Την είδα για πρώτη φορά στη γραμματεία του σχολείου όπου εργάζομαι, τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη, λίγο μετά τον αγιασμό. Ήταν σκυμμένη πάνω από μια κούτα με χαρτιά κι έτσι δεν είδα το πρόσωπό της παρά πως φορούσε ένα λευκό παντελόνι μέσα από το οποίο διαγραφόταν το εσώρουχό της. Ενώ μιλούσα με την γραμματέα, σήκωσε το κεφάλι για να ρωτήσει κάτι και τότε την είδα για πρώτη φορά. Το πρόσωπό της ήταν σπασμένο, ιδιαίτερα στον λαιμό κι αυτό ήταν το μοναδικό που φανέρωνε την ηλικία της, αφού το σώμα ήταν σχεδόν νεανικό.
"Η κα Τζούλι του Δ1, ο κος Σπύρος, της έκτης..." μας σύστησε η γραμματέας. Της έσφιξα το χέρι ενώ σκεφτόμουν πως το πρόσωπό της ήταν ο ορισμός της "σκύλας", της γυναίκας που κάποιος θέλει απλά να βάλει κάτω, να την κάνει ν’ αναστενάξει, να βογκήξει.
Οι ώριμες γυναίκες ήταν πάντοτε η αδυναμία μου.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρω πως είμαι παντρεμένος και δε θα διακινδύνευα για κανένα λόγο να χαλάσω τον γάμο μου, την στιγμή μάλιστα που έχουμε κι ένα κοριτσάκι. Αλλά η Τζούλι εδραιώθηκε στη φαντασία μου και δεν ήταν λίγες οι φορές που τη φανταζόμουν ενώ έκανα έρωτα με τη γυναίκα μου. Στις μέρες που ακολούθησαν μπόρεσα να τη γνωρίσω λίγο καλύτερα και η αλήθεια είναι πως η πρώτη εικόνα, αυτή της "σκύλας" ατόνησε. Έμαθα πως ήταν 58 χρονών αλλά δεν κατάφερα να μάθω τίποτα άλλο για την προσωπική της ζωή. Φαινόταν να με συμπαθεί, όπως μπορεί κανείς να συμπαθεί έναν συνάδελφο.
Ώσπου μια μέρα χρειάστηκε να αναπληρώσει κάποιον δάσκαλο στην ενισχυτική διδασκαλία, μετά το τέλος των μαθημάτων. Το επόμενο πρωί ο υπολογιστής στην αίθουσα είχε μείνει ανοιχτός (το σχολείο αν δεν το καταλάβατε ήδη είναι ιδιωτικό) και το email της Τζούλι ήταν στην διάθεσή μου. Φυσικά και το έψαξα. Δυστυχώς δεν ήταν άνθρωπος των mail κι έτσι απλά έμαθα πως είχε μετακομίσει πρόσφατα, πως δεν είχε παιδιά και πως πριν από έξι μήνες κάποιος της είχε απαντήσει… "Τα λέμε το βράδυ, φιλάκια παντού".
Αυτή δεν είναι μια φράση που λέει ένας σύζυγος.
Παρόλα αυτά, ο φόβος μου για την οικογένειά μου ήταν τόσος, που η Τζούλι συνέχισε να είναι απλά υλικό για τις φαντασιώσεις μου, ώσπου σκέφτηκα να "παίξω" εκ του ασφαλούς λίγο παραπάνω.
Έφτιαξα ένα ψεύτικο προφίλ στο facebook, μπήκα σε ένα σωρό ομάδες ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του χαρακτήρα που είχα στο μυαλό μου και με μόλις μισή ώρα ασχολίας κάθε ημέρα, έκανα 136 φίλους σε ένα μήνα και γέμισα την σελίδα μου με σχόλια ανθρώπων που με "γνώριζαν". Εν τω μεταξύ ακολούθησε η περίοδος των καλοκαιρινών διακοπών και πρακτικά την ξέχασα μέχρι που ήρθε ξανά ο Σεπτέμβρης.
Την ξαναείδα.
Κι ο ψεύτικος λογαριασμός ήταν έτοιμος. Μέχρι και φωτογραφίες είχα "κλέψει" από το προφίλ ενός "φίλου" μου.
Της έκανα αίτημα φιλίας. Της είπα πως ήμουν ένας κρυφός θαυμαστής της και πως μου είχε κάνει εντύπωση το χαμόγελό της. Πως, για όσο δεν την ενοχλούσα, θα ήθελα να της αφήνω τα ψηφιακά μου ραβασάκια και πως αν την ενοχλούσα θα σταματούσα. Φυσικά της έγραφα πολύ ευγενικά, τονίζοντάς της συνεχώς πως την ποθούσα σαν γυναίκα. Δεν άργησε να μου απαντήσει. Ήταν πολύ φοβισμένη στο να μου αποκαλύψει κάτι προσωπικό της, αλλά όσο περνούσε ο καιρός, ανοιγόταν όλο και πιο πολύ. Με μεθοδικότητα και υπομονή έμαθα (κατάλαβα από τα συμφραζόμενα) πως είχε σχέση με τον άλλο γυμναστή του σχολείου, επίσης παντρεμένο και γύρω στα 50. Η ίδια δεν είχε παντρευτεί ποτέ. Ήταν φανερό πως κολακευόταν από τα σχόλιά μου και πως "έπαιζε" κι εκείνη όπως κι εγώ. Της αποκάλυψα πως ήμουν παντρεμένος και της εξήγησα πως δεν είχα σκοπό να χωρίσω. Πως θα ήθελα να την δω από κοντά και πως ποθούσα να την κατακτήσω αλλά χωρίς καμιά εγγύηση για το μέλλον.
