Η ιστορία:
Όλα ξεκίνησαν πριν από τρία χρόνια όταν υπηρετούσα την μαμά πατρίδα σε ένα απομονωμένο στρατόπεδο της Βορείου Ελλάδας. Ιδιαίτερο πρόβλημα δεν είχα καθώς, όντας από Θεσσαλονίκη, είχα και τον ελεύθερο χρόνο μου και πηγαινοερχόμουν τακτικότατα στο σπίτι μου. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είχα πέσει σε μια από τις πιο βυσματικές μονάδες του ελληνικού στρατού, δεν με χαλούσαν καθόλου. Το μόνο πράγμα που με χαλούσε ήταν η έλλειψη σεξ.
Εκείνη την εποχή ήμουνα μπακούρι και, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ήμασταν μαζεμένοι καμιά τετρακοσαριά νταγκλαράδες οι οποίοι το μόνο πράγμα που είχαν κοινό ήταν οι γκόμενες και τα αθλητικά, καταλαβαίνεις τώρα. Κάθε βράδυ, ο καθένας συζητούσε για τις κατακτήσεις του και το τι θα έκανε στη δικιά του όταν θα έβγαινε. Πως θα της πετούσε τα μάτια έξω, θα την έπαιρνε από πίσω, και άλλες μαλακίες που λένε τα αρσενικά για να αυτοεπιβεβαιωθούν.
Εγώ, για να πω την αλήθεια, όλα αυτά τα άκουγα βερεσέ καθώς με τα λόγια, όλοι έχουνε γαμήσει τα καλύτερα μουνιά. Το μόνο πράγμα για το οποίο έδινα σημασία ήταν όταν μιλούσαν για την Ματίνα. Η Ματίνα ήταν που λέτε μία από τις πέντε γκόμενες του στρατοπέδου. Για την ακρίβεια ήταν η καλύτερη γκόμενα του στρατοπέδου. Ήταν τότε 32 χρονών, σχετικά μετρίου αναστήματος, με ελαφρά πιασιματάκια και κοντό ξανθό μαλλί. Αυτό όμως που σε τρέλαινε σε μια τέτοια γυναίκα ήταν η θηλυκότητα που απέπνεε.
Μονίμως βαμμένη και μακιγιαρισμένη στην τρίχα, μοσχοβολούσε κολόνια από όπου και αν περνούσε. Ο τρόπος που φορούσε την στολή της σε συνδυασμό με το λάγνο βλέμμα που σου έριχνε μέσα από τα κομψά γυαλάκια της, ήταν ικανά να κολάσουν ακόμα και άγιο. Για την Ματίνα όλος ο θάλαμος βαρούσε μαλακία κάθε βράδυ. Και δεν ήταν λίγες οι φορές που κάποιο λιγούρι βλαχαδερό της την έπεφτε αλλά αυτή πάντοτε κυρία.
Έτσι που λέτε, περνούσαν οι μέρες λίγους μήνες πριν απολυθώ. Όλοι στο θάλαμο να φαντασιώνονται ότι ξεσκίζουν την Ματίνα με κάθε δυνατό τρόπο κι εγώ να ακούω τις ιστορίες τους και να μου έχει γίνει η πούτσα πύραυλος. Τελικά όμως το φινάλε με δικαίωσε.
Λίγους μήνες πριν απολυθώ, όπως σας είπα, μου γίνεται μια πρόταση να ανέβω σε ένα γραφείο σαν γραμματέας ενός καραβανά. Βλέπετε ήμουνα τότε 25 χρονών και ήξερα πολύ καλά υπολογιστή, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, οι περισσότεροι των οποίων ήταν κάτι δεκαεννιάχρονα πιτσιρίκια που είχαν κατέβει από κάτι στάνες. Στο ίδιο γραφείο δούλευε και η Ματίνα. Εγώ φυσικά δεν έχασα την ευκαιρία να βρεθώ κοντά στο αντικείμενο του πόθου μου και ενθουσιασμένος δέχτηκα.
