Σάββατο πρωί, η Φλώρα βγήκε από το μπάνιο τυλιγμένη με μια πετσέτα. Κάθισε στην κουζίνα να κάνει ένα τσιγάρο, έτσι όπως τα μαλλιά της έσταζαν ακόμα. Σε μια ώρα είχε μάθημα με το μικρό. Από την ημέρα που του είχε, κυριολεκτικά, επιτεθεί ερωτικά και είχαν και οι δύο καταχύσει, είχε μεσολαβήσει μια εβδομάδα. Είχε αφήσει τις μέρες να περάσουν, αφότου το όμορφο αγόρι είχε φύγει τρεκλίζοντας σχεδόν… ξεζουμισμένο, από το σπίτι της κι έπειτα, σαν να μην συνέβαινε τίποτε, πήρε τη μάνα του να της πει πως ο "μικρός είχε κενά στο άγνωστο κείμενο" και ήθελε να του μιλήσει για να κλείσουν μάθημα άμεσα. Η ανίδεη συμβολαιογράφος την χιλιοευχαρίστησε. "Αχ! Φλώρα μου πόσο τυχεροί είμαστε που τον βοηθάς... σαν αδελφή μου σε νιώθω". Που να 'ξερε… και έτρεξε να την τον δώσει στο τηλέφωνο. Ο μικρός ήταν φανερά τρακαρισμένος:
- Καλησπέρα κυρία Φλώρα... τραύλισε.
- Καλησπέρα μικρέ, είσαι "προετοιμασμένος" για να συνεχίσουμε τα... μαθήματα;
Έβαλε όσο περισσότερα υπονοούμενα μπορούσε στην πρόταση της, τόσο που παραλίγο να γελάσει και η ίδια.
- Ε...ναι θα προετοιμαστώ όσο καλύτερα μπορώ…
είπε αυτός μην ξέροντας πως να ανταποκριθεί στην πρόκληση.
- Μη στραβωθείς στο διάβασμα πουλάκι μου, απλά να κάνεις ένα καλό μπάνιο και να είσαι εδώ 11 το πρωί του Σαββάτου…
του ψιθύρισε διαλύοντας κάθε αμφιβολία για το είδος των "μαθημάτων" και του το έκλεισε. Ο καημένος ο Άγγελος είχε λιώσει τη μαλακία. Δεν ήταν και λίγα όσα του είχαν συμβεί. Καύλωνε αφάνταστα όσο θυμόταν τις απίστευτες βυζάρες της και το πως τον είχε πιπώσει παίρνοντας όλο το δροσερό καυλί του μέσα στο στόμα της, αλλά αυτό που τον έκανε να τρελαίνεται ήταν το πόσο τολμηρά, πόσο απροκάλυπτα πρόστυχα είχε φερθεί η… υποτίθεται σοβαρή καθηγήτρια του. Ένιωθε ένα απίστευτα διεγερτικό μίγμα ντροπής και καύλας, γιατί τον είχε χτυπήσει, του είχε φερθεί πολύ αυταρχικά και… το πιο απίστευτο, τον είχε κωλοδαχτυλίσει, τον είχε κάνει να χύσει έτσι και τον είχε βάλει να πιει τα ίδια του τα χύσια. Το χειρότερο ήταν πως δεν ήξερε αν ένιωθε ντροπή γιατί όλα αυτά τον καύλωναν ή καύλωνε περισσότερο όσο ντρεπόταν. Το σίγουρο ήταν πως υπήρχε και συνέχεια και ούτε που μπορούσε να φανταστεί τι θα γινόταν το Σάββατο.
Τώρα η Φλώρα ονειροπολούσε ενώ περίμενε το τεκνάκι της. Έβαλε μια ρόμπα λουλουδάτη, φλοράλ σαν το όνομα της, που το μόνο που τη συγκρατούσε ήταν μια ζωνίτσα στη μέση, χωρίς εσώρουχα. Είχε σκοπό να τυραννήσει τον Αγγελάκο. Της άρεσε η ιδέα πως τον είχε του χεριού της και δεν υπήρχε τίποτε άλλο που να μπορεί να κάνει παρά να είναι ο μικρός της σεξουαλικός υπηρέτης. Ένιωσε ένα ρίγος στα μουνόχειλα της με αυτή την ιδέα, έφτιαξε ένα ελληνικό καφέ σκέτο και άναψε ένα ακόμα τσιγάρο. Καύλωσε ακόμα πιο πολύ γιατί σκέφτηκε πως σε όλη της τη ζωή ήταν αυτή "υπηρέτρια της πούτσας", όπως άρεσε σε ένα από τα πιο μεγάλα ρεμάλια της ζωής της να την φωνάζει. Ακόμα χειρότερα ο ίδιος την είχε αποκαλέσει "ζητιάνα του πούτσου" και μάλιστα μπροστά σε άλλους καυλωμένους άνδρες που την κοιτούσαν σα λύκοι λυσσασμένοι.
Ασυναίσθητα χάιδεψε τη ρώγα της. Όλα είχαν ξεκινήσει από το πόσο ευαίσθητες ήταν οι ρώγες της. Ήταν την εποχή που η μόνη ερωτική της ενέργεια ήταν να κάνει κρυφά κλύσματα και να τρίβει απαλά ή άγρια το μουνάκι της. Οι καύλες της φούντωναν, αλλά ούτε που μπορούσε να φανταστεί πως θα γαμηθεί έτσι που ήταν συνεσταλμένη και περιορισμένη από τις τόσο αυστηρές απαγορεύσεις του στρατηγού πατέρα της.
Όλα είχαν ξεκινήσει σε ένα πάρτι γενεθλίων της Φανής, της κολλητής της από τα Αγγλικά, σε ένα μεγάλο σπίτι με κήπο στα Βόρεια προάστια. Αρχές Φθινοπώρου, φορούσε μια σεμνή φούστα μέχρι το γόνατο, ένα μπλουζάκι με τιραντάκι από όπου, παρ' όλο που φορούσε σουτιέν, πρόβαλε το στητό, ατίθασο στήθος της, είχε βάλει κι ένα ελαφρύ λίπστικ αλλά όσο κι αν είχε ένα συντηρητικό στιλ, δεν έπαυε να είναι πραγματικά ένα ακατέργαστο διαμάντι, μια όμορφη teenager που κανείς δεν είχε ακόμα ανακαλύψει γιατί "δεν γυάλιζε". Κανείς; Μάλλον όχι, γιατί από την πρώτη διακριτική της είσοδο στο πάρτι την έκοψε με το αετίσιο μάτι του ένας από του πιο αδίστακτους γκόμενους της παρέας της Φανής, ο Μίλτος. Ο χαρακτηρισμός αδίστακτος του πάει γάντι, γιατί ο Μίλτος δεν ήταν κανένας λιγούρης ή κανένας τύπος β’ κατηγορίας. Είχε επίγνωση της ανωτερότητάς του σε σχέση με τα στάνταρς της εποχής-βαθιά ‘80s προς το τέλος τους-και εκμεταλλευόταν τα χαρακτηριστικά που τον έκαναν να ξεχωρίζει. Ήταν ψηλός, δίμετρος, χτισμένος, με μακριά μαλλιά και μαύρα μάτια. Μελαχρινός και πολύ κομψός στο ντύσιμο και στους τρόπους, με έναν αέρα αλητείας. Έπαιζε μπάσκετ σε μια ομάδα της α’ Αθηνών αλλά ήταν θέμα χρόνου η μεταγραφή του σε ομάδα πρώτης εθνικής και τριτοετής φοιτητής Γυμναστικής Ακαδημίας. Με αυτό το προφίλ είχε όποια γκόμενα ήθελε και αν σκεφτεί κανείς πως ο πατέρας του ήταν μεγαλογιατρός, είχε πάντα γεμάτο πορτοφόλι, ενώ μια κατακόκκινη Toyota celica ολοκλήρωνε την εντυπωσιακή του εμφάνιση.
Τώρα γιατί στόχευσε τη μικρή Φλώρα μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται παράξενο, αλλά από όσα επακολούθησαν και από το γεγονός πως ο ίδιος είχε έναν έντονα κυριαρχικό χαρακτήρα, ενώ η μικρή είχε αντίστοιχα μια σαφή, υπόγεια τάση στο μαζοχισμό οδηγούν στο συμπέρασμα πως η συνάντηση τους ήταν μοιραία.
