Η πενταήμερη

Παρατηρήσεις αποστολέα: Πως έγινα το ερωτικό παιχνίδι των μαθητών μου

Όλα ξεκίνησαν από εκείνη την καταραμένη πενταήμερη και το αστείο της υπόθεσης είναι πως δεν είχα καν σκοπό να πάω στη συγκεκριμένη εκδρομή. Ο μικρός μου γιος ήταν μόλις 1,5 χρονών και δεν ήταν εύκολο να τον αφήσω και να τρέχω στη Θεσσαλονίκη. Ύστερα από παράκληση του διευθυντή όμως, μπήκα αναπληρωματική χωρίς να περιμένω πως τελικά θα χρειαστεί να συνοδέψω. Ο γυμναστής όμως που ήταν ένας από τους συνοδούς έπρεπε την συγκεκριμένη ημερομηνία να βρίσκεται σε κάτι σχολικούς αγώνες με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συμμετέχει στην εκδρομή και έτσι ο κλήρος έπεσε σε μένα αφού αλλιώς θα έπρεπε να ματαιωθεί η εκδρομή. Μακάρι τελικά να είχε ματαιωθεί.

Είμαι η Μαρία, φιλόλογος, 30 ετών, και αυτή είναι η ιστορία μου. Διδάσκω στο 22ο Ενιαίο Λύκειο Αθηνών εδώ και 2 χρόνια, από τότε δηλαδή που κατάφερα να έρθω με μετάθεση από το νησί όπου υπηρέτησα τα πρώτα 2 χρόνια της επαγγελματικής μου καριέρας. Το περίμενα πως και πως, όχι γιατί δεν πέρασα καλά στο νησί οπού και η δουλειά ήταν πιο άνετη και οι ρυθμοί πιο χαλαροί αλλά γιατί με τον ερχομό μου στην Αθήνα μπόρεσα να παντρευτώ τον Νίκο και να ξεκινήσουμε επιτέλους οικογένεια.

Με το Νίκο είμαστε μαζί από το 2ο έτος της Σχολής, εγώ φιλόλογος, αυτός μαθηματικός και κατάλαβα σχεδόν αμέσως πως ήταν ο άντρας με τον οποίο ήθελα να περάσω την ζωή μου. Ύστερα όμως ήρθε ο διορισμός στα Δωδεκάνησα και έπρεπε να περιμένουμε λίγο ακόμα για να γίνει ο γάμος. Τέλος καλό όμως και μάλιστα λίγους μήνες μετά έμεινα και έγκυος, πήρα άδεια από την υπηρεσία και όταν τελικά γέννησα το γιο μου ήμουν η πιο χαρούμενη γυναίκα στο κόσμο. Με τα παιδιά στο 22ο τα πήγαινα σχετικά καλά. Σίγουρα η Γκράβα δεν έχει την καλύτερη δυνατή φήμη αλλά μέσα σε λίγους μήνες διδασκαλίας είχα καταφέρει να με αποδεχτούν οι περισσότεροι μαθητές και μάλιστα θεωρούμουν και μια από τις αγαπημένες καθηγήτριες της 3ης λυκείου, ειδικά όταν τους ανακοίνωσα πως εγώ τελικά θα τους συνοδέψω στην πενταήμερη που θα έκαναν στην Θεσσαλονίκη το Δεκέμβριο φάνηκαν ενθουσιασμένοι. Υπήρχαν βέβαια και μαθητές ατίθασοι και αγενείς αλλά είχαμε κάνει μια άτυπη συμφωνία να μην τους κοντράρω ιδιαίτερα και αυτοί να με αφήνουν να κάνω το μάθημα μου.

Στην εκδρομή στη Θεσσαλονίκη συνοδέψαμε εγώ, ο θεολόγος, και ο φυσικός. Και οι δύο ήταν πολύ μεγαλύτεροι μου, γύρω στα 50 και έβλεπαν την εκδρομή πιο πολύ ως αγγαρεία και σαν ευκαιρία να ξεσκάσουν από την ρουτίνα της τάξης. Κατά την διάρκεια της εκδρομής δεν έχασαν την ευκαιρία να με φλερτάρουν, αλλά ευτυχώς πάντα σε κόσμιο επίπεδο. Η πενταήμερη κύλησε χωρίς απρόοπτα μέχρι και την τελευταία βραδιά. Βαρετές για τα παιδιά επισκέψεις σε μουσεία οπού είχα το ρόλο της ξεναγού, ποτάκι το βράδυ, και περιπολίες στη συνέχεια στο ξενοδοχείο για να σιγουρευτούμε πως κανένας απ τους μαθητές δεν θα δοκίμαζε να φύγει το βράδυ και πως δεν θα είχαμε έκτροπα μεταξύ αγοριών και κοριτσιών. Τις περιπολίες αυτές τις αναλάμβανα εγώ σαν νεότερη μιας και οι δύο άντρες συνάδελφοι συνήθως ξεραίνονταν για ύπνο μόλις γυρίζαμε από την έξοδο, αδιαφορώντας για το τι κάνουν τα παιδιά. Το αποτέλεσμα ήταν ύστερα από 3 βραδιές με ελάχιστο ύπνο, να είμαι εξουθενωμένη και το μυαλό μου να έχει αρχίσει να θολώνει.

