Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Το e-mail μου είναι το:

Σάββατο βράδυ, κάπου στα μέσα του Σεπτέμβρη… τα πρώτα βραδινά κρύα έπιασαν και ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται μέσα στα μαγαζιά για να αναζητήσει την υποτιθέμενη διασκέδαση...

που θα του χάριζε λίγες στιγμές ξενοιασιάς και χαλάρωσης από την μουντή και άχρωμη καθημερινότητα του. Με αυτήν τη σκέψη κατηφόρισα και εγώ για το στέκι μου, ένα μπαράκι ακριβώς απέναντι από το ποτάμι που διαρρέει την πόλη, το οποίο σερβίρει καλό και σχετικά φθηνό αλκοόλ και ροκ μουσική, ελπίζοντας να βρω την γνωστή από τα παιδικά μου χρόνια παρέα η οποία είχε μείνει δεμένη παρά το πέρασμα των χρόνων.

Ανοίγω την ξύλινη πόρτα και μπαίνω μέσα. Το μαγαζί σχεδόν άδειο, η σιωπή των άδειων τραπεζιών φώναζε δυνατά για να προσελκύσει πελατεία με σκοπό να γεμίσει το μαγαζί από κόσμο. Προχωρώ και κάθομαι στο μπαρ και αφού χαιρετάω τον Γιώργο παραγγέλνω ένα ουίσκι με πάγο σε χαμηλό ποτήρι, περιμένοντας τους υπόλοιπους της παρέας. Τα τραγούδια που ακουγόντουσαν από το cd player και το παλιό πικάπ κατάλληλα για την ώρα και το μέρος, και οι αναμνήσεις από ένα χαρούμενο παρελθόν αρχίζουν να επιστρέφουν σαν μαγική εικόνα μέσα στο μυαλό μου. Ήταν τότε που ήταν εκείνη εδώ μαζί μου, και είχαν νόημα οι μέρες και οι νύχτες μου… αλήθεια, πάνε πέντε χρόνια από τότε που έφυγε και όμως εγώ νομίζω ότι έγινε μόλις εχθές. 

Με τις σκέψεις να διαδέχονται η μία την άλλη τα ποτέ είχαν γίνει κιόλας τρεις χωρίς να το καταλάβω. Η ώρα περνούσε και η παρέα δεν φαινόταν. Τελικά ήρθε ένα μήνυμα στο κινητό που έλεγε ότι ο Παντελής και ο Γιάννης δεν θα έβγαιναν. Αυτό για να πω την αλήθεια δεν με πείραξε και πολύ όπως θα περίμενα, άλλωστε εγώ είχα παρέα ένα τσουβάλι αναμνήσεις να βάλω σε σειρά. Με τα πολλά, ακούω κάποιον να με χαιρετάει και να έρχεται προς το μέρος μου.

Ήταν ο Πέτρος με την γυναίκα του την Μαρία ένα ζευγάρι αρκετά χρόνια μεγαλύτερό μου, με τους οποίους όποτε τύχαινε να βρεθούμε κάναμε καλή παρέα. Καθίσαμε σε έναν πάγκο για να μπορούμε να συζητάμε κιόλας. Η κουβέντα αναλώθηκε σε γενικότητες για την καθημερινότητα και διάφορα μουσικά θέματα, τα οποία ο Πέτρος γνώριζε πολύ καλύτερα από εμένα, αφού παλιότερα εργαζόταν ως dj σε διάφορα μαγαζιά.

Η ώρα περνούσε ευχάριστα μέχρι που είχα αρχίσει να μην σκέφτομαι το παρελθόν μου, αλλά, τι ήταν να το σκεφτώ; Καμιά φορά η μοίρα σου παίζει περίεργα παιχνίδια… έτσι και έγινε εκείνο το βράδυ. Καθώς συνέχιζα την κουβέντα μου με τον Πέτρο και την Μαρία, ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα η Νανά με την παρέα της. Είχε γυρίσει για ολιγοήμερες διακοπές στην Ελλάδα από την Γερμανία όπου και σπούδαζε. Μπήκε πρώτη μαζί με το αγόρι της τον Παντελή κι από πίσω τους ακολουθούσε ένα ψηλό παιδί το οποίο έβλεπα για πρώτη φορά.

