Ως κολλητός μπάτσου κι έχοντας δει βιντεάκια μικρού μήκους με την πρωταγωνίστρια, θα σας εξιστορήσω τι συνέβη σε μια συνάδελφο του. Ένα δυνατό μελανούρι με κορμί λαμπάδα, αλογοουρά το μαλλί, βυζιά στητά και μέτρια, κώλος διαστημικός!
Όσα ακολουθήσουν είναι μαρτυρίες του κολλητού μου που χωρίς να ρωτάω μόλις μάθαινε κάτι νεότερο μου έδινε ρεπορτάζ κανονικό.
Μόλις βγήκε απ' τη σχολή παρουσιάστηκε σ' αυτό το μεγάλο Α. Τ. της Αθήνας κι απ' την πρώτη εβδομάδα άρχισε να κουνιέται σε κάθε αρσενικό μπάτσο που συναντούσε. Το έμαθε κι ο διοικητής και φυσικά κι έκανε την αρχή στο γραφείο του, μια Κυριακή μεσημέρι που ο ίδιος φρόντισε να έχουν μαζί υπηρεσία. Κάποια ελάχιστα βογκητά της ακούστηκαν κι έτσι ως την Δευτέρα ήξεραν όλοι ότι μπορούν να έχουν ελπίδες. Κι όπως μου έλεγε ο φίλος, άρχισε τις πίπες εν κινήσει στους οδηγούς περιπολικού σε κάθε περιπολία. Όταν ήταν βράδυ την πότιζαν και την ξεκώλιαζαν όσοι ήταν μαζί υπηρεσία κι εθιμοτυπικά πλέον την έστελναν στα μισά της νύχτας να πιπώσει στο κουβούκλιο το σκοπό πύλης, μην μείνει παραπονεμένος.
Ο φίλος μου μανιωδώς περίμενε την επόμενη φορά που θα ήταν μαζί κι από ένα βαρετό δημόσιο μπατσόσκυλο είχε μεταμορφωθεί σε ρομποκοπ. Του είπα πως θέλω να πηδήξω κι εγώ τέτοια νύμφο μουνάρα!
- Φίλε, είσαι άτυχος κι όχι μόνο εσύ. Γουστάρει μόνο εμάς τους μπάτσους κι όταν την πηδάμε το μόνο που λέει είναι «Έτσι, έτσι σας θέλω γαμιάδες μπάτσοι μου. Όλη η ΕΛΑΣ θέλω να με πηδάει, κανένας άλλος...» και άλλα τέτοια διεστραμμένα.
- Ωραία, του λέω, δάνεισε μου μια στολή σου και θα υποκριθώ.
- Δεν κατάλαβες, μόνο στο τμήμα ή στο κωλάδικο ξεσκίζεται κι εν ώρα υπηρεσίας. Να φανταστείς κάνεις δεν της έχει πει για εκτός δουλειάς να γαμηθούν, για να μη μπλέξουν.
- Σε τι να μπλέξουν ρε μαλάκα; Για γάμο θα πάνε;… και σκάω στα γέλια.
- Η τύπισσα έχει φουλ κόμπλεξ και είναι ρατσίστρια στο τέρμα. Μόλις δει αλλοδαπό στο τμήμα, τον βρίζει. Άλλες φορές τους φτύνει καμιά φορά σκάει και καμιά μπάτσα, κλωτσιά.
- Σώπα ρε μαλάκα, τέτοιο μουνάκι τόσο κόμπλεξ;
- Γι' αυτό σου λέω, πούτσα στη δουλειά και μετά δεν σε ξέρω δεν σε είδα.
Μετά απ' αυτό πέρασαν βδομάδες, μήνες κι ολοένα έβλεπα νέα βίντεο με τσιμπούκια μες στο περιπολικό και τα όργια στο τμήμα. Μια φορά μάλιστα την έβαλαν σε μια αντρική τουαλέτα κι ένας-ένας έμπαινε την έχυνε στο στόμα για να μη λερώσουν τη στολή και τα μαλλιά της! Ώσπου ένα απόγευμα με παίρνει ο φίλος τηλέφωνο:
- Έλα ρε, σπίτι είσαι;
- Σε 5 το πολύ φτάνω, γιατί;
- Καλώς, παίρνω καφέδες κι έρχομαι, έχω σοκαριστεί.
- Γιατ...
είχε ήδη κλείσει. Τρόμαξα για λίγο όπως τον άκουσα και τον περίμενα ανήσυχος. Μόλις ήρθε, κάτσαμε σαλόνι κι έβγαλε από την τσάντα του κάποια χαρτιά.
- Η αναφορά της νύμφο είναι αυτή.
