Η Στέλλα σταμάτησε από τη δουλειά την Παρασκευή, ενώ εγώ (κλασικός μ.... ς) δούλευα μέχρι το Σάββατο απόγευμα. Το πρωί σε μια συνομιλία μας από το τηλέφωνο, μου παραπονέθηκε για τις… ορέξεις της. Εγώ της είπα να κάνει υπομονή, να μπει λίγο στο σάιτ, να μιλήσει με κανέναν μέχρι να έρθω. Όμως δεν μπορώ να πω ότι τρελάθηκε με την ιδέα.
Πέρασε κάποια ώρα ώσπου με ξαναπήρε και με πολύ ναζιάρικο ύφος (όπως όταν θέλει την πιστωτική μου) με ρώτησε αν την αφήνω να κάνει κάτι. Ειλικρινά, λόγω της δουλειάς, της απάντησα να κάνει ότι ήθελε, χωρίς να ρωτήσω τι και πως. Αμέσως μετά το ξέχασα εντελώς και δεν το ξανασκέφτηκα. Γυρίζοντας όμως στο σπίτι με περίμενε κάτι που αλήθεια, αν και ανοιχτόμυαλος, με έκανε να τα χάσω.
Κάτω στο πάρκινγκ μου ήταν σταματημένο ένα αυτοκίνητο και όχι μόνο αυτό, από πίσω ένα άλλο. Κακό αυτό γιατί έπρεπε να ψάξω αρκετά για θέση. Είπα ότι θα περάσω επιτέλους κάγκελα. Αφού έριξα τα καντήλια μου, ανέβηκα πάνω και άνοιξα την πόρτα. Το σαλόνι άδειο, αλλά ομιλίες από μέσα. Μπαίνοντας, είδα τη Στέλλα με εσώρουχα και δυο γνωστούς μας από προηγούμενες εμπειρίες μας δίπλα της. Με αυτούς (τον καθένα ξεχωριστά) είχαμε κάνει ανταλλαγές στο παρελθόν.
Η Στέλλα με ένα χαμόγελο σαγηνευτικό με χαιρέτησε σαν να μη συμβαίνει τίποτα, όπως και τα παιδιά. Σηκώθηκε, ζήτησε συγνώμη και με πήρε από το χέρι να μου πει κάτι. Τα μαύρα της εσώρουχα ήταν αρκετά για να κάνουν τους άλλους δυο να είναι ήδη καυλωμένοι και να φαίνονται κιόλας! Χωρίς να πω τίποτα και πριν προλάβω να κάνω κάτι, μου εξήγησε ότι αυτό το σκηνικό ήθελε να το κάνουμε. Να μην ξέρω τίποτα κι αυτή να φωνάξει στο σπίτι κάποιους να κάνουν ομαδικό. Της σφηνώθηκε αυτή η ιδέα και ήθελε να την κάνει.
Ήταν η πρώτη φορά που ότι έκανε το έκανε μόνη της χωρίς εμένα. Μου πρότεινε να τους πει να φωνάξουν και τις γυναίκες τους. Όμως έχοντας αρχίσει να περνάει λίγο η ώρα και να συνέρχομαι, της πρότεινα το εξής: να κάνει ότι θέλει, με όσους θέλει. Εγώ θα την παρακολουθούσα. Χάρηκε πολύ. Εκεί κατάλαβα ότι θα γίνει άγριο παιχνίδι. Μπήκαμε ξανά μέσα στην κρεβατοκάμαρα, η Στέλλα με πολύ νάζι και ξάπλωσε ανάμεσα στα δυο παιδιά.
Αφού ρωτήσαμε τυπικές ερωτήσεις, τι κάνετε και τέτοια, η Στέλλα άρχισε να τους πειράζει κι αυτοί της έλεγαν κακά λογάκια. Το σουτιέν της έκρυβε λίγο τα βυζιά της ενώ το στρινγκ της έκανε τη δουλειά του. Ο ένας με προσκάλεσε να κάνω την αρχή αλλά απάντησα λέγοντας ότι είναι όλη δική τους. Δεν πρόλαβα καν να τελειώσω τη φράση. Ο ένας, ο Γιάννης, έβγαλε το παντελόνι και έμεινε με το μποξεράκι του. Η Στέλλα του δάγκωσε από πάνω το καυλί του που δεν ήθελε και πολύ για να σηκωθεί τελείως.
Ο Νίκος ζήλεψε και την τράβηξε για να ρουφήξει και το δικό του. Ο τρόπος που ρουφούσε αυτά τα δυο καυλιά μου έδωσε να καταλάβω ότι ήταν πολύ μα πολύ καυλωμένη. Που και που μου έριχνε ματιές. Ξέρει ότι με τρελαίνει αυτό. Σηκώθηκε όρθια και ξάπλωσε το Γιάννη στο κρεβάτι ενώ τούρλωσε το κωλαράκι της στο Νίκο. Τη γάμησαν και οι δυο με πολλούς τρόπους, η Στέλλα πάντα πρόθυμη. Ο Νίκος τελείωσε πρώτος πάνω στην κοιλίτσα της. Ο Γιάννης άντεχε ακόμη. Η γυναίκα μου όμως δε φάνηκε να έχει χορτάσει. Ενώ μαλάκιζε το Γιάννη για να τον καθυστερήσει, είπε αποφασιστικά.
