Ας πάμε όμως και στην ιστορία μας. Ξεκίνησα να εργάζομαι στο νοσοκομείο τον Οκτώβριο του 2005. Με τη Βάσω συναντιόμασταν αραιά και που όταν τύχαινε να με στείλουν στον 8ο όροφο και εκείνη να έχει πρωινή βάρδια. Παρόλο που οι περισσότερες νοσοκόμες φορούσαν παντελόνια αυτή συνήθως προτιμούσε να φοράει ποδιά. Οι μήνες περνούσαν χωρίς ποτέ να έχει συμβεί κάτι. Βέβαια είχε μπει ο χειμώνας τα ρούχα ήταν πιο βαριά. Τέλος πάντων ήταν τέλη Φεβρουαρίου και εγώ, μετά το πέρας της βάρδιας, είχα πάει στα αποδυτήρια για να αλλάξω. Μαζί μου βρίσκονταν ο Βλάσης με το Κυριάκο και παραδόξως είχε έρθει και ο φυσιοθεραπευτής. Οι τρεις τους βρίσκονταν στο βάθος, συζητούσαν και γελάγανε. Ο δικός μου φωριαμός δεν ήταν εκεί κοντά αλλά πήγα δήθεν για να κάνω ντους. Με είχε φάει βλέπετε η περιέργεια να ακούσω τι έλεγαν.
Πήρα το σαμπουάν και την πετσέτα και πήγα προς τα ντους. Πέρασα από δίπλα τους και χαιρέτησα το Βλάση. Μπήκα στην καμπίνα αλλά δεν άνοιξα το νερό. Τότε άκουσα το φυσιοθεραπευτή να τους λέει πως τον είχε καλέσει στο σπίτι της. Με τους άλλους να τον αποκαλούν τυχερό και να μη μασήσει να την πλακώσει στον πούτσο. Τη λατρεύει την πούτσα όπως του είπαν κατά λέξη. Εκείνος γέλασε και σηκώθηκε για να φύγει. Τον είδα να πηγαίνει προς την πόρτα χαιρετώντας τους άλλους δύο. Εγώ άνοιξα λίγο το νερό για να βραχώ και άρχισα να σκουπίζομαι. Τότε άκουσα το Βλάση να λέει στο Κυριάκο να κάνει λίγο υπομονή, σε λίγο θα πλακώσουν οι ζέστες και θα τα πετάξει όλα. Μετά κάτι είπαν χαμηλόφωνα, δε μπόρεσα να ακούσω και έβαλαν τα γέλια πάλι. Οι δυο τους πήραν τα πράγματα τους και έφυγαν. Βγήκα και εγώ γεμάτος απορίες ποια είναι αυτή που θα τα πέταγε όλα και ποια είχε καλέσει το φυσιοθεραπευτή στο σπίτι.
Χρειάστηκε να περάσει ενάμιση μήνας ακόμα μέχρι να μάθω τι συνέβαινε. Είχα δει τη Βάσω να βγαίνει δυο φορές από το γραφείο του φυσιοθεραπευτή, αλλά ο έρωτας μέσα στην δουλειά είναι κάτι που συμβαίνει συχνά και δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Ένα πρωινό είχα ανέβει στο 10ο για να πάρω το πρωινό μου και εκεί άκουσα το Βλάση να λέει στο Κυριάκο. Την είδες σήμερα που φοράει την ποδιά της. Όχι του απάντησε ο άλλος. Να δεις που δεν φοράει τίποτα από κάτω του λέει ο Βλάσης. Κάθισα και σκέφτηκα λιγάκι για να καταλάβω για πια μιλάνε. Προσπάθησα με το μυαλό να σαρώσω όλους τους ορόφους και μόνο μία φόραγε ποδιά. Η Βάσω στον όγδοο. Πίνω μονορούφι τον χυμό και φεύγω σφαίρα για τον όγδοο. Αφού κάνω μια γρήγορη βόλτα βλέπω τη Βάσω να βγαίνει από ένα δωμάτιο φορώντας όντως ποδιά. Μόλις με είδε, με φώναξε κοντά της να την βοηθήσω να γυρίσει ένα ασθενή για να αλλάξει σεντόνια.