Δίσταζε. Το ψεύτικο προφίλ ήταν ενός 40χρονου και με θεωρούσε "μικρό" (που να ήξερε πως στην πραγματικότητα ήμουν 34). Αλλά όλο αυτό το διάστημα που είχαμε την επικοινωνία, ήξερε πως - αν μη τι άλλο - δεν ήμουν κάποιος άξεστος λιγούρης. Συμφώνησε να βγούμε για καφέ.
Εκείνη την ημέρα τα χρειάστηκα.
Θα με έβλεπε, θα με αναγνώριζε. Κι αν έφευγε; Οκ, δε με νοιάζει αυτό, αλλά αν το συζητούσε με τις υπόλοιπες δασκάλες; Για λίγο έλλειψε να μην πάω εγώ στο ραντεβού.
Πήγα.
Εκείνη άργησε επίτηδες για να με δει πρώτα. Οι πρώτες στιγμές ήταν δύσκολες. Ήταν φανερά εκνευρισμένη που την είχα κοροϊδέψει. Αλλά στην πραγματικότητα με συμπαθούσε σαν υπαρκτό πρόσωπο αλλά και σαν ψεύτικο προφίλ. Έλεγε συνέχεια πως "θα 'πρεπε να το 'χε καταλάβει". Της εξήγησα πως φοβόμουν, φοβόμουν ακόμα κι εκείνη τη στιγμή και πως όλη αυτή η κωμωδία είχε γίνει απλά γιατί ήταν τόσο όμορφη κι ερωτική που δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.
Μετά από λίγη ώρα, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, μιλούσαμε για το σχολείο, τους συναδέλφους, την καθημερινότητά μας. Μόνο σαν ήρθε η ώρα να χωρίσουμε τη φίλησα στο μάγουλο, αφήνοντας τα χείλη μου λίγο παραπάνω στο δέρμα της και της ψιθύρισα στ’ αυτί "μην ξεχνάς πως σε θέλω".
Το επόμενο μήνυμα ήταν μια φαντασίωσή μου. Την αντιγράφω εδώ…
--------------------
Το δεύτερο ραντεβού μας δώθηκε στην ίδια καφετέρια. Αυτή την φορά τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα, δεν υπήρχε αυτή η αμηχανία της πρώτης γνωριμίας. Προσπαθώ όταν σου μιλάω να μην καρφώνομαι στο στήθος σου, αλλά δεν είναι εύκολο. Τα στήθη σου λάμπουν κάτω από το ανοιχτό ντεκολτέ, μικρές στάλες ιδρώτα χάνονται ανάμεσά τους. Θα ήθελα να μαζεύω με την γλώσσα μου αυτές τις στάλες, θα ήθελα να μαζεύω με την γλώσσα μου όλη την υγρασία σου.
Φοράς ένα φόρεμα, σχετικά κοντό, λίγο πάνω από το γόνατο. Φοβάμαι μην περάσουν οι μέρες και απλά φύγεις, έτσι, σαν να μην συνέβη τίποτα, όπως συμβαίνει σε όλες τις παράνομες σχέσεις μετά από λίγο καιρό. Φοβάμαι μήπως δεν προλάβω να σε κατακτήσω.
"Πεινάς;" σε ρωτάω.
"Γιατί; Έχεις υπ' όψιν σου κάτι ενδιαφέρον;"
"Την κουζίνα μου. Θα σου μαγειρέψω εγώ".
Δέχεσαι. Πεινάς, πεινάμε και οι δύο. Αλλά όχι για φαγητό.
Παίρνουμε ταξί αυτή την φορά. Καθόμαστε στο πίσω κάθισμα. Το φόρεμά σου τραβιέται λίγο, οι μηροί σου αποκαλύπτονται. Έτσι όπως μου αρέσουν. Ακουμπάω τυχαία το χέρι μου και σε κοιτώ με νόημα. Θέλω να γλιστρήσω τα χέρια μου ανάμεσά τους, θέλω να σου σκίσω το εσώρουχο να σε δαγκώσω στον λαιμό. Κρατιέμαι. Ο ταξιτζής ήδη μας κοιτάζει περίεργα.
"Καλλιθέα" του λέω και έπειτα σκύβω και σου ψιθυρίζω στο αυτί. "Είσαι δική μου τώρα. Μου ανήκεις".
Αφήνεις ένα μικρό λυγμό, σαν να προσπάθησες να κρύψεις έναν αναστεναγμό. Φαντάζομαι το μουσκεμένο σου εσώρουχο. Είμαι τόσο σκληρός. Με έχεις κάνει τόσο σκληρό.
Κρατιόμαστε από το χέρι, σφίγγω στην γροθιά μου το χέρι σου και το πιέζω ανάμεσα στα μπούτια σου. Θέλω να νιώσεις την προσμονή αυτού που έρχεται.
