Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Καλησπέρα σας, το όνομα μου είναι Λευτέρης και θα σας γράψω τη δική μου ιστορία που συνέβη πριν 3 χρόνια. Θα σας πω λίγα πράγματα για μένα, είμαι 1.95, 90κιλά και γενικά σα σώμα είμαι γεροδεμένος λόγο του αθλητισμού που κάνω από 16 χρονών. Έμενα σ’ ένα χωριό που λίγο πολύ όλοι ήμασταν γνωστοί. Συνήθως μαζευόμασταν παρέα σε απόμερα μέρη όπως σχολεία, εκκλησία πάρκο χωρίς πολύ φωτισμό. Είχαμε χωριστεί σε 2 κλίκες η δική μου αποτελούνταν από 7αγόρια και 5 κορίτσια και η άλλη λιγότεροι. Γενικά είχαμε φιλίες μεταξύ μας και έτσι χωρίσαμε την περιοχή, αυτοί είχαν το σχολείο εμείς την εκκλησία.

Ήταν Αύγουστος, αρκετή ζέστη και κλασσικά μαζευτήκαμε στην εκκλησία όλοι μαζί. Περνούσε η ώρα όσο χαζολογούσαμε και ένας-ένας έφευγε μέχρι που έμεινα εγώ με το φίλο μου τον Πάνο. Και οι δύο ψηλοί γεροδεμένοι  αφού σχεδόν όλη η παρέα ήταν στο ίδιο άθλημα από μικροί. Είχε αρκετή ησυχία και εκεί που καθόμασταν δεν μας έβλεπε κανείς. Είχε δένδρα γύρω και ένα μόνο φως που ήταν στα 100 μέτρα. Μέσα στην ησυχία ακούσαμε γελάκια και εμφανίστηκε ένα ζευγάρι, αυτή 17, το όνομα της Κατερίνα, από το ίδιο χωριό, αδύνατη, κοκκινομάλλα, με πράσινα μάτια, ένα τέλειο σώμα με μικρό αλλά στρόγγυλο στητό βυζάκι και ένα πεταχτό κωλαράκι. Η κοπέλα ήταν κόλαση, από μικρή και φαινόταν ότι θα γίνει μούναρος. Αυτός 20 το όνομα του… ας πούμε Κώστα, ο οποίος ήταν από άλλο χωριό γιατί δεν τον ξέραμε, πιο μικροκαμωμένος από εμάς. Κάθισαν κοντά στο φώς με αποτέλεσμα εμείς να βλέπουμε και αυτοί όχι. Φυσικά και καθίσαμε να πάρουμε μάτι κάναμε ησυχία και δεν μας πήραν χαμπάρι.

Μιλούσαν  και ο Κώστας πέρασε το χέρι του στη μέση της, την έφερε πιο κοντά του και άρχισε να τη χαϊδεύει και να τη φιλάει, πράγμα που δεν άρεσε καθόλου στην Κατερίνα και το έδειξε. Αυτός συνέχισε και γινόταν πιεστικός απέναντι της, μέχρι που τον έσπρωξε λίγο και τον απομάκρυνε. Αυτός ξενερωμένος και νευριασμένος που δεν του έκατσε σηκώθηκε και είδαμε ότι μιλούσε στο τηλέφωνο. Της ζητάει συγνώμη για να την καθησυχάσει και κάθισαν απλά και μιλούσαν για τα επόμενα 15 λεπτά μέχρι που εμφανίστηκαν άλλοι 2 τύποι φίλοι του Κώστα στην ίδια ηλικία και κυβικά. Ξεκίνησαν με πειράγματα απλά προς την Κατερίνα, «τι όμορφη είσαι…» και τέτοια. όσο περνούσε η ώρα τα πειράγματα γίνονταν πιο προκλητικά, πιο χυδαία . Έφτασαν να την κοροϊδεύουν να την λένε μυξοπαρθένα, αγάμητη, άβυζη, γελώντας και χλευάζοντας.

