Το e-mail μου είναι το:
Η επιστροφή με την μηχανή… Με σταμάτησε. Δεν τσαντίστηκε όμως. Μετά από λίγα λεπτά που καθόμασταν αμίλητοι, η παρέα αποφασίζει να φύγουμε γιατί ήταν πλέον αργά.
Πληρώνουμε λοιπόν και αφού βγαίνουμε όλοι έξω και μετά τα τυπικά, χαιρετούρες και τέτοια, ανεβαίνουμε στην μηχανή για να την πάω σπίτι της.
Εκείνη την στιγμή φαντάστηκα τον εαυτό μου σε ρόλο Mister Spok στο enterprize! Ήθελα να διακτινιστούμε στο σπίτι της όσο το δυνατόν πιο γρήγορα!
Παίρνουμε την παραλιακή και έχω αρχίσει να τρέχω.
- Μην τρέχεις! Μου λέει.
Τι να κάνω και εγώ ο άμοιρος, κόβω ταχύτητα. Η μηχανή (σημειωτέον μόλις την είχα πάρει), να θέλει να εκτοξευτεί, το ίδιο και ο πούτσος μου!
Ανεβαίνουμε λοιπόν σιγά-σιγά προς κέντρο. Τα αυτοκίνητα στο δρόμο ελάχιστα. Κάποια στιγμή στο ύψος του παλιού αεροδρομίου νιώθω το χέρι της Μαρίας να μου πιάνει τον πούτσο. Έπαθα σοκ!
- Τι έγινε αγοράκι; Μου λέει. Για μένα είσαι έτσι;
- Δεν θα έπρεπε να ρωτάς. Της λέω.
Η ταχύτητα της μηχανής σιγά-σιγά μειώνεται και πάω να σταματήσω κάπου στην άκρη.
- Μην σταματάς… μου λέει.
Δεν μπορούσα να την ψυχολογήσω. Συνεχίζω λοιπόν αλλά η κυρία Μαρία είχε αλλά σχέδια!!!
Φορούσα ένα λευκό λινό πουκάμισο και ένα τζην από κάτω. Με απίστευτη ταχύτητα ξεκουμπώνει τα κουμπιά από το τζην και μου βγάζει τον πούτσο έξω. Και αρχίζει να μου τον παίζει απαλά. Έχει καλύψει το χώρο του εγκλήματος με το χέρι της και κανείς, ακόμα και δίπλα μας να περνούσε, δεν θα καταλάβαινε τίποτα.
Η αίσθηση ήταν πραγματικά μοναδική. Η καλύτερη μαλακία που μου έχουν τραβήξει ποτέ. Όχι τόσο γιατί το έκανε ωραία αλλά ήταν το όλο σκηνικό.
Πάνω στην μηχανή, ξημερώματα Σαββάτου, να οδηγείς στην παραλιακή και το κυριότερο. Να έχεις πίσω σου το πιο απίστευτο πλάσμα που υπάρχει για σένα να σου παίζει τον πούτσο....
- Σ’ αρέσει αγοράκι; Μου λέει με καυλιάρικη φωνή.
- Συνέχισε… της λέω.
- Θα συνεχίσω μόνο αν συνεχίσεις και εσύ να οδηγείς. Μου λέει.
Δεν μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό, συνέχισα να οδηγώ προσπαθώντας να μην τσακιστούμε βασικά, αλλά δεν ήθελα να χάσω την στιγμή.
Παρακαλούσα να μας πιάσει φανάρι για να απολαύσω περισσότερο την φάση. Η Μαρία συνέχιζε να μου παίζει τον πούτσο όσο καλύτερα μπορούσε και εγώ ένιωθα τα αρχίδια μου να σφίγγονται.
Κάποια στιγμή μπήκαμε στην Συγγρού και πίστεψα ότι το μαρτύριο μου τελειώνει καθώς πλησιάζαμε στο σπίτι της (Παγκράτι).
Το μωρό μου όμως είχε διαφορετική γνώμη.