Επιτέλους φτάνουμε. Σου ανοίγω την πόρτα και ακολουθώ πίσω σου στις σκάλες. Βλέπω τους γλουτούς σου που κινούνται μέσα στο φόρεμα σαν να είναι υγροί. Σαν να είσαι όλη υγρή. Θέλω όσο τίποτα να βουτήξω μέσα σου, να διαρρήξω τον κόλπο σου, να σε κάνω να εκραγείς σε μικρές υγρές κραυγές.
Φτάσαμε.
Ανοίγω την πόρτα.
Πριν καν προλάβεις να περάσεις το κατώφλι σε βουτάω από το σβέρκο και σε φιλάω με πάθος. Πιέζω το σώμα σου πάνω στον καυλωμένο μου πούτσο. Τον νιώθεις σκληρό, τεντωμένο. Βουτάω τους γλουτούς σου, τους ανοίγω, σηκώνω το φόρεμα και αρπάζω με τα δάχτυλά μου την σάρκα σου. Χτυπάω τα χέρια μου. Ακούς τον παφλασμό του δέρματός σου στα χέρια μου.
"Θέλω να σε γαμήσω" σου ψιθυρίζω στο αυτί, ενώ σε πετάω πάνω στον καναπέ.
Όχι, δεν έχουμε χρόνο για παιχνίδια. Τώρα. Θα σε κάνω δική μου τώρα.
Μου ξεκουμπώνεις την ζώνη, το παντελόνι πέφτει, βλέπεις το φούσκωμα στο εσώρουχό μου και το πιάνεις με τα χέρια σου, το μαλάζεις.
"Κατέβασε το!"
Υπακούς, πας να φέρεις το στόμα σου αλλά εγώ δεν μπορώ να περιμένω άλλο. Σε σπρώχνω πίσω στον καναπέ, βουτάω τους αστραγάλους σου και σου ανοίγω τα πόδια, τα σηκώνω ψηλά και σε τραβάω προς το μέρος μου. Βογκάς. Βογκάς ήδη.
Με τα χέρια μου τραβάω το κιλοτάκι σου και βλέπω το μουνάκι σου να ξεπροβάλει. Δεν έχω χρόνο να σου βγάλω το φόρεμα, δεν με ενδιαφέρει καν. Θα σε κάνω δική μου. Τώρα.
Πιάνω τον πούτσο μου και τον ακουμπάω απαλά στα χείλη του μουνιού σου. Βογκάς. Είσαι τόσο υγρή, τόσο απίστευτα υγρή. Συνεχίζω να χαϊδεύω τα μουνόχειλα σου. Ξέρω πως το περιμένεις, πόσο θέλεις να μπω μέσα σου. Αλλά θα σε καθυστερήσω. Θα σε κάνω να μου το ζητήσεις. Συνεχίζω την ίδια κίνηση, πάνω κάτω, απαλά, γλυκά, σπρώχνοντας όλο και περισσότερο, τόσο ώστε το κεφάλι να κρύβεται μέσα στα χείλη σου.
"Πάρε με" φωνάζεις με προσμονή, "γάμησε με".
Και τότε παίρνω το χέρι και γλυκά γλιστράω μέσα σου. Ακούς τον ήχο της βαριάς σου ανάσας και των υγρών σου. Τον παφλασμό των υγρών σου καθώς μπαινοβγαίνω, όλο και πιο γρήγορα, όλο και πιο ρυθμικά. Σκύβω και σε φιλάω για λίγη ώρα. Βογκάς μέσα στο στόμα μου, μικροί λυγμοί ηδονής. Περνάω τα χέρια μου πίσω από το κεφάλι σου και σε σηκώνω σαν να είσαι καθιστή, χωρίς να σταματήσω να σε φιλάω. Γλιστράμε ο ένας πάνω στον άλλο, "καύλα μου" σου ψιθυρίζω στο αυτί, "είσαι τόσο θηλυκιά, τόσο δική μου". Νιώθω ένα ζεστό υγρό να πλημμυρίζει το μουνάκι σου και ξέρω πως κι εγώ δεν θα μπορέσω να κρατηθώ. Ακούγεται η βαριά ανάσα σου, τα μικρά αναφιλητά σου, ο ήχος των υγρών σου κάτω από τον ανδρισμό μου.
Πηγαίνω πιο γρήγορα. Φωνάζεις.
Πιο γρήγορα.
Μια άλλη μέρα θα σε έγλειφα και θα έπαιζα με τα δάχτυλά μου, θα σε γυρνούσα σε άλλες στάσεις, θα σε κατακτούσα από παντού. Αλλά σήμερα το μόνο που θέλω είναι να με κάνεις να τελειώσω.
Πιο γρήγορα. Πιο βαθιά. Πιο βίαια. Πιο βαθιά. Ο παφλασμός σου, τα βογκητά, ο τρόπος που με παρακαλάς να ολοκληρώσω.
Τραβιέμαι από μέσα σου και τον ακουμπάω ξανά πάνω στα υγρά χείλη του μουνιού σου. Αυτή τη φορά τον χτυπάω πάνω τους, γρήγορα. Ουρλιάζεις από ηδονή.
"Ναι, ναι… αχ χύσε με, χύσε με!" με παρακαλάς.
Το ζεστό μου σπέρμα πέφτει πάνω στο δέρμα σου, στην υγρασία σου, παντού.
Κι ύστερα ακουμπώ το κεφάλι σου στον καναπέ και σε φιλώ μέχρι να μπορέσεις να ελέγξεις την αναπνοή σου.