Μετά την έκπληξη που νιώσαμε και οι δύο αφού είχαμε να τα πούμε περίπου δύο χρόνια, χαιρετηθήκαμε με τον Παντελή και γνώρισα και το άλλο παιδί που ήταν μαζί τους, τον οποίο έλεγαν Δημήτρη. Καθώς όμως γυρίζω να φύγω και να γυρίσω στην παρέα μου ακούω μια φωνή πίσω μου να λέει:

-    «Εμένα δεν θα με χαιρετήσεις;»

Σταμάτησα απότομα, δεν ήθελα να πιστέψω αυτό που άκουσα, δεν ήταν αλήθεια, δεν μπορεί να ήταν αλήθεια. Αυτή τη φωνή είχα να την ακούσω χρόνια, από τότε, από τις ξένοιαστες μέρες, τότε που το όνομά της ήταν συνώνυμο της ευτυχίας. Δεν τολμούσα να γυρίσω και να κοιτάξω, αλλά έπρεπε να παλέψω με τους "δαίμονές" μου, έπρεπε να το κάνω για εμένα.

Γυρίζω και βλέπω εκείνη. Τα βλέμματα μας συναντήθηκαν και μια τυπική χειραψία και ένα τυπικό σταυρωτό φιλί, καθώς και ένα: «τι κάνεις και πως είσαι» μας έβγαλαν από την υποχρέωση της χαιρετούρας. Άλλωστε αμέσως μου είπε ότι είναι καλά και ότι είχε έρθει με τον αρραβωνιαστικό της για λίγες μέρες για να δει την φίλη της.

Γυρίζω στο τραπέζι μου και συνεχίζω την κουβέντα με τα παιδιά, αλλά η νευρικότητά μου ήταν εμφανής, είχα αναστατωθεί για τα καλά. Αυτά που σκεφτόμουν λίγη ώρα πριν έγιναν πραγματικότητα μπροστά στα μάτια μου. Σε κάποια στιγμή, η Μαρία με ρωτάει:

-    «Ποια είναι αυτή η κοπέλα; Σε ρωτάω γιατί από την στιγμή που κάθισε κοιτάει συνέχεια εδώ».

Εγώ γυρίζω και την βλέπω να με κοιτάει μέσα στα μάτια. Γυρίζω στην Μαρία και της λέω:

-    «Είναι η κοπέλα που είχα σχέση πριν αρκετό καιρό».

Σταματώ εκεί την κουβέντα μου για εκείνη. Η ώρα περνούσε… τα ποτά πλέον κατέβαιναν ευκολότερα, άλλωστε το "απαιτούσε" η περίσταση. Σε κάποια στιγμή ακούγεται από τα ηχεία ένα τραγούδι το οποίο είχε σημαδέψει την σχέση μας. Γυρίζω να την κοιτάξω για να δω την αντίδρασή της. Αυτό που είδα όμως δεν το περίμενα… φιλούσε τον αρραβωνιαστικό της και είχε το βλέμμα της πάνω μου. Με κοιτούσε με εκείνο το ίδιο βλέμμα όπως τότε, σαν να μου έλεγε: «Έλα, πάρε με να φύγουμε μαζί όπως τότε…» και το φιλί της γινόταν όλο και πιο έντονο και παθιασμένο.

