Με λένε Πέτρο, είμαι 26,έχω ύψος 1,86,με αθλητικό σώμα και πριν λίγο καιρό βρήκα δουλειά σε ένα μαγαζί με υπολογιστές ως τεχνικός σε μια μικρή πόλη στην επαρχία. Επειδή δεν ξέρω κανέναν πέρα από τα παιδιά από τη δουλειά, που εκτός ότι δε μπορούν συνέχεια, δε θέλω να μπλέκω τα προσωπικά με τα επαγγελματικά. Πλέον έχω σοβαρέψει και έχω σταματήσει να κάνω τις τρέλες που έκανα στα σχολικά και φοιτητικά χρόνια (ίσως τις γράψω στο μέλλον) και αυτή η μετακόμιση ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για μια νέα αρχή, αλλά να μη σταματήσω τις συνήθειές μου… βλέπε γυμναστική. Και εφόσον ήμουν μόνος, για να γεμίζω το κενό της ημέρας, έβγαινα (και βγαίνω) κάθε Κυριακή πρωί με μεσημέρι για τζόκινγκ.
Κάνω μια ασυνήθιστη διαδρομή, εννοώντας πως πηγαίνω σε ένα δρόμο που δεν είναι πολυσύχναστος, ειδικά τις Κυριακές δεν περνάει ψυχή και παραμελημένος (με λακκούβες, κάγκελα από οικοδομή που αν δεν προσέξεις θα χτυπήσεις). Βέβαια αυτή τη ρουτίνα δεν την είχα μόνο εγώ αλλά και μια κοπέλα που κάθε φορά την πετύχαινα μπροστά μου στα 10-20 μέτρα περίπου. Δεν ξέρω αν έκανε κάθε μέρα, αλλά κάθε Κυριακή λίγο πριν εμένα ξεκινούσε.
Ποτέ δεν την είχα προσέξει ερωτικά, υποθέτω ούτε εκείνη εμένα, απλά ξέραμε πως θα τύχει να τρέχουμε την ίδια μέρα. Δεν είχαμε ανταλλάξει ούτε γεια. Ωραίο σώμα, ωραία κοπέλα έλεγα, αλλά δε σκεφτόμουν κάτι παραπάνω ώσπου τη μοιραία Κυριακή...
Είχε ζέστη εκείνη τη μέρα και έβαλε ένα αθλητικό σορτς κολλητό, ένα κολλητό μπούστο και μια ζακέτα δεμένη στους ώμους. Επειδή είχα καιρό να πάω με γυναίκα το κούνημά της με καύλωσε. Πήγαινα πιο γρήγορα ώστε να μειώσω τη διαφορά στην απόσταση να παίρνω μάτι τον κώλο της. 1.74,αθλητικό σώμα, κώλο κανονικού μεγέθους, γυμνασμένος όμως και στήθος μικρό ως μέτριο, φουσκωτό, όπως οι γυναίκες στις διαφημίσεις. Το φετίχ μου όμως είναι τα γυναικεία πόδια. Είμαι ποδολάγνος. Δεν είμαι ο τύπος που αν δε δει πόδι δεν τελειώνει, ούτε καυλώνει με κάθε πόδι που βλέπει, (μου αρέσουν τα ίσια, ομοιόμορφα δάχτυλα, που πηγαίνουν από το μεγαλύτερο στο μικρότερο χωρίς το κότσι φυσικά, αρκετά καμπυλωτή καμάρα και φυσικά απαλό, προσεγμένο και όμορφο δέρμα που θα άρεσαν και σε κάποιον που τα σιχαίνεται.
Είναι η αδυναμία μου που άμα το δω και ειδικά άμα με αγγίξει καυλώνω σε φάση "το θέλω τώρα". Την κοιτούσα για ώρα, κάτι μου έκανε κλικ στον κώλο της. Δυστυχώς ή μάλλον ευτυχώς τη μάτιασα. Παραπάτησε σε μια λακκούβα, της σκίστηκε το παπούτσι, η κάλτσα της πιάστηκε σε κάτι κάγκελα, σκίστηκε και έπεσε με τον κώλο για να μην κοπεί από τα σίδερα και χρειαστεί αντιτετανικό.