Το πρώτο πράγμα που θυμόταν η Φλώρα ήταν πως ενώ στεκόταν και μιλούσε με τη Φανή, ένιωσε ένα μεγάλο χέρι να τυλίγεται γύρω από του ώμους της και μια βαθιά, αντρική φωνή να της ψιθυρίζει «...και πως σε είπαμε εσένα κοτοπουλάκι μου;». Ο απόλυτος αιφνιδιασμός! Γύρισε προς τα πάνω και τον είδε σκυμμένο από τα δύο μέτρα του να την κοιτάει λίγο ειρωνικά, φλερτάροντας την πιο πολύ σαν να σπάει πλάκα. Η Φλώρα κοκαλωμένη σαν το θύμα μιας κόμπρας. Η Φανή πήγε να σώσει την κατάσταση.
- Έλα ρε Μίλτο, μας ξάφνιασες. H Φλώρα είναι φίλη μου από τα Αγγλικά.
- Ωραίο κορίτσι, αλλά κωφάλαλο μάλλον για να μιλάς εσύ εκ μέρους τη…
σάρκασε ο γόης. Μιλούσαν για αυτήν σαν να μην ήταν μπροστά.
- Ε...μπορείς να…
προσπάθησε να του πει να μην την αγγίζει, αλλά αυτός την είχε τυλίξει ακόμα πιο τολμηρά, το μπράτσο του πίεζε εντελώς απροκάλυπτα το δεξί βυζί της. Ήταν πρώτος άνδρας που την άγγιζε! Οι ρώγες της σκλήρυναν. Ο Μίλτος της ψιθύρισε πάλι στο αυτί.
- Έχεις ωραία βυζιά μωρό μου και από ότι βλέπω είναι κι ευαίσθητα. Πότε θα στα πιπιλίσω;
Η Φλώρα κατακόκκινη κοίταξε με αγωνία τη Φανή ζητώντας με τα μάτια να τη βγάλει από τη δύσκολη κατάσταση.
- Μίλτο, μήπως να...
πήγε να πει η Φανή, αλλά αυτός ήρεμα απάντησε σαν να μην έτρεχε τίποτε.
- Μόλις έλεγα στη φίλη σου πως μου φαίνεται πολύ ευαίσθητος χαρακτήρας. Πως θα γίνει να σε γνωρίσω καλύτερα Φλωρίτσα;
- Δε γίνεται…
είπε το κορίτσι λίγο έντονα, σοκαρισμένο. Έτσι κι αλλιώς αυτό που της συνέβαινε σε σχέση με την ανατροφή και την απομόνωση της ήταν αδιανόητο.
- Όχι μωρέ, όλα γίνονται...
είπε αυτός με ένα πλατύ χαμόγελο, ξαφνικά τόσο ζεστό και καλόκαρδο που θα έλεγες πως ήταν εντελώς ειλικρινής.
- Θα μάθω από την Φανή πότε έχετε Φροντιστήριο και θα περάσω να σας πάρω με κανέναν κολλητό για βόλτα με την τσέλικα.
Την άφησε επιτέλους, τους έκλεισε το μάτι με νόημα και πήγε προς το βάθος όπου του έκαναν νόημα δυο ξανθιά παρτάλια φωνάζοντας ξελιγωμένα «Μίλτο... Μίλτο!». Ποια ήταν αυτή η Τσέλικα με την οποία είχε απειλήσει πως θα πήγαιναν βόλτα; Πως θα ξεμπέρδευε με ένα τύπο τόσο περπατημένο και αρρενωπό. Μέσα στον πανικό της ήλπισε πως θα την ξεχνούσε.
- Μην ανησυχείς Φλώρα μου, την καθησύχασε η Φανή. Τι στο καλό… όλες οι γκόμενες της Αθήνας τον Μίλτο κυνηγάνε, εσένα θα βάλει στο μάτι;
Πόσο έξω έπεσε η Φανή! Προφανώς η παρθένα Φλώρα ήταν ένα σπάνιο θήραμα για τον επιδέξιο κυνηγό. Δεν θα την άφηνε να του ξεφύγει. Το κατάλαβαν λίγες μέρες μετά όταν σχολώντας από το Φροντιστήριο, 7 το απόγευμα, τον είδαν να τις περιμένει στο απέναντι πεζοδρόμιο ακουμπισμένος στο αυτοκίνητο του με μια πόζα σκανταλιάρικη στο πρόσωπο.
- Καλησπέρα ομορφούλες μου! Θα πάμε τσάρκα; Φανούλα, είναι και ο Ντάνυ μαζί μας, που ξέρω πως τον γουστάρεις.
Από τη θέση του συνοδηγού ένας ξανθός συμπαίκτης του Μίλτου, ο τύπος που συνήθως βλέπουμε στις ταινίες ως «ο κολλητός του ήρωα» και ο οποίος διεκδικεί επάξια πάντα μια υποψηφιότητα για «βραβείο δεύτερου ρόλου», τους έστειλε φιλάκι κλείνοντας το μάτι. Το όνομα του ήταν Θανάσης, ε! τι άλλο θα μπορούσαν να τον λένε από Ντάνυ στα ‘80s; Πράγματι άρεσε στη Φανή, που ήταν ρεαλίστρια. Ήξερε πως καθώς ήταν η τυπική, μεσαία σε εμφάνιση κοπέλα της εποχής της, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο, καστανόξανθη, δροσερή και με ωραία επιδερμίδα, αλλά μάλλον κοντή με λίγο φαρδιά λεκάνη δεν μπορούσε να ελπίζει σε κάτι τόσο ανώτερο από το Μίλτος και δεν ήταν καμιά παρθενόπη. Δεν της κακόπεφτε ο Ντάνυ. Ίσα ίσα έβλεπε θετικά μια πιθανότητα σχέσης. Ο Ντάνυ προφανώς δεν έψαχνε ακριβώς για σχέση, αλλά δεν του κακόπεφτε να κουτουπώσει την Φανούλα ενώ ο αρχηγός έκανε τα σχέδια του.
Η Φλώρα πανικοβλήθηκε! Το ένστικτό της, της έλεγε πως όλα αυτά δεν θα είχαν καλή κατάληξη, αισθάνθηκε πως στηνόταν παγίδα.
- Λυπάμαι! Εγώ πρέπει να γυρίσω, με περιμένουν σπίτι...
είπε αποφασιστικά. Έκανε μεταβολή να φύγει.
- Ε… κάτσε μωρέ, που θα πας; Δεν θα μας φάνε τα παιδιά. Κάνανε τόσο δρόμο να έρθουν…
της είπε η φίλη της, ενώ ο Μίλτος άνοιγε την πόρτα.
- Δεν έχω χρόνο, θα με σκοτώσει ο στρατηγός αν δεν είμαι εκεί στις 8.
- Μη σε νοιάζει, θα πάρουμε από το καρτοτηλέφωνο στην πλατεία τη μάνα σου και θα της πω εγώ πως είσαι μαζί μου και θα σε συνοδέψω σπίτι το αργότερο στις 9.30…
την καθησύχασε η Φανή. Η Φλώρα αφέθηκε. Ένα κομμάτι της ήταν κατατρομαγμένο, αλλά πάλι όλα αυτά ξεπερνούσαν και τις πιο τρελές της φαντασιώσεις. Όλα έγιναν σύμφωνα με το σχέδιο κάλυψης και σε δέκα λεπτά η Τσέλικα ήταν στην Εθνική με κατεύθυνση την Βαρυμπόμπη. Κάθισαν έτσι που να είναι εντελώς σαφές πως ήταν μοιρασμένη η τράπουλα, ο Ντάνυ με τη Φανή πίσω, η Φλώρα στη θέση του συνοδηγού.
Στη διαδρομή ο Μίλτος έβαλε μια κασέτα με Duran Duran και δε μιλούσαν. Η Φλώρα ήταν πολύ μαγκωμένη, δεν μπορούσε να δει τι γινόταν στο πίσω κάθισμα αλλά από την ησυχία που επικρατούσε, φανταζόταν πως μάλλον είχαν αρχίσει να είναι διαχυτικοί οι άλλοι δύο.
Ο Μίλτος οδηγούσε με άνεση. Δεν της έλεγε τίποτε, απλά σε κάποιο σημείο, της χάιδεψε το γόνατο-η Φλώρα φορούσε τζιν, ένα απλό φούτερ και αθλητικά παπούτσια- και της είπε:
- Χαλάρωσε μωρό μου, θα είναι πολύ ωραία η βραδιά.