Δεν άντεξα να κοιτάξω άλλο και γύρισα την πλάτη μου. Ήταν πολύ έντονο το συναίσθημα για εμένα. Αυτό έγινε άλλη μία φορά πριν φύγουν τελικά από το μαγαζί για το ξενοδοχείο τους. Η ώρα ήταν τέσσερις και τέταρτο όταν ήρθε ένα μήνυμα στο κινητό μου από έναν άγνωστο σε εμένα αριθμό, το οποίο έλεγε: «Εγώ είμαι. Πήρα το νούμερό σου από την Νανά για να σου πω ότι τώρα που θα γαμιέμαι με τον αρραβωνιαστικό μου, θα σκέφτομαι εσένα και το γαμήσι που μου έκανες όταν ήμασταν μαζί, κανείς δεν μπορεί να με κάνει να νιώσω όπως εσύ».

Δεν απάντησα στο μήνυμα, παρήγγειλα ένα ακόμα ποτό πριν αποφασίσω να φύγω για το σπίτι μου, βασανισμένος από το μήνυμα και από τις σκέψεις που έκανα γι’ αυτήν και τις στιγμές που μοιραστήκαμε στο κρεβάτι.    

Ξάπλωσα και έκλεισα τα μάτια σε μια μάταιη προσπάθεια να κοιμηθώ. Το μυαλό μου ήταν συνέχεια εκεί, σ’ εκείνη και στο γαμημένο μήνυμα που μου έστειλε. Την ήθελα, δεν μπορούσα να το κρύψω από τον εαυτό μου, όσο πολύ και αν προσπαθούσα να με πείσω για το αντίθετο. Τελικά με τα πολλά και ζαλισμένος από τα ποτά αποκοιμήθηκα με ένα σφίξιμο στο στομάχι.

Το επόμενο πρωί σηκώθηκα σαν να είχε πέσει επάνω μου ολόκληρο φορτηγό. Το στόμα μου φαρμάκι και ξερό από τα χθεσινοβραδινά ποτά, τράβηξα για την κουζίνα για να πιώ νερό μιας και ο οργανισμός μου το ζητούσε σαν λύτρωση. Πλύθηκα και έκανα έναν καφέ για να συνέλθω, και να συνειδητοποιήσω τι είχε συμβεί την χθεσινή νύχτα.

«Το ότι την είδα, την είδα» είπα στον εαυτό μου, «αυτό είναι το μόνο σίγουρο». Αλλά εμένα με έτρωγε αν το μήνυμα που διάβασα στο κινητό μου ήταν όντως πραγματικότητα ή ήταν μια εγωιστική αντίδραση στον αρραβώνα εκείνης. Πιάνω το κινητό μου και πάω στα μηνύματα. Το γαμημένο ήταν όντως εκεί, δεν ήταν ψέματα τελικά ήταν αλήθεια. Αυτό με έκανε να τσαντιστώ ακόμα περισσότερο. «Η άτιμη, όχι μόνο με παράτησε πριν πέντε χρόνια και έφυγε, όχι μόνο έρχεται με τον δικό της μέσα στο ίδιο μου το "σπίτι", αλλά έχει το θράσος να μου λέει και ότι όταν θα γαμιέται θα με σκέφτεται. «Στο διάολο να πάει το πουτανάκι που θα με ειρωνευτεί κιόλας!» είπα στον εαυτό μου και πέταξα το κινητό μου στο τραπέζι.

Το απόγευμα βγήκα για καφέ με τον Γιάννη. Ο εκνευρισμός μου φανερός, πώς να τον κρύψω άλλωστε; Ο Γιάννης που μαζί μεγαλώσαμε με κατάλαβε αμέσως και με ρώτησε:

-    «Ρε συ τι έχεις; Τι συμβαίνει;»

-    «Φιλαράκι αν σου πω τι έγινε εχθές, δεν θα πιστεύεις στ’ αφτιά σου. Έγινε κάτι το οποίο ούτε η πιο αρρωστημένη φαντασία δεν μπορεί να συλλάβει. Κολλητέ, ήρθε εκείνη! Ήρθε μετά από πέντε χρόνια και μάλιστα ήρθε στο στέκι μας!»