Ώσπου φτάσαμε στην τελευταία βραδιά. Είχαμε βγάλει τα παιδιά σε ένα κλαμπάκι της πόλης αλλά δεν μπορούσαμε να κάτσουμε μέχρι πολύ αργά μιας και το άλλο πρωί θα παίρναμε το λεωφορείο για την Αθήνα. Κάποιοι μάλιστα απ τους μαθητές και τις μαθήτριες για να με ευχαριστήσουν για το γεγονός ότι τους συνόδεψα στην εκδρομή με κεράσανε κάτι σφηνάκια. Δεν είμαι συνηθισμένη στο ποτό με αποτέλεσμα όταν γυρίσαμε στο ξενοδοχείο να είμαι ήδη ελαφρά μεθυσμένη. Εκεί καληνύχτισα τους συναδέλφους και αφού φόρεσα κάτι πιο άνετο, μια φόρμα και ένα ραντέ φανελάκι προχώρησα στο συνηθισμένο έλεγχο των δωματίων. Αφού είχα περάσει από τα περισσότερα δωμάτια έφτασα στο 304. Ήταν το μοναδικό δωμάτιο του 3ου ορόφου που είχε καταλάβει το σχολείο μας και γενικά ένα από τα ελάχιστα δωμάτια του συγκεκριμένου ορόφου που είχε ενοίκους. Εκεί είχαν διαλέξει να μείνουν 3 από τα πιο ατίθασα αλλά και τα πιο δημοφιλή παιδιά της 3ης λυκείου, ο Πέτρος, ο Τάσος και ο Βαγγέλης. Προφανώς η επιλογή τους αυτή είχε σχέση με το γεγονός πως ήθελαν να είναι μακριά από τα δωμάτια των καθηγητών για να έχουν περισσότερη ελευθερία. Χτύπησα την πόρτα και φώναξα:

- Είμαι η κυρία Α…, έλεγχος.

Ακούστηκαν γελάκια από μέσα και μετά από λίγο ο Τάσος μου άνοιξε την πόρτα:

- Αμάν κυρία, και τελευταία μέρα μας κυνηγάτε;

είπε γελώντας. Του χαμογέλασα κι εγώ.

- Τι να κάνω, δουλεία μου είναι.

Πέρασα μέσα και έλεγξα το χώρο, εκτός από τα 3 αγόρια μέσα στο δωμάτιο βρίσκονταν άλλα 6 άτομα, 4 κορίτσια και 2 αγόρια.

- Πω, πω συνωστισμός, είπα.

- Παίζουμε αγωνία κυρία…

είπε η Άννα, ένα από τα κορίτσια της θεωρητικής κατεύθυνσης με την οποία είχα κατά καιρούς κάποιες μικρές κόντρες και η οποία ήταν η κοπέλα του Βαγγέλη.

- Και όποιος βγαίνει τελευταίος πρέπει να πίνει ένα σφηνάκι μαυροδάφνη…

συμπλήρωσε ο Πέτρος.

- Θέλετε να παίξετε και εσείς;

Τότε ήταν που το μάτι μου έπεσε στο μπουκάλι που υπήρχε πάνω σε ένα από τα κρεβάτια.

- Παιδιά η κατανάλωση αλκοόλ στον χώρο του ξενοδοχείου απαγορεύεται, το ξέρετε.

- Ελάτε κυρία, εσείς που είστε τόσο καλή, τελευταία βραδιά που είναι αφήστε μας να το ρίξουμε λίγο έξω, παιδιά είμαστε…

είπε ο Τάσος που ήξερε πως μου ήταν ο πιο συμπαθής από την τριάδα

- και να, αν φοβάστε πως μπορεί να πάθουμε τίποτα καθίστε εδώ να μας κάνετε παρέα.

Ακόμα και σήμερα δεν ξέρω τι με έσπρωξε να δεχτώ, ίσως το γεγονός πως ήθελα και εγώ να το ρίξω λίγο έξω, ίσως πως ήθελα να είμαι αρεστή στα παιδιά, ίσως πως ήμουν και εγώ ήδη μεθυσμένη. Αν ήξερα τι θα ακολουθούσε θα είχα πάει στο δωμάτιο μου να κοιμηθώ και θα τους είχα αφήσει στο αναθεματισμένο το παιχνίδι τους. Το γεγονός όμως είναι πως είπα απλά…

- Εντάξει θα κάτσω.

- Μπράβο κυρία είστε και η πρώτη…

αναφώνησαν τα παιδιά.

- Αλλά δεν θα κάνουμε διακρίσεις, οι κανόνες του παιχνιδιού θα ισχύουν και για σας, αν χάνετε θα πίνετε ένα σφηνάκι μαυροδάφνη…

είπε ο Βαγγέλης που μέχρι τότε δεν είχε μιλήσει.

- Χα χα, ok, δημοκρατία λοιπόν, είπα.