Τα λόγια του την άγχωσαν ακόμα πιο πολύ. Μα τι περίμενε; Άρχισε να φοβάται τα χειρότερα, γιατί από ότι κατάλαβε η Φανή δεν επρόκειτο να την στηρίξει σε οποιαδήποτε προσπάθεια να αποκρούσει τις πιθανές ενέργειες του, έτσι που ήταν ήδη απασχολημένη και αδρανοποιημένη. Κατάλαβε πως όλο αυτό είχε στηθεί για να μείνει μόνη της με το Μίλτο, όταν… αφού σταμάτησαν σε ένα περίπτερο και πήραν μπίρες, κατευθύνθηκαν σε κάτι ερημιές με πυκνή βλάστηση στους πρόποδες της Πάρνηθας. Είχε μόλις σκοτεινιάσει και η νύχτα ήταν πραγματικά πολύ γλυκιά. Ο Μίλτος έσβησε τα φώτα και τράβηξε το χειρόφρενο.
- Θα κατεβείτε να πάμε μια ωραία βόλτα στη φύση;…
είπε με το χαρακτηριστικό του ειρωνικό υφάκι.
- Μπα, είμαστε πιο... άνετα εδώ…
είπε ο Ντάνυ με νόημα. Η Φανή προφανώς ήταν απασχολημένη και δεν απάντησε. Η Φλώρα ένιωσε πολύ άβολα και μόνο στη σκέψη πως η Φανή μπορεί και να έκανε σε λίγο σεξ μέσα στο αυτοκίνητο. Η βραδιά έπαιρνε εφιαλτική τροπή. Όχι, δεν ήταν έτοιμη για όλα αυτά. Που είχε μπλέξει;
- Θέλω να φύγω!» είπε έντονα.
- Που θα πας μωρό μου, εδώ είναι ερημιές... θα σε φάει ο λύκος!
Ο Μίλτος έσπαγε πλάκα μαζί της.
- Πάμε να περπατήσουμε λίγο μην ενοχλούμε τα παιδιά.
Τα «παιδιά» ήδη βογκούσαν, τι να κάνει; Κατέβηκε και ρίχνοντας μια φευγαλέα ματιά είδε τη Φανή με σηκωμένη τη φούστα πάνω από τη μέση χωρίς κυλόττα και το Ντάνυ να έχει χώσει το κεφάλι του ανάμεσα στα πόδια της. Προχωρήσανε λίγο σιωπηλοί καμιά εικοσαριά βήματα από το αυτοκίνητο. Ο Μίλτος την έπιασε από το σβέρκο και την τράβηξε κοντά του.
- Λοιπόν, Φλωρίτσα θα γίνεις το κορίτσι μου;…
της είπε με μια φωνή γεμάτη καύλα.
- Από που κι ως που...
πήγε να ψελλίσει η κακόμοιρη, μα αυτός δεν της άφησε περιθώρια. Τη φίλησε τόσο δυνατά και της επιβλήθηκε με το πρώτο. Δεν της άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης. Τα χείλη του άνοιξαν τα δικά της και έχωσε τη γλώσσα του βαθιά στο στόμα της. Η Φλώρα παρέλυσε, σαν μια μαριονέτα που της κόψανε τις κλωστές, έλιωσε καθώς αισθανόταν αυτόν τον πανύψηλο τόσο δυνατό άνδρα να τη φιλάει και να κυριαρχεί επάνω της. Δάκρυσε και ένιωσε οργή, αλλά μετά εντελώς φυσικά αφέθηκε. Ο Μίλτος, έμπειρος, ήξερε πως της είχε κοπεί η ανάσα και ένιωθε αδύναμη στα χέρια του. Χρησιμοποιούσε το φιλί για να την υποτάξει. Η Φλώρα ζαλίστηκε, το κεφάλι της γύριζε.
Ήταν απίστευτο το πόσο δυνατά χτυπούσε η καρδιά της. Άρχισε να ανταποκρίνεται στο φιλί του. Μόλις το ένιωσε ο Μίλτος προχώρησε στο επόμενο βήμα. Με μια γρήγορη κίνηση πέρασε το χέρι του στην πλάτη της μέσα από το φούτερ και με ένα επιδέξιο τσίμπημα της ξεκούμπωσε το σουτιέν. Πριν προλάβει να το καταλάβει το άλλο του χέρι της σήκωσε το φούτερ και το λυμένο σουτιέν απελευθερώνοντας τα υπέροχα βυζιά της που έλαμψαν στο φως του φεγγαριού. Τα χούφτωσε δυνατά και έτριψε τις ρώγες ανάμεσα σε αντίχειρα και δείχτη, στρίβοντας τες. Η Φλώρα ήταν πια σε μια άλλη διάσταση, καυλωμένη όσο ποτέ και εκτός ελέγχου. Ήθελε να του πει να σταματήσει, αλλά η γλώσσα του μέσα στο στόμα της λειτουργούσε σαν φίμωτρο. Ήταν σαν να την ακινητοποιούσε και να τη φίμωνε φιλώντας τη. Ποτέ δεν θα ξεχνούσε αυτό το φιλί, το πρώτο της φιλί που την καθόρισε και της αποκάλυψε την ερωτική υποτακτική φύση της.
Ο Μίλτος την ανάγκαζε να κάνει ό,τι ήθελε και... ναι όσο κι αν αυτό την έκανε να πεθαίνει από ντροπή, της άρεσε. Ένιωσε τα πόδια της να τρέμουν. Ο Μίλτος σταμάτησε να τη φιλάει κι άρχισε να της γλείφει τις ρώγες.
- Μη... σε παρακαλώ, μη μου το κάνεις, δεν είμαι έτοιμη να το κάνω…
έλεγε ανάμεσα σε αναφιλητά και βογγητά η Φλώρα. Άρχισε να της δαγκώνει απαλά τις ρώγες. Ο γλυκός πόνος την καύλωσε ακόμα πιο πολύ. Της ξεκούμπωσε το τζιν και προσπάθησε να το κατεβάσει. Ηλεκτρικό ρεύμα τη διαπέρασε.
- ΌΧΙ… αποκλείεται!...
του είπε και για πρώτη φορά ο Μίλτος αισθάνθηκε πραγματική αντίσταση. Ο μπασκετμπωλίστας ήξερε πως αυτή ήταν η κρίσιμη στιγμή. Θα της έδινε μόνο μια επιλογή. Σαφώς και δεν είχε σκοπό να τη βιάσει, ούτε και ήταν η στιγμή να πάρει όσα ήθελε. Ήξερε το παιχνίδι πολύ καλύτερα από το άπειρο κορίτσι. Η Φλώρα είχε τα μαλλιά της δεμένα σε μια περίτεχνη κοτσίδα ιδανική το σχέδιο του. Την έπιασε και τράβηξε το κεφάλι της πίσω έτσι που να μη μπορεί να κουνηθεί. Τα βυζιά της προτάθηκαν προς τα έξω.
- Άκου! Δεν έχω σκοπό να σου κάνω κάτι που δεν θέλεις. Απλά θα σου κάνω όσα σου αξίζουν, αυτά για τα οποία είσαι φτιαγμένη. Ούτε θα πονέσεις, ούτε θα πάθεις τίποτε κακό. Θα κάνεις όσα θα σου πω και αν είσαι καλό κορίτσι θα το ευχαριστηθείς κι εσύ…
της είπε σε ένα ζόρικο τόνο που δε σήκωνε αντιρρήσεις.
- Τι θα μου κάνεις;…
είπε ξεψυχισμένη η Φλώρα, ενώ με το ελεύθερο χέρι του της είχε αρπάξει το βυζί και της τραβούσε ηδονικά τη ρώγα, κάνοντας το μουνί της να υγραίνεται ανεπανόρθωτα.
- Εσύ θα μου κάνεις!
Άφησε την κοτσίδα της, έπιασε το σαγόνι της και ενώ το άλλο του χέρι έκανε τη ρώγα της να στενάζει από πόνο και ηδονή, έχωσε το μεγάλο αντίχειρα του μέσα στο ζουμερό της στόμα.
- Πιπίλα το μωρό μου, γλείψε το και ρούφα το, για να συνηθίσεις το μεγάλο γλειφιτζούρι που σου έρχεται.
Η Φλώρα κατάλαβε τι εννοούσε και τι την περίμενε. Ένιωσε απίστευτη ντροπή. Έτσι όπως της είχε γεμίσει το στόμα με το δάχτυλο του δε μπορούσε να διαμαρτυρηθεί. Το έβγαλε και την κοίταξε πολύ έντονα στα μάτια.
- Μωρό μου, θα πάρεις την πρώτη σου πίπα. Απλά και όμορφα. Για αυτό έχεις τόσο μεγάλα ωραία χείλια, για να γαμιέσαι από το στόμα και να σώνεις την παρθενιά σου.