Εκείνη είχε χαμηλώσει το κεφάλι της και κάνει να φύγει αλλά δεν την άφησαν. Σηκώνεται ο Κώστας και της κλείνει το δρόμο, γυρνάει και της λέει αφού δεν κάθισες να σε πηδήξω εγώ, θα κάτσεις να σε ξεσκίσουμε και οι 3 μαζί πουτάνα. Σηκώθηκαν και οι 3 όρθιοι,  τη χάιδευαν, την κορόιδευαν, την έσπρωχναν και την χούφτωναν. Σε μια φάση ο Κώστας την πιάνει και της βγάζει τη μπλούζα.  Εμφανίστηκαν τα βυζάκια της  με το σουτιέν και όλοι ξέσπασαν σε γέλια με αποτέλεσμα να βάλει τα κλάματα. Ένας από τους  φίλους του Κώστα ανοίγει το φερμουάρ του και βγάζει τον πούτσο του έξω πάει από πίσω της και τον τρίβει πάνω της πάνω στο παντελόνι της στο σώμα της παντού. Εκείνη κλαίει και παρακαλάει να την αφήσουν να πάει σπίτι της και δεν θα πει τίποτα σε κανέναν.

Εγώ λέω στο φίλο μου τον Πάνο να μην την αφήσουμε έτσι, να τη βοηθήσουμε, εξάλλου δεν ήταν του χωριού και γενικά είχαμε έχθρα με τους «εξωσχολικούς». φυσικά και ο Πάνος δέχθηκε, μπήκαμε μέσα στα δένδρα, πήραμε κάτι πεσμένα κλαδιά χοντρά και τα κάναμε σα ρόπαλα, πήγαμε προς το μέρος τους αργά και ήσυχα μέσα στο σκοτάδι, με αποτέλεσμα να μη πάρουν χαμπάρι, εξάλλου είχαν άλλες ασχολίες. Η Κατερίνα έκλαιγε και παρακαλούσε με λυγμούς αλλά μάταια. Ξαφνικά μέσα στα σκοτάδια εμφανιστήκαμε με τα ξύλα στα χέρια, αυτοί πάγωσαν, τα έχασαν, ένας έφυγε τρέχοντας,  τον Κώστα τον έπιασε ο Πάνος κι εγώ τον άλλο με την πούτσα έξω, έφαγαν μερικές και του απειλήσαμε πως αν ξανά έρθουν στο χωριό θα της φάνε άσχημα μ’ αυτό που έκαναν. Έφυγαν τρέχοντας, αλλά κρατήσαμε ένα σουβενίρ, το παντελόνι του ενός, που έβγαλε το καυλί του. Η Κατερίνα ήταν πεσμένη κάτω με την μπλούζα της πεταμένη παραπέρα. Την έπιασα αγκαλιά και τη σήκωσα. Έτρεμε σαν το ψαρί, έκλαιγε με λυγμούς και δε μπορούσε να πει λέξη. Εγώ είχα το αμάξι, ο Πάνος ήταν μαζί μου, οπότε εκείνος λέει θα φύγω με τα πόδια κι εγώ πήγα την Κατερίνα στο αμάξι μου. Την έβαλα πίσω στο κάθισμα να καθίσει μέχρι να συνέλθει.

Μετά από λίγο μπήκα και εγώ μέσα την ρώτησα αν είναι καλύτερα. Ήταν ακόμα με το σουτιέν, παρά το γεγονός η θέα ήταν απίστευτα όμορφη. Της έδωσα τη μπλούζα και τη βοήθησα να την βάλει. Ήταν λίγο χάλια αλλά ok. Πέρασαν 10 λεπτά και την ένιωθα πιο ήρεμη. Όπως καθόμασταν, έρχεται και χώνεται στην αγκαλιά μου και μου λέει «σε ευχαριστώ πολύ», γυρνάει πλησιάζει και τη φιλάω στο στόμα. Ήταν παρθένα από όλες τις απόψεις. Δεν ήξερε να φιλάει, ήμουν ο πρώτος της, αυτό συνεχίστηκε για λίγη ώρα μέχρι που πήρα την πρωτοβουλία να την αγγίξω στο σώμα κάτω από την μπλούζα. Δεν είδα αντίδραση. Ίσα-ίσα το ήθελε.

