Προηγούμενο μέρος: Η Περιπέτεια του Μιχάλη και της Μαρίας (3ο μέρος)
Μόλις έκλεισε η πόρτα άρχισα να μαζεύω τα πράγματα μου. Είχα 8 μέρες να κάνω την αίτηση διαζυγίου, να παραιτηθώ από τη δουλειά, να πουλήσω το σπίτι και να εξαφανιστώ. Άκουσα την πόρτα του γραφείου μου να ανοίγει και να μπαίνει μέσα ο Αντώνης μαζί με σχεδόν όλο το τμήμα.
- Μιχάλη μπορούμε να σου μιλήσουμε;
- Αντώνη, δεν έχω πολύ όρεξη για κουβέντα
Γύρισα προς την Τζένη
- Τζένη σε παρακαλώ θέλω να ετοιμάσεις τα χαρτιά για την παραίτηση μου.
- Μιχάλη. Πρέπει να σου μιλήσουμε. Είναι για το Γιάννη και την Μαρία και όλους στο τμήμα
Παραξενεύτηκα που ανάφερε όλο το τμήμα. 10 άτομα μπήκαν μαζί με τον Αντώνη και τη Τζένη. Κοίταξα την Τζένη και τις 6 γυναίκες και 2 άντρες που ήταν δίπλα της που ήταν κάτω από την εποπτεία μου. Οι υπόλοιποι τους ήξερα φατσικά. Ήταν όλοι ήσυχοι και περίμεναν από έμενα να μιλήσω πρώτος.
- Όπως όλοι ξέρετε, η γυναικά μου έγινε... είναι... η πουτάνα του Γιάννη. Μόλις έφυγαν ταξίδι, οπού θα λείψουν 8 μέρες, οπού περιμένουν εγώ να κάτσω και να περιμένω σα σκυλί. Το σχέδιο μου λοιπόν είναι να παραιτηθώ σήμερα, να πουλήσω το σπίτι μου και να εξαφανιστώ από προσώπου Γης. Για πάντα. Δεν υπάρχει κάτι άλλο που έχω να πω... και τώρα με συγχωρείτε.
Πριν προλάβω να κάνω τίποτα μίλησε ο Αντώνης.
- Μην βιάζεσαι Μιχάλη. Μπορείς ακόμα να σώσεις το γάμο σου και να τη φέρεις του Γιάννη για όλα. Αλλά μόνο αν θες να σώσεις τον γάμο σου με την Μαρία τώρα. Έχεις το Γιάννη στο χέρι και δεν το ξέρεις. Την προαγωγή την κέρδισες με την σκληρή σου δουλειά, σε είδαν οι από πάνω, επειδή έσωσες τα συμβόλαια που σκότωσε ο Γιάννης.
- Γιατί να θέλω να μείνω με την Μαρία πια; Πως θα μπορούσα να κάτσω έστω κι ένα δευτερόλεπτο παραπάνω σε αυτή την εταιρία; Πως θα μπορούσα να σας κοιτάξω ξέροντας πως είδατε όλο αυτό; Αυτό το πρωί βλακωδώς πίστευα πως είχα μια μικρή ελπίδα να σώσω το γάμο μου. Τώρα ξέρω πως έχει τελειώσει με τη Μαρία κι έμενα, μάλιστα είχε τελειώσει για πάνω από ένα χρόνο. Επέλεξε εκείνον και την παρτούζα με τους μαύρους πελάτες του αντί για μένα, μπροστά σε όλους σας. Χθες με ρεζίλεψε στο σπίτι μου και δε νοιάστηκε καν. Έχετε ιδέα πόσο εξευτελισμένος νιώθω; Να παρακαλάς τη γυναικά σου να... να κάτσει μαζί σου; Να μην σε εγκαταλείψει για κάποιον άλλον; Να επιτρέπει σε κάποιον που δεν είναι ο άντρας της, να νιώθει το γυμνό κορμί της, να τη δαχτυλώνει, να κάνει μαζί του τα πάντα, ακόμα κι αυτά που δεν ήθελε με τον άντρα της και στο τέλος να την παίρνει μακριά; Γαμώτο, μέχρι και νευρίασε μαζί μου που δεν την άφηνα να πάει κιόλας.
Δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου. Άρχισα να κλαίω σα μωρό μπροστά σε όλους. Δε με ένοιαζε. Αυτοί οι άνθρωποι ήξεραν τι έπαθα από τη γυναίκα μου και το αφεντικό μου. Ήξεραν πως ένιωθα. Πως έχασα τα πάντα. Τη ζωή μου, την αξιοπρέπεια μου, την περιφανείς μου, τον ανδρισμό μου, τη γυναίκα μου. Έβαλα τα χέρια μου στο πρόσωπο μου και προσπάθησα να ανακτήσω τον έλεγχο. Δεν τα κατάφερα. Ένιωσα κάποιον να με αγγίζει στον ώμο. Κοίταξα πίσω μου και είδα τη γραμματέα μου από τα δεξιά μου και τον Αντώνη από τα αριστερά μου. Ο Αντώνης είχε βάλει το χέρι του στον ώμο μου και η γραμματέας μου κρατούσε ένα κουτί χαρτομάντιλα. Πήρα μερικά χαρτομάντιλα και σκούπισα τα μάτια μου και την μύτη μου. Ένιωσα τόσο μικρός και μόνος. Ακόμα κι αν βρίσκονταν στο πλευρό μου για να με βοηθήσουν, δεν τους ήξερα αρκετά καλά για να γνωρίζω γιατί ενδιαφέρονται.
- Μιχάλη. Ήμουν... ήμουν στη θέση της Μαρίας πριν από δύο χρόνια. Από όταν ξεκίνησα να δουλεύω εδώ μέχρι που με άφησε ήσυχη και επικεντρώθηκε σε αυτήν όταν ήρθες εσύ άδω. Εγώ... αυτός... αυτός με χρησιμοποίησε όπως αυτή. Αυτήν την χρησιμοποίησε πιο πολύ από έμενα κι αυτή έκανε πιο πολλά, αλλά έκανα... έκανα... σεξ με μερικούς πελάτες για αυτόν. Εγώ... Θεέ μου, συγνώμη Μιχάλη.
Η Τζένη έκλαιγε τώρα κι αυτή. Έβλεπα τον πόνο στα μάτια της που ξαναζούσε στο μυαλό της αυτό που της συνέβη. Ήξερα πως είχε χωρίσει από τον άντρα της και ότι αυτό έγινε λίγο πριν έρθω εγώ στη δουλεία. Ήταν μια πολύ όμορφη γυναίκα με κόκκινα μαλλιά σαν την φωτιά. Μια φορά μάλιστα την πείραξα για αυτό. Της έδωσα πίσω το κουτί με τα χαρτομάντιλα. Μου έδωσε ένα θλιμμένο χαμόγελο και πήρε μερικά χαρτομάντιλα κι αυτή.
- Χρησιμοποίησε ναρκωτικά και αλκοόλ για να με βάλει στα δίχτυα του και τότε, όταν επιτέλους κατάλαβα τι θα γινόταν προσπάθησα να του αντισταθώ, αλλά έβγαλε τα βίντεο και άρχισαν οι εκβιασμοί. Μέχρι που απείλησε πως θα κάνει κακό στον άντρα μου. Και τότε ήλθατε εσύ και η Μαρία.
Ο Αντώνης έσφιξε ελαφριά τον ώμο μου. Στο βλέμμα του είχε έναν πόνο, και δε ήξερα το λόγω ακόμα.
- Μιχάλη, σήμερα το πρωί κατάφερα να πάρω τα υπόλοιπα βίντεο που σου έλεγα από τον υπολογιστή του. Με βρήκε την ώρα που τελείωσα και... ας πούμε πως πιθανών δε θα είμαι για πολύ ακόμα ζωντανός. Τον ξεγέλασα όμως και πήρε ένα άδειο στικάκι αντί για το σωστό. Σε αυτό θα δεις πως πραγματικά ο Γιάννης κατάφερε την Μαρία να υποκύψει στην πλεκτάνη του. Αν το παρακολουθήσεις θα δεις πως η Μαρία δεν είχε καμιά ελπίδα. Κι αν δεν έχεις πρόβλημα να δουν κι άλλοι αυτό το βίντεο, τότε, αν το πας στον Γενικό Διευθυντή τότε ο Γιάννης θα απολυθεί στα σίγουρα. Πίστεψε με σε αυτό. Χρησιμοποίησε το ίδιο κόλπο που χρησιμοποιεί σε κάθε γυναίκα που έχει συναντήσει εναντίον του.