Σταθερά την έπιασε από την κοτσίδα και την έβαλε να γονατίσει μπροστά του. Δεν έκανε καμιά κίνηση να τον εμποδίσει ούτε όταν της έβγαλε το φούτερ και το σουτιέν και ήταν πια γυμνή από τη μέση και πάνω. Η ψυχρούλα της εξοχής έκανε τις ρώγες της πέτρα. Τότε αυτός ο διάβολος της είπε κάτι απίστευτο.
- Μπορείς αν θέλεις να ανοίξεις το παντελόνι σου και να τρίβεις το μουνάκι σου... εγώ δεν πρόκειται να σε αγγίξω εκεί. Φαντάζομαι πως ήδη μαλακίζεσαι κρυφά. Από το πως καυλώνουν οι ρώγες σου... καταλαβαίνω πως σου αρέσει να χύνεις. Σύντομα θα μου ζητάς να σου κάνω εγώ αυτά που φαντάζεσαι. Αλλά ας ξεκινήσουμε σωστά, μαθαίνοντας τι είναι ο πούτσος.
Άνοιξε το παντελόνι του και το κατέβασε μέχρι τα γόνατα. Φορούσε ένα μαύρο μικροσκοπικό σλιπ που το κατέβασε κι αυτό αποκαλύπτοντας ένα τεράστιο καυλί, μακρύ και χοντρό. Χωρίς περιστροφές το ακούμπησε στα χειλάκια της κοπέλας και άρχισε να το βυθίζει. Ναι, η Φλώρα άνοιξε το στόμα της αναστενάζοντας. Δεχόταν τη θέση της. Αποδεχόταν το ρόλο της. Θα γαμιόταν από το στόμα. Θα γαμιόταν χωρίς να μπορεί κανείς να το μάθει ή να το ανακαλύψει. Θα έμενε παρθένα, αλλά επιτέλους θα ένιωθε γυναίκα, θα ξεπερνούσε τις απαγορεύσεις του μαλάκα του στρατηγού. Και δε θα το έκανε με κανέναν δεύτερο, αλλά με τον πιο ωραίο γκόμενο που είχε συναντήσει ποτέ.
Άρχισε να το γλύφει και να το πιπιλάει. Ήταν καυτό κι είχε μια υφάλμυρη γεύση. Στην αρχή ήταν παράξενο, μετά το ένιωσε ζωντανό και ζουμερό και άρχισε ενστικτωδώς να παίρνει την πρώτη καθοριστική πίπα της ζωής της. Ο Μίλτος ένιωσε την ανταπόκριση της και άρχισε να σπρώχνει όλο και πιο βαθιά, νιώθοντας τη να βυζαίνει πια τον πούτσο του. Είχε τον έλεγχο και ήθελε να κρατήσει πολύ αυτή η πίπα για αυτό σταματούσε, τον έτριβε στο πρόσωπο της, στην άκρη των χειλιών χρησιμοποιώντας την κοτσίδα της σα χειρολαβή από όπου ήλεγχε τις κινήσεις του κεφαλιού της και την έκανε να νιώθει ακόμα πιο αδύναμη και γαμημένη.
Την πούτσωνε και της γαμούσε κυριολεκτικά το πρόσωπο για ένα τέταρτο σιωπηλά. Το μόνο που ακουγόταν ήταν οι αναστεναγμοί της και οι θόρυβοι ρουφήγματος που έκαναν τα χειλάκια της. Τώρα πια ο Μίλτος την έσπρωχνε κανονικά σαν τη γαμούσε από το μουνί. Αυτό δεν ήταν πια πίπα, αλλά γαμήσι του προσώπου της. Έτσι όπως ήταν πια μεθυσμένη από τον πούτσο, αυτός σταμάτησε την κοίταξε με ένα παράξενο βλέμμα, που είχε σχεδόν τρυφερότητα μέσα του, και τη διέταξε σχεδόν:
- Τώρα τρίψε το μουνάκι σου, θέλω να σε δω να χύνεις για μένα.
Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη συγκίνηση της Φλώρας. Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά με αυτή τη φράση η Φλώρα ένιωσε απόλυτα ερωτευμένη με αυτό το όμορφο αλάνι. Είχε ακουμπήσει την ευαίσθητη χορδή της. Ένιωσε πως, παρότι την είχε αναγκάσει να κάνει όλα αυτά, ενδιαφερόταν γι' αυτή. Αυτό το «χύσε για μένα» την καύλωσε πραγματικά πέρα και πάνω από όλα τα άλλα. Χωρίς να το σκεφτεί στιγμή κατέβασε το φερμουάρ, έχωσε το χέρι της μέσα στο βρακάκι της και άρχισε με ένταση να τρίβει την μουσκεμένη κλειτορίδα της.
- Αυτό θέλεις;…
του είπε κοιτώντας τον πια αυτή με πάθος στα μάτια.
- Αυτό μωρό μου…
απάντησε αυτός θριαμβευτικά, βλέποντας το παρθένο κορίτσι να παίρνει το δρόμο που είχε αυτός χαράξει για αυτό και ξανάχωσε το καυλί του μέσα στο στόμα της. Τώρα πια η Φλώρα άρχισε να τρέμει, να κουνιέται ολόκληρη. Μαλάκιζε το τρελαμένο μουνάκι της ενώ ο πούτσος της έμπαινε βαθιά στο λαρύγγι. Δε μπορούσε να κρατηθεί, τι απίστευτο ήταν αυτό που της συνέβαινε, γαμιόταν, γαμιόταν, αυτός ο άντρας την έκανε ό,τι ήθελε και της άρεσε τόσο, αυτός ο απίστευτος γκόμενος την έπαιρνε από το στόμα, την υπέτασσε... τη χρησιμοποιούσε για να ικανοποιηθεί και... και η Φλώρα έχυσε με απίστευτη ένταση. Ο Μίλτος της χάιδεψε το κεφάλι. Σταμάτησε να της γαμάει το στόμα για μια στιγμή.
- Μπράβο μωράκι μου, είδες που σου είπα πως θα είναι το βράδυ μας όμορφο; Τώρα όμως πρόσεξε με... τώρα θα χύσω κι εγώ, αλλά δεν πρέπει να σου ξεφύγει ούτε σταγόνα... δεν είναι καλό να πέσει στα μαλλιά η στο παντελόνι σου καθόλου χύσι. Θα το καταλάβει η μαμά σου και θα έχεις προβλήματα. Όπως θα σου τα δώσω θέλω να τα πιεις όλα! Εντάξει;
Η Φλώρα κούνησε το κεφάλι της υπάκουα έτσι όπως ήταν μπουκωμένη. Αυτή η κίνηση της ήταν που έκανε το Μίλτο να αφηνιάσει, έσπρωξε δύο τρεις-φορές στα υγρά της χείλη και τον έχωσε βαθιά χύνοντας μια απίστευτη ποσότητα καυτό σπέρμα. Η Φλώρα ξαφνιάστηκε, αλλά δεν είχε άλλη επιλογή από το να καταπιεί το παχύρευστο υγρό.
- Όλο, όλο αγάπη μου... καθάρισε το όλο. Πιες τα όλα!
Την είπε «αγάπη του»; Η Φλώρα ένιωσε πως η ζωή της είχε αλλάξει. Δεν ήταν χαζή, ήξερε πως ο τύπος αυτός θα έπαιζε μαζί της, πως θα την έκανε να πονέσει, πως ήδη την είχε εκμεταλλευτεί, κάποιος μπορεί να έλεγε πως την είχε εξευτελίσει, αλλά τότε γιατί ένιωθε τόση συγκίνηση; Την είπε «αγάπη του» την ώρα που πλημμύριζε το στόμα της με τα χύσια του. Μετά από καιρό η κοπέλα αυτή θα γαμιόταν όσο λίγες και θα έκανε πράγματα που δε μπορούσε καν να φανταστεί, όμως ποτέ δεν θα ξεπερνούσε αυτή τη στιγμή που ένας άνδρας, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες, έστω και χωρίς να το πιστεύει την είπε «αγάπη του».
Μετά τη σήκωσε, δεν θυμόταν τι είπανε ακριβώς, ήταν πολύ ζαλισμένη και ο Μίλτος έκανε κάτι που έγινε το μικρό τους σύνθημα όσο σχετίστηκαν. Έβγαλε από την κωλότσεπη του ένα πακετάκι τσίχλες και της έδωσε μία:
- Πάρε μωρό μου για να μη μυρίζουν τα χειλάκια σου και καταλάβει κανείς τι κάνεις με το στόμα σου.