- Τι αναφορά; Για ποιο θέμα;
- Για τον ομαδικό βιασμό της χθες τ' απόγευμα ως τα ξημερώματα από άγνωστο αριθμό αλλοδαπών σε παλιό ερημικό κτίριο.
- Τι λες τώρα; Μα πως βρέθηκε εκεί;
- Χθες ήταν η παρέλαση κι αναγκαστικά φορούσε φούστα κι ήταν κοντά στο Σταθμό Λαρίσης.
Από κει και κάτω είναι όσα η ίδια περιγράφει.
«Αφού έφυγαν κι οι επίσημοι ήρεμα και ομαλά, μαζί με άλλους συναδέλφους αγνώστους καθότι από αλλά τμήματα πήραμε την εντολή να φύγουμε. Μου πρότειναν για φαΐ, αρνήθηκα κι έτσι άρχισα να επιστρέφω προς την πιο κοντινή στάση λεωφορείου που με βόλευε, η οποία απείχε περίπου 2 χλμ. Περπατούσα αργά γιατί τα παπούτσια μου με χτυπούσαν. Κάποια στιγμή ένιωσα πως έχασα το δρόμο για τη στάση και πήγαινα λάθος. Κοντοστάθηκα και μόλις έκανα να γυρίσω, 4 άντρες άγριοι με πλησίασαν. Ο 1 έβγαλε στιλέτο κι όταν πήγα να βγάλω τ' όπλο απ' την τσάντα, ένας άλλος μου έσφιξε τα χέρια, ο τρίτος μου πήρε την τσάντα κι ο τέταρτος με χτύπησε στο πρόσωπο και λιποθύμησα. Όταν συνήλθα ήμουν σ' ένα κτίριο όλο σκόνη, δεμένη με τις χειροπέδες μου, μόνο με τα εσώρουχα πάνω σε 2 στρώματα μεγάλα το 1 δίπλα στο άλλο. Πολύ πιο πέρα με κοιτούσαν και γελούσαν. Τους απείλησα και τότε πλησίασαν αρκετοί κι άρχισαν να ασελγούν επάνω μου. Βρώμαγαν απλυσιά οι πιο πολλοί και σιχαινόμουν. Με απειλούσαν με τ' όπλο μου να τους γλείφω, ενώ δε σταμάταγαν να με βιάζουν από παντού. Από την βρωμιά και τον πόνο έχασα τις αισθήσεις μου και δε μπορώ να πω πόσα άτομα ήταν και τι έκαναν ακριβώς πάνω μου. Όταν ξύπνησα, είχε ξημερώσει. Ήμουν μόνη στο κτίριο, με είχαν ντύσει κανονικά, ωστόσο ένιωθα το σπέρμα τους να στάζει από μέσα μου και μια έντονη μυρωδιά από ούρα είχε το σώμα μου. Στην τσάντα μου βρήκα χειροπέδες κι όπλο κανονικά και πήρα τηλέφωνο την υπηρεσία να με φέρει στο τμήμα για να δώσω αναφορά».
- Πω, τι λες ρε μαλάκα; Φαντάζομαι οι δικοί σας τους ψάχνουν παντού τώρα. Λογικά τον ήπιανε.
- Χα, σε γέλασαν. Κι εγώ έτσι νόμιζα. Την αναφορά την έδωσε η ίδια στο διοικητή. Μόλις την διάβασε λεπτομερώς, τη γείωσε κανονικά.
- Δηλαδή;
- Της είπε «Υπάρχουν απορίες και κενά. Τόσοι πολλοί ξένοι κι ενώ είδες πρόσωπα, μπορούσαν να σε είχαν σκοτώσει στο τέλος. Ή στην καλύτερη περίπτωση να σε αφήσουν γυμνή να ξεφτιλιστείς μέχρι να βρεις τηλέφωνο να μας ειδοποιήσεις και να σου είχαν πάρει το όπλο. Ή να σε κρατούσαν παραπάνω μέρες για περισσότερη ευχαρίστηση τους. Και μην ξεχνάς πως η μόνη κι η μόνιμη δουλειά σου εδώ μέσα είναι να τρως πούτσες. Και να σε πιστέψω εγώ, μόλις δουν την αναφορά σου οι ανώτεροι μου, θα βάλουν τα γέλια. Εσύ με παρακάλαγες να σε παρτουζώσουμε οι γαλονάδες, τώρα θα τους κλαφτείς ότι σε βίασαν;»
- Δηλαδή την άδειασε τελείως, καμία κάλυψη; Δεν γίνονται αυτά ρε μαλάκα.
- Κι όμως γίνονται και ξέρεις τι άλλο της έκανε; Φώναξε τον υποδιοικητή στο γραφείο του και πρέπει να την ξεκώλιασαν τουλάχιστον 2 ώρες σήμερα το πρωί, ενώ εκείνη έκλαιγε. Της έδωσε άδεια 2 μέρες να ξεχάσει ότι έγινε, διότι επιστρέφοντας θα είχε πολύ γαμήσι στη δουλειά!