Καθίσαμε σε ένα κύκλο και αρχίσαμε να παίζουμε. Δεν τα πάω καλά με τα χαρτιά και πρέπει να ομολογήσω ότι έχανα, έχανα πολύ, πριν περάσει μία ώρα παιχνιδιού πρέπει να είχα πιει ήδη 4-5 σφηνάκια με αποτέλεσμα να ζαλιστώ, το κεφάλι μου πραγματικά γύριζε από το κρασί και άρχισα να μην διακρίνω καθαρά γύρω μου. Ο έλεγχος άρχισε να χάνεται σταδιακά, σε πρώτη φάση υποχώρησε ο πληθυντικός. Κάποιοι πιο τολμηροί άρχισαν να χρησιμοποιούν το «Μαρία» αντί για το «κυρία». Θα έπρεπε να το σταματήσω αλλά δεν ήμουν σε θέση να το κάνω. Κάπως πιο διαχυτικός, νομίζω ήταν ο Πέτρος, άρχισε να μου λέει για το πόσο κούκλα είμαι και εγώ αντί να τον βάλω στη θέση του απλά χασκογέλασα, πιθανότατα κολακεύτηκα κιόλας. Είχα πιει τόσο πολύ που μου ήταν δύσκολο πια να συνειδητοποιήσω πως εγώ ήμουν η καθηγήτρια και αυτοί οι μαθητές. Παρ’ όλο όμως το μεθύσι μου μπόρεσα να διακρίνω κάποιες πονηρές ματιές και κάποιους ύποπτους ψιθύρους ανάμεσα στα παιδιά, για μια στιγμή μάλιστα είχα την εντύπωση πως η Άννα με έδειξε στους άλλους και γέλασε. Δυστυχώς το μυαλό μου ήταν τόσο θολωμένο που η ανησυχία μου κράτησε μερικές μόνο στιγμές.

Καθώς περνούσε η ώρα το δωμάτιο άρχισε να αδειάζει, ένας-ένας οι μαθητές χαιρετούσαν και πήγαιναν στα δωμάτια τους. Ξαφνικά διαπίστωσα πως στο δωμάτιο είχα μείνει μόνο εγώ και οι τρεις ένοικοι.

- Επ, είπα, τέλος το παιχνίδι, ας το διαλύσουμε να πάμε για ύπνο.

- Μα γιατί κυρία, και περνάμε τόσο καλά…

είπε ο Βαγγέλης και πλησίασε προς το μέρος μου. Πρόσεξα πως φορούσε μόνο μια βερμούδα και ήταν γυμνός απ τη μέση και πάνω.

- Που πας έτσι παιδάκι μου, θα πουντιάσεις…

δεν ξέρω γιατί αλλά αυτό που είπα μου φάνηκε τόσο αστείο και έβαλα τα γέλια.

- Δεν πειράζει θα με ζεστάνεις εσύ μωρό μου…

και με τράβηξε πάνω του. Σάστισα, δεν καταλάβαινα τι γίνεται.

- Τι κάνεις;

Δεν μου απάντησε, μόνο με φίλησε, ένιωθα την γλώσσα του να βυθίζεται μέσα στο στόμα μου αλλά δεν μπορούσα να αντιδράσω, ή ακόμα χειρότερα έχω την εντύπωση μέχρι και σήμερα πως ανταποκρίθηκα στο φιλί του. Οι άλλοι δύο είχαν λουφάξει σε μια γωνία, σίγουρα περίμεναν πως από στιγμή σε στιγμή θα χαστούκιζα το φίλο τους και θα άρχιζα να ουρλιάζω, σίγουρα αυτό που τους περίμενε ήταν το λιγότερο μια πολυήμερη αποβολή, για τον Βαγγέλη η αποβολή θα ήταν σίγουρα οριστική. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξη τους όταν τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε. Σταμάτησε να με φιλάει και με κοίταξε στα μάτια, ήθελε να δει την αντίδραση μου. Δεν το κρύβω πως μου άρεσε. Ήταν ένα όμορφο 18χρονό αγόρι με κορμί πέτρα από τα γυμναστήρια αλλά υπό διαφορετικές συνθήκες ούτε που θα το διανοούμουν να κάνω κάτι μαζί του. Τώρα όμως δεν ήμουν η Μαρία, το ποτό είχε χαλαρώσει κάθε μου αντίσταση, απλά ήταν αδύνατο να σκεφτώ λογικά, άφησα το ένστικτο μου να κυριαρχήσει και παραδόθηκα στα χέρια του.

Μου κατέβασε το ραντάκι και άρχισε να με φυλάει στον λαιμό, έβγαλα μια πνιχτή κραυγή ηδονής.

- Ρε, της αρέσει…

είπε ο Τάσος, μπορούσα να διακρίνω το σοκ στη φωνή του. Εν τω μεταξύ ο Βαγγέλης μου έβγαλε τελείως το φανελάκι και με άφησε με το σουτιέν μου, τα μάτια του καρφώθηκαν στα στήθη μου.

- Θέλω να τα δω…

είπε και μου ξεκούμπωσε το στηθόδεσμο. Έμεινα γυμνή και εγώ απ τη μέση και πάνω, κόλλησε το σώμα του πάνω και με φίλησε για μια ακόμα φορά. Τώρα σίγουρα ανταποκρίθηκα, το καυτό κορμί του πάνω στο δικό μου απλά με εξίταρε αφάνταστα, μετά το φιλί έστρεψε το κεφάλι του προς τα κάτω και άρχισε να με φιλάει στο στήθος, στην αρχή γύρω-γύρω και μετά στις ρώγες, τις έγλυφε με δεξιοτεχνία, πότε τη μία και πότε την άλλη. Είχα αρχίσει να ερεθίζομαι και να νιώθω υγρή από κάτω και αυτό εκδηλωνόταν με όλο και περισσότερες κραυγές. Αφού τελείωσε με το στήθος μου με έσπρωξε προς το κρεβάτι, έπεσα ανάσκελα, είδα τον Βαγγέλη να βγάζει την βερμούδα και το μποξεράκι του και να μένει εντελώς γυμνός, είχε ένα απίστευτο όργανο, μεγάλο και παχύ, που ήταν ήδη σηκωμένο, χωρίς να το θέλω τα μάτια μου καρφώθηκαν σ αυτό.

