Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Παρατηρήσεις αποστολέα: Η ιστορία είναι προϊόν της φαντασίας μου. Όλοι οι χαρακτήρες είναι φανταστικοί. Αν βαριέστε να διαβάζετε πολύ, η ιστορία αυτή θα είναι βαρετή για εσάς. Comments are very welcome! Enjoy...

Η ιστορία:

Σήμερα η μέρα ήταν χάλια. Αυτή η ηλίθια στο γραφείο, όλο παρατηρήσεις μου έκανε. Λες και ξέρει να κάνει τίποτα άλλο. Μάλλον αγάμητη θα ‘ναι. Γύρισα σπίτι κατά τις 5 και βρήκα το Σπύρο να βλέπει τηλεόραση.

Να σας πω μερικά πράγματα για εμένα. Με λένε Μαρία, είμαι 26 ετών και δουλεύω σε κέντρο εξυπηρέτησης πελατών. Ο Σπύρος είναι ο συγκάτοικος μου εδώ και 5 μήνες. Όταν τον γνώρισα, δεν περίμενα ότι κάποιος θα μπορούσε να βγάζει τόσα πολλά απλά δουλεύοντας στο σπίτι. Είναι τεχνικός υπολογιστών. Άμα αρχίσει να μιλάει για μοντέλα οτιδήποτε εξαρτήματος και να τα συγκρίνει αρχίζει τα τρελά του και τρέχα να κρυφτείς. Ώρες-ώρες νομίζω ότι όταν τα λέει το κάνει επίτηδες για να μου σπάσει τα νεύρα. Πριν από 5 μήνες, όταν γνώρισα το Σπύρο, είχα ανάγκη να βρω συγκάτοικο. Ο πρώην μου με παράτησε για μια παλιά μου φίλη που του γνώρισα εγώ. Ελπίζω να κάνουν καλό σεξ τουλάχιστον. Αν όχι, δικό τους πρόβλημα.

Όταν άρχισα να ψάχνω είχα βάλει αγγελία σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είχα μιλήσει και φίλους μέχρι και αγγελία σε εφημερίδα ήμουν έτοιμη να βάλω όταν χτύπησε το τηλέφωνο.

Πίσω στο σήμερα. Τώρα που το σκέφτομαι, ήρθε λίγο ουρανοκατέβατος ο Σπύρος. Πάλι καλά όμως γιατί είναι καλό παιδί και βρήκα και συγκάτοικο. Το θέμα είναι ότι κάποιες φορές το βρώμικο μυαλό μου με παρασέρνει και αναρωτιέμαι για το Σπύρο. Παραδέχομαι ότι τον λιγουρεύομαι. Έχει απίστευτο σώμα και περνάμε καλά μαζί. Αλλά δεν έχω τολμήσει να περάσω τα όρια της καλής και ευγενικής Μαρίας που είναι λίγο χύμα όταν μιλάει, αλλά παρ' όλα αυτά δεν του ρίχτηκα ποτέ. Έως τώρα δηλαδή.

-    Τι λέει Μαράκι πώς πήγε στη δουλειά;

-    Άσε ρε Σπύρο μου τα έπρηξε πάλι η αγάμητη.

-    Έλα τώρα και εσύ μια απ' τα ίδια είσαι.

-    Ισχύει, αλλά εγώ δεν σπάω τα νεύρα των υπολοίπων.

-    Τι λες να πάμε για κανένα ποτάκι το βράδυ; Έχουμε να βγούμε ούτε και εγώ δεν θυμάμαι από πότε.

-    Λες; Καλά πάμε να δούμε τη μοίρα μας.

Προφανώς δεν είχα όρεξη για τίποτα, αλλά ο Σπύρος είχε το χάρισμα να μου φτιάχνει το κέφι όταν κατσούφιαζα. Άπειρα παραδείγματα. Ήρθε η ώρα που θα βγαίναμε έξω. Είχα βάλει ένα μαύρο κοντό κολλητό φόρεμα, τα μαλλιά μου πιασμένα πάνω και ψηλές γόβες-μποτάκι. Όταν βγήκα στο σαλόνι είδα τον Σπύρο έτοιμο και όταν γύρισε και με είδε σφύριξε.

-    Τι ομορφιές είναι αυτές; Θα αποπλανήσεις πολλούς σήμερα ε;

-    Χάχα αστείο. Απλώς ήθελα να βάλω κάτι όμορφο για να αλλάξω παραστάσεις.