- Και τι σημασία έχει πια να δω το βίντεο; Κατάστρεψε τη ζωή μου, το γάμο μου, την αγάπη μου. Τι σημασία έχει να μάθω πως ξεκίνησε αφού τώρα έχει γίνει όπως έχει γίνει; Πήρε τον έρωτα της ζωής μου από εμένα και τη χρησιμοποίησε σαν πουτάνα, σε σημείο να σκέφτεται, να φέρεται και να της αρέσει να είναι πουτάνα. Για ποιο λόγο να παλέψω; Για τη γυναικά μου; Δεν αξίζει. Για εκδίκηση; δεν έχω τη θέληση πια. Όλα τελείωσαν!
- Δεν είσαι μόνο εσύ Μιχάλη. Είμαι εγώ, η Τζένη, η Σοφία, η Κατερίνα και όλοι όσοι είναι μέσα, επίσης. Πολύ περισσότεροι από όσοι είναι άδω μέσα. Χρησιμοποίησε πάνω από 20 γυναίκες με αυτό τον τρόπο και κάθε μια πιο πρόστυχα και άγρια από την προηγούμενη. Αν δεν τον σταματήσει κάποιος, τι θα πάθει η επόμενη; Αυτή μετά τη Μαρία; Πρέπει να παλέψεις για μας Μιχάλη, είσαι ο μόνος που μπορεί. Θα σε ακούσουν εσένα οι από πάνω, αφού σε συμπαθούν πάρα πολύ. Αυτή τη στιγμή έχεις την δύναμη να ρίξεις τον Γιάννη και μάλιστα άσχημα. Να πληρώσει για ότι έχει κάνει σε τόσα άτομα. Ακόμα κι εμένα. Αυτός... η γυναίκα μου... αυτή... αυτοκτόνησε όταν... όταν το έμαθα. Ντρεπόταν τόσο πολύ για αυτό που έκανε, που γύρισα σπίτι και... πολύ αργά είπαν οι γιατροί. Πήρε 2 κουτιά υπνωτικά και δεν ξαναξύπνησε. Τη βρήκα ξαπλωμένη εκεί. Σε παρακαλώ Μιχάλη, αν όχι για σένα, για εμάς!
Ακούγοντας όλα αυτά ένιωσα το θυμό μου να επιστρέφει. Όπως και η θέληση μου να του γαμήσω το μουνί που τον ξέρνα. Ήθελα να τον εκδικηθώ, να κρατήσω την υπόσχεση που έδωσα τη μοιραία νύχτα. Να τον καταστρέψω. Να του σβήσω το απαίσιο χαμόγελο από την ασχημόφατσα του. Όχι για μένα, ή την Μαρία. Αλλά για όλους αυτούς που είχαν την ατυχία να βρεθούν στο δρόμο του Γιάννη. Για όλους αυτούς εδώ μέσα που ένιωσαν όπως ένιωθα τώρα εγώ. Ο Αντώνης δυσκολευόταν να μιλήσει. Η γυναίκα του είχε αυτοκτονήσει εξαιτίας του Γιάννη. Έβλεπα τον πόνο στα μάτια του καθώς προσπαθούσε να μου πει για τη γυναίκα του.
- Αντώνη, λυπάμαι πολύ. Δεν ήξερα. Πως μπόρεσες να συνεχίσεις να δουλεύεις εδώ μετά από αυτό; Ξέροντας πως αυτή έκανε αυτό το πράγμα και πως ο Γιάννης ήταν υπεύθυνος; Γιατί;
- Μιχάλη, δε μπορούσα να κάνω αλλιώς. Κανένας μας δε μπορεί να κάνει αλλιώς. Μας απειλεί. Μας θέλει εδώ να μας βλέπει να πονάμε και μας απειλεί για να μη φύγουμε. Έμενα απειλεί πως θα κάνει κακό στο γιο μου. Πως θα τον σκοτώσει. Και σε κάθε έναν εδώ κάνει το ίδιο. Κανείς μας δε μπορεί να φύγει. Έτσι έκατσα. Θα καθόμουν και θα περίμενα μέχρι η μοίρα να τον χτυπούσε και μάλιστα άσχημα. Αφού δεν είχα την δύναμη να το κάνω εγώ. Τη μέθυσε σε ένα Χριστουγεννιάτικο πάρτι πριν από 5 χρόνια. Ακόμα και αν ήταν παντρεμένη, ακόμα και αν ήταν πολύ μεγαλύτερη του, τη μέθυσε και την πήγε στην αίθουσα συνελεύσεων. Τη... τη χρησιμοποίησε... εντελώς… και μετά την άφησε ξαπλωμένη και γυμνή εκεί πέρα, και γύρισε στο πάρτι σαν να μην συνέβη τίποτα. Είχε αυτές τις τύψεις για ένα ολόκληρο μήνα. Τελικά μου είπε τι έγινε, μαλώσαμε άσχημα. Τη μέρα εκείνη έφυγα για την δουλειά θυμωμένος. Τον βρήκα αλλά… με χτύπησε. Άσχημα. Εγώ... αυτή... όταν γύρισα σπίτι ήταν... δε με ένοιαζε τίποτα πια μετά από αυτό. Ήταν 56 χρόνων τη ημέρα που... με άφησε. Τα γενέθλια της ήταν 2 μέρες πριν φύγει. Μακάρι να μου το είχε πει το ίδιο βράδυ, ή την επόμενη. Ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Σε παρακαλώ Μιχάλη, αν όχι για τη Μαρία, θα βοηθήσεις εμένα; Θα σταματήσεις αυτόν το μπάσταρδο;
- Ποιον άλλον εδώ πέρα κατάστρεψε;
Ένας-ένας άρχισε να μου λέει την ιστορία του. Μόνο ένα ζευγάρι ήταν ακόμα μαζί. Όλοι οι υπόλοιποι είχαν χωρίσει. Μου είπαν επίσης και για ανθρώπους που ήξεραν πως ήταν θύματα του. Ο Γιάννης έκανε κατάχρηση της δύναμης που του δόθηκε και χρησιμοποιούσε όσους ήταν από κάτω του. Είχε γαμήσει μέχρι και τις γυναίκες από μερικούς συναδέλφους του από τα άλλα τμήματα. Αυτοί… ή χώρισαν ήρεμα ή έφυγαν από την εταιρία. Τους συγκεκριμένους δε τους απείλησε, γιατί είχαν την ιδία θέση με αυτόν. Μάλλον φοβήθηκε πως θα έχανε τον έλεγχο. Αφού μίλησα με όλους εκεί και μου είπαν τις ιστορίες τους, ο θυμός μου είχε επιτρέψει πλήρως. Ήθελα να του σπάσω τα κόκαλα, να τον τσακίσω, να τον διαλύσω, να τον στραγγαλίσω με τα ίδια μου τα χέρια. Κάθε θλίψη, πόνος είχε χαθεί, είχε πνίγει μέσα σε έναν ωκεανό από μίσος και οργή. Κάτσαμε όλοι μαζί και είδαμε το πρώτο βίντεο που έφερε ο Αντώνης. Σε αυτό έδειχνε τη Μαρία μεθυσμένη και το Γιάννη να την πιέζει σκληρά και μάλιστα έδειχνε να της βάζει ένα χαπάκι στο πότο της.
Μετά από αυτό αυτή άρχισε να φέρεται περίεργα. Μιλούσε σαν να ήταν χασισωμένη και άρχισε να μιλάει για πράγματα ανοιχτά που ήξερα πως δε θα μιλούσε με κανέναν άλλον εκτός από εμένα, ή έστω σε έναν κοντινό φίλο. Η ταινία κατέληξε με τον Γιάννη με την Μαρία να γαμιούνται. Απλώς να γαμιούνται αυτή την φορά. Μπορούσες να δεις τις αντιστάσεις της να είναι μπερδεμένες, σα να μην καταλάβαινε τι της γινόταν. Το κουβεντιάσαμε με όλους εκεί και αποφασίσαμε να συναντήσω το Γενικό Διευθυντή με το βίντεο και την ιστορία μου και μετά να παρουσιάσω γραπτώς την ιστορία όλων μέσα στο γραφείο. Έκλεισα ραντεβού λοιπόν να δω το Διευθυντή της εταιρείας την επόμενη μέρα, γιατί ήμουν ήδη πολύ κουρασμένος ψυχολογικά για να το κάνω σήμερα. Όταν με ρώτησε η γραμματέας του το λόγω της επισκέψεως μου δεν της είπα τίποτα, παρά μόνο πως δε θα είναι καλά νέα.
