν να το κάνουμε. Άρχισα να την φιλάω, να τρίβω το χέρι μου στην κωλοτρυπίδα της όταν ο Ματ είπε:
- «Τι κάνεις μωρέ πουτανάκι; Λεσβιακό θέλεις;»
Ήρθε από πίσω μου και μου τον έχωσε ανελέητα. Πονούσα πολύ. Ο Ράμπελ πίπωνε την Κάθριν και ο Joey έτριβε τον πούτσο του στα βυζάκια μου ο πούστης. Σε κάποια φάση, χτυπάει η πόρτα. Εγώ τρόμαξα γιατί νόμιζα πως ήρθε και τέταρτος, αλλά ήρθε μια γκόμενα με ενα βαλιτσάκι και λέει:
- «Hey Barbie, είσαι πιο όμορφη απ’ ότι περίμενα».
Ανοίγει το βαλιτσάκι και βγάζει δυο χάπια, μας τα δίνει με το ζόρι και σε πέντε λεπτά ο κόσμος γέμισε λουλούδια. Ήμουν σε έκσταση και άρχισε το όργιο. Η επιθυμία μου για πούτσο όλο και μεγάλωνε. Τελικά μας γαμούσαν ο ένας μετά τον άλλον και η γκόμενα με ένα στραπόν. Άρχισε να γίνεται βίαιο αλλά κι εγώ και η Κάθριν χύναμε συνεχώς.
Δεν κατάλαβα πως αποκοιμήθηκα και την άλλη μέρα ξυπνήσαμε μέσα στις μελανιές και με πόνο παντού. Τα ρούχα πεταμένα δίπλα μας. Δεν ξέραμε που βρισκόμασταν και ένα αυτοκίνητο σταμάτησε και μας πήρε. Ήμασταν λίγα μίλια έξω από το Hays και ο άνθρωπος που μας πήρε, βλέποντας μας σ’ αυτή την κατάσταση, μας ρώτησε απλά που θα μας αφήσει. Του είπαμε στο Κάνσας.
Από τότε μέχρι και σήμερα δεν έχουμε ξαναδεί αυτά τα παιδιά αλλά όταν το θυμόμαστε καυλώνουμε.
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.