Αμέσως έτρεξα για να τη βοηθήσω, τη σήκωσα, μάζεψα τα σκισμένα της, την κουβάλησα λίγο πιο πέρα σε μια πλατεία πίσω από κάτι κτήρια. Πάντα κουβαλάω ένα τσαντάκι με οξυζενέ, επιθέματα και άλλα ιατρικά. Τη ρώτησα που έχει χτυπήσει και μου είπε στο πόδι. Της έκανα μασάζ στο μπούτι και κατέβηκα. Το θέαμα που παρατήρησα ήταν πιο δύσκολο απ' ότι περίμενα.
Είχε ακριβώς τον τύπο ποδιού που με καυλώνει. Από τη μια δεν ήθελα, αλλά από την άλλη κάτι μέσα μου έλεγε τρίψε την πατούσα της μπορεί να μην έχεις άλλη ευκαιρία κι έτσι έκανα. Περιποιήθηκα κάποιες γρατζουνιές που είχε και της το έτριψα για να μαλακώσει και καλά. Είχε ακουμπήσει σε ένα δέντρο επειδή πονούσε από την πτώση και στο πεζούλι που καθόμασταν δεν υπήρχε άλλος χώρος οπότε το πόδι της ήταν τεντωμένο και η φτέρνα της ακουμπούσε στον πλέον σηκωμένο πούτσο μου.
- Είσαι καλά; Τη ρώτησα;
- Κάπως καλύτερα σε ευχαριστώ!
Το δέρμα στο πόδι της ήταν τόσο μαλακό, τα νύχια της είχαν τέλειο σχήμα και ήταν γαλλικά φτιαγμένα με όχι μακρύ νύχι. Πλέον δεν κρατιόμουν. Ένιωθα ότι θα τελειώσω χωρίς να με αγγίξει καν! Έκανα πως κοιτούσα μια πληγή της για να πάρω μυρωδιά και ήταν φανταστική. Ακόμα και με τα αθλητικά! Ο πούτσος μου είχε γίνει πλέον ατσάλι, είχα θολώσει. Είχα χάσει τον κόσμο και το χρόνο γύρω μου ώσπου ένιωσα το πόδι της να τρίβει τον πούτσο μου πάνω από τη φόρμα και συνήλθα. Δεν πίστευα τη γινόταν. Άρπαξα το πόδι της κι άρχισα να το γλείφω (στην πατούσα δεν είχε τίποτα, μόνο 2 γρατζουνιές στον αστράγαλο). Σήκωσα και το άλλο, της έβγαλα παπούτσι και κάλτσα, πήρα μια υπέροχη μυρωδιά και απλά συνέχισα εκεί που είχα μείνει.
Με το άλλο μου κατέβασε τη φόρμα και το μποξεράκι, πήρε αυτό που της έγλειφα και έβαλε την πούτσα μου (το λίγο που χωρούσε) ανάμεσα στο μεγάλο δάχτυλο ενώ το άλλο το πήρα στο στόμα μου. 2-3 φορές πάνω κάτω, το σπέρμα μου πετάχτηκε με ταχύτητα φωτός στο πηγούνι της, μια ποσότητα στο στόμα της και σχεδόν κάλυψα το πόδι της. Πήγε και πάνω στην πληγή όπου το πήρε με το δάχτυλο και το έφαγε. Και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι είμαι μέρα μεσημέρι σε μια πλατεία με γύρω-γύρω κατοικήσιμα σπίτια σε μια πλατεία που το μόνο που μας κρύβει είναι ένας μεγάλος πλάτανος κι ένα κτήριο ενώ μπορεί να περάσει κάποιος ανά πάσα στιγμή, με μια άγνωστη. Όμως ο πούτσος δεν είχε ηρεμήσει. Ήθελα σαν τρελός κι άλλο, παρόλο που αφού χύσουμε οι άντρες θέλουμε λίγο για να επανέλθουμε.
