Όλα ξεκίνησαν πριν δεκαπέντε χρόνια περίπου, όταν κάποια στιγμή αποφασίσαμε με την κοπέλα μου την Έλενα (ξανθιά με πράσινα μάτια, γυναίκα ανοιχτόμυαλη και χωρίς ταμπού), να πάμε διακοπές στη Νότια Κρήτη…
Μας υποδέχτηκε λοιπόν ο ξενοδόχος, ένας άντρας περίπου στα πενήντα, λίγο γεμάτος, κρητίκαρος στην όψη και ένα βλέμμα λίγο αλανιάρικο. Συστηθήκαμε.
- «Γιώργος!», μας συστήνεται.
- «Συνονόματος!», του λέω. «Και από εδώ η Έλενα, η κοπέλα μου…»
Της έπιασε το χέρι και μάλλον λίγο παραπάνω από ότι έπρεπε. Με κοίταξε η Έλενα και χαμογέλασε διακριτικά. Περάσαμε μετά από αυτό στο δωμάτιο μας, το οποίο ήταν μικρό αλλά ζεστό, με υπέροχη θέα.
Μείναμε και ξεκουραστήκαμε λιγάκι και κατά τις επτά ντυθήκαμε και ξεκινήσαμε για την έξοδο μας να πάμε εκεί στις τοπικές ταβερνούλες για περίπατο και να τσιμπήσουμε κάτι. Η Έλενα όπως πάντα ντυνόταν κάπως ανάλαφρα και τα βλέμματα όλων ήταν στραμμένα πάνω μας. Εμείς το διασκεδάζαμε αυτό.
Καθίσαμε λοιπόν κάπου εκεί σε ένα ταβερνάκι που μας άρεσε και ήρθε ο σερβιτόρος να παραγγείλουμε. Βέβαια, όπως ήταν φυσικό, ήταν σαν μην υπήρχα εκεί… ήταν καρφωμένος στην Έλενα και τώρα τι έβαζε στο μυαλό του, ένας θεός ξέρει… Μόλις έφυγε για την παραγγελία, η Έλενα με κοίταξε με ένα πονηρό βλέμμα κι εγώ απλά της γέλασα.
Όλα αυτά είναι πολύ όμορφα όταν δεν υπάρχει η ζήλια στη μέση που τα χαλάσει όλα. Πέρασε η ώρα και περάσαμε πολύ ωραία. Η Έλενα έπαιξε αρκετά με το σερβιτόρο… θα πήρε το παιδί πολύ δουλειά για το σπίτι. Ξεκινήσαμε λοιπόν για το ξενοδοχείο…
Μόλις φτάσαμε, είδαμε τον ξενοδόχο που ήταν στο μπαρ εκεί με κάτι, μάλλον φίλους, και τα έτσουζαν. Μας φώναξε να κεράσει κάτι. Του είπαμε άλλη φορά γιατί είχε περάσει η ώρα για πρώτη μέρα. Μας έβαλε λοιπόν δυο ρακές σφηνάκια και φύγαμε για το δωμάτιο.
Με το που φτάσαμε μου είπε η Έλενα ότι ο ξενοδόχος της έκλεισε το μάτι όταν εγώ κοιτούσα αλλού και ότι της φαινόταν σαν να μην σεβόταν τίποτα ο τύπος. Εκεί λοιπόν που τα λέγαμε, εγώ δεν άντεξα άλλο μετά από τόσο παιχνίδι, την πήρα και την έριξα στο κρεβάτι στα τέσσερα. Της τον πέταξα έξω και της τον έχωσα στο στόμα όλο.
Δεν πρόλαβε να πει κουβέντα… άλλωστε ήταν τόσο καυλωμένη… μία με τον πιτσιρικά σερβιτόρο, από την άλλη ο ξενοδόχος κι εμένα που δεν την άφηνα ποτέ στην ησυχία της. Όπως μου έπαιρνε πίπα, εγώ είχα περάσει το χέρι μου και της χάιδευα το μουνάκι της που ήταν τόσο υγρό κι έτρεχε από την καύλα.
Πήγα λοιπόν πίσω της και την πήρα με τη μία. Άρχισα και την έβριζα χυδαία… ότι είναι πολύ πουτάνα που θέλει να τους καυλώνει όλους και μετά να τους αφήνει έτσι κι αυτό την τρελαίνει. Την χτυπούσα δυνατά…
Δεν άργησε να χύσει πάνω στο καυλί μου δυνατά και από τις φωνές αποκλείεται να μην μας άκουσαν τα διπλανά δωμάτια, αλλά ήταν το τελευταίο που μας ένοιαζε εκείνη τη στιγμή.
Το πρωί λοιπόν ξυπνήσαμε για παραλία και η μέρα μας πέρασε έτσι… με πειράγματα και μπανάκι. Βρήκαμε σε κάποια στιγμή και κάτι βραχάκια και της έριξα ένα στα όρθια και μετά φύγαμε για το ξενοδοχείο. Πιο βράδυ λέγαμε που να πάμε και της πέταξα εγώ να μείνουμε αν ήθελε στο μπαρ μιας που μας είχε καλέσει και ο ξενοδόχος.