-    «Πλάκα μου κάνεις έτσι;»

-    «Όχι φίλε, αλήθεια σου λέω, και μάλιστα ήρθε με τον δικό της και γλυφόντουσαν μπροστά μου. Είχε ακόμα το θράσος να με κοιτάει στα μάτια την ώρα που τα έκανε αυτά. Άσε σου λέω, από εχθές είμαι τρελαμένος!»

-    «Λογικό είναι να είσαι έτσι. Ακούς εκεί! Και δεν φτάνει που ήρθε με τον δικό της ήρθε και στο στέκι μας και έκανε και τα κόλπα της. Φιλαράκι άστο, μην το σκέφτεσαι άλλο, ξέχνα το και πήγαινε παρακάτω. Πες πως δε έγινε ποτέ και κοίτα μπροστά…» ‘Ήταν τα λόγια του Γιάννη.

-    «Φίλε μου δεν σου τελείωσα όμως. Κοίτα τι γράφει εδώ…» και του δείχνω το μήνυμα.

-    «Απίστευτο!» λέει ο Γιάννης. «Είχε το θράσος να σου στείλει κάτι τέτοιο;»

-    «Ναι φίλε κι’ όμως το είχε…!»

-    «Τότε κανόνισε να βρεθείτε, και ξέσκισε την από παντού για να μην σε ξεχάσει ποτέ ξανά, και να μην τολμήσει να παίξει πάλι μαζί σου».

Με τα λόγια αυτά του Γιάννη πληρώσαμε και τραβήξαμε για τα σπίτια μας. Στο μυαλό μου υπήρχε η σκέψη να γαμήσω τη Μαρία ξανά μετά από πέντε χρόνια. Πήρα το κινητό μου στα χέρια και κάλεσα το νούμερο από όπου είχε έρθει το μήνυμα. Το σήκωσε αυτή και με τα πολλά κανονίσαμε να βρεθούμε λίγο πιο αργά για να πιούμε ένα ποτό.

Πήγα σπίτι και ετοιμάστηκα, και στις εννιά ήμουν στο σημείο του ραντεβού μας. Εκείνη ήρθε με πέντε λεπτά καθυστέρηση, ντυμένη με ένα στενό τζιν παντελόνι και ένα άσπρο πουκαμισάκι από μέσα που άφηνε ένα μέρος από το πλούσιο στήθος της να φαίνεται, και από πάνω ένα μπουφανάκι κατάλληλο για την εποχή. 

-    «Καλησπέρα Μαρία» της λέω.

-    «Γεια σου Βασίλη, δεν πιστεύω να άργησα;» μου απαντάει όλο νάζι.

-    «Μόνο πέντε λεπτά, αλλά τώρα βλέπω τον λόγο…» της απαντάω. «Είσαι πολύ όμορφη σήμερα!»

-    «Σ’ ευχαριστώ πολύ! Ξέρεις, ο Δημήτρης δεν μου λέει ποτέ τίποτα για την εμφάνισή μου, οπότε είχα ανάγκη να ακούσω καλά λόγια για να τονωθεί και η αυτοπεποίθησή μου».

-    «Την αλήθεια είπα και τίποτα περισσότερο. Αλήθεια που είναι σήμερα ο δικός σου; Τι του είπες για να βγεις μόνη σου;»

-    «Ο Δημήτρης πήγε να δει κάποιους φίλους του στην Θεσσαλονίκη σήμερα, και θα έρθει αύριο, οπότε σήμερα είμαι ελεύθερη να κάνω ότι εγώ θέλω» μου απαντάει με ένα πονηρό χαμόγελο στο πρόσωπό της.