Συνέχισα να τη χαϊδεύω και να ανεβαίνω, μέχρι που έβγαλα την μπλούζα της. Αντίκρισα πάλι τα μικρά, αλλά στητά βυζάκια της. Ήθελα να τα φάω από την καύλα, αλλά κρατήθηκα. Τη φιλούσα, τη χάιδευα και ένιωθα την καύλα της να αυξάνεται. Άνοιξα το σουτιέν της και επιτέλους τα αντικρίζω όπως φανταζόμουν μικρά στητά στρόγγυλα ολόφρεσκα. Τη χαϊδεύω στις ρωγίτσες της. Έχουν γίνει πέτρα. Τις γλείφω και ακούω την ανάσα της να βαραίνει. Συνεχίζω προς τα κάτω φιλώντας το σώμα της αλλά τα δάχτυλα στις ρώγες, αυτή κλειστά μάτια και κραυγούλες ηδονής μέχρι που φτάνω  στο παντελόνι της, το ανοίγω σιγά-σιγά και δε βλέπω καμία αντίδραση. Συνεχίζω… ξέρω ότι το θέλει.

Ανοίγω το κουμπάκι, κατεβάζω το φερμουάρ της αργά, εμφανίζονται το υπέροχα αδύνατα πόδια της μέχρι που το βγάζω εντελώς και αντικρίζω τις περιποιημένες πατουσίτσες της με βαμμένα κατακόκκινα νυχάκια. Βάζω στο στόμα μου τα δάχτυλα της την βλέπω αναψοκοκκινισμένη. Συνεχίζω από τα δάχτυλα και ανεβαίνω. Συνεχίζω να φιλάω τα πόδια και πάω προς το μουνάκι της. Φορούσε ένα μπραζίλ στυλ βρακάκι, που τόνιζε το πεταχτό κωλαράκι της, τη φυλάω γύρω από την περιοχή και ακούω να αναστενάζει, μετά στο μουνάκι της πάνω από το μπραζίλ της και της το κατεβάζω αργά. Με το που το κατεβάζω βλέπω μια ροδαλή κλειστή τρυπούλα, εντελώς αθώα και τριχούλες γύρω (λογικό στην ηλικία της και χωρίς εμπειρία), της ανοίγω τα πόδια και φιλάω γύρω. Έχει ένα τέλειο άρωμα. Ανοίγω το μουνόχειλα της με τα δάχτυλα μου και γλείφω μέσα της. Τη νιώθω να έχει αφεθεί στα χέρια μου, βγάζει κραυγές ηδονής και απολαμβάνει, μέχρι τη στιγμή που αγγίζω την κλειτορίδα της. Εκείνη τη στιγμή είναι σαν να τη χτύπησε ρεύμα. Τινάζετε και αρχίζει να τρέμει και να χύνει στη γλώσσα μου. Βέβαια αυτή δεν το ξέρει, αλλά το απολαμβάνει φωνάζοντας.

Αφού ηρέμησε λίγο, την πήρα αγκαλιά,  τη φιλούσα και τη χάιδευα στο σώμα. Κούρνιασε πάνω μου, εγώ όμως δεν είχα ηρεμήσει καθόλου και αυτό το κατάλαβε όταν ξάπλωσε στην αγκαλιά μου την ενοχλούσε το καυλί μου. Εδώ να πω ότι δεν έχω πούτσα 25 εκατοστά, αλλά είναι φυσιολογική νομίζω, 19εκ. και σχετικά χόντρη από ότι μου έχουν πει. Ξαφνικά νιώθω το χέρι της να τον ακουμπάει και να το χαϊδεύει από πάνω.

-    Είσαι σίγουρη ότι θέλεις να προχωρήσεις μετά το σημερινό;

-    Ναι θέλω να είσαι ο πρώτος μου σε όλα, συγγνώμη αν είμαι λίγο άπειρη.

-    Δεν πειράζει να ακολουθείς της οδηγίες μου και θα τα καταφέρεις.