- Ευχαριστώ Μίλτο…
είπε για πρώτη φορά το όνομα του, χωρίς να είναι σίγουρο πως τον ευχαριστούσε μόνο για την τσίχλα, και τώρα η φωνή της είχε έναν τόνο σιγουριάς. Ήταν η σειρά του Μίλτου να εκπλαγεί. Μάλλον ήταν πιο προχωρημένη η Φλώρα από ότι είχε υπολογίσει. Πλησίασαν στο αυτοκίνητο όπου οι άλλοι δύο λαγοκοιμόντουσαν προφανώς μετά από τις διαχύσεις τους και έφυγαν γρήγορα γιατί η ώρα ήταν ήδη 11!
Το κουδούνι ξάφνιασε τη Φλώρα και την απέσπασε από τις αναμνήσεις της. Ο Άγγελος χτυπούσε την πόρτα. Ήταν στην ώρα του για το «ιδιαίτερο μάθημα του».
Συνεχίζεται…
Copyright protected OW ref: 133040
- Καλησπέρα κυρία Φλώρα... τραύλισε.
- Καλησπέρα μικρέ, είσαι "προετοιμασμένος" για να συνεχίσουμε τα... μαθήματα;
Έβαλε όσο περισσότερα υπονοούμενα μπορούσε στην πρόταση της, τόσο που παραλίγο να γελάσει και η ίδια.
- Ε...ναι θα προετοιμαστώ όσο καλύτερα μπορώ…
είπε αυτός μην ξέροντας πως να ανταποκριθεί στην πρόκληση.
- Μη στραβωθείς στο διάβασμα πουλάκι μου, απλά να κάνεις ένα καλό μπάνιο και να είσαι εδώ 11 το πρωί του Σαββάτου…
του ψιθύρισε διαλύοντας κάθε αμφιβολία για το είδος των "μαθημάτων" και του το έκλεισε. Ο καημένος ο Άγγελος είχε λιώσει τη μαλακία. Δεν ήταν και λίγα όσα του είχαν συμβεί. Καύλωνε αφάνταστα όσο θυμόταν τις απίστευτες βυζάρες της και το πως τον είχε πιπώσει παίρνοντας όλο το δροσερό καυλί του μέσα στο στόμα της, αλλά αυτό που τον έκανε να τρελαίνεται ήταν το πόσο τολμηρά, πόσο απροκάλυπτα πρόστυχα είχε φερθεί η… υποτίθεται σοβαρή καθηγήτρια του. Ένιωθε ένα απίστευτα διεγερτικό μίγμα ντροπής και καύλας, γιατί τον είχε χτυπήσει, του είχε φερθεί πολύ αυταρχικά και… το πιο απίστευτο, τον είχε κωλοδαχτυλίσει, τον είχε κάνει να χύσει έτσι και τον είχε βάλει να πιει τα ίδια του τα χύσια. Το χειρότερο ήταν πως δεν ήξερε αν ένιωθε ντροπή γιατί όλα αυτά τον καύλωναν ή καύλωνε περισσότερο όσο ντρεπόταν. Το σίγουρο ήταν πως υπήρχε και συνέχεια και ούτε που μπορούσε να φανταστεί τι θα γινόταν το Σάββατο.
Τώρα η Φλώρα ονειροπολούσε ενώ περίμενε το τεκνάκι της. Έβαλε μια ρόμπα λουλουδάτη, φλοράλ σαν το όνομα της, που το μόνο που τη συγκρατούσε ήταν μια ζωνίτσα στη μέση, χωρίς εσώρουχα. Είχε σκοπό να τυραννήσει τον Αγγελάκο. Της άρεσε η ιδέα πως τον είχε του χεριού της και δεν υπήρχε τίποτε άλλο που να μπορεί να κάνει παρά να είναι ο μικρός της σεξουαλικός υπηρέτης. Ένιωσε ένα ρίγος στα μουνόχειλα της με αυτή την ιδέα, έφτιαξε ένα ελληνικό καφέ σκέτο και άναψε ένα ακόμα τσιγάρο. Καύλωσε ακόμα πιο πολύ γιατί σκέφτηκε πως σε όλη της τη ζωή ήταν αυτή "υπηρέτρια της πούτσας", όπως άρεσε σε ένα από τα πιο μεγάλα ρεμάλια της ζωής της να την φωνάζει. Ακόμα χειρότερα ο ίδιος την είχε αποκαλέσει "ζητιάνα του πούτσου" και μάλιστα μπροστά σε άλλους καυλωμένους άνδρες που την κοιτούσαν σα λύκοι λυσσασμένοι.
Ασυναίσθητα χάιδεψε τη ρώγα της. Όλα είχαν ξεκινήσει από το πόσο ευαίσθητες ήταν οι ρώγες της. Ήταν την εποχή που η μόνη ερωτική της ενέργεια ήταν να κάνει κρυφά κλύσματα και να τρίβει απαλά ή άγρια το μουνάκι της. Οι καύλες της φούντωναν, αλλά ούτε που μπορούσε να φανταστεί πως θα γαμηθεί έτσι που ήταν συνεσταλμένη και περιορισμένη από τις τόσο αυστηρές απαγορεύσεις του στρατηγού πατέρα της.
Όλα είχαν ξεκινήσει σε ένα πάρτι γενεθλίων της Φανής, της κολλητής της από τα Αγγλικά, σε ένα μεγάλο σπίτι με κήπο στα Βόρεια προάστια. Αρχές Φθινοπώρου, φορούσε μια σεμνή φούστα μέχρι το γόνατο, ένα μπλουζάκι με τιραντάκι από όπου, παρ' όλο που φορούσε σουτιέν, πρόβαλε το στητό, ατίθασο στήθος της, είχε βάλει κι ένα ελαφρύ λίπστικ αλλά όσο κι αν είχε ένα συντηρητικό στιλ, δεν έπαυε να είναι πραγματικά ένα ακατέργαστο διαμάντι, μια όμορφη teenager που κανείς δεν είχε ακόμα ανακαλύψει γιατί "δεν γυάλιζε". Κανείς; Μάλλον όχι, γιατί από την πρώτη διακριτική της είσοδο στο πάρτι την έκοψε με το αετίσιο μάτι του ένας από του πιο αδίστακτους γκόμενους της παρέας της Φανής, ο Μίλτος. Ο χαρακτηρισμός αδίστακτος του πάει γάντι, γιατί ο Μίλτος δεν ήταν κανένας λιγούρης ή κανένας τύπος β’ κατηγορίας. Είχε επίγνωση της ανωτερότητάς του σε σχέση με τα στάνταρς της εποχής-βαθιά ‘80s προς το τέλος τους-και εκμεταλλευόταν τα χαρακτηριστικά που τον έκαναν να ξεχωρίζει. Ήταν ψηλός, δίμετρος, χτισμένος, με μακριά μαλλιά και μαύρα μάτια. Μελαχρινός και πολύ κομψός στο ντύσιμο και στους τρόπους, με έναν αέρα αλητείας. Έπαιζε μπάσκετ σε μια ομάδα της α’ Αθηνών αλλά ήταν θέμα χρόνου η μεταγραφή του σε ομάδα πρώτης εθνικής και τριτοετής φοιτητής Γυμναστικής Ακαδημίας. Με αυτό το προφίλ είχε όποια γκόμενα ήθελε και αν σκεφτεί κανείς πως ο πατέρας του ήταν μεγαλογιατρός, είχε πάντα γεμάτο πορτοφόλι, ενώ μια κατακόκκινη Toyota celica ολοκλήρωνε την εντυπωσιακή του εμφάνιση.
Τώρα γιατί στόχευσε τη μικρή Φλώρα μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται παράξενο, αλλά από όσα επακολούθησαν και από το γεγονός πως ο ίδιος είχε έναν έντονα κυριαρχικό χαρακτήρα, ενώ η μικρή είχε αντίστοιχα μια σαφή, υπόγεια τάση στο μαζοχισμό οδηγούν στο συμπέρασμα πως η συνάντηση τους ήταν μοιραία.
Το πρώτο πράγμα που θυμόταν η Φλώρα ήταν πως ενώ στεκόταν και μιλούσε με τη Φανή, ένιωσε ένα μεγάλο χέρι να τυλίγεται γύρω από του ώμους της και μια βαθιά, αντρική φωνή να της ψιθυρίζει «...και πως σε είπαμε εσένα κοτοπουλάκι μου;». Ο απόλυτος αιφνιδιασμός! Γύρισε προς τα πάνω και τον είδε σκυμμένο από τα δύο μέτρα του να την κοιτάει λίγο ειρωνικά, φλερτάροντας την πιο πολύ σαν να σπάει πλάκα. Η Φλώρα κοκαλωμένη σαν το θύμα μιας κόμπρας. Η Φανή πήγε να σώσει την κατάσταση.
- Έλα ρε Μίλτο, μας ξάφνιασες. H Φλώρα είναι φίλη μου από τα Αγγλικά.