Αφού όλοι έφυγαν από το γραφείο, έκατσα σε μια ξύλινη καρεκλά που είχαν φέρει από έξω. Έβγαλα από την τσέπη μου το φάκελο με το μπόνους μου. Τον άνοιξα και είδα μέσα μια επιταγή. Πενήντα χιλιάδες Ευρώ. Ετοιμαζόμουν να την πετάξω στον κάδο όταν είδα ένα χαρτί μέσα που είχε την υπογραφή του ανθρώπου που θα συναντήσω αύριο. Το χαρτί έγραφε πως μου άξιζε αυτή η επιταγή και ακόμα περισσότερα. Ήμουν σημαντικό και ταλαντούχο μέλος της εταιρείας. Αναρωτιόμουν πόσο από αυτά θα ίσχυαν από αύριο. Έφυγα νωρίτερα από την δουλειά. Πήγα στο φίλο μου, τον δικηγόρο, και του μίλησα μέσα στις άκρες τι έγινε. Δεν είχα όρεξη για να του πω περισσότερα. Μου είπε πως αύριο το πρωί θα είναι όλα έτοιμα. Έφυγα από το γραφείο του, πήγα σε ένα φαρμακείο και αγόρασα κάτι και μετά πήγα σπίτι. Δεν είχα δύναμη για να πάω γυμναστήριο, οπότε έκατσα στο σαλόνι. Το μυαλό μου ήταν στη γυναίκα μου. Πως δεν θα ξανάκουγα την φωνή της, ούτε θα την ξαναένιωθα κοντά μου. Έκλαιγα κι έκλαιγα. Σα μωρό. Την αγαπούσα τόσο πολύ. Ήμουν ακόμα ερωτευμένος μαζί της, παρόλο που με πρόδωσε με τόσους πολλούς άντρες.
Πέρασε κάποια ώρα μέχρι που είπα «αρκετά». Δε θα ξαναέκλεγα για αυτή. Θα ξερίζωνα αν χρειαζόταν την καρδιά μου και θα την πέταγα στα σκουπίδια. Σκέφτηκα το πως με παράτησε για εκείνον και το τι θα έκανε αυτή την στιγμή. Πιθανών να του έπαιρνε πίπα μέσα στο αεροπλάνο. Ή μπορεί και να τη γαμούσαν όλοι μέσα στο αεροπλάνο σε μια εναέρια παρτούζα. Δεν θα μου φαινόταν παράξενο. Με τις πράξεις της σήμερα το πρωί, τελειώσαμε. Εάν δεν έφευγε με αυτόν της πουτάνας το γιο, θα έκανα μια προσπάθεια, αλλά τώρα πια όχι.
Παρακολούθησα τα υπόλοιπα βίντεο που μου έδωσε ο Αντώνης. Περισσότερο από τη γυναίκα μου να κάνει σεξ με άλλους άντρες. Όσο την έβλεπα να γαμιέται, να έρχεται στον έναν οργασμό μετά τον άλλον, τόσο περισσότερο την έσβηνα από το μυαλό και την καρδιά μου. Την είδα να γαμιέται με μερικούς μαύρους πελάτες, όπου φαινόντουσαν να απολαμβάνουν πως γαμούσαν μια παντρεμένη λευκή τσούλα, να γαμιέται με τους δυο μπάσταρδους που με είχαν δέσει, τον Αντρέα φίλο του Γιάννη, σε διάφορα μέρη, στο σπίτι του Γιάννη, στο γραφείο, σε ξενοδοχεία, σε αυτοκίνητο, στο σπίτι το δικό μας. Στο κρεβάτι μας!
Όταν σηκώθηκα από την πολυθρόνα ήταν βράδυ. Είχα αφήσει το κινητό μου να φορτίσει στην κρεβατοκάμαρα επάνω. Ανέβηκα και κοίταξα το κινητό. Είχα 50 αναπάντητες κλήσεις από τη Μαρία. Τα αγνόησα, πήρα ένα μαξιλάρι και πήγα στο άλλο υπνοδωμάτιο. Ετοιμάστηκα να ξαπλώσω όταν άρχισε να χτυπάει το τηλέφωνο. Όταν είδα ότι ήταν αυτή, πάτησα απόρριψη. Ξανακάλεσε αμέσως και πάτησα απόρριψη ξανά. Πήρε και τρίτη φόρα και όταν πάτησα απόρριψη, πριν προλάβω να απενεργοποιήσω το τηλέφωνο μου, μου έστειλε μήνυμα. Ήταν το κερασάκι στην τούρτα.
«ΆΝΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ»
Πέταξα το κινητό στον τοίχο κι έσπασε. Έκλεισα τα μάτια μου και πήρα μερικές ανάσες μέχρι να ηρεμήσω. Δεν ήθελα να της μιλήσω, ούτε να δω μήνυμα της με ψεύτικες δικαιολογίες και υποσχέσεις. Έκανε την επιλογή της. Με γελοιοποίησε με την τελευταία της πράξη στο γραφείο. Έκανε την επιλογή της και ΔΕΝ ήμουν εγώ. Αφού ηρέμησα κατέβηκα κάτω πήρα τη σακούλα από το φαρμακείο και έβγαλα το φάρμακο από μέσα. Είχα πάρει υπνωτικά. Έπρεπε να κοιμηθώ και σίγουρα… εάν δεν έπαιρνα κάτι δε θα κοιμόμουν. Πότο δεν γινόταν γιατί αύριο θα ήταν δύσκολη μέρα όποτε μόνο ένα υπνωτικό μπορούσα να πάρω. Μέτα ξάπλωσα και περίμενα να με πιάσει. Δεν ξέρω πότε κοιμήθηκα.
Το επόμενο πρωινό έκανα ένα μπάνιο και πήγα στο φίλο μου. Πήρα τα χαρτιά του διαζυγίου και πήγα στη δουλειά. Καθώς πήγαινα προς το γραφείο πρόσεξα πως όλοι με κοιτούσαν με ένα βλέμμα που δεν κατάλαβα εκείνη την στιγμή τι σήμαινε. Ήταν η πίστη που μου είχαν γιατί πήγαινα να κάνω το σωστό για όλους μας; Μπήκα στο γραφείο και η Τζένη ήρθε μέσα.
- Καλημέρα Μιχάλη. Είσαι καλά; Θέλω να σε ευχαριστήσω, ανεξαρτήτως από το αποτέλεσμα. Είσαι ο ήρωας μου. Κάνεις το σωστό και σε θαυμάζω για αυτό. Όλοι και όλες σε θαυμάζουν Μιχάλη.
- Λογικό να με θαυμάζουν... αφού είμαι αξιοθαύμαστος!
Έκανα λίγο χιούμορ γιατί ήθελα να ελαφρύνω λίγο την ατμόσφαιρα. Ήμουν νευρικός και αγχωμένος, οπότε το χιούμορ ήταν η φυσιολογική αντίδραση μου σε αυτό. Η Τζένη χαμογέλασε κι έφυγε. Ήρθε πίσω μετά από μερικά λεπτά.
- Μιχάλη, έχεις πάρα πολλά μηνύματα και είναι όλα από την Μαρία. Θέλεις να...
- Σβηστά!
Την έκοψα.
- Μιχάλη μπορεί να είναι κάτι πολύ σημαντικό. Μπορεί να μετάνιωσε και...
- Δε με ενδιαφέρει.
- Μιχάλη άκουσε με. Καταλαβαίνω πως νιώθεις. Όμως κατάλαβε κι εσύ εκείνη.
- Να καταλάβω τι; Ότι με αγαπάει αλλά της αρέσει να με βλέπει να υποφέρω; Ότι με εγκατέλειψε για εκείνον; Ότι δεν νοιάστηκε πως την παρακαλούσα να μείνει για να μην στενοχωρήσει τον Γιάννη; Ότι προτιμάει να κάνει σεξ με άλλους παρά με έμενα;
- Μιχάλη, ίσως να σε αγαπάει ακόμα. Ίσως την απειλεί και δε μπορεί…
- Με τι ακριβώς την απειλεί; Πως θα μου το πει; Το έχει κάνει. Πως θα με ξεφτιλίσει; το έχει κάνει. Δε χρειάζεται να την απειλήσει πια. Ούτε καν να τη ναρκώσει. Τα κάνει όλα για αυτόν από μόνη της. Κι εγώ Τζένη δε θα κάτσω σε μια σχέση για να είμαι ένας μαλακής που θα κάθεται σε μια γωνία γυμνός να παίζει μαλακία, καθώς ένας άλλος γαμάει την γυναικά του. Και σίγουρα δε κάτσω να είμαι η ρεζέρβα της.
- Κοίτα. Μην κάνεις κάτι μόνο και μόνο επειδή είσαι πληγωμένος. Ξέρω πως όταν χώριζα με τον άντρα μου, αυτός άρχισε να το ξανασκέφτεται. Όμως εγώ είχα κουραστεί από όλες τις φωνές και τους καυγάδες και ήθελα να τελειώνω με όλα αυτά. Μακάρι να ήμουν πιο δυνατή. Ίσως να μην είχα χωρίσει. Μην τα πετάξεις όλα εξαιτίας του Γιάννη. Δώσε της μια δεύτερη ευκαιρία.