- Μη με βασανίζεις άλλο… της λέω. Δεν αντέχω... Θα χύσω...
- Και γιατί δεν χύνεις; Μου λέει. Αυτό θέλω κι εγώ. Αυτό περιμένω τόσες ώρες μωρό μου...
Είχαμε φτάσει στο ύψος του Φιξ και η κατάσταση ήταν δραματική. Ή θα την σταματούσα και θα τελείωνε μια από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου, ή θα το έφτανα μέχρι το τέλος και θα έχυνα, οπότε θα τσακιζόμασταν και πάλι θα τελείωνε, όχι μόνο μια από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου αλλά πιθανόν και η ζωή και των δυο μας.
Δεν είχα χρόνο να σκεφτώ....
Κάπου απέναντι από το στριπτιτζάδικο το afrodite που είναι στην Συγγρού (για όσους ξέρουν) υπάρχει ένα μεγάλο πεζοδρόμιο. Με τη μια ανεβάζω το africa στο πεζοδρόμιο και της λέω:
- Μην διανοηθείς να σταματήσεις!
- Όχι βέβαια μωρό μου. Μου απαντάει. Θέλω να χύσεις τώρα... Για πάρτη μου... Πάνω στο χεράκι μου καύλα μου...
Δεν πρόλαβε να μου το πει... Άρχισα να νιώθω ότι όλη μου η ενέργεια μαζεύεται... τα αρχίδια μου είχαν γίνει τεράστια και έπρεπε να αδειάσουν. Άρχισα να χύνω…
- Χύνω μωρό μου! Της λέω. Σε χύνω...
- Χύσε με καύλα μου! Δώστα μου όλα! Δώστα όλα στη γυναίκα σου αγόρι μου... Χύσε κι άλλο... Χύσε... Μη σταματάς...
Ήταν το μεγαλύτερο σε διάρκεια χύσιμο της ζωής μου…
Ακούμπησα πάνω στο ρεζερβουάρ για να συνέλθω.
Δεν ήξερα που βρισκόμουν... Ποιος ήμουν... Γιατί υπάρχω...
Τα ρούχα μου είχαν γίνει χάλια αλλά ήταν το τελευταίο που με ένοιαζε.
Εκείνη την στιγμή ήθελα να την πάρω αγκαλιά και να μην την ξαναφήσω ποτέ..
Γύρισα και την φίλησα.
- Σ’ ευχαριστώ.. της είπα.
- Μωρό μου υπέροχο! Μου λέει. Έτσι σε θέλω... Να χύνεις για μένα όπου και να είμαστε...
Ήταν μια διαφορετική Μαρία. Καμία σχέση με αυτή που είχα γνωρίσει.
Αλλά μου άρεσε. Δεν ήξερα πόσο θα κρατήσει εκείνη την στιγμή αλλά δεν με ένοιαζε...
Συνέχιζε να μου παίζει τον πούτσο απαλά και μου τον στράγγιξε.
Έβγαλε το χεράκι της από εκεί. Ήταν βουτηγμένο στα χύσια. Γεμάτο από τα καυτά μου υγρά. Χύσια που ήταν μόνο για αυτήν. Τα έγλυψε όλα και το καθάρισε.
- Τι έγινε αγοράκι; Μου λέει. Δεν θες να πάμε σπίτι;
Μόνο εγώ ήξερα πόσο ήθελα να πάμε σπίτι εκείνη την στιγμή!!!
Κατεβαίνουμε απ το πεζοδρόμιο και κατευθυνόμαστε προς το σπίτι.
Είχε αρχίσει να ξημερώνει. Ποτέ δεν συμπαθούσα την Αθήνα αλλά εκείνη την στιγμή μου φάνηκε το πιο ωραίο τοπίο που είχα δει ποτέ.
Αυτή είχε κουρνιάσει στον ώμο μου και ένιωθα την ανάσα της μαζί με τον πρωινό αέρα στο αυτί μου... δεν ήθελα να τελειώσει ποτέ αυτή η διαδρομή.