Με τα πολλά πήγαμε σε ένα μπαράκι να πιούμε τα ποτά μας, να μιλήσουμε και να περάσουμε μια όμορφη βραδιά. Μπήκαμε σε ένα μαγαζί και αφού καθίσαμε παραγγείλαμε και τσουγκρίσαμε τα ποτήρια. Η διάθεση χαλαρή και όμορφη όπως τότε, τα γέλια μας και η διαχυτικότητα πρόδιδε το χαλάρωμα από τα ποτά, και τα πρώτα δειλά αγγίγματα ήταν πλέον γεγονός. Κάναμε σαν πρωτάρηδες μέχρι που το παθιασμένο μας φιλί έγινε πραγματικότητα.

-    «Μωρό μου πλήρωσε να φύγουμε» μου είπε η Μαρία. «Απόψε θέλω να με ξεσκίσεις σαν την πιο φθηνή πουτάνα, όπως έκανες τότε που ήμασταν μαζί. Θυμάσαι μωρό μου; Μόνο εσύ μπορείς να με κάνεις να χύσω. Έχω να χύσω με άντρα από τότε που χωρίσαμε. Ο Δημήτρης με γαμάει, χύνει, και νομίζει πως όλα είναι καλά. Μόνη μου χύνω μετά με τα δάχτυλα μου μέσα στο μουνί μου τρέμοντας από την ένταση του οργασμού μου».

Πλήρωσα το λογαριασμό, και φύγαμε για το ξενοδοχείο στο οποίο έμενε. Μπήκαμε στο αμάξι και ξεκινήσαμε. Σε όλο το δρόμο είχε πέσει στον ώμο μου και μου ψιθύριζε διάφορα ερωτόλογα και προστυχιές στο αφτί, και παράλληλα άρχισε να χαϊδεύει τον πούτσο μου πάνω από το παντελόνι. Η αντίδρασή μου άμεση. Αμέσως καύλωσα και η πούτσα μου ήταν είδη σκληρή.

-    «Καύλωσες μωράκι μου;» με ρώτησε. «Και ακόμα δεν είδες τίποτα. Έχω πολλές καύλες απόψε και θέλω να ξεσκιστώ. Απόψε θα γαμηθώ όπως ποτέ ξανά!»

Και άρχισε να μου ανοίγει τα κουμπιά από το παντελόνι, βγάζοντας έξω την καυλωμένη ψωλή μου.

-    «Μωράκι μου είσαι και εσύ απίστευτα καυλωμένος!» μου είπε και αμέσως άρχισε να χαϊδεύει και να γλύφει ελαφρά την πούτσα μου.

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο και ανεβήκαμε αμέσως στο δωμάτιό της. Η καύλα μας ήταν πλέον στο αποκορύφωμά της. Κλείσαμε την πόρτα πίσω μας και αρχίσαμε να φιλιόμαστε, γδύνοντας παράλληλα ο ένας τον άλλο. Αφού απαλλαγήκαμε από τα περιττά για την περίσταση ρούχα, με κόλλησε στον τοίχο και έσκυψε στα γόνατα χουφτώνοντας την ψωλή μου.

-    «Μωρό μου τέτοιο τσιμπούκι δεν σου έχουν ξανακάνει!» μου λέει και αμέσως αρχίζει να γλύφει και να ρουφάει την ψωλή και συγχρόνως έσφιγγε τ’ αρχίδια μου.

Η καριόλα ήταν πολύ καλή. Με τα χρόνια είχε βελτιωθεί πολύ στις πίπες, σε αντίθεση με παλιότερα που προσπαθούσε να κάνει τα πάντα για να πετύχει ένα καλό τσιμπούκι. Έγλυφε και ρουφούσε με μανία, μία την πούτσα μου και μία τ’ αρχίδια μου.

-    «Μωρό μου πολύ χαίρομαι που έχεις ξυρισμένα αρχίδια και έτσι μπορώ να τα ρουφάω και να τα απολαμβάνω πιο πολύ…» ήταν τα μέσα στην καύλα λόγια της.

