Προηγούμενο μέρος: H "εκδίκηση" της μαμάς Ζωής για τα μπινελίκια μου
Μόλις έφυγε η κυρία Ζωή, μπήκα να κάνω ένα ντους. Εκεί μου μπήκε η ιδέα!
- Θα την εκδικηθώ την καργιόλα, θα την κάνω να με δει να πηδάω τη μάνα της!
Δεν ήξερα πως θα το κάνω, αλλά ο στόχος είχε τεθεί. Υπήρχαν όμως δύο βασικές δυσκολίες. 1ον… να θελήσει η κυρά Ζωή να συνεχίσει να πηδιέται μαζί μου και 2ον… να μπορέσω να φέρω την κόρη της στο σπίτι εκείνη την ώρα. Το πρώτο γρήγορα ξεκαθάρισε! Το ίδιο απόγευμα συνάντησα στο ασανσέρ τη κυρία Ζωή.
- Το Σαββατοκύριακο, θα λείπει ο άντρας μου. Θα είσαι εδώ να τα ξαναπούμε; Μου λέει γλείφοντας με νόημα τα χείλη της.
- Όποτε θέλετε, της λέω.
- Ωραία! Το πρωί στις 11 θα σε περιμένω σπίτι.
Έμενε το 2ο μέρος, πως θα μας έπιανε η κόρη της. Σκέφτηκα κάτι και περίμενα να δω αν θα μπορέσω να το εφαρμόσω. Πράγματι, το Σάββατο σηκώνομαι κατά τις 10 βαράω μια μαλακία για να έχω μεγαλύτερες αντοχές μετά, κάνω ένα ντους, φοράω μια βερμούδα και ένα μπλουζάκι και πάω δίπλα. Χτυπάω το κουδούνι και μου ανοίγει η κυρία Ζωή. Φορούσε ένα μπουρνούζι, είχε κι αυτή κάνει ένα μπάνιο, είχε κλείσει κουρτίνες στο σπίτι και υπήρχε ένα ρομαντικό μισοσκόταδο.
- Θα πιείς κάτι; Με ρωτάει.
- Ένα καφέ, αν γίνεται, αλλά γλυκό αυτή τη φορά!
- Τι καφέ;
- Ελληνικό, κουπάτο με λίγο γάλα.
Όταν την είδα να πηγαίνει στην κουζίνα και να αφήνει το κινητό στο σαλόνι, ανακουφιστικά. Όλα πήγαιναν βάση σχεδίου! Παίρνω το κινητό της και στέλνω μήνυμα στην κόρη της.
«Γύρνα όσο πιο γρήγορα μπορείς σπίτι. Γύρισε εκτάκτως ο πατέρας σου και σε ψάχνει!»
Το στέλνω, σβήνω το μήνυμα και την αναφορά παράδοσης και κλείνω το κινητό, για να αποφύγω την πιθανότητα να πάρει κάνα τηλέφωνο. Πηγαίνω στην κουζίνα, και βλέπω την κυρία Ζωή να είναι στο μπρίκι και να φτιάχνει τον καφέ. Στέκομαι πίσω της, την αγκαλιάζω και την φιλάω πίσω από το αφτί.
- Σταμάτα, λέει γελώντας. Θα χυθεί ο καφές!
- Δεν πειράζει, της λέω… έτσι κι αλλιώς, δε νομίζω να τον πιω τελικά.
Παρόλα αυτά, επειδή εκείνη την ώρα φούσκωνε, σταμάτησα, την άφησα να τον βάλει στο φλιτζάνι και στη συνέχεια την αγκάλιασα πάλι από πίσω, κολλώντας τη λεκάνη μου στη λεκάνη της. Ο ήδη σηκωμένος πούτσος μου τριβόταν στον κώλο της.
- Εσύ είσαι βιαστικός… μου λέει.
Την τραβάω προς το σαλόνι. Ήθελα με το που θα μπει η κόρη της να μας δει. Διάλεξα μια πολυθρόνα που την έβλεπε με το που έμπαινε κάποιος στο σπίτι και κάθομαι. Την τραβάω πάνω μου και αρχίζω να τη φιλάω στο στόμα. Ανταποκρίνεται αμέσως. Αναρωτιόμουν πόση ώρα θα κάνει η μικρή να έρθει, αλλά δε με ένοιαζε ιδιαίτερα. Άντεχα δεύτερο και τρίτο γύρο αν χρειαζόταν, αλλά ίσως έχανα το πλεονέκτημα του σημείου, ακριβώς απέναντι στην πόρτα. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να είχα προλάβει να γδυθώ και να πηδάω τη μάνα της.