Εκείνη όμως είχε σχέδια. Τον πήρε όλο στο στόμα της και μου τον καθάρισε. Έκατσε πάνω μου και τριβόταν. Τα είχα χάσει. Της έσκισα το σορτς στον κώλο μέχρι το μουνί. Προς έκπληξή μου δε φορούσε βρακί! Μπήκα. Τι μουνί. Τα βυζιά της και ο κώλος της στητά και καλοσχηματισμένα. Η χημεία μας ήταν ξεκάθαρη αφού είχαμε τέλειο συγχρονισμό στο ανέβα κατέβα κι απ' τους 2 μας. Άνοιξα τον κώλο της και πέρασα το δάχτυλό μου. Ήταν ιδρωμένος. Ήθελα να το γευτώ. Τη σήκωσα και την ακούμπησα στα 4. Η θέα του κώλου της με τις τέλειες πατούσες της ήταν αρκετό για να θέλω να τελειώσω επιτόπου. Αλλά ήθελα να τελειώσω μέσα της. Έγλειψα τον κώλο της. Ήμουν έτοιμος να τελειώσω. Τώρα ή ποτέ και της το έβαλα στον κώλο. Αργά και σταθερά. Φαινόταν πως δεν έχει εμπειρία εκεί αλλά το δέχτηκε σχετικά άνετα. Το ήθελε όσο κι εγώ. Δε μιλούσαμε απλά βογκούσε. Δε μας ένοιαζε αν θα μας δουν. Ήμουν ένας αγάμητος και ήταν μια πουτάνα.
Όλο αυτό με έκανε να αδειάσω μια τεράστια ποσότητα σπέρματος στον κώλο της. Εκείνη βγήκε, ήρθε μου τον καθάρισε, φόρεσε το σκισμένο παπούτσι και το άλλο, έβαλε γύρω από τη μέση της τη ζακέτα για να μη φαίνεται η τρύπα ενώ έσταζε ο κώλος της και απλά έφυγε χωρίς να μπορεί να περπατήσει με τον ξεσκισμένο κώλο της. Δε μιλήσαμε, δεν κανονίσαμε κάτι, απλά ντύθηκα, αλλά πριν φύγω είδα κάτι που μου έδωσε χαρά, καύλα και ενασχόληση για την επόμενη εβδομάδα. Μου είχε αφήσει τις κάλτσες της. Απλά έπρεπε να περιμένω μέχρι την Κυριακή.
Copyright protected OW ref: 153484
Κάνω μια ασυνήθιστη διαδρομή, εννοώντας πως πηγαίνω σε ένα δρόμο που δεν είναι πολυσύχναστος, ειδικά τις Κυριακές δεν περνάει ψυχή και παραμελημένος (με λακκούβες, κάγκελα από οικοδομή που αν δεν προσέξεις θα χτυπήσεις). Βέβαια αυτή τη ρουτίνα δεν την είχα μόνο εγώ αλλά και μια κοπέλα που κάθε φορά την πετύχαινα μπροστά μου στα 10-20 μέτρα περίπου. Δεν ξέρω αν έκανε κάθε μέρα, αλλά κάθε Κυριακή λίγο πριν εμένα ξεκινούσε.
Ποτέ δεν την είχα προσέξει ερωτικά, υποθέτω ούτε εκείνη εμένα, απλά ξέραμε πως θα τύχει να τρέχουμε την ίδια μέρα. Δεν είχαμε ανταλλάξει ούτε γεια. Ωραίο σώμα, ωραία κοπέλα έλεγα, αλλά δε σκεφτόμουν κάτι παραπάνω ώσπου τη μοιραία Κυριακή...