Ο Σπύρος σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μου. Ήρθε κοντά μου και με κοίταξε στα μάτια σε απόσταση αναπνοής.

-    Μικρή πρόσεχε σήμερα μην σε αποπλανήσω σήμερα εγώ.

Να σημειώσω ότι ο Σπύρος με περνάει 2 χρόνια. Συνήθως έλεγε κάτι τέτοια όταν βγαίναμε, αλλά αυτή τη φορά είχε κάτι διαφορετικό. Τα μάτια του, η στάση του σώματός του, το πόσο κοντά μου ήρθε για να μου το πει και να με κοιτάξει στα μάτια για να λιώσω. Ομολογώ ότι με προβλημάτισε αλλά και ταυτόχρονα με άναψε αυτή η δήλωση.

-    Και αν θέλω να με αποπλανήσεις; Τι γίνεται εκεί;

-    Εκεί δεν χρειάζεται να βγούμε έξω. Αλλά είπαμε να βγούμε. Και νομίζω ότι δεν θέλεις να σε αποπλανήσω,

είπε και μπήκε στην κουζίνα. Μετά από ένα λεπτό βγήκε και φύγαμε. Μπήκαμε στο αμάξι και πήγαμε σε ένα πολύ γνωστό club της περιοχής. Πήραμε ποτά και κάτσαμε κοντά στο bar.

-    Γιατί δεν πας να χορέψεις Μαράκι; Τι έγινε; Δεν σου αρέσει το μέρος;

Ήξερα ότι με πείραζε γιατί αυτό ήταν το αγαπημένο μου μέρος. Έβαζε τέλεια μουσική στην οποία μπορούσα να χορεύω όπως θέλω. Περιττό να πω ότι ένιωθα πιο ωραία όταν χόρευα απ' το να κάθομαι σαν την κούκλα στο bar. Ο Σπύρος δύσκολα χόρευε, δεν ξέρω γιατί. Εμένα μου άρεσε να χορεύω. Είναι αλλιώς να φλερτάρεις με τη γλώσσα του σώματος. Είναι πολύ πιο άμεση και ευχάριστη απ' τις λέξεις. Απλά τον κοίταξα, του έδωσα το ποτό μου στο χέρι και πήγα στην πίστα. Είχε αρκετό κόσμο και αρκετά βλέμματα έπεσαν πάνω μου. Άρχισα να χορεύω μόνη μου. Κοιτούσα το Σπύρο που και που και είχε ένα παράξενο βλέμμα. Δεν είχαν περάσει ούτε 3 λεπτά και ήρθε ένα παιδί προς το μέρος μου και άρχισε να χορεύει μαζί μου. Ψηλός, ξανθούλης, γεροδεμένος. Όταν του γύρισα πλάτη και συνέχισα να χορεύω κόλλησε πάνω μου. Είπαμε, άλλη η γοητεία της γλώσσας του σώματος. Πολύ πιο άμεση και ικανοποιητική μπορώ να πω. Μόνο που αυτό που κάναμε το λες και λιγάκι τρίψιμο.

Με είχε ανάψει καλά το παιδί. Έβαζε τα χέρια του στα σωστά σημεία και ανταποκρινόταν στις κινήσεις μου. Κάποια στιγμή φαίνεται ότι δεν άντεξε και ψιθύρισε στο αυτί μου.

-    Με λένε Άρη. μου αρέσεις πολύ. Δεν σταματήσαμε να χορεύουμε ούτε στιγμή.

Και εγώ ως κακούργα που είμαι γύρισα για να τον κοιτάω. Έπιασα τα χέρια του και τα έβαλα στη μέση μου ενώ κόλλησα πάνω του.

-    Με λένε Μαρία. Και εμένα μου αρέσεις Άρη…

του ψιθύρισα στο αυτί.

-    Θέλεις να ανταλλάξουμε τηλέφωνα;