- Της έδωσα και δεύτερη και τρίτη και της πέταξε και τις δυο στα μούτρα μου. Μη συγκρίνεις τον εαυτό σου με εκείνη Τζένη. Μακάρι να σου έμοιαζε έστω και λίγο.
- Μιχάλη...
- Σε παρακαλώ... σταμάτα. Θέλω να το αφήσεις αυτό το θέμα. Ήδη έχω πολλά στο κεφάλι μου, δε χρειάζομαι κι αυτό.
- Ένταξει Μιχάλη…
και βγήκε από το γραφείο. Έκατσα στο γραφείο και άρχισα να σκέφτομαι. Έπρεπε να προετοιμαστώ για τη συνάντηση. Τι θα πω, πως θα το πω. Δε θα ήταν εύκολο. Κι αν τα ξέρει όλα; Κι αν είναι κι αυτός στο κόλπο; Προσπάθησα να διώξω της αρνητικές σκέψεις από το μυαλό μου. Όταν ήρθε η ώρα για την συνάντηση με τον Γενικό Διευθυντή, έφυγα και ανέβηκα στον τελευταίο όροφο. Μπήκα στο γραφείο και ο Διευθυντής έδειχνε χαρούμενος που με συναντάει από κοντά, αν και περίεργος για το τι ήθελα.
- Λοιπόν κύριε Διευθυντά θέλω να σας αναφέρω τρία πράγματα. Πρώτον παραιτούμαι.
Με κοίταξε έκπληκτος αλλά πριν προλάβει να πει κουβέντα έβγαλα από την τσέπη μου την επιταγή και την άφησα στο γραφείο.
- Δεύτερον… αυτά τα λεφτά δεν τα θέλω. Αν θέλετε να τα δώσετε κάπου καλύτερα να τα δώσετε στα θύματα που το έχουν πραγματικά ανάγκη.
- Ποια θύματα...;
- Αυτό είναι το τρίτο.
Άρχισα να αναφέρω στον Διευθυντή όσα είχα πάθει και μάθει τις τελευταίες μέρες. Ήταν σοκαρισμένος. Του έδειξα το βίντεο που έδειχνε τον Γιάννη να βάζει κάτι στο ποτό της γυναίκας μου, και του ανάφερα και για τα άλλα που έκανε στις εγκαταστάσεις του γραφείου, αλλά και για όλα τα θύματα του. Με ευχαρίστησε για τις πληροφορίες και μου ζήτησε συγνώμη για όλα. Μου είπε πως θα μιλούσε με τα υπόλοιπα μέλη του συμβουλίου για το θέμα. Τον αποχαιρέτησα και μπήκα στο ασανσέρ. Καθώς η πόρτα άνοιξε και βγήκα έξω, η Τζένη πετάχτηκε χαρούμενη μπροστά μου.
- Μιχάλη, πρέπει να ξέρεις πως κάποιος σε περιμένει. Επέστρεψε! Η Μαρία γύρισε πίσω.
- Τι; Αφού έφυγε με τον μπάσταρδο τον Γιάννη χθες.
- Πήρε την πτήση και γύρισε πίσω το πρωί. Καθώς είχες πάει πάνω, ήρθε εδώ και με παρακάλεσε να την αφήσω να μπει στο γραφείο σου. Θέλει να προσπαθήσει να σώσει το γάμο σας Μιχάλη. Είπε πως ο Γιάννης ήταν έξαλλος όταν τον παράτησε στο αεροδρόμιο και έκλεισε εισιτήριο για να γυρίσει πίσω. Μου είπε πως κλήθηκε η ασφάλεια για να τον πάρουν καθώς την άφησαν να φύγει. Έπρεπε να μείνει μια βράδια εκεί γιατί το αεροπλάνο θα έφευγε τα ξημερώματα. Προσπάθησε να σε πάρει τηλέφωνο για να στο πει.
- Ώστε γύρισε πίσω και είναι εδώ, στο γραφείο μου;
Γαμώτο' σκέφτηκα. Έλπιζα να μην χρειαζόταν να την δω ποτέ ξανά στη ζωή μου και τώρα είναι στο γραφείο μπροστά μου και με περιμένει. Ένιωσα αηδία που έπρεπε να την ξαναδώ.
- Ναι Μιχάλη, είναι εδώ. Σε αγαπάει Μιχάλη. Δε σου έλεγε ψέματα για αυτό. Ίσως θα έπρεπε να της έδινες μία ακόμα ευκαιρία.
- Σε παρακαλώ Τζένη, μην με ενοχλήσει κανείς σε παρακαλώ. Ότι και να γίνει!
- Ευχαρίστως Μιχάλη. Χαρά μου.
Έκατσα μπροστά στην πόρτα πριν την ανοίξω και προσπάθησα να καταπιώ τον θυμό μου. Φοβόμουν πως με το που άνοιγα την πόρτα και την έβλεπα θα της έκανα επίθεση. Να τη χτυπήσω, να την πληγώσω. Άνοιξα την πόρτα και βρήκα την Μαρία σε μια καρέκλα, να κλαίει. Είχε γυρισμένη την πλάτη της σε έμενα και οι ώμοι της έτρεμαν. Τότε είδα πως κρατούσε την αίτηση διαζυγίου στο χέρι. Χωρίς να της δώσω σημασία την προσπέρασα και έκατσα στο γραφείο μου.
- Μιχάλη! Μιχάλη, σε αγαπάω. Σε παρακαλώ δώσε μου μια ευκαιρία. Παράτησα το Γιάννη στο αεροδρόμιο χθες το βράδυ και τον συνέλαβε η ασφάλεια. Μου επιτέθηκε επειδή τον παράτησα. Συνειδητοποίησα πως ήσουν σοβαρός στο ότι θα με παρατούσες. Και δε μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Σε παρακαλώ Μιχάλη, πες μου πως θα μου δώσεις μία ευκαιρία. Σε παρακαλώ!
- Μου έκανες τέτοια χάρη; Ουάου! Σου είχα δώσει δυο ευκαιρίες Μαρία. Δυο! Μια όταν σου είπα να μην φύγεις από το σπίτι και άλλη μια όταν σου είπα να μην με εγκαταλείψεις στο γραφείο. Και τις κλώτσησες και τις δύο για να μη χαλάσεις το χατίρι του Γιάννη. Και τώρα τι μου ζητάς; Θα ήσουν τόσο open mind αν εγώ ξενογαμούσα; Τι θα έκανες τότε; Θα με δεχόσουν πίσω; Θα με εμπιστευόσουν; Δεν το νομίζω. Πρώτα απ’ όλα δεν αξίζει καν να προσπαθήσουμε. Δε θα σε εμπιστευτώ πότε πια και θα αμφιβάλω για την πίστη σου. Θα αμφιβάλω και για τις επιδόσεις μου στο κρεβάτι και αν θα σε ικανοποιώ. Αν και μετά από τόσα που έχεις κάνει είναι σίγουρο πως δε θα με νιώθεις καν. Θα φοβάμαι κάθε μέρα μην ξαναγίνεις αυτή η τσούλα πάλι. Είχες την καρδιά μου και την πέταξες κάτω και την πάτησες ξανά και ξανά.
- Μιχάλη, δε σταμάτησα να σε αγαπάω ούτε δευτερόλεπτο. Συνέχεια. Είσαι ο ένας και μοναδικός άντρας που αγαπάω πραγματικά. Σε παρακαλώ, σε ικετεύω. Δεν μπορώ χωρίς εσένα. Μιχάλη... σε παρακαλώ!
- Αν με αγαπάς όπως λες τότε απόδειξε το.
Έπιασα ένα στύλο και της έκανα να τον πάρει.
- Πάρε το στυλό, υπέγραψε την αίτηση διαζυγίου και μετά εξαφανίσου από μπροστά μου γιατί μου προκαλείς αηδία.
- Σε παρακαλώ Μιχάλη θα κάνω ότι θέλεις σε παρακαλώ.
- Ότι θέλω; Ωραία. θέλω να υπογράψεις τα χαρτιά και να εξαφανιστείς... τώρα!
- Θα πεθάνω χωρίς εσένα.
- Κανένα πρόβλημα. Αφού υπογράψεις τα χαρτιά, τράβα να πας να αυτοκτονήσεις, δε με ενδιαφέρει.
- Μην μου το κάνεις αυτό. Άσε με τουλάχιστον να σου εξηγήσω τι έγινε.
- Το τι έγινε και δεν έγινε δε με αφορά τσούλα. Όλα τέλειωσαν!
- Μιχάλη σε α... αγαπώ. Δε θέλω να σε χα... χάσω. Μια ευκαιρία α... ακόμα, δε θέλω τί.. τίποτα άλλο. Σε πα… παρακαλώ.