"Λοιπόν, τι λέγαμε; Πεινάς;"
--------------------
Μου απάντησε με τη διεύθυνση ενός ξενοδοχείου ημιπαραμονής που βρίσκεται σχετικά κοντά στο σχολείο.
Δε χρειαζόταν τίποτα άλλο. Δεν την συνάντησα καν την επόμενη ημέρα, τόσο που μετά το σχόλασμα πήγα κι έκλεισα το δωμάτιο κι όλο στριφογύριζα γύρω από το κρεβάτι καπνίζοντας. Τελικά η πόρτα χτύπησε, η Τζούλι μπήκε στο δωμάτιο, την άρπαξα και τη φίλησα γιατί δεν ήξερα τι να της πω περισσότερο, παρά από πάθος. Πέσαμε στο κρεβάτι κι άρχισα να την γδύνω, πιέζοντας τα στήθη της, δαγκώνοντας τα χείλη της, ψιθυρίζοντάς της πως θα την κάνω δική μου. Εκείνη έβγαζε μικρά βογγητά. Βούτηξα τα στήθη της κι άρχισα να της πιπιλάω τις ρώγες, κατέβασα τα χέρια μου στη μέση της και την γράπωσα, κατέβασα το κεφάλι μου πιο χαμηλά γλείφοντας και δαγκώνοντας, ενώ της ξεκούμπωνα το παντελόνι. Εκείνη τράβηξε τη μπλούζα μου και τότε, επιτέλους το είδα, το κιλοτάκι της, απλό, λευκό, με μια σταγόνα υγρασίας. Της τράβηξα το κιλοτάκι και βούτηξα τη γλώσσα μου ανάμεσα στα μουνόχειλα της ενώ έπαιζα με την κλειτορίδα της και την άκουσα να φωνάζει. Από το δίπλα δωμάτιο ακούστηκαν βογγητά (τι σκατά ηχομόνωση έχουν τέτοια ξενοδοχεία) κι αυτό μας καύλωσε περισσότερο. Την είδα που έκλεινε τα μάτια της και τράβηξα το σεντόνι έτσι που να καλύπτει το κεφάλι μου για την περίπτωση που ντρεπόταν.
Είχα δίκιο.
Αμέσως μετά τα βογγητά της έγιναν πιο έντονα. Την έγλειψα λίγο ακόμα κι έπειτα έβαλα το δάχτυλό μου μέσα της και ανέβηκα στο κεφάλι της. Ήθελα να γευτεί την ίδια την καύλα της. Έπιασε το καβλί μου κι άρχισε να το παίζει. Φοβήθηκα πως θα έχυνα πριν καν την γαμήσω και τη σταμάτησα. Τράβηξα το πουτσοκέφαλο μου ανάμεσα στα μουνόχειλα της κι άρχισα να τη χαϊδεύω. Ακουγόταν μονάχα τα υγρά της και τα βογκητά της.
Μπήκα μέσα της αργά.
Φώναξε από ευχαρίστηση.
"Είσαι δική μου τώρα" της είπα καθώς έσπρωχνα όλο και πιο μέσα το καβλί μου, μέχρι που έφτασε στο τέρμα.
Βγήκα το ίδιο αργά κι αυτή την φορά ξαναμπήκα λίγο πιο γρήγορα. Ήταν τόσο υγρή που σχεδόν δεν καταλάβαινα τίποτα.
Μπήκα και βγήκα πιο γρήγορα.
Έπεσα όλος πάνω της και κουνούσα τη λεκάνη μου, βούτηξα τους μηρούς της και της φώναξα πως ήταν η πουτάνα μου τώρα.
"Ναι" φώναζε.
Βγήκα από μέσα της και τη γύρισα μπρούμυτα. Μπήκα στο μουνί της σαν να μου άνηκε από πάντοτε. Ξανά και ξανά και ξανά. Η αίσθηση που μου άφηνε, έτσι όπως την έβλεπα να μου ανήκει ολοκληρωτικά με πίεσε να κάνω πιο γρήγορα, γιατί δεν θα μπορούσα να κρατηθώ για πολύ.
"Μου ανήκεις πουτανίτσα μου, είσαι το μουνάκι μου, σε κάνω ότι θέλω…" της φώναξα.
Κόντευα να τελειώσω κι έτσι την γύρισα πάλι όπως στην αρχή, μπήκα μέσα της, της βούτηξα το κεφάλι με την παλάμη μου και της το σήκωσα, έτσι που την πίεζα πάνω στο στήθος μου ενώ της ψιθύριζα πως είναι το μουνάκι μου, η καυλίτσα μου, το πουτανάκι μου. Την ένιωσα να πλημμυρίζει και της φώναξα πως την χύνω.
Έχυσα μέσα της.
Άλλο ένα από τα προτερήματα μιας ώριμης γυναίκας είναι πως δεν χρειάζεται ν’ ανησυχείς για κάτι τέτοια.
Η σχέση μας δεν έμελλε να κρατήσει πολύ. Μετά από λίγο βαρέθηκα και τώρα είμαστε πια φίλοι, έχει γνωρίσει και την οικογένειά μου. Αλλά εκείνη την ημέρα, την πρώτη φορά που απάτησα την γυναίκα μου έμελλε να συμβεί κάτι που θα άλλαζε το μέλλον μου ποικιλοτρόπως.
Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο είδαμε την διευθύντρια του σχολείου να περνάει με το αυτοκίνητο την ώρα που βγαίναμε από το πάρκινγκ. Μας είδε. Ευτυχώς η Τζούλι δεν την πρόσεξε κι έτσι έμεινα μόνο εγώ να αγχώνομαι.
Copyright protected OW ref: 95051
"Η κα Τζούλι του Δ1, ο κος Σπύρος, της έκτης..." μας σύστησε η γραμματέας. Της έσφιξα το χέρι ενώ σκεφτόμουν πως το πρόσωπό της ήταν ο ορισμός της "σκύλας", της γυναίκας που κάποιος θέλει απλά να βάλει κάτω, να την κάνει ν’ αναστενάξει, να βογκήξει.
Οι ώριμες γυναίκες ήταν πάντοτε η αδυναμία μου.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρω πως είμαι παντρεμένος και δε θα διακινδύνευα για κανένα λόγο να χαλάσω τον γάμο μου, την στιγμή μάλιστα που έχουμε κι ένα κοριτσάκι. Αλλά η Τζούλι εδραιώθηκε στη φαντασία μου και δεν ήταν λίγες οι φορές που τη φανταζόμουν ενώ έκανα έρωτα με τη γυναίκα μου. Στις μέρες που ακολούθησαν μπόρεσα να τη γνωρίσω λίγο καλύτερα και η αλήθεια είναι πως η πρώτη εικόνα, αυτή της "σκύλας" ατόνησε. Έμαθα πως ήταν 58 χρονών αλλά δεν κατάφερα να μάθω τίποτα άλλο για την προσωπική της ζωή. Φαινόταν να με συμπαθεί, όπως μπορεί κανείς να συμπαθεί έναν συνάδελφο.
Ώσπου μια μέρα χρειάστηκε να αναπληρώσει κάποιον δάσκαλο στην ενισχυτική διδασκαλία, μετά το τέλος των μαθημάτων. Το επόμενο πρωί ο υπολογιστής στην αίθουσα είχε μείνει ανοιχτός (το σχολείο αν δεν το καταλάβατε ήδη είναι ιδιωτικό) και το email της Τζούλι ήταν στην διάθεσή μου. Φυσικά και το έψαξα. Δυστυχώς δεν ήταν άνθρωπος των mail κι έτσι απλά έμαθα πως είχε μετακομίσει πρόσφατα, πως δεν είχε παιδιά και πως πριν από έξι μήνες κάποιος της είχε απαντήσει… "Τα λέμε το βράδυ, φιλάκια παντού".
Αυτή δεν είναι μια φράση που λέει ένας σύζυγος.
Παρόλα αυτά, ο φόβος μου για την οικογένειά μου ήταν τόσος, που η Τζούλι συνέχισε να είναι απλά υλικό για τις φαντασιώσεις μου, ώσπου σκέφτηκα να "παίξω" εκ του ασφαλούς λίγο παραπάνω.
Έφτιαξα ένα ψεύτικο προφίλ στο facebook, μπήκα σε ένα σωρό ομάδες ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του χαρακτήρα που είχα στο μυαλό μου και με μόλις μισή ώρα ασχολίας κάθε ημέρα, έκανα 136 φίλους σε ένα μήνα και γέμισα την σελίδα μου με σχόλια ανθρώπων που με "γνώριζαν". Εν τω μεταξύ ακολούθησε η περίοδος των καλοκαιρινών διακοπών και πρακτικά την ξέχασα μέχρι που ήρθε ξανά ο Σεπτέμβρης.
Την ξαναείδα.
Κι ο ψεύτικος λογαριασμός ήταν έτοιμος. Μέχρι και φωτογραφίες είχα "κλέψει" από το προφίλ ενός "φίλου" μου.
Της έκανα αίτημα φιλίας. Της είπα πως ήμουν ένας κρυφός θαυμαστής της και πως μου είχε κάνει εντύπωση το χαμόγελό της. Πως, για όσο δεν την ενοχλούσα, θα ήθελα να της αφήνω τα ψηφιακά μου ραβασάκια και πως αν την ενοχλούσα θα σταματούσα. Φυσικά της έγραφα πολύ ευγενικά, τονίζοντάς της συνεχώς πως την ποθούσα σαν γυναίκα. Δεν άργησε να μου απαντήσει. Ήταν πολύ φοβισμένη στο να μου αποκαλύψει κάτι προσωπικό της, αλλά όσο περνούσε ο καιρός, ανοιγόταν όλο και πιο πολύ. Με μεθοδικότητα και υπομονή έμαθα (κατάλαβα από τα συμφραζόμενα) πως είχε σχέση με τον άλλο γυμναστή του σχολείου, επίσης παντρεμένο και γύρω στα 50. Η ίδια δεν είχε παντρευτεί ποτέ. Ήταν φανερό πως κολακευόταν από τα σχόλιά μου και πως "έπαιζε" κι εκείνη όπως κι εγώ. Της αποκάλυψα πως ήμουν παντρεμένος και της εξήγησα πως δεν είχα σκοπό να χωρίσω. Πως θα ήθελα να την δω από κοντά και πως ποθούσα να την κατακτήσω αλλά χωρίς καμιά εγγύηση για το μέλλον.