-    Και βέβαια θέλω,

μου απάντησε στο δευτερόλεπτο. Έβγαλα στυλό από το σουτιέν. είχα πάντα έναν εφεδρικό όταν έβγαινα έξω για τέτοιες καταστάσεις. Του έγραψα τον αριθμό στην πάνω μεριά του χεριού του και αφού έβαλα το στυλό πίσω τον έπιασα και άρχισα να τον φιλάω. Ανταποκρίθηκε αμέσως. Δεν ξέρω πόση ώρα φιλιόμασταν και μου έπιασε τον κώλο και τον έσφιξε. Τον ένιωθα να σκληραίνει και άναβα. Σήμερα δεν είχα βάλει εσώρουχο. Μικρή λεπτομέρεια. Συνέχισε να με χουφτώνει μέχρι που τον χούφτωσα και εγώ. με το ένα χέρι τον χούφτωσα από πίσω και το άλλο πήγε να ψάξει ένα μανιτάρι, το οποίο βρήκα και έβαλα το χέρι μου στην τσέπη του και άρχισα να τον τρίβω. Δεν ξέρω πόσα χρώματα άλλαξε και δεν με ενδιέφερε. Είχα γεμίσει τόσο πολύ από τη στιγμή, την αίσθηση των σωμάτων μας. Γενικά ήμουν αλλού. Επειδή όμως ήθελα να κρατήσω το ενδιαφέρον, αφού κάτσαμε έτσι για κανένα δεκάλεπτο, ξεκόλλησα από πάνω του. Είχε ένα απορημένο βλέμμα σαν κουτάβι και με έκανε να θέλω να του αλλάξω τα φώτα εκεί πάνω στην πίστα. Τον αγκάλιασα, τον δάγκωσα στο λαιμό και λίγο στο αυτί και του ψιθύρισα.

-    Αν θέλεις κι άλλο, πάρε με τηλέφωνο.

Έπιασα το χέρι του διακριτικά και τον έβαλα να με ακουμπήσει ανάμεσα στα πόδια για να δει τι μου έκανε. Όταν ακούμπησε το υγρό μουνάκι μου άφησε ένα χαμηλό βογκητό. Καληνύχτα μανάρι, του είπα και τον άφησα να θέλει κι άλλο, με ένα και μόνο σκοπό. Να με πάρει τηλέφωνο για να ξεσκιστούμε. Εκείνη τη στιγμή δεν ήθελα τρυφερότητες και ιστορίες. Ήθελα αυτό που μου έλειπε. Ένα καλό σκληρό γαμήσι. Πολλά ζητούσα; Ίσα-ίσα ήμουν σίγουρη ότι ο Άρης θα έπαιρνε τηλέφωνο.

Επέστρεψα στο bar με το Σπύρο να έχει πιει δεν ξέρω και εγώ πόσο.

-    Πάμε Σπυράκο;

Με κοίταξε και σηκώθηκε. Όταν φτάσαμε σπίτι ανεβήκαμε από τις σκάλες, εγώ μπροστά και από πίσω ο Σπύρος. Άνοιξα την πόρτα και μπήκαμε μέσα. Όταν κλείδωνα την πόρτα ήρθε από πίσω μου.

-    Πέρασες καλά Μαράκι;

-    Έ, ναι μωρέ. Καλά ήταν, απάντησα δήθεν.

Όταν γύρισα για να απομακρυνθώ από την πόρτα ο Σπύρος ήταν ακριβώς από πίσω μου. Με είχε στριμώξει στην πόρτα.

-    Καλός ο ψηλός;…

με ρώτησε με ένα τόνο αδιευκρίνιστο. Δεν καταλάβαινα που το πήγαινε. Δεν νόμιζα ποτέ ότι ο Σπύρος ενδιαφερόταν. Με κόλλησε στην πόρτα. Νόμιζα ότι μόνο το δικό μου βρώμικο μυαλό οργίαζε όλους αυτούς τους μήνες.

-    Σου άρεσε; Λέγε.

Έτσι όπως μου μιλούσε με τρόμαζε και με καύλωνε. Το χέρι του κατευθύνθηκε προς τα πόδια μου. Δεν το κατάλαβα μέχρι του ένιωσα τα δάχτυλά του να με ακουμπάνε. Με έπιασε απροετοίμαστη εντελώς.

-    Νόμιζες ότι με το σημερινό θα καθόμουν με τα χέρια σταυρωμένα; Με καύλωσες πολύ γαμώτο σου.

Με το άλλο χέρι μου κατέβασε το φόρεμα από τους ώμους στα πλευρά. Είχα πελαγώσει δεν ήξερα τι να κάνω πως να αντιδράσω.

-    Τώρα γιατί δεν κάνεις τίποτα ε μικρή; Νόμιζα ότι ήθελες να συμβεί κάτι τέτοιο εδώ και καιρό.

Ο Σπύρος έλεγε την αλήθεια. Κάποιες φορές όμως δεν περιμένεις ότι οι φαντασιώσεις σου θα γίνουν πραγματικότητα. Δεν νόμιζα ότι θα συμβεί ποτέ, ότι θα καταλήγαμε έτσι.