Όμως αυτό δεν άργησε. Βάζω τα χέρια μου κάτω από το μπουρνούζι της και διαπιστώνω αυτό που υπέθετα, ότι δε φόραγε τίποτα. Συνεχίζω τα φιλιά κατεβαίνοντας προς το στήθος της. Γλείφω και δαγκώνω της ρώγες της. Ήθελα να κατέβω προς το ξυρισμένο μουνί της, αλλά δεν ήθελα να χάσω χρόνο.
Βγάζω το μπουρνούζι της. Βγάζω και τα δικά μου ρούχα με γρήγορες κινήσεις. Ξανακάθομαι στον καναπέ και τη φέρνω από πάνω μου. Ανοίγω τα πόδια μου και τη βάζω να κάτσει με το μουνί της πάνω στο σηκωμένο πούτσο μου. Το σκηνικό πλέον ήταν ακριβώς όπως το είχα φανταστεί. Ήμουν ο σκηνοθέτης μιας τσόντας με πρωταγωνιστές εμένα και την κυρία Ζωή. Όλα φτιαγμένα για να φαίνονται στην κάμερα, που στην περίπτωση αυτή ήταν η πόρτα και αυτός που θα έμπαινε.
Το μόνο μέλημά μου πλέον ήταν να μην χύσω μέχρι να έρθει. Αυτό θα προσπαθούσα, αλλά καθησύχαζα τον εαυτό μου ότι και να γινόταν αυτό, απλά θα έχανα το ιδανικό σκηνικό, χωρίς να αλλάζει κάτι.
Η κυρία Ζωή ανεβοκατέβαινε με μαεστρία. Αυτή τη στάση άλλωστε την είχαμε κάνει και την άλλη φορά, μόνο που τώρα καθόμουν σε καναπέ, ενώ τότε ήμουν ξαπλωμένος. Ανέβασε την ένταση ανεβοκατεβαίνοντας στον πούτσο μου. Το μουνί της χτύπαγε με ορμή στα αρχίδια μου. Έτσι θα τελείωνα γρήγορα. Την παίρνω σφιχτά στην αγκαλιά μου για να την αναγκάσω να ρίξει ρυθμό και τη φυλάω στο στόμα. Ταυτόχρονα βάζω το μυαλό μου να σκέφτεται άσχετα πράγματα, μήπως και παρατείνω την διάρκεια. Πράγματι. Απέδωσε!
Συνεχίσαμε έτσι για κάνα 5λεπτό ακόμα. Εγώ είχα το νου μου στον ήχο του ασανσέρ. Το ακούω να δουλεύει και να σταματά στον όροφο. Αρχίζω να βογκάω για να κάνω θόρυβο και να μην ακούσει τον ήχο του κλειδιού στην πόρτα. Η κυρία Ζωή νόμιζε ότι κοντεύω να τελειώσω και ανεβάζει ρυθμό. Βλέπω την πόρτα να ανοίγει και την κόρη της να μπαίνει και να παίρνει το ύφος που ήθελα να δω! Άρχισα να χύνω βογκώντας. Δεν ξέρω αν ήταν η μαεστρία της κυρίας Ζωής ή η ηδονή της εκδίκησης, αλλά ένοιωσα ένα χείμαρρο σπέρματος να εκτοξεύεται στο μουνί της ενώ ταυτόχρονα γίνεται ο παρακάτω διάλογος.
- Μαμά; Τι κάνεις εκεί;
Η κυρία Ζωή γυρνάει στην πόρτα, βλέπει την κόρη της, ξαφνιάζεται αλλά σε κλάσματα δευτερολέπτου ανακτά την αυτοκυριαρχία της και απαντά:
- Αυτό που έπρεπε να είχες κάνει εσύ!
Έμεινα μαλάκας. Ήταν και η στιγμή που σταμάτησα να χύνω. Η κυρά Ζωή σηκώνεται από τον πούτσο μου και τα χύσια μου ανακατεμένα με τα δικά της αρχίζουν να τρέχουν πάνω του.
- Λοιπόν Μαρία, λέει στην κόρη της, θα έρθεις να καθαρίσεις ή θα φύγεις;
Η κόρη της, σαν υπνωτισμένη κλείνει την πόρτα και έρχεται στην πολυθρόνα. Σκύβει και αρχίζει με το στόμα της να καθαρίζει τον πούτσο μου, που παρέμενε όρθιος. Όταν τον καθάρισε όλο, άρχισε να μετατρέπει το γλείψιμο σε ένα βαθύ τσιμπούκι.
- Ελάτε μέσα, ακούστηκε η φωνή της κυρίας Ζωής, δείχνοντας μας την κρεβατοκάμαρα.
Πράγματι, την ακολουθήσαμε. Ένα μεγάλο διπλό κρεβάτι μας περίμενε μέσα, και στην άκρη ένα βαλιτσάκι. Το άνοιξε και μου λέει:
- Διάλεξε ότι θέλεις από εδώ.