Έκλαιγε με αναφιλητά καθώς μου μιλούσε και με έκανε να νευριάζω ακόμα περισσότερο
- ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΟΧΙ. ΑΡΓΑ ΘΥΜΗΘΗΚΕΣ ΠΑΛΙΟ ΠΟΥΤΑΝΑ ΠΩΣ ΔΕ ΘΕΣ ΝΑ ΜΕ ΧΑΣΕΙΣ. ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΧΑΡΤΙ ΜΗ ΣΕ ΓΑΜΗΣΩ ΣΤΟ ΞΥΛΟ. ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΣΟΥΛΑ;
Συγκρατιόμουν μην της καρφώσω το στυλό στο μάτι. Μόνο που την έβλεπα να κλαίει και να μου λέει πως με αγαπάει με εξόργιζε.
- Μιχάλη… σε αγαπάω.
- Όχι δε με αγάπησες ποτέ σου. Απλώς δε θες να χάσεις την ρεζέρβα σου. Πουτσαράδες σαν τον Γιάννη θα βρεις πολλούς, μαλάκες να σε ταΐζουν για να γαμιέσαι όμως, κανέναν. Ε λοιπόν όχι! Εγώ μαλάκας δεν είμαι, σιχαμένη τσούλα. Δε θα κάτσω με μια γυναικά που δε μπορώ να εμπιστευτώ, μια γυναίκα που δε μπορώ να ευχαριστήσω στο κρεβάτι, με μια γυναίκα που θα πρέπει να είμαι συνεχεία στην τσίτα μην με βαρεθεί, με μια γυναίκα που δε με αγαπάει, με μια γυναίκα που έκανε με χαρά τα πάντα με όλους, ενώ με έμενα τίποτα, με μια γυναίκα που με ξεφτίλισε, με μια γυναίκα που με πλήγωσε, με μια γυναικά που δε νοιάστηκε πως ένιωσα όταν με παράτησε και μια γυναίκα που μισώ όσο κανέναν άλλον.
- Σε παρακαλώ... άκουσε με… σε αγαπάω.
- ΣΚΑΣΕ!
Η Τζένη χτύπησε την πόρτα και μετά την άνοιξε αργά. Κοίταξε για λίγο έμενα και την Μαρία και μετά μου είπε πως με ζητάει το Διευθυντής στο γραφείο.
- Μιχάλη. Συγγνώμη για την ενόχληση. Σε ζητάνε από το γραφείο του Γενικού Διευθυντή. Δε ξέρω τι σε θέλει αλλά ακουγόταν σοβαρό. Μίλησε ο ίδιος και είπε "να έρθει αμέσως πάνω"
Γύρισα προς την Μαρία και της είπα πως όταν γυρίσω να έχει υπογράψει και να έχει εξαφανιστεί από το γραφείο και από την ζωή μου. Καθώς έφευγα είδα την Τζένη να πηγαίνει στη Μαρία και να της μιλάει. Όταν μπήκα στο γραφείο του Διευθυντή είδα τα άλλα μέλη του συμβουλίου και μερικοί διευθυντές άλλον τμημάτων επίσης. Ήμουν αβέβαιος για το τι να περιμένω πλέον. Κράτησα το στόμα μου κλειστό και περίμενα να μιλήσει πρώτος ο Διευθυντής. Δεν είπε τίποτα. Στη θέση του μίλησε ένα άλλο μέλος του συμβουλίου.
- Μιχάλη, καταλαβαίνουμε πως πέρασες πολύ δύσκολες καταστάσεις. Είμαστε επίσης σοκαρισμένοι για το Γιάννη και για όλα όσα έχει κάνει τόσο σε σένα, όσο και σε άλλους όσους είχαν την ατυχία να βρεθούν στο δρόμο του, όλα αυτά τα χρόνια που δουλεύει σε εμάς. Αυτή την στιγμή άνθρωποι του νόμου βλέπουν τις κασέτες που μας έδωσες με τη Μαρία και εκείνον. Επίσης θα κανονίσουν συνεντεύξεις με όλα τα υπόλοιπα θύματα του. Θα υπάρξουν κατηγορίες εναντίον του για πολλά πράγματα, όπως απάτη, κλοπή, υπεξαίρεση, βιασμός, πολλαπλοί βιασμοί και σεξουαλική παρενόχληση.
- Τι εννοείτε με το "άνθρωποι του νόμου";
- Ένας εισαγγελέας και δυο από τους δικηγόρους της εταιρίας ελέγχουν ολόκληρο το φάκελο του Γιάννη, τις επαγγελματικές του επαφές, τα έξοδά του, τα ταξίδια του και τον υπολογιστή του. Η συσχέτιση του με συγκεκριμένα άτομα που βρήκαμε είναι ύποπτες και ίσως παράνομες. Επίσης, βλέπουν τα βίντεο για να προσθέσουν στις κατηγορίες ότι νάρκωσε και έκανε σεξ με την γυναίκα σου καθώς ήταν κάτω από την επιρροή εκείνων των ναρκωτικών, οπού θα μετατραπούν σε κατηγορίες βιασμού.
- Τότε γιατί με φωνάξατε; Φαίνεται πως όλα είναι υπό έλεγχο. Ποιος είναι ο λόγος που με καλέσατε εδώ;
- Λοιπόν Μιχάλη, μιλήσαμε για αυτό εδώ πέρα και επικοινωνήσαμε με άλλους διευθυντές τμημάτων που δε μπόρεσαν να παραβρεθούν εδώ. Θέλουμε να σου δώσουμε πίσω την επιταγή μαζί με ένα εξτρά μπόνους άλλες πενήντα χιλιάδες ευρώ. Σύνολο εκατό χιλιάδες ευρώ. Την αποζημίωση για τα υπόλοιπα θύματα του θα φροντίσουμε εμείς και θα είναι αρκετά γενναιόδωρη. Επίσης Θέλουμε να σου δώσουμε μία διαφορετική προαγωγή.
- Μάλιστα. Φοβάμαι πως δε σας καταλαβαίνω τι εννοείτε. Γιατί αν σκέφτεστε να μου δώσετε την θέση του Γιάννη, τότε συγχωρέστε με αλλά κάτι δεν πάει καλά με τα μυαλά σας. Δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτώ να μείνω σε αυτήν την εταιρία και πόσο μάλλον στη θέση αυτού του μπάσταρδου.
- Όχι μόνο τη θέση του, Μιχάλη. Θα σου δώσουμε και μετοχές στην εταιρία για να γίνεις μέλος του συμβουλίου. Όχι μόνο την έχεις κερδίσει αυτή την θέση με την αξία σου, αλλά έχεις την εντιμότητα και την ακεραιότητα που θέλουμε να βλέπουμε εδώ πέρα. Όλο αυτό το πράγμα με τον Γιάννη θα προκαλέσει μια τεράστια σκιά στην εταιρία και συμφωνήσαμε όλοι μας πως εσύ είσαι το μόνο άτομο που εμπιστεύονται όλοι οι άνθρωποι στο γραφείο. Σε συμπαθούν όλοι Μιχάλη. Ακόμα και άτομα από άλλα τμήματα σε σέβονται και σε θεωρούν αξιόλογο άτομο.
- Όπως είπα και πριν δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτώ να κάτσω εδώ!
- Μιχάλη δε θα δεχτούμε καμία απόφαση αν πρώτα δε το σκεφτείς. Θα σου δώσουμε ένα μήνα άδεια να ταξιδέψεις όπου θέλεις με όλα τα έξοδα πληρωμένα. Για δύο άτομα αν θες. Θα πάρεις επίσης την κάρτα της εταιρίας για να τα πληρώσεις από εκεί όλα, σουίτα σε επτάστερο ξενοδοχείο για όσες μέρες θες, να αγοράσεις ότι θες, χωρίς ερωτήσεις και χωρίς χρέωση. Και όταν γυρίσεις θα μας πεις την απόφαση σου. Εάν είναι αρνητική ακόμα τότε κρατάς τα εκατό χιλιάρικα σαν αποζημίωση για όλα.
Έφυγα από την συνάντηση και το κεφάλι μου ζαλισμένο. Πως μου ζητούσαν κάτι τέτοιο. Να έχω τη Τζένη να μου λέει να δώσω μια ευκαιρία στην τσούλα, τη Μαρία να μου κλαίγεται να γίνω μαλάκας και όλο το συμβούλιο να μείνω σε αυτή την εταιρία που έπαθα τόσα. Πολλά μαζεύονταν στο κεφάλι μου. Κατέβηκα από τα σκαλιά για να σκεφτώ και όταν έφτασα στο τμήμα μου είδα πως ήταν όλο το τμήμα μαζεμένο κοντά στο γραφείο μου. Πριν προλάβω να πλησιάσω άκουσα μια γνώριμη φωνή να φωνάζει.