- Σ’ αρέσει;

με ρώτησε.

- Ναι, πολύ, απάντησα.

- Σε λίγο θα είναι μέσα σου

και με κοίταξε με σκληρό βλέμμα. Οι άλλοι δύο φαίνονταν σιγά-σιγά να απολαμβάνουν το θέαμα. Με πλησίασε και μου τράβηξε την φόρμα με δύναμη, είχα μείνει πλέον μόνο με ένα μαύρο κυλοτάκι.

- Αυτό θα στο σκίσω…

είπε και έσκυψε από πάνω μου. Πραγματικά μετά από στιγμές ένα «χρατς» ακούστηκε και ήμουν πια ολόγυμνη στο έλεος του. Το κορμί του ήταν πάνω στο δικό μου, η γλώσσα του σάρωνε τα χείλη μου, το λαιμό μου, τα στήθη μου και τα χέρια του είχαν γραπώσει τον κώλο μου. Ένιωθα το όργανο του σκληρό και μεγάλο να πιέζει την κοιλιά μου και το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν πως ήθελα να με γαμήσει. Το μουνί μου έτρεχε σαν τρελό, κάτι του διαπίστωσε όταν έβαλε το δάχτυλο του μέσα μου.

- Ρε μαλάκες, είπε στους φίλους του, αυτή είναι μούσκεμα…

- Ε γάμα την πουτάνα ρε,

είπε ο Πέτρος, κάθε σεβασμός που μπορεί να είχαν για μένα είχε οριστικά χαθεί. Ο φίλος τους ετοιμαζόταν να με πάρει μπροστά στα μάτια τους και εγώ δεν έφερνα καμία αντίσταση, ίσα-ίσα φαινόταν να το απολαμβάνω. Ένιωσα τον πούτσο του να αγγίζει τα χείλη του μουνιού μου και ύστερα να βυθίζεται με ορμή μέσα του, τα πόδια μου τυλίχθηκαν γύρω από τη μέση του, ήταν ένα περίεργο συναίσθημα, σαν το μυαλό μου να είχε φύγει και να είχε εγκαταλείψει το κορμί μου στη κυριαρχία της ηδονής. Δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω πως ήμουν η δασκάλα του, ούτε πως ήμουν σύζυγος και μητέρα, δεν το λέω για να δικαιολογηθώ αλλά δεν είχα καμία συναίσθηση του τι γινόταν εκείνη τη στιγμή, γαμιόμουν με έναν από τους μαθητές μου ενώ άλλοι δύο μας έπαιρναν μάτι και οι ηθικές αντιστάσεις μου ήταν ανύπαρκτες. Μόνο ήχοι όπως «Ναι, ναι» και «Αχ» έβγαιναν απ το στόμα μου. Ο μικρός πάντως ήταν καλός σ αυτό που έκανε, αυτό τουλάχιστον το θυμάμαι καλά. Ήμασταν στην ιεραποστολική στάση και σφυροκοπούσε το μουνί μου ανελέητα για ώρα κάτω από τις προτροπές του Πέτρου και του Τάσου να με ξεσκίσει, (και αυτές ήταν οι πιο ευγενικές προτροπές που χρησιμοποιούσαν) οι οποίοι είχαν μείνει και αυτοί γυμνοί και χάιδευαν τα πουλιά τους. Το γυμνασμένο σώμα του Βαγγέλη είχε κολλήσει πάνω μου και με κάθε τράνταγμα το πουτσοκέφαλο του χτυπούσε στο βάθος του κόλπου μου γεμίζοντας με ηδονή.

Κρατούσε ένα πολύ καλό ρυθμό, πότε αργά και πότε γρήγορα, και ήταν φανερό πως αν και 18χρονος είχε ήδη αρκετή εμπειρία. Οι αντοχές του, πάλι λόγω ηλικίας, ήταν εννοείται πολύ περισσότερες από του άντρα μου ενώ κατά διαστήματα με δάγκωνε στο λαιμό και στις ρώγες πράγμα που έκανε το κορμί μου να ανταποκρίνεται ακόμα περισσότερο. Κάποια στιγμή κατάλαβα πως είμαι κοντά στο να τελειώσω, το μουνί μου σφίχτηκε γύρω από τον πούτσο του, αυτό τον έκανε να επιταχυνει ακόμα περισσότερο.

- Χύνω… φώναξε.

- Όχι μέσα μου…

Ψιθύρισα. Μάλλον κάπου η λογική μου βρήκε ένα παραθυράκι και επέστρεψε, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα είναι μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Επέλεξε να με αγνοήσει και ένιωσα το καυτό του σπέρμα να κυλάει μέσα μου, η λογική με εγκατέλειψε πάλι και αφέθηκα να ολοκληρώσω και εγώ με την σειρά μου, ούρλιαξα από ευχαρίστηση πράγμα που προκάλεσε νέα σχόλια από τους μαθητές μου.