Τώρα βέβαια μη φανταστείτε και σπουδαία πράγματα. Στην ουσία καθόμασταν μαζί και συμπληρώναμε κάτι καταστάσεις και κάτι άλλες παπαριές σε Excel (δουλειά πέντε λεπτών δηλαδή). Τον υπόλοιπο χρόνο καθόμασταν και τα λέγαμε, αν δηλαδή έλειπε ο μαλάκας ο συνταγματάρχης (που ευτυχώς για μένα, έλειπε αρκετά συχνά). Σιγά - σιγά και με τον καιρό, η Ματίνα άρχισε να ανοίγεται.
Συζητούσαμε πλέον ανοιχτά για την σεξουαλική μας ζωή, τις σχέσεις μας χωρίς ποτέ να δώσω κάποιο δικαίωμα ούτε εγώ, ούτε αυτή (ήξερα ότι εάν της την έπεφτα εξαρχής, με τόσο ανταγωνισμό, θα είχα το παιχνίδι χαμένο). Εξάλλου έβλεπα ότι κι αυτή άρχιζε να ψιλογουστάρει, αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι πολλές φορές ενώ είχε άδεια προτιμούσε να μένει μαζί μου στο γραφείο. Έτσι λοιπόν, με υπομονή, περίμενα μέχρι το μοιραίο βράδυ…
Ήμασταν μόνοι στο γραφείο και τα λέγαμε. Η Ματίνα ήταν πολύ ξαναμμένη καθώς μόλις είχε χωρίσει με τον δικό της. Άρχισε λοιπόν την κλασική γυναικεία εξομολόγηση:
- «Μα γιατί όλοι οι άντρες να είναι τα ίδια σκατά;»
Ξέχασα να σας πω ότι λόγω τη μακράς της έκθεσης στο στρατό, η Ματίνα δεν κώλωνε σε τέτοιες εκφράσεις.
- «Γιατί παιδί μου;», ρωτάω εγώ. «Σάμπως οι γυναίκες καλύτερες είστε; Λέτε το ένα και εννοείται το άλλο. Ενώ με τους άντρες έχεις το κεφάλι σου ήσυχο».
- «Τι εννοείς;», με ρώτησε.
- «Εννοώ ότι ο άντρας εννοεί αυτό που λέει. Όταν δεν γουστάρει μια γυναίκα, την παρατάει, σε αντίθεση με εσάς που θέλετε πάντοτε τις συναισθηματικές σας καβάντζες. Εξάλλου, γι’ αυτό και η μοναδική μορφή φιλίας είναι αυτή μεταξύ αντρών».
- «Δηλαδή εμείς δεν είμαστε φίλοι;», με ρώτησε και το διαβολάκι άρχισε να ξυπνάει μέσα μου.
- «Κατά κάποιον τρόπο…», λέω.
- «Τι εννοείς;»
- «Εννοώ ότι μια γυναίκα για να βγαίνει με έναν άντρα σήμαινε ότι υποσυνείδητα τον γουστάρει. Το ίδιο και ο άντρας για να δεχτεί να κάνει παρέα με μια γυναίκα».
- «Δηλαδή εσύ τώρα με γουστάρεις;», κάνει η Ματίνα την μοιραία ερώτηση και με κοιτάει με ένα λάγνο βλέμμα που μου δίνει το οκ.
- «Εσύ τι λες;», απαντώ και πριν προλάβει να αρθρώσει μια λέξη, την έχω πλησιάσει και έχω κολλήσει τα χείλια μου στα δικά της.
Ξαφνιάστηκε λίγο αλλά ανταποκρίθηκε με ένα πάθος που με ξάφνιασε. Οι γλώσσες μας ενώθηκαν και άρχισαν να εξερευνούν ο ένας το στόμα του άλλου. Μείναμε έτσι κανένα λεπτό ώσπου ο βηματισμός του επόπτη μας επανέφερε στην πραγματικότητα (όπως είπα προηγουμένως, η Ματίνα δεν ήθελε να δίνει κανένα δικαίωμα). Φεύγοντας μου ψιθυρίζει στο αφτί:
- «Δεν ξέρεις πόσο καιρό το περίμενα αυτό…!», και μου γλείφει απαλά τον λοβό.
Εγώ να έχω τρελαθεί καθώς η πούτσα μου έχει φτάσει στον λαιμό και την ένιωθα πιο σκληρή από ποτέ.