Την σήκωσα και την έσπρωξα στο κρεβάτι. Άνοιξα τα πόδια της και ένα μεθυστικό άρωμα συσσωρευμένης καύλας πλημμύρισε το δωμάτιο. «Αυτό το μουνί πρέπει να έχει αρκετό καιρό να γαμηθεί καλά…» σκέφτηκα και έπεσα με τα μούτρα να το γλύφω. Ξυρισμένο και απαλό, μυρωδάτο και υγρό από την καύλα το έγλυφα με όλη μου την μαεστρία. Από το στόμα της Μαρίας ακούγονταν μικρές  πνιχτές κραυγές ηδονής και καύλας απόρροια της ευχαρίστησης που της χάριζα.

-    «Μωρό μου θέλω να με γαμήσεις» ήταν τα λόγια που μου είπε μόλις σταμάτησα για λίγο.

Σηκώθηκα και πήγα από πάνω της φέρνοντας την πούτσα μου μπροστά στο υγρό μουνάκι της. Έβγαλα ένα προφυλακτικό και πήγα να το φορέσω.

-    «Μην το βάλεις σε παρακαλώ» την άκουσα να λέει. «Δεν θέλω. Άλλωστε αρραβωνιασμένη είμαι δεν πάω πλέον με κανέναν άλλο, αλλά εσύ είσαι η εξαίρεση. Άλλωστε μην φοβάσαι, παίρνω και αντισυλληπτικά οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να μείνω έγκυος αν χύσεις μέσα μου, αν και εγώ θέλω τα χύσια σου στο πρόσωπό μου να τα νιώθω και να τα γλύφω…»

Πέταξα το προφυλακτικό και  άνοιξα τα πόδια της. Μπήκα αργά μέσα στο μουσκεμένο από την καύλα μουνί της, νιώθοντας κάθε σπιθαμή της τρυπούλας της η οποία ήταν καυτή. Ξεκίνησα να την γαμάω αργά, με πάθος… ήθελα να θυμάται για πάντα αυτή τη φορά που θα γαμιόταν μαζί μου. Μέσα στην καύλα της άρχισε να παραληρεί… 

-    «Έτσι γαμιά μου, γάμησέ με, σκίσε με, σκίσε το μουνί μου, κάνε να χύσω την πουτάνα, κάνε με ξανά ολοκληρωμένη γυναίκα!»

Τη γαμούσα πλέον με όλη μου την δύναμη. Η πούτσα μου μπαινόβγαινε μέσα στο μουνί της κάθε φορά και πιο γρήγορα μέχρι που κάποια στιγμή νιώθω το μουνί της να συσπάται και ακούω την Μαρία να φωνάζει:

-    «Χύνω γαμιά μου, χύνω πάνω στην ψωλή σου! Μην σταματάς να με ξεσκίζεις, γάμα με μέχρι να ξαναχύσω. Απόψε θα αδειάσω το μουνί μου η καριόλα! Σκίσε με μωρό μου, σκίσε με αγάπη μου…»

Τα λόγια αυτά έκαναν το πάθος μου να δυναμώσει ακόμα περισσότερο ο ρυθμός μου έγινε ακόμα πιο γρήγορος. Στα σεντόνια πλέον υπήρχε ιδρώτας και έρωτας. Η ατμόσφαιρα μύριζε χύσια και αισθήματα, εγκλωβισμένο πάθος που πλέον δεν μπορούσε να ελέγχει. Ένιωσα τον οργασμό μου να πλησιάζει, εκείνο το γαργαλητό που σε προειδοποιεί ότι έρχεται η ώρα της λύτρωσης.

-    «Μωρό μου θα χύσω» της λέω. 

-    «Χύσε με στο πρόσωπο καυλιάρη μου. Θέλω να τα νιώσω στο πρόσωπό μου…»

Τα λόγια της αυτά με έκαναν να χύσω με τόση ένταση πράγμα που είχε πολύ καιρό να μου συμβεί.

-    «Χύνω μωρό μου, χύνω στο προσωπάκι σου. Πάρτα καύλα μου, πάρτα μωράκι μου! Πάρε τα καυτά μου χύσια στα μούτρα σου!»