- ΤΟΛΜΗΣΕΣ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙΣ ΠΑΛΙΟ ΠΟΥΤΑΝΑ ΕΜΈΝΑ; ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΜΩΡΗ ΨΩΛΑ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ; Ο ΜΑΛΑΚΑΣ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ;
Ήταν ο Γιάννης. Είχε επιστρέψει κι αυτός. Κρατούσε τη Μαρία από τα μπράτσα και της φώναζε. Η Τζένη προσπαθούσε να τους χωρίσει χωρίς επιτυχία και όλοι οι υπόλοιποι στο γραφείο κοιτούσαν φοβισμένα το Γιάννη. Βλέποντας τον ένιωσα τον θυμό μου σαν χείμαρρο μέσα μου. Ήθελα να τον γδάρω, να τον διαλύσω με τα ίδια μου τα χέρια, να τον κάνω κομμάτια. Όμως συγκρατήθηκα. Έπρεπε πρώτα να κάνω κάτι άλλο. Ανέβηκα ξανά τα σκαλιά στο γραφείο του Διευθυντή τρία-τρία. Μπήκα μέσα χωρίς να χτυπήσω και πλησίασα τον Διευθυντή. Με κοιτούσε με περιέργεια όπως και οι υπόλοιποι μέσα στο γραφείο.
- Είπατε ότι θα κάνατε τα πάντα για να μείνω εδώ σωστά;
- Ναι, σωστά!
- Ωραία. Υπάρχει κάτι που θέλω. Κάτι που αν το κάνω τότε δεν ξέρω αν θα μείνω αλλά σίγουρα θα κάτσω να το σκεφτώ.
- Δεκτό!
- Περίμενε να το ακούσετε πρώτα γιατί δε ξέρω αν θα σας αρέσει. Θέλω το Γιάννη! Θέλω να τον τσακίσω χωρίς να ανακατευτεί κανένας, να μας χωρίσει ή να βοηθήσει καν. Τον θέλω για 10 λεπτά να μην μπει κανείς στη μέση ότι κι αν συμβεί. Δέχεσαι;
- Όταν έρθει θα το συζητήσουμε.
- Είναι κάτω!!!
Με κοίταξε για λίγο μέσα στα μάτια. Αναστέναξε βαθιά και μετά είπε.
- Έχεις 10 λεπτά!
Χαμογέλασα σατανικά. Τώρα ήξερα πως θα μπορούσα να τον γαμήσω στο ξύλο χωρίς να με ενοχλήσει κανείς. Έτρεξα και μπήκα γρήγορα στο ασανσέρ. Πάτησα το κουμπί και άρχισα να κατεβαίνω. Έβαλα στο ρολόι μου χρονόμετρο για δέκα λεπτά, έκλεισα τα μάτια μου και απλώς αφέθηκα στον θυμό μου. Ένιωσα ένα τεράστιο κύμα οργής να με παρασέρνει. Δε θα κάθομαι σαν θεατής άλλο πια!
Η πόρτα άνοιξε όπως και τα μάτια μου. Πλησίασα προς τον Γιάννη περπατώντας αργά. Με το χέρι μου έκανα στην άκρη όποιος ήταν μπροστά μου. Ο Γιάννης είχε γυρισμένη την πλάτη του από την μεριά μου ενώ ακόμα έβριζε και χαστούκιζε την Μαρία. Έσφιξα την γροθιά μου και την είχα έτοιμη.
- ΠΟΙΟΣ ΜΩΡΗ ΚΑΡΓΙΟΛΑ ΣΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ; ΠΟΙΟΣ;
Δε πρόλαβε να ολοκλήρωση. Τον τράβηξα από τον ώμο και η γροθιά μου τον χτύπησε στο πρόσωπο. Γρήγορα και δυνατά. Το χτύπημα τον πέταξε προς τα πίσω και τον άφησε αναίσθητο στο πάτωμα. Βλέποντας τον αναίσθητο θύμωσα ακόμα περισσότερο.
- Ποιος σου έδωσε εσένα την άδεια να ΚΟΙΜΗΘΕΙΣ;
Και πήγα γρήγορα προς το μέρος του, τον άρπαξα από τα μαλλιά και άρχισα να τον χτυπάω στο πρόσωπο ξανά και ξανά. Μετά αρπάζοντας το κεφάλι του και με τα δύο χέρια του έπαιξα μια δυνατή γονατιά στο πρόσωπο που τον πέταξε πίσω. Σηκώθηκε αργά κρατώντας το γεμάτο αίματα πρόσωπό του. Όταν έβγαλε το χέρι του είδα πως το απαίσιο χαμόγελο του χάθηκε για πάντα. Όλα τα μπροστινά δόντια του είχαν φύγει. Άρχισε να μιλάει ψευδά.
- Πως τόλμησες να με χτυπήσεις; Νομίζεις πως επειδή με χτύπησες μια φόρα είσαι κάποιος; Είμαι ένας αληθινός άντρας εγώ. Ένα αληθινό Άλφα αρσενικό. Και να με χτυπήσει ένα Βήτα σαν κι εσένα; Όχι. Κανείς δεν είναι αρκετά άντρας σε αυτόν τον κόσμο να με αγγίξει. Μου ανήκουν ΟΛΟ! Μου ανήκουν οι γυναίκες σας. Τα παιδιά σας. Αυτή η εταιρία. Όλος ο κόσμος. Δε θα με χτυπήσει ένας μικροτσούτσουνος σαν κι εσένα. Κανείς δε με χτυπάει εμένα και μένει ζωντανός…
είπε και έτρεξε προς το μέρος μου με υψωμένη την γροθιά του. Έκατσα ακίνητος. Η οργή μου είχε ξεχειλίσει μέσα μου. Ήθελα να τον λιώσω σαν το ζωύφιο που είναι. Όπως ερχόταν τρέχοντας προς το μέρος μου κατάλαβα πως ήθελε να με χτυπήσει στο πρόσωπό μου. Ήξερα πόσο δυνατός είναι από την γροθιά που μου είχε παίξει πριν μερικές μέρες, στο πάρτι Χριστουγέννων. Λίγο πριν με χτυπήσει με το αριστερό μου χέρι, έπιασα την γροθιά του, σταματώντας την ορμή του χτυπήματος του. Με κοίταξε μην μπορώντας να πιστέψει στα μάτια του.
- Μην είσαι αλαζόνας…
Φώναξα και τον χτύπησα με το δεξί μου χέρι στο αριστερό το μάγουλο δυνατά. Από το στόμα του πετάχτηκαν αίματα και δόντια παντού, στο πάτωμα, σε μερικά άτομα, στο πουκάμισο μου. Βλέποντας τα αίματα του πάνω μου έπιασα το πουκάμισο και το έσκισα, αποκαλύπτοντας το καλογυμνασμένο σώμα μου. Άκουσα μερικά επιφωνήματα εντυπωσιασμού από άντρες και γυναίκες. Τον πλησίασα καθώς ήταν στα γόνατα. Γύρισε γρήγορα να με χτυπήσει στο πρόσωπο. απέφυγα το χτύπημα του εύκολα και με το αριστερό μου χέρι τον χτύπησα στο δεξί μάγουλο αυτή την φόρα. Για άλλη μια φόρα αίματα και δόντια πετάχτηκαν παντού.
Έπεσε στα τέσσερα και απομακρύνθηκε λίγο από κοντά μου πηγαίνοντας προς τον τοίχο. Με κοίταξε με ένα γελοίο βλέμμα. Εάν δεν ήμουν εξαγριωμένος θα γέλαγα. Πήγαινα αργά προς το μέρος του.
- Πως είναι δυνατόν;
- Έκανες τόσο κακό σε τόσους πολλούς ανθρώπους χωρίς να σε νοιάζει πόσο υπέφεραν. Δεν τους άφηνες καν να μαζέψουν τα κομμάτια τους και να φύγουν. Το μόνο που έκανες ήταν να παρακολουθείς την ζημιά που τους έκανες και να τρέφεσαι από τη μιζέρια των οικογενειών που κατέστρεψες. Και θα μπορούσες να κάνεις τόσα καλά, να δώσεις τόση βοήθεια.
- ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΚΥΡΙΓΜ...
Τον άρπαξα από τον λαιμό και τον κόλλησα στον τοίχο. Τα πόδια του ίσα-ίσα που ακουμπούσαν στο πάτωμα. Σχεδόν σήκωνα μια 80 κιλών σκατό σακούλα με το δεξί μου χέρι.
- Σου αρέσει να βλέπεις τους άλλους να πονάνε, έτσι; Τότε θα σου δείξω λίγο από τον πόνο τους!