-    Σου αρέσει τώρα έτσι όπως είσαι; Μισόγυμνη μπροστά μου; Ξέρεις πόσο καιρό με ταλαιπωρείς;

Έπιασε το χέρι μου και το έβαλε στην πούτσα του. Θεέ μου πόσο σκληρός ήταν. Είχα ανάψει για τα καλά.

-    Καταλαβαίνεις τι μου κάνεις μικρή; Θέλω να σε σκίσω μου είπε και μου τράβηξε τα μαλλιά.

Όλο αυτό, αυτή η καταπιεσμένη κατάσταση με καύλωνε. Δεν άντεχα άλλο. Τον ήθελα. Τον ήθελα όσο τίποτα άλλο να μου κάνει ό,τι θέλει, να μου αλλάξει τα φώτα, να με κάνει να ξεχάσω το όνομά μου. Ήθελα να πάρω με τόκους αυτά που είχα χάσει τόσο καιρό.

-    Σπύρο θέλω να με σκίσεις, του είπα.

-    Τι είπες;… με ρώτησε, θέλω να το ακούσω.

-    Θέλω να με σκίσεις.

-    Πιο δυνατά, θέλω να σε ακούσω να το λες πιο δυνατά.

-    Σπύρο θέλω να με σκίσεις.

Του φώναξα με απόγνωση κοιτάζοντας μέσα στα μάτια του. Έτσι κορίτσι μου, μαθαίνεις. Με σήκωσε και με πήγε στο δωμάτιό του. Με ξάπλωσε στο κρεβάτι. Ενώ πριν ένιωθα ότι θα με γυρίσει και θα αρχίσει να μου δίνει κωλαριές με έβαλε στο κρεβάτι του απαλά, σαν μωρό. Ανέβηκε πάνω μου και άρχισε να με φιλάει. Μετά από τόσους μήνες ένιωθα τον ηλεκτρισμό. Αυτή την αίσθηση της καύλας, λες και ανακαλύπτεις το σώμα σου ξανά απ' την αρχή. Αφού μου έβγαλε το φόρεμα με άφησε με το στριγκάκι μου. Μου άνοιξε τα πόδια και επιθεώρησε την εικόνα που είχε μπροστά του. Ένα καυλωμένο μουνάκι, σε ένα δαντελωτό διαφανές εσώρουχο. Ήξερα ότι θα ήθελε να το σκίσει. Και αυτό έκανε. Μέσα σε δευτερόλεπτα, επιτέθηκε στην κλειτορίδα μου με την μανιασμένη του γλώσσα. Σπαρταρούσα σαν το ψάρι. Βογκητά έφευγαν απ' το στόμα μου και δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα. Με είχε στο έλεος του. Ξαφνικά τον ένιωσα να μπαίνει μέσα μου. Δεν τον κατάλαβα να σταματάει να ρουφάει την κλειτορίδα μου. Μπήκε μέσα μου με μια απότομη κίνηση, βίαια, δυνατά. Έτσι ακριβώς όπως το ήθελα. Άρχισε να με γαμάει δυνατά. που και που μου δάγκωνε το λαιμό, τσιμπούσε τις ρώγες μου και με φιλούσε μανιασμένα. Δεν θυμάμαι πως και με τι σειρά. Ήμουν σε έκσταση. Με γύρισε μπρούμυτα και συνέχισε να γαμάει εξίσου, αν όχι πιο δυνατά. Πλέον τα βογκητά είχαν γίνει φωνές με εμένα να φωνάζω σαν τρελή. Κάποια στιγμή με πλάκωσε και μου έκλεισε το στόμα με το χέρι του.

-    Τώρα δεν θα βγάλεις άχνα.

Η φωνή του ήταν τόσο καυλωτική, τόσο... δεν ξέρω και εγώ τι. Άρχισε να με γαμάει αργά. Αργά και βασανιστικά. Μετά από λίγο ήθελα πιο πολύ. Άρχισα να κουνάω τον κώλο μου για να μπει μέσα πιο πολύ και πιο γρήγορα. Έπιασε όμως τα χέρια μου και τα ακινητοποίησε. Το βάρος του πάνω μου δεν με άφηνε να κουνηθώ τώρα.

-    Τώρα μικρή θα υποφέρεις με τον πιο γλυκό τρόπο που υπάρχει.