Είχε ζέστη εκείνη τη μέρα και έβαλε ένα αθλητικό σορτς κολλητό, ένα κολλητό μπούστο και μια ζακέτα δεμένη στους ώμους. Επειδή είχα καιρό να πάω με γυναίκα το κούνημά της με καύλωσε. Πήγαινα πιο γρήγορα ώστε να μειώσω τη διαφορά στην απόσταση να παίρνω μάτι τον κώλο της. 1.74,αθλητικό σώμα, κώλο κανονικού μεγέθους, γυμνασμένος όμως και στήθος μικρό ως μέτριο, φουσκωτό, όπως οι γυναίκες στις διαφημίσεις. Το φετίχ μου όμως είναι τα γυναικεία πόδια. Είμαι ποδολάγνος. Δεν είμαι ο τύπος που αν δε δει πόδι δεν τελειώνει, ούτε καυλώνει με κάθε πόδι που βλέπει, (μου αρέσουν τα ίσια, ομοιόμορφα δάχτυλα, που πηγαίνουν από το μεγαλύτερο στο μικρότερο χωρίς το κότσι φυσικά, αρκετά καμπυλωτή καμάρα και φυσικά απαλό, προσεγμένο και όμορφο δέρμα που θα άρεσαν και σε κάποιον που τα σιχαίνεται.
Είναι η αδυναμία μου που άμα το δω και ειδικά άμα με αγγίξει καυλώνω σε φάση "το θέλω τώρα". Την κοιτούσα για ώρα, κάτι μου έκανε κλικ στον κώλο της. Δυστυχώς ή μάλλον ευτυχώς τη μάτιασα. Παραπάτησε σε μια λακκούβα, της σκίστηκε το παπούτσι, η κάλτσα της πιάστηκε σε κάτι κάγκελα, σκίστηκε και έπεσε με τον κώλο για να μην κοπεί από τα σίδερα και χρειαστεί αντιτετανικό.
Αμέσως έτρεξα για να τη βοηθήσω, τη σήκωσα, μάζεψα τα σκισμένα της, την κουβάλησα λίγο πιο πέρα σε μια πλατεία πίσω από κάτι κτήρια. Πάντα κουβαλάω ένα τσαντάκι με οξυζενέ, επιθέματα και άλλα ιατρικά. Τη ρώτησα που έχει χτυπήσει και μου είπε στο πόδι. Της έκανα μασάζ στο μπούτι και κατέβηκα. Το θέαμα που παρατήρησα ήταν πιο δύσκολο απ' ότι περίμενα.
Είχε ακριβώς τον τύπο ποδιού που με καυλώνει. Από τη μια δεν ήθελα, αλλά από την άλλη κάτι μέσα μου έλεγε τρίψε την πατούσα της μπορεί να μην έχεις άλλη ευκαιρία κι έτσι έκανα. Περιποιήθηκα κάποιες γρατζουνιές που είχε και της το έτριψα για να μαλακώσει και καλά. Είχε ακουμπήσει σε ένα δέντρο επειδή πονούσε από την πτώση και στο πεζούλι που καθόμασταν δεν υπήρχε άλλος χώρος οπότε το πόδι της ήταν τεντωμένο και η φτέρνα της ακουμπούσε στον πλέον σηκωμένο πούτσο μου.
- Είσαι καλά; Τη ρώτησα;
- Κάπως καλύτερα σε ευχαριστώ!
Το δέρμα στο πόδι της ήταν τόσο μαλακό, τα νύχια της είχαν τέλειο σχήμα και ήταν γαλλικά φτιαγμένα με όχι μακρύ νύχι. Πλέον δεν κρατιόμουν. Ένιωθα ότι θα τελειώσω χωρίς να με αγγίξει καν! Έκανα πως κοιτούσα μια πληγή της για να πάρω μυρωδιά και ήταν φανταστική. Ακόμα και με τα αθλητικά! Ο πούτσος μου είχε γίνει πλέον ατσάλι, είχα θολώσει. Είχα χάσει τον κόσμο και το χρόνο γύρω μου ώσπου ένιωσα το πόδι της να τρίβει τον πούτσο μου πάνω από τη φόρμα και συνήλθα. Δεν πίστευα τη γινόταν. Άρπαξα το πόδι της κι άρχισα να το γλείφω (στην πατούσα δεν είχε τίποτα, μόνο 2 γρατζουνιές στον αστράγαλο). Σήκωσα και το άλλο, της έβγαλα παπούτσι και κάλτσα, πήρα μια υπέροχη μυρωδιά και απλά συνέχισα εκεί που είχα μείνει.