- Ωραίο κορίτσι, αλλά κωφάλαλο μάλλον για να μιλάς εσύ εκ μέρους τη…
σάρκασε ο γόης. Μιλούσαν για αυτήν σαν να μην ήταν μπροστά.
- Ε...μπορείς να…
προσπάθησε να του πει να μην την αγγίζει, αλλά αυτός την είχε τυλίξει ακόμα πιο τολμηρά, το μπράτσο του πίεζε εντελώς απροκάλυπτα το δεξί βυζί της. Ήταν πρώτος άνδρας που την άγγιζε! Οι ρώγες της σκλήρυναν. Ο Μίλτος της ψιθύρισε πάλι στο αυτί.
- Έχεις ωραία βυζιά μωρό μου και από ότι βλέπω είναι κι ευαίσθητα. Πότε θα στα πιπιλίσω;
Η Φλώρα κατακόκκινη κοίταξε με αγωνία τη Φανή ζητώντας με τα μάτια να τη βγάλει από τη δύσκολη κατάσταση.
- Μίλτο, μήπως να...
πήγε να πει η Φανή, αλλά αυτός ήρεμα απάντησε σαν να μην έτρεχε τίποτε.
- Μόλις έλεγα στη φίλη σου πως μου φαίνεται πολύ ευαίσθητος χαρακτήρας. Πως θα γίνει να σε γνωρίσω καλύτερα Φλωρίτσα;
- Δε γίνεται…
είπε το κορίτσι λίγο έντονα, σοκαρισμένο. Έτσι κι αλλιώς αυτό που της συνέβαινε σε σχέση με την ανατροφή και την απομόνωση της ήταν αδιανόητο.
- Όχι μωρέ, όλα γίνονται...
είπε αυτός με ένα πλατύ χαμόγελο, ξαφνικά τόσο ζεστό και καλόκαρδο που θα έλεγες πως ήταν εντελώς ειλικρινής.
- Θα μάθω από την Φανή πότε έχετε Φροντιστήριο και θα περάσω να σας πάρω με κανέναν κολλητό για βόλτα με την τσέλικα.
Την άφησε επιτέλους, τους έκλεισε το μάτι με νόημα και πήγε προς το βάθος όπου του έκαναν νόημα δυο ξανθιά παρτάλια φωνάζοντας ξελιγωμένα «Μίλτο... Μίλτο!». Ποια ήταν αυτή η Τσέλικα με την οποία είχε απειλήσει πως θα πήγαιναν βόλτα; Πως θα ξεμπέρδευε με ένα τύπο τόσο περπατημένο και αρρενωπό. Μέσα στον πανικό της ήλπισε πως θα την ξεχνούσε.
- Μην ανησυχείς Φλώρα μου, την καθησύχασε η Φανή. Τι στο καλό… όλες οι γκόμενες της Αθήνας τον Μίλτο κυνηγάνε, εσένα θα βάλει στο μάτι;
Πόσο έξω έπεσε η Φανή! Προφανώς η παρθένα Φλώρα ήταν ένα σπάνιο θήραμα για τον επιδέξιο κυνηγό. Δεν θα την άφηνε να του ξεφύγει. Το κατάλαβαν λίγες μέρες μετά όταν σχολώντας από το Φροντιστήριο, 7 το απόγευμα, τον είδαν να τις περιμένει στο απέναντι πεζοδρόμιο ακουμπισμένος στο αυτοκίνητο του με μια πόζα σκανταλιάρικη στο πρόσωπο.
- Καλησπέρα ομορφούλες μου! Θα πάμε τσάρκα; Φανούλα, είναι και ο Ντάνυ μαζί μας, που ξέρω πως τον γουστάρεις.
Από τη θέση του συνοδηγού ένας ξανθός συμπαίκτης του Μίλτου, ο τύπος που συνήθως βλέπουμε στις ταινίες ως «ο κολλητός του ήρωα» και ο οποίος διεκδικεί επάξια πάντα μια υποψηφιότητα για «βραβείο δεύτερου ρόλου», τους έστειλε φιλάκι κλείνοντας το μάτι. Το όνομα του ήταν Θανάσης, ε! τι άλλο θα μπορούσαν να τον λένε από Ντάνυ στα ‘80s; Πράγματι άρεσε στη Φανή, που ήταν ρεαλίστρια. Ήξερε πως καθώς ήταν η τυπική, μεσαία σε εμφάνιση κοπέλα της εποχής της, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο, καστανόξανθη, δροσερή και με ωραία επιδερμίδα, αλλά μάλλον κοντή με λίγο φαρδιά λεκάνη δεν μπορούσε να ελπίζει σε κάτι τόσο ανώτερο από το Μίλτος και δεν ήταν καμιά παρθενόπη. Δεν της κακόπεφτε ο Ντάνυ. Ίσα ίσα έβλεπε θετικά μια πιθανότητα σχέσης. Ο Ντάνυ προφανώς δεν έψαχνε ακριβώς για σχέση, αλλά δεν του κακόπεφτε να κουτουπώσει την Φανούλα ενώ ο αρχηγός έκανε τα σχέδια του.
Η Φλώρα πανικοβλήθηκε! Το ένστικτό της, της έλεγε πως όλα αυτά δεν θα είχαν καλή κατάληξη, αισθάνθηκε πως στηνόταν παγίδα.
- Λυπάμαι! Εγώ πρέπει να γυρίσω, με περιμένουν σπίτι...
είπε αποφασιστικά. Έκανε μεταβολή να φύγει.
- Ε… κάτσε μωρέ, που θα πας; Δεν θα μας φάνε τα παιδιά. Κάνανε τόσο δρόμο να έρθουν…
της είπε η φίλη της, ενώ ο Μίλτος άνοιγε την πόρτα.
- Δεν έχω χρόνο, θα με σκοτώσει ο στρατηγός αν δεν είμαι εκεί στις 8.
- Μη σε νοιάζει, θα πάρουμε από το καρτοτηλέφωνο στην πλατεία τη μάνα σου και θα της πω εγώ πως είσαι μαζί μου και θα σε συνοδέψω σπίτι το αργότερο στις 9.30…
την καθησύχασε η Φανή. Η Φλώρα αφέθηκε. Ένα κομμάτι της ήταν κατατρομαγμένο, αλλά πάλι όλα αυτά ξεπερνούσαν και τις πιο τρελές της φαντασιώσεις. Όλα έγιναν σύμφωνα με το σχέδιο κάλυψης και σε δέκα λεπτά η Τσέλικα ήταν στην Εθνική με κατεύθυνση την Βαρυμπόμπη. Κάθισαν έτσι που να είναι εντελώς σαφές πως ήταν μοιρασμένη η τράπουλα, ο Ντάνυ με τη Φανή πίσω, η Φλώρα στη θέση του συνοδηγού.
Στη διαδρομή ο Μίλτος έβαλε μια κασέτα με Duran Duran και δε μιλούσαν. Η Φλώρα ήταν πολύ μαγκωμένη, δεν μπορούσε να δει τι γινόταν στο πίσω κάθισμα αλλά από την ησυχία που επικρατούσε, φανταζόταν πως μάλλον είχαν αρχίσει να είναι διαχυτικοί οι άλλοι δύο.
Ο Μίλτος οδηγούσε με άνεση. Δεν της έλεγε τίποτε, απλά σε κάποιο σημείο, της χάιδεψε το γόνατο-η Φλώρα φορούσε τζιν, ένα απλό φούτερ και αθλητικά παπούτσια- και της είπε:
- Χαλάρωσε μωρό μου, θα είναι πολύ ωραία η βραδιά.
Τα λόγια του την άγχωσαν ακόμα πιο πολύ. Μα τι περίμενε; Άρχισε να φοβάται τα χειρότερα, γιατί από ότι κατάλαβε η Φανή δεν επρόκειτο να την στηρίξει σε οποιαδήποτε προσπάθεια να αποκρούσει τις πιθανές ενέργειες του, έτσι που ήταν ήδη απασχολημένη και αδρανοποιημένη. Κατάλαβε πως όλο αυτό είχε στηθεί για να μείνει μόνη της με το Μίλτο, όταν… αφού σταμάτησαν σε ένα περίπτερο και πήραν μπίρες, κατευθύνθηκαν σε κάτι ερημιές με πυκνή βλάστηση στους πρόποδες της Πάρνηθας. Είχε μόλις σκοτεινιάσει και η νύχτα ήταν πραγματικά πολύ γλυκιά. Ο Μίλτος έσβησε τα φώτα και τράβηξε το χειρόφρενο.
- Θα κατεβείτε να πάμε μια ωραία βόλτα στη φύση;…
είπε με το χαρακτηριστικό του ειρωνικό υφάκι.