Με την αριστερή μου γροθιά τον χτύπησα στο στομάχι δυνατά.
- Αυτό είναι για τον Αντώνη...
Άλλη μια γροθιά στο στομάχι
- Αυτό για τη Τζένη....
Ακόμα μια γροθιά.
- Αυτό για την Κατερίνα...
και αυτό συνεχίστηκε για όλα τα άτομα ένα-ένα. Μετά του έπαιξα απανωτά πέντε γροθιές.
- Αυτό για κάθε άλλο άτομο που έχεις κάνει κακό. Και αυτό.....
Του άφησα το λαιμό και τα πόδια του ακούμπησαν το πάτωμα. Πριν προλάβει όμως να πέσει τον χτύπησα με το δεξί μου χέρι αυτή την φόρα, φωνάζοντας...
- ΓΙΑ ΜΕΝΑ!
Το χτύπημα ήταν με όλη μου την δύναμη. Έπεσε στα γόνατα ακριβώς μπροστά μου φτύνοντας αίμα. Τον κοιτούσα με μίσος, ένιωθα την οργή μέσα μου να θέλει κι άλλο. Να θέλει να τον γαμήσει, να τον κάνει να ξεράσει το γάλα που θήλασε μικρός. Την ώρα που ετοιμαζόμουν να το πιάσω από το λαιμό κάποιος έπεσε πάνω μου και με έσπρωξε με δύναμη μακριά από τον Γιάννη. Για λίγο νόμιζα πως κάποιος από τους συναδέλφους μου πήγε να μας χωρίσει αλλά έκανα λάθος. Ήταν ένας από τους γορίλες του Γιάννη. Καθώς με έσπρωχνε έβαλα το χέρι μου στο μπράτσο του και τον τράβηξα δυνατά κάνοντας τον να χάσει την ισορροπία του και να πέσει κάτω. Διπλά στον Γιάννη είχε πάει ο δεύτερος γορίλας μαζί με τον Αντρέα, τον καλύτερο του φίλο και προσπαθούσαν να τον συνεφέρουν. Με κοίταξαν, σηκώθηκαν και με περικύκλωσαν και οι τρεις, αφήνοντας πίσω τον Γιάννη που ακόμα έφτυνε αίμα.
Έκλεισα τα μάτια μου προσπάθησα να ηρεμήσω. Δε μπορούσα να τα έβαζα και με τους τρεις ενώ ήμουν θυμωμένος. Έπρεπε να ηρεμήσω. Πήρα μια βαθιά εισπνοή και μετά μια εκπνοή. Άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον ένα γορίλα να έρχεται καταπάνω μου. Ταυτόχρονα και οι άλλοι δυο πίσω μου έρχονταν και αυτοί. Έπρεπε να κινηθώ γρήγορα. Έτρεξα καταπάνω στον γορίλα που ήταν μπροστά μου, απέφυγα το χτύπημα του και τον κλότσησα στο πίσω μέρος του γόνατου του ρίχνοντας στα γόνατα. Άρπαξα γρήγορα το κεφάλι του και του έπαιξα μια δυνατή γονατιά στο πρόσωπο ρίχνοντας τον κάτω. Ο άλλος γορίλας με έπιασε από πίσω βάζοντας τα χέρια του πάνω από τα μπράτσα μου. Ο Αντρέας ετοιμαζόταν να με χτυπήσει. Πήδηξα προς τα πίσω βάζοντας όλο το βάρος μου πάνω στον γορίλα που με κρατούσε και τα πόδια μου σηκώθηκαν στον αέρα. Τον χτύπησα καθώς ερχόταν και μετά με την φόρα όταν ακούμπησαν ξανά στο έδαφος έσκυψα και έπιασα το πόδι του γορίλα. Το τράβηξα ρίχνοντας τον κάτω ανάσκελα και γρήγορα τον πάτησα με δύναμη πρόσωπο.
Εκείνη την στιγμή ο πρώτος γορίλας είχε σηκωθεί και πήρε την ξύλινη καρέκλα που είχα βγάλει έξω εγώ την προηγούμενη μέρα, και μου επιτέθηκε τρέχοντας με αυτήν. Είδα πως ο Αντρέας ήταν στα γόνατα και ετοιμαζόταν να σηκωθεί και πριν προλάβει τον άρπαξα και τον έβαλα μπροστά μου σαν ασπίδα και η καρέκλα τον χτύπησε στο κεφάλι αφήνοντας τον αναίσθητο. Χτύπησα το γορίλα στον λαιμό και μετά μια κλωτσιά στα αρχίδια γονατίζοντας τον ξανά. Άρπαξα ένα κομμάτι από την ξύλινη καρέκλα και τον χτύπησα ξανά στο πρόσωπο με αυτή.
Και οι τρεις έκτος μάχης. Τότε άκουσα την φωνή της γυναίκας "μου" να φωνάζει το όνομα μου. Γύρισα και είδα το Γιάννη να έχει σηκωθεί και να κρατάει ένα χαρτοκόπτη.
- Θα σε σκοτώσω πούστη.
Βλέποντας τον όρθιο ένιωσα τον θυμό μου να επιστρέφει. Περπάτησα προς το μέρος του αργά χωρίς να μιλήσω.
- ΨΩΦΑ…
Φώναξε και έτρεξε προς το μέρος μου. Απέφυγα το πρώτο χτύπημα και έπιασα το χέρι του στο δεύτερο. Του γύρισα το χέρι πίσω από την πλάτη και του έσφιξα δυνατά μέχρι που του έπεσε ο χαρτοκόπτης. Έβαλα το χέρι μου στο πίσω μέρος του κεφαλιού του και του ψιθύρισα.
- Τώρα εσύ είσαι η δικιά μου τσούλα!
Με δύναμη έσπρωξα το κεφάλι του πάνω στον τοίχο χτυπώντας το πρόσωπο του. Έπεσε ανάσκελα κρατώντας το. Έπιασα τα χέρια του, τα έβγαλα από το πρόσωπο του, έκατσα πάνω στο στήθος του και έβαλα τα γόνατα μου πάνω στα μπράτσα του ακινητοποιώντας τον. Έπιασα με το αριστερό μου χέρι το κεφάλι του.
- Και τώρα που έγινες η τσούλα μου, θα σε γαμήσω ακόμα λίγο γιατί είμαι ακόμα πολύ καυλωμένος… τι λες;
Στο βλέμμα του υπήρχε ο απόλυτος τρόμος. Πλέον ήξερε με σιγουριά πως κανένας δεν μπορεί να τον σώσει. Σήκωσα το δεξί μου χέρι ψηλά και έσφιξα την γροθιά μου δυνατά. Την κατέβασα με δύναμη έτοιμος να χτυπήσω το πρόσωπο του. Αυτός έκλεισε τα μάτια ενώ από το στόμα του έβγαινε ένας παράξενος ήχος σαν κραυγή. Πριν προλάβω όμως χτύπησε το ρολόι μου. Ο χρόνος μου είχε τελειώσει. Σταμάτησα τη γροθιά μου ακριβώς μπροστά στο πρόσωπο του. Θα μπορούσα να συνεχίσω αλλά δεν ήθελα να φανώ αχάριστος. Έκανα μια συμφωνία και είχα σκοπό να την τηρήσω.
Άφησα το κεφάλι του.
- Τι κρίμα. Μας τέλειωσε ο χρόνος. Τέλος πάντων, δεν πειράζει, καλά ήταν και ως εδώ.
Σηκώθηκα από πάνω του και άρχισα να απομακρύνομαι. Φαίνεται όμως πως ο Γιάννης παρεξήγησε. Ίσως πίστεψε πως φοβήθηκα. Ή έκανε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να σώσει τον ανύπαρκτο ανδρισμό του. Άρχισε να σηκώνετε λέγοντας μου.
- Που νομίσεις ότι πας; νομίζεις πως τελειώσαμε;
- Εγώ τέλειωσα μαζί σου!
- Εγώ όμως δεν τέλειωσα. Θα σε καταστρέψω. Θα σε βάλω φυλακή. Αλλά μην ανησυχείς, θα σου στέλνω μπόλικα βίντεο με την πουτάνα μου καθώς θα τη γαμάω. Έχω όλο το γραφείο μάρτυρες που με χτύπησες και θα σε γαμήσω.
- Εγώ δεν είδα τίποτα!
Είπε ο Αντώνης δυνατά. Σιγά-σιγά άρχισαν όλοι να λένε ακριβώς το ίδιο. Ένας άλλος πετάχτηκε και είπε.
- Εγώ είδα μόνο εσένα Γιάννη να χτυπιέσαι στους τοίχους και να φωνάζεις "με βαράει ο Μιχάλης".