Με το άλλο μου κατέβασε τη φόρμα και το μποξεράκι, πήρε αυτό που της έγλειφα και έβαλε την πούτσα μου (το λίγο που χωρούσε) ανάμεσα στο μεγάλο δάχτυλο ενώ το άλλο το πήρα στο στόμα μου. 2-3 φορές πάνω κάτω, το σπέρμα μου πετάχτηκε με ταχύτητα φωτός στο πηγούνι της, μια ποσότητα στο στόμα της και σχεδόν κάλυψα το πόδι της. Πήγε και πάνω στην πληγή όπου το πήρε με το δάχτυλο και το έφαγε. Και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι είμαι μέρα μεσημέρι σε μια πλατεία με γύρω-γύρω κατοικήσιμα σπίτια σε μια πλατεία που το μόνο που μας κρύβει είναι ένας μεγάλος πλάτανος κι ένα κτήριο ενώ μπορεί να περάσει κάποιος ανά πάσα στιγμή, με μια άγνωστη. Όμως ο πούτσος δεν είχε ηρεμήσει. Ήθελα σαν τρελός κι άλλο, παρόλο που αφού χύσουμε οι άντρες θέλουμε λίγο για να επανέλθουμε.
Εκείνη όμως είχε σχέδια. Τον πήρε όλο στο στόμα της και μου τον καθάρισε. Έκατσε πάνω μου και τριβόταν. Τα είχα χάσει. Της έσκισα το σορτς στον κώλο μέχρι το μουνί. Προς έκπληξή μου δε φορούσε βρακί! Μπήκα. Τι μουνί. Τα βυζιά της και ο κώλος της στητά και καλοσχηματισμένα. Η χημεία μας ήταν ξεκάθαρη αφού είχαμε τέλειο συγχρονισμό στο ανέβα κατέβα κι απ' τους 2 μας. Άνοιξα τον κώλο της και πέρασα το δάχτυλό μου. Ήταν ιδρωμένος. Ήθελα να το γευτώ. Τη σήκωσα και την ακούμπησα στα 4. Η θέα του κώλου της με τις τέλειες πατούσες της ήταν αρκετό για να θέλω να τελειώσω επιτόπου. Αλλά ήθελα να τελειώσω μέσα της. Έγλειψα τον κώλο της. Ήμουν έτοιμος να τελειώσω. Τώρα ή ποτέ και της το έβαλα στον κώλο. Αργά και σταθερά. Φαινόταν πως δεν έχει εμπειρία εκεί αλλά το δέχτηκε σχετικά άνετα. Το ήθελε όσο κι εγώ. Δε μιλούσαμε απλά βογκούσε. Δε μας ένοιαζε αν θα μας δουν. Ήμουν ένας αγάμητος και ήταν μια πουτάνα.
Όλο αυτό με έκανε να αδειάσω μια τεράστια ποσότητα σπέρματος στον κώλο της. Εκείνη βγήκε, ήρθε μου τον καθάρισε, φόρεσε το σκισμένο παπούτσι και το άλλο, έβαλε γύρω από τη μέση της τη ζακέτα για να μη φαίνεται η τρύπα ενώ έσταζε ο κώλος της και απλά έφυγε χωρίς να μπορεί να περπατήσει με τον ξεσκισμένο κώλο της. Δε μιλήσαμε, δεν κανονίσαμε κάτι, απλά ντύθηκα, αλλά πριν φύγω είδα κάτι που μου έδωσε χαρά, καύλα και ενασχόληση για την επόμενη εβδομάδα. Μου είχε αφήσει τις κάλτσες της. Απλά έπρεπε να περιμένω μέχρι την Κυριακή.
Copyright protected OW ref: 153484
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.