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.
Θα μπορούσα να γράφω ατελείωτα γι’ αυτή την γυναίκα.
Να ‘σαι καλά όπου και να ‘σαι...
Τέλος
Εκείνη την στιγμή φαντάστηκα τον εαυτό μου σε ρόλο Mister Spok στο enterprize! Ήθελα να διακτινιστούμε στο σπίτι της όσο το δυνατόν πιο γρήγορα!
Παίρνουμε την παραλιακή και έχω αρχίσει να τρέχω.
- Μην τρέχεις! Μου λέει.
Τι να κάνω και εγώ ο άμοιρος, κόβω ταχύτητα. Η μηχανή (σημειωτέον μόλις την είχα πάρει), να θέλει να εκτοξευτεί, το ίδιο και ο πούτσος μου!
Ανεβαίνουμε λοιπόν σιγά-σιγά προς κέντρο. Τα αυτοκίνητα στο δρόμο ελάχιστα. Κάποια στιγμή στο ύψος του παλιού αεροδρομίου νιώθω το χέρι της Μαρίας να μου πιάνει τον πούτσο. Έπαθα σοκ!
- Τι έγινε αγοράκι; Μου λέει. Για μένα είσαι έτσι;
- Δεν θα έπρεπε να ρωτάς. Της λέω.
Η ταχύτητα της μηχανής σιγά-σιγά μειώνεται και πάω να σταματήσω κάπου στην άκρη.
- Μην σταματάς… μου λέει.
Δεν μπορούσα να την ψυχολογήσω. Συνεχίζω λοιπόν αλλά η κυρία Μαρία είχε αλλά σχέδια!!!
Φορούσα ένα λευκό λινό πουκάμισο και ένα τζην από κάτω. Με απίστευτη ταχύτητα ξεκουμπώνει τα κουμπιά από το τζην και μου βγάζει τον πούτσο έξω. Και αρχίζει να μου τον παίζει απαλά. Έχει καλύψει το χώρο του εγκλήματος με το χέρι της και κανείς, ακόμα και δίπλα μας να περνούσε, δεν θα καταλάβαινε τίποτα.
Η αίσθηση ήταν πραγματικά μοναδική. Η καλύτερη μαλακία που μου έχουν τραβήξει ποτέ. Όχι τόσο γιατί το έκανε ωραία αλλά ήταν το όλο σκηνικό.
Πάνω στην μηχανή, ξημερώματα Σαββάτου, να οδηγείς στην παραλιακή και το κυριότερο. Να έχεις πίσω σου το πιο απίστευτο πλάσμα που υπάρχει για σένα να σου παίζει τον πούτσο....
- Σ’ αρέσει αγοράκι; Μου λέει με καυλιάρικη φωνή.
- Συνέχισε… της λέω.
- Θα συνεχίσω μόνο αν συνεχίσεις και εσύ να οδηγείς. Μου λέει.
Δεν μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό, συνέχισα να οδηγώ προσπαθώντας να μην τσακιστούμε βασικά, αλλά δεν ήθελα να χάσω την στιγμή.
Παρακαλούσα να μας πιάσει φανάρι για να απολαύσω περισσότερο την φάση. Η Μαρία συνέχιζε να μου παίζει τον πούτσο όσο καλύτερα μπορούσε και εγώ ένιωθα τα αρχίδια μου να σφίγγονται.
Κάποια στιγμή μπήκαμε στην Συγγρού και πίστεψα ότι το μαρτύριο μου τελειώνει καθώς πλησιάζαμε στο σπίτι της (Παγκράτι).
Το μωρό μου όμως είχε διαφορετική γνώμη.
- Μη με βασανίζεις άλλο… της λέω. Δεν αντέχω... Θα χύσω...
- Και γιατί δεν χύνεις; Μου λέει. Αυτό θέλω κι εγώ. Αυτό περιμένω τόσες ώρες μωρό μου...