Έχυσα και εκείνη τότε άρχισε να τα απλώνει σε όλο το πρόσωπό της και παράλληλα έγλυφε την μισοκαυλωμένη ακόμα ψωλή μου, μέχρι που την έφερε και πάλι σε πλήρη στύση.

-    «Τώρα μωρό μου θέλω να πάρεις και το κωλαράκι μου, αλλά να ξέρεις δεν το έχω ξανακάνει από εκεί. Ήθελα να το φυλάξω για κάποιον που θα άξιζε να το γαμήσει, και τώρα ήρθε η ώρα να γαμηθώ και από εκεί….»

Σηκώθηκε και έσκυψε στα τέσσερα φέρνοντας την παρθένα τρυπούλα της στο πρόσωπό μου. Άρχισα να την γλύφω και να την χαϊδεύω, βάζοντας παράλληλα σιγά-σιγά ένα δάχτυλο για να χαλαρώσει. Η Μαρία έδειχνε να απολαμβάνει την περιποίηση που της έκανα και παράλληλα έπαιζε με το μουνί και την κλειτορίδα της. Σιγά-σιγά ο κώλος της Μαρίας χαλάρωνε και έτσι έβαλα και δεύτερο δάχτυλο και αργά-αργά άνοιγε όλο και πιο πολύ.

-    «Μωρό μου θα προσπαθήσω να μην σε πονέσω πολύ» της είπα.

-    «Σου είπα ότι απόψε θέλω να με ξεσκίσεις από παντού. Είμαι έτοιμη για όλα. Έλα, μην αργείς και δεν κρατιέμαι άλλο από την καύλα. Το μουνί μου είναι πάλι μούσκεμα. Κάρφωσε την ψωλή σου στον κώλο μου, πάρε μου την παρθενιά επιτέλους! Είπα ότι σήμερα θέλω να γευτώ όλες τις πλευρές του έρωτα…»

Με τα λόγια αυτά της Μαρίας έπιασα την καυλωμένη πούτσα μου και την οδήγησα στον παρθένο κώλο της. Άρχισα να την βάζω όσο πιο αργά και τρυφερά γινόταν. Τα πρώτα βογγητά της Μαρίας ακούστηκαν στο δωμάτιο…

-    «Μην σταματάς γαμιά μου, συνέχισε να μου την βάζεις. Την θέλω όλη μέσα στον κώλο μου».

Συνέχισα να την βάζω στην σφιχτή κωλάρα της μέχρι που η σούφρα της άνοιξε και μπήκε όλη η πούτσα μου στον κώλο της. Άρχισα να την γαμάω στην αρχή αργά και στην συνέχεια πιο γρήγορα. Όλη την ώρα η Μαρία έπαιζε με το μουνί της που έχυνε όπως ποτέ άλλοτε. Ήξερα ότι ήταν καυλιάρα αλλά τώρα ήταν το κάτι άλλο. Ο ρυθμός μου έγινε πιο γρήγορος και ο κώλος φανερά πια πιο ανοιχτός, δεχόταν το γαμήσι που του έκανε η πούτσα μου, αλλά και για εμένα ήταν μια μοναδική εμπειρία. Ήταν η πρώτη φορά που έπαιρνα παρθενιά κώλου και ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ παρ’ όλες τις δυσκολίες που υπήρχαν.

Είχαμε φτάσει πια και οι δύο σε κατάσταση πλήρους ηδονής. Δεν ήταν πλέον μόνο γαμήσι, ήταν ένα συνονθύλευμα αισθημάτων και σάρκας το οποίο γινόταν από δύο άτομα τα οποία αγαπιόντουσαν αληθινά, και που η απόφαση του ενός έφερε την δυστυχία και στους δύο.