Copyright protected OW ref: 184733
Όσα ακολουθήσουν είναι μαρτυρίες του κολλητού μου που χωρίς να ρωτάω μόλις μάθαινε κάτι νεότερο μου έδινε ρεπορτάζ κανονικό.
Μόλις βγήκε απ' τη σχολή παρουσιάστηκε σ' αυτό το μεγάλο Α. Τ. της Αθήνας κι απ' την πρώτη εβδομάδα άρχισε να κουνιέται σε κάθε αρσενικό μπάτσο που συναντούσε. Το έμαθε κι ο διοικητής και φυσικά κι έκανε την αρχή στο γραφείο του, μια Κυριακή μεσημέρι που ο ίδιος φρόντισε να έχουν μαζί υπηρεσία. Κάποια ελάχιστα βογκητά της ακούστηκαν κι έτσι ως την Δευτέρα ήξεραν όλοι ότι μπορούν να έχουν ελπίδες. Κι όπως μου έλεγε ο φίλος, άρχισε τις πίπες εν κινήσει στους οδηγούς περιπολικού σε κάθε περιπολία. Όταν ήταν βράδυ την πότιζαν και την ξεκώλιαζαν όσοι ήταν μαζί υπηρεσία κι εθιμοτυπικά πλέον την έστελναν στα μισά της νύχτας να πιπώσει στο κουβούκλιο το σκοπό πύλης, μην μείνει παραπονεμένος.
Ο φίλος μου μανιωδώς περίμενε την επόμενη φορά που θα ήταν μαζί κι από ένα βαρετό δημόσιο μπατσόσκυλο είχε μεταμορφωθεί σε ρομποκοπ. Του είπα πως θέλω να πηδήξω κι εγώ τέτοια νύμφο μουνάρα!
- Φίλε, είσαι άτυχος κι όχι μόνο εσύ. Γουστάρει μόνο εμάς τους μπάτσους κι όταν την πηδάμε το μόνο που λέει είναι «Έτσι, έτσι σας θέλω γαμιάδες μπάτσοι μου. Όλη η ΕΛΑΣ θέλω να με πηδάει, κανένας άλλος...» και άλλα τέτοια διεστραμμένα.
- Ωραία, του λέω, δάνεισε μου μια στολή σου και θα υποκριθώ.
- Δεν κατάλαβες, μόνο στο τμήμα ή στο κωλάδικο ξεσκίζεται κι εν ώρα υπηρεσίας. Να φανταστείς κάνεις δεν της έχει πει για εκτός δουλειάς να γαμηθούν, για να μη μπλέξουν.
- Σε τι να μπλέξουν ρε μαλάκα; Για γάμο θα πάνε;… και σκάω στα γέλια.
- Η τύπισσα έχει φουλ κόμπλεξ και είναι ρατσίστρια στο τέρμα. Μόλις δει αλλοδαπό στο τμήμα, τον βρίζει. Άλλες φορές τους φτύνει καμιά φορά σκάει και καμιά μπάτσα, κλωτσιά.
- Σώπα ρε μαλάκα, τέτοιο μουνάκι τόσο κόμπλεξ;
- Γι' αυτό σου λέω, πούτσα στη δουλειά και μετά δεν σε ξέρω δεν σε είδα.
Μετά απ' αυτό πέρασαν βδομάδες, μήνες κι ολοένα έβλεπα νέα βίντεο με τσιμπούκια μες στο περιπολικό και τα όργια στο τμήμα. Μια φορά μάλιστα την έβαλαν σε μια αντρική τουαλέτα κι ένας-ένας έμπαινε την έχυνε στο στόμα για να μη λερώσουν τη στολή και τα μαλλιά της! Ώσπου ένα απόγευμα με παίρνει ο φίλος τηλέφωνο:
- Έλα ρε, σπίτι είσαι;
- Σε 5 το πολύ φτάνω, γιατί;
- Καλώς, παίρνω καφέδες κι έρχομαι, έχω σοκαριστεί.
- Γιατ...
είχε ήδη κλείσει. Τρόμαξα για λίγο όπως τον άκουσα και τον περίμενα ανήσυχος. Μόλις ήρθε, κάτσαμε σαλόνι κι έβγαλε από την τσάντα του κάποια χαρτιά.
- Η αναφορά της νύμφο είναι αυτή.
- Τι αναφορά; Για ποιο θέμα;
- Για τον ομαδικό βιασμό της χθες τ' απόγευμα ως τα ξημερώματα από άγνωστο αριθμό αλλοδαπών σε παλιό ερημικό κτίριο.