Την ακολούθησα στο δωμάτιο και κοιτούσα από πίσω να δω τι μπορώ να καταλάβω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι φορούσε ένα μαύρο σουτιέν. Κιλότα πάντως δε μπορούσα να διακρίνω. Της ζήτησα να πάει από την πλευρά του παραθύρου. Έτσι ώστε να την έχω κόντρα στον ήλιο που εκείνη την ώρα έμπαινε από το παράθυρο. Επίτηδες την άφηνα να κάνει μεγάλες κινήσεις για να βλέπω όσο περισσότερα μπορούσα. Σε μια φάση που απλώθηκε για να περάσει το σεντόνι κάτω από το κεφάλι του ασθενή σήκωσε ελαφρώς το δεξί της πόδι. Το φως του ήλιου έκανε το θαύμα του, σα σε θέατρο σκιών, μπόρεσα να διακρίνω καθαρά το γυμνό μουνί της. Αυτό ήταν από εκείνη την στιγμή και μέχρι να σχολάσουμε δεν την έχασα καθόλου από τα μάτια μου. Προσπαθούσα σε κάθε ευκαιρία να την πάρω λίγο μάτι. Χωρίς πάντα επιτυχία. Το μεσημέρι την περίμενα έξω στην αυλή καθισμένος σε ένα παγκάκι.
Μόλις την είδα να βγαίνει την πήρα από πίσω να δω πιο λεωφορείο θα πάρει. Δυστυχώς όμως την περίμενε ο άντρας της με το αμάξι. Την επόμενη μέρα πήγα νωρίς για δουλειά και ζήτησα να με βάλουν σε όγδοο ένατο. Δε μου χάλασαν το χατίρι. Μετά από κανένα εικοσάλεπτο ήρθε και η Βάσω με ένα τιραντέ φορεματάκι και πήγε στα αποδυτήρια για να αλλάξει. Την ακολούθησα από πίσω για να πάω και εγώ να αλλάξω. Ντύθηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα και περίμενα πίσω από την πόρτα για να βγει. Πλάκωσε όμως κόσμος και αναγκαστικά να πάω στον όγδοο να την περιμένω. Μετά από κανένα δεκάλεπτο ανέβηκε με ένα καφέ στο χέρι. Φορούσε την ίδια ποδιά, μόνο που τώρα διέκρινα καθαρά ένα τουρκουάζ βρακάκι. Σκέφτηκα πως δεν ήταν η μέρα μου, και αφοσιώθηκα στη δουλειά μου. Καθαρίσαμε μαζί με την Βάσω τρία δωμάτια και ανέβηκα στον ένατο να βοηθήσω κι εκεί. Αφού βοήθησα κι εκεί όσο μπορούσα, κοιτάζω το ρολόι μου. Η ώρα έχει πάει 10:10 και ανεβαίνω πάνω στην τραπεζαρία για να κάνω το διάλειμμα μου.
Εκεί βρίσκω τον Βλάση με τον Κυριάκο να κάθονται σε ένα τραπέζι κοντά στην πόρτα. Αφού παίρνω ένα σάντουιτς και τον χυμό μου πάω και κάθομαι στο διπλανό τραπέζι. Οι δυο τους μιλούσαν χαμηλόφωνα και χασκογελούσαν. Σε μια στιγμή βάζει ο Βλάσης το χέρι του στην τσέπη της ποδιάς του και αφού πρώτα ρίχνει μια ματιά γύρω του μην τον βλέπει κανείς βγάζει κάτι και το δείχνει στο Κυριάκο. Εγώ έκανα πως κοίταζα προς το παράθυρο. Αφού έσκασαν στα γέλια οι δυο τους ο Βλάσης πάει να το ξαναβάλει στην τσέπη του. Τότε κατάφερα να διακρίνω πως αυτό που κράταγε ήταν κάτι υφασμάτινο χρώματος τουρκουάζ. Αμέσως το μυαλό μου πήγε στην κιλότα της Βάσως. Κάνω το σάντουιτς δύο χαψιές στην κυριολεξία, παίρνω και τον χυμό στο χέρι και βγαίνω έξω από την τραπεζαρία. Κατεβαίνω στα γρήγορα στον όγδοο. Ψάχνω στα γρήγορα να βρω τη Βάσω. Με τα πολλά τη βλέπω στο γραφείο της προϊσταμένης. Την κοιτάζω από το παράθυρο χωρίς να μιλήσω και πάω και κάθομαι στην κίνηση του ορόφου που βρίσκεται δίπλα στο γραφείο.
Σε λίγο βγαίνει από το γραφείο και έρχεται εκεί που καθόμουν.
- Τι κάνεις εδώ, μου λέει, δε θα κάνεις διάλειμμα;
- Είχα λίγη δουλίτσα πάνω και δεν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα, της απαντάω.
- Καλά, μου λέει, περίμενε λίγο και θα πάμε παρέα μόλις τελειώσουν οι άλλοι.