Έτσι και έγινε, άνοιξε το παντελόνι μου, το έβγαλα εντελώς, ανοίγει λίγο το μποξεράκι μου και τον πιάνει στα χεράκια της. Τον βγάζει έξω και παίρνει μια πόζα στο πρόσωπο σαν έκπληκτη. Βγάζω εντελώς και το μποξεράκι. Τώρα τον πιάνει με το χεράκι της και τον κοιτάει.

-    Μωρό μου χάιδεψε τον και παιξ’ τον πάνω κάτω αργά.

Έκανε ότι ακριβώς έλεγα, το έκανε κάπως άγαρμπα αλλά την βοηθούσα.

-    Δωσ’ του ένα φιλάκι πάνω, και τώρα άνοιξε το στόμα σου και βαλ’ το μέσα σαν παγωτό, γλειψ’ το με τη γλώσσα σου και ρούφα το κεφαλάκι.

«Υπάκουο κορίτσι» λέω μέσα μου, θα περάσουμε καλά. Στην αρχή με πονούσε, έβαζε δόντια, αλλά μετά τα κατάφερνε καλά. Αφού το ρούφηξε κανένα 10λεπτο και τον έπαιξε, γυρνώ και λέω:

-    Ήρθε η ώρα να σε κάνω γυναίκα μωρό μου, θέλω να ανέβεις πάνω μου και να κάτσεις σιγά-σιγά μέχρι να κρίνεις εσύ πότε είσαι έτοιμη.

Έτσι κι έγινε. Της άγγιξα το μουνί και ήταν μούσκεμα. Σάλιωσα λίγο το καυλί μου και ήρθε ακριβώς πάνω του. Ήταν έτοιμη να τον πάρει μέσα, βαθιά. Κατέβηκε αργά και το έβαλε μέσα στο μουνί της, ίσα-ίσα το κεφάλι. Με λίγο πόνο και υπομονή κάθισε αναπαυτικά πάνω στην πούτσα μου. Δεν κουνιόταν μέχρι να συνηθίσει το μουνί. Πόνεσε αλλά το άντεξε μέχρι που έσπασε και τον πήρε όλο μέσα. Με τη βοήθεια μου την έπιασα από τα κωλομέρια της, ήταν όσο η παλάμη μου το καθένα, την κουνούσα μπρος πίσω μέχρι που πήρε τον αέρα και όταν πλέον δεν πονούσε. Ήρθε η ηδονή και η καύλα ξεκίνησε να ανεβοκατεβαίνει. Κάποια στιγμή, τη νιώθω να το κάνει γρήγορα και να φωνάζει. Έχυνε πάλι ξανά και ξανά, εκείνη τη μέρα έχυσε 4 φορές. Εγώ την πρώτη φόρα την έχυσα στα βυζάκια της τα οποία στέγνωσαν πάνω της, τη δεύτερη φόρα τη γύρισα στα 4, την κάρφωνα, είχα θέα τα κωλομέρια της ανοιχτά, έπαιζα με την πίσω τρύπα της αλλά δεν έβαλα δάχτυλο, απλά χάιδευα, την κάρφωνα δυνατά  μέχρι που ήρθε η ώρα να χύσω. Τη γυρνώ και ανεβαίνω πάνω της.

-    Άνοιξε το στόμα πουτάνα μου και κλείσε τα ματιά σου!

Πετάχτηκαν όλα πάνω στα μούτρα της, στο στόμα της, στα μαλλιά της, χάλια έγινε.

-    Τώρα μωρό μου ότι μπήκε στο στόμα το καταπίνεις κι έλα να καθαρίσεις την πούτσα μου καλά, δε θέλω ίχνος πάνω του.

Ότι και να έλεγα δεν έλεγε όχι, το έκανε χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Υ.Γ. Αν σας άρεσε η ιστορία μου, έχω πολλές εμπειρίες με την Κατερίνα και θα σας τις πω όλες. Από αθώα… έγινε η μεγαλύτερη πουτάνα στο κρεβάτι μαζί μου.

Συγνώμη αν σας κούρασα, περιμένω σχόλια.



Copyright protected OW ref: 95661



Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.