- «Φεύγω τώρα, μα θα ξανάρθω…», μου είπε και με αφήνει σύξυλο με τις καύλες μου. «Και θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε και για τον φίλο σου…», μου λέει με νόημα και μου πιάνει τον πούτσο.
Εγώ έμεινα μαλάκας καθώς είχα υπηρεσία και δεν μπορούσα να βγω. Αλλά δεν θα την άφηνα έτσι καθώς μέσα μου ξύπνησε το αρσενικό. Έτσι, μόλις τέλειωσα την υπηρεσία μου, την κάνω από το συρματόπλεγμα. Μπαίνω σε ένα ταξί και τραβάω για το σπίτι της. Σταματάω έξω από την πόρτα, παίρνω βαθιά ανάσα και χτυπάω. Μου ανοίγει φορώντας μια κόκκινη πετσέτα τυλιγμένη γύρω της, καθώς μόλις είχε βγει από το μπάνιο. Με το που με βλέπει χαμογελάει πονηρά.
- «Είσαι και ανυπόμονος…!» μου λέει.
- «Είμαι, όταν αξίζει τον κόπο μανάρι μου…», απαντάω και ορμάω μέσα.
Της τραβάω την πετσέτα και πέφτω πάνω της. Αρχίζω και την φιλάω παθιασμένα στο λαιμό κατεβαίνοντας σιγά - σιγά προς τα κάτω. Με τον αντίχειρα και τον δείκτη παίζω μαλακά με τις ρώγες της οι οποίες έχουν αρχίσει να σκληραίνουν επικίνδυνα. Κατεβαίνω προς τα κάτω και αρχίζω να τις δαγκώνω και να τις πιπιλάω.
- «Μμμ…», η Ματίνα να βγάζει μουγκρητά ικανοποίησης. «Έτσι μωρό μου… Γλείψε με την πουτάνα που με καύλωνες τόσο καιρό!», μου λέει κι εγώ να είμαι επί του έργου.
Εξάλλου ήταν και ανώτερή μου στρατιωτικά. Μην με κατηγορήσουν και για απειθαρχία.
- «Θα σε σκίσω μωρή καριόλα! Για να αναπληρώσεις για όλες εκείνες τις φορές που τράβηξα μαλακία για πάρτη σου!», της λέω και την πετάω πάνω στον καναπέ.
Αρχίζω να την γλείφω το εσωτερικό των μηρών χωρίς να αγγίζω το ξυρισμένο μουνάκι της. Η κλειτορίδα πεταγόταν κατακόκκινη και τα μουνόχειλα της είχαν φουσκώσει καθώς τα υγρά της κυλούσαν στα μπούτια της.
- «Έτσι μωρό μου… Ναι!!! Κάνε με να τελειώσω…», να παρακαλάει η Ματίνα.
Εγώ όμως είχα άλλα σχέδια υπόψη μου. Συνέχισα το γλυκό μαρτύριο ανασαίνοντας προσεκτικά πάνω στην κλειτορίδα της και πριν προλάβει να αντιδράσει, την ρούφηξα δυνατά.
- «Αααααχ… Καριόλη!», φώναξε και τινάχτηκε λες και την χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα.
Άρχισε να σπαρταράει ενώ εγώ συνέχιζα με τον ίδιο ρυθμό.
- «Ναι μωρό μου, τελειώνω… Χύνω! Πάρ’ τα όλα στο στόμα σου καριόλη!!!», ούρλιαξε και ξαφνικά, η γλώσσα μου γέμισε με το μουνόχυμα της.
Εξαντλημένη κάθισε στον καναπέ. Ξαφνικά με κοιτάει με ένα πονηρό βλέμμα και λέει:
- «Η σειρά μου τώρα. Θέλω να δω τι γεύση έχει η πούτσα σου…»
Και πριν προλάβω να αντιδράσω, έχει πέσει στο γόνατα μπροστά μου. Με γρήγορες κινήσεις μου ξεκουμπώνει το παντελόνι και πετάγεται περήφανη η πούτσα μου η οποία ήταν σαν σίδερο.
- «Ωραίο εργαλείο!», λέει πονηρά και του γλείφει απαλά το κεφάλι.