Στη συνέχεια παίρνει ένα φάκελο από το συρτάρι για να τον πάει στην προϊσταμένη. Όπως γυρίζει προσπαθώ να δω αν φοράει την κυλόττα της, αλλά δε βλέπω τίποτα. Ο πούτσος μου πρέπει να έφτασε ως τον αφαλό. Την παρατηρούσα καθώς πήγαινε προς το γραφείο. Έβλεπα τα κωλομάγουλα να τρεμοπαίζουν κάτω από το ύφασμα της ποδιάς, και ασυναίσθητα χάιδεψα τον πούτσο μου. Δε μπορούσα να κάτσω άλλο εκεί ή που θα έπρεπε να πάω να την παίξω ή να κάνω κάτι για να ξεχαστώ. Σηκώθηκα πάνω και πήρα ένα καρότσι με ρούχα να τα πάω στη λινοθήκη. Βάζω το καρότσι μέσα στο δωμάτιο και αρχίζω να το γεμίζω με άπλυτα για τα πλυντήρια. Τότε βλέπω τη Βάσω να περνάει από έξω για να πάει στο ασανσέρ. Με κοιτάζει και μου λέει…
- δεν θα έρθεις για διάλειμμα εσύ;
- Τώρα, της απαντάω, μια στιγμή μόνο.
Γεμίζω όσο πιο γρήγορα μπορώ το καρότσι. Μόλις το έχω γεμίσει το παίρνω και το πάω μέχρι το ασανσέρ, εκεί το παρατάω και ανεβαίνω πάνω. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι κάνουν διάλειμμα με το πρώτο γκρουπ, έτσι αυτή τη στιγμή πάνω βρίσκονται ελάχιστα άτομα. Τσεκάρω να δω που βρίσκεται η Βάσω. Κάθεται με άλλες δύο νοσοκόμες σε ένα τραπέζι δίπλα στο παράθυρο. Ξαναπαίρνω ένα σάντουιτς και ένα καφέ αυτή τη φορά για να έχω περισσότερο χρόνο και κάθομαι στο πίσω τραπέζι ακριβώς απέναντι από τα πόδια της Βάσως. Περίμενα πως και πως να κάνει καμιά κίνηση. Οι άλλες νοσοκόμες δεν κάθισαν πολύ μαζί της μιας και πρέπει να είχαν έρθει νωρίς. Καθώς χαιρετιόντουσαν τα πόδια της Βάσως χαλάρωσαν λίγο αφήνοντας με να δω τις τρίχες του μουνιού της. Αφού απομακρύνθηκαν η Βάσω με κοιτάζει καλά και μου λέει:
- Καλά εσύ γιατί κάθεσαι μόνος σου;
- Αφού ήσασταν παρέα. Μπορεί να λέγατε τίποτα προσωπικό, της απαντάω.
- Μπα… μαλακίες κάτι για τα παιδιά μας λέγαμε.
Παίρνω το σάντουιτς και πάω να κάτσω δίπλα της φροντίζοντας να πέσει η ποδιά έτσι ώστε να μη φαίνεται το φούσκωμα στο παντελόνι μου. Κάθομαι στο τραπέζι και ξετυλίγω λίγο την ζελατίνα από το σάντουιτς.
- Πόσα παιδιά έχεις;
- Τρία!
- Είναι μεγάλα;
- Η μεγάλη μου η κόρη είναι δώδεκα η μικρή έξι και ο μικρός τρία.
- Και ποιος είναι μαζί τους τώρα που δουλεύεις;…
ρώτησα για να μάθω την οικογενειακή της κατάσταση. Σχολείο μου απάντησε και μετά θα κάτσουν στα πεθερικά μου. Όσο μου μίλαγε τόσο εγώ δεν μπορούσα να πάρω το μυαλό μου από τα σκέλια της. Αφού μιλήσαμε περί ανέμων και υδάτων για λίγο βάζω το χέρι μου στην τσέπη για να βγάλω το κινητό μου και αφήνω τα κλειδιά να πέσουν στο πάτωμα. Σκύβω να τα πιάσω και κοιτάζω τα πόδια της Βάσως. Τα οποία είναι ελαφρώς χαλαρά. Σκέφτομαι καθώς τα χαζεύω ή τώρα ή ποτέ. Καθώς σηκώνομαι χτυπάει το κεφάλι μου στο τραπέζι. Αυτό την κάνει να χαμογελάσει και να με ρωτήσει αν είμαι καλά. Εγώ έτριψα το κεφάλι μου και την κοίταξα στα μάτια.
- Καλά… μου λέει, που έχεις το μυαλό σου;
Τότε και εγώ πήρα φόρα.