- Τι λες τώρα; Μα πως βρέθηκε εκεί;
- Χθες ήταν η παρέλαση κι αναγκαστικά φορούσε φούστα κι ήταν κοντά στο Σταθμό Λαρίσης.
Από κει και κάτω είναι όσα η ίδια περιγράφει.
«Αφού έφυγαν κι οι επίσημοι ήρεμα και ομαλά, μαζί με άλλους συναδέλφους αγνώστους καθότι από αλλά τμήματα πήραμε την εντολή να φύγουμε. Μου πρότειναν για φαΐ, αρνήθηκα κι έτσι άρχισα να επιστρέφω προς την πιο κοντινή στάση λεωφορείου που με βόλευε, η οποία απείχε περίπου 2 χλμ. Περπατούσα αργά γιατί τα παπούτσια μου με χτυπούσαν. Κάποια στιγμή ένιωσα πως έχασα το δρόμο για τη στάση και πήγαινα λάθος. Κοντοστάθηκα και μόλις έκανα να γυρίσω, 4 άντρες άγριοι με πλησίασαν. Ο 1 έβγαλε στιλέτο κι όταν πήγα να βγάλω τ' όπλο απ' την τσάντα, ένας άλλος μου έσφιξε τα χέρια, ο τρίτος μου πήρε την τσάντα κι ο τέταρτος με χτύπησε στο πρόσωπο και λιποθύμησα. Όταν συνήλθα ήμουν σ' ένα κτίριο όλο σκόνη, δεμένη με τις χειροπέδες μου, μόνο με τα εσώρουχα πάνω σε 2 στρώματα μεγάλα το 1 δίπλα στο άλλο. Πολύ πιο πέρα με κοιτούσαν και γελούσαν. Τους απείλησα και τότε πλησίασαν αρκετοί κι άρχισαν να ασελγούν επάνω μου. Βρώμαγαν απλυσιά οι πιο πολλοί και σιχαινόμουν. Με απειλούσαν με τ' όπλο μου να τους γλείφω, ενώ δε σταμάταγαν να με βιάζουν από παντού. Από την βρωμιά και τον πόνο έχασα τις αισθήσεις μου και δε μπορώ να πω πόσα άτομα ήταν και τι έκαναν ακριβώς πάνω μου. Όταν ξύπνησα, είχε ξημερώσει. Ήμουν μόνη στο κτίριο, με είχαν ντύσει κανονικά, ωστόσο ένιωθα το σπέρμα τους να στάζει από μέσα μου και μια έντονη μυρωδιά από ούρα είχε το σώμα μου. Στην τσάντα μου βρήκα χειροπέδες κι όπλο κανονικά και πήρα τηλέφωνο την υπηρεσία να με φέρει στο τμήμα για να δώσω αναφορά».
- Πω, τι λες ρε μαλάκα; Φαντάζομαι οι δικοί σας τους ψάχνουν παντού τώρα. Λογικά τον ήπιανε.
- Χα, σε γέλασαν. Κι εγώ έτσι νόμιζα. Την αναφορά την έδωσε η ίδια στο διοικητή. Μόλις την διάβασε λεπτομερώς, τη γείωσε κανονικά.
- Δηλαδή;
- Της είπε «Υπάρχουν απορίες και κενά. Τόσοι πολλοί ξένοι κι ενώ είδες πρόσωπα, μπορούσαν να σε είχαν σκοτώσει στο τέλος. Ή στην καλύτερη περίπτωση να σε αφήσουν γυμνή να ξεφτιλιστείς μέχρι να βρεις τηλέφωνο να μας ειδοποιήσεις και να σου είχαν πάρει το όπλο. Ή να σε κρατούσαν παραπάνω μέρες για περισσότερη ευχαρίστηση τους. Και μην ξεχνάς πως η μόνη κι η μόνιμη δουλειά σου εδώ μέσα είναι να τρως πούτσες. Και να σε πιστέψω εγώ, μόλις δουν την αναφορά σου οι ανώτεροι μου, θα βάλουν τα γέλια. Εσύ με παρακάλαγες να σε παρτουζώσουμε οι γαλονάδες, τώρα θα τους κλαφτείς ότι σε βίασαν;»
- Δηλαδή την άδειασε τελείως, καμία κάλυψη; Δεν γίνονται αυτά ρε μαλάκα.
- Κι όμως γίνονται και ξέρεις τι άλλο της έκανε; Φώναξε τον υποδιοικητή στο γραφείο του και πρέπει να την ξεκώλιασαν τουλάχιστον 2 ώρες σήμερα το πρωί, ενώ εκείνη έκλαιγε. Της έδωσε άδεια 2 μέρες να ξεχάσει ότι έγινε, διότι επιστρέφοντας θα είχε πολύ γαμήσι στη δουλειά!
Copyright protected OW ref: 184733
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.