- Μαλάκα την πέθανες την γυναίκα, είπαμε να την γαμήσεις αλλά εσύ το παράκανες…

είπε ο Πέτρος.» ο Βαγγέλης που είχε πια τραβηχτεί από μέσα μου χαμογέλασε με νόημα και έκλεισε το μάτι του. Ύστερα σηκώθηκε απ το κρεβάτι και σωριάστηκε σε μια πολυθρόνα. Είχα μείνει γυμνή στο κρεβάτι με τα χύσια του μαθητή μου να τρέχουν από τα ανοιχτά μου πόδια χωρίς να καταλαβαίνω τι είχε μόλις συμβεί. Κοιτούσα το ταβάνι που γύριζε πάνω από το κεφάλι μου χασκογελώντας. Ύστερα θέλησα να σηκωθώ για να πάω στη τουαλέτα αλλά ο Πέτρος με στάθηκε μπροστά μου και με σταμάτησε.

- Μη βιάζεσαι μωρό μου, τώρα είναι η σειρά μου, είπε. Έχω καυλώσει απίστευτα με την πάρτη σου…

και όντως το πουλί του ήταν σκληρό. Με τράβηξε ξανά στο κρεβάτι και με έστησε στα τέσσερα. Ακόμα δεν ήξερα που πατάω και που βρίσκομαι. Μηχανικά τούρλωσα τον κώλο μου.

- Έτσι σε θέλω, να έχω καλή θέα…

σχολίασε και γονάτισε από πίσω μου. Ο πούτσος του καρφώθηκε κι αυτός με τη σειρά του μέσα στο μουνί μου που είχε ήδη χαλαρώσει αρκετά μετά το γαμήσι που μου είχε ρίξει ο Βαγγέλης και μπήκε με σχετική άνεση. Μπορεί να μην ήταν το ίδιο μεγάλος όσο ο φίλος του αλλά και αυτός ήταν εξίσου επιδέξιος στο σεξ, άσε δε που η συγκεκριμένη στάση της υποταγής με ερέθιζε ακόμα περισσότερο. Τα χέρια του είχαν γραπώσει τα κωλομέρια μου και σε αντίθεση με τον Βαγγέλη που ήταν σιωπηλός αυτός με έβριζε χυδαία, καθώς τραβούσε σφαλιάρες στον πισινό μου, με φράσεις όπως «γαμιόλα», «πουτανίτσα», «ψωλάκι», που μέχρι πριν από λίγη ώρα θα ήταν αδύνατον να ακουστούν από μέρους του. Όσο ο Πέτρος με γαμούσε άκουσα ήχους ειδοποίησης μηνυμάτων να έρχονται από την πλευρά που ήταν καθισμένος ο Βαγγέλης και τον είδα να έχει το κινητό του στο χέρι και να γράφει κάτι, αλλά δεν πρόλαβα να σκεφτώ κάτι παραπάνω γιατί εκείνη τη στιγμή ακούστηκε η φωνή του Τάσου που ως εκείνη την ώρα έμενε σιωπηλός να παίζει στο πουλί του προφανώς καυλωμένος από το θέαμα.

- Ρε μαλάκες θέλω να μου πάρει μια πίπα.

- Γιατί δεν της το ζητάς ρε, η κυρία είναι καλή, δεν χαλάει χατήρι…

του απάντησε ο Πέτρος καθώς μπαινόβγαινε μέσα μου. Ο Τάσος τότε ήρθε και στάθηκε μπροστά μου και είπε φέρνοντας το σηκωμένο του όργανο λίγα εκατοστά από το πρόσωπο μου.

- Ελάτε κυρία, θα μου πάρετε μια πιπούλα εσείς που είστε τόσο γλυκιά;

Για μια στιγμή δίστασα, γενικά δεν είμαι fun του συγκεκριμένου σπορ αλλά εκείνη τη στιγμή όλοι οι δισταγμοί είχαν πάει περίπατο. Άνοιξα το στόμα μου και πήρα τον πούτσο του μέσα, είχα αρχίσει να τον γλείφω όταν άκουσα την πόρτα να ανοίγει. Σταμάτησα την πίπα και κοίταξα σαστισμένη. Είδα να μπαίνει η Άννα η κοπέλα του Βαγγέλη και η φίλη της η Στέλλα.

- Καλά ρε μαλάκα, αν δεν το έβλεπα με τα μάτια μου δεν θα το πίστευα με τίποτα…

είπε η Άννα. Τα κορίτσια φαίνονταν σοκαρισμένα με αυτό που έβλεπαν, αλλά το σοκ έδωσε γρήγορα τη θέση του σε ειρωνικά χαμόγελα.

- Αυτό πρέπει να το τραβήξουμε οπωσδήποτε…

συμπλήρωσε και έβγαλε το κινητό της.

- Μωρό μου θέλεις να γίνεις σκηνοθέτης;

της είπε το αγόρι της.

- Καλά αυτό πάει για όσκαρ…

απάντησε εκείνη, ήδη τραβούσε την σκηνή με το κινητό κάνοντας ταυτόχρονα και σχολιασμό όπως στα ντοκιμαντέρ.

- Εδώ βλέπουμε τον Πετράν να γαμάει την κυρία Α…, τι έχεις να δηλώσεις Πετράν;

- Έχω να δηλώσω πως η κυρία είναι καύλα…

φώναξε ο Πέτρος. Εν τω μεταξύ εγώ είχα ξαναγυρίσει στο να πιπώνω τον Τάσο.

- Περιγραφικός ο Πετράν, συνέχισε εκείνη. «ας πάρουμε τώρα και μια δήλωση και από την κυρία Α…, κυρία γαμάει καλά ο Πέτρος;

Σταμάτησα ξανά την πίπα και γύρισα προς την κάμερα, και απάντησα, γαμώτο απάντησα.