- Όλα θα ήταν μια χαρά της λέω αν φόραγες βρακάκι.
Εκεί την είδα να κοκκινίζει και να τακτοποιεί την ποδιά της.
- Έλα της λέω μην κάνεις σαν κορασίδα στα καλά καθούμενα.
Την είδα να χαμογελάει μέσα από τα δόντια της. Σκέφτηκα πως άμα την άφηνα έτσι θυμωμένη δε θα μου ξαναμιλούσε.
- Που μένεις;… τη ρωτάω.
- Πετράλωνα… απαντάει κάπως πιο χαλαρά.
- Πρέπει να την επισκεφτώ αυτή τη γειτονιά. Για πες μου το έχετε έθιμο στη γειτονιά να μην φοράτε βρακάκι;… της λέω. Θα πρέπει να έρθω καμιά βόλτα από εκεί.
Επιτέλους τα χείλη της χαλάρωσαν.
- Έτυχε απλώς…
μου λέει, μη θέλοντας να αφεθεί. Πάντως θα πρέπει να ομολογήσω πως τα πόδια σου βάζουν κάτω δεκαοχτάρες της λέω. Εκεί χαλάρωσε τελείως και βάζει τα γέλια. Εγώ απτόητος συνέχισα:
- Για πες μου, σου αρέσει να μην φοράς βρακάκι;
- Είναι ωραία η αίσθηση, μου απάντησε.
- Κι αν σε δουν;… της λέω, τι γίνεται;
- Να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι;… μου λέει.
- Ρώτα απαντάω. Μου την πέφτεις ή είναι η ιδέα μου;
- Λιγάκι… απαντάω.
- Πόσο χρονών είσαι;… μου λέει.
- Δεκαοχτώ της απαντώ.
- Θα μπορούσες να είσαι γιος μου, είπε.
- Θα άφηνες τον γιο σου να δει το μουνάκι σου;… τη ρωτάω.
Δεν απάντησε κοίταξε αμήχανα το ρολόι της. Είναι ώρα να επιστρέψουμε στον όροφο, σε λίγο θα βγουν τα εξιτήρια. Σηκώνομαι πρώτος και πάω από πάνω της βάζοντας το ένα μου χέρι στο τραπέζι και το άλλο στην πλάτη της καρέκλας της.
- Εμένα πάντως μου αρέσει που δε φοράς… της λέω χαμηλόφωνα.
- Έλα, μου λέει, ηρέμησε, σκέφτεσαι με λάθος κεφάλι…
και γυρίζει προς το μέρος μου για να σηκωθεί.
- Άσε με να το δω μια ακόμα φορά της λέω και θα σε αφήσω ήσυχη.
- Έχει κόσμο εδώ, θα με κάνεις ρεζίλι, μου λέει.
- Έλα τώρα… της λέω σχεδόν παρακαλετά.
- Μετά…
μου απαντά μονολεκτικά και κοιτάζει γύρω μη μας έχει δει κανείς. Σηκώνεται πολύ προσεχτικά και πάει προς την πόρτα. Την ακολουθώ σα μαγνητισμένος κοιτώντας την κωλάρα της. Κατεβαίνουμε κάτω και με στέλνει να τακτοποιήσω τα σεντόνια που είχα αφήσει στη μέση. Μετά από κανένα εικοσάλεπτο που τελείωσα πήγα να κάτσω μαζί της στο γραφείο με τις νοσοκόμες. Εκεί καθόταν η Βάσω με ακόμα τρεις νοσοκόμες. Περιμέναμε να πάει μία η ώρα για να κάνουμε νοσηλεία. Εκείνη τη στιγμή βγαίνει η προϊσταμένη από το γραφείο της.
- Χρήστο… μου λέει, πρέπει να πας κάτω στα χειρουργεία να πάρεις ένα ασθενή.
- Που θα τον πάω;… τη ρωτάω.
- Στο 826…
μου λέει. Ξεκινάω για το ασανσέρ και κατεβαίνω κάτω. Ο ασθενής ήταν ένας παππούς κοντά στα 85 που είχε πέσει και έσπασε την λεκάνη του. Ήταν ακόμα υπό την επήρεια της αναισθησίας. Τον παίρνω με το φορείο και ανεβαίνουμε στον όγδοο όροφο. Κοιτάζω από μακριά και βλέπω τη Βάσω που στεκόταν όρθια και μίλαγε στις άλλες.
