Δεν ξέρω αν ήταν τυχαίο (αργότερα κατάλαβα ότι δεν ήταν) αλλά με πλησίασε, συστηθήκαμε και ζήτησε τη συμβουλή μου για ένα μυθιστόρημα. Σηκώθηκα από τη θέση μου και περιπλανηθήκαμε στο διάδρομο ψάχνοντας βιβλία. Πιάσαμε χαλαρή κουβεντούλα, χαλάρωναν και οι αισθήσεις μας ταυτόχρονα. Περιττό να σας πω ότι φορούσε ένα άκρως καυλωτικό άρωμα. Μιας και βρήκαμε ότι έχουμε αρκετά κοινό γούστο, της πρότεινα να πάμε για καφεδάκι για να συζητήσουμε παραπάνω. Φυσικά στο πίσω μέρος του μυαλού μου ήταν να προσεγγίσω (και να γαμηθώ) με μια τόσο κλασάτη γυναίκα. Πέταξα από τη χαρά μου όταν δέχθηκε και πήγαμε σε ένα απόμερο καφέ. Εκεί της εκμυστηρεύθηκα πόσο πολύ με γοήτευε, με χάιδεψε στο μάγουλο για να με ευχαριστήσει και με διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα. Μου είπε ότι της φαίνομαι πολύ ωραίο και αξιόλογο παιδί και είναι κρίμα που έχουμε τέτοια διαφορά ηλικίας.
Κατάλαβα ότι η κυρία ψαχνόταν και της είπα ότι στον πόθο δεν υπάρχουν ταμπού. Στη συνέχεια μου αποκάλυψε ότι είναι χρόνια χωρισμένη και ζει μόνη της, καθώς τα παιδιά της δουλεύουν στο εξωτερικό. Τη ρώτησα ευθέως "και πώς ικανοποιείται μια τόσο ωραία ύπαρξη;". Έβγαλε ένα πονεμένο "αχ" που έδειχνε ότι εδώ και χρόνια αυτοϊκανοποιείται και ψάχνει σαν τρελή έναν ντούρο γαμιά. Μου αποκάλυψε ότι στη βιβλιοθήκη συχνάζει ότι μόνο για το χόμπι της (διάβασμα), αλλά και για να βρει κάποιον να την εξιτάρει σε όλους τους τομείς. Πριν καν τελειώσει τη φράση, την άρπαξα και ανταλλάξαμε ένα παθιασμένο γλωσσόφιλο. Οι αντιστάσεις της ήδη είχαν καμφθεί. Με κάλεσε στο σπίτι της για φαγητό (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και μου πρόσφερε ένα αξέχαστο πήδημα.
Εκείνο το μεσημεροαπόγευμα μπορεί να έμεινα νηστικός στο στομάχι, αλλά μπόρεσα να χορτάσω την ακόρεστη νεανική μου καύλα. Δεν προλάβαμε να περάσουμε την εξώπορτα και τη χούφτωνα παντού, ξεκινούσα από το λαιμό και έχωνα τα δάχτυλα στην περιποιημένη μουνάρα της. Βαριανάσαινε και μου 'λεγε "δεν κρατιέμαι αγορίνα μου, σκίσε με, κάνε με δική σου".
Πρώτη στάση στο δερμάτινο καναπέ. Ήδη από το τρίψιμο το καυλί μου ήταν ετοιμοπόλεμο, μου κατέβασε το μποξεράκι και μου άρχισε ένα θεσπέσιο, αργό τσιμπούκι. Το χάιδευε με τόση τρυφερότητα και το ρούφαγε με τόση λύσσα. Δεν ήθελα και πολύ, της είπα "θα με τρελάνεις σήμερα, μιλφάρα μου" (μόλις άκουσε τη λέξη "μιλφάρα" γέλασε τρανταχτά και καύλωσε ακόμα περισσότερο). Μόλις ένιωσα έτοιμος να χύσω, τον έβγαλα και λίτρα πηχτού σπέρματος πλημμύρισαν το όμορφο και σοβαρό της πρόσωπο. Με τρέλανε όταν έγλειφε όσο σπέρμα μπορούσε, για να γευτεί και την τελευταία ικμάδα δύναμης του γαμιά της.
Δεύτερος γύρος στο αρχοντικό διπλό κρεβάτι της. Ο γαμηστρώνας των ονείρων μου. Ήταν η σειρά μου να την απογειώσω μετά τη σπέσιαλ περιποίηση. Την έγλειφα ολόκληρη αργά και βασανιστικά, με αποκορύφωμα τις ποδάρες της (ειδικά τα υπέροχα πατουσάκια της). Σιγόβραζε κι εκλιπαρούσε σαν αχόρταγη πουτάνα, "δεν αντέχω αγόρι μου, πήδα με , σκίσε με, λιώσε με". Ανταποκρίθηκα αμέσως στο σαγηνευτικό κάλεσμα της αφέντρας μου, άνοιξε τα πόδια της και βυθίστηκα στο αρχικά στενό, αλλά μόλις άνοιξε, πηγάδι, μουνί της. Ουρλιάζαμε σα να μην υπάρχει αύριο ("τι πούτσος είναι αυτός καρδούλα μου", "δεν θα ξαναμείνει απότιστη αυτή η μουνάρα, θα στην γαμάω κάθε μέρα"), ακούγαμε τους γείτονες να χτυπάνε τους τοίχους αρχικά και μετά να το κάνουν κι αυτοί. Κάναμε διαγωνισμό ντεσιμπέλ, παρασυρμένοι από την καύλα. Έχυνε ποτάμια που περίμεναν εδώ και χρόνια την εκβολή τους. Όταν ήρθε η σειρά μου, μου είπε "τα θέλω μέσα μου, είμαι γριά, δεν κινδυνεύω να μείνω έγκυος". Η επιθυμία της (και δικιά μου επιθυμία) διαταγή. Τι ξαλάφρωμα ήταν αυτό μες στο ερεθισμένο της μουνί.
Είχαν περάσει πάνω από τέσσερις ώρες, βγήκαμε σε ένα απόμερο ταβερνάκι για δείπνο, κρατούσαμε τρυφερά ο ένας το χέρι του άλλου και οι δυο μαστουρωμένοι από την πρωτόγνωρη ηδονή. Μπορεί να μην προέκυψε σχέση από αυτή τη μοναδική στιγμή, γιατί η κυρία βρήκε κάποιο συνομήλικο σύντροφο, αλλά γαμηθήκαμε σαν τα σκυλιά άλλες δυο φορές, όταν ο σύντροφός της είχε φύγει για δουλειές στο εξωτερικό. Δεν πρόκειται, όμως, να ξεχάσω ποτέ την ανεπανάληπτη ηδονή που μου πρόσφερε, αυτό το κράμα τρυφεράδας και σηκωμάρας, η κλασάτη μιλφάρα.
Copyright protected OW ref: 99332
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.