Κοιτάζω. Ήταν γεμάτο με διάφορα σεξουαλικά βοηθήματα. Από χειροπέδες και δονητές, μέχρι μαστίγιο. Ξαπλώνω και παίρνω το βαλιτσάκι δίπλα μου. Η Μαρία έρχεται και συνεχίζει το τσιμπούκι που είχε ξεκινήσει, ενώ η κυρία Ζωή τη γδύνει. Μετά έρχεται από πάνω μου και βάζει το μουνί της στο στόμα μου. Άρχισα να το γλείφω. Εν τω μεταξύ είχα αποφασίσει ότι στη Μαρία δεν ήθελα να δώσω τη χαρά να της γαμήσω το μουνί. Ή θα της γαμούσα τον κώλο… και αν της άρεσε… έχει καλώς, αλοιώς τίποτα.
Σηκώνομαι, και βάζω την κυρία Ζωή στα 4 και μπαίνω στο μουνί της από πίσω. Η Μαρία έρχεται από κάτω και προσπαθεί να γλείψει τα αρχίδια μου. Την αγνοώ. Συνεχίζω να πηδάω τη μάνα της με έντονο ρυθμό και το μόνο που κάνω είναι να της ρίχνω καμία σφαλιάρα στα πόδια και τον κώλο, όπου φτάνω κάθε φορά. Κοιτώντας στο βαλιτσάκι, βλέπω μια ζώνη με ένα πέος μεσαίων διαστάσεων. Το παίρνω και τη βάζω στη μέση μου. Ήταν σαν να έχω δύο πούτσους.
Βγαίνω από τη κυρία Ζωή και βάζω στη θέση της τη Μαρία. Βάζω από πάνω της την κυρία Ζωή. Έτσι είχα μπροστά μου και τις δύο… Δυο μουνιά και δύο κώλους!
Ακουμπάω με το στραπον το μουνί της μαμάς και ευθυγραμμίζω τον πούτσο μου στον κώλο της Μαρίας. Σαλιώνω τον πούτσο μου, είχε έτσι κι αλλιώς αρκετά υγρά πάνω από το μουνί της κυρίας ζωής. Σαλιώνω με το χέρι μου και τη Μαρία, έτσι ώστε να σαλιωθεί και το μουνί και ο κώλος της. Με μια απότομη κίνηση μπαίνω μέσα τους!
Η Μαρία δεν περίμενε ότι θα έμπαινα στον κώλο της και έβγαλε μια στριγκλιά. Συνέχισα να μπαινοβγαίνω σε μάνα και κόρη με σταθερό ρυθμό και κάθε φορά και πιο βαθιά. Η Μαρία προσπάθησε στην αρχή να τραβηχτεί, αλλά την κράτησε η μάνα της, που δεν ξέρω αν είχε καταλάβει τι γίνεται.
Εγώ ένοιωθα το σφικτό κωλαράκι να αγκαλιάζει σφιχτά και ζεστά τον πούτσο μου! Πρωτόγνωρο συναίσθημα, αφού δεν είχα ξαναγαμήσει κώλο. Πήγαινα όλο και πιο γρήγορα! Η ηδονή με έκανε να μην έχω έλεγχο του εαυτού μου! Ο ιδρώτας έσταζε από το μέτωπό μου στην πλάτη της κυρά ζωής, το ομοίωμα μπαινόβγαινε στο μουνί της, ο πούτσος μου σφυροκόπαγε τον κώλο της κόρης της και με το ένα χέρι έβαζα δάκτυλο στη μάνα, ενώ με το άλλο χέρι έριχνα σφαλιάρες όπου έβρισκα. Ένοιωθα το σπέρμα να αρχίσει τη διαδρομή προς της έξοδο.
Βγήκα από μέσα τους, σηκώθηκα όρθιος και άρχισα να χύνω ουρλιάζοντας. Απίστευτη εκτόνωση! Το σπέρμα άρχισε να εκτοξεύεται σε απόσταση. Σε όλο το κρεβάτι, πάνω στην κυρία Ζωή, παντού. Όταν τελείωσα, έπεσα αποκαμωμένος στο κρεβάτι. Χρειάστηκα κάνα πεντάλεπτο για να μπορέσω να σηκωθώ. Όταν ανέκτησα τις δυνάμεις μου, σηκώθηκα, ντύθηκα, έδωσα ένα φιλί στην κυρία Ζωή, αγνοώντας τη Μαρία και έφυγα.
Στην Μαρία δεν ξαναμίλησα ποτέ. Με τη μάνα της όσο έμενα στην πολυκατοικία βρισκόμασταν τακτικά.
Copyright protected OW ref: 139739
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.