Δίσταζε. Το ψεύτικο προφίλ ήταν ενός 40χρονου και με θεωρούσε "μικρό" (που να ήξερε πως στην πραγματικότητα ήμουν 34). Αλλά όλο αυτό το διάστημα που είχαμε την επικοινωνία, ήξερε πως - αν μη τι άλλο - δεν ήμουν κάποιος άξεστος λιγούρης. Συμφώνησε να βγούμε για καφέ.
Εκείνη την ημέρα τα χρειάστηκα.
Θα με έβλεπε, θα με αναγνώριζε. Κι αν έφευγε; Οκ, δε με νοιάζει αυτό, αλλά αν το συζητούσε με τις υπόλοιπες δασκάλες; Για λίγο έλλειψε να μην πάω εγώ στο ραντεβού.
Πήγα.
Εκείνη άργησε επίτηδες για να με δει πρώτα. Οι πρώτες στιγμές ήταν δύσκολες. Ήταν φανερά εκνευρισμένη που την είχα κοροϊδέψει. Αλλά στην πραγματικότητα με συμπαθούσε σαν υπαρκτό πρόσωπο αλλά και σαν ψεύτικο προφίλ. Έλεγε συνέχεια πως "θα 'πρεπε να το 'χε καταλάβει". Της εξήγησα πως φοβόμουν, φοβόμουν ακόμα κι εκείνη τη στιγμή και πως όλη αυτή η κωμωδία είχε γίνει απλά γιατί ήταν τόσο όμορφη κι ερωτική που δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.
Μετά από λίγη ώρα, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, μιλούσαμε για το σχολείο, τους συναδέλφους, την καθημερινότητά μας. Μόνο σαν ήρθε η ώρα να χωρίσουμε τη φίλησα στο μάγουλο, αφήνοντας τα χείλη μου λίγο παραπάνω στο δέρμα της και της ψιθύρισα στ’ αυτί "μην ξεχνάς πως σε θέλω".
Το επόμενο μήνυμα ήταν μια φαντασίωσή μου. Την αντιγράφω εδώ…
--------------------
Το δεύτερο ραντεβού μας δώθηκε στην ίδια καφετέρια. Αυτή την φορά τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα, δεν υπήρχε αυτή η αμηχανία της πρώτης γνωριμίας. Προσπαθώ όταν σου μιλάω να μην καρφώνομαι στο στήθος σου, αλλά δεν είναι εύκολο. Τα στήθη σου λάμπουν κάτω από το ανοιχτό ντεκολτέ, μικρές στάλες ιδρώτα χάνονται ανάμεσά τους. Θα ήθελα να μαζεύω με την γλώσσα μου αυτές τις στάλες, θα ήθελα να μαζεύω με την γλώσσα μου όλη την υγρασία σου.
Φοράς ένα φόρεμα, σχετικά κοντό, λίγο πάνω από το γόνατο. Φοβάμαι μην περάσουν οι μέρες και απλά φύγεις, έτσι, σαν να μην συνέβη τίποτα, όπως συμβαίνει σε όλες τις παράνομες σχέσεις μετά από λίγο καιρό. Φοβάμαι μήπως δεν προλάβω να σε κατακτήσω.
"Πεινάς;" σε ρωτάω.
"Γιατί; Έχεις υπ' όψιν σου κάτι ενδιαφέρον;"
"Την κουζίνα μου. Θα σου μαγειρέψω εγώ".
Δέχεσαι. Πεινάς, πεινάμε και οι δύο. Αλλά όχι για φαγητό.
Παίρνουμε ταξί αυτή την φορά. Καθόμαστε στο πίσω κάθισμα. Το φόρεμά σου τραβιέται λίγο, οι μηροί σου αποκαλύπτονται. Έτσι όπως μου αρέσουν. Ακουμπάω τυχαία το χέρι μου και σε κοιτώ με νόημα. Θέλω να γλιστρήσω τα χέρια μου ανάμεσά τους, θέλω να σου σκίσω το εσώρουχο να σε δαγκώσω στον λαιμό. Κρατιέμαι. Ο ταξιτζής ήδη μας κοιτάζει περίεργα.
"Καλλιθέα" του λέω και έπειτα σκύβω και σου ψιθυρίζω στο αυτί. "Είσαι δική μου τώρα. Μου ανήκεις".
Αφήνεις ένα μικρό λυγμό, σαν να προσπάθησες να κρύψεις έναν αναστεναγμό. Φαντάζομαι το μουσκεμένο σου εσώρουχο. Είμαι τόσο σκληρός. Με έχεις κάνει τόσο σκληρό.
Κρατιόμαστε από το χέρι, σφίγγω στην γροθιά μου το χέρι σου και το πιέζω ανάμεσα στα μπούτια σου. Θέλω να νιώσεις την προσμονή αυτού που έρχεται.
Επιτέλους φτάνουμε. Σου ανοίγω την πόρτα και ακολουθώ πίσω σου στις σκάλες. Βλέπω τους γλουτούς σου που κινούνται μέσα στο φόρεμα σαν να είναι υγροί. Σαν να είσαι όλη υγρή. Θέλω όσο τίποτα να βουτήξω μέσα σου, να διαρρήξω τον κόλπο σου, να σε κάνω να εκραγείς σε μικρές υγρές κραυγές.
Φτάσαμε.
Ανοίγω την πόρτα.