Ξαφνικά με μια κίνηση τον παίρνει μέσα μέχρι το λαρύγγι. Έμεινα μαλάκας καθώς καμιά από τις γκόμενες που είχα κατά καιρούς μπορούσε να το κάνει αυτό. Είδες όμως τι κάνει η εξάσκηση; Άρχισε να με γλείφει, απαλά στην αρχή, κατόπιν πιο γρήγορα. Έπαιξε με την γλώσσα της κατά μήκος του πούτσου μου και άρχισε να τον τρομπάρει δυνατά καθώς τον ξανάφερνε βαθιά μέσα στο λαρύγγι της.
- «Σιγά μωρό μου, θα χύσω…», της λέω.
Αντί για απάντηση, αρχίζει να με ρουφάει πιο δυνατά. Αυτό ήταν. Οι καύλες μου, σε συνδυασμό με τους τέσσερις μήνες αγαμίας και το φοβερό τσιμπούκι της Ματίνας, έκαναν την δουλειά τους και άρχισα να χύνω ποτάμια στο λαρύγγι της. Αυτή τα κατάπιε όλα βγάζοντας μουγκρητά ευχαρίστησης καθώς με το ελεύθερο χέρι χάιδευε την κλειτορίδα της.
- «Και τώρα θα σε σκίσω!», της είπα και την ξάπλωσα σο κρεβάτι.
Με μια κίνηση έχωσα τον πούτσο μου στο καυτό μουνί της το οποίο ήταν πλημμυρισμένο στα υγρά. Άρχισα να την γαμάω ρυθμικά και να της γλείφω τις ρώγες ενώ αυτή είχε σαλιώσει το χέρι της και έπαιζε με την κλειτορίδα της.
- «Γάμα με πούστη, ξέσκισέ με!», φώναζε κι εγώ να έχω βαρέσει κόκκινο από την καύλα.
- «Ναι ρε πουτάνα, θα σε σκίσω για να μάθεις να προκαλείς τα φαντάρια!», ούρλιαξα και με μια κίνηση την γύρισα στα τέσσερα.
Άρχισα να την γαμάω ενώ ταυτόχρονα είχα χώσει τον αντίχειρά μου στην κωλοτρυπίδα της. Αυτή είχε τουρλώσει την κωλάρα της και είχε ξαπλώσει μπροστά δαγκώνοντας τα μαξιλάρια από την καύλα.
- «Θα σου σκίσω όλες τις τρύπες παλιοπουτάνα!», είπα και τον έβγαλα από το μουνί της.
Ακούμπησα σιγά - σιγά το κεφάλι στην αρχή της σούφρας της κι αυτή, όχι μόνο δεν προσπάθησε να το αποφύγει αλλά τούρλωσε τον κώλο της περισσότερο γα να με διευκολύνει.
- «Έλα λοιπόν… ξέσκισέ μου την κωλάρα!», είπε.
Σιγά - σιγά έχωσα τον πούτσο μου μέσα στο κωλάντερο της και αφού έμεινα για λίγο ακίνητος, για να συνηθίσει το μήκος μου, άρχισα να την καρφώνω, στην αρχή αργά και μετά όλο και πιο γρήγορα.
- «Ναι μωρό μου…», να φωνάζει. «Γάμα με την πουτάνα. Ξέσκισέ μου τον πάτο!»
Εγώ ήμουνα λες και είχα πάρει ecstasy. Την γαμούσα σαν ζώο ενώ με το άλλο μου χέρι έπαιζα μανιασμένα την πρησμένη της κλειτορίδα.
- «Ναι! Χύνωωωωωωωωωωω!!!», φώναξε και ένας δυνατός οργασμός συντάραξε το κορμί της.
Την ίδια στιγμή κι εγώ έβγαλα το καυλί μου από τον κώλο της και άρχισα να της χύνω την πλάτη. Ήταν φανταστικά. Ίσως το καλύτερο γαμήσι που έχω ζήσει μέχρι τώρα. Με την Ματίνα συνεχίσαμε να βρισκόμαστε περίπου ένα μήνα αφού απολύθηκα αλλά κατόπιν χαθήκαμε. Μόλις πρόσφατα έμαθα ότι παντρεύτηκε και έφτιαξε την ζωή της. Θα την ευγνωμονώ για πάντα για τις εμπειρίες που μοιραστήκαμε.
(Copyright protected OW ref: 12155)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.