- Βάσω μπορείς να με βοηθήσεις με τον παππού;…
της λέω. Αυτή, πρόθυμα έρχεται για να τον πάμε στο δωμάτιο του. Το δωμάτιο είναι δίκλινο. Σε πιο κρεβάτι να τον βάλουμε τη ρωτώ. Στο μέσα μου απαντά. Τραβάω το πρώτο κρεβάτι στην άκρη για να κάνω χώρο να περάσω με το φορείο. Πιάνουμε όσο πιο προσεχτικά γίνεται το σεντόνι του φορείου και τον τραβάμε προς το κρεβάτι του. Εγώ αναλαμβάνω να τοποθετήσω τους ορούς του στη θέση τους και η Βάσω ετοιμάζεται να του πάρει την πίεση. Εγώ τακτοποιώ τον καθετήρα του και τη σακούλα για τα ούρα. Τότε κοιτάζω και βλέπω πως όπως έχει τραβήξει το χέρι του για να πάρει την πίεση αυτό βρίσκεται σε επαφή με τα γυμνά της μπούτια κάτω από την ποδιά.
- Τυχερός ο παππούς…
λέω κοιτάζοντας το σημείο που βρίσκεται το χέρι του. Η Βάσω κοιτάζει κι αυτή και γυρίζει και μου χαμογελά ενώ κάνει λίγο στην άκρη για να βγει το χέρι του από τα μπούτια της. Εγώ συνεχίζω:
- Αχ! Και να ήμουν στη θέση του.
- Δηλαδή;… μου λέει, αναίσθητος με σπασμένη λεκάνη και μια νοσοκόμα δίπλα σου;
- Όχι μια απλή νοσοκόμα, την πιο καυτή νοσοκόμα που υπάρχει.
Η Βάσω γέλασε.
- Συγκεντρώσου…
μου λέει καθώς παίρνει την καρτέλα του για να γράψει τα αποτελέσματα της μέτρησης του.
- Έλα, της λέω, θέλω να σε πάρω λίγο μάτι.
- Και μετά, με ρωτάει, τι γίνεται;
- Τίποτα… θέλω απλώς λίγο να σε δω.
- Σε λίγο θα ανέβουν οι συγγενείς, μου λέει.
- Έλα, για λίγο της απαντάω.
Εκείνη τραβάει την καρέκλα και πάει να κάτσει. Εγώ κάνω δύο βήματα πίσω για να βλέπω καλύτερα. Η Βάσω κάθεται στην άκρη της καρέκλας και αφήνει τα πόδια της ελαφρώς ανοιχτά. Πιάνω μια καρέκλα που ήταν πίσω μου και κάθομαι απέναντι της. Εκείνη συνεχίζει να συμπληρώνει την καρτέλα καθώς εγώ πλησιάζω λίγο μαζί με την καρέκλα. Η Βάσω κρεμάει την καρτέλα στο κρεβάτι του ασθενούς. Γυρίζει με κοιτάζει και με βλέπει να τρίβω τον πούτσο μου πάνω από το παντελόνι ενώ και το σαγόνι μου πρέπει να είχε κρεμάσει αλλά δεν είμαι σίγουρος για αυτό.
- Ηρέμισε παιδί μου, σε λίγο θα ανέβουν οι συγγενείς, πρέπει να φύγουμε…
μου λέει και κλείνει τα πόδια της. Εγώ της ζητάω λίγο χρόνο ακόμα χωρίς να σταματήσω να τον τρίβω πάνω από το παντελόνι.
- Σήκω και πήγαινε στο μπάνιο να εκτονωθείς, μου λέει.
Την υπάκουσα σαν υπνωτισμένος. Σηκώθηκα χωρίς να πάρω το βλέμμα από τα πόδια της και πήγα προς την πόρτα. Την άνοιξα και πήγα καρφί στην τουαλέτα. Ότι και να έκανα όμως δεν μπορούσα να την βγάλω από το μυαλό μου. Ήθελα να πάω να την πιάσω από την μέση και να χώσω το χέρι μου κάτω από την ποδιά της. Δεν πρόλαβα να βγω από το μπάνιο και χτύπησε ο βομβητής μου, με καλούσαν από τον ένατο για βοήθεια. Εκεί το μόνο που είχα στο μυαλό μου ήταν το πως θα τελειώσω όσο πιο γρήγορα γίνεται για να επιστρέψω στον όγδοο. Λίγο πριν πάει η ώρα μία, είχα τελειώσει και κατέβαινα από τις σκάλες. Όπως κατέβαινα βλέπω από το τζάμι της πόρτας τη Βάσω να περνάει από μπροστά. Στάθηκα πίσω από το τζάμι για να δω που πήγαινε. Την είδα να κοντοστέκετε μπροστά από την πόρτα του ασανσέρ και να μιλάει σε κάποιον. Ήθελα να δω ποιος είναι. Τελικά ήταν το παιδί από τα πλυντήρια. Η Βάσω πήρε το καρότσι με τον ιματισμό. Προφανώς θα πήγαινε να τα τακτοποιήσει.