Είχαμε φτάσει στο ύψος του Φιξ και η κατάσταση ήταν δραματική. Ή θα την σταματούσα και θα τελείωνε μια από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου, ή θα το έφτανα μέχρι το τέλος και θα έχυνα, οπότε θα τσακιζόμασταν και πάλι θα τελείωνε, όχι μόνο μια από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου αλλά πιθανόν και η ζωή και των δυο μας.
Δεν είχα χρόνο να σκεφτώ....
Κάπου απέναντι από το στριπτιτζάδικο το afrodite που είναι στην Συγγρού (για όσους ξέρουν) υπάρχει ένα μεγάλο πεζοδρόμιο. Με τη μια ανεβάζω το africa στο πεζοδρόμιο και της λέω:
- Μην διανοηθείς να σταματήσεις!
- Όχι βέβαια μωρό μου. Μου απαντάει. Θέλω να χύσεις τώρα... Για πάρτη μου... Πάνω στο χεράκι μου καύλα μου...
Δεν πρόλαβε να μου το πει... Άρχισα να νιώθω ότι όλη μου η ενέργεια μαζεύεται... τα αρχίδια μου είχαν γίνει τεράστια και έπρεπε να αδειάσουν. Άρχισα να χύνω…
- Χύνω μωρό μου! Της λέω. Σε χύνω...
- Χύσε με καύλα μου! Δώστα μου όλα! Δώστα όλα στη γυναίκα σου αγόρι μου... Χύσε κι άλλο... Χύσε... Μη σταματάς...
Ήταν το μεγαλύτερο σε διάρκεια χύσιμο της ζωής μου…
Ακούμπησα πάνω στο ρεζερβουάρ για να συνέλθω.
Δεν ήξερα που βρισκόμουν... Ποιος ήμουν... Γιατί υπάρχω...
Τα ρούχα μου είχαν γίνει χάλια αλλά ήταν το τελευταίο που με ένοιαζε.
Εκείνη την στιγμή ήθελα να την πάρω αγκαλιά και να μην την ξαναφήσω ποτέ..
Γύρισα και την φίλησα.
- Σ’ ευχαριστώ.. της είπα.
- Μωρό μου υπέροχο! Μου λέει. Έτσι σε θέλω... Να χύνεις για μένα όπου και να είμαστε...
Ήταν μια διαφορετική Μαρία. Καμία σχέση με αυτή που είχα γνωρίσει.
Αλλά μου άρεσε. Δεν ήξερα πόσο θα κρατήσει εκείνη την στιγμή αλλά δεν με ένοιαζε...
Συνέχιζε να μου παίζει τον πούτσο απαλά και μου τον στράγγιξε.
Έβγαλε το χεράκι της από εκεί. Ήταν βουτηγμένο στα χύσια. Γεμάτο από τα καυτά μου υγρά. Χύσια που ήταν μόνο για αυτήν. Τα έγλυψε όλα και το καθάρισε.
- Τι έγινε αγοράκι; Μου λέει. Δεν θες να πάμε σπίτι;
Μόνο εγώ ήξερα πόσο ήθελα να πάμε σπίτι εκείνη την στιγμή!!!
Κατεβαίνουμε απ το πεζοδρόμιο και κατευθυνόμαστε προς το σπίτι.
Είχε αρχίσει να ξημερώνει. Ποτέ δεν συμπαθούσα την Αθήνα αλλά εκείνη την στιγμή μου φάνηκε το πιο ωραίο τοπίο που είχα δει ποτέ.
Αυτή είχε κουρνιάσει στον ώμο μου και ένιωθα την ανάσα της μαζί με τον πρωινό αέρα στο αυτί μου... δεν ήθελα να τελειώσει ποτέ αυτή η διαδρομή.
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.
Θα μπορούσα να γράφω ατελείωτα γι’ αυτή την γυναίκα.
Να ‘σαι καλά όπου και να ‘σαι...
Τέλος
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.