- Ναι γαμάει πολύ καλά.

- Ε, αφού γαμάς καλά ρε Πέτρο ξέσκισε την την πουτάνα…

σχολίασε εκείνη.

- Συνεχίστε να τσιμπουκώνετε τον Τάσο κυρία, μην σας απασχολώ…

και έστρεψε την κάμερα προς σ αυτόν.

- Ευχαριστημένος Τασούλη;

Αυτός σήκωσε επιδοκιμαστικά τους αντίχειρες του και χαμογέλασε. Δεν άντεξε πολύ ακόμα, όταν έπαιξα με τη γλώσσα μου το πουτσοκέφαλο του ούρλιαξε.

- Θα χύσω ρε μαλάκες…

- Στα μούτρα χυσ’ την στα μούτρα να το πάρει και η κάμερα…

του φώναξε η Στέλλα. Αυτός πήρε την προτροπή της συμμαθήτριας του κυριολεκτικά και έβγαλε τον πούτσο του απ το στόμα μου. Μετά από λίγες στιγμές ένας πίδακας σπέρματος πετάχτηκε πάνω στο πρόσωπο και τα μαλλιά μου.

- Πω… μουνί την έκανες την κακομοίρα…

σχολίασε η Άννα καθώς είχε φέρει το κινητό δίπλα στο πρόσωπο μου.

- Χαμογελάστε για την κάμερα κυρία…

είπε με ειρωνία. Και χαμογέλασα. Θεέ μου, το έκανα, ντρέπομαι τόσο όσο το σκέφτομαι, αλλά εκεί, με τα χύσια του μαθητή μου να τρέχουν πάνω στο πρόσωπο μου εγώ κοίταξα την κάμερα και έδωσα ένα μεγάλο χαμόγελο. Ο Πέτρος που όλη αυτή την ώρα μπαινόβγαινε με δύναμη από πίσω μου χτυπώντας με δυνατές σφαλιάρες τον κώλο μου δεν άντεξε και έχυσε και αυτός μέσα μου.

Είχα μείνει εκεί, ταπεινωμένη στο μουσκεμένο κρεβάτι, με τα υγρά των τριών μαθητών μου να τρέχουν σε όλο το κορμί μου. Και ακόμα δεν είχα καμιά συναίσθηση της κατάστασης. Σηκώθηκα τρεκλίζοντας και σύρθηκα ως την τουαλέτα, στάθηκα μπροστά στο καθρέπτη και κοίταξα τον εαυτό μου. Αυτό που έβλεπα δεν ήμουν εγώ. Ήταν ένα εξαθλιωμένο πλάσμα που μόλις είχε υποστεί έναν από τους χειρότερους εξευτελισμούς. Παρ’ όλα αυτά το θέαμα μου φάνηκε απίστευτα κωμικό. Άρχισα να γελάω μόνη μου, μετά με μια πετσέτα σκουπίστηκα στο πρόσωπο και ανάμεσα στα πόδια από τα υγρά και βγήκα έξω. Στάθηκα στη γωνία της πόρτας. Ο Τάσος φώναζε στον Βαγγέλη.

- Ξεκόλλα ρε μαλάκα, εγώ απλά πρόλαβα να την χύσω στην μάπα, εσύ τη γάμησες. Είσαι κομπλέ.

- Ρε φίλε ας την γαμήσουμε και οι δύο, πρώτα εγώ και μετά εσύ…

απάντησε ο άλλος.

- Καλά με δουλεύεις; Σε λίγο ξημερώνει. Θα πρέπει να ετοιμαστούμε για Αθήνα, αποκλείεται να προλάβουμε και οι δύο.

Ο Βαγγέλης το σκέφτηκε για λίγο.

- Άκου ρε μάγκα, στην έχω τη λύση. Θα την πάρουμε μαζί και οι δύο, παρτούζα, συμφωνείς;

Στον Τάσο άρεσε η ιδέα.

- Ναι αλλά θέλω κώλο.

- Άσε ρε νιουμπά που θέλεις και κώλο. Μουνάκι και πολύ σου είναι. Μωρό μου, είπε στην Άννα. Θέλεις να με δεις να κωλογαμάω την δασκάλα σου;

- Ξεκώλιασε την τη πουτάνα αγάπη μου…

του απάντησε αυτή και του έδωσε ένα καυτό φιλί, ήταν φανερό πως γούσταρε τα όσα γίνονταν στο δωμάτιο. Ο Βαγγέλης πλησίασε προς το μέρος μου.

- Έλα εδώ καύλα μου, έχεις δουλίτσα ακόμα. Το μάθημα δεν τελείωσε.

Με έπιασε από το χέρι και με τράβηξε προς το κρεβάτι.

- Εσύ ξάπλωσε ανάσκελα…

είπε στον Τάσο. Αυτός έκανε ότι του είπε ο συμμαθητής του. Ξάπλωσε ανάσκελα στο κρεβάτι χαϊδεύοντας το πουλί του.