Κάθισα λίγο ακόμα πίσω από την πόρτα περιμένοντας να πάει μέχρι τη λινοθήκη. Άνοιξα την πόρτα και προχώρησα όσο πιο αργά μπορούσα για να μην γίνω αντιληπτός. Την είδα στο βάθος του διαδρόμου να μπαίνει στην λινοθήκη. Προχώρησα αργά για να περάσει λίγο ο χρόνος. Φτάνω έξω από την λινοθήκη, πιάνω το χερούλι της πόρτας παίρνοντας ασυναίσθητα μια βαθιά ανάσα. Σαν να ήθελα να πάρω δύναμη. Τη βρίσκω να τακτοποιεί της μαξιλαροθήκες. Πάω κοντά της για να την βοηθήσω. Η Βάσω στεκόταν δίπλα στο φωριαμό και τακτοποιούσε τα ρούχα κι εγώ πίσω από το καρότσι της τα έδινα. Αφού σεντόνια και μαξιλαροθήκες τακτοποιήθηκαν, ήρθε η σειρά για κουβέρτες και μαξιλάρια τα οποία τα στοιβάζουμε στα πάνω ράφια. Η Βάσω μου ζήτησε να πιάσω τη σκάλα που ήταν πίσω από την πόρτα. Εγώ της την έδωσα και αυτή την τοποθέτησε δίπλα στα ράφια. Πήγα δίπλα της έτσι ώστε να μπορώ να της δίνω πράγματα αλλά και να την προσέχω μην πέσει. Η Βάσω ανέβηκε τέσσερα σκαλιά και εγώ σκύβω μέσα στο καρότσι για να πιάσω μερικά μαξιλάρια. Της δίνω στο πρώτο με το αριστερό χέρι ενώ με το δεξί την κρατάω από την γάμπα. Η Βάσω γυρνάει για να το τοποθετήσει πάνω από μια στοίβα μαξιλάρια. Με το δεξί χέρι της χαϊδεύω την γάμπα ενώ με το αριστερό χέρι της σηκώνω την ποδιά για να πάρω μάτι τον κώλο της. Ο οποίος ήταν αψεγάδιαστος παρ’ όλη την ηλικία της. Το χέρι μου είχε φτάσει στο ύψος του γόνατου της από την μέσα πλευρά όπου της έκανα ένα απαλό μασάζ. Η Βάσω έχει τακτοποιήσει το μαξιλάρι και στέκεται πάνω στην σκάλα κοιτώντας με.
- Θα μου δώσεις το επόμενο ή θα μας πάρει η νύχτα εδώ;
Της δίνω ένα ακόμα χωρίς να πάρω το χέρι μου από το πόδι της. Η Βάσω βάζει το δεξί της πόδι ένα σκαλί πιο πάνω για να μπορεί να φτάσει στο σημείο που θέλει. Εγώ της έχω σηκώσει την ποδιά με το αριστερό χέρι, ενώ το δεξί έχει φτάσει το μπούτι της. Έτσι όπως στέκεται βλέπω καθαρά τα μουνόχειλα της ενώ όπως απλώνεται βλέπω καθαρά και την κωλοτρυπίδα της η οποία έχει ένα ελαφρός σκούρο χρώμα. Πράγμα που σημαίνει πως την δουλεύει κανονικά. Πλησιάζω το κεφάλι μου ακόμα πιο κοντά και της δίνω ένα φιλί στη γάμπα της. Εκείνη δεν αντιδρά καθόλου. Το σώμα της επιστρέφει σε ορθή θέση και εγώ της δίνω το επόμενο μαξιλάρι. Εκείνη απλώνεται πάλι. Το χέρι μου απέχει περίπου δέκα εκατοστά από το μουνί της. Τεντώνω τον αντίχειρα μου προς το μουνί της. Αισθάνομαι της τρίχες του μουνιού της να χαϊδεύουν το δάχτυλο μου. Κάπου εδώ περίμενα πως θα με διαολόστελνε, αλλά δεν το έκανε. Το χέρι μου κάνει και τα επόμενα δέκα εκατοστά μέχρι τα χείλια της. Το στόμα πλησιάζει την μέσα πλευρά από το γόνατο της και αρχίζω να το φιλάω και να το γλείφω απαλά. Ενώ το χέρι μου εξερευνά τα υγρά της μουνόχειλα.
