Η ιστορία:
Γεια σας. Με λένε Γιάννη και είμαι δεκαοκτώ. Πέρσι λοιπόν, που πήγαινα Τρίτη Λυκείου, ήρθε στο σχολείο μας, μαζί με τα άλλα πρωτάκια, η Ντέμι. Ήταν κοντούλα, γύρω στο 1.65 και αδύνατη, γύρω στα 50 κιλά. Είχε καστανόξανθο μακρύ μαλλί, γαλαζοπράσινα ματάκια και πλούσιο στήθος. Όλο το Λύκειο είχε πάθει την πλάκα του μαζί της. Οι περισσότερες κοπέλες την ζήλευαν, και τα αγόρια θέλαμε να την πηδήξουμε. Εμένα μου άρεσε από την αρχή που την είχα δει (φυσιολογικό, έτσι όπως είναι) και έτσι από κοινούς φίλους την έκανα και φίλη σε ένα σάιτ κοινωνικής δικτύωσης. Έτσι γνωριστήκαμε.
Στο σχολείο, όλη τη χρονιά, λέγαμε μόνο ένα 'γεια' από κοντά κι αυτό με ξενέρωνε πολύ. Έτσι αποφάσισα να την πλησιάσω. Αν και ήταν λίγο αργά. Είχε έρθει ο Μάιος και είχαν αρχίσει οι πανελλήνιες για μένα και εκείνη έγραφε εξετάσεις. Έτσι, της πρότεινα μόλις τελειώσουμε να βγούμε για καφέ. Ώσπου ήρθε η μέρα. Δώσαμε ραντεβού στην καφετέρια. στις οκτώ το βράδυ. Ήταν εκεί και με περίμενε, εκθαμβωτική όπως πάντα. Το μακρύ ίσιο μαλλάκι της ήταν κάτω. Φορούσε ένα μαύρο στράπλες μπλουζάκι, ένα τζιν καυτό σορτς και κάτι φούξια γόβες. Μιλάγαμε με τις ώρες, ώσπου έφτασε η στιγμή που ήθελε να πάει τουαλέτα. Εγώ από μέσα μου σκεφτόμουν, πως ήταν η ευκαιρία που ζητούσα τόσο καιρό. Να την πηδήξω άγρια. Όσο τα σκεφτόμουν αυτά, ο πούτσος μου σηκωνόταν.
Έτσι λοιπόν μπούκαρα στην τουαλέτα και την είδα να φτιάχνει το μαλλί της. Την πλησίασα και την έπιασα από την μέση. Με κοίταξε με αυτά τα πανέμορφα ματάκια της και δεν κρατήθηκα άλλο. Την κόλλησα με δύναμη στον τοίχο και την φιλούσα με πάθος. Στην αρχή προσπαθούσε να με σπρώξει, αλλά δεν τα κατάφερνε. Ήταν πολύ κοντούλα και δεν βολευόμουν πολύ. Έτσι την σήκωσα, βάζοντας τα πόδια της γύρω από την μέση μου. Τα χέρια μου είχαν κολλήσει τα δικά της στον τοίχο, και δεν την άφηνα να φύγει..
- «Είσαι για ένα γαμήσι που θα το θυμάσαι για μια ζωή;» της είπα γλείφοντας τη γλώσσα της, και δίνοντας της παθιασμένα φιλιά.
- «Δεν ξέρω. Δεν το έχω κάνει ποτέ μου. Φοβάμαι…» μου είπε.
Τα έχασα. Ήταν τόσο πανέμορφη και εκτός αυτού φαινόταν πως σίγουρα θα την είχαν πηδήξει. Τέλος πάντων…
- «Μην φοβάσαι. Δεν θα σε πονέσω. Θα σου αρέσει και θα περάσεις καλά» της είπα κατεβάζοντας την κάτω.
Πριν προλάβει να πει λέξη, την πήρα από την καφετέρια και την έβαλα στο αμάξι. Αντιστεκόταν. Η καρδούλα της χτυπούσε δυνατά, τόσο όσο που μπορούσα να την νιώσω. Η λεπτή κοιλίτσα της έτρεμε. Προσπαθούσα να την κάνω να χαλαρώσει. Την πήρα στα χέρια μου και την αγκάλιασα. Σιγά - σιγά το χέρι μου κατέβαινε στο μουνάκι της. Της ξεκούμπωσα το σορτς. Έβαλα το χέρι μου μέσα και την χάιδεψα. Είχε αφή, σαν μουνιού μικρού κοριτσιού. Προσπάθησα να της βάλω δαχτυλάκι αλλά από τον φόβο της δεν με άφησε. Τότε το έπαιξα λίγο άγριος. Την ξάπλωσα με δύναμη στο πίσω κάθισμα και ανέβηκα πάνω της. Είχε δακρύσει, αλλά φαινόταν πως διψούσε για πούτσο.
Την έγδυσα βίαια. Η κοιλίτσα της έτρεμε. Της την φιλούσα γλυκά και άρχιζα να κατεβαίνω προς το μουνί της. Έφτασα. Άρχιζα να της το γλείφω και άφησα τη γλώσσα μου να παίξει με την κλειτορίδα της. Εκείνη αναστέναζε, τόσο γλυκά που με έκανε να καυλώνω ακόμη περισσότερο. Την κοίταξα στα μάτια. Πόσο όμορφη ήταν! Με κοίταξε σαν να μου έλεγε: «Άφησε με σε παρακαλώ». Έβγαλα τον πούτσο μου. Δεν της είπα να μου πάρει πίπα ούτε να τραβήξει μαλακία. Ήταν ήδη καυλωμένος. Της άνοιξα τα πόδια και της τον έχωσα. Είδα τα ματάκια της δακρυσμένα, όμως δεν σταματούσα. Φώναζε και με έσπρωχνε αλλά δεν είχε την δύναμη να με διώξει.
Μετά από πολύ άγριο γαμήσι, τελείωσα στην κοιλίτσα της. Το κάθισμα είχε γεμίσει με λίγο αίμα, αφού ήταν παρθένα. Έπεσα πάνω της και την αγκάλιασα. Έπιασα την μεσούλα της και την έκανα να ανασηκωθεί. Την φίλησα και σκούπισα τα δάκρυα της. Την Ντέμι μετά από εμένα την πήδηξε μόνο ένα άλλο παιδί, αδερφός ενός φίλου μου. Καμιά φορά περνάω από το σχολείο μου και την βλέπω. Έτυχε και τρεις φορές να φασωθούμε και να μου τραβήξει και μαλακία. Τώρα είναι ακόμη πιο καύλα. Έχει βάψει και το μαλλί της καστανό και της πάει πολύ.
Τέλος πάντων, οι μικρές φίλε μου, μπορεί καμιά φορά να είναι λιγάκι ανώριμες σ’ αυτά, αλλά είναι τόσο καύλες!
(Copyright protected OW ref: 47081)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.