Πριν καν προλάβεις να περάσεις το κατώφλι σε βουτάω από το σβέρκο και σε φιλάω με πάθος. Πιέζω το σώμα σου πάνω στον καυλωμένο μου πούτσο. Τον νιώθεις σκληρό, τεντωμένο. Βουτάω τους γλουτούς σου, τους ανοίγω, σηκώνω το φόρεμα και αρπάζω με τα δάχτυλά μου την σάρκα σου. Χτυπάω τα χέρια μου. Ακούς τον παφλασμό του δέρματός σου στα χέρια μου.
"Θέλω να σε γαμήσω" σου ψιθυρίζω στο αυτί, ενώ σε πετάω πάνω στον καναπέ.
Όχι, δεν έχουμε χρόνο για παιχνίδια. Τώρα. Θα σε κάνω δική μου τώρα.
Μου ξεκουμπώνεις την ζώνη, το παντελόνι πέφτει, βλέπεις το φούσκωμα στο εσώρουχό μου και το πιάνεις με τα χέρια σου, το μαλάζεις.
"Κατέβασε το!"
Υπακούς, πας να φέρεις το στόμα σου αλλά εγώ δεν μπορώ να περιμένω άλλο. Σε σπρώχνω πίσω στον καναπέ, βουτάω τους αστραγάλους σου και σου ανοίγω τα πόδια, τα σηκώνω ψηλά και σε τραβάω προς το μέρος μου. Βογκάς. Βογκάς ήδη.
Με τα χέρια μου τραβάω το κιλοτάκι σου και βλέπω το μουνάκι σου να ξεπροβάλει. Δεν έχω χρόνο να σου βγάλω το φόρεμα, δεν με ενδιαφέρει καν. Θα σε κάνω δική μου. Τώρα.
Πιάνω τον πούτσο μου και τον ακουμπάω απαλά στα χείλη του μουνιού σου. Βογκάς. Είσαι τόσο υγρή, τόσο απίστευτα υγρή. Συνεχίζω να χαϊδεύω τα μουνόχειλα σου. Ξέρω πως το περιμένεις, πόσο θέλεις να μπω μέσα σου. Αλλά θα σε καθυστερήσω. Θα σε κάνω να μου το ζητήσεις. Συνεχίζω την ίδια κίνηση, πάνω κάτω, απαλά, γλυκά, σπρώχνοντας όλο και περισσότερο, τόσο ώστε το κεφάλι να κρύβεται μέσα στα χείλη σου.
"Πάρε με" φωνάζεις με προσμονή, "γάμησε με".
Και τότε παίρνω το χέρι και γλυκά γλιστράω μέσα σου. Ακούς τον ήχο της βαριάς σου ανάσας και των υγρών σου. Τον παφλασμό των υγρών σου καθώς μπαινοβγαίνω, όλο και πιο γρήγορα, όλο και πιο ρυθμικά. Σκύβω και σε φιλάω για λίγη ώρα. Βογκάς μέσα στο στόμα μου, μικροί λυγμοί ηδονής. Περνάω τα χέρια μου πίσω από το κεφάλι σου και σε σηκώνω σαν να είσαι καθιστή, χωρίς να σταματήσω να σε φιλάω. Γλιστράμε ο ένας πάνω στον άλλο, "καύλα μου" σου ψιθυρίζω στο αυτί, "είσαι τόσο θηλυκιά, τόσο δική μου". Νιώθω ένα ζεστό υγρό να πλημμυρίζει το μουνάκι σου και ξέρω πως κι εγώ δεν θα μπορέσω να κρατηθώ. Ακούγεται η βαριά ανάσα σου, τα μικρά αναφιλητά σου, ο ήχος των υγρών σου κάτω από τον ανδρισμό μου.
Πηγαίνω πιο γρήγορα. Φωνάζεις.
Πιο γρήγορα.
Μια άλλη μέρα θα σε έγλειφα και θα έπαιζα με τα δάχτυλά μου, θα σε γυρνούσα σε άλλες στάσεις, θα σε κατακτούσα από παντού. Αλλά σήμερα το μόνο που θέλω είναι να με κάνεις να τελειώσω.
Πιο γρήγορα. Πιο βαθιά. Πιο βίαια. Πιο βαθιά. Ο παφλασμός σου, τα βογκητά, ο τρόπος που με παρακαλάς να ολοκληρώσω.
Τραβιέμαι από μέσα σου και τον ακουμπάω ξανά πάνω στα υγρά χείλη του μουνιού σου. Αυτή τη φορά τον χτυπάω πάνω τους, γρήγορα. Ουρλιάζεις από ηδονή.
"Ναι, ναι… αχ χύσε με, χύσε με!" με παρακαλάς.
Το ζεστό μου σπέρμα πέφτει πάνω στο δέρμα σου, στην υγρασία σου, παντού.
Κι ύστερα ακουμπώ το κεφάλι σου στον καναπέ και σε φιλώ μέχρι να μπορέσεις να ελέγξεις την αναπνοή σου.
"Λοιπόν, τι λέγαμε; Πεινάς;"
--------------------
Μου απάντησε με τη διεύθυνση ενός ξενοδοχείου ημιπαραμονής που βρίσκεται σχετικά κοντά στο σχολείο.