Συνέχισε να με γαμάει ακόμα πιο αργά και εγώ κλαψούριζα από την καύλα. Πραγματικά ήθελε να υποφέρω. Αλλά είχε δίκιο. Δεν υπήρχε πιο γλυκός τρόπος για να υποφέρω. Μου έδινε αυτό που ήθελα, αλλά με τον δικό του τρόπο.

-    Τόσο καιρό με ταλαιπωρείς. Σου αξίζει.

Η φωνή του σαν ηχώ μέσα στο κεφάλι μου. Με κάρφωσε με δύναμη απ' το πουθενά. Φώναξα. Ξανά. Και ξανά. Και ξανά μέχρι που άρχισε να με σφυροκοπάει. Άρχισα να χύνω, να χύνω ποτάμια. Δεν ήξερα τι γινόταν γύρω μου πλέον, είχα χάσει την μπάλα.

Όταν άνοιξα τα μάτια μου ήμουν δεμένη πάνω στο κρεβάτι του Σπύρου. Τα χέρια μου δεμένα μαζί στο σίδερο του κρεβατιού. Ήμουν γυμνή και ο Σπύρος δεν ήταν στο δωμάτιό του. Ανησύχησα. Δεν ήξερα τι γινόταν. Μετά από λίγα λεπτά αγωνίας μπήκε στο δωμάτιο.

-    Γιατί είμαι δεμένη;

-    Γιατί είσαι κακό κορίτσι.

-    Μπα, και τι έκανα;

-    Με καυλώνεις.

-    Και αυτό είναι κακό;

-    Όχι απαραίτητα. Αλλά θέλω να σε ταλαιπωρήσω λιγάκι. Από την πρώτη στιγμή που σε είδα ήθελα να σε σκίσω.

-    Αλήθεια; Και πριν τι έκανες; Δεν με έσκισες;

-    Ναι αλλά τώρα θα τα πάρεις με τόκο. Περίμενα πολύ καιρό.

Σκαρφάλωσε στο κρεβάτι και ήρθε πάνω μου. Με καβάλησε. Το στόμα του πήγε κατευθείαν στις ρώγες μου. Άρχισε να τις γλείφει και μετά να τις πιπιλάει εναλλάξ. Που και που τους έριχνε κανένα μπατσάκι και τις δάγκωνε. Αν δεν καθόταν πάνω μου δεν νομίζω ότι υπήρχε περίπτωση να έμενα ακίνητη. Μετά από κάποια ώρα σηκώθηκε από πάνω μου.

-    Τι κάνεις; Που πας;

-    Πουθενά δεν πάω,

μου είπε και μου έβαλε τον πούτσο του μπροστά στο στόμα μου. Δεν είπα τίποτα. απλά τον κοίταξα στα μάτια και άρχισα να τον γλείφω. Τον έβαλα στο στόμα μου, άρχισα να τον ρουφάω. Άρχισε να κουνιέται ρυθμικά. πριν το καταλάβω μου γαμούσε το στόμα. Όταν τον έβγαλε απ' το στόμα μου τον κοίταξα με απορία.

-    Δεν θέλω να χύσω ακόμα μικρή. Σήμερα θα χύσω μέσα σου.

Μπήκε μέσα μου. Άρχισε να με γαμάει αλύπητα. Το ευχαριστιόμουν με όλη μου την ψυχή. Κάθε ίνα του σώματός μου φώναζε από ευχαρίστηση. Σφυροκοπούσε πάνω μου. Άκουγα τα αρχίδια του να χτυπάνε με ορμή πάνω μου όταν έμπαινε τέρμα μέσα, στέλνοντάς με στον παράδεισο. Έχυνα ασταμάτητα. Ένιωθα τα σεντόνια από κάτω μου μούσκεμα και την ηδονή από το σφυροκόπημα του Σπύρου. Έχυσε μέσα μου. Ακόμα πιο δυνατός ο οργασμός μου. Ξάπλωσε δίπλα μου και βαριανασαίναμε και οι δυο. Την ίδια στιγμή, στο σαλόνι, μέσα στο τσαντάκι μου είχε μόλις παραδοθεί ένα μήνυμα. «Θέλω να βρεθούμε, σε σκέφτομαι συνέχεια. Άρης».

Αυτό όμως θα το μάθαινα όταν με ξέδενε ο Σπύρος από το κρεβάτι το πρωί. Και δυστυχώς ή ευτυχώς, ήταν ακόμα 4 το πρωί.

(Copyright protected OW ref: 64893)

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.