- «Έχετε κανένα φίλο έμπιστο;»
- «Θέλεις κι άλλο;», ρώτησε ο Νίκος.
Χαμογέλασε με ευχαρίστηση και με κοίταξε. Απάντησα ότι η Στέλλα αποφασίζει. Ο Νίκος σηκώθηκε, πήρε το τηλέφωνο του και πήρε σε κάποιον. Ενώ μιλούσε ο Γιάννης έχυνε το πρόσωπο της γυναίκας μου που της αρέσει πολύ. Κοίταξε και τον Γιάννη λέγοντας του:
- «Εσύ; Δεν έχεις κανέναν;»
Έγιναν τα τηλέφωνα και ένας - ένας πήγαν στο μπάνιο για να πλυθούν. Πέρασε κανένα μισάωρο και ενώ μιλούσαμε στο σαλόνι, με το πρόσωπο της Στέλλας από τη μια εμφανώς καυλωμένο, αλλά και σαν να το μετάνιωσε, χτύπησε το κουδούνι. Μπήκαν μέσα στο σπίτι δυο φίλοι του Νίκου που πονηρά μας είπε:
- «Την είδα πολύ καμένη και σκέφτηκα να φέρω πολλές δυνάμεις! Αν δε θες πες το μου τώρα και φύγαμε!»
- «Όχι!», του είπα. «Αυτή αποφασίζει. Εγώ μόνο βλέπω».
Πέρασε και κανένα δεκάλεπτο ακόμη όταν χτύπησε ξανά το κουδούνι, για το φίλο του Γιάννη μάλλον αυτή τη φορά. Η πόρτα άνοιξε και μέχρι κι εγώ ταράχτηκα. Τρεις μαντραχαλάδες στην πόρτα χαμογελαστοί και με έξαψη. Ο Γιάννης πετάχτηκε αμέσως λέγοντας:
- «Τηλεφώνησα μόνο στον έναν».
Δεν άφησα όμως να απολογηθεί και του είπα:
- «Σίγουρα η γυναίκα μου δεν θα είχε καμία αντίρρηση».
Τα παιδιά πήγαν να απολογηθούν λέγοντας ότι νόμιζαν πως είχε βρει καμιά πουτανίτσα ο Γιάννης και τέτοια, αλλά εγώ χαμογελώντας τους καθησύχασα. Ήθελα να κάνω το χατίρι της γυναίκας μου και να αποφασίσει αυτή. Δεν το σκέφτηκε και πολύ γιατί αμέσως σηκώθηκε και άρχισε να βγάζει σιγά - σιγά τα ρούχα της. Ανάμεσα σε επτά άντρες σίγουρα θα ένιωθε περίεργα αλλά.. αυτή το ζήτησε.
Για δυο ώρες και πάνω, οι γαμιάδες την ξέσκιζαν χωρίς να υπολογίζουν τίποτα. Μουνί, κώλος, στόμα ήταν συνέχεια μπουκωμένα με ψωλές. Ο καθένας έχυνε όπου έβρισκε και ο άλλος έπαιρνε τη θέση του στο γαμήσι. Εγώ ένιωθα πως δεν ήταν η γυναίκα μου αυτή αλλά έβλεπα μια τσόντα από αυτές που μου αρέσουν. Ο καθένας έχυσε από δυο φορές σίγουρα, κάποιοι και παραπάνω, με αποτέλεσμα η γυναίκα μου να είναι μέσα στο σπέρμα. Σπέρμα έσταζε από τα βυζιά της, το πρόσωπό της, παντού.
Όταν έχυσε για τελευταία φορά και ο τελευταίος, η Στέλλα κάθισε στο χαλί ακουμπώντας στον καναπέ, γεμάτη σπέρμα. Έβαλε μόνο το κιλοτάκι της, τίποτε άλλο. Κάθισαν κι άλλο μέχρι να ηρεμήσουν και στο τέλος να φύγουν. Μέχρι και στην πόρτα η Στέλλα βγήκε με το μικρό κιλοτάκι της και χωρίς να έχει σκουπίσει το σπέρμα που είχε στεγνώσει, χωρίς να υπολογίσει αν κάποιος από την οικοδομή την έβλεπε έτσι. Κλείνοντας την πόρτα πήγε αργά προς την κρεβατοκάμαρα. Ξάπλωσε και σε λίγο την πήρε και ο ύπνος. Εγώ τράβηξα την καλύτερη μαλακία της ζωής μου.
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.