Η Βάσω κρατιέται με τα δύο χέρια από την σκάλα και τουρλώνει τον πισινό της. Το χέρι μου έχει αρχίσει να παίζει με την κλειτορίδα της καθώς το στόμα μου έχει πάρει την ανηφόρα. Τα υγρά της χείλη έχουν αρχίσει να ξεχωρίζουν καθώς τα δάχτυλα μου τα εξερευνούν. Τώρα και τα δύο μου χέρια έχουν ανέβει πάνω. Η ποδιά της έχει μαζευτεί γύρω από τη μέση της και το στόμα μου γλείφει τα κωλομάγουλα της. Η Βάσω μου σπρώχνει το κεφάλι πίσω και το πόδι της κατεβαίνει ένα σκαλί. Κάνω λίγο πίσω για να της δώσω χώρο να κατέβει. Μόλις τα πόδια της πατάνε στο πάτωμα την πιάνω και την φιλάω στο λαιμό. Ενώ χουφτώνω και τα βυζιά της πάνω από την ποδιά.
- Θα μπει κανείς και θα γίνουμε ρεζίλι…
μου λέει και εγώ την αφήνω και κλειδώνω την πόρτα από μέσα. Την πιάνω και την ξαπλώνω πάνω σε ένα φορείο που βρίσκεται μέσα στη λινοθήκη. Της ξεκουμπώνω την ποδιά και την ανοίγω. Φοράει μόνο ένα μαύρο σουτιέν το οποίο το τραβάω πάνω για να αποκαλύψω τα βυζιά της. Τα οποία είναι και το μόνο ψεγάδι πάνω στο σώμα της μιας και αν και μικρά έχουν ψιλοκρεμάσει. Δε δίνω και πολύ σημασία στην κατάσταση που βρίσκομαι με τον πούτσο να έχει φτάσει μέχρι τον αφαλό μου. Αρχίζω να τα γλείφω με μανία ενώ το ένα μου δάχτυλο έχει βουτήξει μες την μουνάρα της. Αισθάνομαι στα δάχτυλα τα τοιχώματα του κόλπου της και τους σπασμούς που κάνει το μουνί της. Τραβάω ελαφρώς έξω το δάχτυλο μου, έτσι ώστε να μπορέσω να της βάλω και δεύτερο. Το οποίο μπήκε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Η γλώσσα μου αφήνει τα βυζιά της και κατευθύνεται στην υγρή της τρύπα.
Πηγαίνω στο κάτω μέρος του φορείου και την τραβάω προς το μέρος μου. Της σηκώνω τα πόδια και βάζω το κεφάλι μου ανάμεσα. Τα δάχτυλα μου συνεχίζουν να σκαλίζουν τον κόλπο της. Την κοιτάζω και έχει κλείσει τα μάτια ενώ το κεφάλι της έχει γύρει δεξιά. Φαίνεται να απολαμβάνει στο έπακρο τη στιγμή. Αρχίζω να γλείφω το σημείο που ενώνεται το μουνί με τα μπούτια ενώ όταν τα δαγκώνω ελαφρά αισθάνομαι τους γοφούς της να ανασηκώνονται. Βλέπω τα δάχτυλα μου να μπαινοβγαίνουν στο μουνί της και ερεθίζομαι ακόμα περισσότερο. Αισθάνομαι πως είμαι έτοιμος να χύσω. Προσπαθώ να σκεφτώ κάτι άλλο για να ηρεμήσω, αλλά δε μπορώ. Τραβάω ελαφρός τα δάχτυλα μου και τα ανοίγω λίγο για να δω μέσα την τρύπα της. Η οποία είναι ροζ ενώ ένα κύμα σπέρματος βγαίνει ταυτόχρονα από το καυλί μου. Προσπαθώ να μην την αφήσω να καταλάβει ότι έχυσα χωρίς καν να την παίξω. Μόλις η γλώσσα μου ακουμπάει την κλειτορίδα της αισθάνομαι ένα κύμα από τα υγρά της να πλημυρίζει τα δάχτυλα μου τα οποία έγιναν άσπρα από τα υγρά της.