Οι φωνές της Μαρίας με επανέφεραν στην πραγματικότητα…

-    «Χύνω Βασίλη μου, χύνω ξανά! Πέμπτη φορά που χύνω σήμερα η γυναίκα. Συνέχισε, μη σταματάς να μου ξεσκίζεις το κωλαράκι. Είναι υπέροχο! Το λατρεύω. Σκίσε με την γυναίκα! Κάρφωσε την ψωλή σου βαθιά μέσα μου!»

Την γαμούσα πλέον με δύναμη. Ο κώλος της ήταν πλέον έρμαιο της πούτσας μου, τα αρχίδια μου χτυπούσαν στα κωλομάγουλα της και στο μουνί της το οποίο κυριολεκτικά έσταζε από τα χύσια της.

-    «Σε σκίζω μωρό μου. Σου σκίζω την κωλάρα! Το καυτό και στενό σου κωλαράκι το γαμάει η πούτσα μου. Πάρτα μωρό μου!!!»

Η καύλα μας είχε φτάσει στο απροχώρητο. Ήμουν έτοιμος να χύσω.

-    «Καύλα μου θα χύσω!»

-    «Χύσε μέσα στο κωλαράκι μου. Γέμισέ το με χύσια, και μετά θέλω να γλύψω την πούτσα σου έτσι όπως θα είναι από τον κώλο μου…»

-    «Χύνω μωρό μου,  χύνω μέσα στον κώλο σου. Πάρτα μωρό μου! Τα καυτά μου χύσια πλημμύρισαν το κωλαράκι σου!»

-    «Έλα μωρό μου, δώσε μου την πούτσα σου να την καθαρίσω. Δώσε μου τα υγρά μας να τα γλύψω. Ξέρεις πόσο μου αρέσει να τα γλύφω…»

Πήρε την ψωλή μου στο στόμα της και την καθάρισε από τα χύσια μας. Ξαπλώσαμε ξέπνοοι στο κρεβάτι και ανταλλάξαμε ένα καυτό φιλί πριν μας πάρει στην αγκαλιά του ο μορφέας.

Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε και αφού κάναμε ένα γρήγορο μπάνιο, κατεβήκαμε για καφέ.

-    «Ήταν τέλειο το χθεσινό γαμήσι Βασίλη. Σ’ ευχαριστώ πολύ!» Ήταν τα λόγια της Μαρίας μετά την πρώτη γουλιά καφέ.

-    «Ξέρεις Μαρία, αισθάνομαι λίγο περίεργα… άλλωστε πέρασαν και πέντε χρόνια από την τελευταία φορά…»

-    «Το ξέρω. Και για εμένα ήταν περίεργα. Είναι η πρώτη φορά που πάω με άλλον και ειδικά τώρα που αρραβωνιάστηκα. Αλλά ξέρεις… ο Δημήτρης δεν με γεμίζει σε πολλά πράγματα, και σκέφτομαι να το διαλύσω πριν πάμε στο επόμενο βήμα. Άλλωστε, τα θέλω μας δεν συμβαδίζουν…»

-     «Εδώ δεν μπορώ να επέμβω Μαρία, είναι δικό σου θέμα το τι θα κάνεις με τον Δημήτρη. Αν εσύ νομίζει ότι πρέπει να χωρίσεις τότε κάντο, δεν μπορώ να σου πω τίποτε άλλο». Ήταν τα λόγια μου λίγο πριν κοιτάξω το ρολόι.

Ήταν ώρα να φύγω άλλωστε θα επέστρεφε και ο Δημήτρης από την Θεσσαλονίκη.

Αφού ανταλλάξαμε ένα ακόμα καυτό φιλί χαιρετηθήκαμε με την Μαρία, και ξεκίνησα για το σπίτι μου.

Έπειτα από δύο μήνες ήρθε ένα μήνυμα στο κινητό μου που έγραφε: «Είμαι πλέον μόνη, και ελεύθερη από τα πρέπει και τα θέλω των άλλων, ξεκινάω και πάλι την ζωή μου. Σ’ ευχαριστώ πολύ αγάπη μου για όλα..»

 

(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.