Της άρεσε η ιδέα και άρχισε να ντύνεται. Έβαλε ένα φορεματάκι έτσι ανάλαφρο και περίμενα να κάνει τα σχετικά βαψίματα και εκείνη την ώρα εγώ δεν έχω καθόλου υπομονή αλλά στο τέλος μου περνά γιατί μου αρέσει η γυναίκα να είναι πάντα περιποιημένη.
Κατεβήκαμε λοιπόν στο μπαρ, καθίσαμε και παραγγείλαμε δυο ποτάκια στην κοπέλα του μπαρ. Ήταν πολύ όμορφα γενικά η βραδιά… η μουσικούλα και γενικά καθόμασταν και συζητούσαμε διάφορα. Ώσπου σε κάποια φάση να και ο φίλος μας ο ξενοδόχος που με το που μας είδε, δεν ξέρω τι έπαθε… το χαμόγελο του έφτασε στον ουρανό.
Ήρθε λοιπόν, κάθισε μαζί μας από τη μέσα μεριά του μπαρ κι άρχισε να μας ρωτάει διάφορα… από που είμαστε, με τι ασχολιόμαστε και διάφορα άλλα. Συγχρόνως κάρφωνε την Έλενα και την πείραζε με διάφορα, ελαφρώς χωριάτικα, αστεία.
Η ώρα πέρασε… Είχαμε πιει τα ποτάκια μας και πλέον η ατμόσφαιρα άρχισε να γίνεται πιο ερωτική, με τον ξενοδόχο να μην έχει ξεκολλήσει τα μάτια του από την Έλενα κι αυτή από τη μεριά της να νιώθει αμήχανα και αναμμένη συγχρόνως… Το καταλάβαινα από το ύφος της. Μου ζήτησε ότι θέλει να πάει τουαλέτα. Της έπα ότι δεν έχω πρόβλημα. Δεν είχα πάρει χαμπάρι βέβαια ότι ο φίλος μας της είχε κλείσει πριν το μάτι γι’ αυτό.
Έφυγε λοιπόν για την τουαλέτα μόνη της και μετά από λίγο μου χτυπάει τη πλάτη ο ξενοδόχος και μου λέει:
- «Φίλε μου Γιώργο….!», αυτό μόνο.
Τον είδα να φεύγει κι αυτός. Εγώ τώρα, μία το ποτό, μία από την καύλα μου με το όλο σκηνικό, είχα μείνει μαλάκας χωρίς να ξέρω τι να κάνω. Καθόμουν εκεί αμήχανος με όσους είχαν μείνει στο μπαρ και για να σπάσω τον πάγο, άρχισα τα πειράγματα με την κοπέλα στο μπαρ, που από ότι κατάλαβα κάτι είχε πάρει χαμπάρι κι αυτή.
Μετά από κανένα εικοσάλεπτο (που μου φάνηκε σαν να ήταν χρόνος), να ‘την η Έλενα να έρχεται αναψοκοκκινισμένη. Μου ζήτησε να φύγουμε προς το δωμάτιο γρήγορα. Όταν φτάσαμε, με δυσκολία άρχισε να μου λέει το τι έγινε…
Πήγε λέει, την βρήκε στις τουαλέτες και την τράβηξε σε μια αποθήκη του ξενοδοχείου και αυτή ακολουθούσε υπνωτισμένη από την καύλα. Την έβαλε πάνω σε ένα τραπέζι, της τράβηξε με βία το στρινγκάκι της και χωρίς προετοιμασία, άλλωστε δεν χρειαζόταν από ότι μου είπε είχε τόσα υγρά το μουνάκι της, τον έβγαλε έξω και άρχισε να της το καρφώνει αργά και σταθερά ως τον πάτο της και την σφυροκοπούσε ανελέητα.
Το καυλί του ήταν τόσο χοντρό που της κοβόταν η ανάσα. Συγχρόνως η βαρβατίλα που έβγαζε και μετά τα λόγια που την κοσμούσε: πουτανάκι, θα σε ξεσκίσω μέχρι να μην μπορείς να περπατήσεις, βρώμα, και άλλα, άρχισε να έχει απανωτούς οργασμούς και να του έχει καρφώσει τα νύχια της πάνω του και να τον σημαδεύει παντού.
Έτσι όπως μου τα έλεγε, άρχισα να τελειώνω κι εγώ χωρίς καν να με ακουμπάει. Δεν το πίστευα τι μας είχε συμβεί…! Κάναμε έρωτα όλο το βράδυ και κάθε φορά που το έφερνα στο μυαλό μου, τελείωνα με τη μία. Για την επόμενη μέρα θα σας πω στην επόμενη ιστορία μας…
(Copyright protected OW ref: 8294)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.