- Εσύ μωρό μου έλα εδώ, καβάλησε τον σαν καλό κορίτσι…

και με έβαλε να καθίσω ιππαστί πάνω στον Τάσο. Ο πούτσος του γλίστρησε μέσα στο μουνί μου και άρχισα να χοροπηδάω πάνω του. Ο ήχος που έκαναν τα αρχίδια του καθώς χτυπούσαν πάνω μου ήταν πολύ αστείος και άρχισα να χασκογελάω με αποτέλεσμα να μην αντιληφθώ την κίνηση που έκανε ο Βαγγέλης από πίσω μου. Στην αρχή ένιωσα κάτι σκληρό να αγγίζει την άκρη της πίσω τρύπας μου, αλλά δεν καταλάβαινα ακόμα τι πήγαινε να κάνει.

- Γαμώτο είναι πολύ στενή δεν μπορώ να μπω…

άκουσα τη φωνή του από πίσω μου. Φαίνεται πως η πρώτη του προσπάθεια να διεισδύσει στον κώλο μου ήταν άκαρπη, λογικό άλλωστε αν σκεφτεί κανείς πως όχι μόνο ήμουν παρθένα από πίσω, αλλά και πως ο πούτσος του Τάσου στο μουνί μου είχε στενέψει ακόμα περισσότερο την άλλη μου τρύπα με αποτέλεσμα το έτσι κι αλλιώς προικισμένο καυλί του μαθητή μου να μην μπορεί να μπει μέσα της. Η αποτυχία του αυτή πάντως δεν τον αποθάρρυνε ιδιαίτερα. Έφτυσε τα δάχτυλα του και τα έχωσε μέσα στη σούφρα μου, πρώτα ένα και στη συνέχεια δύο, γαμώντας με μ’ αυτά. Η αίσθηση πρέπει να το ομολογήσω ήταν αρκετά ενοχλητική, αλλά επέλεξα να την αγνοήσω. Όταν λοιπόν θεώρησε πως είχα ανοίξει αρκετά για να τον δεχτώ μέσα μου έβγαλε τα δάχτυλα του και ξαναδοκίμασε να βάλει τον πούτσο του, αυτή τη φορά η προσπάθεια του στέφθηκε από επιτυχία. Δεν μπορώ να περιγράψω το τι ένιωσα την ώρα που ο Βαγγέλης παραβίασε την κωλοτρυπίδα μου, ήταν σαν ένα κοφτερό μαχαίρι να βυθίστηκε στα σωθικά μου. Ο πόνος ήταν τόσο οξύς και με συντάραξε τόσο πολύ ώστε η επήρεια του αλκοόλ στον οργανισμό μου να εξασθενήσει απότομα.

Για πρώτη φορά μετά από ώρες ήμουν σε θέση να αντιληφθώ τι είχε συμβεί εκείνη τη νύχτα και σε πόσο εξευτελιστική θέση είχα βρεθεί. Ήταν σαν να με είχε χτυπήσει ηλεκτρικό ρεύμα. Άφησα μια δυνατή κραυγή πόνου.

- Αχ… πονάω…

- Έτσι καύλα μου, να σε ξεσκίζω και να πονάς…

απάντησε αυτός που μάλλον εξέλαβε την κραυγή μου σαν εκδήλωση ηδονής.

- Σε παρακαλώ βγες έξω, δεν το αντέχω, του είπα.

- Έλα μην κάνεις έτσι, σε λίγο θα δεις θα σ αρέσει

και συνέχισε να με παλουκώνει ανελέητα. Μπορεί να είχα ξανά τις αισθήσεις μου αλλά ήταν πια αδύνατο να ξεφύγω από την κατάσταση που είχα βρεθεί, βρισκόμουν καθηλωμένη ανάμεσα σε δύο μαθητές μου που με κάρφωναν με τα καυλιά τους, ενώ λίγη ώρα πριν είχα πάρει και έναν τρίτο. Ήθελα όλο αυτό να σταματήσει αμέσως αλλά τα δύο αγόρια δεν είχαν σίγουρα πρόθεση να σταματήσουν και δεν μπορούσα να ισχυριστώ πως με βιάζαν καθώς όχι μόνο δεν είχα προβάλλει καμία αντίσταση ως εκείνη την ώρα, αλλά συμμετείχα με όρεξη στο όλο σκηνικό. Αυτό το κομμάτι της βραδιάς που καταλάβαινα πια τι γίνεται και οι ηθικές μου αναστολές είχαν επιστρέψει ήταν το χειρότερο. Έπρεπε να ανεχθώ τον Βαγγέλη να με παλουκώνει από πίσω, τα μέσα μου είχαν πάρει κυριολεκτικά φωτιά και νόμιζα πως κινδύνευα να πάθω ανεπανόρθωτη ζημιά.

Εν τω μεταξύ ο Τάσος που βρισκόταν από κάτω μου είχε βρει μια ευχάριστη γι’ αυτόν ασχολία, τα βυζιά μου. Έτσι όπως κρέμονταν μπροστά στο πρόσωπο του τα είχε γραπώσει με τα δυο του χέρια και φέρνοντας τις ρώγες μου στο στόμα του τις έγλειφε ή και τις δάγκωνε ακόμα. Φυσικά όσο τα δύο αγόρια απολάμβαναν τις τρύπες μου η Άννα συνέχιζε να αποθανατίζει τη σκηνή στο κινητό της, παρoτρύνωντας το αγόρι της να μου κάνει πράγματα που έτσι κι αλλιώς είχαν ήδη γίνει, αλλά δεν ήταν η μόνη που με κατέγραφε. Ήμουν πλέον αρκετά νηφάλια για να μπορώ να διακρίνω πως κάθε τόσο η πόρτα του δωματίου άνοιγε και, πότε ένα αγόρι πότε ένα κορίτσι θα έμπαινε μέσα, ενώ το φως από τα φλας άναβε σημάδι πως μας τραβούσαν φωτογραφίες. Δεν ήμουν σε θέση να ξέρω πόσοι μας είχαν δει αλλά σίγουρα ήταν αρκετοί. Σε λίγες ώρες όλη η Γ’ Λυκείου θα είχε βουίξει πως τρεις μαθητές πήραν παρτούζα την καθηγήτρια. Μετά από λίγο το μαρτύριο έφτασε στο τέλος του. Πρώτα τελείωσε ο Βαγγέλης, καθώς η στενότητα της πίσω τρύπας μου έκανε τον πούτσο του να χύσει πιο γρήγορα και ύστερα ακολούθησε και ο Τάσος. Βγήκαν και οι δύο από μέσα μου, σηκώθηκαν απ’ το κρεβάτι και άρχισαν να ντύνονται.