- Μπα, είμαστε πιο... άνετα εδώ…
είπε ο Ντάνυ με νόημα. Η Φανή προφανώς ήταν απασχολημένη και δεν απάντησε. Η Φλώρα ένιωσε πολύ άβολα και μόνο στη σκέψη πως η Φανή μπορεί και να έκανε σε λίγο σεξ μέσα στο αυτοκίνητο. Η βραδιά έπαιρνε εφιαλτική τροπή. Όχι, δεν ήταν έτοιμη για όλα αυτά. Που είχε μπλέξει;
- Θέλω να φύγω!» είπε έντονα.
- Που θα πας μωρό μου, εδώ είναι ερημιές... θα σε φάει ο λύκος!
Ο Μίλτος έσπαγε πλάκα μαζί της.
- Πάμε να περπατήσουμε λίγο μην ενοχλούμε τα παιδιά.
Τα «παιδιά» ήδη βογκούσαν, τι να κάνει; Κατέβηκε και ρίχνοντας μια φευγαλέα ματιά είδε τη Φανή με σηκωμένη τη φούστα πάνω από τη μέση χωρίς κυλόττα και το Ντάνυ να έχει χώσει το κεφάλι του ανάμεσα στα πόδια της. Προχωρήσανε λίγο σιωπηλοί καμιά εικοσαριά βήματα από το αυτοκίνητο. Ο Μίλτος την έπιασε από το σβέρκο και την τράβηξε κοντά του.
- Λοιπόν, Φλωρίτσα θα γίνεις το κορίτσι μου;…
της είπε με μια φωνή γεμάτη καύλα.
- Από που κι ως που...
πήγε να ψελλίσει η κακόμοιρη, μα αυτός δεν της άφησε περιθώρια. Τη φίλησε τόσο δυνατά και της επιβλήθηκε με το πρώτο. Δεν της άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης. Τα χείλη του άνοιξαν τα δικά της και έχωσε τη γλώσσα του βαθιά στο στόμα της. Η Φλώρα παρέλυσε, σαν μια μαριονέτα που της κόψανε τις κλωστές, έλιωσε καθώς αισθανόταν αυτόν τον πανύψηλο τόσο δυνατό άνδρα να τη φιλάει και να κυριαρχεί επάνω της. Δάκρυσε και ένιωσε οργή, αλλά μετά εντελώς φυσικά αφέθηκε. Ο Μίλτος, έμπειρος, ήξερε πως της είχε κοπεί η ανάσα και ένιωθε αδύναμη στα χέρια του. Χρησιμοποιούσε το φιλί για να την υποτάξει. Η Φλώρα ζαλίστηκε, το κεφάλι της γύριζε.
Ήταν απίστευτο το πόσο δυνατά χτυπούσε η καρδιά της. Άρχισε να ανταποκρίνεται στο φιλί του. Μόλις το ένιωσε ο Μίλτος προχώρησε στο επόμενο βήμα. Με μια γρήγορη κίνηση πέρασε το χέρι του στην πλάτη της μέσα από το φούτερ και με ένα επιδέξιο τσίμπημα της ξεκούμπωσε το σουτιέν. Πριν προλάβει να το καταλάβει το άλλο του χέρι της σήκωσε το φούτερ και το λυμένο σουτιέν απελευθερώνοντας τα υπέροχα βυζιά της που έλαμψαν στο φως του φεγγαριού. Τα χούφτωσε δυνατά και έτριψε τις ρώγες ανάμεσα σε αντίχειρα και δείχτη, στρίβοντας τες. Η Φλώρα ήταν πια σε μια άλλη διάσταση, καυλωμένη όσο ποτέ και εκτός ελέγχου. Ήθελε να του πει να σταματήσει, αλλά η γλώσσα του μέσα στο στόμα της λειτουργούσε σαν φίμωτρο. Ήταν σαν να την ακινητοποιούσε και να τη φίμωνε φιλώντας τη. Ποτέ δεν θα ξεχνούσε αυτό το φιλί, το πρώτο της φιλί που την καθόρισε και της αποκάλυψε την ερωτική υποτακτική φύση της.
Ο Μίλτος την ανάγκαζε να κάνει ό,τι ήθελε και... ναι όσο κι αν αυτό την έκανε να πεθαίνει από ντροπή, της άρεσε. Ένιωσε τα πόδια της να τρέμουν. Ο Μίλτος σταμάτησε να τη φιλάει κι άρχισε να της γλείφει τις ρώγες.
- Μη... σε παρακαλώ, μη μου το κάνεις, δεν είμαι έτοιμη να το κάνω…
έλεγε ανάμεσα σε αναφιλητά και βογγητά η Φλώρα. Άρχισε να της δαγκώνει απαλά τις ρώγες. Ο γλυκός πόνος την καύλωσε ακόμα πιο πολύ. Της ξεκούμπωσε το τζιν και προσπάθησε να το κατεβάσει. Ηλεκτρικό ρεύμα τη διαπέρασε.
- ΌΧΙ… αποκλείεται!...
του είπε και για πρώτη φορά ο Μίλτος αισθάνθηκε πραγματική αντίσταση. Ο μπασκετμπωλίστας ήξερε πως αυτή ήταν η κρίσιμη στιγμή. Θα της έδινε μόνο μια επιλογή. Σαφώς και δεν είχε σκοπό να τη βιάσει, ούτε και ήταν η στιγμή να πάρει όσα ήθελε. Ήξερε το παιχνίδι πολύ καλύτερα από το άπειρο κορίτσι. Η Φλώρα είχε τα μαλλιά της δεμένα σε μια περίτεχνη κοτσίδα ιδανική το σχέδιο του. Την έπιασε και τράβηξε το κεφάλι της πίσω έτσι που να μη μπορεί να κουνηθεί. Τα βυζιά της προτάθηκαν προς τα έξω.
- Άκου! Δεν έχω σκοπό να σου κάνω κάτι που δεν θέλεις. Απλά θα σου κάνω όσα σου αξίζουν, αυτά για τα οποία είσαι φτιαγμένη. Ούτε θα πονέσεις, ούτε θα πάθεις τίποτε κακό. Θα κάνεις όσα θα σου πω και αν είσαι καλό κορίτσι θα το ευχαριστηθείς κι εσύ…
της είπε σε ένα ζόρικο τόνο που δε σήκωνε αντιρρήσεις.
- Τι θα μου κάνεις;…
είπε ξεψυχισμένη η Φλώρα, ενώ με το ελεύθερο χέρι του της είχε αρπάξει το βυζί και της τραβούσε ηδονικά τη ρώγα, κάνοντας το μουνί της να υγραίνεται ανεπανόρθωτα.
- Εσύ θα μου κάνεις!
Άφησε την κοτσίδα της, έπιασε το σαγόνι της και ενώ το άλλο του χέρι έκανε τη ρώγα της να στενάζει από πόνο και ηδονή, έχωσε το μεγάλο αντίχειρα του μέσα στο ζουμερό της στόμα.
- Πιπίλα το μωρό μου, γλείψε το και ρούφα το, για να συνηθίσεις το μεγάλο γλειφιτζούρι που σου έρχεται.
Η Φλώρα κατάλαβε τι εννοούσε και τι την περίμενε. Ένιωσε απίστευτη ντροπή. Έτσι όπως της είχε γεμίσει το στόμα με το δάχτυλο του δε μπορούσε να διαμαρτυρηθεί. Το έβγαλε και την κοίταξε πολύ έντονα στα μάτια.
- Μωρό μου, θα πάρεις την πρώτη σου πίπα. Απλά και όμορφα. Για αυτό έχεις τόσο μεγάλα ωραία χείλια, για να γαμιέσαι από το στόμα και να σώνεις την παρθενιά σου.
Σταθερά την έπιασε από την κοτσίδα και την έβαλε να γονατίσει μπροστά του. Δεν έκανε καμιά κίνηση να τον εμποδίσει ούτε όταν της έβγαλε το φούτερ και το σουτιέν και ήταν πια γυμνή από τη μέση και πάνω. Η ψυχρούλα της εξοχής έκανε τις ρώγες της πέτρα. Τότε αυτός ο διάβολος της είπε κάτι απίστευτο.
- Μπορείς αν θέλεις να ανοίξεις το παντελόνι σου και να τρίβεις το μουνάκι σου... εγώ δεν πρόκειται να σε αγγίξω εκεί. Φαντάζομαι πως ήδη μαλακίζεσαι κρυφά. Από το πως καυλώνουν οι ρώγες σου... καταλαβαίνω πως σου αρέσει να χύνεις. Σύντομα θα μου ζητάς να σου κάνω εγώ αυτά που φαντάζεσαι. Αλλά ας ξεκινήσουμε σωστά, μαθαίνοντας τι είναι ο πούτσος.