Δε χρειαζόταν τίποτα άλλο. Δεν την συνάντησα καν την επόμενη ημέρα, τόσο που μετά το σχόλασμα πήγα κι έκλεισα το δωμάτιο κι όλο στριφογύριζα γύρω από το κρεβάτι καπνίζοντας. Τελικά η πόρτα χτύπησε, η Τζούλι μπήκε στο δωμάτιο, την άρπαξα και τη φίλησα γιατί δεν ήξερα τι να της πω περισσότερο, παρά από πάθος. Πέσαμε στο κρεβάτι κι άρχισα να την γδύνω, πιέζοντας τα στήθη της, δαγκώνοντας τα χείλη της, ψιθυρίζοντάς της πως θα την κάνω δική μου. Εκείνη έβγαζε μικρά βογγητά. Βούτηξα τα στήθη της κι άρχισα να της πιπιλάω τις ρώγες, κατέβασα τα χέρια μου στη μέση της και την γράπωσα, κατέβασα το κεφάλι μου πιο χαμηλά γλείφοντας και δαγκώνοντας, ενώ της ξεκούμπωνα το παντελόνι. Εκείνη τράβηξε τη μπλούζα μου και τότε, επιτέλους το είδα, το κιλοτάκι της, απλό, λευκό, με μια σταγόνα υγρασίας. Της τράβηξα το κιλοτάκι και βούτηξα τη γλώσσα μου ανάμεσα στα μουνόχειλα της ενώ έπαιζα με την κλειτορίδα της και την άκουσα να φωνάζει. Από το δίπλα δωμάτιο ακούστηκαν βογγητά (τι σκατά ηχομόνωση έχουν τέτοια ξενοδοχεία) κι αυτό μας καύλωσε περισσότερο. Την είδα που έκλεινε τα μάτια της και τράβηξα το σεντόνι έτσι που να καλύπτει το κεφάλι μου για την περίπτωση που ντρεπόταν.
Είχα δίκιο.
Αμέσως μετά τα βογγητά της έγιναν πιο έντονα. Την έγλειψα λίγο ακόμα κι έπειτα έβαλα το δάχτυλό μου μέσα της και ανέβηκα στο κεφάλι της. Ήθελα να γευτεί την ίδια την καύλα της. Έπιασε το καβλί μου κι άρχισε να το παίζει. Φοβήθηκα πως θα έχυνα πριν καν την γαμήσω και τη σταμάτησα. Τράβηξα το πουτσοκέφαλο μου ανάμεσα στα μουνόχειλα της κι άρχισα να τη χαϊδεύω. Ακουγόταν μονάχα τα υγρά της και τα βογκητά της.
Μπήκα μέσα της αργά.
Φώναξε από ευχαρίστηση.
"Είσαι δική μου τώρα" της είπα καθώς έσπρωχνα όλο και πιο μέσα το καβλί μου, μέχρι που έφτασε στο τέρμα.
Βγήκα το ίδιο αργά κι αυτή την φορά ξαναμπήκα λίγο πιο γρήγορα. Ήταν τόσο υγρή που σχεδόν δεν καταλάβαινα τίποτα.
Μπήκα και βγήκα πιο γρήγορα.
Έπεσα όλος πάνω της και κουνούσα τη λεκάνη μου, βούτηξα τους μηρούς της και της φώναξα πως ήταν η πουτάνα μου τώρα.
"Ναι" φώναζε.
Βγήκα από μέσα της και τη γύρισα μπρούμυτα. Μπήκα στο μουνί της σαν να μου άνηκε από πάντοτε. Ξανά και ξανά και ξανά. Η αίσθηση που μου άφηνε, έτσι όπως την έβλεπα να μου ανήκει ολοκληρωτικά με πίεσε να κάνω πιο γρήγορα, γιατί δεν θα μπορούσα να κρατηθώ για πολύ.
"Μου ανήκεις πουτανίτσα μου, είσαι το μουνάκι μου, σε κάνω ότι θέλω…" της φώναξα.
Κόντευα να τελειώσω κι έτσι την γύρισα πάλι όπως στην αρχή, μπήκα μέσα της, της βούτηξα το κεφάλι με την παλάμη μου και της το σήκωσα, έτσι που την πίεζα πάνω στο στήθος μου ενώ της ψιθύριζα πως είναι το μουνάκι μου, η καυλίτσα μου, το πουτανάκι μου. Την ένιωσα να πλημμυρίζει και της φώναξα πως την χύνω.
Έχυσα μέσα της.
Άλλο ένα από τα προτερήματα μιας ώριμης γυναίκας είναι πως δεν χρειάζεται ν’ ανησυχείς για κάτι τέτοια.
Η σχέση μας δεν έμελλε να κρατήσει πολύ. Μετά από λίγο βαρέθηκα και τώρα είμαστε πια φίλοι, έχει γνωρίσει και την οικογένειά μου. Αλλά εκείνη την ημέρα, την πρώτη φορά που απάτησα την γυναίκα μου έμελλε να συμβεί κάτι που θα άλλαζε το μέλλον μου ποικιλοτρόπως.
Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο είδαμε την διευθύντρια του σχολείου να περνάει με το αυτοκίνητο την ώρα που βγαίναμε από το πάρκινγκ. Μας είδε. Ευτυχώς η Τζούλι δεν την πρόσεξε κι έτσι έμεινα μόνο εγώ να αγχώνομαι.
Copyright protected OW ref: 95051
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.