Συνεχίζω να τη γλείφω ακόμα πιο έντονα, ενώ της βάζω και ένα τρίτο δάχτυλο μέσα. Αυτή πιάνεται με τα χέρια από τα πλαϊνά του φορείου και αρχίζει να στριφογυρνάει πάνω του. Σκέφτομαι πως θα ξαναχύσει. Με το δεξί της χέρι πιάνει το κεφάλι μου και το σπρώχνει με δύναμη πάνω στην κλειτορίδα της. Εγώ από την ένταση γλείφω και παίζω το μουνί της όσο πιο γρήγορα μπορώ. Ο κόλπος της σφίγγει τα δάχτυλα μου η μέση της ανασηκώνεται σηκώνω το βλέμμα μου και την βλέπω να έχει ανοίξει το στόμα και να είναι έτοιμη να ουρλιάξει. Απλώνω το άλλο μου το χέρι για να της το κλείσω, μην ξεσηκώσουμε το νοσοκομείο στο πόδι. Εκείνη από την κάβλα μου δαγκώνει την παλάμη καθώς χύνει. Παρόλο που πονάω δεν τραβάω το χέρι μου και το κρατάω εκεί, μέχρι τη στιγμή που η μέση της ακούμπησε ξανά το φορείο. Ο πούτσος μου είχε γίνει πάλι πέτρα. Βλέπετε αυτό που ζούσα δεν το είχα ξαναζήσει μέχρι τότε. Τότε είναι που σκέφτηκα πως αυτή είναι η κατάλληλη ώρα για να τη γαμήσω. Βγάζω το χέρι μου από το στόμα της, και με γρήγορες κινήσεις βγάζω παντελόνι και σώβρακο. Το οποίο είχα κάνει μούσκεμα. Τον καθαρίζω με το χέρι να φύγει το σπέρμα από πάνω του και τον σκουπίζω με το σεντόνι. Στη συνέχεια ανασηκώνομαι και βγάζω τα δάχτυλα από το μουνί της. Τον πιάνω από την βάση και σημαδεύω το ανοιχτό της μουνί. Μόλις συνειδητοποιεί η Βάσω πως πάω να της τον βάλω τραβάει τον κώλο της προς τα πάνω για να μην μπορώ να μπω μέσα της.
- Άσε με να σου το ανταποδώσω…
μου λέει και κατεβαίνει από το φορείο με μια κίνηση. Όπως είμαι όρθιος σκύβει μπροστά μου και αρχίζει να μου τον παίρνει πίπα. Με το ένα χέρι τον έπαιζε ενώ ταυτόχρονα έγλειφε με μαεστρία το κεφαλάκι. Η ηδονή χτυπάει κόκκινο, ο πούτσος μου έχει πρηστεί, καθώς με το χέρι της σφίγγει την βάση του και προσπαθεί να βάλει όσο περισσότερο μπορεί μέσα στο στόμα της. Σκύβω το κεφάλι για να δω τι μου κάνει. Έχει βάλει το μεγαλύτερο μέρος μέσα στο στόμα της και αισθάνομαι το κεφαλάκι να εξερευνά το λαρύγγι της. Ενώ κοιτώντας καλύτερα βλέπω πως με το αριστερό της χέρι παίζει την μουνάρα της. Αυτό είναι! Μια γερή ποσότητα σπέρματος αρχίζει να ανηφορίζει προς το κεφαλάκι. Πιάνω με τα δύο μου χέρια το κεφάλι της και το τραβάω προς την βάση της πούτσας μου. Ενώ ταυτόχρονα αισθάνομαι το κεφαλάκι να πρήζεται. Κρατάω ακίνητο το κεφάλι της και κουνάω το γοφό μου μπρος πίσω. Η πρώτη σταγόνα σπέρματος βγαίνει βαθιά μέσα στο στόμα της. Η Βάσω βάζει τα δυο της χέρια και με απωθεί διακριτικά από το στόμα της.
Πρέπει να την είχα πνίξει μιας και πήρε μια βαθιά ανάσα μόλις ελευθερώθηκε ο λάρυγγας της από τον πούτσο μου. Στη συνέχεια συνέχισε να μου τον ρουφάει μέχρι που και η τελευταία σταγόνα σπέρματος έπεσε στο στόμα της. Μόνο μια μικρή ποσότητα έτρεξε από το πλάι στα χείλια της την οποία σκούπισε με τα δάχτυλα της. Στη συνέχεια σηκώθηκε πάνω, μου χαμογέλασε ενώ ταυτόχρονα κούμπωνε την ποδιά της και τακτοποιούσε το σουτιέν της. Στη συνέχεια μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και μου είπε να περιμένω λιγάκι πριν βγω για να μην μας πάρουν είδηση.
Αυτή ήταν η αρχή για μια ανεπανάληπτη φιλία που κράτησε ένα χρόνο. Ελπίζω να σας άρεσε η εμπειρία μου. Περιμένω γνώμες και απόψεις.
Copyright protected OW ref: 117811
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.