Άνοιξε το παντελόνι του και το κατέβασε μέχρι τα γόνατα. Φορούσε ένα μαύρο μικροσκοπικό σλιπ που το κατέβασε κι αυτό αποκαλύπτοντας ένα τεράστιο καυλί, μακρύ και χοντρό. Χωρίς περιστροφές το ακούμπησε στα χειλάκια της κοπέλας και άρχισε να το βυθίζει. Ναι, η Φλώρα άνοιξε το στόμα της αναστενάζοντας. Δεχόταν τη θέση της. Αποδεχόταν το ρόλο της. Θα γαμιόταν από το στόμα. Θα γαμιόταν χωρίς να μπορεί κανείς να το μάθει ή να το ανακαλύψει. Θα έμενε παρθένα, αλλά επιτέλους θα ένιωθε γυναίκα, θα ξεπερνούσε τις απαγορεύσεις του μαλάκα του στρατηγού. Και δε θα το έκανε με κανέναν δεύτερο, αλλά με τον πιο ωραίο γκόμενο που είχε συναντήσει ποτέ.
Άρχισε να το γλύφει και να το πιπιλάει. Ήταν καυτό κι είχε μια υφάλμυρη γεύση. Στην αρχή ήταν παράξενο, μετά το ένιωσε ζωντανό και ζουμερό και άρχισε ενστικτωδώς να παίρνει την πρώτη καθοριστική πίπα της ζωής της. Ο Μίλτος ένιωσε την ανταπόκριση της και άρχισε να σπρώχνει όλο και πιο βαθιά, νιώθοντας τη να βυζαίνει πια τον πούτσο του. Είχε τον έλεγχο και ήθελε να κρατήσει πολύ αυτή η πίπα για αυτό σταματούσε, τον έτριβε στο πρόσωπο της, στην άκρη των χειλιών χρησιμοποιώντας την κοτσίδα της σα χειρολαβή από όπου ήλεγχε τις κινήσεις του κεφαλιού της και την έκανε να νιώθει ακόμα πιο αδύναμη και γαμημένη.
Την πούτσωνε και της γαμούσε κυριολεκτικά το πρόσωπο για ένα τέταρτο σιωπηλά. Το μόνο που ακουγόταν ήταν οι αναστεναγμοί της και οι θόρυβοι ρουφήγματος που έκαναν τα χειλάκια της. Τώρα πια ο Μίλτος την έσπρωχνε κανονικά σαν τη γαμούσε από το μουνί. Αυτό δεν ήταν πια πίπα, αλλά γαμήσι του προσώπου της. Έτσι όπως ήταν πια μεθυσμένη από τον πούτσο, αυτός σταμάτησε την κοίταξε με ένα παράξενο βλέμμα, που είχε σχεδόν τρυφερότητα μέσα του, και τη διέταξε σχεδόν:
- Τώρα τρίψε το μουνάκι σου, θέλω να σε δω να χύνεις για μένα.
Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη συγκίνηση της Φλώρας. Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά με αυτή τη φράση η Φλώρα ένιωσε απόλυτα ερωτευμένη με αυτό το όμορφο αλάνι. Είχε ακουμπήσει την ευαίσθητη χορδή της. Ένιωσε πως, παρότι την είχε αναγκάσει να κάνει όλα αυτά, ενδιαφερόταν γι' αυτή. Αυτό το «χύσε για μένα» την καύλωσε πραγματικά πέρα και πάνω από όλα τα άλλα. Χωρίς να το σκεφτεί στιγμή κατέβασε το φερμουάρ, έχωσε το χέρι της μέσα στο βρακάκι της και άρχισε με ένταση να τρίβει την μουσκεμένη κλειτορίδα της.
- Αυτό θέλεις;…
του είπε κοιτώντας τον πια αυτή με πάθος στα μάτια.
- Αυτό μωρό μου…
απάντησε αυτός θριαμβευτικά, βλέποντας το παρθένο κορίτσι να παίρνει το δρόμο που είχε αυτός χαράξει για αυτό και ξανάχωσε το καυλί του μέσα στο στόμα της. Τώρα πια η Φλώρα άρχισε να τρέμει, να κουνιέται ολόκληρη. Μαλάκιζε το τρελαμένο μουνάκι της ενώ ο πούτσος της έμπαινε βαθιά στο λαρύγγι. Δε μπορούσε να κρατηθεί, τι απίστευτο ήταν αυτό που της συνέβαινε, γαμιόταν, γαμιόταν, αυτός ο άντρας την έκανε ό,τι ήθελε και της άρεσε τόσο, αυτός ο απίστευτος γκόμενος την έπαιρνε από το στόμα, την υπέτασσε... τη χρησιμοποιούσε για να ικανοποιηθεί και... και η Φλώρα έχυσε με απίστευτη ένταση. Ο Μίλτος της χάιδεψε το κεφάλι. Σταμάτησε να της γαμάει το στόμα για μια στιγμή.
- Μπράβο μωράκι μου, είδες που σου είπα πως θα είναι το βράδυ μας όμορφο; Τώρα όμως πρόσεξε με... τώρα θα χύσω κι εγώ, αλλά δεν πρέπει να σου ξεφύγει ούτε σταγόνα... δεν είναι καλό να πέσει στα μαλλιά η στο παντελόνι σου καθόλου χύσι. Θα το καταλάβει η μαμά σου και θα έχεις προβλήματα. Όπως θα σου τα δώσω θέλω να τα πιεις όλα! Εντάξει;
Η Φλώρα κούνησε το κεφάλι της υπάκουα έτσι όπως ήταν μπουκωμένη. Αυτή η κίνηση της ήταν που έκανε το Μίλτο να αφηνιάσει, έσπρωξε δύο τρεις-φορές στα υγρά της χείλη και τον έχωσε βαθιά χύνοντας μια απίστευτη ποσότητα καυτό σπέρμα. Η Φλώρα ξαφνιάστηκε, αλλά δεν είχε άλλη επιλογή από το να καταπιεί το παχύρευστο υγρό.
- Όλο, όλο αγάπη μου... καθάρισε το όλο. Πιες τα όλα!
Την είπε «αγάπη του»; Η Φλώρα ένιωσε πως η ζωή της είχε αλλάξει. Δεν ήταν χαζή, ήξερε πως ο τύπος αυτός θα έπαιζε μαζί της, πως θα την έκανε να πονέσει, πως ήδη την είχε εκμεταλλευτεί, κάποιος μπορεί να έλεγε πως την είχε εξευτελίσει, αλλά τότε γιατί ένιωθε τόση συγκίνηση; Την είπε «αγάπη του» την ώρα που πλημμύριζε το στόμα της με τα χύσια του. Μετά από καιρό η κοπέλα αυτή θα γαμιόταν όσο λίγες και θα έκανε πράγματα που δε μπορούσε καν να φανταστεί, όμως ποτέ δεν θα ξεπερνούσε αυτή τη στιγμή που ένας άνδρας, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες, έστω και χωρίς να το πιστεύει την είπε «αγάπη του».
Μετά τη σήκωσε, δεν θυμόταν τι είπανε ακριβώς, ήταν πολύ ζαλισμένη και ο Μίλτος έκανε κάτι που έγινε το μικρό τους σύνθημα όσο σχετίστηκαν. Έβγαλε από την κωλότσεπη του ένα πακετάκι τσίχλες και της έδωσε μία:
- Πάρε μωρό μου για να μη μυρίζουν τα χειλάκια σου και καταλάβει κανείς τι κάνεις με το στόμα σου.
- Ευχαριστώ Μίλτο…
είπε για πρώτη φορά το όνομα του, χωρίς να είναι σίγουρο πως τον ευχαριστούσε μόνο για την τσίχλα, και τώρα η φωνή της είχε έναν τόνο σιγουριάς. Ήταν η σειρά του Μίλτου να εκπλαγεί. Μάλλον ήταν πιο προχωρημένη η Φλώρα από ότι είχε υπολογίσει. Πλησίασαν στο αυτοκίνητο όπου οι άλλοι δύο λαγοκοιμόντουσαν προφανώς μετά από τις διαχύσεις τους και έφυγαν γρήγορα γιατί η ώρα ήταν ήδη 11!
Το κουδούνι ξάφνιασε τη Φλώρα και την απέσπασε από τις αναμνήσεις της. Ο Άγγελος χτυπούσε την πόρτα. Ήταν στην ώρα του για το «ιδιαίτερο μάθημα του».
Συνεχίζεται…
Copyright protected OW ref: 133040
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.