Εγώ είχα μείνει εκεί διπλωμένη στα δύο, γεμάτη με το σπέρμα τους να αναρωτιέμαι τι συμφορά με είχε βρει. Τελικά συγκέντρωσα όσες δυνάμεις μου είχαν απομείνει σηκώθηκα και εγώ με τη σειρά μου και προσπάθησα να μαζέψω τα ρούχα μου που ήταν σκορπισμένα στο πάτωμα. Η Άννα με πλησίασε και πάτησε με το πόδι της τη φόρμα μου.

- Έχω μια ιδέα, είπε. Να βγάλουμε αυτή τη πουτάνα γυμνή στο διάδρομο του ξενοδοχείου.

- Μ… καλό, φαντάσου το σκηνικό, θα πέσει τρελό γέλιο,

συμφώνησε ο Βαγγέλης.

- Δεν θα σου χρειαστούν αυτά μωρό μου…

και μου τράβηξε απότομα τα ρούχα απ τα χέρια. Πήγα να τρελαθώ. Σε λίγο ξημέρωνε. Το ενδεχόμενο να με δουν οι μαθητές μου, οι συνάδελφοι μου και το προσωπικό του ξενοδοχείου να περιφέρομαι στους διαδρόμους γυμνή και καλυμμένη με σπέρμα ήταν ένα σενάριο που έβγαινε κατευθείαν από τους χειρότερους εφιάλτες μου.

- Σας παρακαλώ, μη μου το κάνετε αυτό…

τραύλισα. Δεν ξέρω αν όντως είχαν σκοπό να πραγματοποιήσουν την απειλή τους αλλά η εικόνα που εισέπραξα με τρόμαξε. Γέλια και ειρωνικά χαμόγελα για την κατάντια μου. Έπρεπε να σκεφτώ κάτι γρήγορα, με την άκρη του ματιού μου είδα πως τα κλειδιά του δωματίου μου ήταν πεσμένα αρκετά κοντά στην πόρτα η οποία ήταν μάλιστα μισάνοιχτή. Με όση δύναμη και ταχύτητα είχα, έτρεξα προς τα εκεί και τα άρπαξα. Κατόπιν άνοιξα την πόρτα και άρχισα να τρέχω στο διάδρομο. Φοβόμουν πως από στιγμή σε στιγμή κάποιος από αυτούς θα με έπιανε, θα μου έπαιρνε τα κλειδιά και θα με άφηνε γυμνή έξω. Αλλά τίποτα τέτοιο δεν έγινε. Φαίνεται πως η κίνηση μου τους αιφνιδίασε και δεν πρόλαβαν να με σταματήσουν, ενώ στη συνέχεια η εικόνα της καθηγήτριας τους να τρέχει τους φάνηκε τόσο κωμική που αντί να με κυνηγήσουν απλά έβαλαν τα γέλια φωνάζοντας μου φράσεις όπως «Πιάσ’ την, πιάσ’ την τη πουτάνα» ή «Κούνα την κωλάρα σου». Τα λίγα μέτρα που έκανα να φτάσω από τον 3ο στον 2ο όροφο μου φάνηκαν μια αιωνιότητα. Ευτυχώς στάθηκα τυχερή και κανένας δεν βρισκόταν στον διάδρομο για να με δει σ’ αυτό το χάλι.

Τελικά βρέθηκα μπροστά στην πόρτα του δωματίου μου, με χέρια που έτρεμαν την ξεκλείδωσα και μπήκα μέσα, την ξανάκλεισα γρήγορα και για σιγουριά την κλείδωσα πάλι. Στάθηκα για λίγο λαχανιασμένη με την πλάτη στη πόρτα προσπαθώντας να αφουγκραστώ βήματα απ έξω. Όταν βεβαιώθηκα πως κανείς δεν με είχε ακολουθήσει σωριάστηκα στο κρεβάτι μου. Έκλαψα, έκλαψα όπως δεν είχα κλάψει ξανά ποτέ στη ζωή μου. Στο μυαλό μου στριφογύριζαν οι εικόνες της περασμένης νύχτας, μαζί με τα πρόσωπα του άντρα μου και του παιδιού μου. Είχα συνειδητοποιήσει πως είχα θέσει την επαγγελματική μου υπόσταση και την οικογενειακή μου ζωή σε ένα θανάσιμο κίνδυνο. Πως ήταν δυνατόν να μείνει κρυφό ότι έγινε πριν από λίγο;

(Copyright protected OW ref: 70626)