Όλοι ξέσπασαν στα γέλια και άρχισαν να λένε πως είδαν το ίδιο. Ο Γιάννης φαινόταν σαν τρελός. Φώναζε φτύνοντας αίμα και σάλια παντού.
- ΠΩΣ ΤΟΛΜΑΤΕ; ΑΠΟΛΥΕΣΤΕ ΟΛΟΙ.
- Από ποιανού την εταιρία τους απολύεις Γιάννη;
Ακούστηκε η επιβλητική φωνή του Γενικού Διευθυντή. Όλοι αμέσως σταμάτησαν να γελάνε και γύρισαν προς το μέρος του. Ο Γιάννης όταν τον είδε αμέσως χαμογέλασε... ή προσπάθησε να χαμογελάσει έστω. Το πρόσωπό του ήταν χάλια για να πω πως χαμογελούσε.
- Κύριε Διευθυντά, καλά που ήρθατε. Ο Μιχάλης μου επιτέθηκε και με χτύπησε άσχημα. Και όλοι εδώ μέσα προσπαθούν να τον καλύψουν. Απαιτώ να απολυθούν όλοι αμέσως.
- Ήμουν εδώ Γιάννη και τα είδα όλα.
- Χαχαχαχαχα, το άκουσες αυτό Μιχάλη; Έχω μάρτυρα τον ίδιο τον Διευθυντή. Τη γάμησες...
- και το μόνο που είδα είναι εσένα να χτυπιέσαι στους τοίχους και να φωνάζεις "με βαράει ο Μιχάλης".
- Τι;
Όλοι μέσα στο γραφείο άρχισαν να γελάνε. Όταν σταμάτησαν ο Γενικός Διευθυντής είπε.
- Εκμεταλλεύτηκες την εξουσία που σου δώσαμε για να ικανοποιήσεις τις ανώμαλες ορέξεις σου, να βιάσεις και να καταστρέψεις τόσους ανθρώπους. Τώρα ήρθε η ώρα να πληρώσεις το τίμημα για αυτά που έκανες.
- Μη... δεν... εγώ...
- ΣΚΑΣΕ! Όχι μόνο απολύεσαι, αλλά θα μπεις φυλακή για όλους τους βιασμούς και της κλεψιές που έχεις κάνει. Και θα φροντίσω προσωπικά μάλιστα στην φυλακή να έχεις την ίδια μεταχείριση που έδωσες σε όλες όσες είχαν την ατυχία να σε γνωρίσουν. Με λίγα λόγια, ετοιμάσου να χάσεις την παρθενιά σου πολύ σύντομα!
Το πρόσωπο του Γιάννη έδειχνε την απελπισία του από μακριά. Ο Διευθυντής κάλεσε την ασφάλεια του κτηρίου και τους είπε να τον πάρουν μαζί με τα φιλαράκια του και να περιποιηθούν τις πληγές τους. Καθώς άρπαξαν τον Γιάννη και τον έσερναν, αυτός παραδόθηκε στα χέρια τους. Ήταν όπως ήμουν εγώ όταν τον είδα να παίρνει παρτούζα την γυναίκα μου. Είχε χάσει τα τρία πράγματα που τον ευχαριστούσαν. Την εξουσία του, αφού απολύθηκε, τον ανδρισμό του, αφού τον σάπισα στο ξύλο, και την ελευθερία του, αφού θα πήγαινε φυλακή. Τα έχασε όλα. Καθώς τον απομάκρυναν ο κόσμος μέσα στο γραφείο του έκαναν κωλοδάκτυλο, τον έφτυναν και τον έβριζαν. Ήταν αξιοθρήνητο πλέον θέαμα. Λίγο πριν μπει στο ασανσέρ, τα μάτια μας διασταυρώθηκαν. Του έκανα νόημα με το στόμα λέγοντας του "Σε Γάμησα!" και η πόρτα του ασανσέρ έκλεισε.
Με πλησίασε ο Διευθυντής και μου είπε πως περιμένει να το σκεφτώ αυτό που συμφωνήσαμε. Φώναξε σε όλους να φύγουν και πως έχουν όλοι άδεια σήμερα να πάνε στα σπίτια τους κι έφυγε. Με πλησίασαν όλοι ένας για να με ευχαριστήσουν και να δείξουν το θαυμασμό τους και όλα όσα έκανα. Καθώς τους μιλούσα, είδα τη Τζένη να μιλάει με τη Μαρία και μετά η Μαρία να μπαίνει ξανά στο γραφείο μου. Η Τζένη ήρθε εκεί που ήμουν και με αγκάλιασε σφιχτά.
- Σε ευχαριστώ... σε ευχαριστώ πολύ Μιχάλη για όλα. Εγώ όπως και όλοι μας δεν έχουμε λόγια. Δεν ξέρω πως να σε ευχαριστήσω αρκετά για όλα όσα έκανες σήμερα.
- Δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Εγώ από την άλλη έχω ακόμα να κάνω κάτι τελευταίο. Ένα άτομο έχει μείνει ακόμα.
Κοίταξα προς το γραφείο και η Τζένη το πρόσεξε αυτό.
- Μιχάλη ξέρω πως θα φανώ αχάριστη αλλά θέλω μια χάρη.
- Αν είναι να δώσω μια ευκαιρία στην πουτάνα μέσα, ξέχνα το.
- Μιχάλη άκουσε με. Ο Γιάννης κατάστρεψε τόσες οικογένειες. Μην τον αφήσεις να καταστρέψει και την δικιά σου. Μην του δώσεις αυτή την ικανοποίηση.
- Την έχει καταστρέψει ήδη. Εγώ απλώς θα δώσω τη χαριστική βολή.
- Μιχάλη, Ο εγωισμός δε θα σου ζεστάνει το κρεβάτι το βράδυ, ούτε θα σε αγκαλιάζει. Ο Γιάννης την ανάγκασε, την απείλησε. Νομίζω πως πρέπει να της δώσεις μια ακόμα ευκαιρία.
- Τζένη, τι να κάνω μια γυναικά που δε θα μπορώ να την εμπιστευτώ. Τι να κάνω μια γυναίκα που οι σεξουαλικές μου επιδώσεις δε θα τις αρκούν. Τι να κάνω μια γυναίκα που ξέρω πως θα με απατήσει με την πρώτη ευκαιρία;
- Δε το ξέρεις αυτό. Δεν ξέρεις ότι θα σε απατήσει ξανά. Εγώ σου λέω πως δε θα στο ξανακάνει.
- Και μπορείς να μου το εσύ εγγυηθείς αυτό;
- Όχι, αλλά σε ποια σχέση μπορείς να είσαι σίγουρος ότι δεν θα γίνει κάτι τέτοιο;
- Τζένη. Λες πως με αγαπάει γιατί γύρισε. Κάνεις λάθος. Ο μόνος λόγος που γύρισε είναι γιατί κατάλαβε πως ο Γιάννης θα τη βαριόταν και θα την παρατούσε. Και αν την είχα χωρίσει θα έμενε μόνη. Δε γύρισε γιατί με αγαπάει. Γύρισε απλώς για να έχει έναν μαλάκα να την ταΐζει και αυτή να γαμιέται ελευθέρα με όποιον θέλει.
- Αυτό σου είπε;
- Δε χρειάζεται να μου το πει. Το ξέρω!
- Μιχάλη, σου μιλάω εκ πείρας. Ο Γιάννης έχει τον τρόπο του... μπορεί να γίνει πολύ πειστικός. Μπορεί να μπερδέψει τελείως τα μυαλά μια γυναίκας αν αρχίσει τα παιχνίδια του και με τη Μαρία παίζει ένα χρόνο τώρα. Χρησιμοποιεί απειλές που τις δένει με γλυκόλογα και θετικές δηλώσεις. Ακόμα και αν κάποιο άτομο τον μισεί, αν το έχει αγκιστρώσει, λοιπόν, σε κάνει να πιστεύεις πως πρέπει να κάνεις αυτό που θέλει. Είναι σαν τους ομήρους, που νομίζουν πως οι απαγωγείς είναι φίλοι και προστάτες τους. Και δε θα σου πω να της δώσεις μια ευκαιρία έτσι. Απλώς άκουσε τη. Άκουσε τι έχει να σου πει σε παρακαλώ. Μόνο αυτό.
Ξεφύσηξα και κοίταξα την Τζένη. Ήθελε πραγματικά να τη βοηθήσει. Μάλλον έβλεπε τον εαυτό της στην Μαρία.
- Τέλος πάντων. Θα κάτσω να την ακούσω... αλλά ως εκεί. Και το κάνω για σένα.
- Ευχαριστώ πολύ Μιχάλη.
Πλησίασα προς την πόρτα, έπιασα το χερούλι, πήρα μια βαθιά ανάσα και άνοιξα την πόρτα.
Copyright protected OW ref: 123123
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.